Rojat.com

5- سُورَةُ المآٰئِدَةِ

سُورَةُ المآٰئِدَةِالمدنية120بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحٖیمِیآٰ اَیُّهَا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوٓا اَوْفُوا بِالْعُقُودِۚ اُحِلَّتْ لَكُمْ بَهٖیمَةُ الْاَنْعاٰمِ اِلّاٰ ماٰ یُتْلٰی عَلَیْكُمْ غَیْرَ مُحِلِّی الصَّیْدِ وَاَنْتُمْ حُرُمٌۗ اِنَّ اللّٰهَ یَحْكُمُ ماٰ یُرٖیدُ١یآٰ اَیُّهَا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا لاٰ تُحِلُّوا شَعآٰئِرَ اللّٰهِ وَلَا الشَّهْرَ الْحَراٰمَ وَلَا الْهَدْیَ وَلَا الْقَلآٰئِدَ وَلآٰ ءآٰمّٖینَ الْبَیْتَ الْحَراٰمَ یَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنْ رَبِّهِمْ وَرِضْواٰنًاۚ وَاِذاٰ حَلَلْتُمْ فَاصْطاٰدُواۚ وَلاٰ یَجْرِمَنَّكُمْ شَنَـأٰنُ قَوْمٍ اَنْ صَدُّوكُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَراٰمِ اَنْ تَعْتَدُواۘ وَتَعاٰوَنُوا عَلَی الْبِرِّ وَالتَّقْوٰیۖ وَلاٰ تَعاٰوَنُوا عَلَی الْاِثْمِ وَالْعُدْواٰنِۚ وَاتَّقُوا اللّٰهَۖ اِنَّ اللّٰهَ شَدٖیدُ الْعِقاٰبِ٢حُرِّمَتْ عَلَیْكُمُ الْمَیْتَةُ وَالدَّمُ وَلَحْمُ الْخِنْزٖیرِ وَمآٰ اُهِلَّ لِغَیْرِ اللّٰهِ بِهٖ وَالْمُنْخَنِقَةُ وَالْمَوْقُوذَةُ وَالْمُتَرَدِّیَةُ وَالنَّطٖیحَةُ وَمآٰ اَكَلَ السَّبُعُ اِلّاٰ ماٰ ذَكَّیْتُمْ وَماٰ ذُبِحَ عَلَی النُّصُبِ وَاَنْ تَسْتَقْسِمُوا بِالْاَزْلاٰمِۚ ذٰلِكُمْ فِسْقٌۗ ٱَلْیَوْمَ یَئِسَ الَّذٖینَ كَفَرُوا مِنْ دٖینِكُمْ فَلاٰ تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِۚ ٱَلْیَوْمَ اَكْمَلْتُ لَكُمْ دٖینَكُمْ وَاَتْمَمْتُ عَلَیْكُمْ نِعْمَتٖی وَرَضٖیتُ لَكُمُ الْاِسْلاٰمَ دٖینًاۚ فَمَنِ اضْطُرَّ فٖی مَخْمَصَةٍ غَیْرَ مُتَجاٰنِفٍ لِاِثْمٍ فَاِنَّ اللّٰهَ غَفُورٌ رَحٖیمٌ٣یَسْئَلُونَكَ ماٰذآٰ اُحِلَّ لَهُمْۖ قُلْ اُحِلَّ لَكُمُ الطَّیِّباٰتُ وَماٰ عَلَّمْتُمْ مِنَ الْجَواٰرِحِ مُكَلِّبٖینَ تُعَلِّمُونَهُنَّ مِمّاٰ عَلَّمَكُمُ اللّٰهُۖ فَكُلُوا مِمّآٰ اَمْسَكْنَ عَلَیْكُمْ وَاذْكُرُوا اسْمَ اللّٰهِ عَلَیْهِۖ وَاتَّقُوا اللّٰهَۚ اِنَّ اللّٰهَ سَرٖیعُ الْحِساٰبِ٤ٱَلْیَوْمَ اُحِلَّ لَكُمُ الطَّیِّباٰتُۖ وَطَعاٰمُ الَّذٖینَ اُوتُوا الْكِتاٰبَ حِلٌّ لَكُمْ وَطَعاٰمُكُمْ حِلٌّ لَهُمْۖ وَالْمُحْصَناٰتُ مِنَ الْمُؤْمِناٰتِ وَالْمُحْصَناٰتُ مِنَ الَّذٖینَ اُوتُوا الْكِتاٰبَ مِنْ قَبْلِكُمْ اِذآٰ ءاٰتَیْتُمُوهُنَّ اُجُورَهُنَّ مُحْصِنٖینَ غَیْرَ مُساٰفِحٖینَ وَلاٰ مُتَّخِذٖیٓ اَخْداٰنٍۗ وَمَنْ یَكْفُرْ بِالْاٖیماٰنِ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهُۥ وَهُوَ فِی الْءاٰخِرَةِ مِنَ الْخاٰسِرٖینَ٥یآٰ اَیُّهَا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوٓا اِذاٰ قُمْتُمْ اِلَی الصَّلٰوةِ فَاغْسِلُوا وُجُوهَكُمْ وَاَیْدِیَكُمْ اِلَی الْمَراٰفِقِ وَامْسَحُوا بِرُءُوسِكُمْ وَاَرْجُلَكُمْ اِلَی