Rojat.com

 اِلَیْهِ یُرَدُّ عِلْمُ السّاٰعَةِۚ وَماٰ تَخْرُجُ مِنْ ثَمَراٰتٍ مِنْ اَكْماٰمِهاٰ وَماٰ تَحْمِلُ مِنْ اُنْثٰی وَلاٰ تَضَعُ اِلّاٰ بِعِلْمِهٖۚ وَیَوْمَ یُناٰدٖیهِمْ اَیْنَ شُرَكآٰئٖی قاٰلُوٓا ءاٰذَنّاٰكَ ماٰمِنّاٰ مِنْ شَهٖیدٍ٤٧وَضَلَّ عَنْهُمْ ماٰ كاٰنُوا یَدْعُونَ مِنْ قَبْلُۖ وَظَنُّوا ماٰ لَهُمْ مِنْ مَحٖیصٍ٤٨لاٰ یَسْئَمُ الْاِنْساٰنُ مِنْ دُعآٰءِ الْخَیْرِ وَاِنْ مَسَّهُ الشَّرُّ فَیَـئُوسٌ قَنُوطٌ٤٩وَلَئِنْ اَذَقْناٰهُ رَحْمَةً مِنّاٰ مِنْ بَعْدِ ضَرّآٰءَ مَسَّتْهُ لَیَقُولَنَّ هٰذاٰ لٖی وَمآٰ اَظُنُّ السّاٰعَةَ قآٰئِمَةً وَلَئِنْ رُجِعْتُ اِلٰی رَبّٖیٓ اِنَّ لٖی عِنْدَهُۥ لَلْحُسْنٰیۚ فَلَنُنَبِّئَنَّ الَّذٖینَ كَفَرُوا بِماٰ عَمِلُوا وَلَنُذٖیقَنَّهُمْ مِنْ عَذاٰبٍ غَلٖیظٍ٥٠وَاِذآٰ اَنْعَمْناٰ عَلَی الْاِنْساٰنِ اَعْرَضَ وَنَـأٰبِجاٰنِبِهٖ وَاِذاٰ مَسَّهُ الشَّرُّ فَذُو دُعآٰءٍ عَرٖیضٍ٥١قُلْ اَرَاَیْتُمْ اِنْ كاٰنَ مِنْ عِنْدِ اللّٰهِ ثُمَّ كَفَرْتُمْ بِهٖ مَنْ اَضَلُّ مِمَّنْ هُوَ فٖی شِقاٰقٍ بَعٖیدٍ٥٢سَنُرٖیهِمْ ءاٰیاٰتِناٰ فِی الْءاٰفاٰقِ وَفٖیٓ اَنْفُسِهِمْ حَتّٰی یَتَبَیَّنَ لَهُمْ اَنَّهُ الْحَقُّۗ اَوَلَمْ یَكْفِ بِرَبِّكَ اَنَّهُۥ عَلٰی كُلِّ شَیْءٍ شَهٖیدٌ٥٣اَلآٰ اِنَّهُمْ فٖی مِرْیَةٍ مِنْ لِقآٰءِ رَبِّهِمْۗ اَلآٰ اِنَّهُۥ بِكُلِّ شَیْءٍ مُحٖیطٌ٥٤سُورَةُ الشُّورٰىالمكية53بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحٖیمِحمٓ١عٓسٓقٓ٢كَذٰلِكَ یُوحٖیٓ اِلَیْكَ وَاِلَی الَّذٖینَ مِنْ قَبْلِكَ اللّٰهُ الْعَزٖیزُ الْحَكٖیمُ٣لَهُۥ ماٰ فِی السَّمٰواٰتِ وَماٰ فِی الْاَرْضِۖ وَهُوَ الْعَلِیُّ الْعَظٖیمُ٤تَكاٰدُ السَّمٰواٰتُ یَتَفَطَّرْنَ مِنْ فَوْقِهِنَّۚ وَالْمَلآٰئِكَةُ یُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَیَسْتَغْفِرُونَ لِمَنْ فِی الْاَرْضِۗ اَلآٰ اِنَّ اللّٰهَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحٖیمُ٥وَالَّذٖینَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهٖٓ اَوْلِیآٰءَ اللّٰهُ حَفٖیظٌ عَلَیْهِمْ وَمآٰ اَنْتَ عَلَیْهِمْ بِوَكٖیلٍ٦وَكَذٰلِكَ اَوْحَیْنآٰ اِلَیْكَ قُرْءاٰنًا عَرَبِیًّا لِتُنْذِرَ اُمَّ الْقُرٰی وَمَنْ حَوْلَهاٰ وَتُنْذِرَ یَوْمَ الْجَمْعِ لاٰ رَیْبَ فٖیهِۚ فَرٖیقٌ فِی الْجَنَّةِ وَفَرٖیقٌ فِی السَّعٖیرِ٧وَلَوْ شآٰءَ اللّٰهُ لَجَعَلَهُمْ اُمَّةً واٰحِدَةً وَلٰكِنْ یُدْخِلُ مَنْ یَشآٰءُ فٖی رَحْمَتِهٖۚ وَالظّاٰلِمُونَ ماٰ لَهُمْ مِنْ وَلِیٍّ وَلاٰ نَصٖیرٍ٨اَمِ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهٖٓ اَوْلِیآٰءَۖ فَاللّٰهُ هُوَ الْوَلِیُّ وَهُوَ یُحْیِی الْمَوْتٰی وَهُوَ عَلٰی كُلِّ شَیْءٍ قَدٖیرٌ٩وَمَا اخْتَلَفْتُمْ فٖیهِ مِنْ شَیْءٍ فَحُكْمُهُۥٓ اِلَی اللّٰهِۚ ذٰلِكُمُ اللّٰهُ رَبّٖی عَلَیْهِ تَوَكَّلْتُ وَاِلَیْهِ اُنٖیبُ١٠فاٰطِرُ السَّمٰواٰتِ وَالْاَرْضِۚ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ اَنْفُسِكُمْ اَزْواٰجًا وَمِنَ الْاَنْعاٰمِ اَزْواٰجًا یَذْرَؤُكُمْ فٖیهِۚ لَیْسَ كَمِثْلِهٖ شَیْءٌۖ وَهُوَ السَّمٖیعُ الْبَصٖیرُ١١لَهُۥ مَقاٰلٖیدُ السَّمٰواٰتِ وَالْاَرْضِۖ یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ یَشآٰءُ وَیَقْدِرُۚ اِنَّهُۥ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلٖیمٌ١٢شَرَعَ لَكُمْ مِنَ الدّٖینِ ماٰ وَصّٰی بِهٖ نُوحًا وَالَّذٖیٓ اَوْحَیْنآٰ اِلَیْكَ وَماٰ وَصَّیْناٰ بِهٖٓ اِبْراٰهٖیمَ وَمُوسٰی وَعٖیسٰٓیۖ اَنْ اَقٖیمُوا الدّٖینَ وَلاٰ تَتَفَرَّقُوا فٖیهِۚ كَبُرَ عَلَی الْمُشْرِكٖینَ ماٰ تَدْعُوهُمْ اِلَیْهِۚ ٱَللّٰهُ یَجْتَبٖیٓ اِلَیْهِ مَنْ یَشآٰءُ وَیَهْدٖیٓ اِلَیْهِ مَنْ یُنٖیبُ١٣وَماٰ تَفَرَّقُوٓا اِلّاٰ مِنْ بَعْدِ ماٰ جآٰءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْیًا بَیْنَهُمْۚ وَلَوْلاٰ كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ اِلٰٓی اَجَلٍ مُسَمًّی لَقُضِیَ بَیْنَهُمْۚ وَاِنَّ الَّذٖینَ اُورِثُوا الْكِتاٰبَ مِنْ بَعْدِهِمْ لَفٖی شَكٍّ مِنْهُ مُرٖیبٍ١٤فَلِذٰلِكَ فَادْعُۖ وَاسْتَقِمْ كَمآٰ اُمِرْتَۖ وَلاٰ تَتَّبِعْ اَهْوآٰءَهُمْۖ وَقُلْ ءاٰمَنْتُ بِمآٰ اَنْزَلَ اللّٰهُ مِنْ كِتاٰبٍۖ وَاُمِرْتُ لِاَعْدِلَ بَیْنَكُمُۖ ٱَللّٰهُ رَبُّناٰ وَرَبُّكُمْۖ لَنآٰ اَعْماٰلُناٰ وَلَكُمْ اَعْماٰلُكُمْۖ لاٰ حُجَّةَ بَیْنَناٰ وَبَیْنَكُمُۖ ٱَللّٰهُ یَجْمَعُ بَیْنَناٰۖ وَاِلَیْهِ الْمَصٖیرُ١٥وَالَّذٖینَ یُحآٰجُّونَ فِی اللّٰهِ مِنْ بَعْدِ مَا اسْتُجٖیبَ لَهُۥ حُجَّتُهُمْ داٰحِضَةٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَعَلَیْهِمْ غَضَبٌ وَلَهُمْ عَذاٰبٌ شَدٖیدٌ١٦ٱَللّٰهُ الَّذٖیٓ اَنْزَلَ الْكِتاٰبَ بِالْحَقِّ وَالْمٖیزاٰنَۗ وَماٰ یُدْرٖیكَ لَعَلَّ السّاٰعَةَ قَرٖیبٌ١٧یَسْتَعْجِلُ بِهَا الَّذٖینَ لاٰ یُؤْمِنُونَ بِهاٰۖ وَالَّذٖینَ ءاٰمَنُوا مُشْفِقُونَ مِنْهاٰ وَیَعْلَمُونَ اَنَّهَا الْحَقُّۗ اَلآٰ اِنَّ الَّذٖینَ یُماٰرُونَ فِی السّاٰعَةِ لَفٖی ضَلاٰلٍ بَعٖیدٍ١٨ٱَللّٰهُ لَطٖیفٌ بِعِباٰدِهٖ یَرْزُقُ مَنْ یَشآٰءُۖ وَهُوَ الْقَوِیُّ الْعَزٖیزُ١٩مَنْ كاٰنَ یُرٖیدُ حَرْثَ الْءاٰخِرَةِ نَزِدْ لَهُۥ فٖی حَرْثِهٖۖ وَمَنْ كاٰنَ یُرٖیدُ حَرْثَ الدُّنْیاٰ نُؤْتِهٖ مِنْهاٰ وَماٰ لَهُۥ فِی الْءاٰخِرَةِ مِنْ نَصٖیبٍ٢٠اَمْ لَهُمْ شُرَكٰٓؤُا شَرَعُوا لَهُمْ مِنَ الدّٖینِ ماٰ لَمْ یَأْذَنْ بِهِ اللّٰهُۚ وَلَوْلاٰ كَلِمَةُ الْفَصْلِ لَقُضِیَ بَیْنَهُمْۗ وَاِنَّ الظّاٰلِمٖینَ لَهُمْ عَذاٰبٌ اَلٖیمٌ٢١تَرَی الظّاٰلِمٖینَ مُشْفِقٖینَ مِمّاٰ كَسَبُوا وَهُوَ واٰقِعٌ بِهِمْۗ وَالَّذٖینَ ءاٰمَنُوا وَعَمِلُوا الصّاٰلِحاٰتِ فٖی رَوْضاٰتِ الْجَنّاٰتِۖ لَهُمْ ماٰ یَشآٰءُونَ عِنْدَ رَبِّهِمْۚ ذٰلِكَ هُوَ الْفَضْلُ الْكَبٖیرُ٢٢ذٰلِكَ الَّذٖی یُبَشِّرُ اللّٰهُ عِباٰدَهُ الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا وَعَمِلُوا الصّاٰلِحاٰتِۗ قُلْ لآٰ اَسْئَلُكُمْ عَلَیْهِ اَجْرًا اِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبٰیۗ وَمَنْ یَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُۥ فٖیهاٰ حُسْنًاۚ اِنَّ اللّٰهَ غَفُورٌ شَكُورٌ٢٣اَمْ یَقُولُونَ افْتَرٰی عَلَی اللّٰهِ كَذِبًاۖ فَاِنْ یَشَاِ اللّٰهُ یَخْتِمْ عَلٰی قَلْبِكَۗ وَیَمْحُ اللّٰهُ الْباٰطِلَ وَیُحِقُّ الْحَقَّ بِكَلِماٰتِهٖٓۚ اِنَّهُۥ عَلٖیمٌ بِذاٰتِ الصُّدُورِ٢٤وَهُوَ الَّذٖی یَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِباٰدِهٖ وَیَعْفُوا عَنِ السَّیِّئاٰتِ وَیَعْلَمُ ماٰ تَفْعَلُونَ٢٥وَیَسْتَجٖیبُ الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا وَعَمِلُوا الصّاٰلِحاٰتِ وَیَزٖیدُهُمْ مِنْ فَضْلِهٖۚ وَالْكاٰفِرُونَ لَهُمْ عَذاٰبٌ شَدٖیدٌ٢٦

  علم به قیامت (و لحظه وقوع آن) تنها به خدا بازمی‌گردد؛ هیچ میوه‌ای از غلاف خود خارج نمی‌شود، و هیچ زنی باردار نمی‌گردد و وضع حمل نمی‌کند مگر به علم او؛ و آن روز که آنها را ندا می‌دهد (و می‌گوید:) کجایند شریکانی که برای من می‌پنداشتید؟! می‌گویند: «(پروردگارا!) ما عرضه داشتیم که هیچ گواهی بر گفته خود نداریم!» 47و همه معبودانی را که قبلاً می‌خواندند محو و گم می‌شوند؛ و می‌دانند هیچ گریزگاهی ندارند! 48انسان هرگز از تقاضای نیکی (و نعمت) خسته نمی‌شود؛ و هرگاه شرّ و بدی به او رسد، بسیار مأیوس و نومید می‌گردد! 49و هرگاه او را رحمتی از سوی خود بعد از ناراحتی که به او رسیده بچشانیم می‌گوید: «این بخاطر شایستگی و استحقاق من بوده، و گمان نمی‌کنم قیامت برپا شود؛ و (بفرض که قیامتی باشد،) هرگاه بسوی پروردگارم بازگردانده شوم، برای من نزد او پاداشهای نیک است. ما کافران را از اعمالی که انجام داده‌اند (بزودی) آگاه خواهیم کرد و از عذاب شدید به آنها می‌چشانیم. 50و هرگاه به انسان (غافل و بی‌خبر) نعمت دهیم، روی می‌گرداند و به حال تکبّر از حق دور می‌شود؛ ولی هرگاه مختصر ناراحتی به او رسد، تقاضای فراوان و مستمرّ (برای بر طرف شدن آن) دارد! 51بگو: «به من خبر دهید اگر این قرآن از سوی خداوند باشد و شما به آن کافر شوید، چه کسی گمراهتر خواهد بود از کسی که در مخالفت شدیدی قرار دارد؟! 52به زودی نشانه‌های خود را در اطراف جهان و در درون جانشان به آنها نشان می‌دهیم تا برای آنان آشکار گردد که او حق است؛ آیا کافی نیست که پروردگارت بر همه چیز شاهد و گواه است؟! 53آگاه باشید که آنها از لقای پروردگارشان در شکّ و تردیدند؛ و آگاه باشید که خداوند به همه چیز احاطه دارد! 54سوره شورىمکی53به نام خداوند بخشنده بخشایشگرحم. 