Rojat.com

برای تمام مسلمانان و کسانی که بدنبال حقیقت هستند
انتخاب کشوریا
شهر خود را اضافه کنید
Request from all person
Help save the children, women and men of Yemeni and Palestine.
Please help by publishing your photos and writings in any way to break the siege and help the oppressed people of these two countries.

قرآن کریم (با فونت خوانا) > جزء 9

جهت ادامه قرائت از محل علامت گذاری شده بر روی اینجا کلیک نمایید.
00:0000:00
تنظیمات

قاٰلَ الْمَلَاُ الَّذٖینَ اسْتَكْبَرُوا مِنْ قَوْمِهٖ لَنُخْرِجَنَّكَ یاٰ شُعَیْبُ وَالَّذٖینَ ءاٰمَنُوا مَعَكَ مِنْ قَرْیَتِنآٰ اَوْ لَتَعُودُنَّ فٖی مِلَّتِناٰۚ قاٰلَ اَوَلَوْ كُنّاٰ كاٰرِهٖینَ٨٨قَدِ افْتَرَیْناٰ عَلَی اللّٰهِ كَذِبًا اِنْ عُدْناٰ فٖی مِلَّتِكُمْ بَعْدَ اِذْ نَجّٰىنَا اللّٰهُ مِنْهاٰۚ وَماٰ یَكُونُ لَنآٰ اَنْ نَعُودَ فٖیهآٰ اِلّآٰ اَنْ یَشآٰءَ اللّٰهُ رَبُّناٰۚ وَسِعَ رَبُّناٰ كُلَّ شَیْءٍ عِلْمًاۚ عَلَی اللّٰهِ تَوَكَّلْناٰۚ رَبَّنَا افْتَحْ بَیْنَناٰ وَبَیْنَ قَوْمِناٰ بِالْحَقِّ وَاَنْتَ خَیْرُ الْفاٰتِحٖینَ٨٩وَقاٰلَ الْمَلَاُ الَّذٖینَ كَفَرُوا مِنْ قَوْمِهٖ لَئِنِ اتَّبَعْتُمْ شُعَیْبًا اِنَّكُمْ اِذًا لَخاٰسِرُونَ٩٠فَاَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَاَصْبَحُوا فٖی داٰرِهِمْ جاٰثِمٖینَ٩١ٱَلَّذٖینَ كَذَّبُوا شُعَیْبًا كَاَنْ لَمْ یَغْنَوْا فٖیهاٰۚ ٱَلَّذٖینَ كَذَّبُوا شُعَیْبًا كاٰنُوا هُمُ الْخاٰسِرٖینَ٩٢فَتَوَلّٰی عَنْهُمْ وَقاٰلَ یاٰ قَوْمِ لَقَدْ اَبْلَغْتُكُمْ رِساٰلاٰتِ رَبّٖی وَنَصَحْتُ لَكُمْۖ فَكَیْفَ ءاٰسٰی عَلٰی قَوْمٍ كاٰفِرٖینَ٩٣وَمآٰ اَرْسَلْناٰ فٖی قَرْیَةٍ مِنْ نَبِیٍّ اِلّآٰ اَخَذْنآٰ اَهْلَهاٰ بِالْبَأْسآٰءِ وَالضَّرّآٰءِ لَعَلَّهُمْ یَضَّرَّعُونَ٩٤ثُمَّ بَدَّلْناٰ مَكاٰنَ السَّیِّئَةِ الْحَسَنَةَ حَتّٰی عَفَوْا وَقاٰلُوا قَدْ مَسَّ ءاٰبآٰءَنَا الضَّرّآٰءُ وَالسَّرّآٰءُ فَاَخَذْناٰهُمْ بَغْتَةً وَهُمْ لاٰ یَشْعُرُونَ٩٥وَلَوْ اَنَّ اَهْلَ الْقُرٰٓی ءاٰمَنُوا وَاتَّقَوْا لَفَتَحْناٰ عَلَیْهِمْ بَرَكاٰتٍ مِنَ السَّمآٰءِ وَالْاَرْضِ وَلٰكِنْ كَذَّبُوا فَاَخَذْناٰهُمْ بِماٰ كاٰنُوا یَكْسِبُونَ٩٦اَفَاَمِنَ اَهْلُ الْقُرٰٓی اَنْ یَأْتِیَهُمْ بَأْسُناٰ بَیاٰتًا وَهُمْ نآٰئِمُونَ٩٧اَوَ اَمِنَ اَهْلُ الْقُرٰٓی اَنْ یَأْتِیَهُمْ بَأْسُناٰ ضُحًی وَهُمْ یَلْعَبُونَ٩٨اَفَاَمِنُوا مَكْرَ اللّٰهِۚ فَلاٰ یَأْمَنُ مَكْرَ اللّٰهِ اِلَّا الْقَوْمُ الْخاٰسِرُونَ٩٩اَوَلَمْ یَهْدِ لِلَّذٖینَ یَرِثُونَ الْاَرْضَ مِنْ بَعْدِ اَهْلِهآٰ اَنْ لَوْ نَشآٰءُ اَصَبْناٰهُمْ بِذُنُوبِهِمْۚ وَنَطْبَعُ عَلٰی قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لاٰ یَسْمَعُونَ١٠٠تِلْكَ الْقُرٰی نَقُصُّ عَلَیْكَ مِنْ اَنْبآٰئِهاٰۚ وَلَقَدْ جآٰءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَیِّناٰتِ فَماٰ كاٰنُوا لِیُؤْمِنُوا بِماٰ كَذَّبُوا مِنْ قَبْلُۚ كَذٰلِكَ یَطْبَعُ اللّٰهُ عَلٰی قُلُوبِ الْكاٰفِرٖینَ١٠١وَماٰ وَجَدْناٰ لِاَكْثَرِهِمْ مِنْ عَهْدٍۖ وَاِنْ وَجَدْنآٰ اَكْثَرَهُمْ لَفاٰسِقٖینَ١٠٢ثُمَّ بَعَثْناٰ مِنْ بَعْدِهِمْ مُوسٰی بِأٰیاٰتِنآٰ اِلٰی فِرْعَوْنَ وَمَلَإِیهٖ فَظَلَمُوا بِهاٰۖ فَانْظُرْ كَیْفَ كاٰنَ عاٰقِبَةُ الْمُفْسِدٖینَ١٠٣وَقاٰلَ مُوسٰی یاٰ فِرْعَوْنُ اِنّٖی رَسُولٌ مِنْ رَبِّ الْعاٰلَمٖینَ١٠٤حَقٖیقٌ عَلٰٓی اَنْ لآٰ اَقُولَ عَلَی اللّٰهِ اِلَّا الْحَقَّۚ قَدْ جِئْتُكُمْ بِبَیِّنَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ فَاَرْسِلْ مَعِیَ بَنٖیٓ اِسْرآٰئٖیلَ١٠٥قاٰلَ اِنْ كُنْتَ جِئْتَ بأٰیَةٍ فَأْتِ بِهآٰ اِنْ كُنْتَ مِنَ الصّاٰدِقٖینَ١٠٦فَاَلْقٰی عَصاٰهُ فَاِذاٰ هِیَ ثُعْباٰنٌ مُبٖینٌ١٠٧وَنَزَعَ یَدَهُۥ فَاِذاٰ هِیَ بَیْضآٰءُ لِلنّاٰظِرٖینَ١٠٨قاٰلَ الْمَلَاُ مِنْ قَوْمِ فِرْعَوْنَ اِنَّ هٰذاٰ لَساٰحِرٌ عَلٖیمٌ١٠٩یُرٖیدُ اَنْ یُخْرِجَكُمْ مِنْ اَرْضِكُمْۖ فَماٰذاٰ تَأْمُرُونَ١١٠قاٰلُوٓا اَرْجِهْ وَاَخاٰهُ وَاَرْسِلْ فِی الْمَدآٰئِنِ حاٰشِرٖینَ١١١یَأْتُوكَ بِكُلِّ ساٰحِرٍ عَلٖیمٍ١١٢وَجآٰءَ السَّحَرَةُ فِرْعَوْنَ قاٰلُوٓا اِنَّ لَناٰ لَاَجْرًا اِنْ كُنّاٰ نَحْنُ الْغاٰلِبٖینَ١١٣قاٰلَ نَعَمْ وَاِنَّكُمْ لَمِنَ الْمُقَرَّبٖینَ١١٤قاٰلُوا یاٰ مُوسٰٓی اِمّآٰ اَنْ تُلْقِیَ وَاِمّآٰ اَنْ نَكُونَ نَحْنُ الْمُلْقٖینَ١١٥قاٰلَ اَلْقُواۖ فَلَمّآٰ اَلْقَوْا سَحَرُوٓا اَعْیُنَ النّاٰسِ وَاسْتَرْهَبُوهُمْ وَجآٰءُوا بِسِحْرٍ عَظٖیمٍ١١٦وَاَوْحَیْنآٰ اِلٰی مُوسٰٓی اَنْ اَلْقِ عَصاٰكَۖ فَاِذاٰ هِیَ تَلْقَفُ ماٰ یَأْفِكُونَ١١٧فَوَقَعَ الْحَقُّ وَبَطَلَ ماٰ كاٰنُوا یَعْمَلُونَ١١٨فَغُلِبُوا هُناٰلِكَ وَانْقَلَبُوا صاٰغِرٖینَ١١٩وَاُلْقِیَ السَّحَرَةُ ساٰجِدٖینَ١٢٠قاٰلُوٓا ءاٰمَنّاٰ بِرَبِّ الْعاٰلَمٖینَ١٢١رَبِّ مُوسٰی وَهاٰرُونَ١٢٢قاٰلَ فِرْعَوْنُ ءاٰمَنْتُمْ بِهٖ قَبْلَ اَنْ ءاٰذَنَ لَكُمْۖ اِنَّ هٰذاٰ لَمَكْرٌ مَكَرْتُمُوهُ فِی الْمَدٖینَةِ لِتُخْرِجُوا مِنْهآٰ اَهْلَهاٰۖ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ١٢٣لَاُقَطِّعَنَّ اَیْدِیَكُمْ وَاَرْجُلَكُمْ مِنْ خِلاٰفٍ ثُمَّ لَاُصَلِّبَنَّكُمْ اَجْمَعٖینَ١٢٤قاٰلُوٓا اِنّآٰ اِلٰی رَبِّناٰ مُنْقَلِبُونَ١٢٥وَماٰ تَنْقِمُ مِنّآٰ اِلّآٰ اَنْ ءاٰمَنّاٰ بِأٰیاٰتِ رَبِّناٰ لَمّاٰ جآٰءَتْناٰۚ رَبَّنآٰ اَفْرِغْ عَلَیْناٰ صَبْرًا وَتَوَفَّناٰ مُسْلِمٖینَ١٢٦وَقاٰلَ الْمَلَاُ مِنْ قَوْمِ فِرْعَوْنَ اَتَذَرُ مُوسٰی وَقَوْمَهُۥ لِیُفْسِدُوا فِی الْاَرْضِ وَیَذَرَكَ وَءاٰلِهَتَكَۚ قاٰلَ سَنُقَتِّلُ اَبْنآٰءَهُمْ وَنَسْتَحْیٖی نِسآٰءَهُمْ وَاِنّاٰ فَوْقَهُمْ قاٰهِرُونَ١٢٧قاٰلَ مُوسٰی لِقَوْمِهِ اسْتَعٖینُوا بِاللّٰهِ وَاصْبِرُوٓاۖ اِنَّ الْاَرْضَ لِلّٰهِ یُورِثُهاٰ مَنْ یَشآٰءُ مِنْ عِباٰدِهٖۖ وَالْعاٰقِبَةُ لِلْمُتَّقٖینَ١٢٨قاٰلُوٓا اُوذٖیناٰ مِنْ قَبْلِ اَنْ تَأْتِیَناٰ وَمِنْ بَعْدِ ماٰ جِئْتَناٰۚ قاٰلَ عَسٰی رَبُّكُمْ اَنْ یُهْلِكَ عَدُوَّكُمْ وَیَسْتَخْلِفَكُمْ فِی الْاَرْضِ فَیَنْظُرَ كَیْفَ تَعْمَلُونَ١٢٩وَلَقَدْ اَخَذْنآٰ ءاٰلَ فِرْعَوْنَ بِالسِّنٖینَ وَنَقْصٍ مِنَ الثَّمَراٰتِ لَعَلَّهُمْ یَذَّكَّرُونَ١٣٠فَاِذاٰ جآٰءَتْهُمُ الْحَسَنَةُ قاٰلُوا لَناٰ هٰذِهٖۖ وَاِنْ تُصِبْهُمْ سَیِّئَةٌ یَطَّیَّرُوا بِمُوسٰی وَمَنْ مَعَهُۥٓۗ اَلآٰ اِنَّماٰ طآٰئِرُهُمْ عِنْدَ اللّٰهِ وَلٰكِنَّ اَكْثَرَهُمْ لاٰ یَعْلَمُونَ١٣١وَقاٰلُوا مَهْماٰ تَأْتِناٰ بِهٖ مِنْ ءاٰیَةٍ لِتَسْحَرَناٰ بِهاٰ فَماٰ نَحْنُ لَكَ بِمُؤْمِنٖینَ١٣٢فَاَرْسَلْناٰ عَلَیْهِمُ الطُّوفاٰنَ وَالْجَراٰدَ وَالْقُمَّلَ وَالضَّفاٰدِعَ وَالدَّمَ ءاٰیاٰتٍ مُفَصَّلاٰتٍ فَاسْتَكْبَرُوا وَكاٰنُوا قَوْمًا مُجْرِمٖینَ١٣٣وَلَمّاٰ وَقَعَ عَلَیْهِمُ الرِّجْزُ قاٰلُوا یاٰ مُوسَی ادْعُ لَناٰ رَبَّكَ بِماٰ عَهِدَ عِنْدَكَۖ لَئِنْ كَشَفْتَ عَنَّا الرِّجْزَ لَنُؤْمِنَنَّ لَكَ وَلَنُرْسِلَنَّ مَعَكَ بَنٖیٓ اِسْرآٰئٖیلَ١٣٤فَلَمّاٰ كَشَفْناٰ عَنْهُمُ الرِّجْزَ اِلٰٓی اَجَلٍ هُمْ باٰلِغُوهُ اِذاٰ هُمْ یَنْكُثُونَ١٣٥فَانْتَقَمْناٰ مِنْهُمْ فَاَغْرَقْناٰهُمْ فِی الْیَمِّ بِاَنَّهُمْ كَذَّبُوا بِأٰیاٰتِناٰ وَكاٰنُوا عَنْهاٰ غاٰفِلٖینَ١٣٦وَاَوْرَثْنَا الْقَوْمَ الَّذٖینَ كاٰنُوا یُسْتَضْعَفُونَ مَشاٰرِقَ الْاَرْضِ وَمَغاٰرِبَهَا الَّتٖی باٰرَكْناٰ فٖیهاٰۖ وَتَمَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ الْحُسْنٰی عَلٰی بَنٖیٓ اِسْرآٰئٖیلَ بِماٰ صَبَرُواۖ وَدَمَّرْناٰ ماٰ كاٰنَ یَصْنَعُ فِرْعَوْنُ وَقَوْمُهُۥ وَماٰ كاٰنُوا یَعْرِشُونَ١٣٧وَجاٰوَزْناٰ بِبَنٖیٓ اِسْرآٰئٖیلَ الْبَحْرَ فَاَتَوْا عَلٰی قَوْمٍ یَعْكُفُونَ عَلٰٓی اَصْناٰمٍ لَهُمْۚ قاٰلُوا یاٰ مُوسَی اجْعَلْ لَنآٰ اِلٰهًا كَماٰ لَهُمْ ءاٰلِهَةٌۚ قاٰلَ اِنَّكُمْ قَوْمٌ تَجْهَلُونَ١٣٨اِنَّ هٰٓؤُلآٰءِ مُتَبَّرٌ ماٰ هُمْ فٖیهِ وَباٰطِلٌ ماٰ كاٰنُوا یَعْمَلُونَ١٣٩قاٰلَ اَغَیْرَ اللّٰهِ اَبْغٖیكُمْ اِلٰهًا وَهُوَ فَضَّلَكُمْ عَلَی الْعاٰلَمٖینَ١٤٠وَاِذْ اَنْجَیْناٰكُمْ مِنْ ءاٰلِ فِرْعَوْنَ یَسُومُونَكُمْ سُوٓءَ الْعَذاٰبِۖ یُقَتِّلُونَ اَبْنآٰءَكُمْ وَیَسْتَحْیُونَ نِسآٰءَكُمْۚ وَفٖی ذٰلِكُمْ بَلآٰءٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَظٖیمٌ١٤١وَواٰعَدْناٰ مُوسٰی ثَلاٰثٖینَ لَیْلَةً وَاَتْمَمْناٰهاٰ بِعَشْرٍ فَتَمَّ مٖیقاٰتُ رَبِّهٖٓ اَرْبَعٖینَ لَیْلَةًۚ وَقاٰلَ مُوسٰی لِاَخٖیهِ هاٰرُونَ اخْلُفْنٖی فٖی قَوْمٖی وَاَصْلِحْ وَلاٰ تَتَّبِعْ سَبٖیلَ الْمُفْسِدٖینَ١٤٢وَلَمّاٰ جآٰءَ مُوسٰی لِمٖیقاٰتِناٰ وَكَلَّمَهُۥ رَبُّهُۥ قاٰلَ رَبِّ اَرِنٖیٓ اَنْظُرْ اِلَیْكَۚ قاٰلَ لَنْ تَراٰنٖی وَلٰكِنِ انْظُرْ اِلَی الْجَبَلِ فَاِنِ اسْتَقَرَّ مَكاٰنَهُۥ فَسَوْفَ تَراٰنٖیۚ فَلَمّاٰ تَجَلّٰی رَبُّهُۥ لِلْجَبَلِ جَعَلَهُۥ دَكًّا وَخَرَّ مُوسٰی صَعِقًاۚ فَلَمّآٰ اَفاٰقَ قاٰلَ سُبْحاٰنَكَ تُبْتُ اِلَیْكَ وَاَنَا اَوَّلُ الْمُؤْمِنٖینَ١٤٣قاٰلَ یاٰ مُوسٰٓی اِنِّی اصْطَفَیْتُكَ عَلَی النّاٰسِ بِرِساٰلاٰتٖی وَبِكَلاٰمٖی فَخُذْ مآٰ ءاٰتَیْتُكَ وَكُنْ مِنَ الشّاٰكِرٖینَ١٤٤وَكَتَبْناٰ لَهُۥ فِی الْاَلْواٰحِ مِنْ كُلِّ شَیْءٍ مَوْعِظَةً وَتَفْصٖیلًا لِكُلِّ شَیْءٍ فَخُذْهاٰ بِقُوَّةٍ وَأْمُرْ قَوْمَكَ یَأْخُذُوا بِاَحْسَنِهاٰۚ سَاُورٖیكُمْ داٰرَ الْفاٰسِقٖینَ١٤٥سَاَصْرِفُ عَنْ ءاٰیاٰتِیَ الَّذٖینَ یَتَكَبَّرُونَ فِی الْاَرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِّ وَاِنْ یَرَوْا كُلَّ ءاٰیَةٍ لاٰ یُؤْمِنُوا بِهاٰ وَاِنْ یَرَوْا سَبٖیلَ الرُّشْدِ لاٰ یَتَّخِذُوهُ سَبٖیلًا وَاِنْ یَرَوْا سَبٖیلَ الْغَیِّ یَتَّخِذُوهُ سَبٖیلًاۚ ذٰلِكَ بِاَنَّهُمْ كَذَّبُوا بِأٰیاٰتِناٰ وَكاٰنُوا عَنْهاٰ غاٰفِلٖینَ١٤٦وَالَّذٖینَ كَذَّبُوا بِأٰیاٰتِناٰ وَلِقآٰءِ الْءاٰخِرَةِ حَبِطَتْ اَعْماٰلُهُمْۚ هَلْ یُجْزَوْنَ اِلّاٰ ماٰ كاٰنُوا یَعْمَلُونَ١٤٧وَاتَّخَذَ قَوْمُ مُوسٰی مِنْ بَعْدِهٖ مِنْ حُلِیِّهِمْ عِجْلًا جَسَدًا لَهُۥ خُواٰرٌۚ اَلَمْ یَرَوْا اَنَّهُۥ لاٰ یُكَلِّمُهُمْ وَلاٰ یَهْدٖیهِمْ سَبٖیلًاۘ ٱِتَّخَذُوهُ وَكاٰنُوا ظاٰلِمٖینَ١٤٨وَلَمّاٰ سُقِطَ فٖیٓ اَیْدٖیهِمْ وَرَاَوْا اَنَّهُمْ قَدْ ضَلُّوا قاٰلُوا لَئِنْ لَمْ یَرْحَمْناٰ رَبُّناٰ وَیَغْفِرْ لَناٰ لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخاٰسِرٖینَ١٤٩وَلَمّاٰ رَجَعَ مُوسٰٓی اِلٰی قَوْمِهٖ غَضْباٰنَ اَسِفًا قاٰلَ بِئْسَ ماٰ خَلَفْتُمُونٖی مِنْ بَعْدٖیٓۖ اَعَجِلْتُمْ اَمْرَ رَبِّكُمْۖ وَاَلْقَی الْاَلْواٰحَ وَاَخَذَ بِرَأْسِ اَخٖیهِ یَجُرُّهُۥٓ اِلَیْهِۚ قاٰلَ ابْنَ اُمَّ اِنَّ الْقَوْمَ اسْتَضْعَفُونٖی وَكاٰدُوا یَقْتُلُونَنٖی فَلاٰ تُشْمِتْ بِیَ الْاَعْدآٰءَ وَلاٰ تَجْعَلْنٖی مَعَ الْقَوْمِ الظّاٰلِمٖینَ١٥٠قاٰلَ رَبِّ اغْفِرْ لٖی وَلِاَخٖی وَاَدْخِلْناٰ فٖی رَحْمَتِكَۖ وَاَنْتَ اَرْحَمُ الرّاٰحِمٖینَ١٥١اِنَّ الَّذٖینَ اتَّخَذُوا الْعِجْلَ سَیَناٰلُهُمْ غَضَبٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَذِلَّةٌ فِی الْحَیٰوةِ الدُّنْیاٰۚ وَكَذٰلِكَ نَجْزِی الْمُفْتَرٖینَ١٥٢وَالَّذٖینَ عَمِلُوا السَّیِّئاٰتِ ثُمَّ تاٰبُوا مِنْ بَعْدِهاٰ وَءاٰمَنُوٓا اِنَّ رَبَّكَ مِنْ بَعْدِهاٰ لَغَفُورٌ رَحٖیمٌ١٥٣وَلَمّاٰ سَكَتَ عَنْ مُوسَی الْغَضَبُ اَخَذَ الْاَلْواٰحَۖ وَفٖی نُسْخَتِهاٰ هُدًی وَرَحْمَةٌ لِلَّذٖینَ هُمْ لِرَبِّهِمْ یَرْهَبُونَ١٥٤وَاخْتاٰرَ مُوسٰی قَوْمَهُۥ سَبْعٖینَ رَجُلًا لِمٖیقاٰتِناٰۖ فَلَمّآٰ اَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ قاٰلَ رَبِّ لَوْ شِئْتَ اَهْلَكْتَهُمْ مِنْ قَبْلُ وَاِیّاٰیَۖ اَتُهْلِكُناٰ بِماٰ فَعَلَ السُّفَهآٰءُ مِنّآٰۖ اِنْ هِیَ اِلّاٰ فِتْنَتُكَ تُضِلُّ بِهاٰ مَنْ تَشآٰءُ وَتَهْدٖی مَنْ تَشآٰءُۖ اَنْتَ وَلِیُّناٰ فَاغْفِرْ لَناٰ وَارْحَمْناٰۖ وَاَنْتَ خَیْرُ الْغاٰفِرٖینَ١٥٥وَاكْتُبْ لَناٰ فٖی هٰذِهِ الدُّنْیاٰ حَسَنَةً وَفِی الْءاٰخِرَةِ اِنّاٰ هُدْنآٰ اِلَیْكَۚ قاٰلَ عَذاٰبٖیٓ اُصٖیبُ بِهٖ مَنْ اَشآٰءُۖ وَرَحْمَتٖی وَسِعَتْ كُلَّ شَیْءٍۚ فَسَاَكْتُبُهاٰ لِلَّذٖینَ یَتَّقُونَ وَیُؤْتُونَ الزَّكٰوةَ وَالَّذٖینَ هُمْ بِأٰیاٰتِناٰ یُؤْمِنُونَ١٥٦ٱَلَّذٖینَ یَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِیَّ الْاُمِّیَّ الَّذٖی یَجِدُونَهُۥ مَكْتُوبًا عِنْدَهُمْ فِی التَّوْرٰىةِ وَالْاِنْجٖیلِ یَأْمُرُهُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهٰىهُمْ عَنِ الْمُنْكَرِ وَیُحِلُّ لَهُمُ الطَّیِّباٰتِ وَیُحَرِّمُ عَلَیْهِمُ الْخَبآٰئِثَ وَیَضَعُ عَنْهُمْ اِصْرَهُمْ وَالْاَغْلاٰلَ الَّتٖی كاٰنَتْ عَلَیْهِمْۚ فَالَّذٖینَ ءاٰمَنُوا بِهٖ وَعَزَّرُوهُ وَنَصَرُوهُ وَاتَّبَعُوا النُّورَ الَّذٖیٓ اُنْزِلَ مَعَهُۥٓ اُولٰٓئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ١٥٧قُلْ یآٰ اَیُّهَا النّاٰسُ اِنّٖی رَسُولُ اللّٰهِ اِلَیْكُمْ جَمٖیعًا الَّذٖی لَهُۥ مُلْكُ السَّمٰواٰتِ وَالْاَرْضِۖ لآٰ اِلٰهَ اِلّاٰ هُوَ یُحْیٖی وَیُمٖیتُۖ فَـأٰمِنُوا بِاللّٰهِ وَرَسُولِهِ النَّبِیِّ الْاُمِّیِّ الَّذٖی یُؤْمِنُ بِاللّٰهِ وَكَلِماٰتِهٖ وَاتَّبِعُوهُ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ١٥٨وَمِنْ قَوْمِ مُوسٰٓی اُمَّةٌ یَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَبِهٖ یَعْدِلُونَ١٥٩وَقَطَّعْناٰهُمُ اثْنَتَیْ عَشْرَةَ اَسْباٰطًا اُمَمًاۚ وَاَوْحَیْنآٰ اِلٰی مُوسٰٓی اِذِ اسْتَسْقٰىهُ قَوْمُهُۥٓ اَنِ اضْرِبْ بِعَصاٰكَ الْحَجَرَۖ فَانْبَجَسَتْ مِنْهُ اثْنَتاٰ عَشْرَةَ عَیْنًاۖ قَدْ عَلِمَ كُلُّ اُناٰسٍ مَشْرَبَهُمْۚ وَظَلَّلْناٰ عَلَیْهِمُ الْغَماٰمَ وَاَنْزَلْناٰ عَلَیْهِمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوٰیۖ كُلُوا مِنْ طَیِّباٰتِ ماٰ رَزَقْناٰكُمْۚ وَماٰ ظَلَمُوناٰ وَلٰكِنْ كاٰنُوٓا اَنْفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ١٦٠وَاِذْ قٖیلَ لَهُمُ اسْكُنُوا هٰذِهِ الْقَرْیَةَ وَكُلُوا مِنْهاٰ حَیْثُ شِئْتُمْ وَقُولُوا حِطَّةٌ وَادْخُلُوا الْباٰبَ سُجَّدًا نَغْفِرْ لَكُمْ خَطٖیٓئاٰتِكُمْۚ سَنَزٖیدُ الْمُحْسِنٖینَ١٦١فَبَدَّلَ الَّذٖینَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ قَوْلًا غَیْرَ الَّذٖی قٖیلَ لَهُمْ فَاَرْسَلْناٰ عَلَیْهِمْ رِجْزًا مِنَ السَّمآٰءِ بِماٰ كاٰنُوا یَظْلِمُونَ١٦٢وَسْئَلْهُمْ عَنِ الْقَرْیَةِ الَّتٖی كاٰنَتْ حاٰضِرَةَ الْبَحْرِ اِذْ یَعْدُونَ فِی السَّبْتِ اِذْ تَأْتٖیهِمْ حٖیتاٰنُهُمْ یَوْمَ سَبْتِهِمْ شُرَّعًا وَیَوْمَ لاٰ یَسْبِتُونَ لاٰ تَأْتٖیهِمْۚ كَذٰلِكَ نَبْلُوهُمْ بِماٰ كاٰنُوا یَفْسُقُونَ١٦٣وَاِذْ قاٰلَتْ اُمَّةٌ مِنْهُمْ لِمَ تَعِظُونَ قَوْمًا اللّٰهُ مُهْلِكُهُمْ اَوْ مُعَذِّبُهُمْ عَذاٰبًا شَدٖیدًاۖ قاٰلُوا مَعْذِرَةً اِلٰی رَبِّكُمْ وَلَعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ١٦٤فَلَمّاٰ نَسُوا ماٰ ذُكِّرُوا بِهٖٓ اَنْجَیْنَا الَّذٖینَ یَنْهَوْنَ عَنِ السُّوٓءِ وَاَخَذْنَا الَّذٖینَ ظَلَمُوا بِعَذاٰبٍ بَـئٖیسٍ بِماٰ كاٰنُوا یَفْسُقُونَ١٦٥فَلَمّاٰ عَتَوْا عَنْ ماٰ نُهُوا عَنْهُ قُلْناٰ لَهُمْ كُونُوا قِرَدَةً خاٰسِئٖینَ١٦٦وَاِذْ تَاَذَّنَ رَبُّكَ لَیَبْعَثَنَّ عَلَیْهِمْ اِلٰی یَوْمِ الْقِیاٰمَةِ مَنْ یَسُومُهُمْ سُوٓءَ الْعَذاٰبِۗ اِنَّ رَبَّكَ لَسَرٖیعُ الْعِقاٰبِ وَاِنَّهُۥ لَغَفُورٌ رَحٖیمٌ١٦٧وَقَطَّعْناٰهُمْ فِی الْاَرْضِ اُمَمًاۖ مِنْهُمُ الصّاٰلِحُونَ وَمِنْهُمْ دُونَ ذٰلِكَۖ وَبَلَوْناٰهُمْ بِالْحَسَناٰتِ وَالسَّیِّئاٰتِ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ١٦٨فَخَلَفَ مِنْ بَعْدِهِمْ خَلْفٌ وَرِثُوا الْكِتاٰبَ یَأْخُذُونَ عَرَضَ هٰذَا الْاَدْنٰی وَیَقُولُونَ سَیُغْفَرُ لَناٰ وَاِنْ یَأْتِهِمْ عَرَضٌ مِثْلُهُۥ یَأْخُذُوهُۚ اَلَمْ یُؤْخَذْ عَلَیْهِمْ مٖیثاٰقُ الْكِتاٰبِ اَنْ لاٰ یَقُولُوا عَلَی اللّٰهِ اِلَّا الْحَقَّ وَدَرَسُوا ماٰ فٖیهِۗ وَالدّاٰرُ الْءاٰخِرَةُ خَیْرٌ لِلَّذٖینَ یَتَّقُونَۚ اَفَلاٰ تَعْقِلُونَ١٦٩وَالَّذٖینَ یُمَسِّكُونَ بِالْكِتاٰبِ وَاَقاٰمُوا الصَّلٰوةَ اِنّاٰ لاٰ نُضٖیعُ اَجْرَ الْمُصْلِحٖینَ١٧٠وَاِذْ نَتَقْنَا الْجَبَلَ فَوْقَهُمْ كَاَنَّهُۥ ظُلَّةٌ وَظَنُّوٓا اَنَّهُۥ واٰقِعٌ بِهِمْ خُذُوا مآٰ ءاٰتَیْناٰكُمْ بِقُوَّةٍ وَاذْكُرُوا ماٰ فٖیهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ١٧١وَاِذْ اَخَذَ رَبُّكَ مِنْ بَنٖیٓ ءاٰدَمَ مِنْ ظُهُورِهِمْ ذُرِّیَّتَهُمْ وَاَشْهَدَهُمْ عَلٰٓی اَنْفُسِهِمْ اَلَسْتُ بِرَبِّكُمْۖ قاٰلُوا بَلٰی شَهِدْنآٰۚ اَنْ تَقُولُوا یَوْمَ الْقِیاٰمَةِ اِنّاٰ كُنّاٰ عَنْ هٰذاٰ غاٰفِلٖینَ١٧٢اَوْ تَقُولُوٓا اِنَّمآٰ اَشْرَكَ ءاٰبآٰؤُناٰ مِنْ قَبْلُ وَكُنّاٰ ذُرِّیَّةً مِنْ بَعْدِهِمْۖ اَفَتُهْلِكُناٰ بِماٰ فَعَلَ الْمُبْطِلُونَ١٧٣وَكَذٰلِكَ نُفَصِّلُ الْءاٰیاٰتِ وَلَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ١٧٤وَاتْلُ عَلَیْهِمْ نَبَاَ الَّذٖیٓ ءاٰتَیْناٰهُ ءاٰیاٰتِناٰ فَانْسَلَخَ مِنْهاٰ فَاَتْبَعَهُ الشَّیْطاٰنُ فَكاٰنَ مِنَ الْغاٰوٖینَ١٧٥وَلَوْ شِئْناٰ لَرَفَعْناٰهُ بِهاٰ وَلٰكِنَّهُۥٓ اَخْلَدَ اِلَی الْاَرْضِ وَاتَّبَعَ هَوٰىهُۚ فَمَثَلُهُۥ كَمَثَلِ الْكَلْبِ اِنْ تَحْمِلْ عَلَیْهِ یَلْهَثْ اَوْ تَتْرُكْهُ یَلْهَثْۚ ذٰلِكَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذٖینَ كَذَّبُوا بِأٰیاٰتِناٰۚ فَاقْصُصِ الْقَصَصَ لَعَلَّهُمْ یَتَفَكَّرُونَ١٧٦سآٰءَ مَثَلًا الْقَوْمُ الَّذٖینَ كَذَّبُوا بِأٰیاٰتِناٰ وَاَنْفُسَهُمْ كاٰنُوا یَظْلِمُونَ١٧٧مَنْ یَهْدِ اللّٰهُ فَهُوَ الْمُهْتَدٖیۖ وَمَنْ یُضْلِلْ فَاُولٰٓئِكَ هُمُ الْخاٰسِرُونَ١٧٨وَلَقَدْ ذَرَأْناٰ لِجَهَنَّمَ كَثٖیرًا مِنَ الْجِنِّ وَالْاِنْسِۖ لَهُمْ قُلُوبٌ لاٰ یَفْقَهُونَ بِهاٰ وَلَهُمْ اَعْیُنٌ لاٰ یُبْصِرُونَ بِهاٰ وَلَهُمْ ءاٰذاٰنٌ لاٰ یَسْمَعُونَ بِهآٰۚ اُولٰٓئِكَ كَالْاَنْعاٰمِ بَلْ هُمْ اَضَلُّۚ اُولٰٓئِكَ هُمُ الْغاٰفِلُونَ١٧٩وَلِلّٰهِ الْاَسْمآٰءُ الْحُسْنٰی فَادْعُوهُ بِهاٰۖ وَذَرُوا الَّذٖینَ یُلْحِدُونَ فٖیٓ اَسْمآٰئِهٖۚ سَیُجْزَوْنَ ماٰ كاٰنُوا یَعْمَلُونَ١٨٠وَمِمَّنْ خَلَقْنآٰ اُمَّةٌ یَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَبِهٖ یَعْدِلُونَ١٨١وَالَّذٖینَ كَذَّبُوا بِأٰیاٰتِناٰ سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَیْثُ لاٰ یَعْلَمُونَ١٨٢وَاُمْلٖی لَهُمْۚ اِنَّ كَیْدٖی مَتٖینٌ١٨٣اَوَلَمْ یَتَفَكَّرُواۗ ماٰ بِصاٰحِبِهِمْ مِنْ جِنَّةٍۚ اِنْ هُوَ اِلّاٰ نَذٖیرٌ مُبٖینٌ١٨٤اَوَلَمْ یَنْظُرُوا فٖی مَلَكُوتِ السَّمٰواٰتِ وَالْاَرْضِ وَماٰ خَلَقَ اللّٰهُ مِنْ شَیْءٍ وَاَنْ عَسٰٓی اَنْ یَكُونَ قَدِ اقْتَرَبَ اَجَلُهُمْۖ فَبِاَیِّ حَدٖیثٍ بَعْدَهُۥ یُؤْمِنُونَ١٨٥مَنْ یُضْلِلِ اللّٰهُ فَلاٰ هاٰدِیَ لَهُۥۚ وَیَذَرُهُمْ فٖی طُغْیاٰنِهِمْ یَعْمَهُونَ١٨٦یَسْئَلُونَكَ عَنِ السّاٰعَةِ اَیّاٰنَ مُرْسٰىهاٰۖ قُلْ اِنَّماٰ عِلْمُهاٰ عِنْدَ رَبّٖیۖ لاٰ یُجَلّٖیهاٰ لِوَقْتِهآٰ اِلّاٰ هُوَۚ ثَقُلَتْ فِی السَّمٰواٰتِ وَالْاَرْضِۚ لاٰ تَأْتٖیكُمْ اِلّاٰ بَغْتَةًۗ یَسْئَلُونَكَ كَاَنَّكَ حَفِیٌّ عَنْهاٰۖ قُلْ اِنَّماٰ عِلْمُهاٰ عِنْدَ اللّٰهِ وَلٰكِنَّ اَكْثَرَ النّاٰسِ لاٰ یَعْلَمُونَ١٨٧قُلْ لآٰ اَمْلِكُ لِنَفْسٖی نَفْعًا وَلاٰ ضَرًّا اِلّاٰ ماٰ شآٰءَ اللّٰهُۚ وَلَوْ كُنْتُ اَعْلَمُ الْغَیْبَ لَاسْتَكْثَرْتُ مِنَ الْخَیْرِ وَماٰ مَسَّنِیَ السُّوٓءُۚ اِنْ اَنَا اِلّاٰ نَذٖیرٌ وَبَشٖیرٌ لِقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ١٨٨هُوَ الَّذٖی خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ واٰحِدَةٍ وَجَعَلَ مِنْهاٰ زَوْجَهاٰ لِیَسْكُنَ اِلَیْهاٰۖ فَلَمّاٰ تَغَشّٰىهاٰ حَمَلَتْ حَمْلًا خَفٖیفًا فَمَرَّتْ بِهٖۖ فَلَمّآٰ اَثْقَلَتْ دَعَوَا اللّٰهَ رَبَّهُماٰ لَئِنْ ءاٰتَیْتَناٰ صاٰلِحًا لَنَكُونَنَّ مِنَ الشّاٰكِرٖینَ١٨٩فَلَمّآٰ ءاٰتٰىهُماٰ صاٰلِحًا جَعَلاٰ لَهُۥ شُرَكآٰءَ فٖیمآٰ ءاٰتٰىهُماٰۚ فَتَعاٰلَی اللّٰهُ عَمّاٰ یُشْرِكُونَ١٩٠اَیُشْرِكُونَ ماٰ لاٰ یَخْلُقُ شَیْئًا وَهُمْ یُخْلَقُونَ١٩١وَلاٰ یَسْتَطٖیعُونَ لَهُمْ نَصْرًا وَلآٰ اَنْفُسَهُمْ یَنْصُرُونَ١٩٢وَاِنْ تَدْعُوهُمْ اِلَی الْهُدٰی لاٰ یَتَّبِعُوكُمْۚ سَوآٰءٌ عَلَیْكُمْ اَدَعَوْتُمُوهُمْ اَمْ اَنْتُمْ صاٰمِتُونَ١٩٣اِنَّ الَّذٖینَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللّٰهِ عِباٰدٌ اَمْثاٰلُكُمْۖ فَادْعُوهُمْ فَلْیَسْتَجٖیبُوا لَكُمْ اِنْ كُنْتُمْ صاٰدِقٖینَ١٩٤اَلَهُمْ اَرْجُلٌ یَمْشُونَ بِهآٰۖ اَمْ لَهُمْ اَیْدٍ یَبْطِشُونَ بِهآٰۖ اَمْ لَهُمْ اَعْیُنٌ یُبْصِرُونَ بِهآٰۖ اَمْ لَهُمْ ءاٰذاٰنٌ یَسْمَعُونَ بِهاٰۗ قُلِ ادْعُوا شُرَكآٰءَكُمْ ثُمَّ كٖیدُونِ فَلاٰ تُنْظِرُونِ١٩٥اِنَّ وَلِیِّیَ اللّٰهُ الَّذٖی نَزَّلَ الْكِتاٰبَۖ وَهُوَ یَتَوَلَّی الصّاٰلِحٖینَ١٩٦وَالَّذٖینَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِهٖ لاٰ یَسْتَطٖیعُونَ نَصْرَكُمْ وَلآٰ اَنْفُسَهُمْ یَنْصُرُونَ١٩٧وَاِنْ تَدْعُوهُمْ اِلَی الْهُدٰی لاٰ یَسْمَعُواۖ وَتَرٰىهُمْ یَنْظُرُونَ اِلَیْكَ وَهُمْ لاٰ یُبْصِرُونَ١٩٨خُذِ الْعَفْوَ وَأْمُرْ بِالْعُرْفِ وَاَعْرِضْ عَنِ الْجاٰهِلٖینَ١٩٩وَاِمّاٰ یَنْزَغَنَّكَ مِنَ الشَّیْطاٰنِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللّٰهِۚ اِنَّهُۥ سَمٖیعٌ عَلٖیمٌ٢٠٠اِنَّ الَّذٖینَ اتَّقَوْا اِذاٰ مَسَّهُمْ طآٰئِفٌ مِنَ الشَّیْطاٰنِ تَذَكَّرُوا فَاِذاٰ هُمْ مُبْصِرُونَ٢٠١وَاِخْواٰنُهُمْ یَمُدُّونَهُمْ فِی الْغَیِّ ثُمَّ لاٰ یُقْصِرُونَ٢٠٢وَاِذاٰ لَمْ تَأْتِهِمْ بأٰیَةٍ قاٰلُوا لَوْلَا اجْتَبَیْتَهاٰۚ قُلْ اِنَّمآٰ اَتَّبِعُ ماٰ یُوحٰٓی اِلَیَّ مِنْ رَبّٖیۚ هٰذاٰ بَصآٰئِرُ مِنْ رَبِّكُمْ وَهُدًی وَرَحْمَةٌ لِقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ٢٠٣وَاِذاٰ قُرِیَٔ الْقُرْءاٰنُ فَاسْتَمِعُوا لَهُۥ وَاَنْصِتُوا لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ٢٠٤وَاذْكُرْ رَبَّكَ فٖی نَفْسِكَ تَضَرُّعًا وَخٖیفَةً وَدُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَالْءاٰصاٰلِ وَلاٰ تَكُنْ مِنَ الْغاٰفِلٖینَ٢٠٥اِنَّ الَّذٖینَ عِنْدَ رَبِّكَ لاٰ یَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِباٰدَتِهٖ وَیُسَبِّحُونَهُۥ وَلَهُۥ یَسْجُدُونَ ۩٢٠٦سُورَةُ الْاَنْفاٰلِالمدنية75بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحٖیمِیَسْئَلُونَكَ عَنِ الْاَنْفاٰلِۖ قُلِ الْاَنْفاٰلُ لِلّٰهِ وَالرَّسُولِۖ فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَصْلِحُوا ذاٰتَ بَیْنِكُمْۖ وَاَطٖیعُوا اللّٰهَ وَرَسُولَهُۥٓ اِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنٖینَ١اِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذٖینَ اِذاٰ ذُكِرَ اللّٰهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَاِذاٰ تُلِیَتْ عَلَیْهِمْ ءاٰیاٰتُهُۥ زاٰدَتْهُمْ اٖیماٰنًا وَعَلٰی رَبِّهِمْ یَتَوَكَّلُونَ٢ٱَلَّذٖینَ یُقٖیمُونَ الصَّلٰوةَ وَمِمّاٰ رَزَقْناٰهُمْ یُنْفِقُونَ٣اُولٰٓئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّاۚ لَهُمْ دَرَجاٰتٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَمَغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرٖیمٌ٤كَمآٰ اَخْرَجَكَ رَبُّكَ مِنْ بَیْتِكَ بِالْحَقِّ وَاِنَّ فَرٖیقًا مِنَ الْمُؤْمِنٖینَ لَكاٰرِهُونَ٥یُجاٰدِلُونَكَ فِی الْحَقِّ بَعْدَ ماٰ تَبَیَّنَ كَاَنَّماٰ یُساٰقُونَ اِلَی الْمَوْتِ وَهُمْ یَنْظُرُونَ٦وَاِذْ یَعِدُكُمُ اللّٰهُ اِحْدَی الطّآٰئِفَتَیْنِ اَنَّهاٰ لَكُمْ وَتَوَدُّونَ اَنَّ غَیْرَ ذاٰتِ الشَّوْكَةِ تَكُونُ لَكُمْ وَیُرٖیدُ اللّٰهُ اَنْ یُحِقَّ الْحَقَّ بِكَلِماٰتِهٖ وَیَقْطَعَ داٰبِرَ الْكاٰفِرٖینَ٧لِیُحِقَّ الْحَقَّ وَیُبْطِلَ الْباٰطِلَ وَلَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُونَ٨اِذْ تَسْتَغٖیثُونَ رَبَّكُمْ فَاسْتَجاٰبَ لَكُمْ اَنّٖی مُمِدُّكُمْ بِاَلْفٍ مِنَ الْمَلآٰئِكَةِ مُرْدِفٖینَ٩وَماٰ جَعَلَهُ اللّٰهُ اِلّاٰ بُشْرٰی وَلِتَطْمَئِنَّ بِهٖ قُلُوبُكُمْۚ وَمَا النَّصْرُ اِلّاٰ مِنْ عِنْدِ اللّٰهِۚ اِنَّ اللّٰهَ عَزٖیزٌ حَكٖیمٌ١٠اِذْ یُغَشّٖیكُمُ النُّعاٰسَ اَمَنَةً مِنْهُ وَیُنَزِّلُ عَلَیْكُمْ مِنَ السَّمآٰءِ مآٰءً لِیُطَهِّرَكُمْ بِهٖ وَیُذْهِبَ عَنْكُمْ رِجْزَ الشَّیْطاٰنِ وَلِیَرْبِطَ عَلٰی قُلُوبِكُمْ وَیُثَبِّتَ بِهِ الْاَقْداٰمَ١١اِذْ یُوحٖی رَبُّكَ اِلَی الْمَلآٰئِكَةِ اَنّٖی مَعَكُمْ فَثَبِّتُوا الَّذٖینَ ءاٰمَنُواۚ سَاُلْقٖی فٖی قُلُوبِ الَّذٖینَ كَفَرُوا الرُّعْبَ فَاضْرِبُوا فَوْقَ الْاَعْناٰقِ وَاضْرِبُوا مِنْهُمْ كُلَّ بَناٰنٍ١٢ذٰلِكَ بِاَنَّهُمْ شآٰقُّوا اللّٰهَ وَرَسُولَهُۥۚ وَمَنْ یُشاٰقِقِ اللّٰهَ وَرَسُولَهُۥ فَاِنَّ اللّٰهَ شَدٖیدُ الْعِقاٰبِ١٣ذٰلِكُمْ فَذُوقُوهُ وَاَنَّ لِلْكاٰفِرٖینَ عَذاٰبَ النّاٰرِ١٤یآٰ اَیُّهَا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوٓا اِذاٰ لَقٖیتُمُ الَّذٖینَ كَفَرُوا زَحْفًا فَلاٰ تُوَلُّوهُمُ الْاَدْباٰرَ١٥وَمَنْ یُوَلِّهِمْ یَوْمَئِذٍ دُبُرَهُۥٓ اِلّاٰ مُتَحَرِّفًا لِقِتاٰلٍ اَوْ مُتَحَیِّزًا اِلٰی فِئَةٍ فَقَدْ بآٰءَ بِغَضَبٍ مِنَ اللّٰهِ وَمَأْوٰىهُ جَهَنَّمُۚ وَبِئْسَ الْمَصٖیرُ١٦فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَلٰكِنَّ اللّٰهَ قَتَلَهُمْۚ وَماٰ رَمَیْتَ اِذْ رَمَیْتَ وَلٰكِنَّ اللّٰهَ رَمٰیۚ وَلِیُبْلِیَ الْمُؤْمِنٖینَ مِنْهُ بَلآٰءً حَسَنًاۚ اِنَّ اللّٰهَ سَمٖیعٌ عَلٖیمٌ١٧ذٰلِكُمْ وَاَنَّ اللّٰهَ مُوهِنُ كَیْدِ الْكاٰفِرٖینَ١٨اِنْ تَسْتَفْتِحُوا فَقَدْ جآٰءَكُمُ الْفَتْحُۖ وَاِنْ تَنْتَهُوا فَهُوَ خَیْرٌ لَكُمْۖ وَاِنْ تَعُودُوا نَعُدْ وَلَنْ تُغْنِیَ عَنْكُمْ فِئَتُكُمْ شَیْئًا وَلَوْ كَثُرَتْ وَاَنَّ اللّٰهَ مَعَ الْمُؤْمِنٖینَ١٩یآٰ اَیُّهَا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوٓا اَطٖیعُوا اللّٰهَ وَرَسُولَهُۥ وَلاٰ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَاَنْتُمْ تَسْمَعُونَ٢٠وَلاٰ تَكُونُوا كَالَّذٖینَ قاٰلُوا سَمِعْناٰ وَهُمْ لاٰ یَسْمَعُونَ٢١اِنَّ شَرَّ الدَّوآٰبِّ عِنْدَ اللّٰهِ الصُّمُّ الْبُكْمُ الَّذٖینَ لاٰ یَعْقِلُونَ٢٢وَلَوْ عَلِمَ اللّٰهُ فٖیهِمْ خَیْرًا لَاَسْمَعَهُمْۖ وَلَوْ اَسْمَعَهُمْ لَتَوَلَّوْا وَهُمْ مُعْرِضُونَ٢٣یآٰ اَیُّهَا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا اسْتَجٖیبُوا لِلّٰهِ وَلِلرَّسُولِ اِذاٰ دَعاٰكُمْ لِماٰ یُحْیٖیكُمْۖ وَاعْلَمُوٓا اَنَّ اللّٰهَ یَحُولُ بَیْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهٖ وَاَنَّهُۥٓ اِلَیْهِ تُحْشَرُونَ٢٤وَاتَّقُوا فِتْنَةً لاٰ تُصٖیبَنَّ الَّذٖینَ ظَلَمُوا مِنْكُمْ خآٰصَّةًۖ وَاعْلَمُوٓا اَنَّ اللّٰهَ شَدٖیدُ الْعِقاٰبِ٢٥وَاذْكُرُوٓا اِذْ اَنْتُمْ قَلٖیلٌ مُسْتَضْعَفُونَ فِی الْاَرْضِ تَخاٰفُونَ اَنْ یَتَخَطَّفَكُمُ النّاٰسُ فَـأٰوٰىكُمْ وَاَیَّدَكُمْ بِنَصْرِهٖ وَرَزَقَكُمْ مِنَ الطَّیِّباٰتِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ٢٦یآٰ اَیُّهَا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا لاٰ تَخُونُوا اللّٰهَ وَالرَّسُولَ وَتَخُونُوٓا اَماٰناٰتِكُمْ وَاَنْتُمْ تَعْلَمُونَ٢٧وَاعْلَمُوٓا اَنَّمآٰ اَمْواٰلُكُمْ وَاَوْلاٰدُكُمْ فِتْنَةٌ وَاَنَّ اللّٰهَ عِنْدَهُۥٓ اَجْرٌ عَظٖیمٌ٢٨یآٰ اَیُّهَا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوٓا اِنْ تَتَّقُوا اللّٰهَ یَجْعَلْ لَكُمْ فُرْقاٰنًا وَیُكَفِّرْ عَنْكُمْ سَیِّئاٰتِكُمْ وَیَغْفِرْ لَكُمْۗ وَاللّٰهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظٖیمِ٢٩وَاِذْ یَمْكُرُ بِكَ الَّذٖینَ كَفَرُوا لِیُثْبِتُوكَ اَوْ یَقْتُلُوكَ اَوْ یُخْرِجُوكَۚ وَیَمْكُرُونَ وَیَمْكُرُ اللّٰهُۖ وَاللّٰهُ خَیْرُ الْماٰكِرٖینَ٣٠وَاِذاٰ تُتْلٰی عَلَیْهِمْ ءاٰیاٰتُناٰ قاٰلُوا قَدْ سَمِعْناٰ لَوْ نَشآٰءُ لَقُلْناٰ مِثْلَ هٰذآٰ اِنْ هٰذآٰ اِلّآٰ اَساٰطٖیرُ الْاَوَّلٖینَ٣١وَاِذْ قاٰلُوا اللّٰهُمَّ اِنْ كاٰنَ هٰذاٰ هُوَ الْحَقَّ مِنْ عِنْدِكَ فَاَمْطِرْ عَلَیْناٰ حِجاٰرَةً مِنَ السَّمآٰءِ اَوِ ائْتِناٰ بِعَذاٰبٍ اَلٖیمٍ٣٢وَماٰ كاٰنَ اللّٰهُ لِیُعَذِّبَهُمْ وَاَنْتَ فٖیهِمْۚ وَماٰ كاٰنَ اللّٰهُ مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ یَسْتَغْفِرُونَ٣٣وَماٰ لَهُمْ اَلّاٰ یُعَذِّبَهُمُ اللّٰهُ وَهُمْ یَصُدُّونَ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَراٰمِ وَماٰ كاٰنُوٓا اَوْلِیآٰءَهُۥٓۚ اِنْ اَوْلِیآٰؤُهُۥٓ اِلَّا الْمُتَّقُونَ وَلٰكِنَّ اَكْثَرَهُمْ لاٰ یَعْلَمُونَ٣٤وَماٰ كاٰنَ صَلاٰتُهُمْ عِنْدَ الْبَیْتِ اِلّاٰ مُكآٰءً وَتَصْدِیَةًۚ فَذُوقُوا الْعَذاٰبَ بِماٰ كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ٣٥اِنَّ الَّذٖینَ كَفَرُوا یُنْفِقُونَ اَمْواٰلَهُمْ لِیَصُدُّوا عَنْ سَبٖیلِ اللّٰهِۚ فَسَیُنْفِقُونَهاٰ ثُمَّ تَكُونُ عَلَیْهِمْ حَسْرَةً ثُمَّ یُغْلَبُونَۗ وَالَّذٖینَ كَفَرُوٓا اِلٰی جَهَنَّمَ یُحْشَرُونَ٣٦لِیَمٖیزَ اللّٰهُ الْخَبٖیثَ مِنَ الطَّیِّبِ وَیَجْعَلَ الْخَبٖیثَ بَعْضَهُۥ عَلٰی بَعْضٍ فَیَرْكُمَهُۥ جَمٖیعًا فَیَجْعَلَهُۥ فٖی جَهَنَّمَۚ اُولٰٓئِكَ هُمُ الْخاٰسِرُونَ٣٧قُلْ لِلَّذٖینَ كَفَرُوٓا اِنْ یَنْتَهُوا یُغْفَرْ لَهُمْ ماٰ قَدْ سَلَفَ وَاِنْ یَعُودُوا فَقَدْ مَضَتْ سُنَّتُ الْاَوَّلٖینَ٣٨وَقاٰتِلُوهُمْ حَتّٰی لاٰ تَكُونَ فِتْنَةٌ وَیَكُونَ الدّٖینُ كُلُّهُۥ لِلّٰهِۚ فَاِنِ انْتَهَوْا فَاِنَّ اللّٰهَ بِماٰ یَعْمَلُونَ بَصٖیرٌ٣٩وَاِنْ تَوَلَّوْا فَاعْلَمُوٓا اَنَّ اللّٰهَ مَوْلٰىكُمْۚ نِعْمَ الْمَوْلٰی وَنِعْمَ النَّصٖیرُ٤٠

