نام کشور، استان یا شهر خود را جهت جستجو وارد نمایید و برای تغییر تنظیمات روی در زیر کلیک نمایید.
وَمآٰ اَنْزَلْناٰ عَلٰ۩٢٤فَغَفَرْناٰ لَهُۥ ذٰلِكَۖ وَاِنَّ لَهُۥ عِنْدَناٰ لَزُلْفٰ
و ما بعد از او بر قومش هیچ لشکری از آسمان نفرستادیم، و هرگز سنت ما بر این نبود؛ ﴾28﴿(بلکه) فقط یک صیحه آسمانی بود، ناگهان همگی خاموش شدند! ﴾29﴿افسوس بر این بندگان که هیچ پیامبری برای هدایت آنان نیامد مگر اینکه او را استهزا می‌کردند! ﴾30﴿آیا ندیدند چقدر از اقوام پیش از آنان را (بخاطر گناهانشان) هلاک کردیم، آنها هرگز به سوی ایشان بازنمی‌گردند (و زنده نمی‌شوند)! ﴾31﴿و همه آنان (روز قیامت) نزد ما احضار می‌شوند! ﴾32﴿زمین مرده برای آنها آیتی است، ما آن را زنده کردیم و دانه‌های (غذایی) از آن خارج ساختیم که از آن می‌خورند؛ ﴾33﴿و در آن باغهایی از نخلها و انگورها قرار دادیم و چشمه‌هایی از آن جاری ساختیم، ﴾34﴿تا از میوه آن بخورند در حالی که دست آنان هیچ دخالتی در ساختن آن نداشته است! آیا شکر خدا را بجا نمی‌آورند؟! ﴾35﴿منزه است کسی که تمام زوجها را آفرید، از آنچه زمین می‌رویاند، و از خودشان، و از آنچه نمی‌دانند! ﴾36﴿شب (نیز) برای آنها نشانه‌ای است (از عظمت خدا)؛ ما روز را از آن برمی‌گیریم، ناگهان تاریکی آنان را فرا می‌گیرد! ﴾37﴿و خورشید (نیز برای آنها آیتی است) که پیوسته بسوی قرارگاهش در حرکت است؛ این تقدیر خداوند قادر و داناست. ﴾38﴿و برای ماه منزلگاه‌هایی قرار دادیم، (و هنگامی که این منازل را طی کرد) سرانجام بصورت «شاخه کهنه قوسی شکل و زرد رنگ خرما» در می‌آید. ﴾39﴿نه خورشید را سزاست که به ماه رسد، و نه شب بر روز پیشی می‌گیرد؛ و هر کدام در مسیر خود شناورند. ﴾40﴿نشانه‌ای (دیگر از عظمت پروردگار) برای آنان است که ما فرزندانشان را در کشتیهایی پر (از وسایل و بارها) حمل کردیم. ﴾41﴿و برای آنها مرکبهای دیگری همانند آن آفریدیم. ﴾42﴿و اگر بخواهیم آنها را غرق می‌کنیم بطوری که نه فریادرسی داشته باشند و نه نجات داده شوند! ﴾43﴿مگر اینکه رحمت ما شامل حال آنان شود، و تا زمان معیّنی از این زندگی بهره گیرند! ﴾44﴿و هرگاه به آنها گفته شود: «از آنچه پیش رو و پشت سر شماست [= از عذابهای الهی] بترسید تا مشمول رحمت الهی شوید!» (اعتنا نمی‌کنند). ﴾45﴿و هیچ آیه‌ای از آیات پروردگارشان برای آنها نمی‌آید مگر اینکه از آن روی‌گردان می شوند. ﴾46﴿و هنگامی که به آنان گفته شود: «از آنچه خدا به شما روزی کرده انفاق کنید!»، کافران به مؤمنان می‌گویند: «آیا ما کسی را اطعام کنیم که اگر خدا می‌خواست او را اطعام می‌کرد؟! (پس خدا خواسته است او گرسنه باشد)، شما فقط در گمراهی آشکارید»! ﴾47﴿آنها می‌گویند: «اگر راست می‌گویید، این وعده (قیامت) کی خواهد بود؟! ﴾48﴿(امّا) جز این انتظار نمی‌کشند که یک صیحه عظیم (آسمانی) آنها را فراگیرد، در حالی که مشغول جدال (در امور دنیا) هستند. ﴾49﴿(چنان غافلگیر می‌شوند که حتّی) نمی‌توانند وصیّتی کنند یا به سوی خانواده خود بازگردند! ﴾50﴿(بار دیگر) در «صور» دمیده می‌شود، ناگهان آنها از قبرها، شتابان به سوی (دادگاه) پروردگارشان می‌روند! ﴾51﴿می‌گویند: «ای وای بر ما! چه کسی ما را از خوابگاهمان برانگیخت؟! (آری) این همان است که خداوند رحمان وعده داده، و فرستادگان (او) راست گفتند!» ﴾52﴿صیحه واحدی بیش نیست، (فریادی عظیم برمی‌خیزد) ناگهان همگی نزد ما احضار می‌شوند! ﴾53﴿(و به آنها گفته می‌شود:) امروز به هیچ کس ذرّه‌ای ستم نمی‌شود، و جز آنچه را عمل می‌کردید جزا داده نمی‌شوید! ﴾54﴿بهشتیان، امروز به نعمتهای خدا مشغول و مسرورند. ﴾55﴿آنها و همسرانشان در سایه‌های (قصرها و درختان بهشتی) بر تختها تکیه زده‌اند. ﴾56﴿برای آنها در بهشت میوه بسیار لذّت‌بخشی است، و هر چه بخواهند در اختیار آنان خواهد بود! ﴾57﴿بر آنها سلام (و درود الهی) است؛ این سخنی است از سوی پروردگاری مهربان! ﴾58﴿(و به آنها می‌گویند:) جدا شوید امروز ای گنهکاران! ﴾59﴿آیا با شما عهد نکردم ای فرزندان آدم که شیطان را نپرستید، که او برای شما دشمن آشکاری است؟! ﴾60﴿و اینکه مرا بپرستید که راه مستقیم این است؟! ﴾61﴿او گروه زیادی از شما را گمراه کرد، آیا اندیشه نکردید؟! ﴾62﴿این همان دوزخی است که به شما وعده داده می‌شد! ﴾63﴿امروز وارد آن شوید و به خاطر کفری که داشتید به آتش آن بسوزید! ﴾64﴿امروز بر دهانشان مُهر می‌نهیم، و دستهایشان با ما سخن می‌گویند و پاهایشان کارهایی را که انجام می‌دادند شهادت می‌دهند! ﴾65﴿و اگر بخواهیم چشمانشان را محو کنیم؛ سپس برای عبور از راه، می‌خواهند بر یکدیگر پیشی بگیرند، امّا چگونه می‌توانند ببینند؟! ﴾66﴿و اگر بخواهیم آنها را در جای خود مسخ می‌کنیم (و به مجسمه‌هایی بی‌روح مبدّل می‌سازیم) تا نتوانند راه خود را ادامه دهند یا به عقب برگردند! ﴾67﴿هر کس را طول عمر دهیم، در آفرینش واژگونه‌اش می‌کنیم (و به ناتوانی کودکی باز می‌گردانیم)؛ آیا اندیشه نمی‌کنند؟! ﴾68﴿ما هرگز شعر به او [= پیامبر] نیاموختیم، و شایسته او نیست (شاعر باشد)؛ این (کتاب آسمانی) فقط ذکر و قرآن مبین است! ﴾69﴿تا افرادی را که زنده‌اند بیم دهد (و بر کافران اتمام حجّت شود) و فرمان عذاب بر آنان مسلّم گردد! ﴾70﴿آیا ندیدند که از آنچه با قدرت خود به عمل آورده‌ایم چهارپایانی برای آنان آفریدیم که آنان مالک آن هستند؟! ﴾71﴿و آنها را رام ایشان ساختیم، هم مرکب آنان از آن است و هم از آن تغذیه می‌کنند؛ ﴾72﴿و برای آنان بهره‌های دیگری در آن (حیوانات) است و نوشیدنیهائی گوارا؛ آیا با این حال شکرگزاری نمی‌کنند؟! ﴾73﴿آنان غیر از خدا معبودانی برای خویش برگزیدند به این امید که یاری شوند! ﴾74﴿ولی آنها قادر به یاری ایشان نیستند، و این (عبادت‌کنندگان در قیامت) لشکری برای آنها خواهند بود که در آتش دوزخ احضار می‌شوند! ﴾75﴿پس سخنانشان تو را غمگین نسازد، ما آنچه را پنهان می‌دارند و آنچه را آشکار می‌کنند می‌دانیم! ﴾76﴿آیا انسان نمی‌داند که ما او را از نطفه‌ای بی‌ارزش آفریدیم؟! و او (چنان صاحب قدرت و شعور و نطق شد که) به مخاصمه آشکار (با ما) برخاست! ﴾77﴿و برای ما مثالی زد و آفرینش خود را فراموش کرد و گفت: «چه کسی این استخوانها را زنده می‌کند در حالی که پوسیده است؟!» ﴾78﴿بگو: «همان کسی آن را زنده می‌کند که نخستین بار آن را آفرید؛ و او به هر مخلوقی داناست! ﴾79﴿همان کسی که برای شما از درخت سبز، آتش آفرید و شما بوسیله آن، آتش می‌افروزید!» ﴾80﴿آیا کسی که آسمانها و زمین را آفرید، نمی‌تواند همانند آنان [= انسانهای خاک شده] را بیافریند؟! آری (می‌تواند)، و او آفریدگار داناست! ﴾81﴿فرمان او چنین است که هرگاه چیزی را اراده کند، تنها به آن می‌گوید: «موجود باش!»، آن نیز بی‌درنگ موجود می‌شود! ﴾82﴿پس منزّه است خداوندی که مالکیّت و حاکمیّت همه چیز در دست اوست؛ و شما را به سوی او بازمی‌گردانند! ﴾83﴿سوره صافاتمکی182به نام خداوند بخشنده بخشایشگرسوگند به (فرشتگان) صف‌کشیده (و منظّم) ﴾1﴿و به نهی‌کنندگان و (بازدارندگان) ﴾2﴿و تلاوت‌کنندگان پیاپی آیات الهی... ﴾3﴿که معبود شما یگانه است؛ ﴾4﴿پروردگار آسمانها و زمین و آنچه میان آنهاست، و پروردگار مشرقها! ﴾5﴿ما آسمان نزدیک [= پایین] را با ستارگان آراستیم، ﴾6﴿تا آن را از هر شیطان خبیثی حفظ کنیم! ﴾7﴿آنها نمی‌توانند به (سخنان) فرشتگان عالم بالا گوش فرادهند، (و هرگاه چنین کنند) از هر سو هدف قرارمی‌گیرند! ﴾8﴿آنها به شدّت به عقب رانده می‌شوند؛ و برای آنان مجازاتی دائم است! ﴾9﴿مگر آنها که در لحظه‌ای کوتاه برای استراق سمع به آسمان نزدیک شوند، که «شهاب ثاقب» آنها را تعقیب می‌کند! ﴾10﴿از آنان بپرس: «آیا آفرینش (و معاد) آنان سخت‌تر است یا آفرینش فرشتگان (و آسمانها و زمین)؟! ما آنان را از گل چسبنده‌ای آفریدیم! ﴾11﴿تو از انکارشان تعجّب می‌کنی، ولی آنها مسخره می‌کنند! ﴾12﴿و هنگامی که به آنان تذکّر داده شود، هرگز متذکّر نمی‌شوند! ﴾13﴿و هنگامی که معجزه‌ای را ببینند، دیگران را نیز به استهزا دعوت می‌کنند! ﴾14﴿و می‌گویند: «این فقط سحری آشکار است! ﴾15﴿آیا هنگامی که ما مُردیم و به خاک و استخوان مبدّل شدیم، بار دیگر برانگیخته خواهیم شد؟! ﴾16﴿یا پدران نخستین ما (بازمی‌گردند)؟!» ﴾17﴿بگو: «آری، همه شما زنده می‌شوید در حالی که خوار و کوچک خواهید بود! ﴾18﴿تنها یک صیحه عظیم واقع می‌شود، ناگهان همه (از قبرها برمی‌خیزند و) نگاه می‌کنند! ﴾19﴿و می‌گویند: «ای وای بر ما، این روز جزاست!» ﴾20﴿(آری) این همان روز جدایی (حقّ از باطل) است که شما آن را تکذیب می‌کردید! ﴾21﴿ (در این هنگام به فرشتگان دستور داده می‌شود:) ظالمان و همردیفانشان و آنچه را می‌پرستیدند... ﴾22﴿(آری آنچه را) جز خدا می‌پرستیدند جمع کنید و بسوی راه دوزخ هدایتشان کنید! ﴾23﴿آنها را نگهدارید که باید بازپرسی شوند! ﴾24﴿شما را چه شده که از هم یاری نمی‌طلبید؟! ﴾25﴿ولی آنان در آن روز تسلیم قدرت خداوندند! ﴾26﴿(و در این حال) رو به یکدیگر کرده و از هم می‌پرسند... ﴾27﴿گروهی (می‌گویند: «شما