قاٰلَ فَماٰ خَطْبُكُمْ اَیُّهَ۩٦٢سُورَةُ
(ابراهیم) گفت: «مأموریت شما چیست ای فرستادگان (خدا)؟» 31گفتند: «ما به سوی قوم مجرمی فرستاده شده‌ایم... 32تا بارانی از «سنگ - گِل» بر آنها بفرستیم؛ 33سنگهایی که از ناحیه پروردگارت برای اسرافکاران نشان گذاشته شده است!» 34ما مؤمنانی را که در آن شهرها (ی قوم لوط) زندگی می‌کردند (قبل از نزول عذاب) خارج کردیم، 35ولی جز یک خانواده باایمان در تمام آنها نیافتیم! 36و در آن (شهرهای بلا دیده) نشانه‌ای روشن برای کسانی که از عذاب دردناک می‌ترسند به جای گذاردیم. 37و در (زندگی) موسی نیز (نشانه و درس عبرتی بود) هنگامی که او را با دلیلی آشکار به سوی فرعون فرستادیم؛ 38امّا او با تمام وجودش از وی روی برتافت و گفت: «این مرد یا ساحر است یا دیوانه!» 39از این رو ما او و لشکریانش را گرفتیم و به دریا افکندیم در حالی که در خور سرزنش بود! 40و (همچنین) در سرگذشت «عاد» (آیتی است) در آن هنگام که تندبادی بی‌باران بر آنها فرستادیم، 41که بر هیچ چیز نمی‌گذشت مگر اینکه آن را همچون استخوانهای پوسیده می‌ساخت. 42و نیز در سرگذشت قوم «ثمود» عبرتی است در آن هنگام که به آنان گفته شد: «مدّتی کوتاه بهره‌مند باشید (و سپس منتظر عذاب)!» 43آنها از فرمان پروردگارشان سرباز زدند، و صاعقه آنان را فراگرفت در حالی که (خیره خیره) نگاه می‌کردند (بی‌آنکه قدرت دفاع داشته باشند)! 44چنان بر زمین افتادند که توان برخاستن نداشتند و نتوانستند از کسی یاری طلبند! 45همچنین قوم نوح را پیش از آنها هلاک کردیم، چرا که قوم فاسقی بودند! 46و ما آسمان را با قدرت بنا کردیم، و همواره آن را وسعت می‌بخشیم! 47و زمین را گستردیم، و چه خوب گستراننده‌ای هستیم! 48و از هر چیز دو جفت آفریدیم، شاید متذکّر شوید! 49پس به سوی خدا بگریزید، که من از سوی او برای شما بیم‌دهنده‌ای آشکارم! 50و با خدا معبود دیگری قرار ندهید، که من برای شما از سوی او بیم‌دهنده‌ای آشکارم! 51این گونه است که هیچ پیامبری قبل از اینها بسوی قومی فرستاده نشد مگر اینکه گفتند: «او ساحر است یا دیوانه!» 52آیا یکدیگر را به آن سفارش می‌کردند (که همه چنین تهمتی بزنند)؟! نه، بلکه آنها قومی طغیانگرند. 53حال که چنین است از آنها روی بگردان که هرگز در خور ملامت نخواهی بود؛ 54و پیوسته تذکّر ده، زیرا تذکّر مؤمنان را سود می‌بخشد. 55من جنّ و انس را نیافریدم جز برای اینکه عبادتم کنند (و از این راه تکامل یابند و به من نزدیک شوند)! 56هرگز از آنها روزی نمی‌خواهم، و نمی‌خواهم مرا اطعام کنند! 57خداوند روزی‌دهنده و صاحب قوّت و قدرت است! 58و برای کسانی که ستم کردند، سهم بزرگی از عذاب است همانند سهم یارانشان (از اقوام ستمگر پیشین)؛ بنابر این عجله نکنند! 59پس وای بر کسانی که کافر شدند از روزی که به آنها وعده داده می‌شود! 60سوره طورمکی49به نام خداوند بخشنده بخشایشگرسوگند به کوه طور، 1و کتابی که نوشته شده، 2در صفحه‌ای گسترده، 3و سوگند به «بیت المعمور»، 4و سقف برافراشته، 5و دریای مملوّ و برافروخته، 6که عذاب پروردگارت واقع می‌شود، 7و چیزی از آن مانع نخواهد بود! 8(این عذاب الهی) در آن روزی است که آسمان به شدّت به حرکت درمی‌آید، 9و کوه‌ها از جا کنده و متحرّک می‌شوند! 10وای در آن روز بر تکذیب‌کنندگان، 11همانها که در سخنان باطل به بازی مشغولند! 12در آن روز که آنها را بزور به سوی آتش دوزخ می‌رانند! 13(به آنها می‌گویند:) این همان آتشی است که آن را انکار می‌کردید. 14آیا این سحر است یا شما نمی‌بینید؟! 15در آن وارد شوید و بسوزید؛ می‌خواهید صبر کنید یا نکنید، برای شما یکسان است؛ چرا که تنها به اعمالتان جزا داده می‌شوید! 16ولی پرهیزگاران در میان باغهای بهشت و نعمتهای فراوان جای دارند، 17و از آنچه پروردگارشان به آنها داده و آنان را از عذاب دوزخ نگاه داشته است شاد و مسرورند! 18(به آنها گفته می‌شود:) بخورید و بیاشامید گوارا؛ اینها در برابر اعمالی است که انجام می‌دادید! 19این در حالی که بر تختهای صف‌کشیده در کنار هم تکیه می‌زنند، و «حور العین» را به همسری آنها درمی‌آوریم! 20کسانی که ایمان آوردند و فرزندانشان به پیروی از آنان ایمان اختیار کردند، فرزندانشان را (در بهشت) به آنان ملحق می‌کنیم؛ و از (پاداش) عملشان چیزی نمی‌کاهیم؛ و هر کس در گرو اعمال خویش است! 21و همواره از انواع میوه‌ها و گوشتها -از هر نوع که بخواهند- در اختیارشان می‌گذاریم! 