اشراف زورمند و متکبّر از قوم او گفتند: «ای شعیب! به یقین، تو و کسانی را که به تو ایمان آورده‌اند، از شهر و دیار خود بیرون خواهیم کرد، یا به آیین ما بازگردید!» کفت: «آیا (می‌خواهید ما را بازگردانید) اگر چه مایل نباشیم؟! 88اگر ما به آیین شما بازگردیم، بعد از آنکه خدا ما را از آن نجات بخشیده، به خدا دروغ بسته‌ایم؛ و شایسته نیست که ما به آن بازگردیم مگر اینکه خدایی که پروردگار ماست بخواهد؛ علم پروردگار ما، به همه چیز احاطه دارد. تنها بر خدا توکل کرده‌ایم. پروردگارا! میان ما و قوم ما بحق داوری کن، که تو بهترین داورانی!» 89اشراف زورمند از قوم او که کافر شده بودند گفتند: «اگر از شعیب پیروی کنید، شما هم زیانکار خواهید شد!» 90سپس زمین لرزه آنها را فرا گرفت؛ و صبحگاهان بصورت اجسادی بی‌جان در خانه‌هاشان مانده بودند. 91آنها که شعیب را تکذیب کردند، (آنچنان نابود شدند که) گویا هرگز در آن (خانه‌ها) سکونت نداشتند! آنها که شعیب را تکذیب کردند، زیانکار بودند! 92سپس از آنان روی برتافت و گفت: «ای قوم من! من رسالتهای پروردگارم را به شما ابلاغ کردم و برای شما خیرخواهی نمودم؛ با این حال، چگونه بر حال قوم بی‌ایمان تأسف بخورم؟!» 93و ما در هیچ شهر و آبادی پیامبری نفرستادیم مگر اینکه اهل آن را به ناراحتیها و خسارتها گرفتار ساختیم؛ شاید (به خود آیند، و به سوی خدا) بازگردند و تضرع کنند! 94سپس (هنگامی که این هشدارها در آنان اثر نگذاشت)، نیکی (و فراوانی نعمت و رفاه) را به جای بدی (و ناراحتی و گرفتاری) قرار دادیم؛ آنچنان که فزونی گرفتند، (و همه‌گونه نعمت و برکت یافتند، و مغرور شدند،) و گفتند: «(تنها ما نبودیم که گرفتار این مشکلات شدیم؛) به پدران ما نیز ناراحتیهای جسمی و مالی رسید.» چون چنین شد، آنها را ناگهان (به سبب اعمالشان) گرفتیم (و مجازات کردیم)، در حالی که نمی‌فهمیدند. 95و اگر اهل شهرها و آبادیها، ایمان می‌آوردند و تقوا پیشه می‌کردند، برکات آسمان و زمین را بر آنها می‌گشودیم؛ ولی (آنها حق را) تکذیب کردند؛ ما هم آنان را به کیفر اعمالشان مجازات کردیم. 96آیا اهل این آبادیها، از این ایمنند که عذاب ما شبانه به سراغ آنها بیاید در حالی که در خواب باشند؟! 97آیا اهل این آبادیها، از این ایمنند که عذاب ما هنگام روز به سراغشان بیاید در حالی که سرگرم بازی هستند؟! 98آیا آنها خود را از مکر الهی در امان می‌دانند؟! در حالی که جز زیانکاران، خود را از مکر (و مجازات) خدا ایمن نمی‌دانند! 99آیا کسانی که وارث روی زمین بعد از صاحبان آن می‌شوند، عبرت نمی‌گیرند که اگر بخواهیم، آنها را نیز به گناهانشان هلاک می‌کنیم، و بر دلهایشان مهر می‌نهیم تا (صدای حق را) نشنوند؟! 100اینها، شهرها و آبادیهایی است که قسمتی از اخبار آن را برای تو شرح می‌دهیم؛ پیامبرانشان دلایل روشن برای آنان آوردند؛ (ولی آنها چنان لجوج بودند که) به آنچه قبلاً تکذیب کرده بودند، ایمان نمی‌آوردند! این‌گونه خداوند بر دلهای کافران مهر می‌نهد (و بر اثر لجاجت و ادامه گناه، حس تشخیصشان را سلب می‌کند)! 101و بیشتر آنها را بر سر پیمان خود نیافتیم؛ (بلکه) اکثر آنها را فاسق و گنهکار یافتیم! 102سپس بدنبال آنها [= پیامبران پیشین‌] موسی را با آیات خویش به سوی فرعون و اطرافیان او فرستادیم؛ اما آنها (با عدم پذیرش)، به آن (آیات) ظلم کردند. ببین عاقبت مفسدان چگونه بود! 103و موسی گفت: «ای فرعون! من فرستاده‌ای از سوی پروردگار جهانیانم. 104سزاوار است که بر خدا جز حق نگویم. من دلیل روشنی از پروردگارتان برای شما آورده‌ام؛ پس بنی اسرائیل را با من بفرست!» 105(فرعون) گفت: «اگر نشانه‌ای آورده‌ای، نشان بده اگر از راستگویانی!» 106(موسی) عصای خود را افکند؛ ناگهان اژدهای آشکاری شد! 107و دست خود را (از گریبان) بیرون آورد؛ سفید (و درخشان) برای بینندگان بود! 108اطرافیان فرعون گفتند: «بی‌شک، این ساحری ماهر و دانا است! 109می‌خواهد شما را از سرزمینتان بیرون کند؛ (نظر شما چیست، و) در برابر او چه دستوری دارید؟» 110(سپس به فرعون) گفتند: «(کار) او و برادرش را به تأخیر انداز، و جمع‌آوری‌کنندگان را به همه شهرها بفرست... 111تا هر ساحر دانا (و کارآزموده‌ای) را به خدمت تو بیاورند!» 112ساحران نزد فرعون آمدند و گفتند: «آیا اگر ما پیروز گردیم، اجر و پاداش مهمی خواهیم داشت؟!» 113گفت: «آری، و شما از مقربان خواهید بود!» 114(روز مبارزه فرا رسید. ساحران) گفتند: «ای موسی! یا تو (وسایل سحرت را) بیفکن، یا ما می‌افکنیم!» 115گفت: «شما بیفکنید!» و هنگامی (که وسایل سحر خود را) افکندند، مردم را چشم‌بندی کردند و ترساندند؛ و سحر عظیمی پدید آوردند. 116(ما) به موسی وحی کردیم که: «عصای خود را بیفکن!» ناگهان (بصورت مار عظیمی در آمد که) وسایل دروغین آنها را بسرعت برمی‌گرفت. 117(در این هنگام،) حق آشکار شد؛ و آنچه آنها ساخته بودند، باطل گشت. 118و در آنجا (همگی) مغلوب شدند؛ و خوار و کوچک گشتند. 119و ساحران (بی‌اختیار) به سجده افتادند. 120و گفتند: «ما به پروردگار جهانیان ایمان آوردیم؛ 121پروردگار موسی و هارون!» 122فرعون گفت: «آیا پیش از آنکه به شما اجازه دهم، به او ایمان آوردید؟! حتماً این نیرنگ و توطئه‌ای است که در این شهر (و دیار) چیده‌اید، تا اهلش را از آن بیرون کنید؛ ولی بزودی خواهید دانست! 123سوگند می‌خورم که دستها و پاهای شما را بطور مخالف [= دست راست با پای چپ، یا دست چپ با پای راست‌] قطع می‌کنم؛ سپس همگی را به دار می‌آویزم! 124(ساحران) گفتند: «(مهم نیست،) ما به سوی پروردگارمان بازمی‌گردیم! 125انتقام تو از ما، تنها بخاطر این است که ما به آیات پروردگار خویش -هنگامی که به سراغ ما آمد- ایمان آوردیم. بار الها! صبر و استقامت بر ما فرو ریز! (و آخرین درجه شکیبائی را به ما مرحمت فرما!) و ما را مسلمان بمیران!» 126و اشراف قوم فرعون (به او) گفتند: «آیا موسی و قومش را رها می‌کنی که در زمین فساد کنند، و تو و خدایانت را رها سازد؟!» گفت: «بزودی پسرانشان را می‌کشیم، و دخترانشان را زنده نگه می‌داریم (تا به ما خدمت کنند)؛ و ما بر آنها کاملاً مسلّطیم!» 127موسی به قوم خود گفت: «از خدا یاری جویید، و استقامت پیشه کنید، که زمین از آن خداست، و آن را به هر کس از بندگانش که بخواهد، واگذار می‌کند؛ و سرانجام (نیک) برای پرهیزکاران است!» 128گفتند: «پیش از آنکه به سوی ما بیایی آزار دیدیم، (هم اکنون) پس از آمدنت نیز آزار می‌بینیم! (کی این آزارها سر خواهد آمد؟)» گفت: «امید است پروردگارتان دشمن شما را هلاک کند، و شما را در زمین جانشین (آنها) سازد، و بنگرد چگونه عمل می‌کنید!» 129و ما نزدیکان فرعون (و قوم او) را به خشکسالی و کمبود میوه‌ها گرفتار کردیم، شاید متذکر گردند! 130(اما آنها نه تنها پند نگرفتند، بلکه) هنگامی که نیکی (و نعمت) به آنها می‌رسید، می‌گفتند: «بخاطر خود ماست.» ولی موقعی که بدی (و بلا) به آنها می‌رسید، می‌گفتند: «از شومی موسی و کسان اوست»! آگاه باشید سرچشمه همه اینها، نزد خداست؛ ولی بیشتر آنها نمی‌دانند! 131و گفتند: «هر زمان نشانه و معجزه‌ای برای ما بیاوری که سحرمان کنی، ما به تو ایمان نمی‌آوریم!» 132سپس (بلاها را پشت سر هم بر آنها نازل کردیم:) طوفان و ملخ و آفت گیاهی و قورباغه‌ها و خون را -که نشانه‌هایی از هم جدا بودند- بر آنها فرستادیم؛ (ولی باز بیدار نشدند، و) تکبر ورزیدند، و جمعیّت گنهکاری بودند! 133هنگامی که بلا بر آنها مسلط می‌شد، می‌گفتند: «ای موسی! از خدایت برای ما بخواه به عهدی که با تو کرده، رفتار کند! اگر این بلا را از ما مرتفع سازی، قطعاً به تو ایمان می‌آوریم، و بنی اسرائیل را با تو خواهیم فرستاد!» 134اما هنگامی که بلا را، پس از مدت معینی که به آن می‌رسیدند، از آنها برمی‌داشتیم، پیمان خویش را می‌شکستند! 135سرانجام از آنها انتقام گرفتیم، و آنان را در دریا غرق کردیم؛ زیرا آیات ما را تکذیب کردند، و از آن غافل بودند. 136و مشرقها و مغربهای پر برکت زمین را به آن قومِ به ضعف کشانده شده (زیر زنجیر ظلم و ستم)، واگذار کردیم؛ و وعده نیک پروردگارت بر بنی اسرائیل، بخاطر صبر و استقامتی که به خرج دادند، تحقّق یافت؛ و آنچه فرعون و فرعونیان (از کاخهای مجلّل) می‌ساختند، و آنچه از باغهای داربست‌دار فراهم ساخته بودند، در هم کوبیدیم! 137و بنی اسرائیل را (سالم) از دریا عبور دادیم؛ (ناگاه) در راه خود به گروهی رسیدند که اطراف بتهایشان، با تواضع و خضوع، گرد آمده بودند. (در این هنگام، بنی اسرائیل) به موسی گفتند: «تو هم برای ما معبودی قرار ده، همان‌گونه که آنها معبودان (و خدایانی) دارند!» گفت: «شما جمعیّتی جاهل و نادان هستید! 138اینها (را که می‌بینید)، سرانجام کارشان نابودی است؛ و آنچه انجام می‌دهند، باطل (و بیهوده) است. 139(سپس) گفت: «آیا غیر از خداوند، مبعودی برای شما بطلبم؟! خدایی که شما را بر جهانیان (و مردم عصرتان) برتری داد!» 140(به خاطر بیاورید) زمانی را که از (چنگال) فرعونیان نجاتتان بخشیدیم! آنها که پیوسته شما را شکنجه می‌دادند، پسرانتان را می‌کشتند، و زنانتان را (برای خدمتگاری) زنده می‌گذاشتند؛ و در این، آزمایش بزرگی از سوی خدا برای شما بود. 141 و ما با موسی، سی شب وعده گذاشتیم؛ سپس آن را با ده شب (دیگر) تکمیل نمودیم؛ به این ترتیب، میعاد پروردگارش (با او)، چهل شب تمام شد. و موسی به برادرش هارون گفت: «جانشین من در میان قومم باش. و (آنها) را اصلاح کن! و از روش مفسدان، پیروی منما!» 142و هنگامی که موسی به میعادگاه ما آمد، و پروردگارش با او سخن گفت، عرض کرد: «پروردگارا! خودت را به من نشان ده، تا تو را ببینم!» گفت: «هرگز مرا نخواهی دید! ولی به کوه بنگر، اگر در جای خود ثابت ماند، مرا خواهی دید!» اما هنگامی که پروردگارش بر کوه جلوه کرد، آن را همسان خاک قرار داد؛ و موسی مدهوش به زمین افتاد. چون به هوش آمد، عرض کرد: «خداوندا! منزهی تو (از اینکه با چشم تو را ببینم)! من به سوی تو بازگشتم! و من نخستین مؤمنانم!» 143(خداوند) فرمود: «ای موسی! من تو را با رسالتهای خویش، و با سخن‌گفتنم (با تو)، بر مردم برتری دادم و برگزیدم؛ پس آنچه را به تو داده‌ام بگیر و از شکرگزاران باش!» 144و برای او در الواح اندرزی از هر موضوعی نوشتیم؛ و بیانی از هر چیز کردیم -«پس آن را با جدّیت بگیر! و به قوم خود بگو: به نیکوترین آنها عمل کنند! (و آنها که به مخالفت برخیزند، کیفرشان دوزخ است؛) و بزودی جایگاه فاسقان را به شما نشان خواهم داد!» 145بزودی کسانی را که در روی زمین بناحق تکبّر می‌ورزند، از (ایمان به) آیات خود، منصرف می‌سازم! آنها چنانند که اگر هر آیه و نشانه‌ای را ببینند، به آن ایمان نمی‌آورند؛ اگر راه هدایت را ببینند، آن را راه خود انتخاب نمی‌کنند؛ و اگر طریق گمراهی را ببینند، آن را راه خود انتخاب می‌کنند! (همه اینها) بخاطر آن است که آیات ما را تکذیب کردند، و از آن غافل بودند! 146و کسانی که آیات، و دیدار رستاخیز را تکذیب (و انکار) کنند، اعمالشان نابود می گردد؛ آیا جز آنچه را عمل می‌کردند پاداش داده می‌شوند؟! 147قوم موسی بعد (از رفتن) او (به میعادگاه خدا)، از زیورهای خود گوساله‌ای ساختند؛ جسد بی‌جانی که صدای گوساله داشت! آیا آنها نمی‌دیدند که با آنان سخن نمی‌گوید، و به راه (راست) هدایتشان نمی‌کند؟! آن را (خدای خود) انتخاب کردند، و ظالم بودند! 