Rojat.com

 اِلَیْهِ یُرَدُّ عِلْمُ السّاٰعَةِۚ وَماٰ تَخْرُجُ مِنْ ثَمَراٰتٍ مِنْ اَكْماٰمِهاٰ وَماٰ تَحْمِلُ مِنْ اُنْثٰی وَلاٰ تَضَعُ اِلّاٰ بِعِلْمِهٖۚ وَیَوْمَ یُناٰدٖیهِمْ اَیْنَ شُرَكآٰئٖی قاٰلُوٓا ءاٰذَنّاٰكَ ماٰمِنّاٰ مِنْ شَهٖیدٍ٤٧وَضَلَّ عَنْهُمْ ماٰ كاٰنُوا یَدْعُونَ مِنْ قَبْلُۖ وَظَنُّوا ماٰ لَهُمْ مِنْ مَحٖیصٍ٤٨لاٰ یَسْئَمُ الْاِنْساٰنُ مِنْ دُعآٰءِ الْخَیْرِ وَاِنْ مَسَّهُ الشَّرُّ فَیَـئُوسٌ قَنُوطٌ٤٩وَلَئِنْ اَذَقْناٰهُ رَحْمَةً مِنّاٰ مِنْ بَعْدِ ضَرّآٰءَ مَسَّتْهُ لَیَقُولَنَّ هٰذاٰ لٖی وَمآٰ اَظُنُّ السّاٰعَةَ قآٰئِمَةً وَلَئِنْ رُجِعْتُ اِلٰی رَبّٖیٓ اِنَّ لٖی عِنْدَهُۥ لَلْحُسْنٰیۚ فَلَنُنَبِّئَنَّ الَّذٖینَ كَفَرُوا بِماٰ عَمِلُوا وَلَنُذٖیقَنَّهُمْ مِنْ عَذاٰبٍ غَلٖیظٍ٥٠وَاِذآٰ اَنْعَمْناٰ عَلَی الْاِنْساٰنِ اَعْرَضَ وَنَـأٰبِجاٰنِبِهٖ وَاِذاٰ مَسَّهُ الشَّرُّ فَذُو دُعآٰءٍ عَرٖیضٍ٥١قُلْ اَرَاَیْتُمْ اِنْ كاٰنَ مِنْ عِنْدِ اللّٰهِ ثُمَّ كَفَرْتُمْ بِهٖ مَنْ اَضَلُّ مِمَّنْ هُوَ فٖی شِقاٰقٍ بَعٖیدٍ٥٢سَنُرٖیهِمْ ءاٰیاٰتِناٰ فِی الْءاٰفاٰقِ وَفٖیٓ اَنْفُسِهِمْ حَتّٰی یَتَبَیَّنَ لَهُمْ اَنَّهُ الْحَقُّۗ اَوَلَمْ یَكْفِ بِرَبِّكَ اَنَّهُۥ عَلٰی كُلِّ شَیْءٍ شَهٖیدٌ٥٣اَلآٰ اِنَّهُمْ فٖی مِرْیَةٍ مِنْ لِقآٰءِ رَبِّهِمْۗ اَلآٰ اِنَّهُۥ بِكُلِّ شَیْءٍ مُحٖیطٌ٥٤سُورَةُ الشُّورٰىالمكية53بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحٖیمِحمٓ١عٓسٓقٓ٢كَذٰلِكَ یُوحٖیٓ اِلَیْكَ وَاِلَی الَّذٖینَ مِنْ قَبْلِكَ اللّٰهُ الْعَزٖیزُ الْحَكٖیمُ٣لَهُۥ ماٰ فِی السَّمٰواٰتِ وَماٰ فِی الْاَرْضِۖ وَهُوَ الْعَلِیُّ الْعَظٖیمُ٤تَكاٰدُ السَّمٰواٰتُ یَتَفَطَّرْنَ مِنْ فَوْقِهِنَّۚ وَالْمَلآٰئِكَةُ یُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَیَسْتَغْفِرُونَ لِمَنْ فِی الْاَرْضِۗ اَلآٰ اِنَّ اللّٰهَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحٖیمُ٥وَالَّذٖینَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهٖٓ اَوْلِیآٰءَ اللّٰهُ حَفٖیظٌ عَلَیْهِمْ وَمآٰ اَنْتَ عَلَیْهِمْ بِوَكٖیلٍ٦وَكَذٰلِكَ اَوْحَیْنآٰ اِلَیْكَ قُرْءاٰنًا عَرَبِیًّا لِتُنْذِرَ اُمَّ الْقُرٰی وَمَنْ حَوْلَهاٰ وَتُنْذِرَ یَوْمَ الْجَمْعِ لاٰ رَیْبَ فٖیهِۚ فَرٖیقٌ فِی الْجَنَّةِ وَفَرٖیقٌ فِی السَّعٖیرِ٧وَلَوْ شآٰءَ اللّٰهُ لَجَعَلَهُمْ اُمَّةً واٰحِدَةً وَلٰكِنْ یُدْخِلُ مَنْ یَشآٰءُ فٖی رَحْمَتِهٖۚ وَالظّاٰلِمُونَ ماٰ لَهُمْ مِنْ وَلِیٍّ وَلاٰ نَصٖیرٍ٨اَمِ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهٖٓ اَوْلِیآٰءَۖ فَاللّٰهُ هُوَ الْوَلِیُّ وَهُوَ یُحْیِی الْمَوْتٰی وَهُوَ عَلٰی كُلِّ شَیْءٍ قَدٖیرٌ٩وَمَا اخْتَلَفْتُمْ فٖیهِ مِنْ شَیْءٍ فَحُكْمُهُۥٓ اِلَی اللّٰهِۚ ذٰلِكُمُ اللّٰهُ رَبّٖی عَلَیْهِ تَوَكَّلْتُ وَاِلَیْهِ اُنٖیبُ١٠فاٰطِرُ السَّمٰواٰتِ وَالْاَرْضِۚ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ اَنْفُسِكُمْ اَزْواٰجًا وَمِنَ الْاَنْعاٰمِ اَزْواٰجًا یَذْرَؤُكُمْ فٖیهِۚ لَیْسَ كَمِثْلِهٖ شَیْءٌۖ وَهُوَ السَّمٖیعُ الْبَصٖیرُ١١لَهُۥ مَقاٰلٖیدُ السَّمٰواٰتِ وَالْاَرْضِۖ یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ یَشآٰءُ وَیَقْدِرُۚ اِنَّهُۥ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلٖیمٌ١٢شَرَعَ لَكُمْ مِنَ الدّٖینِ ماٰ وَصّٰی بِهٖ نُوحًا وَالَّذٖیٓ اَوْحَیْنآٰ اِلَیْكَ وَماٰ وَصَّیْناٰ بِهٖٓ اِبْراٰهٖیمَ وَمُوسٰی وَعٖیسٰٓیۖ اَنْ اَقٖیمُوا الدّٖینَ وَلاٰ تَتَفَرَّقُوا فٖیهِۚ كَبُرَ عَلَی الْمُشْرِكٖینَ ماٰ تَدْعُوهُمْ اِلَیْهِۚ ٱَللّٰهُ یَجْتَبٖیٓ اِلَیْهِ مَنْ یَشآٰءُ وَیَهْدٖیٓ اِلَیْهِ مَنْ یُنٖیبُ١٣وَماٰ تَفَرَّقُوٓا اِلّاٰ مِنْ بَعْدِ ماٰ جآٰءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْیًا بَیْنَهُمْۚ وَلَوْلاٰ كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ اِلٰٓی اَجَلٍ مُسَمًّی لَقُضِیَ بَیْنَهُمْۚ وَاِنَّ الَّذٖینَ اُورِثُوا الْكِتاٰبَ مِنْ بَعْدِهِمْ لَفٖی شَكٍّ مِنْهُ مُرٖیبٍ١٤فَلِذٰلِكَ فَادْعُۖ وَاسْتَقِمْ كَمآٰ اُمِرْتَۖ وَلاٰ تَتَّبِعْ اَهْوآٰءَهُمْۖ وَقُلْ ءاٰمَنْتُ بِمآٰ اَنْزَلَ اللّٰهُ مِنْ كِتاٰبٍۖ وَاُمِرْتُ لِاَعْدِلَ بَیْنَكُمُۖ ٱَللّٰهُ رَبُّناٰ وَرَبُّكُمْۖ لَنآٰ اَعْماٰلُناٰ وَلَكُمْ اَعْماٰلُكُمْۖ لاٰ حُجَّةَ بَیْنَناٰ وَبَیْنَكُمُۖ ٱَللّٰهُ یَجْمَعُ بَیْنَناٰۖ وَاِلَیْهِ الْمَصٖیرُ١٥وَالَّذٖینَ یُحآٰجُّونَ فِی اللّٰهِ مِنْ بَعْدِ مَا اسْتُجٖیبَ لَهُۥ حُجَّتُهُمْ داٰحِضَةٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَعَلَیْهِمْ غَضَبٌ وَلَهُمْ عَذاٰبٌ شَدٖیدٌ١٦ٱَللّٰهُ الَّذٖیٓ اَنْزَلَ الْكِتاٰبَ بِالْحَقِّ وَالْمٖیزاٰنَۗ وَماٰ یُدْرٖیكَ لَعَلَّ السّاٰعَةَ قَرٖیبٌ١٧یَسْتَعْجِلُ بِهَا الَّذٖینَ لاٰ یُؤْمِنُونَ بِهاٰۖ وَالَّذٖینَ ءاٰمَنُوا مُشْفِقُونَ مِنْهاٰ وَیَعْلَمُونَ اَنَّهَا الْحَقُّۗ اَلآٰ اِنَّ الَّذٖینَ یُماٰرُونَ فِی السّاٰعَةِ لَفٖی ضَلاٰلٍ بَعٖیدٍ١٨ٱَللّٰهُ لَطٖیفٌ بِعِباٰدِهٖ یَرْزُقُ مَنْ یَشآٰءُۖ وَهُوَ الْقَوِیُّ الْعَزٖیزُ١٩مَنْ كاٰنَ یُرٖیدُ حَرْثَ الْءاٰخِرَةِ نَزِدْ لَهُۥ فٖی حَرْثِهٖۖ وَمَنْ كاٰنَ یُرٖیدُ حَرْثَ الدُّنْیاٰ نُؤْتِهٖ مِنْهاٰ وَماٰ لَهُۥ فِی الْءاٰخِرَةِ مِنْ نَصٖیبٍ٢٠اَمْ لَهُمْ شُرَكٰٓؤُا شَرَعُوا لَهُمْ مِنَ الدّٖینِ ماٰ لَمْ یَأْذَنْ بِهِ اللّٰهُۚ وَلَوْلاٰ كَلِمَةُ الْفَصْلِ لَقُضِیَ بَیْنَهُمْۗ وَاِنَّ الظّاٰلِمٖینَ لَهُمْ عَذاٰبٌ اَلٖیمٌ٢١تَرَی الظّاٰلِمٖینَ مُشْفِقٖینَ مِمّاٰ كَسَبُوا وَهُوَ واٰقِعٌ بِهِمْۗ وَالَّذٖینَ ءاٰمَنُوا وَعَمِلُوا الصّاٰلِحاٰتِ فٖی رَوْضاٰتِ الْجَنّاٰتِۖ لَهُمْ ماٰ یَشآٰءُونَ عِنْدَ رَبِّهِمْۚ ذٰلِكَ هُوَ الْفَضْلُ الْكَبٖیرُ٢٢ذٰلِكَ الَّذٖی یُبَشِّرُ اللّٰهُ عِباٰدَهُ الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا وَعَمِلُوا الصّاٰلِحاٰتِۗ قُلْ لآٰ اَسْئَلُكُمْ عَلَیْهِ اَجْرًا اِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبٰیۗ وَمَنْ یَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُۥ فٖیهاٰ حُسْنًاۚ اِنَّ اللّٰهَ غَفُورٌ شَكُورٌ٢٣اَمْ یَقُولُونَ افْتَرٰی عَلَی اللّٰهِ كَذِبًاۖ فَاِنْ یَشَاِ اللّٰهُ یَخْتِمْ عَلٰی قَلْبِكَۗ وَیَمْحُ اللّٰهُ الْباٰطِلَ وَیُحِقُّ الْحَقَّ بِكَلِماٰتِهٖٓۚ اِنَّهُۥ عَلٖیمٌ بِذاٰتِ الصُّدُورِ٢٤وَهُوَ الَّذٖی یَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِباٰدِهٖ وَیَعْفُوا عَنِ السَّیِّئاٰتِ وَیَعْلَمُ ماٰ تَفْعَلُونَ٢٥وَیَسْتَجٖیبُ الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا وَعَمِلُوا الصّاٰلِحاٰتِ وَیَزٖیدُهُمْ مِنْ فَضْلِهٖۚ وَالْكاٰفِرُونَ لَهُمْ عَذاٰبٌ شَدٖیدٌ٢٦وَلَوْ بَسَطَ اللّٰهُ الرِّزْقَ لِعِباٰدِهٖ لَبَغَوْا فِی الْاَرْضِ وَلٰكِنْ یُنَزِّلُ بِقَدَرٍ ماٰ یَشآٰءُۚ اِنَّهُۥ بِعِباٰدِهٖ خَبٖیرٌ بَصٖیرٌ٢٧وَهُوَ الَّذٖی یُنَزِّلُ الْغَیْثَ مِنْ بَعْدِ ماٰ قَنَطُوا وَیَنْشُرُ رَحْمَتَهُۥۚ وَهُوَ الْوَلِیُّ الْحَمٖیدُ٢٨وَمِنْ ءاٰیاٰتِهٖ خَلْقُ السَّمٰواٰتِ وَالْاَرْضِ وَماٰ بَثَّ فٖیهِماٰ مِنْ دآٰبَّةٍۚ وَهُوَ عَلٰی جَمْعِهِمْ اِذاٰ یَشآٰءُ قَدٖیرٌ٢٩وَمآٰ اَصاٰبَكُمْ مِنْ مُصٖیبَةٍ فَبِماٰ كَسَبَتْ اَیْدٖیكُمْ وَیَعْفُوا عَنْ كَثٖیرٍ٣٠وَمآٰ اَنْتُمْ بِمُعْجِزٖینَ فِی الْاَرْضِۖ وَماٰ لَكُمْ مِنْ دُونِ اللّٰهِ مِنْ وَلِیٍّ وَلاٰ نَصٖیرٍ٣١وَمِنْ ءاٰیاٰتِهِ الْجَواٰرِ فِی الْبَحْرِ كَالْاَعْلاٰمِ٣٢اِنْ یَشَأْ یُسْكِنِ الرّٖیحَ فَیَظْلَلْنَ رَواٰكِدَ عَلٰی ظَهْرِهٖٓۚ اِنَّ فٖی ذٰلِكَ لَءاٰیاٰتٍ لِكُلِّ صَبّاٰرٍ شَكُورٍ٣٣اَوْ یُوبِقْهُنَّ بِماٰ كَسَبُوا وَیَعْفُ عَنْ كَثٖیرٍ٣٤وَیَعْلَمَ الَّذٖینَ یُجاٰدِلُونَ فٖیٓ ءاٰیاٰتِناٰ ماٰ لَهُمْ مِنْ مَحٖیصٍ٣٥فَمآٰ اُوتٖیتُمْ مِنْ شَیْءٍ فَمَتاٰعُ الْحَیٰوةِ الدُّنْیاٰۚ وَماٰ عِنْدَ اللّٰهِ خَیْرٌ وَاَبْقٰی لِلَّذٖینَ ءاٰمَنُوا وَعَلٰی رَبِّهِمْ یَتَوَكَّلُونَ٣٦وَالَّذٖینَ یَجْتَنِبُونَ كَبآٰئِرَ الْاِثْمِ وَالْفَواٰحِشَ وَاِذاٰ ماٰ غَضِبُوا هُمْ یَغْفِرُونَ٣٧وَالَّذٖینَ اسْتَجاٰبُوا لِرَبِّهِمْ وَاَقاٰمُوا الصَّلٰوةَ وَاَمْرُهُمْ شُورٰی بَیْنَهُمْ وَمِمّاٰ رَزَقْناٰهُمْ یُنْفِقُونَ٣٨وَالَّذٖینَ اِذآٰ اَصاٰبَهُمُ الْبَغْیُ هُمْ یَنْتَصِرُونَ٣٩وَجَزٰٓؤُا سَیِّئَةٍ سَیِّئَةٌ مِثْلُهاٰۖ فَمَنْ عَفاٰ وَاَصْلَحَ فَاَجْرُهُۥ عَلَی اللّٰهِۚ اِنَّهُۥ لاٰ یُحِبُّ الظّاٰلِمٖینَ٤٠وَلَمَنِ انْتَصَرَ بَعْدَ ظُلْمِهٖ فَاُولٰٓئِكَ ماٰ عَلَیْهِمْ مِنْ سَبٖیلٍ٤١اِنَّمَا السَّبٖیلُ عَلَی الَّذٖینَ یَظْلِمُونَ النّاٰسَ وَیَبْغُونَ فِی الْاَرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِّۚ اُولٰٓئِكَ لَهُمْ عَذاٰبٌ اَلٖیمٌ٤٢وَلَمَنْ صَبَرَ وَغَفَرَ اِنَّ ذٰلِكَ لَمِنْ عَزْمِ الْاُمُورِ٤٣وَمَنْ یُضْلِلِ اللّٰهُ فَماٰ لَهُۥ مِنْ وَلِیٍّ مِنْ بَعْدِهٖۗ وَتَرَی الظّاٰلِمٖینَ لَمّاٰ رَاَوُا الْعَذاٰبَ یَقُولُونَ هَلْ اِلٰی مَرَدٍّ مِنْ سَبٖیلٍ٤٤وَتَرٰىهُمْ یُعْرَضُونَ عَلَیْهاٰ خاٰشِعٖینَ مِنَ الذُّلِّ یَنْظُرُونَ مِنْ طَرْفٍ خَفِیٍّۗ وَقاٰلَ الَّذٖینَ ءاٰمَنُوٓا اِنَّ الْخاٰسِرٖینَ الَّذٖینَ خَسِرُوٓا اَنْفُسَهُمْ وَاَهْلٖیهِمْ یَوْمَ الْقِیاٰمَةِۗ اَلآٰ اِنَّ الظّاٰلِمٖینَ فٖی عَذاٰبٍ مُقٖیمٍ٤٥وَماٰ كاٰنَ لَهُمْ مِنْ اَوْلِیآٰءَ یَنْصُرُونَهُمْ مِنْ دُونِ اللّٰهِۗ وَمَنْ یُضْلِلِ اللّٰهُ فَماٰ لَهُۥ مِنْ سَبٖیلٍ٤٦ٱِسْتَجٖیبُوا لِرَبِّكُمْ مِنْ قَبْلِ اَنْ یَأْتِیَ یَوْمٌ لاٰ مَرَدَّ لَهُۥ مِنَ اللّٰهِۚ ماٰ لَكُمْ مِنْ مَلْجَاٍ یَوْمَئِذٍ وَماٰ لَكُمْ مِنْ نَكٖیرٍ٤٧فَاِنْ اَعْرَضُوا فَمآٰ اَرْسَلْناٰكَ عَلَیْهِمْ حَفٖیظًاۖ اِنْ عَلَیْكَ اِلَّا الْبَلاٰغُۗ وَاِنّآٰ اِذآٰ اَذَقْنَا الْاِنْساٰنَ مِنّاٰ رَحْمَةً فَرِحَ بِهاٰۖ وَاِنْ تُصِبْهُمْ سَیِّئَةٌ بِماٰ قَدَّمَتْ اَیْدٖیهِمْ فَاِنَّ الْاِنْساٰنَ كَفُورٌ٤٨لِلّٰهِ مُلْكُ السَّمٰواٰتِ وَالْاَرْضِۚ یَخْلُقُ ماٰ یَشآٰءُۚ یَهَبُ لِمَنْ یَشآٰءُ اِناٰثًا وَیَهَبُ لِمَنْ یَشآٰءُ الذُّكُورَ٤٩اَوْ یُزَوِّجُهُمْ ذُكْراٰنًا وَاِناٰثًاۖ وَیَجْعَلُ مَنْ یَشآٰءُ عَقٖیمًاۚ اِنَّهُۥ عَلٖیمٌ قَدٖیرٌ٥٠وَماٰ كاٰنَ لِبَشَرٍ اَنْ یُكَلِّمَهُ اللّٰهُ اِلّاٰ وَحْیًا اَوْ مِنْ وَرآٰیِٔ حِجاٰبٍ اَوْ یُرْسِلَ رَسُولًا فَیُوحِیَ بِاِذْنِهٖ ماٰ یَشآٰءُۚ اِنَّهُۥ عَلِیٌّ حَكٖیمٌ٥١وَكَذٰلِكَ اَوْحَیْنآٰ اِلَیْكَ رُوحًا مِنْ اَمْرِناٰۚ ماٰ كُنْتَ تَدْرٖی مَا الْكِتاٰبُ وَلَا الْاٖیماٰنُ وَلٰكِنْ جَعَلْناٰهُ نُورًا نَهْدٖی بِهٖ مَنْ نَشآٰءُ مِنْ عِباٰدِناٰۚ وَاِنَّكَ لَتَهْدٖیٓ اِلٰی صِراٰطٍ مُسْتَقٖیمٍ٥٢صِراٰطِ اللّٰهِ الَّذٖی لَهُۥ ماٰ فِی السَّمٰواٰتِ وَماٰ فِی الْاَرْضِۗ اَلآٰ اِلَی اللّٰهِ تَصٖیرُ الْاُمُورُ٥٣سُورَةُ الزُّخْرُفِالمكية89بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحٖیمِحمٓ١وَالْكِتاٰبِ الْمُبٖینِ٢اِنّاٰ جَعَلْناٰهُ قُرْءاٰنًا عَرَبِیًّا لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ٣وَاِنَّهُۥ فٖیٓ اُمِّ الْكِتاٰبِ لَدَیْناٰ لَعَلِیٌّ حَكٖیمٌ٤اَفَنَضْرِبُ عَنْكُمُ الذِّكْرَ صَفْحًا اَنْ كُنْتُمْ قَوْمًا مُسْرِفٖینَ٥وَكَمْ اَرْسَلْناٰ مِنْ نَبِیٍّ فِی الْاَوَّلٖینَ٦وَماٰ یَأْتٖیهِمْ مِنْ نَبِیٍّ اِلّاٰ كاٰنُوا بِهٖ یَسْتَهْزِءُونَ٧فَاَهْلَكْنآٰ اَشَدَّ مِنْهُمْ بَطْشًا وَمَضٰی مَثَلُ الْاَوَّلٖینَ٨وَلَئِنْ سَاَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّمٰواٰتِ وَالْاَرْضَ لَیَقُولُنَّ خَلَقَهُنَّ الْعَزٖیزُ الْعَلٖیمُ٩ٱَلَّذٖی جَعَلَ لَكُمُ الْاَرْضَ مَهْدًا وَجَعَلَ لَكُمْ فٖیهاٰ سُبُلًا لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ١٠وَالَّذٖی نَزَّلَ مِنَ السَّمآٰءِ مآٰءً بِقَدَرٍ فَاَنْشَرْناٰ بِهٖ بَلْدَةً مَیْتًاۚ كَذٰلِكَ تُخْرَجُونَ١١وَالَّذٖی خَلَقَ الْاَزْواٰجَ كُلَّهاٰ وَجَعَلَ لَكُمْ مِنَ الْفُلْكِ وَالْاَنْعاٰمِ ماٰ تَرْكَبُونَ١٢لِتَسْتَوُۥا عَلٰی ظُهُورِهٖ ثُمَّ تَذْكُرُوا نِعْمَةَ رَبِّكُمْ اِذَا اسْتَوَیْتُمْ عَلَیْهِ وَتَقُولُوا سُبْحاٰنَ الَّذٖی سَخَّرَ لَناٰ هٰذاٰ وَماٰ كُنّاٰ لَهُۥ مُقْرِنٖینَ١٣وَاِنّآٰ اِلٰی رَبِّناٰ لَمُنْقَلِبُونَ١٤وَجَعَلُوا لَهُۥ مِنْ عِباٰدِهٖ جُزْءًاۚ اِنَّ الْاِنْساٰنَ لَكَفُورٌ مُبٖینٌ١٥اَمِ اتَّخَذَ مِمّاٰ یَخْلُقُ بَناٰتٍ وَاَصْفٰىكُمْ بِالْبَنٖینَ١٦وَاِذاٰ بُشِّرَ اَحَدُهُمْ بِماٰ ضَرَبَ لِلرَّحْمٰنِ مَثَلًا ظَلَّ وَجْهُهُۥ مُسْوَدًّا وَهُوَ كَظٖیمٌ١٧اَوَ مَنْ یُنَشَّؤُا فِی الْحِلْیَةِ وَهُوَ فِی الْخِصاٰمِ غَیْرُ مُبٖینٍ١٨وَجَعَلُوا الْمَلآٰئِكَةَ الَّذٖینَ هُمْ عِباٰدُ الرَّحْمٰنِ اِناٰثًاۚ اَشَهِدُوا خَلْقَهُمْۚ سَتُكْتَبُ شَهاٰدَتُهُمْ وَیُسْئَلُونَ١٩وَقاٰلُوا لَوْ شآٰءَ الرَّحْمٰنُ ماٰ عَبَدْناٰهُمْۗ ماٰ لَهُمْ بِذٰلِكَ مِنْ عِلْمٍۖ اِنْ هُمْ اِلّاٰ یَخْرُصُونَ٢٠اَمْ ءاٰتَیْناٰهُمْ كِتاٰبًا مِنْ قَبْلِهٖ فَهُمْ بِهٖ مُسْتَمْسِكُونَ٢١بَلْ قاٰلُوٓا اِنّاٰ وَجَدْنآٰ ءاٰبآٰءَناٰ عَلٰٓی اُمَّةٍ وَاِنّاٰ عَلٰٓی ءاٰثاٰرِهِمْ مُهْتَدُونَ٢٢وَكَذٰلِكَ مآٰ اَرْسَلْناٰ مِنْ قَبْلِكَ فٖی قَرْیَةٍ مِنْ نَذٖیرٍ اِلّاٰ قاٰلَ مُتْرَفُوهآٰ اِنّاٰ وَجَدْنآٰ ءاٰبآٰءَناٰ عَلٰٓی اُمَّةٍ وَاِنّاٰ عَلٰٓی ءاٰثاٰرِهِمْ مُقْتَدُونَ٢٣قاٰلَ اَوَلَوْ جِئْتُكُمْ بِاَهْدٰی مِمّاٰ وَجَدْتُمْ عَلَیْهِ ءاٰبآٰءَكُمْۖ قاٰلُوٓا اِنّاٰ بِمآٰ اُرْسِلْتُمْ بِهٖ كاٰفِرُونَ٢٤فَانْتَقَمْناٰ مِنْهُمْۖ فَانْظُرْ كَیْفَ كاٰنَ عاٰقِبَةُ الْمُكَذِّبٖینَ٢٥وَاِذْ قاٰلَ اِبْراٰهٖیمُ لِاَبٖیهِ وَقَوْمِهٖٓ اِنَّنٖی بَرآٰءٌ مِمّاٰ تَعْبُدُونَ٢٦اِلَّا الَّذٖی فَطَرَنٖی فَاِنَّهُۥ سَیَهْدٖینِ٢٧وَجَعَلَهاٰ كَلِمَةً باٰقِیَةً فٖی عَقِبِهٖ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ٢٨بَلْ مَتَّعْتُ هٰٓؤُلآٰءِ وَءاٰبآٰءَهُمْ حَتّٰی جآٰءَهُمُ الْحَقُّ وَرَسُولٌ مُبٖینٌ٢٩وَلَمّاٰ جآٰءَهُمُ الْحَقُّ قاٰلُوا هٰذاٰ سِحْرٌ وَاِنّاٰ بِهٖ كاٰفِرُونَ٣٠وَقاٰلُوا لَوْلاٰ نُزِّلَ هٰذَا الْقُرْءاٰنُ عَلٰی رَجُلٍ مِنَ الْقَرْیَتَیْنِ عَظٖیمٍ٣١اَهُمْ یَقْسِمُونَ رَحْمَتَ رَبِّكَۚ نَحْنُ قَسَمْناٰ بَیْنَهُمْ مَعٖیشَتَهُمْ فِی الْحَیٰوةِ الدُّنْیاٰۚ وَرَفَعْناٰ بَعْضَهُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجاٰتٍ لِیَتَّخِذَ بَعْضُهُمْ بَعْضًا سُخْرِیًّاۗ وَرَحْمَتُ رَبِّكَ خَیْرٌ مِمّاٰ یَجْمَعُونَ٣٢وَلَوْلآٰ اَنْ یَكُونَ النّاٰسُ اُمَّةً واٰحِدَةً لَجَعَلْناٰ لِمَنْ یَكْفُرُ بِالرَّحْمٰنِ لِبُیُوتِهِمْ سُقُفًا مِنْ فِضَّةٍ وَمَعاٰرِجَ عَلَیْهاٰ یَظْهَرُونَ٣٣وَلِبُیُوتِهِمْ اَبْواٰبًا وَسُرُرًا عَلَیْهاٰ یَتَّكِئُونَ٣٤وَزُخْرُفًاۚ وَاِنْ كُلُّ ذٰلِكَ لَمّاٰ مَتاٰعُ الْحَیٰوةِ الدُّنْیاٰۚ وَالْءاٰخِرَةُ عِنْدَ رَبِّكَ لِلْمُتَّقٖینَ٣٥وَمَنْ یَعْشُ عَنْ ذِكْرِ الرَّحْمٰنِ نُقَیِّضْ لَهُۥ شَیْطاٰنًا فَهُوَ لَهُۥ قَرٖینٌ٣٦وَاِنَّهُمْ لَیَصُدُّونَهُمْ عَنِ السَّبٖیلِ وَیَحْسَبُونَ اَنَّهُمْ مُهْتَدُونَ٣٧حَتّٰٓی اِذاٰ جآٰءَناٰ قاٰلَ یاٰ لَیْتَ بَیْنٖی وَبَیْنَكَ بُعْدَ الْمَشْرِقَیْنِ فَبِئْسَ الْقَرٖینُ٣٨وَلَنْ یَنْفَعَكُمُ الْیَوْمَ اِذْ ظَلَمْتُمْ اَنَّكُمْ فِی الْعَذاٰبِ مُشْتَرِكُونَ٣٩اَفَاَنْتَ تُسْمِعُ الصُّمَّ اَوْ تَهْدِی الْعُمْیَ وَمَنْ كاٰنَ فٖی ضَلاٰلٍ مُبٖینٍ٤٠فَاِمّاٰ نَذْهَبَنَّ بِكَ فَاِنّاٰ مِنْهُمْ مُنْتَقِمُونَ٤١اَوْ نُرِیَنَّكَ الَّذٖی وَعَدْناٰهُمْ فَاِنّاٰ عَلَیْهِمْ مُقْتَدِرُونَ٤٢فَاسْتَمْسِكْ بِالَّذٖیٓ اُوحِیَ اِلَیْكَۖ اِنَّكَ عَلٰی صِراٰطٍ مُسْتَقٖیمٍ٤٣وَاِنَّهُۥ لَذِكْرٌ لَكَ وَلِقَوْمِكَۖ وَسَوْفَ تُسْئَلُونَ٤٤وَسْئَلْ مَنْ اَرْسَلْناٰ مِنْ قَبْلِكَ مِنْ رُسُلِنآٰ اَجَعَلْناٰ مِنْ دُونِ الرَّحْمٰنِ ءاٰلِهَةً یُعْبَدُونَ٤٥وَلَقَدْ اَرْسَلْناٰ مُوسٰی بِأٰیاٰتِنآٰ اِلٰی فِرْعَوْنَ وَمَلَإِیهٖ فَقاٰلَ اِنّٖی رَسُولُ رَبِّ الْعاٰلَمٖینَ٤٦فَلَمّاٰ جآٰءَهُمْ بِأٰیاٰتِنآٰ اِذاٰ هُمْ مِنْهاٰ یَضْحَكُونَ٤٧وَماٰ نُرٖیهِمْ مِنْ ءاٰیَةٍ اِلّاٰ هِیَ اَكْبَرُ مِنْ اُخْتِهاٰۖ وَاَخَذْناٰهُمْ بِالْعَذاٰبِ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ٤٨وَقاٰلُوا یآٰ اَیُّهَ السّاٰحِرُ ادْعُ لَناٰ رَبَّكَ بِماٰ عَهِدَ عِنْدَكَ اِنَّناٰ لَمُهْتَدُونَ٤٩فَلَمّاٰ كَشَفْناٰ عَنْهُمُ الْعَذاٰبَ اِذاٰ هُمْ یَنْكُثُونَ٥٠وَناٰدٰی فِرْعَوْنُ فٖی قَوْمِهٖ قاٰلَ یاٰ قَوْمِ اَلَیْسَ لٖی مُلْكُ مِصْرَ وَهٰذِهِ الْاَنْهاٰرُ تَجْرٖی مِنْ تَحْتٖیٓۚ اَفَلاٰ تُبْصِرُونَ٥١اَمْ اَنَا خَیْرٌ مِنْ هٰذَا الَّذٖی هُوَ مَهٖینٌ وَلاٰ یَكاٰدُ یُبٖینُ٥٢فَلَوْلآٰ اُلْقِیَ عَلَیْهِ اَسْوِرَةٌ مِنْ ذَهَبٍ اَوْ جآٰءَ مَعَهُ الْمَلآٰئِكَةُ مُقْتَرِنٖینَ٥٣فَاسْتَخَفَّ قَوْمَهُۥ فَاَطاٰعُوهُۚ اِنَّهُمْ كاٰنُوا قَوْمًا فاٰسِقٖینَ٥٤فَلَمّآٰ ءاٰسَفُونَا انْتَقَمْناٰ مِنْهُمْ فَاَغْرَقْناٰهُمْ اَجْمَعٖینَ٥٥فَجَعَلْناٰهُمْ سَلَفًا وَمَثَلًا لِلْءاٰخِرٖینَ٥٦وَلَمّاٰ ضُرِبَ ابْنُ مَرْیَمَ مَثَلًا اِذاٰ قَوْمُكَ مِنْهُ یَصِدُّونَ٥٧وَقاٰلُوٓا ءَءاٰلِهَتُناٰ خَیْرٌ اَمْ هُوَۚ ماٰ ضَرَبُوهُ لَكَ اِلّاٰ جَدَلًاۚ بَلْ هُمْ قَوْمٌ خَصِمُونَ٥٨اِنْ هُوَ اِلّاٰ عَبْدٌ اَنْعَمْناٰ عَلَیْهِ وَجَعَلْناٰهُ مَثَلًا لِبَنٖیٓ اِسْرآٰئٖیلَ٥٩وَلَوْ نَشآٰءُ لَجَعَلْناٰ مِنْكُمْ مَلآٰئِكَةً فِی الْاَرْضِ یَخْلُفُونَ٦٠وَاِنَّهُۥ لَعِلْمٌ لِلسّاٰعَةِ فَلاٰ تَمْتَرُنَّ بِهاٰ وَاتَّبِعُونِۚ هٰذاٰ صِراٰطٌ مُسْتَقٖیمٌ٦١وَلاٰ یَصُدَّنَّكُمُ الشَّیْطاٰنُۖ اِنَّهُۥ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبٖینٌ٦٢وَلَمّاٰ جآٰءَ عٖیسٰی بِالْبَیِّناٰتِ قاٰلَ قَدْ جِئْتُكُمْ بِالْحِكْمَةِ وَلِاُبَیِّنَ لَكُمْ بَعْضَ الَّذٖی تَخْتَلِفُونَ فٖیهِۖ فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَطٖیعُونِ٦٣اِنَّ اللّٰهَ هُوَ رَبّٖی وَرَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُۚ هٰذاٰ صِراٰطٌ مُسْتَقٖیمٌ٦٤فَاخْتَلَفَ الْاَحْزاٰبُ مِنْ بَیْنِهِمْۖ فَوَیْلٌ لِلَّذٖینَ ظَلَمُوا مِنْ عَذاٰبِ یَوْمٍ اَلٖیمٍ٦٥هَلْ یَنْظُرُونَ اِلَّا السّاٰعَةَ اَنْ تَأْتِیَهُمْ بَغْتَةً وَهُمْ لاٰ یَشْعُرُونَ٦٦ٱَلْاَخِلّآٰءُ یَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ اِلَّا الْمُتَّقٖینَ٦٧یاٰ عِباٰدِ لاٰ خَوْفٌ عَلَیْكُمُ الْیَوْمَ وَلآٰ اَنْتُمْ تَحْزَنُونَ٦٨ٱَلَّذٖینَ ءاٰمَنُوا بِأٰیاٰتِناٰ وَكاٰنُوا مُسْلِمٖینَ٦٩ٱُدْخُلُوا الْجَنَّةَ اَنْتُمْ وَاَزْواٰجُكُمْ تُحْبَرُونَ٧٠یُطاٰفُ عَلَیْهِمْ بِصِحاٰفٍ مِنْ ذَهَبٍ وَاَكْواٰبٍۖ وَفٖیهاٰ ماٰ تَشْتَهٖیهِ الْاَنْفُسُ وَتَلَذُّ الْاَعْیُنُۖ وَاَنْتُمْ فٖیهاٰ خاٰلِدُونَ٧١وَتِلْكَ الْجَنَّةُ الَّتٖیٓ اُورِثْتُمُوهاٰ بِماٰ كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ٧٢لَكُمْ فٖیهاٰ فاٰكِهَةٌ كَثٖیرَةٌ مِنْهاٰ تَأْكُلُونَ٧٣اِنَّ الْمُجْرِمٖینَ فٖی عَذاٰبِ جَهَنَّمَ خاٰلِدُونَ٧٤لاٰ یُفَتَّرُ عَنْهُمْ وَهُمْ فٖیهِ مُبْلِسُونَ٧٥وَماٰ ظَلَمْناٰهُمْ وَلٰكِنْ كاٰنُوا هُمُ الظّاٰلِمٖینَ٧٦وَناٰدَوْا یاٰ ماٰلِكُ لِیَقْضِ عَلَیْناٰ رَبُّكَۖ قاٰلَ اِنَّكُمْ ماٰكِثُونَ٧٧لَقَدْ جِئْناٰكُمْ بِالْحَقِّ وَلٰكِنَّ اَكْثَرَكُمْ لِلْحَقِّ كاٰرِهُونَ٧٨اَمْ اَبْرَمُوٓا اَمْرًا فَاِنّاٰ مُبْرِمُونَ٧٩اَمْ یَحْسَبُونَ اَنّاٰ لاٰ نَسْمَعُ سِرَّهُمْ وَنَجْوٰىهُمْۚ بَلٰی وَرُسُلُناٰ لَدَیْهِمْ یَكْتُبُونَ٨٠قُلْ اِنْ كاٰنَ لِلرَّحْمٰنِ وَلَدٌ فَاَنَا اَوَّلُ الْعاٰبِدٖینَ٨١سُبْحاٰنَ رَبِّ السَّمٰواٰتِ وَالْاَرْضِ رَبِّ الْعَرْشِ عَمّاٰ یَصِفُونَ٨٢فَذَرْهُمْ یَخُوضُوا وَیَلْعَبُوا حَتّٰی یُلاٰقُوا یَوْمَهُمُ الَّذٖی یُوعَدُونَ٨٣وَهُوَ الَّذٖی فِی السَّمآٰءِ اِلٰهٌ وَفِی الْاَرْضِ اِلٰهٌۚ وَهُوَ الْحَكٖیمُ الْعَلٖیمُ٨٤وَتَباٰرَكَ الَّذٖی لَهُۥ مُلْكُ السَّمٰواٰتِ وَالْاَرْضِ وَماٰ بَیْنَهُماٰ وَعِنْدَهُۥ عِلْمُ السّاٰعَةِ وَاِلَیْهِ تُرْجَعُونَ٨٥وَلاٰ یَمْلِكُ الَّذٖینَ یَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ الشَّفاٰعَةَ اِلّاٰ مَنْ شَهِدَ بِالْحَقِّ وَهُمْ یَعْلَمُونَ٨٦وَلَئِنْ سَاَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَهُمْ لَیَقُولُنَّ اللّٰهُۖ فَاَنّٰی یُؤْفَكُونَ٨٧وَقٖیلِهٖ یاٰ رَبِّ اِنَّ هٰٓؤُلآٰءِ قَوْمٌ لاٰ یُؤْمِنُونَ٨٨فَاصْفَحْ عَنْهُمْ وَقُلْ سَلاٰمٌۚ فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ٨٩سُورَةُ الدُّخاٰنِالمكية59بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحٖیمِحمٓ١وَالْكِتاٰبِ الْمُبٖینِ٢اِنّآٰ اَنْزَلْناٰهُ فٖی لَیْلَةٍ مُباٰرَكَةٍۚ اِنّاٰ كُنّاٰ مُنْذِرٖینَ٣فٖیهاٰ یُفْرَقُ كُلُّ اَمْرٍ حَكٖیمٍ٤اَمْرًا مِنْ عِنْدِنآٰۚ اِنّاٰ كُنّاٰ مُرْسِلٖینَ٥رَحْمَةً مِنْ رَبِّكَۚ اِنَّهُۥ هُوَ السَّمٖیعُ الْعَلٖیمُ٦رَبِّ السَّمٰواٰتِ وَالْاَرْضِ وَماٰ بَیْنَهُمآٰۖ اِنْ كُنْتُمْ مُوقِنٖینَ٧لآٰ اِلٰهَ اِلّاٰ هُوَ یُحْیٖی وَیُمٖیتُۖ رَبُّكُمْ وَرَبُّ ءاٰبآٰئِكُمُ الْاَوَّلٖینَ٨بَلْ هُمْ فٖی شَكٍّ یَلْعَبُونَ٩فَارْتَقِبْ یَوْمَ تَأْتِی السَّمآٰءُ بِدُخاٰنٍ مُبٖینٍ١٠یَغْشَی النّاٰسَۖ هٰذاٰ عَذاٰبٌ اَلٖیمٌ١١رَبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذاٰبَ اِنّاٰ مُؤْمِنُونَ١٢اَنّٰی لَهُمُ الذِّكْرٰی وَقَدْ جآٰءَهُمْ رَسُولٌ مُبٖینٌ١٣ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقاٰلُوا مُعَلَّمٌ مَجْنُونٌ١٤اِنّاٰ كاٰشِفُوا الْعَذاٰبِ قَلٖیلًاۚ اِنَّكُمْ عآٰئِدُونَ١٥یَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرٰٓی اِنّاٰ مُنْتَقِمُونَ١٦وَلَقَدْ فَتَنّاٰ قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَجآٰءَهُمْ رَسُولٌ كَرٖیمٌ١٧اَنْ اَدُّوٓا اِلَیَّ عِباٰدَ اللّٰهِۖ اِنّٖی لَكُمْ رَسُولٌ اَمٖینٌ١٨وَاَنْ لاٰ تَعْلُوا عَلَی اللّٰهِۖ اِنّٖیٓ ءاٰتٖیكُمْ بِسُلْطاٰنٍ مُبٖینٍ١٩وَاِنّٖی عُذْتُ بِرَبّٖی وَرَبِّكُمْ اَنْ تَرْجُمُونِ٢٠وَاِنْ لَمْ تُؤْمِنُوا لٖی فَاعْتَزِلُونِ٢١فَدَعاٰ رَبَّهُۥٓ اَنَّ هٰٓؤُلآٰءِ قَوْمٌ مُجْرِمُونَ٢٢فَاَسْرِ بِعِباٰدٖی لَیْلًا اِنَّكُمْ مُتَّبَعُونَ٢٣وَاتْرُكِ الْبَحْرَ رَهْوًاۖ اِنَّهُمْ جُنْدٌ مُغْرَقُونَ٢٤كَمْ تَرَكُوا مِنْ جَنّاٰتٍ وَعُیُونٍ٢٥وَزُرُوعٍ وَمَقاٰمٍ كَرٖیمٍ٢٦وَنَعْمَةٍ كاٰنُوا فٖیهاٰ فاٰكِهٖینَ٢٧كَذٰلِكَۖ وَاَوْرَثْناٰهاٰ قَوْمًا ءاٰخَرٖینَ٢٨فَماٰ بَكَتْ عَلَیْهِمُ السَّمآٰءُ وَالْاَرْضُ وَماٰ كاٰنُوا مُنْظَرٖینَ٢٩وَلَقَدْ نَجَّیْناٰ بَنٖیٓ اِسْرآٰئٖیلَ مِنَ الْعَذاٰبِ الْمُهٖینِ٣٠مِنْ فِرْعَوْنَۚ اِنَّهُۥ كاٰنَ عاٰلِیًا مِنَ الْمُسْرِفٖینَ٣١وَلَقَدِ اخْتَرْناٰهُمْ عَلٰی عِلْمٍ عَلَی الْعاٰلَمٖینَ٣٢وَءاٰتَیْناٰهُمْ مِنَ الْءاٰیاٰتِ ماٰ فٖیهِ بَلٰٓؤُا مُبٖینٌ٣٣اِنَّ هٰٓؤُلآٰءِ لَیَقُولُونَ٣٤اِنْ هِیَ اِلّاٰ مَوْتَتُنَا الْاُولٰی وَماٰ نَحْنُ بِمُنْشَرٖینَ٣٥فَأْتُوا بأٰبآٰئِنآٰ اِنْ كُنْتُمْ صاٰدِقٖینَ٣٦اَهُمْ خَیْرٌ اَمْ قَوْمُ تُبَّعٍ وَالَّذٖینَ مِنْ قَبْلِهِمْۚ اَهْلَكْناٰهُمْ اِنَّهُمْ كاٰنُوا مُجْرِمٖینَ٣٧وَماٰ خَلَقْنَا السَّمٰواٰتِ وَالْاَرْضَ وَماٰ بَیْنَهُماٰ لاٰعِبٖینَ٣٨ماٰ خَلَقْناٰهُمآٰ اِلّاٰ بِالْحَقِّ وَلٰكِنَّ اَكْثَرَهُمْ لاٰ یَعْلَمُونَ٣٩اِنَّ یَوْمَ الْفَصْلِ مٖیقاٰتُهُمْ اَجْمَعٖینَ٤٠یَوْمَ لاٰ یُغْنٖی مَوْلًی عَنْ مَوْلًی شَیْئًا وَلاٰ هُمْ یُنْصَرُونَ٤١اِلّاٰ مَنْ رَحِمَ اللّٰهُۚ اِنَّهُۥ هُوَ الْعَزٖیزُ الرَّحٖیمُ٤٢اِنَّ شَجَرَتَ الزَّقُّومِ٤٣طَعاٰمُ الْاَثٖیمِ٤٤كَالْمُهْلِ یَغْلٖی فِی الْبُطُونِ٤٥كَغَلْیِ الْحَمٖیمِ٤٦خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُ اِلٰی سَوآٰءِ الْجَحٖیمِ٤٧ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهٖ مِنْ عَذاٰبِ الْحَمٖیمِ٤٨ذُقْ اِنَّكَ اَنْتَ الْعَزٖیزُ الْكَرٖیمُ٤٩اِنَّ هٰذاٰ ماٰ كُنْتُمْ بِهٖ تَمْتَرُونَ٥٠اِنَّ الْمُتَّقٖینَ فٖی مَقاٰمٍ اَمٖینٍ٥١فٖی جَنّاٰتٍ وَعُیُونٍ٥٢یَلْبَسُونَ مِنْ سُنْدُسٍ وَاِسْتَبْرَقٍ مُتَقاٰبِلٖینَ٥٣كَذٰلِكَ وَزَوَّجْناٰهُمْ بِحُورٍ عٖینٍ٥٤یَدْعُونَ فٖیهاٰ بِكُلِّ فاٰكِهَةٍ ءاٰمِنٖینَ٥٥لاٰ یَذُوقُونَ فٖیهَا الْمَوْتَ اِلَّا الْمَوْتَةَ الْاُولٰیۖ وَوَقٰىهُمْ عَذاٰبَ الْجَحٖیمِ٥٦فَضْلًا مِنْ رَبِّكَۚ ذٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظٖیمُ٥٧فَاِنَّماٰ یَسَّرْناٰهُ بِلِساٰنِكَ لَعَلَّهُمْ یَتَذَكَّرُونَ٥٨فَارْتَقِبْ اِنَّهُمْ مُرْتَقِبُونَ٥٩سُورَةُ الْجاٰثِیَةِالمكية37بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحٖیمِحمٓ١تَنْزٖیلُ الْكِتاٰبِ مِنَ اللّٰهِ الْعَزٖیزِ الْحَكٖیمِ٢اِنَّ فِی السَّمٰواٰتِ وَالْاَرْضِ لَءاٰیاٰتٍ لِلْمُؤْمِنٖینَ٣وَفٖی خَلْقِكُمْ وَماٰ یَبُثُّ مِنْ دآٰبَّةٍ ءاٰیاٰتٌ لِقَوْمٍ یُوقِنُونَ٤وَاخْتِلاٰفِ الَّیْلِ وَالنَّهاٰرِ وَمآٰ اَنْزَلَ اللّٰهُ مِنَ السَّمآٰءِ مِنْ رِزْقٍ فَاَحْیاٰ بِهِ الْاَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهاٰ وَتَصْرٖیفِ الرِّیاٰحِ ءاٰیاٰتٌ لِقَوْمٍ یَعْقِلُونَ٥تِلْكَ ءاٰیاٰتُ اللّٰهِ نَتْلُوهاٰ عَلَیْكَ بِالْحَقِّۖ فَبِاَیِّ حَدٖیثٍ بَعْدَ اللّٰهِ وَءاٰیاٰتِهٖ یُؤْمِنُونَ٦وَیْلٌ لِكُلِّ اَفّاٰكٍ اَثٖیمٍ٧یَسْمَعُ ءاٰیاٰتِ اللّٰهِ تُتْلٰی عَلَیْهِ ثُمَّ یُصِرُّ مُسْتَكْبِرًا كَاَنْ لَمْ یَسْمَعْهاٰۖ فَبَشِّرْهُ بِعَذاٰبٍ اَلٖیمٍ٨وَاِذاٰ عَلِمَ مِنْ ءاٰیاٰتِناٰ شَیْئَاࣙ اتَّخَذَهاٰ هُزُوًاۚ اُولٰٓئِكَ لَهُمْ عَذاٰبٌ مُهٖینٌ٩مِنْ وَرآٰئِهِمْ جَهَنَّمُۖ وَلاٰ یُغْنٖی عَنْهُمْ ماٰ كَسَبُوا شَیْئًا وَلاٰ مَا اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللّٰهِ اَوْلِیآٰءَۖ وَلَهُمْ عَذاٰبٌ عَظٖیمٌ١٠هٰذاٰ هُدًیۖ وَالَّذٖینَ كَفَرُوا بِأٰیاٰتِ رَبِّهِمْ لَهُمْ عَذاٰبٌ مِنْ رِجْزٍ اَلٖیمٌ١١ٱَللهُ الَّذٖی سَخَّرَ لَكُمُ الْبَحْرَ لِتَجْرِیَ الْفُلْكُ فٖیهِ بِاَمْرِهٖ وَلِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهٖ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ١٢وَسَخَّرَ لَكُمْ ماٰ فِی السَّمٰواٰتِ وَماٰ فِی الْاَرْضِ جَمٖیعًا مِنْهُۚ اِنَّ فٖی ذٰلِكَ لَءاٰیاٰتٍ لِقَوْمٍ یَتَفَكَّرُونَ١٣قُلْ لِلَّذٖینَ ءاٰمَنُوا یَغْفِرُوا لِلَّذٖینَ لاٰ یَرْجُونَ اَیّاٰمَ اللّٰهِ لِیَجْزِیَ قَوْمًا بِماٰ كاٰنُوا یَكْسِبُونَ١٤مَنْ عَمِلَ صاٰلِحًا فَلِنَفْسِهٖۖ وَمَنْ اَسآٰءَ فَعَلَیْهاٰۖ ثُمَّ اِلٰی رَبِّكُمْ تُرْجَعُونَ١٥وَلَقَدْ ءاٰتَیْناٰ بَنٖیٓ اِسْرآٰئٖیلَ الْكِتاٰبَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ وَرَزَقْناٰهُمْ مِنَ الطَّیِّباٰتِ وَفَضَّلْناٰهُمْ عَلَی الْعاٰلَمٖینَ١٦وَءاٰتَیْناٰهُمْ بَیِّناٰتٍ مِنَ الْاَمْرِۖ فَمَا اخْتَلَفُوٓا اِلّاٰ مِنْ بَعْدِ ماٰ جآٰءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْیًا بَیْنَهُمْۚ اِنَّ رَبَّكَ یَقْضٖی بَیْنَهُمْ یَوْمَ الْقِیاٰمَةِ فٖیماٰ كاٰنُوا فٖیهِ یَخْتَلِفُونَ١٧ثُمَّ جَعَلْناٰكَ عَلٰی شَرٖیعَةٍ مِنَ الْاَمْرِ فَاتَّبِعْهاٰ وَلاٰ تَتَّبِعْ اَهْوآٰءَ الَّذٖینَ لاٰ یَعْلَمُونَ١٨اِنَّهُمْ لَنْ یُغْنُوا عَنْكَ مِنَ اللّٰهِ شَیْئًاۚ وَاِنَّ الظّاٰلِمٖینَ بَعْضُهُمْ اَوْلِیآٰءُ بَعْضٍۖ وَاللّٰهُ وَلِیُّ الْمُتَّقٖینَ١٩هٰذاٰ بَصآٰئِرُ لِلنّاٰسِ وَهُدًی وَرَحْمَةٌ لِقَوْمٍ یُوقِنُونَ٢٠اَمْ حَسِبَ الَّذٖینَ اجْتَرَحُوا السَّیِّئاٰتِ اَنْ نَجْعَلَهُمْ كَالَّذٖینَ ءاٰمَنُوا وَعَمِلُوا الصّاٰلِحاٰتِ سَوآٰءً مَحْیاٰهُمْ وَمَماٰتُهُمْۚ سآٰءَ ماٰ یَحْكُمُونَ٢١وَخَلَقَ اللّٰهُ السَّمٰواٰتِ وَالْاَرْضَ بِالْحَقِّ وَلِتُجْزٰی كُلُّ نَفْسٍ بِماٰ كَسَبَتْ وَهُمْ لاٰ یُظْلَمُونَ٢٢اَفَرَاَیْتَ مَنِ اتَّخَذَ اِلٰهَهُۥ هَوٰىهُ وَاَضَلَّهُ اللّٰهُ عَلٰی عِلْمٍ وَخَتَمَ عَلٰی سَمْعِهٖ وَقَلْبِهٖ وَجَعَلَ عَلٰی بَصَرِهٖ غِشاٰوَةً فَمَنْ یَهْدٖیهِ مِنْ بَعْدِ اللّٰهِۚ اَفَلاٰ تَذَكَّرُونَ٢٣وَقاٰلُوا ماٰ هِیَ اِلّاٰ حَیاٰتُنَا الدُّنْیاٰ نَمُوتُ وَنَحْیاٰ وَماٰ یُهْلِكُنآٰ اِلَّا الدَّهْرُۚ وَماٰ لَهُمْ بِذٰلِكَ مِنْ عِلْمٍۖ اِنْ هُمْ اِلّاٰ یَظُنُّونَ٢٤وَاِذاٰ تُتْلٰی عَلَیْهِمْ ءاٰیاٰتُناٰ بَیِّناٰتٍ ماٰ كاٰنَ حُجَّتَهُمْ اِلّآٰ اَنْ قاٰلُوا ائْتُوا بأٰبآٰئِنآٰ اِنْ كُنْتُمْ صاٰدِقٖینَ٢٥قُلِ اللّٰهُ یُحْیٖیكُمْ ثُمَّ یُمٖیتُكُمْ ثُمَّ یَجْمَعُكُمْ اِلٰی یَوْمِ الْقِیاٰمَةِ لاٰ رَیْبَ فٖیهِ وَلٰكِنَّ اَكْثَرَ النّاٰسِ لاٰ یَعْلَمُونَ٢٦وَلِلّٰهِ مُلْكُ السَّمٰواٰتِ وَالْاَرْضِۚ وَیَوْمَ تَقُومُ السّاٰعَةُ یَوْمَئِذٍ یَخْسَرُ الْمُبْطِلُونَ٢٧وَتَرٰی كُلَّ اُمَّةٍ جاٰثِیَةًۚ كُلُّ اُمَّةٍ تُدْعٰٓی اِلٰی كِتاٰبِهَا الْیَوْمَ تُجْزَوْنَ ماٰ كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ٢٨هٰذاٰ كِتاٰبُناٰ یَنْطِقُ عَلَیْكُمْ بِالْحَقِّۚ اِنّاٰ كُنّاٰ نَسْتَنْسِخُ ماٰ كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ٢٩فَاَمَّا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا وَعَمِلُوا الصّاٰلِحاٰتِ فَیُدْخِلُهُمْ رَبُّهُمْ فٖی رَحْمَتِهٖۚ ذٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْمُبٖینُ٣٠وَاَمَّا الَّذٖینَ كَفَرُوٓا اَفَلَمْ تَكُنْ ءاٰیاٰتٖی تُتْلٰی عَلَیْكُمْ فَاسْتَكْبَرْتُمْ وَكُنْتُمْ قَوْمًا مُجْرِمٖینَ٣١وَاِذاٰ قٖیلَ اِنَّ وَعْدَ اللّٰهِ حَقٌّ وَالسّاٰعَةُ لاٰ رَیْبَ فٖیهاٰ قُلْتُمْ ماٰ نَدْرٖی مَا السّاٰعَةُ اِنْ نَظُنُّ اِلّاٰ ظَنًّا وَماٰ نَحْنُ بِمُسْتَیْقِنٖینَ٣٢وَبَداٰلَهُمْ سَیِّئاٰتُ ماٰ عَمِلُوا وَحاٰقَ بِهِمْ ماٰ كاٰنُوا بِهٖ یَسْتَهْزِءُونَ٣٣وَقٖیلَ الْیَوْمَ نَنْسٰىكُمْ كَماٰ نَسٖیتُمْ لِقآٰءَ یَوْمِكُمْ هٰذاٰ وَمَأْوٰىكُمُ النّاٰرُ وَماٰ لَكُمْ مِنْ ناٰصِرٖینَ٣٤ذٰلِكُمْ بِاَنَّكُمُ اتَّخَذْتُمْ ءاٰیاٰتِ اللّٰهِ هُزُوًا وَغَرَّتْكُمُ الْحَیٰوةُ الدُّنْیاٰۚ فَالْیَوْمَ لاٰ یُخْرَجُونَ مِنْهاٰ وَلاٰ هُمْ یُسْتَعْتَبُونَ٣٥فَلِلّٰهِ الْحَمْدُ رَبِّ السَّمٰواٰتِ وَرَبِّ الْاَرْضِ رَبِّ الْعاٰلَمٖینَ٣٦وَلَهُ الْكِبْرِیآٰءُ فِی السَّمٰواٰتِ وَالْاَرْضِۖ وَهُوَ الْعَزٖیزُ الْحَكٖیمُ٣٧

  علم به قیامت (و لحظه وقوع آن) تنها به خدا بازمی‌گردد؛ هیچ میوه‌ای از غلاف خود خارج نمی‌شود، و هیچ زنی باردار نمی‌گردد و وضع حمل نمی‌کند مگر به علم او؛ و آن روز که آنها را ندا می‌دهد (و می‌گوید:) کجایند شریکانی که برای من می‌پنداشتید؟! می‌گویند: «(پروردگارا!) ما عرضه داشتیم که هیچ گواهی بر گفته خود نداریم!» 47و همه معبودانی را که قبلاً می‌خواندند محو و گم می‌شوند؛ و می‌دانند هیچ گریزگاهی ندارند! 48انسان هرگز از تقاضای نیکی (و نعمت) خسته نمی‌شود؛ و هرگاه شرّ و بدی به او رسد، بسیار مأیوس و نومید می‌گردد! 49و هرگاه او را رحمتی از سوی خود بعد از ناراحتی که به او رسیده بچشانیم می‌گوید: «این بخاطر شایستگی و استحقاق من بوده، و گمان نمی‌کنم قیامت برپا شود؛ و (بفرض که قیامتی باشد،) هرگاه بسوی پروردگارم بازگردانده شوم، برای من نزد او پاداشهای نیک است. ما کافران را از اعمالی که انجام داده‌اند (بزودی) آگاه خواهیم کرد و از عذاب شدید به آنها می‌چشانیم. 50و هرگاه به انسان (غافل و بی‌خبر) نعمت دهیم، روی می‌گرداند و به حال تکبّر از حق دور می‌شود؛ ولی هرگاه مختصر ناراحتی به او رسد، تقاضای فراوان و مستمرّ (برای بر طرف شدن آن) دارد! 51بگو: «به من خبر دهید اگر این قرآن از سوی خداوند باشد و شما به آن کافر شوید، چه کسی گمراهتر خواهد بود از کسی که در مخالفت شدیدی قرار دارد؟! 52به زودی نشانه‌های خود را در اطراف جهان و در درون جانشان به آنها نشان می‌دهیم تا برای آنان آشکار گردد که او حق است؛ آیا کافی نیست که پروردگارت بر همه چیز شاهد و گواه است؟! 53آگاه باشید که آنها از لقای پروردگارشان در شکّ و تردیدند؛ و آگاه باشید که خداوند به همه چیز احاطه دارد! 54سوره شورىمکی53به نام خداوند بخشنده بخشایشگرحم. 1عسق. 2این گونه خداوند عزیز و حکیم به تو و پیامبرانی که پیش از تو بودند وحی می‌کند. 3آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است از آن اوست؛ و او بلندمرتبه و بزرگ است! 4نزدیک است آسمانها (بخاطر نسبتهای ناروای مشرکان) از بالا متلاشی شوند و فرشتگان پیوسته تسبیح و حمد پروردگارشان را بجا می‌آورند و برای کسانی که در زمین هستند استغفار می‌کنند؛ آگاه باشید خداوند آمرزنده و مهربان است. 5کسانی که غیر خدا را ولیّ خود انتخاب کردند، خداوند حساب همه اعمال آنها را نگه می‌دارد؛ و تو مأمور نیستی که آنان را مجبور به قبول حقّ کنی! 6و این گونه قرآنی عربی [= فصیح و گویا] را بر تو وحی کردیم تا «امّ‌القری» [= مکّه‌] و مردم پیرامون آن را انذار کنی و آنها را از روزی که همه خلایق در آن روز جمع می‌شوند و شکّ و تردید در آن نیست بترسانی؛ گروهی در بهشتند و گروهی در آتش سوزان! 7و اگر خدا می‌خواست همه آنها را امّت واحدی قرار می‌داد (و به زور هدایت می‌کرد، ولی هدایت اجباری سودی ندارد)؛ امّا خداوند هر کس را بخواهد در رحمتش وارد می‌کند، و برای ظالمان ولیّ و یاوری نیست. 8آیا آنها غیر از خدا را ولیّ خود برگزیدند؟! در حالی که «ولیّ» فقط خداوند است و اوست که مردگان را زنده می‌کند، و اوست که بر هر چیزی تواناست! 9در هر چیز اختلاف کنید، داوریش با خداست؛ این است خداوند، پروردگار من، بر او توکّل کرده‌ام و به سوی او بازمی‌گردم! 10او آفریننده آسمانها و زمین است و از جنس شما همسرانی برای شما قرار داد و جفتهایی از چهارپایان آفرید؛ و شما را به این وسیله [= بوسیله همسران‌] زیاد می کند؛ هیچ چیز همانند او نیست و او شنوا و بیناست! 11کلیدهای آسمانها و زمین از آن اوست؛ روزی را برای هر کس بخواهد گسترش می دهد یا محدود می‌سازد؛ او به همه چیز داناست. 12آیینی را برای شما تشریع کرد که به نوح توصیه کرده بود؛ و آنچه را بر تو وحی فرستادیم و به ابراهیم و موسی و عیسی سفارش کردیم این بود که: دین را برپا دارید و در آن تفرقه ایجاد نکنید! و بر مشرکان گران است آنچه شما آنان را به سویش دعوت می کنید! خداوند هر کس را بخواهد برمی‌گزیند، و کسی را که به سوی او بازگردد هدایت می‌کند. 13آنان پراکنده نشدند مگر بعد از آنکه علم و آگاهی به سراغشان آمد؛ و این تفرقه جویی بخاطر انحراف از حق (و عداوت و حسد) بود؛ و اگر فرمانی از سوی پروردگارت صادر نشده بود که تا سرآمد معیّنی (زنده و آزاد) باشند، در میان آنها داوری می‌شد؛ و کسانی که بعد از آنها وارثان کتاب شدند نسبت به آن در شک و تردیدند، شکی همراه با بدبینی! 14پس به همین خاطر تو نیز آنان را به سوی این آیین واحد الهی دعوت کن و آنچنان که مأمور شده‌ای استقامت نما، و از هوی و هوسهای آنان پیروی مکن، و بگو: «به هر کتابی که خدا نازل کرده ایمان آورده‌ام و مأمورم در میان شما عدالت کنم؛ خداوند پروردگار ما و شماست؛ نتیجه اعمال ما از آن ما است و نتیجه اعمال شما از آن شما، خصومت شخصی در میان ما نیست؛ و خداوند ما و شما را در یکجا جمع می‌کند، و بازگشت (همه) به سوی اوست!» 15کسانی که (از روی لجاجت) درباره خدا بعد از پذیرفتن (و ایمان به) او، محاجّه می کنند، دلیلشان نزد پروردگارشان باطل و بی‌پایه است؛ و غضب بر آنهاست و عذابی شدید دارند. 16خداوند کسی است که کتاب را بحق نازل کرد و میزان (سنجش حق و باطل و خبر قیامت) را نیز؛ تو چه می‌دانی شاید ساعت (قیام قیامت) نزدیک باشد! 17کسانی که به قیامت ایمان ندارند درباره آن شتاب می‌کنند؛ ولی آنها که ایمان آورده‌اند پیوسته از آن هراسانند، و می‌دانند آن حق است؛ آگاه باشید کسانی که در قیامت تردید می‌کنند، در گمراهی عمیقی هستند. 18خداوند نسبت به بندگانش لطف (و آگاهی) دارد؛ هر کس را بخواهد روزی می‌دهد و او قوّی و شکست‌ناپذیر است! 19کسی که زراعت آخرت را بخواهد، به کشت او برکت و افزایش می‌دهیم و بر محصولش می‌افزاییم؛ و کسی که فقط کشت دنیا را بطلبد، کمی از آن به او می‌دهیم امّا در آخرت هیچ بهره‌ای ندارد! 20آیا معبودانی دارند که بی‌اذن خداوند آیینی برای آنها ساخته‌اند؟! اگر مهلت معیّنی برای آنها نبود، در میانشان داوری می‌شد (و دستور عذاب صادر می‌گشت) و برای ظالمان عذاب دردناکی است! 21(در آن روز) ستمگران را می‌بینی که از اعمالی که انجام داده‌اند سخت بیمناکند، ولی آنها را فرامی‌گیرد! امّا کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده‌اند در باغهای بهشتند و هر چه بخواهند نزد پروردگارشان برای آنها فراهم است؛ این است فضل (و بخشش) بزرگ! 22این همان چیزی است که خداوند بندگانش را که ایمان آورده و اعمال صالح انجام داده‌اند به آن نوید می‌دهد! بگو: «من هیچ پاداشی از شما بر رسالتم درخواست نمی‌کنم جز دوست‌داشتن نزدیکانم [= اهل بیتم‌]؛ و هر کس کار نیکی انجام دهد، بر نیکی‌اش می‌افزاییم؛ چرا که خداوند آمرزنده و سپاسگزار است. 23آیا می‌گویند: «او بر خدا دروغ بسته است»؟! در حالی که اگر خدا بخواهد بر قلب تو مُهر می‌نهد (و اگر خلاف بگوئی قدرت اظهار این آیات را از تو می‌گیرد) و باطل را محو می‌کند و حقّ را بفرمانش پابرجا می‌سازد؛ چرا که او از آنچه درون سینه‌هاست آگاه است. 24او کسی است که توبه را از بندگانش می‌پذیرد و بدیها را می‌بخشد، و آنچه را انجام می‌دهید می‌داند. 25و درخواست کسانی را که ایمان آورده و کارهای نیک انجام داده‌اند می‌پذیرد و از فضل خود بر آنها می‌افزاید؛ امّا برای کافران عذاب شدیدی است! 26 هرگاه خداوند روزی را برای بندگانش وسعت بخشد، در زمین طغیان و ستم می‌کنند؛ از این‌رو بمقداری که می‌خواهد (و مصلحت می‌داند) نازل می‌کند، که نسبه به بندگانش آگاه و بیناست! 27او کسی است که باران سودمند را پس از آنکه مأیوس شدند نازل می‌کند و رحمت خویش را می‌گستراند؛ و او ولیّ و (سرپرست) و ستوده است! 28و از آیات اوست آفرینش آسمانها و زمین و آنچه از جنبندگان در آنها منتشر نموده؛ و او هرگاه بخواهد بر جمع آنها تواناست! 29هر مصیبتی به شما رسد بخاطر اعمالی است که انجام داده‌اید، و بسیاری را نیز عفو می‌کند! 30و شما هرگز نمی‌توانید در زمین از قدرت خداوند فرار کنید؛ و غیر از خدا هیچ ولیّ و یاوری برای شما نیست. 31از نشانه‌های او کشتیهایی است که در دریا همچون کوه‌ها به نظر می‌رسند! 32اگر او اراده کند، باد را ساکن می‌سازد تا آنها بر پشت دریا بی‌حرکت بمانند؛ در این نشانه‌هایی است برای هر صبرکننده شکرگزار! 33یا اگر بخواهد آنها را بخاطر اعمالی که سرنشینانش مرتکب شده‌اند نابود می‌سازد؛ و در عین حال بسیاری را می‌بخشد. 34کسانی که در آیات ما مجادله می‌کنند بدانند هیچ گریزگاهی ندارند! 35آنچه به شما عطا شده متاع زودگذر زندگی دنیاست، و آنچه نزد خداست برای کسانی که ایمان آورده و بر پروردگارشان توکّل می‌کنند بهتر و پایدارتر است. 36همان کسانی که از گناهان بزرگ و اعمال زشت اجتناب می‌ورزند، و هنگامی که خشمگین شوند عفو می‌کنند. 37و کسانی که دعوت پروردگارشان را اجابت کرده و نماز را برپا می‌دارند و کارهایشان به صورت مشورت در میان آنهاست و از آنچه به آنها روزی داده‌ایم انفاق می‌کنند، 38و کسانی که هرگاه ستمی به آنها رسد، (تسلیم ظلم نمی‌شوند و) یاری می‌طلبند! 39کیفر بدی، مجازاتی است همانند آن؛ و هر کس عفو و اصلاح کند، پاداش او با خداست؛ خداوند ظالمان را دوست ندارد! 