Rojat.com

لَیْسَ الْبِرَّ اَنْ تُوَلُّوا وُجُوهَكُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَلٰكِنَّ الْبِرَّ مَنْ ءاٰمَنَ بِاللّٰهِ وَالْیَوْمِ الْءاٰخِرِ وَالْمَلآٰئِكَةِ وَالْكِتاٰبِ وَالنَّبِیّٖینَ وَءاٰتَی الْماٰلَ عَلٰی حُبِّهٖ ذَوِی الْقُرْبٰی وَالْیَتاٰمٰی وَالْمَساٰكٖینَ وَابْنَ السَّبٖیلِ وَالسّآٰئِلٖینَ وَفِی الرِّقاٰبِ وَاَقاٰمَ الصَّلٰوةَ وَءاٰتَی الزَّكٰوةَ وَالْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ اِذاٰ عاٰهَدُواۖ وَالصّاٰبِرٖینَ فِی الْبَأْسآٰءِ وَالضَّرّآٰءِ وَحٖینَ الْبَأْسِۗ اُولٰٓئِكَ الَّذٖینَ صَدَقُواۖ وَاُولٰٓئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ١٧٧یآٰ اَیُّهَا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا كُتِبَ عَلَیْكُمُ الْقِصاٰصُ فِی الْقَتْلٰیۖ ٱَلْحُرُّ بِالْحُرِّ وَالْعَبْدُ بِالْعَبْدِ وَالْاُنْثٰی بِالْاُنْثٰیۚ فَمَنْ عُفِیَ لَهُۥ مِنْ اَخٖیهِ شَیْءٌ فَاتِّباٰعٌ بِالْمَعْرُوفِ وَاَدآٰءٌ اِلَیْهِ بِاِحْساٰنٍۗ ذٰلِكَ تَخْفٖیفٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَرَحْمَةٌۗ فَمَنِ اعْتَدٰی بَعْدَ ذٰلِكَ فَلَهُۥ عَذاٰبٌ اَلٖیمٌ١٧٨وَلَكُمْ فِی الْقِصاٰصِ حَیٰوةٌ یآٰ اُولِی الْاَلْباٰبِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ١٧٩كُتِبَ عَلَیْكُمْ اِذاٰ حَضَرَ اَحَدَكُمُ الْمَوْتُ اِنْ تَرَكَ خَیْرًا الْوَصِیَّةُ لِلْواٰلِدَیْنِ وَالْاَقْرَبٖینَ بِالْمَعْرُوفِۖ حَقًّا عَلَی الْمُتَّقٖینَ١٨٠فَمَنْ بَدَّلَهُۥ بَعْدَ ماٰ سَمِعَهُۥ فَاِنَّمآٰ اِثْمُهُۥ عَلَی الَّذٖینَ یُبَدِّلُونَهُۥٓۚ اِنَّ اللّٰهَ سَمٖیعٌ عَلٖیمٌ١٨١فَمَنْ خاٰفَ مِنْ مُوصٍ جَنَفًا اَوْ اِثْمًا فَاَصْلَحَ بَیْنَهُمْ فَلآٰ اِثْمَ عَلَیْهِۚ اِنَّ اللّٰهَ غَفُورٌ رَحٖیمٌ١٨٢یآٰ اَیُّهَا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا كُتِبَ عَلَیْكُمُ الصِّیاٰمُ كَماٰ كُتِبَ عَلَی الَّذٖینَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ١٨٣اَیّاٰمًا مَعْدُوداٰتٍۚ فَمَنْ كاٰنَ مِنْكُمْ مَرٖیضًا اَوْ عَلٰی سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ اَیّاٰمٍ اُخَرَۚ وَعَلَی الَّذٖینَ یُطٖیقُونَهُۥ فِدْیَةٌ طَعاٰمُ مِسْكٖینٍۖ فَمَنْ تَطَوَّعَ خَیْرًا فَهُوَ خَیْرٌ لَهُۥۚ وَاَنْ تَصُومُوا خَیْرٌ لَكُمْۖ اِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ١٨٤شَهْرُ رَمَضاٰنَ الَّذٖیٓ اُنْزِلَ فٖیهِ الْقُرْءاٰنُ هُدًی لِلنّاٰسِ وَبَیِّناٰتٍ مِنَ الْهُدٰی وَالْفُرْقاٰنِۚ فَمَنْ شَهِدَ مِنْكُمُ الشَّهْرَ فَلْیَصُمْهُۖ وَمَنْ كاٰنَ مَرٖیضًا اَوْ عَلٰی سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ اَیّاٰمٍ اُخَرَۗ یُرٖیدُ اللّٰهُ بِكُمُ الْیُسْرَ وَلاٰ یُرٖیدُ بِكُمُ الْعُسْرَ وَلِتُكْمِلُوا الْعِدَّةَ وَلِتُكَبِّرُوا اللّٰهَ عَلٰی ماٰ هَدٰىكُمْ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ١٨٥وَاِذاٰ سَاَلَكَ عِباٰدٖی عَنّٖی فَاِنّٖی قَرٖیبٌۖ اُجٖیبُ دَعْوَةَ الدّاٰعِ اِذاٰ دَعاٰنِۖ فَلْیَسْتَجٖیبُوا لٖی وَلْیُؤْمِنُوا بٖی لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ١٨٦اُحِلَّ لَكُمْ لَیْلَةَ الصِّیاٰمِ الرَّفَثُ اِلٰی نِسآٰئِكُمْۚ هُنَّ لِباٰسٌ لَكُمْ وَاَنْتُمْ لِباٰسٌ لَهُنَّۗ عَلِمَ اللّٰهُ اَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَخْتاٰنُونَ اَنْفُسَكُمْ فَتاٰبَ عَلَیْكُمْ وَعَفاٰ عَنْكُمْۖ فَالْءاٰنَ باٰشِرُوهُنَّ وَابْتَغُوا ماٰ كَتَبَ اللّٰهُ لَكُمْۚ وَكُلُوا وَاشْرَبُوا حَتّٰی یَتَبَیَّنَ لَكُمُ الْخَیْطُ الْاَبْیَضُ مِنَ الْخَیْطِ الْاَسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِۖ ثُمَّ اَتِمُّوا الصِّیاٰمَ اِلَی الَّیْلِۚ وَلاٰ تُباٰشِرُوهُنَّ وَاَنْتُمْ عاٰكِفُونَ فِی الْمَساٰجِدِۗ تِلْكَ حُدُودُ اللّٰهِ فَلاٰ تَقْرَبُوهاٰۗ كَذٰلِكَ یُبَیِّنُ اللّٰهُ ءاٰیاٰتِهٖ لِلنّاٰسِ لَعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ١٨٧وَلاٰ تَأْكُلُوٓا اَمْواٰلَكُمْ بَیْنَكُمْ بِالْباٰطِلِ وَتُدْلُوا بِهآٰ اِلَی الْحُكّاٰمِ لِتَأْكُلُوا فَرٖیقًا مِنْ اَمْواٰلِ النّاٰسِ بِالْاِثْمِ وَاَنْتُمْ تَعْلَمُونَ١٨٨یَسْئَلُونَكَ عَنِ الْاَهِلَّةِۖ قُلْ هِیَ مَواٰقٖیتُ لِلنّاٰسِ وَالْحَجِّۗ وَلَیْسَ الْبِرُّ بِاَنْ تَأْتُوا الْبُیُوتَ مِنْ ظُهُورِهاٰ وَلٰكِنَّ الْبِرَّ مَنِ اتَّقٰیۗ وَأْتُوا الْبُیُوتَ مِنْ اَبْواٰبِهاٰۚ وَاتَّقُوا اللّٰهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ١٨٩وَقاٰتِلُوا فٖی سَبٖیلِ اللّٰهِ الَّذٖینَ یُقاٰتِلُونَكُمْ وَلاٰ تَعْتَدُوٓاۚ اِنَّ اللّٰهَ لاٰ یُحِبُّ الْمُعْتَدٖینَ١٩٠وَاقْتُلُوهُمْ حَیْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ وَاَخْرِجُوهُمْ مِنْ حَیْثُ اَخْرَجُوكُمْۚ وَالْفِتْنَةُ اَشَدُّ مِنَ الْقَتْلِۚ وَلاٰ تُقاٰتِلُوهُمْ عِنْدَ الْمَسْجِدِ الْحَراٰمِ حَتّٰی یُقاٰتِلُوكُمْ فٖیهِۖ فَاِنْ قاٰتَلُوكُمْ فَاقْتُلُوهُمْۗ كَذٰلِكَ جَزآٰءُ الْكاٰفِرٖینَ١٩١فَاِنِ انْتَهَوْا فَاِنَّ اللّٰهَ غَفُورٌ رَحٖیمٌ١٩٢وَقاٰتِلُوهُمْ حَتّٰی لاٰ تَكُونَ فِتْنَةٌ وَیَكُونَ الدّٖینُ لِلّٰهِۖ فَاِنِ انْتَهَوْا فَلاٰ عُدْواٰنَ اِلّاٰ عَلَی الظّاٰلِمٖینَ١٩٣ٱَلشَّهْرُ الْحَراٰمُ بِالشَّهْرِ الْحَراٰمِ وَالْحُرُماٰتُ قِصاٰصٌۚ فَمَنِ اعْتَدٰی عَلَیْكُمْ فَاعْتَدُوا عَلَیْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدٰی عَلَیْكُمْۚ وَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاعْلَمُوٓا اَنَّ اللّٰهَ مَعَ الْمُتَّقٖینَ١٩٤وَاَنْفِقُوا فٖی سَبٖیلِ اللّٰهِ وَلاٰ تُلْقُوا بِاَیْدٖیكُمْ اِلَی التَّهْلُكَةِ وَاَحْسِنُوٓاۚ اِنَّ اللّٰهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنٖینَ١٩٥وَاَتِمُّوا الْحَجَّ وَالْعُمْرَةَ لِلّٰهِۚ فَاِنْ اُحْصِرْتُمْ فَمَا اسْتَیْسَرَ مِنَ الْهَدْیِۖ وَلاٰ تَحْلِقُوا رُءُوسَكُمْ حَتّٰی یَبْلُغَ الْهَدْیُ مَحِلَّهُۥۚ فَمَنْ كاٰنَ مِنْكُمْ مَرٖیضًا اَوْ بِهٖٓ اَذًی مِنْ رَأْسِهٖ فَفِدْیَةٌ مِنْ صِیاٰمٍ اَوْ صَدَقَةٍ اَوْ نُسُكٍۚ فَاِذآٰ اَمِنْتُمْ فَمَنْ تَمَتَّعَ بِالْعُمْرَةِ اِلَی الْحَجِّ فَمَا اسْتَیْسَرَ مِنَ الْهَدْیِۚ فَمَنْ لَمْ یَجِدْ فَصِیاٰمُ ثَلاٰثَةِ اَیّاٰمٍ فِی الْحَجِّ وَسَبْعَةٍ اِذاٰ رَجَعْتُمْۗ تِلْكَ عَشَرَةٌ كاٰمِلَةٌۗ ذٰلِكَ لِمَنْ لَمْ یَكُنْ اَهْلُهُۥ حاٰضِرِی الْمَسْجِدِ الْحَراٰمِۚ وَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاعْلَمُوٓا اَنَّ اللّٰهَ شَدٖیدُ الْعِقاٰبِ١٩٦ٱَلْحَجُّ اَشْهُرٌ مَعْلُوماٰتٌۚ فَمَنْ فَرَضَ فٖیهِنَّ الْحَجَّ فَلاٰ رَفَثَ وَلاٰ فُسُوقَ وَلاٰ جِداٰلَ فِی الْحَجِّۗ وَماٰ تَفْعَلُوا مِنْ خَیْرٍ یَعْلَمْهُ اللّٰهُۗ وَتَزَوَّدُوا فَاِنَّ خَیْرَ الزّاٰدِ التَّقْوٰیۖ وَاتَّقُونِ یآٰ اُولِی الْاَلْباٰبِ١٩٧لَیْسَ عَلَیْكُمْ جُناٰحٌ اَنْ تَبْتَغُوا فَضْلًا مِنْ رَبِّكُمْۚ فَاِذآٰ اَفَضْتُمْ مِنْ عَرَفاٰتٍ فَاذْكُرُوا اللّٰهَ عِنْدَ الْمَشْعَرِ الْحَراٰمِۖ وَاذْكُرُوهُ كَماٰ هَدٰىكُمْ وَاِنْ كُنْتُمْ مِنْ قَبْلِهٖ لَمِنَ الضّآٰلّٖینَ١٩٨ثُمَّ اَفٖیضُوا مِنْ حَیْثُ اَفاٰضَ النّاٰسُ وَاسْتَغْفِرُوا اللّٰهَۚ اِنَّ اللّٰهَ غَفُورٌ رَحٖیمٌ١٩٩فَاِذاٰ قَضَیْتُمْ مَناٰسِكَكُمْ فَاذْكُرُوا اللّٰهَ كَذِكْرِكُمْ ءاٰبآٰءَكُمْ اَوْ اَشَدَّ ذِكْرًاۗ فَمِنَ النّاٰسِ مَنْ یَقُولُ رَبَّنآٰ ءاٰتِناٰ فِی الدُّنْیاٰ وَماٰ لَهُۥ فِی الْءاٰخِرَةِ مِنْ خَلاٰقٍ٢٠٠وَمِنْهُمْ مَنْ یَقُولُ رَبَّنآٰ ءاٰتِناٰ فِی الدُّنْیاٰ حَسَنَةً وَفِی الْءاٰخِرَةِ حَسَنَةً وَقِناٰ عَذاٰبَ النّاٰرِ٢٠١اُولٰٓئِكَ لَهُمْ نَصٖیبٌ مِمّاٰ كَسَبُواۚ وَاللّٰهُ سَرٖیعُ الْحِساٰبِ٢٠٢

 نیکی، (تنها) این نیست که (به هنگام نماز،) رویِ خود را به سوی مشرق و (یا) مغرب کنید؛ (و تمام گفتگوی شما، در باره قبله و تغییر آن باشد؛ و همه وقت خود را مصروف آن سازید؛) بلکه نیکی (و نیکوکار) کسی است که به خدا، و روز رستاخیز، و فرشتگان، و کتاب (آسمانی)، و پیامبران، ایمان آورده؛ و مال (خود) را، با همه علاقه‌ای که به آن دارد، به خویشاوندان و یتیمان و مسکینان و واماندگان در راه و سائلان و بردگان، انفاق می‌کند؛ نماز را برپا می‌دارد و زکات را می‌پردازد؛ و (همچنین) کسانی که به عهد خود -به هنگامی که عهد بستند-وفا می‌کنند؛ و در برابر محرومیتها و بیماریها و در میدان جنگ، استقامت به خرج می‌دهند؛ اینها کسانی هستند که راست می‌گویند؛ و (گفتارشان با اعتقادشان هماهنگ است؛) و اینها هستند پرهیزکاران! 177ای افرادی که ایمان آورده‌اید! حکم قصاص در مورد کشتگان، بر شما نوشته شده است: آزاد در برابر آزاد، و برده در برابر برده، و زن در برابر زن، پس اگر کسی از سوی برادر (دینی) خود، چیزی به او بخشیده شود، (و حکم قصاص او، تبدیل به خونبها گردد،) باید از راه پسندیده پیروی کند. (و صاحب خون، حال پرداخت کننده دیه را در نظر بگیرد.) و او [= قاتل‌] نیز، به نیکی دیه را (به ولی مقتول) بپردازد؛ (و در آن، مسامحه نکند.) این، تخفیف و رحمتی است از ناحیه پروردگار شما! و کسی که بعد از آن، تجاوز کند، عذاب دردناکی خواهد داشت. 178و برای شما در قصاص، حیات و زندگی است، ای صاحبان خِرد! شاید شما تقوا پیشه کنید. 179بر شما نوشته شده: «هنگامی که یکی از شما را مرگ فرا رسد، اگر چیز خوبی [= مالی‌] از خود به جای گذارده، برای پدر و مادر و نزدیکان، بطور شایسته وصیت کند! این حقّی است بر پرهیزکاران!» 180پس کسانی که بعد از شنیدنش آن را تغییر دهند، گناه آن، تنها بر کسانی است که آن (وصیّت) را تغییر می‌دهند؛ خداوند، شنوا و داناست. 181و کسی که از انحرافِ وصیت کننده (و تمایل یک‌جانبه او به بعض ورثه)، یا از گناه او (که مبادا وصیّت به کار خلافی کند) بترسد، و میان آنها را اصلاح دهد، گناهی بر او نیست؛ (و مشمولِ حکم تبدیلِ وصیّت نمی‌باشد.) خداوند، آمرزنده و مهربان است. 182ای افرادی که ایمان آورده‌اید! روزه بر شما نوشته شده، همان‌گونه که بر کسانی که قبل از شما بودند نوشته شد؛ تا پرهیزکار شوید. 183چند روز معدودی را (باید روزه بدارید!) و هر کس از شما بیمار یا مسافر باشد تعدادی از روزهای دیگر را (روزه بدارد) و بر کسانی که روزه برای آنها طاقت‌فرساست؛ (همچون بیماران مزمن، و پیرمردان و پیرزنان،) لازم است کفّاره بدهند: مسکینی را اطعام کنند؛ و کسی که کارِ خیری انجام دهد، برای او بهتر است؛ و روزه داشتن برای شما بهتر است اگر بدانید! 184(روزه، در چند روز معدودِ) ماهِ رمضان است؛ ماهی که قرآن، برای راهنمایی مردم، و نشانه‌های هدایت، و فرق میان حق و باطل، در آن نازل شده است. پس آن کس از شما که در ماه رمضان در حضر باشد، روزه بدارد! و آن کس که بیمار یا در سفر است، روزهای دیگری را به جای آن، روزه بگیرد! خداوند، راحتی شما را می‌خواهد، نه زحمت شما را! هدف این است که این روزها را تکمیل کنید؛ و خدا را بر اینکه شما را هدایت کرده، بزرگ بشمرید؛ باشد که شکرگزاری کنید! 185و هنگامی که بندگان من، از تو در باره من سؤال کنند، (بگو:) من نزدیکم! دعای دعا کننده را، به هنگامی که مرا می‌خواند، پاسخ می‌گویم! پس باید دعوت مرا بپذیرند، و به من ایمان بیاورند، تا راه یابند (و به مقصد برسند)! 