1عسق. 2این گونه خداوند عزیز و حکیم به تو و پیامبرانی که پیش از تو بودند وحی می‌کند. 3آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است از آن اوست؛ و او بلندمرتبه و بزرگ است! 4نزدیک است آسمانها (بخاطر نسبتهای ناروای مشرکان) از بالا متلاشی شوند و فرشتگان پیوسته تسبیح و حمد پروردگارشان را بجا می‌آورند و برای کسانی که در زمین هستند استغفار می‌کنند؛ آگاه باشید خداوند آمرزنده و مهربان است. 5کسانی که غیر خدا را ولیّ خود انتخاب کردند، خداوند حساب همه اعمال آنها را نگه می‌دارد؛ و تو مأمور نیستی که آنان را مجبور به قبول حقّ کنی! 6و این گونه قرآنی عربی [= فصیح و گویا] را بر تو وحی کردیم تا «امّ‌القری» [= مکّه‌] و مردم پیرامون آن را انذار کنی و آنها را از روزی که همه خلایق در آن روز جمع می‌شوند و شکّ و تردید در آن نیست بترسانی؛ گروهی در بهشتند و گروهی در آتش سوزان! 7و اگر خدا می‌خواست همه آنها را امّت واحدی قرار می‌داد (و به زور هدایت می‌کرد، ولی هدایت اجباری سودی ندارد)؛ امّا خداوند هر کس را بخواهد در رحمتش وارد می‌کند، و برای ظالمان ولیّ و یاوری نیست. 8آیا آنها غیر از خدا را ولیّ خود برگزیدند؟! در حالی که «ولیّ» فقط خداوند است و اوست که مردگان را زنده می‌کند، و اوست که بر هر چیزی تواناست! 9در هر چیز اختلاف کنید، داوریش با خداست؛ این است خداوند، پروردگار من، بر او توکّل کرده‌ام و به سوی او بازمی‌گردم! 10او آفریننده آسمانها و زمین است و از جنس شما همسرانی برای شما قرار داد و جفتهایی از چهارپایان آفرید؛ و شما را به این وسیله [= بوسیله همسران‌] زیاد می کند؛ هیچ چیز همانند او نیست و او شنوا و بیناست! 11کلیدهای آسمانها و زمین از آن اوست؛ روزی را برای هر کس بخواهد گسترش می دهد یا محدود می‌سازد؛ او به همه چیز داناست. 12آیینی را برای شما تشریع کرد که به نوح توصیه کرده بود؛ و آنچه را بر تو وحی فرستادیم و به ابراهیم و موسی و عیسی سفارش کردیم این بود که: دین را برپا دارید و در آن تفرقه ایجاد نکنید! و بر مشرکان گران است آنچه شما آنان را به سویش دعوت می کنید! خداوند هر کس را بخواهد برمی‌گزیند، و کسی را که به سوی او بازگردد هدایت می‌کند. 13آنان پراکنده نشدند مگر بعد از آنکه علم و آگاهی به سراغشان آمد؛ و این تفرقه جویی بخاطر انحراف از حق (و عداوت و حسد) بود؛ و اگر فرمانی از سوی پروردگارت صادر نشده بود که تا سرآمد معیّنی (زنده و آزاد) باشند، در میان آنها داوری می‌شد؛ و کسانی که بعد از آنها وارثان کتاب شدند نسبت به آن در شک و تردیدند، شکی همراه با بدبینی! 