رهبران گمراهی بودید که به ظاهر) از طریق خیرخواهی و نیکی وارد شدید امّا جز فریب چیزی در کارتان نبود)!» ﴾28﴿(آنها در جواب) می‌گویند: «شما خودتان اهل ایمان نبودید (تقصیر ما چیست)؟! ﴾29﴿ما هیچ گونه سلطه‌ای بر شما نداشتیم، بلکه شما خود قومی طغیانگر بودید! ﴾30﴿اکنون فرمان پروردگارمان بر همه ما مسلّم شده، و همگی از عذاب او می‌چشیم! ﴾31﴿ما شما را گمراه کردیم، همان گونه که خود گمراه بودیم! ﴾32﴿(آری) همه آنها [= پیشوایان و پیروان گمراه] در آن روز در عذاب الهی مشترکند! ﴾33﴿ما این گونه با مجرمان رفتار می‌کنیم! ﴾34﴿چرا که وقتی به آنها گفته می‌شد: «معبودی جز خدا وجود ندارد»، تکبّر و سرکشی می‌کردند... ﴾35﴿و پیوسته می‌گفتند: «آیا ما معبودان خود را بخاطر شاعری دیوانه رها کنیم؟!» ﴾36﴿چنین نیست، او حقّ را آورده و پیامبران پیشین را تصدیق کرده است! ﴾37﴿اما شما (مستکبران کوردل) بطور مسلّم عذاب دردناک (الهی) را خواهید چشید! ﴾38﴿و جز به آنچه انجام می‌دادید کیفر داده نمی‌شوید، ﴾39﴿جز بندگان مخلص خدا (که از این کیفرها برکنارند)! ﴾40﴿برای آنان [= بندگان مخلص] روزی معیّن و ویژه‌ای است، ﴾41﴿میوه‌ها (ی گوناگون پر ارزش)، و آنها گرامی داشته می‌شوند... ﴾42﴿در باغهای پر نعمت بهشت؛ ﴾43﴿در حالی که بر تختها رو به روی یکدیگر تکیه زده‌اند، ﴾44﴿و گرداگردشان قدحهای لبریز از شراب طهور را می‌گردانند؛ ﴾45﴿شرابی سفید و درخشنده، و لذّتبخش برای نوشندگان؛ ﴾46﴿شرابی که نه در آن مایه تباهی عقل است و نه از آن مست می‌شوند! ﴾47﴿و نزد آنها همسرانی زیبا چشم است که جز به شوهران خود عشق نمی‌ورزند. ﴾48﴿گویی از (لطافت و سفیدی) همچون تخم‌مرغهایی هستند که (در زیر بال و پر مرغ) پنهان مانده (و دست انسانی هرگز آن را لمس نکرده است)! ﴾49﴿(در حالی که آنها غرق گفتگو هستند) بعضی رو به بعضی دیگر کرده می‌پرسند... ﴾50﴿کسی از آنها می‌گوید: «من همنشینی داشتم... ﴾51﴿که پیوسته می‌گفت: آیا (به راستی) تو این سخن را باور کرده‌ای... ﴾52﴿که وقتی ما مُردیم و به خاک و استخوان مبدّل شدیم، (بار دیگر) زنده می‌شویم و جزا داده خواهیم شد؟!» ﴾53﴿(سپس) می‌گوید: «آیا شما می‌توانید از او خبری بگیرید؟» ﴾54﴿اینجاست که نگاهی می‌کند، ناگهان او را در میان دوزخ می‌بیند. ﴾55﴿می‌گوید: «به خدا سوگند نزدیک بود مرا (نیز) به هلاکت بکشانی! ﴾56﴿و اگر نعمت پروردگارم نبود، من نیز از احضارشدگان (در دوزخ) بودم! ﴾57﴿(سپس به یاران خود می‌گوید: ای دوستان!) آیا ما هرگز نمی‌میریم (و در بهشت جاودانه خواهیم بود)، ﴾58﴿و جز همان مرگ اول، مرگی به سراغ ما نخواهد آمد، و ما هرگز عذاب نخواهیم شد. ﴾59﴿راستی این همان پیروزی بزرگ است! ﴾60﴿آری، برای مثل این، باید عمل‌کنندگان عمل کنند! ﴾61﴿آیا این (نعمتهای جاویدان بهشتی) بهتر است یا درخت (نفرت‌انگیز) زقّوم؟! ﴾62﴿ما آن را مایه درد و رنج ظالمان قرار دادیم! ﴾63﴿آن درختی است که از قعر جهنّم می‌روید! ﴾64﴿شکوفه آن مانند سرهای شیاطین است! ﴾65﴿آنها [= مجرمان] از آن می‌خورند و شکمها را از آن پر می‌کنند! ﴾66﴿سپس روی آن آب داغ متعفّنی می‌نوشند! ﴾67﴿سپس بازگشت آنها به سوی جهنّم است! ﴾68﴿چرا که آنها پدران خود را گمراه یافتند، ﴾69﴿با این حال به سرعت بدنبال آنان کشانده می‌شوند! ﴾70﴿و قبل از آنها بیشتر پیشینیان (نیز) گمراه شدند! ﴾71﴿ما در میان آنها انذارکنندگانی فرستادیم، ﴾72﴿ولی بنگر عاقبت انذارشوندگان چگونه بود! ﴾73﴿مگر بندگان مخلص خدا! ﴾74﴿و نوح، ما را خواند (و ما دعای او را اجابت کردیم)؛ و چه خوب اجابت کننده‌ای هستیم! ﴾75﴿و او و خاندانش را از اندوه بزرگ رهایی بخشیدیم، ﴾76﴿و فرزندانش را همان بازماندگان (روی زمین) قرار دادیم، ﴾77﴿و نام نیک او را در میان امّتهای بعد باقی نهادیم. ﴾78﴿سلام بر نوح در میان جهانیان باد! ﴾79﴿ما این گونه نیکوکاران را پاداش می‌دهیم! ﴾80﴿چرا که او از بندگان باایمان ما بود! ﴾81﴿سپس دیگران [= دشمنان او] را غرق کردیم! ﴾82﴿و از پیروان او ابراهیم بود؛ ﴾83﴿(به خاطر بیاور) هنگامی را که با قلب سلیم به پیشگاه پروردگارش آمد؛ ﴾84﴿هنگامی که به پدر و قومش گفت: «اینها چیست که می‌پرستید؟! ﴾85﴿آیا غیر از خدا به سراغ این معبودان دروغین می‌روید؟! ﴾86﴿شما درباره پروردگار عالمیان چه گمان می‌برید؟! ﴾87﴿(سپس) نگاهی به ستارگان افکند... ﴾88﴿و گفت: «من بیمارم (و با شما به مراسم جشن نمی‌آیم)!» ﴾89﴿آنها از او روی برتافته و به او پشت کردند (و بسرعت دور شدند.) ﴾90﴿(او وارد بتخانه شد) مخفیانه نگاهی به معبودانشان کرد و از روی تمسخر گفت: «چرا (از این غذاها) نمی‌خورید؟! ﴾91﴿(اصلاً) چرا سخن نمی‌گویید؟!» ﴾92﴿سپس بسوی آنها رفت و ضربه‌ای محکم با دست راست بر پیکر آنها فرود آورد (و جز بت بزرگ، همه را درهم شکست). ﴾93﴿آنها با سرعت به او روی آوردند. ﴾94﴿گفت: «آیا چیزی را می‌پرستید که با دست خود می‌تراشید؟! ﴾95﴿با اینکه خداوند هم شما را آفریده و هم بتهایی که می‌سازید!» ﴾96﴿(بت‌پرستان) گفتند: «بنای مرتفعی برای او بسازید و او را در جهنّمی از آتش بیفکنید!» ﴾97﴿آنها طرحی برای نابودی ابراهیم ریخته بودند، ولی ما آنان را پست و مغلوب ساختیم! ﴾98﴿(او از این مهلکه بسلامت بیرون آمد) و گفت: «من به سوی پروردگارم می‌روم، او مرا هدایت خواهد کرد! ﴾99﴿پروردگارا! به من از صالحان [= فرزندان صالح] ببخش!» ﴾100﴿ما او [= ابراهیم] را به نوجوانی بردبار و صبور بشارت دادیم! ﴾101﴿هنگامی که با او به مقام سعی و کوشش رسید، گفت: «پسرم! من در خواب دیدم که تو را ذبح می‌کنم، نظر تو چیست؟» گفت «پدرم! هر چه دستور داری اجرا کن، به خواست خدا مرا از صابران خواهی یافت!» ﴾102﴿هنگامی که هر دو تسلیم شدند و ابراهیم جبین او را بر خاک نهاد... ﴾103﴿او را ندا دادیم که: «ای ابراهیم! ﴾104﴿آن رؤیا را تحقق بخشیدی (و به مأموریت خود عمل کردی)!» ما این گونه، نیکوکاران را جزا می‌دهیم! ﴾105﴿این مسلّماً همان امتحان آشکار است! ﴾106﴿ما ذبح عظیمی را فدای او کردیم، ﴾107﴿و نام نیک او را در امّتهای بعد باقی نهادیم! ﴾108﴿سلام بر ابراهیم! ﴾109﴿این گونه نیکوکاران را پاداش می‌دهیم! ﴾110﴿او از بندگان باایمان ما است! ﴾111﴿ما او را به اسحاق -پیامبری از شایستگان- بشارت دادیم! ﴾112﴿ما به او و اسحاق برکت دادیم؛ و از دودمان آن دو، افرادی بودند نیکوکار و افرادی آشکارا به خود ستم کردند! ﴾113﴿ما به موسی و هارون نعمت بخشیدیم! ﴾114﴿و آن دو و قومشان را از اندوه بزرگ نجات دادیم! ﴾115﴿و آنها را یاری کردیم تا بر دشمنان خود پیروز شدند! ﴾116﴿ما به آن دو، کتاب روشنگر دادیم، ﴾117﴿و آن دو را به راه راست هدایت نمودیم! ﴾118﴿و نام نیکشان را در اقوام بعد باقی گذاردیم! ﴾119﴿سلام بر موسی و هارون! ﴾120﴿ما این گونه نیکوکاران را پاداش می‌دهیم! ﴾121﴿آن دو از بندگان مؤمن ما بودند! ﴾122﴿و الیاس از رسولان (ما) بود! ﴾123﴿به خاطر بیاور هنگامی را که به قومش گفت: «آیا تقوا پیشه نمی‌کنید؟! ﴾124﴿آیا بت «بعل» را می‌خوانید و بهترین آفریدگارها را رها می‌سازید؟! ﴾125﴿خدایی که پروردگار شما و پروردگار نیاکان شماست!» ﴾126﴿امّا آنها او را تکذیب کردند؛ ولی به یقین همگی (در دادگاه عدل الهی) احضار می‌شوند! ﴾127﴿مگر بندگان مخلص خدا! ﴾128﴿ما نام نیک او را در میان امّتهای بعد باقی گذاردیم! ﴾129﴿سلام بر الیاسین! ﴾130﴿ما این گونه نیکوکاران را پاداش می‌دهیم! ﴾131﴿او از بندگان مؤمن ما است! ﴾132﴿و لوط از رسولان (ما) است! ﴾133﴿و به خاطر بیاور زمانی را که او و خاندانش را همگی نجات دادیم، ﴾134﴿مگر پیرزنی که از بازماندگان بود (و به سرنوشت آنان گرفتار شد)! ﴾135﴿سپس بقیه را نابود کردیم! ﴾136﴿و شما پیوسته صبحگاهان از کنار (ویرانه‌های شهرهای) آنها می‌گذرید... ﴾137﴿و (همچنین) شبانگاه؛ آیا نمی‌اندیشید؟! ﴾138﴿و یونس از رسولان (ما) است! ﴾139﴿به خاطر بیاور زمانی را که به سوی کشتی پر (از جمعیّت و بار) فرار کرد. ﴾140﴿و با آنها قرعه افکند، (و قرعه به نام او افتاد و) مغلوب شد! ﴾141﴿(او را به دریا افکندند) و ماهی عظیمی او را بلعید، در حالی که مستحقّ سرزنش بود! ﴾142﴿و اگر او از تسبیح‌کنندگان نبود... ﴾143﴿تا روز قیامت در شکم ماهی می‌ماند! ﴾144﴿ (به هر حال ما او را رهایی بخشیدیم و) او را در یک سرزمین خشک خالی از گیاه افکندیم در حالی که بیمار بود! ﴾145﴿و بوته کدوئی بر او رویاندیم (تا در سایه برگهای پهن و مرطوبش آرامش یابد)! ﴾146﴿و او را به سوی جمعیّت یکصد هزار نفری -یا بیشتر- فرستادیم! ﴾147﴿آنها ایمان آوردند، از این رو تا مدّت معلومی آنان را از مواهب زندگی بهره‌مند ساختیم! ﴾148﴿از آنان بپرس: آیا پروردگارت دخترانی دارد و پسران از آن آنهاست؟! ﴾149﴿آیا ما فرشتگان را مؤنث آفریدیم و آنها ناظر بودند؟! ﴾150﴿بدانید آنها با این تهمت بزرگشان می‌گویند: ﴾151﴿«خداوند فرزند آورده!» ولی آنها به یقین دروغ می‌گویند! ﴾152﴿آیا دختران را بر پسران ترجیح داده است؟! ﴾153﴿شما را چه شده است؟! چگونه حکم می‌کنید؟! (هیچ می‌فهمید چه می‌گویید؟!) ﴾154﴿آیا متذکّر نمی‌شوید؟! ﴾155﴿یا شما دلیل روشنی در این باره دارید؟ ﴾156﴿کتابتان را بیاورید اگر راست می‌گویید! ﴾157﴿آنها [= مشرکان] میان او [= خداوند] و جنّ، (خویشاوندی و) نسبتی قائل شدند؛ در حالی که جنّیان بخوبی می‌دانند که این بت‌پرستان در دادگاه الهی احضار می‌شوند! ﴾158﴿منزّه است خداوند از آنچه توصیف می‌کنند، ﴾159﴿مگر بندگان مخلص خدا! ﴾160﴿شما و آنچه را پرستش می‌کنید، ﴾161﴿هرگز نمی‌توانید کسی را (با آن) فریب دهید، ﴾162﴿مگر آنها که در آتش دوزخ وارد می‌شوند! ﴾163﴿و هیچ یک از ما نیست جز آنکه مقام معلومی دارد؛ ﴾164﴿و ما همگی (برای اطاعت فرمان خداوند) به صف ایستاده‌ایم؛ ﴾165﴿و ما همه تسبیح‌گوی او هستیم! ﴾166﴿آنها پیوسته می‌گفتند: ﴾167﴿«اگر یکی از کتابهای پیشینیان نزد ما بود، ﴾168﴿به یقین، ما بندگان مخلص خدا بودیم!» ﴾169﴿(امّا هنگامی که این کتاب بزرگ آسمانی بر آنها نازل شد،) به آن کافر شدند؛ ولی بزودی (نتیجه کار خود را) خواهند دانست! ﴾170﴿وعده قطعی ما برای بندگان فرستاده ما از پیش مسلّم شده... ﴾171﴿که آنان یاری شدگانند، ﴾172﴿و لشکر ما پیروزند! ﴾173﴿از آنها [= کافران] روی بگردان تا زمان معیّنی (که فرمان جهاد فرارسد)! ﴾174﴿و وضع آنها را بنگر (چه بی‌محتواست) اما بزودی (نتیجه اعمال خود را) می‌بینند! ﴾175﴿آیا آنها برای عذاب ما شتاب می‌کنند؟! ﴾176﴿امّا هنگامی که عذاب ما در آستانه خانه‌هایشان فرود آید، انذارشدگان صبحگاه بدی خواهند داشت! ﴾177﴿از آنان روی بگردان تا زمان معیّنی! ﴾178﴿و وضع کارشان را ببین؛ آنها نیز به زودی (نتیجه اعمال خود را) می‌بینند! ﴾179﴿منزّه است پروردگار تو، پروردگار عزّت (و قدرت) از آنچه آنان توصیف می‌کنند. ﴾180﴿و سلام بر رسولان! ﴾181﴿حمد و ستایش مخصوص خداوندی است که پروردگار جهانیان است! ﴾182﴿سوره صمکی88به نام خداوند بخشنده بخشایشگرص، سوگند به قرآنی که دارای ذکر است (که این کتاب، معجزه الهی است). ﴾1﴿ولی کافران گرفتار غرور اختلافند! ﴾2﴿چه بسیار اقوامی را که پیش از آنها هلاک کردیم؛ و به هنگام نزول عذاب فریاد می‌زدند (و کمک می‌خواستند) ولی وقت نجات گذشته بود! ﴾3﴿آنها تعجّب کردند که پیامبر بیم‌دهنده‌ای از میان آنان به سویشان آمده؛ و کافران گفتند: این ساحر بسیار دروغگویی است! ﴾4﴿آیا او بجای اینهمه خدایان، خدای واحدی قرار داده؟! این براستی چیز عجیبی است!» ﴾5﴿سرکردگان آنها بیرون آمدند و گفتند: «بروید و خدایانتان را محکم بچسبید، این چیزی است که خواسته‌اند (شما را گمراه کنند)! ﴾6﴿ما هرگز چنین چیزی در آیین دیگری نشنیده‌ایم؛ این تنها یک آئین ساختگی است! ﴾7﴿آیا از میان همه ما، قرآن تنها بر او [= محمّد] نازل شده؟!» آنها در حقیقت در اصل وحی من تردید دارند، بلکه آنان هنوز عذاب الهی را نچشیده‌اند (که این چنین گستاخانه سخن می‌گویند)! ﴾8﴿مگر خزاین رحمت پروردگار توانا و بخشنده‌ات نزد آنهاست (تا به هر کس میل دارند بدهند)؟! ﴾9﴿یا اینکه مالکیّت و حاکمیّت آسمانها و زمین و آنچه میان این دو است از آن آنهاست؟! (اگر چنین است) با هر وسیله ممکن به آسمانها بروند (و جلو نزول وحی را بر قلب پاک محمّد بگیرند)! ﴾10﴿(آری) اینها لشکر کوچک شکست‌خورده‌ای از احزابند! ﴾11﴿پیش از آنان قوم نوح و عاد و فرعون صاحب قدرت (پیامبران ما را) تکذیب کردند! ﴾12﴿و (نیز) قوم ثمود و لوط و اصحاب الأیکه [= قوم شعیب]، اینها احزابی بودند (که به تکذیب پیامبران برخاستند)! ﴾13﴿هر یک (از این گروه‌ها) رسولان را تکذیب کردند، و عذاب الهی درباره آنان تحقق یافت! ﴾14﴿اینها (با این اعمالشان) جز یک صیحه آسمانی را انتظار نمی‌کشند که هیچ مهلت و بازگشتی برای آن وجود ندارد (و همگی را نابود می‌سازد)! ﴾15﴿آنها (از روی خیره‌سری) گفتند: «پروردگارا! بهره ما را از عذاب هر چه زودتر قبل از روز حساب به ما ده!» ﴾16﴿در برابر آنچه می‌گویند شکیبا باش، و به خاطر بیاور بنده ما داوود صاحب قدرت را، که او بسیار توبه‌کننده بود! ﴾17﴿ما کوه‌ها را مسخّر او ساختیم که هر شامگاه و صبحگاه با او تسبیح می‌گفتند! ﴾18﴿پرندگان را نیز دسته جمعی مسخّر او کردیم (تا همراه او تسبیح خدا گویند)؛ و همه اینها بازگشت‌کننده به سوی او بودند! ﴾19﴿و حکومت او را استحکام بخشیدیم، (هم) دانش به او دادیم و (هم) داوری عادلانه! ﴾20﴿آیا داستان شاکیان هنگامی که از محراب (داوود) بالا رفتند به تو رسیده است؟! ﴾21﴿در آن هنگام که (بی‌مقدمه) بر او وارد شدند و او از دیدن آنها وحشت کرد؛ گفتند: «نترس، دو نفر شاکی هستیم که یکی از ما بر دیگری ستم کرده؛ اکنون در میان ما بحق داوری کن و ستم روا مدار و ما را به راه راست هدایت کن! ﴾22﴿این برادر من است؛ و او نود و نه میش دارد و من یکی بیش ندارم امّا او اصرار می‌کند که: این یکی را هم به من واگذار؛ و در سخن بر من غلبه کرده است!» ﴾23﴿(داوود) گفت: «مسلّماً او با درخواست یک میش تو برای افزودن آن به میشهایش، بر تو ستم نموده؛ و بسیاری از شریکان (و دوستان) به یکدیگر ستم می‌کنند، مگر کسانی که ایمان آورده و اعمال صالح انجام داده‌اند؛ امّا عدّه آنان کم است!» داوود دانست که ما او را (با این ماجرا) آزموده‌ایم، از این رو از پروردگارش طلب آمرزش نمود و به سجده افتاد و توبه کرد. ﴾24﴿ما این عمل را بر او بخشیدیم؛ و او نزد ما دارای مقامی والا و سرانجامی نیکوست! ﴾25﴿ای داوود! ما تو را خلیفه و (نماینده خود) در زمین قرار دادیم؛ پس در میان مردم بحق داوری کن، و از هوای نفس پیروی مکن که تو را از راه خدا منحرف سازد؛ کسانی که از راه خدا گمراه شوند، عذاب شدیدی بخاطر فراموش کردن روز حساب دارند! ﴾26﴿ما آسمان و زمین و آنچه را میان آنهاست بیهوده نیافریدیم؛ این گمان کافران است؛ وای بر کافران از آتش (دوزخ)! ﴾27﴿آیا کسانی را که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده‌اند همچون مفسدان در زمین قرار می‌دهیم، یا پرهیزگاران را همچون فاجران؟! ﴾28﴿این کتابی است پربرکت که بر تو نازل کرده‌ایم تا در آیات آن تدبّر کنند و خردمندان متذکّر شوند! ﴾29﴿ما سلیمان را به داوود بخشیدیم؛ چه بنده خوبی! زیرا همواره به سوی خدا بازگشت می‌کرد (و به یاد او بود)! ﴾30﴿به خاطر بیاور هنگامی را که عصرگاهان اسبان چابک تندرو را بر او عرضه داشتند، ﴾31﴿گفت: «من این اسبان را بخاطر پروردگارم دوست دارم (و می‌خواهم از آنها در جهاد استفاده کنم»، او همچنان به آنها نگاه می‌کرد) تا از دیدگانش پنهان شدند. ﴾32﴿(آنها به قدری جالب بودند که گفت:) بار دیگر آنها را نزد من بازگردانید! و دست به ساقها و گردنهای آنها کشید (و آنها را نوازش داد). ﴾33﴿ما سلیمان را آزمودیم و بر تخت او جسدی افکندیم؛ سپس او به درگاه خداوند توبه کرد. ﴾34﴿گفت: پروردگارا! مرا ببخش و حکومتی به من عطا کن که بعد از من سزاوار هیچ کس نباشد، که تو بسیار بخشنده‌ای! ﴾35﴿پس ما باد را مسخّر او ساختیم تا به فرمانش بنرمی حرکت کند و به هر جا او می‌خواهد برود! ﴾36﴿و شیاطین را مسخّر او کردیم، هر بنّا و غوّاصی از آنها را! ﴾37﴿و گروه دیگری (از شیاطین) را در غل و زنجیر (تحت سلطه او) قرار دادیم، ﴾38﴿(و به او گفتیم:) این عطای ما است، به هر کس می‌خواهی (و صلاح می‌بینی) ببخش، و از هر کس می‌خواهی امساک کن، و حسابی بر تو نیست (تو امین هستی)! ﴾39﴿و برای او [= سلیمان] نزد ما مقامی ارجمند و سرانجامی نیکوست! ﴾40﴿و به خاطر بیاور بنده ما ایّوب را، هنگامی که پروردگارش را خواند (و گفت: پروردگارا!) شیطان مرا به رنج و عذاب افکنده است. ﴾41﴿(به او گفتیم:) پای خود را بر زمین بکوب! این چشمه آبی خنک برای شستشو و نوشیدن است! ﴾42﴿و خانواده‌اش را به او بخشیدیم، و همانند آنها را بر آنان افزودیم، تا رحمتی از سوی ما باشد و تذکّری برای اندیشمندان. ﴾43﴿(و به او گفتیم:) بسته‌ای از ساقه‌های گندم (یا مانند آن) را برگیر و با آن (همسرت را) بزن و سوگند خود را مشکن! ما او را شکیبا یافتیم؛ چه بنده خوبی که بسیار بازگشت‌کننده (به سوی خدا) بود! ﴾44﴿و به خاطر بیاور بندگان ما ابراهیم و اسحاق و یعقوب را، صاحبان دستها (ی نیرومند) و چشمها (ی بینا)! ﴾45﴿ما آنها را با خلوص ویژه‌ای خالص کردیم، و آن یادآوری سرای آخرت بود! ﴾46﴿و آنها نزد ما از برگزیدگان و نیکانند! ﴾47﴿و به خاطر بیاور «اسماعیل» و «الیسع» و «ذا الکفل» را که همه از نیکان بودند! ﴾48﴿این یک یادآوری است، و برای پرهیزکاران فرجام نیکویی است: ﴾49﴿باغهای جاویدان بهشتی که درهایش به روی آنان گشوده است، ﴾50﴿در حالی که در آن بر تختها تکیه کرده‌اند و میوه‌های بسیار و نوشیدنیها در اختیار آنان است! ﴾51﴿ و نزد آنان همسرانی است که تنها چشم به شوهرانشان دوخته‌اند، و همسن و سالند! ﴾52﴿این همان است که برای روز حساب به شما وعده داده می‌شود (وعده‌ای تخلّف ناپذیر)! ﴾53﴿این روزی ما است که هرگز آن را پایانی نیست! ﴾54﴿این (پاداش پرهیزگاران است)، و برای طغیانگران بدترین محل بازگشت است: ﴾55﴿دوزخ، که در آن وارد می‌شوند؛ و چه بستر بدی است! ﴾56﴿این نوشابه «حمیم» و «غسّاق» است [= دو مایع