40و کسی که بعد از مظلوم‌شدن یاری طلبد، ایرادی بر او نیست؛ 41ایراد و مجازات بر کسانی است که به مردم ستم می‌کنند و در زمین بناحق ظلم روا می‌دارند؛ برای آنان عذاب دردناکی است! 42امّا کسانی که شکیبایی و عفو کنند، این از کارهای پرارزش است! 43کسی را که خدا گمراه کند، ولیّ و یاوری جز او نخواهد داشت؛ و ظالمان را (روز قیامت) می‌بینی هنگامی که عذاب الهی را مشاهده می‌کنند میگویند: «آیا راهی به سوی بازگشت (و جبران) وجود دارد؟!» 44و آنها را می‌بینی که بر آتش عرضه می‌شوند در حالی که از شدّت مذلّت خاشعند و زیر چشمی (به آن) نگاه می‌کنند؛ و کسانی که ایمان آورده‌اند می‌گویند: «زیانکاران واقعی آنانند که خود و خانواده خویش را روز قیامت از دست داده‌اند؛ آگاه باشید که ظالمان (آن روز) در عذاب دائمند!» 45آنها جز خدا اولیا و یاورانی ندارند که یاریشان کنند؛ و هر کس را خدا گمراه سازد، هیچ راه نجاتی برای او نیست! 46اجابت کنید دعوت پروردگار خود را پیش از آنکه روزی فرا رسد که بازگشتی برای آن در برابر اراده خدا نیست؛ و در آن روز، نه پناهگاهی دارید و نه مدافعی! 47و اگر روی‌گردان شوند (غمگین مباش)، ما تو را حافظ آنان (و مأمور اجبارشان) قرار نداده‌ایم؛ وظیف‌ه تو تنها ابلاغ رسالت است! و هنگامی که ما رحمتی از سوی خود به انسان بچشانیم به آن دلخوش می‌شود، و اگر بلایی بخاطر اعمالی که انجام داده‌اند به آنها رسد (به کفران می‌پردازند)، چرا که انسان بسیار کفران‌کننده است! 48مالکیّت و حاکمیّت آسمانها و زمین از آن خداست؛ هر چه را بخواهد می‌آفریند؛ به هر کس اراده کند دختر می‌بخشد و به هر کس بخواهد پسر، 49یا (اگر بخواهد) پسر و دختر -هر دو- را برای آنان جمع میکند و هر کس را بخواهد عقیم می‌گذارد؛ زیرا که او دانا و قادر است. 50و شایسته هیچ انسانی نیست که خدا با او سخن گوید، مگر از راه وحی یا از پشت حجاب، یا رسولی می‌فرستد و بفرمان او آنچه را بخواهد وحی می‌کند؛ چرا که او بلندمقام و حکیم است! 51همان گونه (که بر پیامبران پیشین وحی فرستادیم) بر تو نیز روحی را بفرمان خود وحی کردیم؛ تو پیش از این نمی‌دانستی کتاب و ایمان چیست (و از محتوای قرآن آگاه نبودی)؛ ولی ما آن را نوری قرار دادیم که بوسیله آن هر کس از بندگان خویش را بخواهیم هدایت می‌کنیم؛ و تو مسلّماً به سوی راه راست هدایت می‌کنی. 52راه خداوندی که تمامی آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است از آن اوست؛ آگاه باشید که همه کارها تنها بسوی خدا بازمی‌گردد! 53سوره زخرفمکی89به نام خداوند بخشنده بخشایشگرحم. 1سوگند به کتاب مبین (و روشنگر)، 2که ما آن را قرآنی فصیح و عربی قرار دادیم، شاید شما (آن را) درک کنید! 3و آن در «امّ‌الکتاب» [= لوح محفوظ] نزد ما بلندپایه و استوار است! 4آیا این ذکر [= قرآن‌] را از شما بازگیریم بخاطر اینکه قومی اسرافکارید؟! 5چه بسیار پیامبرانی که (برای هدایت) در میان اقوام پیشین فرستادیم؛ 6ولی هیچ پیامبری به سوی آنها نمی‌آمد مگر اینکه او را استهزا می‌کردند. 7ولی ما کسانی را که نیرومندتر از آنها بودند هلاک کردیم، و داستان پیشینیان گذشت. 8هر گاه از آنان بپرسی: «چه کسی آسمانها و زمین را آفریده است؟» مسلّماً می‌گویند: «خداوند قادر و دانا آنها را آفریده است»! 9همان کسی که زمین را محل آرامش شما قرار داد، و برای شما در آن راه‌هایی آفرید باشد، که هدایت شوید (و به مقصد برسید)! 10همان کسی که از آسمان آبی فرستاد بمقدار معیّن، و بوسیله آن سرزمین مرده را حیات بخشیدیم؛ همین گونه (در قیامت از قبرها) شما را خارج می‌سازند! 11و همان کسی که همه زوجها را آفرید، و برای شما از کشتیها و چهارپایان مرکبهایی قرارداد که بر آن سوار می‌شوید، 12تا بر پشت آنها بخوبی قرار گیرید؛ سپس هنگامی که بر آنها سوار شدید، نعمت پروردگارتان را متذکّر شوید و بگویید: «پاک و منزّه است کسی که این را مسخّر ما ساخت، وگرنه ما توانایی تسخیر آن را نداشتیم؛ 13و ما به سوی پروردگارمان بازمی‌گردیم!» 14آنها برای خداوند از میان بندگانش جزئی قرار دادند (و ملائکه را دختران خدا خواندند)؛ انسان کفران‌کننده آشکاری است! 15آیا از میان مخلوقاتش دختران را برای خود انتخاب کرده و پسران را برای شما برگزیده است؟! 16در حالی که هرگاه یکی از آنها را به همان چیزی که برای خداوند رحمان شبیه قرار داده [= به تولّد دختر] بشارت دهند، صورتش (از فرط ناراحتی) سیاه می‌شود و خشمگین می‌گردد! 17آیا کسی را که در لابلای زینتها پرورش می‌یابد و به هنگام جدال قادر به تبیین مقصود خود نیست (فرزند خدا می‌خوانید)؟! 18آنها فرشتگان را که بندگان خداوند رحمانند مؤنّث پنداشتند؛ آیا شاهد آفرینش آنها بوده اند؟! گواهی آنان نوشته می‌شود و (از آن) بازخواست خواهند شد! 19آنان گفتند: «اگر خداوند رحمان می‌خواست ما آنها را پرستش نمی‌کردیم!» ولی به این امر هیچ گونه علم و یقین ندارند و جز دروغ چیزی نمی‌گویند! 20یا اینکه ما کتابی پیش از این به آنان داده‌ایم و آنها به آن تمسّک می‌جویند؟! 21بلکه آنها می‌گویند: «ما نیاکان خود را بر آئینی یافتیم، و ما نیز به پیروی آنان هدایت یافته‌ایم.» 22و این‌گونه در هیچ شهر و دیاری پیش از تو پیامبر انذارکننده‌ای نفرستادیم مگر اینکه ثروتمندان مست و مغرور آن گفتند: «ما پدران خود را بر آئینی یافتیم و به آثار آنان اقتدا می‌کنیم.» 23 (پیامبرشان) گفت: «آیا اگر من آیینی هدایت‌بخش‌تر از آنچه پدرانتان را بر آن یافتید آورده باشم (باز هم انکار می‌کنید)؟!» گفتند: «(آری،) ما به آنچه شما به آن فرستاده شده‌اید کافریم!» 24به همین جهت از آنها انتقام گرفتیم؛ بنگر پایان کار تکذیب‌کنندگان چگونه بود! 25و به خاطر بیاور هنگامی را که ابراهیم به پدرش [= عمویش آزر] و قومش گفت: «من از آنچه شما می‌پرستید بیزارم. 26مگر آن کسی که مرا آفریده، که او هدایتم خواهد کرد!» 27او کلمه توحید را کلمه پاینده‌ای در نسلهای بعد از خود قرار داد، شاید به سوی خدا باز گردند! 28ولی من این گروه و پدرانشان را از مواهب دنیا بهره‌مند ساختم تا حق و فرستاده آشکار (الهی) به سراغشان آمد؛ 29هنگامی که حق به سراغشان آمد؛ گفتند: «این سحر است، و ما نسبت به آن کافریم»! 30و گفتند: «چرا این قرآن بر مرد بزرگ (و ثروتمندی) از این دو شهر (مکه و طائف) ناز ل نشده است؟!» 31آیا آنان رحمت پروردگارت را تقسیم می‌کنند؟! ما معیشت آنها را در حیات دنیا در میانشان تقسیم کردیم و بعضی را بر بعضی برتری دادیم تا یکدیگر را مسخر کرده (و با هم تعاون نمایند)؛ و رحمت پروردگارت از تمام آنچه جمع‌آوری می‌کنند بهتر است! 32اگر (تمکّن کفّار از مواهب مادی) سبب نمی‌شد که همه مردم امت واحد (گمراهی) شوند، ما برای کسانی که به (خداوند) رحمان کافر می‌شدند خانه‌هایی قرار می‌دادیم با سقفهایی از نقره و نردبانهایی که از آن بالا روند، 33و برای خانه‌هایشان درها و تختهایی (زیبا و نقره‌ای) قرار می‌دادیم که بر آن تکیه کنند؛ 34و انواع زیورها؛ ولی تمام اینها بهره زندگی دنیاست، و آخرت نزد پروردگارت از آن پرهیزگاران است! 35و هر کس از یاد خدا روی‌گردان شود شیطان را به سراغ او میفرستیم پس همواره قرین اوست! 36و آنها [= شیاطین‌] این گروه را از راه خدا بازمی‌دارند، در حالی که گمان می‌کنند هدایت‌یافتگان حقیقی آنها هستند! 37تا زمانی که (در قیامت) نزد ما حاضر شود می‌گوید: ای کاش میان من و تو فاصله مشرق و مغرب بود؛ چه بد همنشینی بودی! 38(ولی به آنها می‌گوییم:) هرگز این گفتگوها امروز به حال شما سودی ندارد، چرا که ظلم کردید؛ و همه در عذاب مشترکید! 39(ای پیامبر!) آیا تو می‌توانی سخن خود را به گوش کران برسانی، یا کوران و کسانی را که در گمراهی آشکاری هستند هدایت کنی؟! 40و هرگاه تو را از میان آنها ببریم، حتماً از آنان انتقام خواهیم گرفت؛ 41یا اگر (زنده بمانی و) و آنچه را (از عذاب) به آنان وعده داده‌ایم به تو نشان دهیم، باز ما بر آنها مسلّطیم! 42آنچه را بر تو وحی شده محکم بگیر که تو بر صراط مستقیمی. 43و این مایه یادآوری (و عظمت) تو و قوم تو است و بزودی سؤال خواهید شد. 44از رسولانی که پیش از تو فرستادیم بپرس: آیا غیر از خداوند رحمان معبودانی برای پرستش قرار دادیم؟! 45ما موسی را با آیات خود به سوی فرعون و درباریان او فرستادیم؛ (موسی به آنها) گفت: «من فرستاده پروردگار جهانیانم» 46ولی هنگامی که او آیات ما را برای آنها آورد، به آن می‌خندیدند! 47ما هیچ آیه (و معجزه‌ای) به آنان نشان نمی‌دادیم مگر اینکه از دیگری بزرگتر (و مهمتر) بود؛ و آنها را به (انواع) عذاب گرفتار کردیم شاید بازگردند! 48(وقتی گرفتار بلا می‌شدند می) گفتند: «ای ساحر! پروردگارت را به عهدی که با تو کرده بخوان (تا ما را از این بلا برهاند) که ما هدایت خواهیم یافت (و ایمان می‌آوریم)!» 49امّا هنگامی که عذاب را از آنها برطرف می‌ساختیم پیمان خود را می‌شکستند! 50فرعون در میان قوم خود ندا داد و گفت: «ای قوم من! آیا حکومت مصر از آن من نیست، و این نهرها تحت فرمان من جریان ندارد؟ آیا نمی‌بینید؟ 51مگر نه این است که من از این مردی که از خانواده و طبقه پستی است و هرگز نمی‌تواند فصیح سخن بگوید برترم؟ 52(اگر راست می‌گوید) چرا دستبندهای طلا به او داده نشده، یا اینکه چرا فرشتگان دوشادوش او نیامده‌اند (تا گفتارش را تأیید کنند)؟! 53(فرعون) قوم خود را سبک شمرد، در نتیجه از او اطاعت کردند؛ آنان قومی فاسق بودند! 54امّا هنگامی که ما را به خشم آوردند، از آنها انتقام گرفتیم و همه را غرق کردیم. 55و آنها را پیشگامان (در عذاب) و عبرتی برای دیگران قرار دادیم. 56و هنگامی که درباره فرزند مریم مثلی زده شد، ناگهان قوم تو بخاطر آن داد و فریاد راه انداختند. 57و گفتند: «آیا خدایان ما بهترند یا او [= مسیح‌]؟! (اگر معبودان ما در دوزخند، مسیح نیز در دوزخ است، چرا که معبود واقع شده)!» ولی آنها این مثل را جز از طریق جدال (و لجاج) برای تو نزدند؛ آنان گروهی کینه‌توز و پرخاشگرند! 58مسیح فقط بنده‌ای بود که ما نعمت به او بخشیدیم و او را نمونه و الگوئی برای بنی اسرائیل قرار دادیم. 59و هرگاه بخواهیم به جای شما در زمین فرشتگانی قرار می‌دهیم که جانشین (شما) گردند! 60و او [= مسیح‌] سبب آگاهی بر روز قیامت است. (زیرا نزول عیسی گواه نزدیکی رستاخیز است)؛ هرگز در آن تردید نکنید؛ و از من پیروی کنید که این راه مستقیم است! 61و شیطان شما را (از راه خدا) باز ندارد، که او دشمن آشکار شماست! 62و هنگامی که عیسی دلایل روشن (برای آنها) آورد گفت: «من برای شما حکمت آورده‌ام، و آمده‌ام تا برخی از آنچه را که در آن اختلاف دارید روشن کنم؛ پس تقوای الهی پیشه کنید و از من اطاعت نمایید! 63خداوند پروردگار من و پروردگار شماست؛ (تنها) او را پرستش کنید که راه راست همین است!» 64ولی گروه‌هایی از میان آنها (درباره مسیح) اختلاف کردند (و بعضی او را خدا پنداشتند)؛ وای بر کسانی که ستم کردند از عذاب روزی دردناک! 65آیا جز این انتظار دارند که قیامت ناگهان به سراغشان آید در حالی که نمی‌فهمند؟ 66دوستان در آن روز دشمن یکدیگرند، مگر پرهیزگاران! 67ای بندگان من! امروز نه ترسی بر شماست و نه اندوهگین می‌شوید! 68همان کسانی که به آیات ما ایمان آوردند و تسلیم بودند. 69(به آنها خطاب می‌شود:) شما و همسرانتان در نهایت شادمانی وارد بهشت شوید! 70(این در حالی است که) ظرفها (ی غذا) و جامهای طلائی (شراب طهور) را گرداگرد آنها می‌گردانند؛ و در آن (بهشت) آنچه دلها می‌خواهد و چشمها از آن لذت می‌برد موجود است؛ و شما همیشه در آن خواهید ماند! 71این بهشتی است که شما وارث آن می‌شوید بخاطر اعمالی که انجام می‌دادید! 72و در آن برای شما میوه‌های فراوان است که از آن می‌خورید. 73(ولی) مجرمان در عذاب دوزخ جاودانه می‌مانند. 74هرگز عذاب آنان تخفیف نمی‌یابد، و در آنجا از همه چیز مأیوسند. 75ما به آنها ستم نکردیم، آنان خود ستمکار بودند! 76آنها فریاد می‌کشند: «ای مالک دوزخ! (ای کاش) پروردگارت ما را بمیراند (تا آسوده شویم)!» می‌گوید: «شما در این جا ماندنی هستید!» 77ما حق را برای شما آوردیم؛ ولی بیشتر شما از حق کراهت داشتید! 78بلکه آنها تصمیم محکم بر توطئه گرفتند؛ ما نیز اراده محکمی (درباره آنها) داریم! 79آیا آنان می‌پندارند که ما اسرار نهانی و سخنان درگوشی آنان را نمی‌شنویم؟ آری، رسولان (و فرشتگان) ما نزد آنها هستند و می‌نویسند! 80بگو: «اگر برای خداوند فرزندی بود، من نخستین پرستنده او بودم!» 81منزه است پروردگار آسمانها و زمین، پروردگار عرش، از توصیفی که آنها می‌کنند! 82آنان را به حال خود واگذار تا در باطل غوطه‌ور باشند و سرگرم بازی شوند تا روزی را که به آنها وعده داده شده است ملاقات کنند (و نتیجه کار خود را ببینند)! 83او کسی است که در آسمان معبود است و در زمین معبود؛ و او حکیم و علیم است! 84پر برکت و پایدار است کسی که حکومت آسمانها و زمین و آنچه در میان آن دو است از آن اوست؛ و آگاهی از قیام قیامت نزد اوست و به سوی او بازگردانده می‌شوید! 85کسانی را که غیر از او می‌خوانند قادر بر شفاعت نیستند؛ مگر آنها که شهادت به حق داده‌اند و بخوبی آگاهند! 86و اگر از آنها بپرسی چه کسی آنان را آفریده، قطعاً می‌گویند: خدا؛ پس چگونه از عبادت او منحرف می‌شوند؟! 87آنها چگونه از شکایت پیامبر که می‌گوید: «پروردگارا! اینها قومی هستند که ایمان نمی آورند» (غافل می‌شوند؟!) 88پس (اکنون که چنین است) از آنان روی برگردان و بگو: «سلام بر شما»، امّا بزودی خواهند دانست! 89سوره دخانمکی59به نام خداوند بخشنده بخشایشگرحم‌ 1سوگند به این کتاب روشنگر، 2که ما آن را در شبی پر برکت نازل کردیم؛ ما همواره انذارکننده بوده‌ایم! 3در آن شب هر امری بر اساس حکمت (الهی) تدبیر و جدا می‌گردد. 4(آری، نزول قرآن) فرمانی بود از سوی ما؛ ما (محمد (ص) را) فرستادیم! 5اینها همه بخاطر رحمتی است از سوی پروردگارت، که شنونده و داناست! 6(همان) پروردگار آسمانها و زمین و آنچه در میان آنهاست، اگر اهل یقین هستید! 7هیچ معبودی جز او نیست؛ زنده می‌کند و می‌میراند؛ او پروردگار شما و پروردگار پدران نخستین شماست! 8ولی آنها در شکند و (با حقایق) بازی می‌کنند. 9پس منتظر روزی باش که آسمان دود آشکاری پدید آورد... 10که همه مردم را فرامی‌گیرد؛ این عذاب دردناکی است! 11(می‌گویند:) پروردگارا! عذاب را از ما برطرف کن که ایمان می‌آوریم. 12چگونه: و از کجا متذکر می‌شوند با اینکه رسول روشنگر (با معجزات و منطق روشن) به سراغشان آمد! 13سپس از او روی گردان شدند و گفتند: «او تعلیم یافته‌ای دیوانه است!» 14ما عذاب را کمی برطرف می‌سازیم، ولی باز به کارهای خود بازمی‌گردید! 15(ما از آنها انتقام می‌گیریم) در آن روز که آنها را با قدرت خواهیم گرفت؛ آری ما انتقام گیرنده‌ایم! 16 ما پیش از اینها قوم فرعون را آزمودیم و رسول بزرگواری به سراغشان آمد، 17(و به آنان گفت: امور) بندگان خدا را به من واگذارید که من فرستاده امینی برای شما هستم! 18و در برابر خداوند تکبر نورزید که من برای شما دلیل روشنی آورده‌ام! 19و من به پروردگار خود و پروردگار شما پناه می‌برم از اینکه مرا متهم کنید! 20و اگر به من ایمان نمی‌آورید، از من کناره‌گیری کنید (و مانع ایمان آوردن مردم نشوید)! 21(آنها هیچ یک از این پندها را نپذیرفتند، و موسی) به پیشگاه پروردگارش عرضه داشت: اینها قومی مجرمند! 22(به او دستور داده شد:) بندگان مرا شبانه حرکت ده که شما تعقیب می‌شوید! 23(هنگامی که از دریا گذشتید) دریا را آرام و گشاده بگذار (و بگذر) که آنها لشکری غرق‌شده خواهند بود! 24(سرانجام همگی نابود شدند و) چه بسیار باغها و چشمه‌ها که از خود به جای گذاشتند، 25و زراعتها و قصرهای زیبا و گرانقیمت، 26و نعمتهای فراوان دیگر که در آن (غرق) بودند! 27اینچنین بود ماجرای آنان! و ما (اموال و حکومت) اینها را میراث برای اقوام دیگری قرار دادیم! 28نه آسمان بر آنان گریست و نه زمین، و نه به آنها مهلتی داده شد! 29ما بنی اسرائیل را از عذاب ذلّت‌بار رهایی بخشیدیم؛ 30از فرعون که مردی متکبر و از اسرافکاران بود! 31ما آنها را با علم (خویش) بر جهانیان برگزیدیم و برتری دادیم، 32و آیاتی (از قدرت خویش) را به آنها دادیم که آزمایش آشکاری در آن بود (ولی آنان کفران کردند و مجازات شدند)! 