148و هنگامی که حقیقت به دستشان افتاد، و دیدند گمراه شده‌اند، گفتند: «اگر پروردگارمان به ما رحم نکند، و ما را نیامرزد، بطور قطع از زیانکاران خواهیم بود!» 149و هنگامی که موسی خشمگین و اندوهناک به سوی قوم خود بازگشت، گفت: «پس از من، بد جانشینانی برایم بودید (و آیین مرا ضایع کردید)! آیا درمورد فرمان پروردگارتان (و تمدید مدّت میعاد او)، عجله نمودید (و زود قضاوت کردید؟!)» سپس الواح را افکند، و سر برادر خود را گرفت (و با عصبانیت) به سوی خود کشید؛ او گفت: «فرزند مادرم! این گروه، مرا در فشار گذاردند و ناتوان کردند؛ و نزدیک بود مرا بکشند، پس کاری نکن که دشمنان مرا شماتت کنند و مرا با گروه ستمکاران قرار مده!» 150(موسی) گفت: «پروردگارا! من و برادرم را بیامرز، و ما را در رحمت خود داخل فرما، و تو مهربانترین مهربانانی!» 151کسانی که گوساله را (معبود خود) قرار دادند، بزودی خشم پروردگارشان، و ذلّت در زندگی دنیا به آنها می‌رسد؛ و اینچنین، کسانی را که (بر خدا) افترا می‌بندند، کیفر می دهیم! 152و آنها که گناه کردند، و بعد از آن توبه نمودند و ایمان آوردند، (امید عفو او را دارند؛ زیرا) پروردگار تو، در پی این کار، آمرزنده و مهربان است. 153هنگامی که خشم موسی فرو نشست؛ الواح (تورات) را برگرفت؛ و در نوشته‌های آن، هدایت و رحمت برای کسانی بود که از پروردگار خویش می‌ترسند (و از مخالفت فرمانش بیم دارند). 154موسی از قوم خود، هفتاد تن از مردان را برای میعادگاه ما برگزید؛ و هنگامی که زمین‌لرزه آنها را فرا گرفت (و هلاک شدند)، گفت: «پروردگارا! اگر می‌خواستی، می توانستی آنها و مرا پیش از این نیز هلاک کنی! آیا ما را به آنچه سفیهانمان انجام داده‌اند، (مجازات و) هلاک می‌کنی؟! این، جز آزمایش تو، چیز دیگر نیست؛ که هر کس را بخواهی (و مستحق بدانی)، به وسیله آن گمراه می‌سازی؛ و هر کس را بخواهی (و شایسته ببینی)، هدایت می‌کنی! تو ولیّ مایی، و ما را بیامرز، بر ما رحم کن، و تو بهترین آمرزندگانی! 155و برای ما، در این دنیا و سرای دیگر، نیکی مقرّر فرما؛ چه اینکه ما به سوی تو بازگشت کرده‌ایم! «(خداوند در برابر این تقاضا، به موسی) گفت:» مجازاتم را به هر کس بخواهم می‌رسانم؛ و رحمتم همه چیز را فراگرفته؛ و آن را برای آنها که تقوا پیشه کنند، و زکات را بپردازند، و آنها که به آیات ما ایمان می‌آورند، مقرّر خواهم داشت! 156همانها که از فرستاده (خدا)، پیامبر «امّی» پیروی می‌کنند؛ پیامبری که صفاتش را، در تورات و انجیلی که نزدشان است، می‌یابند؛ آنها را به معروف دستور می‌دهد، و از منکر باز میدارد؛ اشیار پاکیزه را برای آنها حلال می‌شمرد، و ناپاکیها را تحریم می کند؛ و بارهای سنگین، و زنجیرهایی را که بر آنها بود، (از دوش و گردنشان) بر می‌دارد، پس کسانی که به او ایمان آوردند، و حمایت و یاریش کردند، و از نوری که با او نازل شده پیروی نمودند، آنان رستگارانند. 157بگو: «ای مردم! من فرستاده خدا به سوی همه شما هستم؛ همان خدایی که حکومت آسمانها و زمین، از آن اوست؛ معبودی جز او نیست؛ زنده می‌کند و می‌میراند؛ پس ایمان بیاورید به خدا و فرستاده‌اش، آن پیامبر درس نخوانده‌ای که به خدا و کلماتش ایمان دارد؛ و از او پیروی کنید تا هدایت یابید!» 158و از قوم موسی، گروهی هستند که به سوی حق هدایت می‌کنند؛ و به حق و عدالت حکم می‌نمایند. 159ما آنها را به دوازده گروه -که هر یک شاخه‌ای (از دودمان اسرائیل) بود - تقسیم کردیم. و هنگامی که قوم موسی (در بیابان) از او تقاضای آب کردند، به او وحی فرستادیم که: «عصای خود را بر سنگ بزن!» ناگهان دوازده چشمه از آن بیرون جست؛ آنچنان که هر گروه، چشمه و آبشخور خود را می‌شناخت. و ابر را بر سر آنها سایبان ساختیم؛ و بر آنها «مَن» و «سَلوی» فرستادیم؛ (و به آنان گفتیم:) از روزیهای پاکیزه‌ای که به شما داده‌ایم، بخورید! (و شکر خدا را بجا آورید! آنها نافرمانی و ستم کردند؛ ولی) به ما ستم نکردند، لکن به خودشان ستم می‌نمودند. 160و (به خاطر بیاورید) هنگامی را که به آنها گفته شد: «در این شهر [= بیت المقدّس] ساکن شوید، و از هر جا (و به هر کیفیت) بخواهید، از آن بخورید (و بهره گیرید)! و بگویید: خداوندا! گناهان ما را بریز! و از درِ (بیت المقدس) با تواضع وارد شوید! که اگر چنین کنید، گناهان شما را می‌بخشم؛ و نیکوکاران را پاداش بیشتر خواهیم داد.» 161اما ستمگران آنها، این سخن (و آن فرمانها) را، بغیر آنچه به آنها گفته شده بود، تغییر دادند؛ از این‌رو بخاطر ستمی که روا میداشتند، بلایی از آسمان بر آنها فرستادیم (و مجازاتشان کردیم). 162و از آنها درباره (سرگذشت) شهری که در ساحل دریا بود بپرس! زمانی که آنها در روزهای شنبه، تجاوز (و نافرمانی) خدا می‌کردند؛ همان هنگام که ماهیانشان، روز شنبه (که روز تعطیل و استراحت و عبادت بود، بر سطح آب،) آشکار می‌شدند؛ امّا در غیر روز شنبه، به سراغ آنها نمی‌آمدند؛ این چنین آنها را به چیزی آزمایش کردیم که نافرمانی می‌کردند! 163و (به یاد آر) هنگامی را که گروهی از آنها (به گروه دیگر) گفتند: «چرا جمعی (گنهکار) را اندرز می‌دهید که سرانجام خداوند آنها را هلاک خواهد کرد، یا به عذاب شدیدی گرفتار خواهد ساخت؟! (آنها را به حال خود واگذارید تا نابود شوند!)» گفتند: «(این اندرزها،) برای اعتذار (و رفع مسؤولیت) در پیشگاه پروردگار شماست؛ بعلاوه شاید آنها (بپذیرند، و از گناه باز ایستند، و) تقوا پیشه کنند!» 164امّا هنگامی که تذکراتی را که به آنها داده شده بود فراموش کردند، (لحظه عذاب فرا رسید؛ و) نهی‌کنندگان از بدی را رهایی بخشیدیم؛ و کسانی را که ستم کردند، بخاطر نافرمانیشان به عذاب شدیدی گرفتار ساختیم. 165(آری،) هنگامی که در برابر آنچه از آن نهی شده بودند سرکشی کردند، به آنها گفتیم: «به شکل میمونهایی طردشده در آیید!» 166و (نیز به خاطر بیاور) هنگامی را که پروردگارت اعلام کرد: تا دامنه قیامت، کسی را بر آنها مسلّط خواهد ساخت که همواره آنها را در عذاب سختی قرار دهد؛ زیرا پروردگارت مجازاتش سریع، (و در عین حال، نسبت به توبه‌کاران) آمرزنده و مهربان است. 167و آنها را در زمین بصورت گروه‌هایی، پراکنده ساختیم؛ گروهی از آنها صالح، و گروهی ناصالحند. و آنها را با نیکی‌ها و بدی‌ها آزمودیم، شاید بازگردند! 168پس از آنها، فرزندانی جای آنها را گرفتند که وارث کتاب (آسمانی، تورات) شدند؛ (امّا با این حال،) متاع این دنیای پست را گرفته، (بر اطاعت فرمان خدا ترجیح می‌دهند) و می‌گویند: «(اگر ما گنهکاریم توبه می‌کنیم و) بزودی بخشیده خواهیم شد!» اما اگر متاع دیگری همانند آن به دستشان بیفتد، آن را (نیز) می‌گیرند، (و باز حکم خدا را پشت سر می‌افکنند.) آیا پیمان کتاب (خدا) از آنها گرفته نشده که بر خدا (دروغ نبندند، و) جز حق نگویند، و آنان بارها آنرا خوانده‌اند؟! و سرای آخرت برای پرهیزگاران بهتر است، آیا نمی‌فهمید؟! 169و آنها که به کتاب (خدا) تمسّک جویند، و نماز را برپا دارند، (پاداش بزرگی خواهند داشت؛ زیرا) ما پاداش مصلحان را ضایع نخواهیم کرد! 170 و (نیز به خاطر بیاور) هنگامی که کوه را همچون سایبانی بر فراز آنها بلند کردیم، آنچنان که گمان کردند بر آنان فرود می‌آمد؛ (و در همین حال، از آنها پیمان گرفتیم و گفتیم:) آنچه را (از احکام و دستورها) به شما داده‌ایم، با قوّت (و جدیت) بگیرید! و آنچه در آن است، به یاد داشته باشید، (و عمل کنید،) تا پرهیزگار شوید! 171و (به خاطر بیاور) زمانی را که پروردگارت از پشت و صلب فرزندان آدم، ذریه آنها را برگرفت؛ و آنها را گواه بر خویشتن ساخت؛ (و فرمود:) «آیا من پروردگار شما نیستم؟» گفتند: «آری، گواهی می‌دهیم!» (چنین کرد مبادا) روز رستاخیز بگویید: «ما از این، غافل بودیم؛ (و از پیمان فطری توحید بی‌خبر ماندیم)»! 172یا بگویید: «پدرانمان پیش از ما مشرک بودند، ما هم فرزندانی بعد از آنها بودیم؛ (و چاره‌ای جز پیروی از آنان نداشتیم؛) آیا ما را به آنچه باطل‌گرایان انجام دادند مجازات می‌کنی؟!» 173این گونه، آیات را توضیح می‌دهیم؛ و شاید به سوی حق بازگردند (و بدانند ندای توحید در درون جانشان، از روز نخست بوده است)! 174و بر آنها بخوان سرگذشت آن کس را که آیات خود را به او دادیم؛ ولی (سرانجام) خود را از آن تهی ساخت و شیطان در پی او افتاد، و از گمراهان شد! 175و اگر می‌خواستیم، (مقام) او را با این آیات (و علوم و دانشها) بالا می‌بردیم؛ (اما اجبار، بر خلاف سنت ماست؛ پس او را به حال خود رها کردیم) و او به پستی گرایید، و از هوای نفس پیروی کرد! مثل او همچون سگ (هار) است که اگر به او حمله کنی، دهانش را باز، و زبانش را برون می‌آورد، و اگر او را به حال خود واگذاری، باز همین کار را می‌کند؛ (گویی چنان تشنه دنیاپرستی است که هرگز سیراب نمی‌شود! (این مثل گروهی است که آیات ما را تکذیب کردند؛ این داستانها را (برای آنها) بازگو کن، شاید بیندیشند (و بیدار شوند)! 176چه بد مثلی دارند گروهی که آیات ما را تکذیب کردند؛ و آنها تنها به خودشان ستم می‌نمودند! 177آن کس را که خدا هدایت کند، هدایت یافته (واقعی) اوست؛ و کسانی را که (بخاطر اعمالشان) گمراه سازد، زیانکاران (واقعی) آنها هستند! 178به یقین، گروه بسیاری از جن و انس را برای دوزخ آفریدیم؛ آنها دلها [= عقلها] یی دارند که با آن (اندیشه نمی‌کنند، و) نمی‌فهمند؛ و چشمانی که با آن نمی‌بینند؛ و گوشهایی که با آن نمی‌شنوند؛ آنها همچون چهارپایانند؛ بلکه گمراهتر! اینان همان غافلانند (چرا که با داشتن همه‌گونه امکانات هدایت، باز هم گمراهند)! 179و برای خدا، نامهای نیک است؛ خدا را به آن (نامها) بخوانید! و کسانی را که در اسماء خدا تحریف می‌کنند (و بر غیر او می‌نهند، و شریک برایش قائل می‌شوند)، رها سازید! آنها بزودی جزای اعمالی را که انجام می‌دادند، می‌بینند! 180و از آنها که آفریدیم، گروهی بحق هدایت می‌کنند، و بحق اجرای عدالت می‌نمایند. 181و آنها که آیات ما را تکذیب کردند، به تدریج از جائی که نمی‌دانند، گرفتار مجازاتشان خواهیم کرد. 182و به آنها مهلت می‌دهم (تا مجازاتشان دردناکتر باشد)؛ زیرا طرح و نقشه من، قوی (و حساب شده) است. (و هیچ کس را قدرت فرار از آن نیست.) 183آیا فکر نکردند که همنشین آنها [= پیامبر] هیچ‌گونه (اثری از) جنون ندارد؟! (پس چگونه چنین نسبت ناروایی به او می‌دهند؟!) او فقط بیم دهنده آشکاری است (که مردم را متوجه وظایفشان می‌سازد). 184آیا در حکومت و نظام آسمانها و زمین، و آنچه خدا آفریده است، (از روی دقت و عبرت) نظر نیفکندند؟! (و آیا در این نیز اندیشه نکردند که) شاید پایان زندگی آنها نزدیک شده باشد؟! (اگر به این کتاب آسمانی روشن ایمان نیاورند،) بعد از آن به کدام سخن ایمان خواهند آورد؟! 185هر کس را خداوند (به جرم اعمال زشتش) گمراه سازد، هدایت کننده‌ای ندارد؛ و آنها را در طغیان و سرکشی‌شان رها می‌سازد، تا سرگردان شوند! 186درباره قیامت از تو سؤال می‌کنند، کی فرامی‌رسد؟! بگو: «علمش فقط نزد پروردگار من است؛ و هیچ‌کس جز او (نمی‌تواند) وقت آن را آشکار سازد؛ (اما قیام قیامت، حتی) در آسمانها و زمین، سنگین (و بسیار پر اهمیت) است؛ و جز بطور ناگهانی، به سراغ شما نمی‌آید!» (باز) از تو سؤال می‌کنند، چنان که گویی تو از زمان وقوع آن باخبری! بگو: «علمش تنها نزد خداست؛ ولی بیشتر مردم نمی‌دانند.» 