14پس به همین خاطر تو نیز آنان را به سوی این آیین واحد الهی دعوت کن و آنچنان که مأمور شده‌ای استقامت نما، و از هوی و هوسهای آنان پیروی مکن، و بگو: «به هر کتابی که خدا نازل کرده ایمان آورده‌ام و مأمورم در میان شما عدالت کنم؛ خداوند پروردگار ما و شماست؛ نتیجه اعمال ما از آن ما است و نتیجه اعمال شما از آن شما، خصومت شخصی در میان ما نیست؛ و خداوند ما و شما را در یکجا جمع می‌کند، و بازگشت (همه) به سوی اوست!» 15کسانی که (از روی لجاجت) درباره خدا بعد از پذیرفتن (و ایمان به) او، محاجّه می کنند، دلیلشان نزد پروردگارشان باطل و بی‌پایه است؛ و غضب بر آنهاست و عذابی شدید دارند. 16خداوند کسی است که کتاب را بحق نازل کرد و میزان (سنجش حق و باطل و خبر قیامت) را نیز؛ تو چه می‌دانی شاید ساعت (قیام قیامت) نزدیک باشد! 17کسانی که به قیامت ایمان ندارند درباره آن شتاب می‌کنند؛ ولی آنها که ایمان آورده‌اند پیوسته از آن هراسانند، و می‌دانند آن حق است؛ آگاه باشید کسانی که در قیامت تردید می‌کنند، در گمراهی عمیقی هستند. 18خداوند نسبت به بندگانش لطف (و آگاهی) دارد؛ هر کس را بخواهد روزی می‌دهد و او قوّی و شکست‌ناپذیر است! 19کسی که زراعت آخرت را بخواهد، به کشت او برکت و افزایش می‌دهیم و بر محصولش می‌افزاییم؛ و کسی که فقط کشت دنیا را بطلبد، کمی از آن به او می‌دهیم امّا در آخرت هیچ بهره‌ای ندارد! 20آیا معبودانی دارند که بی‌اذن خداوند آیینی برای آنها ساخته‌اند؟! اگر مهلت معیّنی برای آنها نبود، در میانشان داوری می‌شد (و دستور عذاب صادر می‌گشت) و برای ظالمان عذاب دردناکی است! 21(در آن روز) ستمگران را می‌بینی که از اعمالی که انجام داده‌اند سخت بیمناکند، ولی آنها را فرامی‌گیرد! امّا کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده‌اند در باغهای بهشتند و هر چه بخواهند نزد پروردگارشان برای آنها فراهم است؛ این است فضل (و بخشش) بزرگ! 22این همان چیزی است که خداوند بندگانش را که ایمان آورده و اعمال صالح انجام داده‌اند به آن نوید می‌دهد! بگو: «من هیچ پاداشی از شما بر رسالتم درخواست نمی‌کنم جز دوست‌داشتن نزدیکانم [= اهل بیتم‌]؛ و هر کس کار نیکی انجام دهد، بر نیکی‌اش می‌افزاییم؛ چرا که خداوند آمرزنده و سپاسگزار است. 23آیا می‌گویند: «او بر خدا دروغ بسته است»؟! در حالی که اگر خدا بخواهد بر قلب تو مُهر می‌نهد (و اگر خلاف بگوئی قدرت اظهار این آیات را از تو می‌گیرد) و باطل را محو می‌کند و حقّ را بفرمانش پابرجا می‌سازد؛ چرا که او از آنچه درون سینه‌هاست آگاه است. 24او کسی است که توبه را از بندگانش می‌پذیرد و بدیها را می‌بخشد، و آنچه را انجام می‌دهید می‌داند. 25و درخواست کسانی را که ایمان آورده و کارهای نیک انجام داده‌اند می‌پذیرد و از فضل خود بر آنها می‌افزاید؛ امّا برای کافران عذاب شدیدی است! 26