186آمیزش جنسی با همسرانتان، در شبِ روزهایی که روزه می‌گیرید، حلال است. آنها لباس شما هستند؛ و شما لباس آنها (هر دو زینت هم و سبب حفظ یکدیگرید). خداوند می‌دانست که شما به خود خیانت می‌کردید؛ (و این کارِ ممنوع را انجام می‌دادید؛) پس توبه شما را پذیرفت و شما را بخشید. اکنون با آنها آمیزش کنید، و آنچه را خدا برای شما مقرر داشته، طلب نمایید! و بخورید و بیاشامید، تا رشته سپید صبح، از رشته سیاه (شب) برای شما آشکار گردد! سپس روزه را تا شب، تکمیل کنید! و در حالی که در مساجد به اعتکاف پرداخته‌اید، با زنان آمیزش نکنید! این، مرزهای الهی است؛ پس به آن نزدیک نشوید! خداوند، این چنین آیات خود را برای مردم، روشن می‌سازد، باشد که پرهیزکار گردند! 187و اموال یکدیگر را به باطل (و ناحق) در میان خود نخورید! و برای خوردن بخشی از اموال مردم به گناه، (قسمتی از) آن را (به عنوان رشوه) به قضات ندهید، در حالی که می‌دانید (این کار، گناه است)! 188در باره «هلالهای ماه» از تو سؤال می‌کنند؛ بگو: «آنها، بیان اوقات (و تقویم طبیعی) برای (نظامِ زندگیِ) مردم و (تعیینِ وقتِ) حج است». و (آن چنان که در جاهلیّت مرسوم بود که به هنگام حج، که جامه احرام می‌پوشیدند، از درِ خانه وارد نمی‌شدند، و از نقبِ پشتِ خانه وارد می‌شدند، نکنید!) کارِ نیک، آن نیست که از پشتِ خانه‌ها وارد شوید؛ بلکه نیکی این است که پرهیزگار باشید! و از درِ خانه‌ها وارد شوید و تقوا پیشه کنید، تا رستگار گردید! 189و در راه خدا، با کسانی که با شما می‌جنگند، نبرد کنید! و از حدّ تجاوز نکنید، که خدا تعدّی‌کنندگان را دوست نمی‌دارد! 190و آنها را [= بت پرستانی که از هیچ گونه جنایتی ابا ندارند] هر کجا یافتید، به قتل برسانید! و از آن جا که شما را بیرون ساختند [= مکه‌]، آنها را بیرون کنید! و فتنه (و بت پرستی) از کشتار هم بدتر است! و با آنها، در نزد مسجد الحرام (در منطقه حرم)، جنگ نکنید! مگر اینکه در آن جا با شما بجنگند. پس اگر (در آن جا) با شما پیکار کردند، آنها را به قتل برسانید! چنین است جزای کافران! 191و اگر خودداری کردند، خداوند آمرزنده و مهربان است. 192و با آنها پیکار کنید! تا فتنه (و بت پرستی، و سلب آزادی از مردم،) باقی نماند؛ و دین، مخصوص خدا گردد. پس اگر (از روش نادرست خود) دست برداشتند، (مزاحم آنها نشوید! زیرا) تعدّی جز بر ستمکاران روا نیست. 193ماهِ حرام، در برابر ماهِ حرام! (اگر دشمنان، احترام آن را شکستند، و در آن با شما جنگیدند، شما نیز حق دارید مقابله