22آنها در بهشت جامهای پر از شراب طهور را که نه بیهوده‌گویی در آن است و نه گناه، از یکدیگر می‌گیرند! 23و پیوسته بر گردشان نوجوانانی برای (خدمت) آنان گردش می‌کنند که همچون مرواریدهای درون صدفند! 24در این هنگام رو به یکدیگر کرده (از گذشته) سؤال می‌نمایند؛ 25می‌گویند: «ما در میان خانواده خود ترسان بودیم (مبادا گناهان آنها دامن ما را بگیرد)! 26امّا خداوند بر ما منّت نهاد و از عذاب‌کشنده ما را حفظ کرد! 27ما از پیش او را می‌خواندیم (و می‌پرستیدیم)، که اوست نیکوکار و مهربان!» 28پس تذکّر ده، که به لطف پروردگارت تو کاهن و مجنون نیستی! 29بلکه آنها می‌گویند: «او شاعری است که ما انتظار مرگش را می‌کشیم!» 30بگو: «انتظار بکشید که من هم با (شما انتظار می‌کشم شما انتظار مرگ مرا، و من انتظار نابودی شما را با عذاب الهی)!» 31آیا عقلهایشان آنها را به این اعمال دستور می‌دهد، یا قومی طغیانگرند؟ 32یا می‌گویند: «قرآن را به خدا افترا بسته»، ولی آنان ایمان ندارند. 33اگر راست می‌گویند سخنی همانند آن بیاورند! 34یا آنها بی هیچ آفریده شده‌اند، یا خود خالق خویشند؟! 35آیا آنها آسمانها و زمین را آفریده‌اند؟! بلکه آنها جویای یقین نیستند! 36آیا خزاین پروردگارت نزد آنهاست؟! یا بر همه چیز عالم سیطره دارند؟! 37آیا نردبانی دارند (که به آسمان بالا می‌روند) و بوسیله آن اسرار وحی را می‌شنوند؟! کسی که از آنها این ادّعا را دارد دلیل روشنی بیاورد! 38آیا سهم خدا دختران است و سهم شما پسران (که فرشتگان را دختران خدا می‌نامید)؟! 39آیا تو از آنها پاداشی می‌طلبی که در زیر بار گران آن قرار دارند؟! 40آیا اسرار غیب نزد آنهاست و از روی آن می‌نویسند؟! 41آیا می‌خواهند نقشه شیطانی برای تو بکشند؟! ولی بدانند خود کافران در دام این نقشه‌ها گرفتار می‌شوند! 42یا معبودی غیر خداوند دارند (که قول یاری به آنها داده)؟! منزّه است خدا از آنچه همتای او قرارمی‌دهند! 43آنها (چنان لجوجند که) اگر ببینند قطعه سنگی از آسمان (برای عذابشان) سقوط می‌کند می‌گویند: «این ابر متراکمی است!» 44حال که چنین است آنها را رها کن تا روز مرگ خود را ملاقات کنند؛ 45روزی که نقشه‌های آنان سودی به حالشان نخواهد داشت و (از هیچ سو) یاری نمی‌شوند! 46و برای ستمگران عذابی قبل از آن است (در همین جهان)؛ ولی بیشترشان نمی‌دانند! 47در راه ابلاغ حکم پروردگارت صبر و استقامت کن، چرا که تو در حفاظت کامل ما قرار داری! و هنگامی که برمی‌خیزی پروردگارت را تسبیح و حمد گوی! 48(همچنین) به هنگام شب او را تسبیح کن و به هنگام پشت کردن ستارگان (و طلوع صبح)! 49سوره نجممکی62به نام خداوند بخشنده بخشایشگرسوگند به ستاره هنگامی که افول می‌کند، 1که هرگز دوست شما [= محمّد «ص»] منحرف نشده و مقصد را گم نکرده است، 2و هرگز از روی هوای نفس سخن نمی‌گوید! 3آنچه می‌گوید چیزی جز وحی که بر او نازل شده نیست! 4آن کس که قدرت عظیمی دارد [= جبرئیل امین] او را تعلیم داده است؛ 5همان کس که توانایی فوق العاده دارد؛ او سلطه یافت... 6در حالی که در اُفق اعلی قرار داشت! 7سپس نزدیکتر و نزدیکتر شد... 8تا آنکه فاصله او (با پیامبر) به اندازه فاصله دو کمان یا کمتر بود؛ 9در اینجا خداوند آنچه را وحی کردنی بود به بنده‌اش وحی نمود. 10قلب (پاک او) در آنچه دید هرگز دروغ نگفت. 11آیا با او درباره آنچه (با چشم خود) دیده مجادله می‌کنید؟! 12و بار دیگر نیز او را مشاهده کرد، 13نزد «سدرة المنتهی»، 14که «جنت المأوی» در آنجاست! 15در آن هنگام که چیزی [= نور خیره‌کننده‌ای] سدرة المنتهی را پوشانده بود، 16چشم او هرگز منحرف نشد و طغیان نکرد (آنچه دید واقعیّت بود)! 17او پاره‌ای از آیات و نشانه‌های بزرگ پروردگارش را دید! 18به من خبر دهید آیا بتهای «لات» و «عزّی»... 19و «منات» که سوّمین آنهاست (دختران خدا هستند)؟! 20آیا سهم شما پسر است و سهم او دختر؟! (در حالی که بزعم شما دختران کم ارزش‌ترند!) 21در این صورت این تقسیمی ناعادلانه است! 22اینها فقط نامهایی است که شما و پدرانتان بر آنها گذاشته‌اید (نامهایی بی‌محتوا و اسمهایی بی مسمّا)، و هرگز خداوند دلیل و حجتی بر آن نازل نکرده؛ آنان فقط از گمانهای بی‌اساس و هوای نفس پیروی می‌کنند در حالی که هدایت از سوی پروردگارشان برای آنها آمده است! 23یا آنچه انسان تمنّا دارد به آن می‌رسد؟! 24در حالی که آخرت و دنیا از آن خداست! 25 و چه بسیار فرشتگان آسمانها که شفاعت آنها سودی نمی‌بخشد مگر پس از آنکه خدا برای هر کس بخواهد و راضی باشد اجازه (شفاعت) دهد! 26کسانی که به آخرت ایمان ندارند، فرشتگان را دختر (خدا) نامگذاری می‌کنند! 27آنها هرگز به این سخن دانشی ندارند، تنها از گمان بی‌پایه پیروی می‌کنند با اینکه «گمان» هرگز انسان را از حقّ بی‌نیاز نمی‌کند! 28حال که چنین است از کسی که از یاد ما روی می‌گرداند و جز زندگی مادی دنیا را نمی‌طلبد، اعراض کن! 29این آخرین حدّ آگاهی آنهاست؛ پروردگار تو کسانی را که از راه او گمراه شده‌اند بهتر می‌شناسد، و (همچنین) هدایت‌یافتگان را از همه بهتر می‌شناسد! 30و برای خداست آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است تا بدکاران را به کیفر کارهای بدشان برساند و نیکوکاران را در برابر اعمال نیکشان پاداش دهد! 31همانها که از گناهان بزرگ و اعمال زشت دوری می‌کنند، جز گناهان صغیره (که گاه آلوده آن می‌شوند)؛ آمرزش پروردگار تو گسترده است؛ او نسبت به شما از همه آگاهتر است از آن هنگام که شما را از زمین آفرید و در آن موقع که بصورت جنینهایی در شکم مادرانتان بودید؛ پس خودستایی نکنید، او پرهیزگاران را بهتر می‌شناسد! 32آیا دیدی آن کس را که (از اسلام -یا انفاق-) روی گردان شد؟! 33و کمی عطا کرد، و از بیشتر امساک نمود! 34آیا نزد او علم غیب است و می‌بیند (که دیگران می‌توانند گناهان او را بر دوش گیرند)؟! 35یا از آنچه در کتب موسی نازل گردیده با خبر نشده است؟! 36و در کتب ابراهیم، همان کسی که وظیفه خود را بطور کامل ادا کرد، 37که هیچ کس بار گناه دیگری را بر دوش نمی‌گیرد، 38و اینکه برای انسان بهره‌ای جز سعی و کوشش او نیست، 39و اینکه تلاش او بزودی دیده می‌شود، 40سپس به او جزای کافی داده خواهد شد! 41(و آیا از کتب پیشین انبیا به او نرسیده است) که همه امور به پروردگارت منتهی می‌گردد؟! 42و اینکه اوست که خنداند و گریاند، 43و اوست که میراند و زنده کرد، 44و اوست که دو زوج نر و مادّه را آفرید... 45از نطفه‌ای هنگامی که خارج می‌شود (و در رحم می‌ریزد)، 46و اینکه بر خداست ایجاد عالم دیگر (تا عدالت اجرا گردد)، 47و اینکه اوست که بی‌نیاز کرد و سرمایه باقی بخشید، 48و اینکه اوست پروردگار ستاره «شعرا»! 49(و آیا به انسان نرسیده است که در کتب انبیای پیشین آمده) که خداوند قوم «عاد نخستین» را هلاک کرد؟! 50و همچنین قوم «ثمود» را، و کسی از آنان را باقی نگذارد! 51و نیز قوم نوح را پیش از آنها، چرا که آنان از همه ظالمتر و طغیانگرتر بودند! 52و نیز شهرهای زیر و رو شده (قوم لوط) را فرو کوبید، 53سپس آنها را با عذاب سنگین پوشانید! 54(بگو:) در کدام یک از نعمتهای پروردگارت تردید داری؟! 55این (پیامبر) بیم‌دهنده‌ای از بیم‌دهندگان پیشین است! 56آنچه باید نزدیک شود، نزدیک شده است (و قیامت فرامی‌رسد)، 57و هیچ کس جز خدا نمی‌تواند سختیهای آن را برطرف سازد! 58آیا از این سخن تعجّب می‌کنید، 59و می‌خندید و نمی‌گریید، 60و پیوسته در غفلت و هوسرانی به سر می‌برید؟! 61حال که چنین است همه برای خدا سجده کنید و او را بپرستید! 62سوره قمرمکی55به نام خداوند بخشنده بخشایشگرقیامت نزدیک شد و ماه از هم شکافت! 1و هرگاه نشانه و معجزه‌ای را ببینند روی گردانده، می‌گویند: «این سحری مستمر است»! 2آنها (آیات خدا را) تکذیب کردند و از هوای نفسشان پیروی نمودند؛ و هر امری قرارگاهی دارد! 3به اندازه کافی برای بازداشتن از بدیها اخبار (انبیا و امّتهای پیشین) به آنان رسیده است! 4این آیات، حکمت بالغه الهی است؛ امّا انذارها (برای افراد لجوج) فایده نمی‌دهد! 5بنابر این از آنها روی بگردان، و روزی را به یاد آور که دعوت کننده الهی مردم را به امر وحشتناکی دعوت می‌کند (دعوت به حساب اعمال)! 6آنان در حالی که چشمهایشان از شدّت وحشت به زیر افتاده، همچون ملخهای پراکنده از قبرها خارج می‌شوند، 7در حالی که (بر اثر وحشت و اضطراب) بسوی این دعوت کننده گردن می‌کشند؛ کافران می‌گویند: «امروز روز سخت و دردناکی است!» 8پیش از آنها قوم نوح تکذیب کردند، (آری) بنده ما (نوح) را تکذیب کرده و گفتند: «او دیوانه است!» و (با انواع آزارها از ادامه رسالتش) بازداشته شد. 9او به درگاه پروردگار عرضه داشت: «من مغلوب (این قوم طغیانگر) شده‌ام، انتقام مرا از آنها بگیر!» 10در این هنگام درهای آسمان را با آبی فراوان و پی‌درپی گشودیم؛ 11و زمین را شکافتیم و چشمه‌های زیادی بیرون فرستادیم؛ و این دو آب به اندازه مقدّر با هم درآمیختند (و دریای وحشتناکی شد)! 