33اینها [= مشرکان‌] می‌گویند: 34«مرگ ما جز همان مرگ اول نیست و هرگز برانگیخته نخواهیم شد! 35اگر راست می‌گویید پدران ما را (زنده کنید و) بیاورید (تا گواهی دهند)!» 36آیا آنان بهترند یا قوم «تبّع» و کسانی که پیش از آنها بودند؟! ما آنان را هلاک کردیم، چرا که مجرم بودند! 37ما آسمانها و زمین و آنچه را که در میان این دو است به بازی (و بی‌هدف) نیافریدیم! 38ما آن دو را جز بحق نیافریدیم؛ ولی بیشتر آنان نمی‌دانند! 39روز جدایی (حق از باطل) وعده‌گاه همه آنهاست! 40روزی که هیچ دوستی کمترین کمکی به دوستش نمی‌کند، و از هیچ‌سو یاری نمی‌شوند؛ 41مگر کسی که خدا او را مورد رحمت قرار داده، چرا که او عزیز و رحیم است! 42مسلّماً درخت زقّوم... 43غذای گنهکاران است، 44همانند فلز گداخته در شکمها می‌جوشد؛ 45جوششی همچون آب سوزان! 46(آنگاه به مأموران دوزخ خطاب می‌شود:) این کافر مجرم را بگیرید و به میان دوزخ پرتابش کنید! 47سپس بر سر او از عذاب جوشان بریزید! 48(به او گفته می‌شود:) بچش که (به پندار خود) بسیار قدرتمند و محترم بودی! 49این همان چیزی است که پیوسته در آن تردید می‌کردید! 50(ولی) پرهیزگاران در جایگاه امنی قرار دارند، 51در میان باغها و چشمه‌ها؛ 52آنها لباسهایی از حریر نازک و ضخیم می‌پوشند و در مقابل یکدیگر می‌نشینند؛ 53اینچنین‌اند بهشتیان؛ و آنها را با «حور العین» تزویج می‌کنیم! 54آنها در آنجا هر نوع میوه‌ای را بخواهند در اختیارشان قرارمی‌گیرد، و در نهایت امنیّت به سر می‌برند! 55هرگز مرگی جز همان مرگ اوّل (که در دنیا چشیده‌اند) نخواهند چشید، و خداوند آنها را از عذاب دوزخ حفظ می‌کند؛ 56این فضل و بخششی است از سوی پروردگارت، این همان رستگاری بزرگ است! 57ما آن [= قرآن‌] را بر زبان تو آسان ساختیم، شاید آنان متذکّر شوند! 58(امّا اگر نپذیرفتند) منتظر باش، آنها نیز منتظرند (تو منتظر پیروزی الهی و آنها منتظر عذاب و شکست)! 59سوره جاثيةمکی37به نام خداوند بخشنده بخشایشگرحم‌ 1این کتاب از سوی خداوند عزیز و حکیم نازل شده است! 2بی‌شکّ در آسمانها و زمین نشانه‌های (فراوانی) برای مؤمنان وجود دارد؛ 3و نیز در آفرینش شما و جنبندگانی که (در سراسر زمین) پراکنده ساخته، نشانه‌هایی است برای جمعیّتی که اهل یقینند. 4و نیز در آمد و شد شب و روز، و رزق (و بارانی) که خداوند از آسمان نازل کرده و بوسیله آن زمین را بعد از مردنش حیات بخشیده و همچنین در وزش بادها، نشانه‌های روشنی است برای گروهی که اهل تفکّرند! 5اینها آیات خداوند است که ما آن را بحقّ بر تو تلاوت می‌کنیم؛ اگر آنها به این آیات ایمان نیاورند، به کدام سخن بعد از سخن خدا و آیاتش ایمان می‌آورند؟! 6وای بر هر دروغگوی گنهکار... 7که پیوسته آیات خدا را می‌شنود که بر او تلاوت می‌شود، امّا از روی تکبّر اصرار بر مخالفت دارد؛ گویی اصلاً آن را هیچ نشنیده است؛ چنین کسی را به عذابی دردناک بشارت ده! 8و هرگاه از بعضی آیات ما آگاه شود، آن را به باد استهزا می‌گیرد؛ برای آنان عذاب خوارکننده‌ای است! 9و پشت سرشان دوزخ است؛ و هرگز آنچه را به دست آورده‌اند آنها را (از عذاب الهی) رهایی نمی‌بخشد، و نه اولیایی که غیر از خدا برای خود برگزیدند (مایه نجاتشان خواهند بود)؛ و عذاب بزرگی برای آنهاست! 10این (قرآن) مایه هدایت است، و کسانی که به آیات پروردگارشان کافر شدند، عذابی سخت و دردناک دارند! 11خداوند همان کسی است که دریا را مسخّر شما کرد تا کشتیها بفرمانش در آن حرکت کنند و بتوانید از فضل او بهره گیرید، و شاید شکر نعمتهایش را بجا آورید! 12او آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است همه را از سوی خودش مسخّر شما ساخته؛ در این نشانه‌های (مهمّی) است برای کسانی که اندیشه می‌کنند! 13به مؤمنان بگو: «کسانی را که امید به ایّام اللّه [= روز رستاخیز] ندارند مورد عفو قرار دهند تا خداوند هر قومی را به اعمالی که انجام می‌دادند جزا دهد»! 14هر کس کار شایسته‌ای بجا آورد، برای خود بجا آورده است؛ و کسی که کار بد می‌کند، به زیان خود اوست؛ سپس همه شما به سوی پروردگارتان بازگردانده می‌شوید! 15ما بنی اسرائیل را کتاب (آسمانی) و حکومت و نبّوت بخشیدیم و از روزیهای پاکیزه به آنها عطا کردیم و آنان را بر جهانیان (و مردم عصر خویش) برتری بخشیدیم؛ 16و دلایل روشنی از امر نبّوت و شریعت در اختیارشان قرار دادیم؛ آنها اختلاف نکردند مگر بعد از علم و آگاهی؛ و این اختلاف بخاطر ستم و برتری‌جویی آنان بود؛ امّا پروردگارت روز قیامت در میان آنها در آنچه اختلاف داشتند داوری می‌کند. 17سپس تو را بر شریعت و آیین حقّی قرار دادیم؛ از آن پیروی کن و از هوسهای کسانی که آگاهی ندارند پیروی مکن! 18آنها هرگز نمی‌توانند تو را در برابر خداوند بی‌نیاز کنند (و از عذابش برهانند)؛ و ظالمان یار و یاور یکدیگرند، امّا خداوند یار و یاور پرهیزگاران است! 19این (قرآن و شریعت آسمانی) وسایل بینایی و مایه هدایت و رحمت است برای مردمی که (به آن) یقین دارند! 20آیا کسانی که مرتکب بدیها و گناهان شدند گمان کردند که ما آنها را همچون کسانی قرارمی‌دهیم که ایمان آورده و اعمال صالح انجام داده‌اند که حیات و مرگشان یکسان باشد؟! چه بد داوری می‌کنند! 21و خداوند آسمانها و زمین را بحقّ آفریده است تا هر کس در برابر اعمالی که انجام داده است جزا داده شود؛ و به آنها ستمی نخواهد شد! 22آیا دیدی کسی را که معبود خود را هوای نفس خویش قرار داده و خداوند او را با آگاهی (بر اینکه شایسته هدایت نیست) گمراه ساخته و بر گوش و قلبش مُهر زده و بر چشمش پرده‌ای افکنده است؟! با این حال چه کسی می‌تواند غیر از خدا او را هدایت کند؟! آیا متذکّر نمی‌شوید؟! 23آنها گفتند: «چیزی جز همین زندگی دنیای ما در کار نیست؛ گروهی از ما می‌میرند و گروهی جای آنها را می‌گیرند؛ و جز طبیعت و روزگار ما را هلاک نمی‌کند!» آنان به این سخن که می‌گویند علمی ندارند، بلکه تنها حدس می‌زنند (و گمانی بی‌پایه دارند)! 24و هنگامی که آیات روشن ما بر آنها خوانده می‌شود، دلیلی در برابر آن ندارند جز اینکه می‌گویند: «اگر راست می‌گویید پدران ما را (زنده کنید) و بیاورید (تا گواهی دهند)!» 25بگو: «خداوند شما را زنده می‌کند، سپس می‌میراند، بار دیگر در روز قیامت که در آن تردیدی نیست گردآوری می‌کند؛ ولی بیشتر مردم نمی‌دانند.» 26مالکیّت و حاکمیّت آسمانها و زمین برای خداست؛ و آن روز که قیامت برپا شود اهل باطل زیان می‌بینند! 27در آن روز هر امّتی را می‌بینی (که از شدّت ترس و وحشت) بر زانو نشسته؛ هر امّتی بسوی کتابش خوانده می‌شود، و (به آنها می‌گویند:) امروز جزای آنچه را انجام می‌دادید به شما می‌دهند! 28این کتاب ما است که بحق با شما سخن می‌گوید (و اعمال شما را بازگو می‌کند)؛ ما آنچه را انجام می‌دادید می‌نوشتیم! 29امّا کسانی که ایمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند، پروردگارشان آنها را در رحمت خود وارد می‌کند؛ این همان پیروزی بزرگ است! 30امّا کسانی که کافر شدند (به آنها گفته می‌شود:) مگر آیات من بر شما خوانده نمی‌شد و شما استکبار کردید و قوم مجرمی بودید؟! 31و هنگامی که گفته می‌شد: «وعده خداوند حقّ است، و در قیامت هیچ شکّی نیست»، شما می‌گفتید: «ما نمی‌دانیم قیامت چیست؟ ما تنها گمانی در این باره داریم، و به هیچ‌وجه یقین نداریم!» 32و بدیهای اعمالشان برای آنان آشکار می‌شود، و سرانجام آنچه را استهزا می‌کردند آنها را فرامی‌گیرد! 33و به آنها گفته می‌شود: «امروز شما را فراموش می‌کنیم همان‌گونه که شما دیدار امروزتان را فراموش کردید؛ و جایگاه شما دوزخ است و هیچ یاوری ندارید! 34این بخاطر آن است که شما آیات خدا را به مسخره گرفتید و زندگی دنیا شما را فریب داد! «امروز نه آنان را از دوزخ بیرون می‌آورند، و نه هیچ‌گونه عذری از آنها پذیرفته می‌شود! 35پس حمد و ستایش مخصوص خداست، پروردگار آسمانها و پروردگار زمین و پروردگار همه جهانیان! 36و برای اوست کبریا و عظمت در آسمانها و زمین، و اوست عزیز و حکیم! 37