به مثل کنید.) و تمام حرامها، (قابلِ) قصاص است. و (به طور کلّی) هر کس به شما تجاوز کرد، همانند آن بر او تعدّی کنید! و از خدا بپرهیزید (و زیاده روی ننمایید)! و بدانید خدا با پرهیزکاران است! 194و در راهِ خدا، انفاق کنید! و (با ترک انفاق،) خود را به دست خود، به هلاکت نیفکنید! و نیکی کنید! که خداوند، نیکوکاران را دوست می‌دارد. 195و حج و عمره را برای خدا به اتمام برسانید! و اگر محصور شدید، (و مانعی مانند ترس از دشمن یا بیماری، اجازه نداد که پس از احرام‌بستن، وارد مکه شوید،) آنچه از قربانی فراهم شود (ذبح کنید، و از احرام خارج شوید)! و سرهای خود را نتراشید، تا قربانی به محلش برسد (و در قربانگاه ذبح شود)! و اگر کسی از شما بیمار بود، و یا ناراحتی در سر داشت، (و ناچار بود سر خود را بتراشد،) باید فدیه و کفّاره‌ای از قبیل روزه یا صدقه یا گوسفندی بدهد! و هنگامی که (از بیماری و دشمن) در امان بودید، هر کس با ختم عمره، حج را آغاز کند، آنچه از قربانی برای او میسّر است (ذبح کند)! و هر که نیافت، سه روز در ایام حج، و هفت روز هنگامی که باز می‌گردید، روزه بدارد! این، ده روز کامل است. (البته) این برای کسی است که خانواده او، نزد مسجد الحرام نباشد [= اهل مکّه و اطرافِ آن نباشد]. و از خدا بپرهیزید! و بدانید که او، سخت‌کیفر است! 196حج، در ماه‌های معینی است! و کسانی که (با بستن احرام، و شروع به مناسک حج،) حج را بر خود فرض کرده‌اند، (باید بدانند که) در حج، آمیزش جنسی با زنان، و گناه و جدال نیست! و آنچه از کارهای نیک انجام دهید، خدا آن را می‌داند. و زاد و توشه تهیه کنید، که بهترین زاد و توشه، پرهیزکاری است! و از من بپرهیزید ای خردمندان! 197گناهی بر شما نیست که از فضلِ پروردگارتان (و از منافع اقتصادی در ایّام حج) طلب کنید (که یکی از منافع حج، پی ریزیِ یک اقتصادِ صحیح است). و هنگامی که از «عرفات» کوچ کردید، خدا را نزد «مشعَر الحرام» یاد کنید! او را یاد کنید همان‌طور که شما را هدایت نمود و قطعاً شما پیش از این، از گمراهان بودید. 198سپس از همان‌جا که مردم کوچ می‌کنند، (به سوی سرزمین منی) کوچ کنید! و از خداوند، آمرزش بطلبید، که خدا آمرزنده مهربان است! 199و هنگامی که مناسکِ (حج) ِ خود را انجام دادید، خدا را یاد کنید، همانند یادآوری از پدرانتان (آن‌گونه که رسم آن زمان بود) بلکه از آن هم بیشتر! (در این مراسم، مردم دو گروهند:) بعضی از مردم می‌گویند: «خداوندا! به ما در دنیا، (*نیکی*) عطا کن!» ولی در آخرت، بهره‌ای ندارند. 200و بعضی می‌گویند: «پروردگارا! به ما در دنیا (*نیکی*) عطا کن! و در آخرت نیز (*نیکی*) مرحمت فرما! و ما را از عذابِ آتش نگاه دار!» 201آنها از کار (و دعای) خود، نصیب و بهره‌ای دارند؛ و خداوند، سریع الحساب است. 202