12و او را بر مرکبی از الواح و میخهایی ساخته شده سوار کردیم؛ 13مرکبی که زیر نظر ما حرکت می‌کرد! این کیفری بود برای کسانی که (به او) کافر شده بودند! 14ما این ماجرا را بعنوان نشانه‌ای در میان امّتها باقی گذاردیم؛ آیا کسی هست که پند گیرد؟! 15(اکنون بنگرید) عذاب و انذارهای من چگونه بود! 16ما قرآن را برای تذکّر آسان ساختیم؛ آیا کسی هست که متذکّر شود؟! 17قوم عاد (نیز پیامبر خود را) تکذیب کردند؛ پس (ببینید) عذاب و انذارهای من چگونه بود! 18ما تندباد وحشتناک و سردی را در یک روز شوم مستمر بر آنان فرستادیم... 19که مردم را همچون تنه‌های نخل ریشه‌کن شده از جا برمی‌کند! 20پس (ببینید) عذاب و انذارهای من چگونه بود! 21ما قرآن را برای تذکّر آسان ساختیم؛ آیا کسی هست که متذکّر شود! 22طایفه ثمود (نیز) انذارهای الهی را تکذیب کردند، 23و گفتند: «آیا ما از بشری از جنس خود پیروی کنیم؟! اگر چنین کنیم در گمراهی و جنون خواهیم بود! 24آیا از میان ما تنها بر او وحی نازل شده؟! نه، او آدم بسیار دروغگوی هوسبازی است! 25ولی فردا می‌فهمند چه کسی دروغگوی هوسباز است! 26ما «ناقه» را برای آزمایش آنها می‌فرستیم؛ در انتظار پایان کار آنان باش و صبر کن! 27و به آنها خبر ده که آب (قریه) باید در میانشان تقسیم شود، (یک روز سهم ناقه، و یک روز برای آنها) و هر یک در نوبت خود باید حاضر شوند! 28آنها یکی از یاران خود را صدا زدند، او به سراغ این کار آمد و (ناقه را) پی کرد! 29پس (بنگرید) عذاب و انذارهای من چگونه بود! 30ما فقط یک صیحه [= صاعقه عظیم] بر آنها فرستادیم و بدنبال آن همگی بصورت گیاه خشکی درآمدند که صاحب چهارپایان (در آغل) جمع‌آوری می‌کند! 31ما قرآن را برای یادآوری آسان ساختیم؛ آیا کسی هست که متذکّر شود؟! 32قوم لوط انذارها(ی پی‌درپی پیامبرشان) را تکذیب کردند؛ 33ما بر آنها تندبادی که ریگها را به حرکت درمی‌آورد فرستادیم (و همه را هلاک کردیم)، جز خاندان لوط را که سحرگاهان نجاتشان دادیم! 34این نعمتی بود از ناحیه ما؛ این گونه هر کسی را که شکر کند پاداش می‌دهیم! 35او آنها را از مجازات ما بیم داد، ولی بر آنها اصرار بر مجادله و القای شکّ داشتند! 36آنها از لوط خواستند میهمانانش را در اختیارشان بگذارد؛ ولی ما چشمانشان را نابینا و محو کردیم (و گفتیم:) بچشید عذاب و انذارهای مرا! 37سرانجام صبحگاهان و در اول روز عذابی پایدار و ثابت به سراغشان آمد! 38(و گفتیم:) پس بچشید عذاب و انذارهای مرا! 39ما قرآن را برای یادآوری آسان ساختیم؛ آیا کسی هست که متذکّر شود؟! 40و (همچنین) انذارها و هشدارها (یکی پس از دیگری) به سراغ آل فرعون آمد، 41امّا آنها همه آیات ما را تکذیب کردند، و ما آنها را گرفتیم و مجازات کردیم، گرفتن شخصی قدرتمند و توانا! 42آیا کفّار شما بهتر از آنانند یا برای شما امان‌نامه‌ای در کتب آسمانی نازل شده است؟! 43یا می‌گویند: «ما جماعتی متحّد و نیرومند و پیروزیم»؟! 44(ولی بدانند) که بزودی جمعشان شکست می‌خورد و پا به فرارمی‌گذارند! 45(علاوه بر این) رستاخیز موعد آنهاست، و مجازات قیامت هولناکتر و تلختر است! 46مجرمان در گمراهی و شعله‌های آتشند، 47در آن روز که در آتش دوزخ به صورتشان کشیده می‌شوند (و به آنها گفته می‌شود:) بچشید آتش دوزخ را! 48البته ما هر چیز را به اندازه آفریدیم! 49و فرمان ما یک امر بیش نیست، همچون یک چشم بر هم زدن! 50ما کسانی را که در گذشته شبیه شما بودند هلاک کردیم؛ آیا کسی هست که پند گیرد؟! 51و هر کاری را انجام دادند در نامه‌های اعمالشان ثبت است، 52و هر کار کوچک و بزرگی نوشته شده است. 53یقیناً پرهیزگاران در باغها و نهرهای بهشتی جای دارند، 54در جایگاه صدق نزد خداوند مالک مقتدر! 55سوره رحمنمدنی78به نام خداوند بخشنده بخشایشگر خداوند رحمان، 1قرآن را تعلیم فرمود، 2انسان را آفرید، 3و به او «بیان» را آموخت. 4خورشید و ماه با حساب منظّمی می‌گردند، 5و گیاه و درخت برای او سجده می‌کنند! 6و آسمان را برافراشت، و میزان و قانون (در آن) گذاشت، 7تا در میزان طغیان نکنید (و از مسیر عدالت منحرف نشوید)، 8و وزن را بر اساس عدل برپا دارید و میزان را کم نگذارید! 