سوزان و تیره رنگ] که باید از آن بچشند! ﴾57﴿و جز اینها کیفرهای دیگری همانند آن دارند! ﴾58﴿(به آنان گفته می‌شود:) این گروهی است که همراه شما وارد دوزخ می‌شوند (اینها همان سران گمراهیند)؛ خوشامد بر آنها مباد، همگی در آتش خواهند سوخت! ﴾59﴿آنها (به رؤسای خود) می‌گویند: «بلکه خوشامد بر شما مباد که این عذاب را شما برای ما فراهم ساختید! چه بد قرارگاهی است اینجا!» ﴾60﴿(سپس) می‌گویند: «پروردگارا! هر کس این عذاب را برای ما فراهم ساخته، عذابی مضاعف در آتش بر او بیفزا!» ﴾61﴿آنها می‌گویند: «چرا مردانی را که ما از اشرار می‌شمردیم (در اینجا، در آتش دوزخ) نمی‌بینیم؟! ﴾62﴿آیا ما آنان را به مسخره گرفتیم یا (به اندازه‌ای حقیرند که) چشمها آنها را نمی‌بیند؟! ﴾63﴿این یک واقعیت است گفتگوهای خصمانه دوزخیان! ﴾64﴿بگو: «من تنها یک بیم‌دهنده‌ام؛ و هیچ معبودی جز خداوند یگانه قهّار نیست! ﴾65﴿پروردگار آسمانها و زمین و آنچه میان آن دو است، پروردگار عزیز و غفّار!» ﴾66﴿بگو: «این خبری بزرگ است، ﴾67﴿که شما از آن روی‌گردانید! ﴾68﴿من از ملأ اعلی (و فرشتگان عالم بالا) به هنگامی که (درباره آفرینش آدم) مخاصمه می‌کردند خبر ندارم! ﴾69﴿تنها چیزی که به من وحی می‌شود این است که من انذارکننده آشکاری هستم!» ﴾70﴿و به خاطر بیاور هنگامی را که پروردگارت به فرشتگان گفت: «من بشری را از گل می‌آفرینم! ﴾71﴿هنگامی که آن را نظام بخشیدم و از روح خود در آن دمیدم، برای او به سجده افتید!» ﴾72﴿در آن هنگام همه فرشتگان سجده کردند، ﴾73﴿جز ابلیس که تکبّر ورزید و از کافران بود! ﴾74﴿گفت: «ای ابلیس! چه چیز مانع تو شد که بر مخلوقی که با قدرت خود او را آفریدم سجده کنی؟! آیا تکبّر کردی یا از برترینها بودی؟! (برتر از اینکه فرمان سجود به تو داده شود!)» ﴾75﴿گفت: «من از او بهترم؛ مرا از آتش آفریده‌ای و او را از گل!» ﴾76﴿فرمود: «از آسمانها (و صفوف ملائکه) خارج شو، که تو رانده درگاه منی! ﴾77﴿و مسلّماً لعنت من بر تو تا روز قیامت خواهد بود! ﴾78﴿گفت: «پروردگارا! مرا تا روزی که انسانها برانگیخته می‌شوند مهلت ده!» ﴾79﴿فرمود: «تو از مهلت داده‌شدگانی، ﴾80﴿ولی تا روز و زمان معیّن!» ﴾81﴿گفت: «به عزّتت سوگند، همه آنان را گمراه خواهم کرد، ﴾82﴿مگر بندگان خالص تو، از میان آنها!» ﴾83﴿فرمود: «به حق سوگند، و حق می‌گویم، ﴾84﴿که جهنّم را از تو و هر کدام از آنان که از تو پیروی کند، پر خواهم کرد!» ﴾85﴿(ای پیامبر!) بگو: «من برای دعوت نبوّت هیچ پاداشی از شما نمی‌طلبم، و من از متکلّفین نیستم! (سخنانم روشن و همراه با دلیل است!)» ﴾86﴿این (قرآن) تذکّری برای همه جهانیان است؛ ﴾87﴿و خبر آن را بعد از مدّتی می‌شنوید! ﴾88﴿سوره زمرمکی75به نام خداوند بخشنده بخشایشگراین کتابی است که از سوی خداوند عزیز و حکیم نازل شده است. ﴾1﴿ما این کتاب را بحقّ بر تو نازل کردیم؛ پس خدا را پرستش کن و دین خود را برای او خالص گردان! ﴾2﴿آگاه باشید که دین خالص از آن خداست، و آنها که غیر خدا را اولیای خود قرار دادند و دلیلشان این بود که: «اینها را نمی‌پرستیم مگر بخاطر اینکه ما را به خداوند نزدیک کنند»، خداوند روز قیامت میان آنان در آنچه اختلاف داشتند داوری می‌کند؛ خداوند آن کس را که دروغگو و کفران‌کننده است هرگز هدایت نمی‌کند! ﴾3﴿اگر (بفرض محال) خدا می‌خواست فرزندی انتخاب کند، از میان مخلوقاتش آنچه را می‌خواست برمیگزید؛ منزّه است (از اینکه فرزندی داشته باشد)! او خداوند یکتای پیروز است! ﴾4﴿آسمانها و زمین را بحقّ آفرید؛ شب را بر روز می‌پیچد و روز را بر شب؛ و خورشید و ماه را مسخّر فرمان خویش قرار داد؛ هر کدام تا سرآمد معیّنی به حرکت خود ادامه می‌دهند؛ آگاه باشید که او قادر و آمرزنده است! ﴾5﴿او شما را از یک نفس آفرید، و همسرش را از (باقیمانده گِل) او خلق کرد؛ و برای شما هشت زوج از چهارپایان ایجاد کرد؛ او شما را در شکم مادرانتان آفرینشی بعد از آفرینش دیگر، در میان تاریکیهای سه گانه، می‌بخشد! این است خداوند، پروردگار شما که حکومت (عالم هستی) از آن اوست؛ هیچ معبودی جز او نیست؛ پس چگونه از راه حق منحرف می‌شوید؟! ﴾6﴿اگر کفران کنید، خداوند از شما بی‌نیاز است و هرگز کفران را برای بندگانش نمی پسندد؛ و اگر شکر او را بجا آورید آن را برای شما می‌پسندد! و هیچ گنهکاری گناه دیگری را بر دوش نمی‌کشد! سپس بازگشت همه شما به سوی پروردگارتان است، و شما را از آنچه انجام می‌دادید آگاه می‌سازد؛ چرا که او به آنچه در سینه‌هاست آگاه است! ﴾7﴿هنگامی که