187بگو: «من مالک سود و زیان خویش نیستم، مگر آنچه را خدا بخواهد؛ (و از غیب و اسرار نهان نیز خبر ندارم، مگر آنچه خداوند اراده کند؛) و اگر از غیب باخبر بودم، سود فراوانی برای خود فراهم می‌کردم، و هیچ بدی (و زیانی) به من نمی‌رسید؛ من فقط بیم‌دهنده و بشارت‌دهنده‌ام برای گروهی که ایمان می‌آورند! (و آماده پذیرش حقند) 188او خدایی است که (همه) شما را از یک فرد آفرید؛ و همسرش را نیز از جنس او قرار داد، تا در کنار او بیاساید. سپس هنگامی که با او آمیزش کرد، حملی سبک برداشت، که با وجود آن، به کارهای خود ادامه می‌داد؛ و چون سنگین شد، هر دو از خداوند و پروردگار خود خواستند «اگر فرزند صالحی به ما دهی، از شاکران خواهیم بود!» 189اما هنگامی که خداوند فرزند صالحی به آنها داد، (موجودات دیگر را در این موهبت مؤثر دانستند؛ و) برای خدا، در این نعمت که به آنها بخشیده بود، همتایانی قائل شدند؛ خداوند برتر است از آنچه همتای او قرار می‌دهند! 190آیا موجوداتی را همتای او قرارمی‌دهند که چیزی را نمی‌آفرینند، و خودشان مخلوقند. 191و نمی‌توانند آنان را یاری کنند، و نه خودشان را یاری می‌دهند. 192و هرگاه آنها را به سوی هدایت دعوت کنید، از شما پیروی نمی‌کنند؛ و برای شما یکسان است چه آنها را دعوت کنید و چه خاموش باشید؟! 193آنهایی را که غیر از خدا می‌خوانید (و پرستش می‌کنید)، بندگانی همچون خود شما هستند؛ آنها را بخوانید، و اگر راست می‌گویید باید به شما پاسخ دهند (و تقاضایتان را برآورند)! 194آیا (آنها حداقل همانند خود شما) پاهایی دارند که با آن راه بروند؟! یا دستهایی دارند که با آن چیزی را بگیرند (و کاری انجام دهند)؟! یا چشمانی دارند که با آن ببینند؟! یا گوشهایی دارند که با آن بشنوند؟! (نه، هرگز، هیچ‌کدام،) بگو: «(اکنون که چنین است،) بتهای خویش را که شریک خدا قرار داده‌اید (بر ضد من) بخوانید، و برای من نقشه بکشید، و لحظه‌ای مهلت ندهید، (تا بدانید کاری از آنها ساخته نیست)! 195ولی و سرپرست من، خدایی است که این کتاب را نازل کرده؛ و او همه صالحان را سرپرستی می‌کند. 196و آنهایی را که جز او می‌خوانید، نمی‌توانند یاریتان کنند، و نه (حتی) خودشان را یاری دهند؛ 197و اگر آنها را به هدایت فرا خوانید، سخنانتان را نمی‌شنوند! و آنها را می‌بینی (که با چشمهای مصنوعیشان) به تو نگاه می‌کنند، اما در حقیقت نمی‌بینند!» 198(به هر حال) با آنها مدارا کن و عذرشان را بپذیر، و به نیکی‌ها دعوت نما، و از جاهلان روی بگردان (و با آنان ستیزه مکن)! 199و هرگاه وسوسه‌ای از شیطان به تو رسد، به خدا پناه بر؛ که او شنونده و داناست! 200پرهیزگاران هنگامی که گرفتار وسوسه‌های شیطان شوند، به یاد (خدا و پاداش و کیفر او) می‌افتند؛ و (در پرتو یاد او، راه حق را می‌بینند و) ناگهان بینا می‌گردند. 201و (ناپرهیزگاران را) برادرانشان (از شیاطین) پیوسته در گمراهی پیش می‌برند، و باز نمی‌ایستند! 202هنگامی که (در نزول وحی تاخیر افتد، و) آیه‌ای برای آنان نیاوری، می‌گویند: «چرا خودت (از پیش خود) آن را برنگزیدی؟!» بگو: «من تنها از چیزی پیروی می‌کنم که بر من وحی می‌شود؛ این وسیله بینایی از طرف پروردگارتان، و مایه هدایت و رحمت است برای جمعیّتی که ایمان می‌آورند. 203هنگامی که قرآن خوانده شود، گوش فرا دهید و خاموش باشید؛ شاید مشمول رحمت خدا شوید! 204پروردگارت را در دل خود، از روی تضرع و خوف، آهسته و آرام، صبحگاهان و شامگاهان، یاد کن؛ و از غافلان مباش! 205آنها که (در مقام قرب) نزد پروردگار تو هستند، (هیچ‌گاه) از عبادتش تکبر نمی‌ورزند، و او را تسبیح می‌گویند، و برایش سجده می‌کنند. 206سوره أنفالمدنی75به نام خداوند بخشنده بخشایشگر از تو درباره انفال [= غنایم، و هرگونه مال بدون مالک مشخص‌] سؤال می‌کنند؛ بگو: «انفال مخصوص خدا و پیامبر است؛ پس، از (مخالفت فرمان) خدا بپرهیزید! و خصومتهایی را که در میان شماست، آشتی دهید! و خدا و پیامبرش را اطاعت کنید اگر ایمان دارید! 1مؤمنان، تنها کسانی هستند که هرگاه نام خدا برده شود، دلهاشان ترسان میگردد؛ و هنگامی که آیات او بر آنها خوانده می‌شود، ایمانشان فزونتر می‌گردد؛ و تنها بر پروردگارشان توکل دارند. 2آنها که نماز را برپا می‌دارند؛ و از آنچه به آنها روزی داده‌ایم، انفاق می‌کنند. 3(آری،) مؤمنان حقیقی آنها هستند؛ برای آنان درجاتی (مهم) نزد پروردگارشان است؛ و برای آنها، آمرزش و روزی بی‌نقص و عیب است. 4همان‌گونه که خدا تو را بحق از خانه (به سوی میدان بدر،) بیرون فرستاد، در حالی که گروهی از مؤمنان ناخشنود بودند (؛ ولی سرانجامش پیروزی بود! ناخشنودی عده‌ای از چگونگی تقسیم غنایم بدر نیز چنین است)! 5آنها پس از روشن شدن حق، باز با تو مجادله می‌کردند؛ (و چنان ترس و وحشت آنها را فراگرفته بود، که) گویی به سوی مرگ رانده می‌شوند، و آن را با چشم خود می‌نگرند! 6و (به یاد آرید) هنگامی را که خداوند به شما وعده داد که یکی از دو گروه [= کاروان تجاری قریش، یا لشکر مسلح آنها] نصیب شما خواهد بود؛ و شما دوست می‌داشتید که کاروان (غیر مسلح) برای شما باشد (و بر آن پیروز شوید)؛ ولی خداوند می‌خواهد حق را با کلمات خود تقویت، و ریشه کافران را قطع کند؛ (از این رو شما را بر خلاف میلتان با لشکر قریش درگیر ساخت، و آن پیروزی بزرگ نصیبتان شد.) 7تا حق را تثبیت کند، و باطل را از میان بردارد، هر چند مجرمان کراهت داشته باشند. 8(به خاطر بیاورید) زمانی را (که از شدت ناراحتی در میدان بدر،) از پروردگارتان کمک می‌خواستید؛ و او خواسته شما را پذیرفت (و گفت): من شما را با یکهزار از فرشتگان، که پشت سر هم فرود می‌آیند، یاری می‌کنم. 9ولی خداوند، این را تنها برای شادی و اطمینان قلب شما قرار داد؛ وگرنه، پیروزی جز از طرف خدا نیست؛ خداوند توانا و حکیم است! 10و (یاد آورید) هنگامی را که خواب سبکی که مایه آرامش از سوی خدا بود، شما را فراگرفت؛ و آبی از آسمان برایتان فرستاد، تا شما را با آن پاک کند؛ و پلیدی شیطان را از شما دور سازد؛ و دلهایتان را محکم، و گامها را با آن استوار دارد! 11و (به یاد آر) موقعی را که پروردگارت به فرشتگان وحی کرد: «من با شما هستم؛ کسانی را که ایمان آورده‌اند، ثابت قدم دارید! بزودی در دلهای کافران ترس و وحشت می‌افکنم؛ ضربه‌ها را بر بالاتر از گردن (بر سرهای دشمنان) فرود آرید! و همه انگشتانشان را قطع کنید! 12این بخاطر آن است که آنها با خدا و پیامبرش (ص) دشمنی ورزیدند؛ و هر کس با خدا و پیامبرش دشمنی کند، (کیفر شدیدی می‌بیند؛) و خداوند شدید العقاب است! 13این (مجازات دنیا) را بچشید! و برای کافران، مجازات آتش (در جهان دیگر) خواهد بود! 14ای کسانی که ایمان آورده‌اید! هنگامی که با انبوه کافران در میدان نبرد روبه‌رو شوید، به آنها پشت نکنید (و فرار ننمایید)! 15و هر کس در آن هنگام به آنها پشت کند -مگر آنکه هدفش کناره‌گیری از میدان برای حمله مجدد، و یا به قصد پیوستن به گروهی (از مجاهدان) بوده باشد- (چنین کسی) به غضب خدا گرفتار خواهد شد؛ و جایگاه او جهنم، و چه بد جایگاهی است! 16این شما نبودید که آنها را کشتید؛ بلکه خداوند آنها را کشت! و این تو نبودی (ای پیامبر که خاک و سنگ به صورت آنها) انداختی؛ بلکه خدا انداخت! و خدا می‌خواست مؤمنان را به این وسیله امتحان خوبی کند؛ خداوند شنوا و داناست. 17سرنوشت مؤمنان و کافران، همان بود که دیدید! و خداوند سست‌کننده نقشه‌های کافران است. 18اگر شما فتح و پیروزی می‌خواهید، پیروزی به سراغ شما آمد! و اگر (از مخالفت) خودداری کنید، برای شما بهتر است! و اگر بازگردید، ما هم باز خواهیم گشت؛ و جمعیت شما هر چند زیاد باشد، شما را (از یاری خدا) بی‌نیاز نخواهد کرد؛ و خداوند با مؤمنان است! 19ای کسانی که ایمان آورده‌اید! خدا و پیامبرش را اطاعت کنید؛ و سرپیچی ننمایید در حالی که (سخنان او را) می‌شنوید! 20و همانند کسانی نباشید که می‌گفتند: «شنیدیم!» ولی در حقیقت نمی‌شنیدند! 21بدترین جنبندگان نزد خدا، افراد کر و لالی هستند که اندیشه نمی‌کنند. 22و اگر خداوند خیری در آنها می‌دانست، (حرف حق را) به گوش آنها می‌رساند؛ ولی (با این حال که دارند،) اگر حق را به گوش آنها برساند، سرپیچی کرده و روگردان می‌شوند. 23ای کسانی که ایمان آورده‌اید! دعوت خدا و پیامبر را اجابت کنید هنگامی که شما را به سوی چیزی می‌خواند که شما را حیات می‌بخشد! و بدانید خداوند میان انسان و قلب او حایل می‌شود، و همه شما (در قیامت) نزد او گردآوری می‌شوید! 24و از فتنه‌ای بپرهیزید که تنها به ستمکاران شما نمی‌رسد؛ (بلکه همه را فرا خواهد گرفت؛ چرا که دیگران سکوت اختیار کردند.) و بدانید خداوند کیفر شدید دارد! 25و به خاطر بیاورید هنگامی را که شما در روی زمین، گروهی کوچک و اندک و زبون بودید؛ آنچنان که می‌ترسیدید مردم شما را بربایند! ولی او شما را پناه داد؛ و با یاری خود تقویت کرد؛ و از روزیهای پاکیزه بهره‌مند ساخت؛ شاید شکر نعمتش را بجا آورید! 26ای کسانی که ایمان آورده‌اید! به خدا و پیامبر خیانت نکنید! و (نیز) در امانات خود خیانت روا مدارید، در حالی که میدانید (این کار، گناه بزرگی است)! 27و بدانید اموال و اولاد شما، وسیله آزمایش است؛ و (برای کسانی که از عهده امتحان برآیند،) پاداش عظیمی نزد خداست! 28ای کسانی که ایمان آورده‌اید! اگر از (مخالفت فرمان) خدا بپرهیزید، برای شما وسیله‌ای جهت جدا ساختن حق از باطل قرارمی‌دهد؛ (روشن‌بینی خاصّی که در پرتو آن، حق را از باطل خواهید شناخت؛) و گناهانتان را می‌پوشاند؛ و شما را می‌زمرزد؛ و خداوند صاحب فضل و بخشش عظیم است! 29(به خاطر بیاور) هنگامی را که کافران نقشه می‌کشیدند که تو را به زندان بیفکنند، یا به قتل برسانند، و یا (از مکّه) خارج سازند؛ آنها چاره می‌اندیشیدند (و نقشه می‌کشیدند)، و خداوند هم تدبیر می‌کرد؛ و خدا بهترین چاره جویان و تدبیرکنندگان است! 30و هنگامی که آیات ما بر آنها خوانده می‌شود، می‌گویند: «شنیدیم؛ (چیز مهمّی نیست؛) ما هم اگر بخواهیم مثل آن را می‌گوییم؛ اینها همان افسانه‌های پیشینیان است!» (ولی دروغ می‌گویند، و هرگز مثل آن را نمی‌آورند.) 31و (به خاطر بیاور) زمانی را که گفتند: «پروردگارا! اگر این حق است و از طرف توست، بارانی از سنگ از آسمان بر ما فرود آر! یا عذاب دردناکی برای ما بفرست!» 32ولی (ای پیامبر!) تا تو در میان آنها هستی، خداوند آنها را مجازات نخواهد کرد؛ و (نیز) تا استغفار می‌کنند، خدا عذابشان نمی‌کند. 33چرا خدا آنها را مجازات نکند، با اینکه از (عبادت موحدّان در کنار) مسجد الحرام جلوگیری می‌کنند در حالی که سرپرست آن نیستند؟! سرپرست آن، فقط پرهیزگارانند؛ ولی بیشتر آنها نمی‌دانند. 34(آنها که مدّعی هستند ما هم نماز داریم،) نمازشان نزد خانه (خدا)، چیزی جز «سوت کشیدن» «کف زدن» نبود؛ پس بچشید عذاب (الهی) را بخاطر کفرتان! 35آنها که کافر شدند، اموالشان را برای بازداشتن (مردم) از راه خدا خرج می‌کنند؛ آنان این اموال را (که برای به دست آوردنش زحمت کشیده‌اند، در این راه) مصرف می‌کنند، امّا مایه حسرت و اندوهشان خواهد شد؛ و سپس شکست خواهند خورد؛ و (در جهان دیگر) کافران همگی به سوی دوزخ گردآوری خواهند شد. 36(اینها همه) بخاطر آن است که خداوند (می‌خواهد) ناپاک را از پاک جدا سازد، و ناپاکها را روی هم بگذارد، و همه را متراکم سازد، و یکجا در دوزخ قرار دهد؛ و اینها هستند زیانکاران! 37به آنها که کافر شدند بگو: «چنانچه از مخالفت باز ایستند، (و ایمان آورند،) گذشته آنها بخشوده خواهد شد؛ و اگر به اعمال سابق بازگردند، سنّت خداوند در گذشتگان، درباره آنها جاری می‌شود (؛ و حکم نابودی آنان صادر می‌گردد). 38و با آنها پیکار کنید، تا فتنه [= شرک و سلب آزادی‌] برچیده شود، و دین (و پرستش) همه مخصوص خدا باشد! و اگر آنها (از راه شرک و فساد بازگردند، و از اعمال نادرست) خودداری کنند، (خداوند آنها را می‌پذیرد؛) خدا به آنچه انجام می‌دهند بیناست. 39و اگر سرپیچی کنند، بدانید (ضرری به شما نمی‌رسانند؛) خداوند سرپرست شماست! چه سرپرست خوبی! و چه یاور خوبی! 40

اطلاعات بیشتر

توضیحاتی کوتاه درباره قرآن کریم موجود در این سایت.
  1. قرآن کریم موجود در سایت دارای 30 جزء می باشد.
  2. قرآن کریم موجود در سایت دارای 120 حزب می باشد.
  3. فونت پیش فرض قرآن کریم موجود در سایت توسط تیم توسه سایت Rojat.com طراحی شده است.
  4. متن قرآن توسط یکی از سایت های همکار آماده شده است که پس از کسب رضایت از تیم محترم این سایت لینک منبع قرار خواهد گرفت.

نمایش بر اساس:

سوره

جزء

حزب

قرآن کریم

قرآن کریم (با فونت خوانا)

جزء 9

برای تمام مسلمانان و کسانی که بدنبال حقیقت هستند

سایت رجعت

rojat.com

Rajat

امام زمان عجل اللّٰه تعالی فرجه الشریف

دعای فرج

تعجیل در فرج

سایت رجعت برای تمام مسلمانان

14 معصوم

صلوات

حدیث

قرآن

قرآن کریم

قرآن مجیدقبله نمااوقات شرعی

اذان

تقویم

قبله نما

اللّٰه اکبر

مسلمانان

کلام روز

سخن روز

سوالات دینی

آیات قرآن
سوره سُورَةُ الْفاٰتِحَةِ قرآن حذب قرآن جزء 9 قرآن

متن کامل قرآن

متن قرآن صفحه