9زمین را برای خلایق آفرید، 10که در آن میوه‌ها و نخلهای پرشکوفه است، 11و دانه‌هایی که همراه با ساقه و برگی است که بصورت کاه درمی‌آید، و گیاهان خوشبو! 12پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را تکذیب می‌کنید (شما ای گروه جنّ و انس)؟! 13انسان را از گِل خشکیده‌ای همچون سفال آفرید، 14و جنّ را از شعله‌های مختلط و متحرّک آتش خلق کرد! 15پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟! 16او پروردگار دو مشرق و پروردگار دو مغرب است! 17پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟! 18دو دریای مختلف (شور و شیرین، گرم و سرد) را در کنار هم قرار داد، در حالی که با هم تماس دارند؛ 19در میان آن دو برزخی است که یکی بر دیگری غلبه نمی‌کند (و به هم نمی‌آمیزند)! 20پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟! 21از آن دو، لؤلؤ و مرجان خارج می‌شود. 22پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟! 23و برای اوست کشتیهای ساخته شده که در دریا به حرکت درمی‌آیند و همچون کوهی هستند! 24پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟! 25همه کسانی که روی آن [= زمین] هستند فانی می‌شوند، 26و تنها ذات ذوالجلال و گرامی پروردگارت باقی می‌ماند! 27پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟! 28تمام کسانی که در آسمانها و زمین هستند از او تقاضا می‌کنند، و او هر روز در شأن و کاری است! 29پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟! 30بزودی به حساب شما می‌پردازیم ای دو گروه انس و جنّ! 31پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟! 32ای گروه جنّ و انس! اگر می‌توانید از مرزهای آسمانها و زمین بگذرید، پس بگذرید، ولی هرگز نمی‌توانید، مگر با نیرویی (فوق العاده)! 33پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟! 34شعله‌هایی از آتش بی‌دود، و دودهایی متراکم بر شما فرستاده می‌شود؛ و نمی‌توانید از کسی یاری بطلبید! 35پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟! 36در آن هنگام که آسمان شکافته شود و همچون روغن مذاب گلگون گردد (حوادث هولناکی رخ می‌دهد که تاب تحمل آن را نخواهید داشت)! 37پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟! 38در آن روز هیچ کس از انس و جنّ از گناهش سؤال نمی‌شود (و همه چیز روشن است)! 39پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟! 40مجرمان از چهره‌هایشان شناخته می‌شوند؛ و آنگاه آنها را از موهای پیش سر، و پاهایشان می‌گیرند (و به دوزخ می‌افکنند)! 41پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟! 42این همان دوزخی است که مجرمان آن را انکار می‌کردند! 43امروز در میان آن و آب سوزان در رفت و آمدند! 44پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟! 45و برای کسی که از مقام پروردگارش بترسد، دو باغ بهشتی است! 46پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟! 47(آن دو باغ بهشتی) دارای انواع نعمتها و درختان پرطراوت است! 48پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟! 49در آنها دو چشمه همیشه جاری است! 50پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟! 51در آن دو، از هر میوه‌ای دو نوع وجود دارد (هر یک از دیگری بهتر)! 52پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟! 53این در حالی است که آنها بر فرشهایی تکیه کرده‌اند با آسترهائی از دیبا و ابریشم، و میوه‌های رسیده آن دو باغ بهشتی در دسترس است! 54پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟! 55در آن باغهای بهشتی زنانی هستند که جز به همسران خود عشق نمی‌ورزند؛ و هیچ انس و جنّ پیش از اینها با آنان تماس نگرفته است. 56پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟! 57آنها همچون یاقوت و مرجانند! 58پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟! 59آیا جزای نیکی جز نیکی است؟! 60پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟! 61و پایین تر از آنها، دو باغ بهشتی دیگر است. 62پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟! 63هر دو خرّم و سرسبزند! 64پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟! 65در آنها دو چشمه جوشنده است! 66پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟! 