انسان را زیانی رسد، پروردگار خود را می‌خواند و بسوی او باز می گردد؛ امّا هنگامی که نعمتی از خود به او عطا کند، آنچه را به خاطر آن قبلاً خدا را می خواند از یاد می‌برد و برای خداوند همتایانی قرارمی‌دهد تا مردم را از راه او منحرف سازد؛ بگو: «چند روزی از کفرت بهره‌گیر که از دوزخیانی!» ﴾8﴿(آیا چنین کسی با ارزش است) یا کسی که در ساعات شب به عبادت مشغول است و در حال سجده و قیام، از عذاب آخرت می‌ترسد و به رحمت پروردگارش امیدوار است؟! بگو: «آیا کسانی که می‌دانند با کسانی که نمی‌دانند یکسانند؟! تنها خردمندان متذکّر می‌شوند!» ﴾9﴿بگو: «ای بندگان من که ایمان آورده‌اید! از (مخالفت) پروردگارتان بپرهیزید! برای کسانی که در این دنیا نیکی کرده‌اند پاداش نیکی است! و زمین خدا وسیع است، (اگر تحت فشار سران کفر بودید مهاجرت کنید) که صابران اجر و پاداش خود را بی‌حساب دریافت می‌دارند! ﴾10﴿بگو: «من مأمورم که خدا را پرستش کنم در حالی که دینم را برای او خالص کرده باشم، ﴾11﴿و مأمورم که نخستین مسلمان باشم! ﴾12﴿بگو: «من اگر نافرمانی پروردگارم کنم، از عذاب روز بزرگ (قیامت) می‌ترسم!» ﴾13﴿بگو: «من تنها خدا را می‌پرستم در حالی که دینم را برای او خالص می‌کنم. ﴾14﴿شما هر چه را جز او می‌خواهید بپرستید!» بگو: «زیانکاران واقعی آنانند که سرمایه وجود خویش و بستگانشان را در روز قیامت از دست داده‌اند! آگاه باشید زیان آشکار همین است!» ﴾15﴿برای آنان از بالای سرشان سایبانهایی از آتش، و در زیر پایشان نیز سایبانهایی از آتش است؛ این چیزی است که خداوند با آن بندگانش را می‌ترساند! ای بندگان من! از نافرمانی من بپرهیزید! ﴾16﴿و کسانی که از عبادت طاغوت پرهیز کردند و به سوی خداوند بازگشتند، بشارت از آن آنهاست؛ پس بندگان مرا بشارت ده! ﴾17﴿همان کسانی که سخنان را می‌شنوند و از نیکوترین آنها پیروی می‌کنند؛ آنان کسانی هستند که خدا هدایتشان کرده، و آنها خردمندانند. ﴾18﴿آیا تو میتوانی کسی را که فرمان عذاب درباره او قطعی شده رهایی بخشی؟! آیا تو میتوانی کسی را که در درون آتش است برگیری و نجات دهی؟! ﴾19﴿ولی آنها که تقوای الهی پیشه کردند، غرفه‌هایی در بهشت دارند که بر فراز آنها غرفه‌های دیگری بنا شده و از زیر آنها نهرها جاری است این وعده الهی است، و خداوند در وعده خود تخلّف نمی‌کند! ﴾20﴿آیا ندیدی که خداوند از آسمان آبی فرستاد و آن را بصورت چشمه‌هایی در زمین وارد نمود، سپس با آن زراعتی را خارج می‌سازد که رنگهای مختلف دارد؛ بعد آن گیاه خشک می‌شود، بگونه‌ای که آن را زرد و بی‌روح می‌بینی؛ سپس آن را در هم می‌شکند و خرد می‌کند؛ در این مثال تذکّری است برای خردمندان (از ناپایداری دنیا)! ﴾21﴿آیا کسی که خدا سینه‌اش را برای اسلام گشاده است و بر فراز مرکبی از نور الهی قرار گرفته (همچون کوردلان گمراه است؟!) وای بر آنان که قلبهایی سخت در برابر ذکر خدا دارند! آنها در گمراهی آشکاری هستند! ﴾22﴿خداوند بهترین سخن را نازل کرده، کتابی که آیاتش (در لطف و زیبایی و عمق و محتوا) همانند یکدیگر است؛ آیاتی مکرّر دارد (با تکراری شوق‌انگیز) که از شنیدن آیاتش لرزه بر اندام کسانی که از پروردگارشان می‌ترسند می‌افتد؛ سپس برون و درونشان نرم و متوجّه ذکر خدا می‌شود؛ این هدایت الهی است که هر کس را بخواهد با آن راهنمایی می‌کند؛ و هر کس را خداوند گمراه سازد، راهنمایی برای او نخواهد بود! ﴾23﴿آیا کسی که با صورت خود عذاب دردناک (الهی) را در روز قیامت دور می‌سازد (همانند کسی است که هرگز آتش دوزخ به او نمی‌رسد)؟! و به ظالمان گفته می شود: «بچشید آنچه را به دست می‌آوردید (و انجام می‌دادید)!» ﴾24﴿کسانی که قبل از آنها بودند نیز (آیات ما را) تکذیب نمودند، و عذاب (الهی) از جایی که فکر نمی‌کردند به سراغشان آمد! ﴾25﴿پس خداوند خواری را در زندگی این دنیا به آنها چشانید، و عذاب آخرت شدیدتر است اگر می‌دانستند. ﴾26﴿ما برای مردم در این قرآن از هر نوع مثَلی زدیم، شاید متذکّر شوند. ﴾27﴿قرآنی است فصیح و خالی از هر گونه کجی و نادرستی، شاید آنان پرهیزگاری پیشه کنند! ﴾28﴿خداوند مثالی زده است: مردی را که مملوک شریکانی است که درباره او پیوسته با هم به مشاجره مشغولند، و مردی که تنها تسلیم یک نفر است؛ آیا این دو یکسانند؟! حمد، مخصوص خداست، ولی بیشتر آنان نمی‌دانند. ﴾29﴿تو می‌میری و آنها نیز خواهند مرد! ﴾30﴿سپس شما روز قیامت نزد پروردگارتان مخاصمه می‌کنید. ﴾31﴿
توضیحات مختصر، درباره قرآن کریمی که در این سایت موجود است.