67در آنها میوه‌های فراوان و درخت خرما و انار است! 68پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟! 69و در آن باغهای بهشتی زنانی نیکو خلق و زیبایند! 70پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟! 71حوریانی که در خیمه‌های بهشتی مستورند! 72پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟! 73هیچ انس و جنّ پیش از ایشان با آنها تماس نگرفته (و دوشیزه‌اند)! 74پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟! 75این در حالی است که بهشتیان بر تختهایی تکیه زده‌اند که با بهترین و زیباترین پارچه‌های سبزرنگ پوشانده شده است. 76پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟! 77پربرکت و زوال‌ناپذیر است نام پروردگار صاحب جلال و بزرگوار تو! 78سوره واقعةمکی96به نام خداوند بخشنده بخشایشگرهنگامی که واقعه عظیم (قیامت) واقع شود، 1هیچ کس نمی‌تواند آن را انکار کند! 2(این واقعه) گروهی را پایین می‌آورد و گروهی را بالا می‌برد! 3در آن هنگام که زمین بشدّت به لرزه درمی‌آید، 4و کوه‌ها در هم کوبیده می‌شود، 5و بصورت غبار پراکنده درمی‌آید، 6و شما سه گروه خواهید بود! 7(نخست) سعادتمندان و خجستگان (هستند)؛ چه سعادتمندان و خجستگانی! 8گروه دیگر شقاوتمندان و شومانند، چه شقاوتمندان و شومانی! 9و (سومین گروه) پیشگامان پیشگامند، 10آنها مقرّبانند! 11در باغهای پرنعمت بهشت (جای دارند)! 12گروه زیادی (از آنها) از امّتهای نخستینند، 13و اندکی از امّت آخرین! 14آنها [= مقرّبان] بر تختهایی که صف‌کشیده و به هم پیوسته است قراردارند، 15در حالی که بر آن تکیه زده و رو به روی یکدیگرند! 16نوجوانانی جاودان (در شکوه و طراوت) پیوسته گرداگرد آنان می‌گردند، 17با قدحها و کوزه‌ها و جامهایی از نهرهای جاری بهشتی (و شراب طهور)! 18امّا شرابی که از آن درد سر نمی‌گیرند و نه مست می‌شوند! 19و میوه‌هایی از هر نوع که انتخاب کنند، 20و گوشت پرنده از هر نوع که مایل باشند! 21و همسرانی از حور العین دارند، 22همچون مروارید در صدف پنهان! 23اینها پاداشی است در برابر اعمالی که انجام می‌دادند! 24در آن (باغهای بهشتی) نه لغو و بیهوده‌ای می‌شنوند نه سخنان گناه آلود؛ 25تنها چیزی که می‌شنوند «سلام» است «سلام»! 26و اصحاب یمین و خجستگان، چه اصحاب یمین و خجستگانی! 27آنها در سایه درختان «سِدر» بی‌خار قرار دارند، 28و در سایه درخت «طلح» پربرگ [= درختی خوشرنگ و خوشبو]، 29و سایه کشیده و گسترده، 30و در کنار آبشارها، 31و میوه‌های فراوان، 32که هرگز قطع و ممنوع نمی‌شود، 33و همسرانی بلندمرتبه! 34ما آنها را آفرینش نوینی بخشیدیم، 35و همه را دوشیزه قرار دادیم، 36زنانی که تنها به همسرشان عشق می‌ورزند و خوش زبان و فصیح و هم سن و سالند! 37اینها همه برای اصحاب یمین است، 38که گروهی از امّتهای نخستینند، 39و گروهی از امّتهای آخرین! 40و اصحاب شمال، چه اصحاب شمالی (که نامه اعمالشان به نشانه جرمشان به دست چپ آنها داده می‌شود)! 41آنها در میان بادهای کشنده و آب سوزان قرار دارند، 42و در سایه دودهای متراکم و آتشزا! 43سایه‌ای که نه خنک است و نه آرامبخش! 44آنها پیش از این (در عالم دنیا) مست و مغرور نعمت بودند، 45و بر گناهان بزرگ اصرار می‌ورزیدند، 46و می‌گفتند: «هنگامی که ما مُردیم و خاک و استخوان شدیم، آیا برانگیخته خواهیم شد؟! 47یا نیاکان نخستین ما (برانگیخته می‌شوند)؟!» 48بگو: «اوّلین و آخرین، 49همگی در موعد روز معیّنی گردآوری می‌شوند، 50سپس شما ای گمراهان تکذیب‌کننده! 51قطعاً از درخت زقّوم می‌خورید، 52و شکمها را از آن پر می‌کنید، 53و روی آن از آب سوزان می‌نوشید، 54و همچون شتران مبتلا به بیماری عطش، از آن می‌آشامید! 55این است وسیله پذیرایی از آنها در قیامت! 56» ما شما را آفریدیم؛ پس چرا (آفرینش مجدّد را) تصدیق نمی‌کنید؟! 57آیا از نطفه‌ای که در رحم می‌ریزید آگاهید؟! 58آیا شما آن را (در دوران جنینی) آفرینش (پی در پی) می‌دهید یا ما آفریدگاریم؟! 59ما در میان شما مرگ را مقدّر ساختیم؛ و هرگز کسی بر ما پیشی نمی‌گیرد! 60تا گروهی را به جای گروه دیگری بیاوریم و شما را در جهانی که نمی‌دانید آفرینش تازه‌ای بخشیم! 61شما عالم نخستین را دانستید؛ چگونه متذکّر نمی‌شوید (که جهانی بعد از آن است)؟! 62آیا هیچ درباره آنچه کشت می‌کنید اندیشیده‌اید؟! 63آیا شما آن را می‌رویانید یا ما می‌رویانیم؟! 64هرگاه بخواهیم آن را مبدّل به کاه در هم کوبیده می‌کنیم که تعجّب کنید! 65(بگونه‌ای که بگویید:) براستی ما زیان کرده‌ایم، 66بلکه ما بکلّی محرومیم! 67آیا به آبی که می‌نوشید اندیشیده‌اید؟! 68آیا شما آن را از ابر نازل کرده‌اید یا ما نازل می‌کنیم؟! 69هرگاه بخواهیم، این آب گوارا را تلخ و شور قرار می‌دهیم؛ پس چرا شکر نمی‌کنید؟! 70آیا درباره آتشی که می‌افروزید فکر کرده‌اید؟! 71آیا شما درخت آن را آفریده‌اید یا ما آفریده‌ایم؟! 72ما آن را وسیله یادآوری (برای همگان) و وسیله زندگی برای مسافران قرار داده‌ایم! 73حال که چنین است به نام پروردگار بزرگت تسبیح کن (و او را پاک و منزّه بشمار)! 74 سوگند به جایگاه ستارگان (و محل طلوع و غروب آنها)! 75و این سوگندی است بسیار بزرگ، اگر بدانید! 76که آن، قرآن کریمی است، 77که در کتاب محفوظی جای دارد، 78و جز پاکان نمی‌توانند به آن دست زنند [= دست یابند]. 79آن از سوی پروردگار عالمیان نازل شده؛ 80آیا این سخن را [= این قرآن را با اوصافی که گفته شد] سست و کوچک می‌شمرید، 81و به جای شکر روزیهایی که به شما داده شده آن را تکذیب می‌کنید؟! 82پس چرا هنگامی که جان به گلوگاه می‌رسد (توانایی بازگرداندن آن را ندارید)؟! 83و شما در این حال نظاره می‌کنید (و کاری از دستتان ساخته نیست)؛ 84و ما از شما به او نزدیکتریم ولی نمی‌بینید! 85اگر هرگز در برابر اعمالتان جزا داده نمی‌شوید، 86پس آن (روح) را بازگردانید اگر راست می‌گویید! 87پس اگر او از مقرّبان باشد، 88در رَوح و ریحان و بهشت پرنعمت است! 89امّا اگر از اصحاب یمین باشد، 90(به او گفته می‌شود:) سلام بر تو از سوی دوستانت که از اصحاب یمینند! 91امّا اگر او از تکذیب‌کنندگان گمراه باشد، 92با آب جوشان دوزخ از او پذیرایی می‌شوید! 93و سرنوشت او ورود در آتش جهنّم است، 94این مطلب حقّ و یقین است! 95پس به نام پروردگار بزرگت تسبیح کن (و او را منزّه بشمار)! 96سوره حديدمدنی29به نام خداوند بخشنده بخشایشگرآنچه در آسمانها و زمین است برای خدا تسبیح می‌گویند؛ و او عزیز و حکیم است. 1مالکیّت (و حاکمیّت) آسمانها و زمین از آن اوست؛ زنده می‌کند و می‌میراند؛ و او بر هر چیز توانا است! 2اوّل و آخر و پیدا و پنهان اوست؛ و او به هر چیز داناست. 3او کسی است که آسمانها و زمین را در شش روز [= شش دوران] آفرید؛ سپس بر تخت قدرت قرار گرفت (و به تدبیر جهان پرداخت)؛ آنچه را در زمین فرو می‌رود می‌داند، و آنچه را از آن خارج می‌شود و آنچه از آسمان نازل می‌گردد و آنچه به آسمان بالا می‌رود؛ و هر جا باشید او با شما است، و خداوند نسبت به آنچه انجام می‌دهید بیناست! 4مالکیّت آسمانها و زمین از آن اوست؛ و همه کارها به سوی او بازمی‌گردد. 5شب را در روز می‌کند و روز را در شب؛ و او به آنچه در دل سینه‌ها وجود دارد داناست. 6به خدا و رسولش ایمان بیاورید و از آنچه شما را جانشین و نماینده (خود) در آن قرار داده انفاق کنید؛ (زیرا) کسانی که از شما ایمان بیاورند و انفاق کنند، اجر بزرگی دارند! 7چرا به خدا ایمان نیاورید در حالی که رسول (او) شما را می‌خواند که به پروردگارتان ایمان بیاورید، و از شما پیمان گرفته است (پیمانی از طریق فطرت و خِرد)، اگر آماده ایمان‌آوردنید. 8او کسی است که آیات روشنی بر بنده‌اش [= محمد] نازل می‌کند تا شما را از تاریکیها به سوی نور برد؛ و خداوند نسبت به شما مهربان و رحیم است. 9چرا در راه خدا انفاق نکنید در حالی که میراث آسمانها و زمین همه از آن خداست (و کسی چیزی را با خود نمی‌برد)! کسانی که قبل از پیروزی انفاق کردند و جنگیدند (با کسانی که پس از پیروزی انفاق کردند) یکسان نیستند؛ آنها بلندمقامتر از کسانی هستند که بعد از فتح انفاق نمودند و جهاد کردند؛ و خداوند به هر دو وعده نیک داده؛ و خدا به آنچه انجام می‌دهید آگاه است. 10کیست که به خدا وام نیکو دهد (و از اموالی که به او ارزانی داشته انفاق کند) تا خداوند آن را برای او چندین برابر کند؟ و برای او پاداش پرارزشی است! 11(این پاداش بزرگ) در روزی است که مردان و زنان باایمان را می‌نگری که نورشان پیش‌رو و در سمت راستشان بسرعت حرکت می‌کند (و به آنها می‌گویند:) بشارت باد بر شما امروز به باغهایی از بهشت که نهرها زیر (درختان) آن جاری است؛ جاودانه در آن خواهید ماند! و این همان رستگاری بزرگ است! 12روزی که مردان و زنان منافق به مؤمنان می‌گویند: «نظری به ما بیفکنید تا از نور شما پرتوی برگیریم!» به آنها گفته می‌شود: «به پشت سر خود بازگردید و کسب نور کنید!» در این هنگام دیواری میان آنها زده می‌شود که دری دارد، درونش رحمت است و برونش عذاب! 13آنها را صدا می‌زنند: «مگر ما با شما نبودیم؟!» می‌گویند: «آری، ولی شما خود را به هلاکت افکندید و انتظار (مرگ پیامبر را) کشیدید، و (در همه چیز) شکّ و تردید داشتید، و آرزوهای دور و دراز شما را فریب داد تا فرمان خدا فرا رسید، و شیطان فریبکار شما را در برابر (فرمان) خداوند فریب داد! 14پس امروز نه از شما فدیه‌ای پذیرفته می‌شود، و نه از کافران؛ و جایگاهتان آتش است و همان سرپرستتان می‌باشد؛ و چه بد جایگاهی است! 15آیا وقت آن نرسیده است که دلهای مؤمنان در برابر ذکر خدا و آنچه از حقّ نازل کرده است خاشع گردد؟! و مانند کسانی نباشند که در گذشته به آنها کتاب آسمانی داده شد، سپس زمانی طولانی بر آنها گذشت و قلبهایشان قساوت پیدا کرد؛ و بسیاری از آنها گنهکارند! 16بدانید خداوند زمین را بعد از مرگ آن زنده می‌کند! ما آیات (خود) را برای شما بیان کردیم، شاید اندیشه کنید! 17مردان و زنان انفاق‌کننده، و آنها که (از این راه) به خدا «قرض الحسنه» دهند، (این قرض الحسنه) برای آنان مضاعف می‌شود و پاداش پرارزشی دارند! 18کسانی که به خدا و رسولانش ایمان آوردند، آنها صدّیقین و شهدا نزد پروردگارشانند؛ برای آنان است پاداش (اعمال) شان و نور (ایمان) شان؛ و کسانی که کافر شدند و آیات ما را تکذیب کردند، آنها دوزخیانند. 19بدانید زندگی دنیا تنها بازی و سرگرمی و تجمّل پرستی و فخرفروشی در میان شما و افزون طلبی در اموال و فرزندان است، همانند بارانی که محصولش کشاورزان را در شگفتی فرو می‌برد، سپس خشک می‌شود بگونه‌ای که آن را زردرنگ می‌بینی؛ سپس تبدیل به کاه می‌شود! و در آخرت، عذاب شدید است یا مغفرت و رضای الهی؛ و (به هر حال) زندگی دنیا چیزی جز متاع فریب نیست! 20به پیش تازید برای رسیدن به مغفرت پروردگارتان و بهشتی که پهنه آن مانند پهنه آسمان و زمین است و برای کسانی که به خدا و رسولانش ایمان آورده‌اند؛ آماده شده است، این فضل خداوند است که به هر کس بخواهد می‌دهد؛ و خداوند صاحب فضل عظیم است! 21هیچ مصیبتی (ناخواسته) در زمین و نه در وجود شما روی نمی‌دهد مگر اینکه همه آنها قبل از آنکه زمین را بیافرینیم در لوح محفوظ ثبت است؛ و این امر برای خدا آسان است! 22این بخاطر آن است که برای آنچه از دست داده‌اید تأسف نخورید، و به آنچه به شما داده است دلبسته و شادمان نباشید؛ و خداوند هیچ متکبّر فخرفروشی را دوست ندارد! 23همانها که بخل می‌ورزند و مردم را به بخل دعوت می‌کنند؛ و هر کس (از این فرمان) روی‌گردان شود، (به خود زیان می‌رساند نه به خدا)، چرا که خداوند بی‌نیاز و شایسته ستایش است! 24ما رسولان خود را با دلایل روشن فرستادیم، و با آنها کتاب (آسمانی) و میزان (شناسایی حقّ از باطل و قوانین عادلانه) نازل کردیم تا مردم قیام به عدالت کنند؛ و آهن را نازل کردیم که در آن نیروی شدید و منافعی برای مردم است، تا خداوند بداند چه کسی او و رسولانش را یاری می‌کند بی‌آنکه او را ببینند؛ خداوند قوّی و شکست‌ناپذیر است! 25ما نوح و ابراهیم را فرستادیم، و در دودمان آن دو نبوّت و کتاب قرار دادیم؛ بعضی از آنها هدایت یافته‌اند و بسیاری از آنها گنهکارند. 26سپس در پی آنان رسولان دیگر خود را فرستادیم، و بعد از آنان عیسی بن مریم را مبعوث کردیم و به او انجیل عطا کردیم، و در دل کسانی که از او پیروی کردند رأفت و رحمت قرار دادیم؛ و رهبانیّتی را که ابداع کرده بودند، ما بر آنان مقرّر نداشته بودیم؛ گرچه هدفشان جلب خشنودی خدا بود، ولی حقّ آن را رعایت نکردند؛ از این‌رو ما به کسانی از آنها که ایمان آوردند پاداششان را دادیم؛ و بسیاری از آنها فاسقند! 27ای کسانی که ایمان آورده‌اید! تقوای الهی پیشه کنید و به رسولش ایمان بیاورید تا دو سهم از رحمتش به شما ببخشد و برای شما نوری قرار دهد که با آن (در میان مردم و در مسیر زندگی خود) راه بروید و گناهان شما را ببخشد؛ و خداوند غفور و رحیم است. 28تا اهل کتاب بدانند که قادر بر چیزی از فضل خدا نیستند، و تمام فضل (و رحمت) به دست اوست، به هر کس بخواهد آن را می‌بخشد؛ و خداوند دارای فضل عظیم است! 29
سوره
جزء
حزب
تعجیل در فرج
سایت رجعت برای تمام مسلمانانصلوات
حدیث