الْكَعْبَیْنِۚ وَاِنْ كُنْتُمْ جُنُبًا فَاطَّهَّرُواۚ وَاِنْ كُنْتُمْ مَرْضٰٓی اَوْ عَلٰی سَفَرٍ اَوْ جآٰءَ اَحَدٌ مِنْكُمْ مِنَ الْغآٰئِطِ اَوْ لاٰمَسْتُمُ النِّسآٰءَ فَلَمْ تَجِدُوا مآٰءً فَتَیَمَّمُوا صَعٖیدًا طَیِّبًا فَامْسَحُوا بِوُجُوهِكُمْ وَاَیْدٖیكُمْ مِنْهُۚ ماٰ یُرٖیدُ اللّٰهُ لِیَجْعَلَ عَلَیْكُمْ مِنْ حَرَجٍ وَلٰكِنْ یُرٖیدُ لِیُطَهِّرَكُمْ وَلِیُتِمَّ نِعْمَتَهُۥ عَلَیْكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ٦وَاذْكُرُوا نِعْمَةَ اللّٰهِ عَلَیْكُمْ وَمٖیثاٰقَهُ الَّذٖی واٰثَقَكُمْ بِهٖٓ اِذْ قُلْتُمْ سَمِعْناٰ وَاَطَعْناٰۖ وَاتَّقُوا اللّٰهَۚ اِنَّ اللّٰهَ عَلٖیمٌ بِذاٰتِ الصُّدُورِ٧یآٰ اَیُّهَا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا كُونُوا قَوّاٰمٖینَ لِلّٰهِ شُهَدآٰءَ بِالْقِسْطِۖ وَلاٰ یَجْرِمَنَّكُمْ شَنَـأٰنُ قَوْمٍ عَلٰٓی اَلّاٰ تَعْدِلُواۚ ٱِعْدِلُوا هُوَ اَقْرَبُ لِلتَّقْوٰیۖ وَاتَّقُوا اللّٰهَۚ اِنَّ اللّٰهَ خَبٖیرٌ بِماٰ تَعْمَلُونَ٨وَعَدَ اللّٰهُ الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا وَعَمِلُوا الصّاٰلِحاٰتِ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَاَجْرٌ عَظٖیمٌ٩وَالَّذٖینَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِأٰیاٰتِنآٰ اُولٰٓئِكَ اَصْحاٰبُ الْجَحٖیمِ١٠یآٰ اَیُّهَا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا اذْكُرُوا نِعْمَتَ اللّٰهِ عَلَیْكُمْ اِذْ هَمَّ قَوْمٌ اَنْ یَبْسُطُوٓا اِلَیْكُمْ اَیْدِیَهُمْ فَكَفَّ اَیْدِیَهُمْ عَنْكُمْۖ وَاتَّقُوا اللّٰهَۚ وَعَلَی اللّٰهِ فَلْیَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ١١وَلَقَدْ اَخَذَ اللّٰهُ مٖیثاٰقَ بَنٖیٓ اِسْرآٰئٖیلَ وَبَعَثْناٰ مِنْهُمُ اثْنَیْ عَشَرَ نَقٖیبًاۖ وَقاٰلَ اللّٰهُ اِنّٖی مَعَكُمْۖ لَئِنْ اَقَمْتُمُ الصَّلٰوةَ وَءاٰتَیْتُمُ الزَّكٰوةَ وَءاٰمَنْتُمْ بِرُسُلٖی وَعَزَّرْتُمُوهُمْ وَاَقْرَضْتُمُ اللّٰهَ قَرْضًا حَسَنًا لَاُكَفِّرَنَّ عَنْكُمْ سَیِّئاٰتِكُمْ وَلَاُدْخِلَنَّكُمْ جَنّاٰتٍ تَجْرٖی مِنْ تَحْتِهَا الْاَنْهاٰرُۚ فَمَنْ كَفَرَ بَعْدَ ذٰلِكَ مِنْكُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَوآٰءَ السَّبٖیلِ١٢فَبِماٰ نَقْضِهِمْ مٖیثاٰقَهُمْ لَعَنّاٰهُمْ وَجَعَلْناٰ قُلُوبَهُمْ قاٰسِیَةًۖ یُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَواٰضِعِهٖ وَنَسُوا حَظًّا مِمّاٰ ذُكِّرُوا بِهٖۚ وَلاٰ تَزاٰلُ تَطَّلِعُ عَلٰی خآٰئِنَةٍ مِنْهُمْ اِلّاٰ قَلٖیلًا مِنْهُمْۖ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاصْفَحْۚ اِنَّ اللّٰهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنٖینَ١٣وَمِنَ الَّذٖینَ قاٰلُوٓا اِنّاٰ نَصاٰرٰٓی اَخَذْناٰ مٖیثاٰقَهُمْ فَنَسُوا حَظًّا مِمّاٰ ذُكِّرُوا بِهٖ فَاَغْرَیْناٰ بَیْنَهُمُ الْعَداٰوَةَ وَالْبَغْضآٰءَ اِلٰی یَوْمِ الْقِیاٰمَةِۚ وَسَوْفَ یُنَبِّئُهُمُ اللّٰهُ بِماٰ كاٰنُوا یَصْنَعُونَ١٤یآٰ اَهْلَ الْكِتاٰبِ قَدْ جآٰءَكُمْ رَسُولُناٰ یُبَیِّنُ لَكُمْ كَثٖیرًا مِمّاٰ كُنْتُمْ تُخْفُونَ مِنَ الْكِتاٰبِ وَیَعْفُوا عَنْ كَثٖیرٍۚ قَدْ جآٰءَكُمْ مِنَ اللّٰهِ نُورٌ وَكِتاٰبٌ مُبٖینٌ١٥یَهْدٖی بِهِ اللّٰهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضْواٰنَهُۥ سُبُلَ السَّلاٰمِ وَیُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماٰتِ اِلَی النُّورِ بِاِذْنِهٖ وَیَهْدٖیهِمْ اِلٰی صِراٰطٍ مُسْتَقٖیمٍ١٦لَقَدْ كَفَرَ الَّذٖینَ قاٰلُوٓا اِنَّ اللّٰهَ هُوَ الْمَسٖیحُ ابْنُ مَرْیَمَۚ قُلْ فَمَنْ یَمْلِكُ مِنَ اللّٰهِ شَیْئًا اِنْ اَراٰدَ اَنْ یُهْلِكَ الْمَسٖیحَ ابْنَ مَرْیَمَ وَاُمَّهُۥ وَمَنْ فِی الْاَرْضِ جَمٖیعًاۗ وَلِلّٰهِ مُلْكُ السَّمٰواٰتِ وَالْاَرْضِ وَماٰ بَیْنَهُماٰۚ یَخْلُقُ ماٰ یَشآٰءُۚ وَاللّٰهُ عَلٰی كُلِّ شَیْءٍ قَدٖیرٌ١٧وَقاٰلَتِ الْیَهُودُ وَالنَّصاٰرٰی نَحْنُ اَبْنآٰءُ اللّٰهِ وَاَحِبّآٰؤُهُۥۚ قُلْ فَلِمَ یُعَذِّبُكُمْ بِذُنُوبِكُمْۖ بَلْ اَنْتُمْ بَشَرٌ مِمَّنْ خَلَقَۚ یَغْفِرُ لِمَنْ یَشآٰءُ وَیُعَذِّبُ مَنْ یَشآٰءُۚ وَلِلّٰهِ مُلْكُ السَّمٰواٰتِ وَالْاَرْضِ وَماٰ بَیْنَهُماٰۖ وَاِلَیْهِ الْمَصٖیرُ١٨یآٰ اَهْلَ الْكِتاٰبِ قَدْ جآٰءَكُمْ رَسُولُناٰ یُبَیِّنُ لَكُمْ عَلٰی فَتْرَةٍ مِنَ الرُّسُلِ اَنْ تَقُولُوا ماٰ جآٰءَناٰ مِنْ بَشٖیرٍ وَلاٰ نَذٖیرٍۖ فَقَدْ جآٰءَكُمْ بَشٖیرٌ وَنَذٖیرٌۗ وَاللّٰهُ عَلٰی كُلِّ شَیْءٍ قَدٖیرٌ١٩وَاِذْ قاٰلَ مُوسٰی لِقَوْمِهٖ یاٰ قَوْمِ اذْكُرُوا نِعْمَةَ اللّٰهِ عَلَیْكُمْ اِذْ جَعَلَ فٖیكُمْ اَنْبِیآٰءَ وَجَعَلَكُمْ مُلُوكًا وَءاٰتٰىكُمْ ماٰ لَمْ یُؤْتِ اَحَدًا مِنَ الْعاٰلَمٖینَ٢٠یاٰ قَوْمِ ادْخُلُوا الْاَرْضَ الْمُقَدَّسَةَ الَّتٖی كَتَبَ اللّٰهُ لَكُمْ وَلاٰ تَرْتَدُّوا عَلٰٓی اَدْباٰرِكُمْ فَتَنْقَلِبُوا خاٰسِرٖینَ٢١قاٰلُوا یاٰ مُوسٰٓی اِنَّ فٖیهاٰ قَوْمًا جَبّاٰرٖینَ وَاِنّاٰ لَنْ نَدْخُلَهاٰ حَتّٰی یَخْرُجُوا مِنْهاٰ فَاِنْ یَخْرُجُوا مِنْهاٰ فَاِنّاٰ داٰخِلُونَ٢٢قاٰلَ رَجُلاٰنِ مِنَ الَّذٖینَ یَخاٰفُونَ اَنْعَمَ اللّٰهُ عَلَیْهِمَا ادْخُلُوا عَلَیْهِمُ الْباٰبَ فَاِذاٰ دَخَلْتُمُوهُ فَاِنَّكُمْ غاٰلِبُونَۚ وَعَلَی اللّٰهِ فَتَوَكَّلُوٓا اِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنٖینَ٢٣قاٰلُوا یاٰ مُوسٰٓی اِنّاٰ لَنْ نَدْخُلَهآٰ اَبَدًا ماٰ داٰمُوا فٖیهاٰۖ فَاذْهَبْ اَنْتَ وَرَبُّكَ فَقاٰتِلآٰ اِنّاٰ هٰهُناٰ قاٰعِدُونَ٢٤قاٰلَ رَبِّ اِنّٖی لآٰ اَمْلِكُ اِلّاٰ نَفْسٖی وَاَخٖیۖ فَافْرُقْ بَیْنَناٰ وَبَیْنَ الْقَوْمِ الْفاٰسِقٖینَ٢٥قاٰلَ فَاِنَّهاٰ مُحَرَّمَةٌ عَلَیْهِمْۛ اَرْبَعٖینَ سَنَةًۛ یَتٖیهُونَ فِی الْاَرْضِۚ فَلاٰ تَأْسَ عَلَی الْقَوْمِ الْفاٰسِقٖینَ٢٦وَاتْلُ عَلَیْهِمْ نَبَاَ ابْنَیْ ءاٰدَمَ بِالْحَقِّ اِذْ قَرَّباٰ قُرْباٰنًا فَتُقُبِّلَ مِنْ اَحَدِهِماٰ وَلَمْ یُتَقَبَّلْ مِنَ الْءاٰخَرِ قاٰلَ لَاَقْتُلَنَّكَۖ قاٰلَ اِنَّماٰ یَتَقَبَّلُ اللّٰهُ مِنَ الْمُتَّقٖینَ٢٧لَئِنْ بَسَطْتَ اِلَیَّ یَدَكَ لِتَقْتُلَنٖی مآٰ اَنَا بِباٰسِطٍ یَدِیَ اِلَیْكَ لِاَقْتُلَكَۖ اِنّٖیٓ اَخاٰفُ اللّٰهَ رَبَّ الْعاٰلَمٖینَ٢٨اِنّٖیٓ اُرٖیدُ اَنْ تَبُوٓاَ بِاِثْمٖی وَاِثْمِكَ فَتَكُونَ مِنْ اَصْحاٰبِ النّاٰرِۚ وَذٰلِكَ جَزٰٓؤُا الظّاٰلِمٖینَ٢٩فَطَوَّعَتْ لَهُۥ نَفْسُهُۥ قَتْلَ اَخٖیهِ فَقَتَلَهُۥ فَاَصْبَحَ مِنَ الْخاٰسِرٖینَ٣٠فَبَعَثَ اللّٰهُ غُراٰبًا یَبْحَثُ فِی الْاَرْضِ لِیُرِیَهُۥ كَیْفَ یُواٰرٖی سَوْاَةَ اَخٖیهِۚ قاٰلَ یاٰ وَیْلَتٰٓی اَعَجَزْتُ اَنْ اَكُونَ مِثْلَ هٰذَا الْغُراٰبِ فَاُواٰرِیَ سَوْاَةَ اَخٖیۖ فَاَصْبَحَ مِنَ النّاٰدِمٖینَ٣١مِنْ اَجْلِ ذٰلِكَ كَتَبْناٰ عَلٰی بَنٖیٓ اِسْرآٰئٖیلَ اَنَّهُۥ مَنْ قَتَلَ نَفْسًا بِغَیْرِ نَفْسٍ اَوْ فَساٰدٍ فِی الْاَرْضِ فَكَاَنَّماٰ قَتَلَ النّاٰسَ جَمٖیعًا وَمَنْ اَحْیاٰهاٰ فَكَاَنَّمآٰ اَحْیَا النّاٰسَ جَمٖیعًاۚ وَلَقَدْ جآٰءَتْهُمْ رُسُلُناٰ بِالْبَیِّناٰتِ ثُمَّ اِنَّ كَثٖیرًا مِنْهُمْ بَعْدَ ذٰلِكَ فِی الْاَرْضِ لَمُسْرِفُونَ٣٢اِنَّماٰ جَزٰٓؤُا الَّذٖینَ یُحاٰرِبُونَ اللّٰهَ وَرَسُولَهُۥ وَیَسْعَوْنَ فِی الْاَرْضِ فَساٰدًا اَنْ یُقَتَّلُوٓا اَوْ یُصَلَّبُوٓا اَوْ تُقَطَّعَ اَیْدٖیهِمْ وَاَرْجُلُهُمْ مِنْ خِلاٰفٍ اَوْ یُنْفَوْا مِنَ الْاَرْضِۚ ذٰلِكَ لَهُمْ خِزْیٌ فِی الدُّنْیاٰۖ وَلَهُمْ فِی الْءاٰخِرَةِ عَذاٰبٌ عَظٖیمٌ٣٣اِلَّا الَّذٖینَ تاٰبُوا مِنْ قَبْلِ اَنْ تَقْدِرُوا عَلَیْهِمْۖ فَاعْلَمُوٓا اَنَّ اللّٰهَ غَفُورٌ رَحٖیمٌ٣٤یآٰ اَیُّهَا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا اتَّقُوا اللّٰهَ وَابْتَغُوٓا اِلَیْهِ الْوَسٖیلَةَ وَجاٰهِدُوا فٖی سَبٖیلِهٖ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ٣٥اِنَّ الَّذٖینَ كَفَرُوا لَوْ اَنَّ لَهُمْ ماٰ فِی الْاَرْضِ جَمٖیعًا وَمِثْلَهُۥ مَعَهُۥ لِیَفْتَدُوا بِهٖ مِنْ عَذاٰبِ یَوْمِ الْقِیاٰمَةِ ماٰ تُقُبِّلَ مِنْهُمْۖ وَلَهُمْ عَذاٰبٌ اَلٖیمٌ٣٦یُرٖیدُونَ اَنْ یَخْرُجُوا مِنَ النّاٰرِ وَماٰ هُمْ بِخاٰرِجٖینَ مِنْهاٰۖ وَلَهُمْ عَذاٰبٌ مُقٖیمٌ٣٧وَالسّاٰرِقُ وَالسّاٰرِقَةُ فَاقْطَعُوٓا اَیْدِیَهُماٰ جَزآٰءً بِماٰ كَسَباٰ نَكاٰلًا مِنَ اللّٰهِۗ وَاللّٰهُ عَزٖیزٌ حَكٖیمٌ٣٨فَمَنْ تاٰبَ مِنْ بَعْدِ ظُلْمِهٖ وَاَصْلَحَ فَاِنَّ اللّٰهَ یَتُوبُ عَلَیْهِۗ اِنَّ اللّٰهَ غَفُورٌ رَحٖیمٌ٣٩اَلَمْ تَعْلَمْ اَنَّ اللّٰهَ لَهُۥ مُلْكُ السَّمٰواٰتِ وَالْاَرْضِ یُعَذِّبُ مَنْ یَشآٰءُ وَیَغْفِرُ لِمَنْ یَشآٰءُۗ وَاللّٰهُ عَلٰی كُلِّ شَیْءٍ قَدٖیرٌ٤٠یآٰ اَیُّهَا الرَّسُولُ لاٰ یَحْزُنْكَ الَّذٖینَ یُساٰرِعُونَ فِی الْكُفْرِ مِنَ الَّذٖینَ قاٰلُوٓا ءاٰمَنّاٰ بِاَفْواٰهِهِمْ وَلَمْ تُؤْمِنْ قُلُوبُهُمْۛ وَمِنَ الَّذٖینَ هاٰدُواۛ سَمّاٰعُونَ لِلْكَذِبِ سَمّاٰعُونَ لِقَوْمٍ ءاٰخَرٖینَ لَمْ یَأْتُوكَۖ یُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ مِنْ بَعْدِ مَواٰضِعِهٖۖ یَقُولُونَ اِنْ اُوتٖیتُمْ هٰذاٰ فَخُذُوهُ وَاِنْ لَمْ تُؤْتَوْهُ فَاحْذَرُواۚ وَمَنْ یُرِدِ اللّٰهُ فِتْنَتَهُۥ فَلَنْ تَمْلِكَ لَهُۥ مِنَ اللّٰهِ شَیْئًاۚ اُولٰٓئِكَ الَّذٖینَ لَمْ یُرِدِ اللّٰهُ اَنْ یُطَهِّرَ قُلُوبَهُمْۚ لَهُمْ فِی الدُّنْیاٰ خِزْیٌۖ وَلَهُمْ فِی الْءاٰخِرَةِ عَذاٰبٌ عَظٖیمٌ٤١سَمّاٰعُونَ لِلْكَذِبِ اَكّاٰلُونَ لِلسُّحْتِۚ فَاِنْ جآٰءُوكَ فَاحْكُمْ بَیْنَهُمْ اَوْ اَعْرِضْ عَنْهُمْۖ وَاِنْ تُعْرِضْ عَنْهُمْ فَلَنْ یَضُرُّوكَ شَیْئًاۖ وَاِنْ حَكَمْتَ فَاحْكُمْ بَیْنَهُمْ بِالْقِسْطِۚ اِنَّ اللّٰهَ یُحِبُّ الْمُقْسِطٖینَ٤٢وَكَیْفَ یُحَكِّمُونَكَ وَعِنْدَهُمُ التَّوْرٰىةُ فٖیهاٰ حُكْمُ اللّٰهِ ثُمَّ یَتَوَلَّوْنَ مِنْ بَعْدِ ذٰلِكَۚ وَمآٰ اُولٰٓئِكَ بِالْمُؤْمِنٖینَ٤٣اِنّآٰ اَنْزَلْنَا التَّوْرٰىةَ فٖیهاٰ هُدًی وَنُورٌۚ یَحْكُمُ بِهَا النَّبِیُّونَ الَّذٖینَ اَسْلَمُوا لِلَّذٖینَ هاٰدُوا وَالرَّبّاٰنِیُّونَ وَالْاَحْباٰرُ بِمَا اسْتُحْفِظُوا مِنْ كِتاٰبِ اللّٰهِ وَكاٰنُوا عَلَیْهِ شُهَدآٰءَۚ فَلاٰ تَخْشَوُا النّاٰسَ وَاخْشَوْنِ وَلاٰ تَشْتَرُوا بِأٰیاٰتٖی ثَمَنًا قَلٖیلًاۚ وَمَنْ لَمْ یَحْكُمْ بِمآٰ اَنْزَلَ اللّٰهُ فَاُولٰٓئِكَ هُمُ الْكاٰفِرُونَ٤٤وَكَتَبْناٰ عَلَیْهِمْ فٖیهآٰ اَنَّ النَّفْسَ بِالنَّفْسِ وَالْعَیْنَ بِالْعَیْنِ وَالْاَنْفَ بِالْاَنْفِ وَالْاُذُنَ بِالْاُذُنِ وَالسِّنَّ بِالسِّنِّ وَالْجُرُوحَ قِصاٰصٌۚ فَمَنْ تَصَدَّقَ بِهٖ فَهُوَ كَفّاٰرَةٌ لَهُۥۚ وَمَنْ لَمْ یَحْكُمْ بِمآٰ اَنْزَلَ اللّٰهُ فَاُولٰٓئِكَ هُمُ الظّاٰلِمُونَ٤٥وَقَفَّیْناٰ عَلٰٓی ءاٰثاٰرِهِمْ بِعٖیسَی ابْنِ مَرْیَمَ مُصَدِّقًا لِماٰ بَیْنَ یَدَیْهِ مِنَ التَّوْرٰىةِۖ وَءاٰتَیْناٰهُ الْاِنْجٖیلَ فٖیهِ هُدًی وَنُورٌ وَمُصَدِّقًا لِماٰ بَیْنَ یَدَیْهِ مِنَ التَّوْرٰىةِ وَهُدًی وَمَوْعِظَةً لِلْمُتَّقٖینَ٤٦وَلْیَحْكُمْ اَهْلُ الْاِنْجٖیلِ بِمآٰ اَنْزَلَ اللّٰهُ فٖیهِۚ وَمَنْ لَمْ یَحْكُمْ بِمآٰ اَنْزَلَ اللّٰهُ فَاُولٰٓئِكَ هُمُ الْفاٰسِقُونَ٤٧وَاَنْزَلْنآٰ اِلَیْكَ الْكِتاٰبَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِماٰ بَیْنَ یَدَیْهِ مِنَ الْكِتاٰبِ وَمُهَیْمِنًا عَلَیْهِۖ فَاحْكُمْ بَیْنَهُمْ بِمآٰ اَنْزَلَ اللّٰهُۖ وَلاٰ تَتَّبِعْ اَهْوآٰءَهُمْ عَمّاٰ جآٰءَكَ مِنَ الْحَقِّۚ لِكُلٍّ جَعَلْناٰ مِنْكُمْ شِرْعَةً وَمِنْهاٰجًاۚ وَلَوْ شآٰءَ اللّٰهُ لَجَعَلَكُمْ اُمَّةً واٰحِدَةً وَلٰكِنْ لِیَبْلُوَكُمْ فٖی مآٰ ءاٰتٰىكُمْۖ فَاسْتَبِقُوا الْخَیْراٰتِۚ اِلَی اللّٰهِ مَرْجِعُكُمْ جَمٖیعًا فَیُنَبِّئُكُمْ بِماٰ كُنْتُمْ فٖیهِ تَخْتَلِفُونَ٤٨وَاَنِ احْكُمْ بَیْنَهُمْ بِمآٰ اَنْزَلَ اللّٰهُ وَلاٰ تَتَّبِعْ اَهْوآٰءَهُمْ وَاحْذَرْهُمْ اَنْ یَفْتِنُوكَ عَنْ بَعْضِ مآٰ اَنْزَلَ اللّٰهُ اِلَیْكَۖ فَاِنْ تَوَلَّوْا فَاعْلَمْ اَنَّماٰ یُرٖیدُ اللّٰهُ اَنْ یُصٖیبَهُمْ بِبَعْضِ ذُنُوبِهِمْۗ وَاِنَّ كَثٖیرًا مِنَ النّاٰسِ لَفاٰسِقُونَ٤٩اَفَحُكْمَ الْجاٰهِلِیَّةِ یَبْغُونَۚ وَمَنْ اَحْسَنُ مِنَ اللّٰهِ حُكْمًا لِقَوْمٍ یُوقِنُونَ٥٠یآٰاَیُّهَا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا لاٰ تَتَّخِذُوا الْیَهُودَ وَالنَّصاٰرٰٓی اَوْلِیآٰءَۘ بَعْضُهُمْ اَوْلِیآٰءُ بَعْضٍۚ وَمَنْ یَتَوَلَّهُمْ مِنْكُمْ فَاِنَّهُۥ مِنْهُمْۗ اِنَّ اللّٰهَ لاٰ یَهْدِی الْقَوْمَ الظّاٰلِمٖینَ٥١فَتَرَی الَّذٖینَ فٖی قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ یُساٰرِعُونَ فٖیهِمْ یَقُولُونَ نَخْشٰٓی اَنْ تُصٖیبَناٰ دآٰئِرَةٌۚ فَعَسَی اللّٰهُ اَنْ یَأْتِیَ بِالْفَتْحِ اَوْ اَمْرٍ مِنْ عِنْدِهٖ فَیُصْبِحُوا عَلٰی مآٰ اَسَرُّوا فٖیٓ اَنْفُسِهِمْ ناٰدِمٖینَ٥٢وَیَقُولُ الَّذٖینَ ءاٰمَنُوٓا اَهٰٓؤُلآٰءِ الَّذٖینَ اَقْسَمُوا بِاللّٰهِ جَهْدَ اَیْماٰنِهِمْ اِنَّهُمْ لَمَعَكُمْۚ حَبِطَتْ اَعْماٰلُهُمْ فَاَصْبَحُوا خاٰسِرٖینَ٥٣یآٰ اَیُّهَا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا مَنْ یَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دٖینِهٖ فَسَوْفَ یَأْتِی اللّٰهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَیُحِبُّونَهُۥٓ اَذِلَّةٍ عَلَی الْمُؤْمِنٖینَ اَعِزَّةٍ عَلَی الْكاٰفِرٖینَ یُجاٰهِدُونَ فٖی سَبٖیلِ اللّٰهِ وَلاٰ یَخاٰفُونَ لَوْمَةَ لآٰئِمٍۚ ذٰلِكَ فَضْلُ اللّٰهِ یُؤْتٖیهِ مَنْ یَشآٰءُۚ وَاللّٰهُ واٰسِعٌ عَلٖیمٌ٥٤اِنَّماٰ وَلِیُّكُمُ اللّٰهُ وَرَسُولُهُۥ وَالَّذٖینَ ءاٰمَنُوا الَّذٖینَ یُقٖیمُونَ الصَّلٰوةَ وَیُؤْتُونَ الزَّكٰوةَ وَهُمْ راٰكِعُونَ٥٥وَمَنْ یَتَوَلَّ اللّٰهَ وَرَسُولَهُۥ وَالَّذٖینَ ءاٰمَنُوا فَاِنَّ حِزْبَ اللّٰهِ هُمُ الْغاٰلِبُونَ٥٦یآٰ اَیُّهَا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا لاٰ تَتَّخِذُوا الَّذٖینَ اتَّخَذُوا دٖینَكُمْ هُزُوًا وَلَعِبًا مِنَ الَّذٖینَ اُوتُوا الْكِتاٰبَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَالْكُفّاٰرَ اَوْلِیآٰءَۚ وَاتَّقُوا اللّٰهَ اِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنٖینَ٥٧وَاِذاٰ ناٰدَیْتُمْ اِلَی الصَّلٰوةِ اتَّخَذُوهاٰ هُزُوًا وَلَعِبًاۚ ذٰلِكَ بِاَنَّهُمْ قَوْمٌ لاٰ یَعْقِلُونَ٥٨قُلْ یآٰ اَهْلَ الْكِتاٰبِ هَلْ تَنْقِمُونَ مِنّآٰ اِلّآٰ اَنْ ءاٰمَنّاٰ بِاللّٰهِ وَمآٰ اُنْزِلَ اِلَیْناٰ وَمآٰ اُنْزِلَ مِنْ قَبْلُ وَاَنَّ اَكْثَرَكُمْ فاٰسِقُونَ٥٩قُلْ هَلْ اُنَبِّئُكُمْ بِشَرٍّ مِنْ ذٰلِكَ مَثُوبَةً عِنْدَ اللّٰهِۚ مَنْ لَعَنَهُ اللّٰهُ وَغَضِبَ عَلَیْهِ وَجَعَلَ مِنْهُمُ الْقِرَدَةَ وَالْخَناٰزٖیرَ وَعَبَدَ الطّاٰغُوتَۚ اُولٰٓئِكَ شَرٌّ مَكاٰنًا وَاَضَلُّ عَنْ سَوآٰءِ السَّبٖیلِ٦٠وَاِذاٰ جآٰءُوكُمْ قاٰلُوٓا ءاٰمَنّاٰ وَقَدْ دَخَلُوا بِالْكُفْرِ وَهُمْ قَدْ خَرَجُوا بِهٖۚ وَاللّٰهُ اَعْلَمُ بِماٰ كاٰنُوا یَكْتُمُونَ٦١وَتَرٰی كَثٖیرًا مِنْهُمْ یُساٰرِعُونَ فِی الْاِثْمِ وَالْعُدْواٰنِ وَاَكْلِهِمُ السُّحْتَۚ لَبِئْسَ ماٰ كاٰنُوا یَعْمَلُونَ٦٢لَوْلاٰ یَنْهٰىهُمُ الرَّبّاٰنِیُّونَ وَالْاَحْباٰرُ عَنْ قَوْلِهِمُ الْاِثْمَ وَاَكْلِهِمُ السُّحْتَۚ لَبِئْسَ ماٰ كاٰنُوا یَصْنَعُونَ٦٣وَقاٰلَتِ الْیَهُودُ یَدُ اللّٰهِ مَغْلُولَةٌۚ غُلَّتْ اَیْدٖیهِمْ وَلُعِنُوا بِماٰ قاٰلُواۘ بَلْ یَداٰهُ مَبْسُوطَتاٰنِ یُنْفِقُ كَیْفَ یَشآٰءُۚ وَلَیَزٖیدَنَّ كَثٖیرًا مِنْهُمْ مآٰ اُنْزِلَ اِلَیْكَ مِنْ رَبِّكَ طُغْیاٰنًا وَكُفْرًاۚ وَاَلْقَیْناٰ بَیْنَهُمُ الْعَداٰوَةَ وَالْبَغْضآٰءَ اِلٰی یَوْمِ الْقِیاٰمَةِۚ كُلَّمآٰ اَوْقَدُوا ناٰرًا لِلْحَرْبِ اَطْفَاَهَا اللّٰهُۚ وَیَسْعَوْنَ فِی الْاَرْضِ فَساٰدًاۚ وَاللّٰهُ لاٰ یُحِبُّ الْمُفْسِدٖینَ٦٤وَلَوْ اَنَّ اَهْلَ الْكِتاٰبِ ءاٰمَنُوا وَاتَّقَوْا لَكَفَّرْناٰ عَنْهُمْ سَیِّئاٰتِهِمْ وَلَاَدْخَلْناٰهُمْ جَنّاٰتِ النَّعٖیمِ٦٥وَلَوْ اَنَّهُمْ اَقاٰمُوا التَّوْرٰىةَ وَالْاِنْجٖیلَ وَمآٰ اُنْزِلَ اِلَیْهِمْ مِنْ رَبِّهِمْ لَاَكَلُوا مِنْ فَوْقِهِمْ وَمِنْ تَحْتِ اَرْجُلِهِمْۚ مِنْهُمْ اُمَّةٌ مُقْتَصِدَةٌۖ وَكَثٖیرٌ مِنْهُمْ سآٰءَ ماٰ یَعْمَلُونَ٦٦یآٰ اَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مآٰ اُنْزِلَ اِلَیْكَ مِنْ رَبِّكَۖ وَاِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَماٰ بَلَّغْتَ رِساٰلَتَهُۥۚ وَاللّٰهُ یَعْصِمُكَ مِنَ النّاٰسِۗ اِنَّ اللّٰهَ لاٰ یَهْدِی الْقَوْمَ الْكاٰفِرٖینَ٦٧قُلْ یآٰ اَهْلَ الْكِتاٰبِ لَسْتُمْ عَلٰی شَیْءٍ حَتّٰی تُقٖیمُوا التَّوْرٰىةَ وَالْاِنْجٖیلَ وَمآٰ اُنْزِلَ اِلَیْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْۗ وَلَیَزٖیدَنَّ كَثٖیرًا مِنْهُمْ مآٰ اُنْزِلَ اِلَیْكَ مِنْ رَبِّكَ طُغْیاٰنًا وَكُفْرًاۖ فَلاٰ تَأْسَ عَلَی الْقَوْمِ الْكاٰفِرٖینَ٦٨اِنَّ الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا وَالَّذٖینَ هاٰدُوا وَالصّاٰبِئُونَ وَالنَّصاٰرٰی مَنْ ءاٰمَنَ بِاللّٰهِ وَالْیَوْمِ الْءاٰخِرِ وَعَمِلَ صاٰلِحًا فَلاٰ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاٰ هُمْ یَحْزَنُونَ٦٩لَقَدْ اَخَذْناٰ مٖیثاٰقَ بَنٖیٓ اِسْرآٰئٖیلَ وَاَرْسَلْنآٰ اِلَیْهِمْ رُسُلًاۖ كُلَّماٰ جآٰءَهُمْ رَسُولٌ بِماٰ لاٰ تَهْوٰٓی اَنْفُسُهُمْ فَرٖیقًا كَذَّبُوا وَفَرٖیقًا یَقْتُلُونَ٧٠وَحَسِبُوٓا اَلّاٰ تَكُونَ فِتْنَةٌ فَعَمُوا وَصَمُّوا ثُمَّ تاٰبَ اللّٰهُ عَلَیْهِمْ ثُمَّ عَمُوا وَصَمُّوا كَثٖیرٌ مِنْهُمْۚ وَاللّٰهُ بَصٖیرٌ بِماٰ یَعْمَلُونَ٧١لَقَدْ كَفَرَ الَّذٖینَ قاٰلُوٓا اِنَّ اللّٰهَ هُوَ الْمَسٖیحُ ابْنُ مَرْیَمَۖ وَقاٰلَ الْمَسٖیحُ یاٰ بَنٖیٓ اِسْرآٰئٖیلَ اعْبُدُوا اللّٰهَ رَبّٖی وَرَبَّكُمْۖ اِنَّهُۥ مَنْ یُشْرِكْ بِاللّٰهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللّٰهُ عَلَیْهِ الْجَنَّةَ وَمَأْوٰىهُ النّاٰرُۖ وَماٰ لِلظّاٰلِمٖینَ مِنْ اَنْصاٰرٍ٧٢لَقَدْ كَفَرَ الَّذٖینَ قاٰلُوٓا اِنَّ اللّٰهَ ثاٰلِثُ ثَلاٰثَةٍۘ وَماٰ مِنْ اِلٰهٍ اِلّآٰ اِلٰهٌ واٰحِدٌۚ وَاِنْ لَمْ یَنْتَهُوا عَمّاٰ یَقُولُونَ لَیَمَسَّنَّ الَّذٖینَ كَفَرُوا مِنْهُمْ عَذاٰبٌ اَلٖیمٌ٧٣اَفَلاٰ یَتُوبُونَ اِلَی اللّٰهِ وَیَسْتَغْفِرُونَهُۥۚ وَاللّٰهُ غَفُورٌ رَحٖیمٌ٧٤مَا الْمَسٖیحُ ابْنُ مَرْیَمَ اِلّاٰ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ وَاُمُّهُۥ صِدّٖیقَةٌۖ كاٰناٰ یَأْكُلاٰنِ الطَّعاٰمَۗ ٱُنْظُرْ كَیْفَ نُبَیِّنُ لَهُمُ الْءاٰیاٰتِ ثُمَّ انْظُرْ اَنّٰی یُؤْفَكُونَ٧٥قُلْ اَتَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللّٰهِ ماٰ لاٰ یَمْلِكُ لَكُمْ ضَرًّا وَلاٰ نَفْعًاۚ وَاللّٰهُ هُوَ السَّمٖیعُ الْعَلٖیمُ٧٦قُلْ یآٰ اَهْلَ الْكِتاٰبِ لاٰ تَغْلُوا فٖی دٖینِكُمْ غَیْرَ الْحَقِّ وَلاٰ تَتَّبِعُوٓا اَهْوآٰءَ قَوْمٍ قَدْ ضَلُّوا مِنْ قَبْلُ وَاَضَلُّوا كَثٖیرًا وَضَلُّوا عَنْ سَوآٰءِ السَّبٖیلِ٧٧لُعِنَ الَّذٖینَ كَفَرُوا مِنْ بَنٖیٓ اِسْرآٰئٖیلَ عَلٰی لِساٰنِ داٰوُۥدَ وَعٖیسَی ابْنِ مَرْیَمَۚ ذٰلِكَ بِماٰ عَصَوْا وَكاٰنُوا یَعْتَدُونَ٧٨كاٰنُوا لاٰ یَتَناٰهَوْنَ عَنْ مُنْكَرٍ فَعَلُوهُۚ لَبِئْسَ ماٰ كاٰنُوا یَفْعَلُونَ٧٩تَرٰی كَثٖیرًا مِنْهُمْ یَتَوَلَّوْنَ الَّذٖینَ كَفَرُواۚ لَبِئْسَ ماٰ قَدَّمَتْ لَهُمْ اَنْفُسُهُمْ اَنْ سَخِطَ اللّٰهُ عَلَیْهِمْ وَفِی الْعَذاٰبِ هُمْ خاٰلِدُونَ٨٠وَلَوْ كاٰنُوا یُؤْمِنُونَ بِاللّٰهِ وَالنَّبِیِّ وَمآٰ اُنْزِلَ اِلَیْهِ مَا اتَّخَذُوهُمْ اَوْلِیآٰءَ وَلٰكِنَّ كَثٖیرًا مِنْهُمْ فاٰسِقُونَ٨١ لَتَجِدَنَّ اَشَدَّ النّاٰسِ عَداٰوَةً لِلَّذٖینَ ءاٰمَنُوا الْیَهُودَ وَالَّذٖینَ اَشْرَكُواۖ وَلَتَجِدَنَّ اَقْرَبَهُمْ مَوَدَّةً لِلَّذٖینَ ءاٰمَنُوا الَّذٖینَ قاٰلُوٓا اِنّاٰ نَصاٰرٰیۚ ذٰلِكَ بِاَنَّ مِنْهُمْ قِسّٖیسٖینَ وَرُهْباٰنًا وَاَنَّهُمْ لاٰ یَسْتَكْبِرُونَ٨٢وَاِذاٰ سَمِعُوا مآٰ اُنْزِلَ اِلَی الرَّسُولِ تَرٰٓی اَعْیُنَهُمْ تَفٖیضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمّاٰ عَرَفُوا مِنَ الْحَقِّۖ یَقُولُونَ رَبَّنآٰ ءاٰمَنّاٰ فَاكْتُبْناٰ مَعَ الشّاٰهِدٖینَ٨٣وَماٰ لَناٰ لاٰ نُؤْمِنُ بِاللّٰهِ وَماٰ جآٰءَناٰ مِنَ الْحَقِّ وَنَطْمَعُ اَنْ یُدْخِلَناٰ رَبُّناٰ مَعَ الْقَوْمِ الصّاٰلِحٖینَ٨٤فَاَثاٰبَهُمُ اللّٰهُ بِماٰ قاٰلُوا جَنّاٰتٍ تَجْرٖی مِنْ تَحْتِهَا الْاَنْهاٰرُ خاٰلِدٖینَ فٖیهاٰۚ وَذٰلِكَ جَزآٰءُ الْمُحْسِنٖینَ٨٥وَالَّذٖینَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِأٰیاٰتِنآٰ اُولٰٓئِكَ اَصْحاٰبُ الْجَحٖیمِ٨٦یآٰ اَیُّهَا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا لاٰ تُحَرِّمُوا طَیِّباٰتِ مآٰ اَحَلَّ اللّٰهُ لَكُمْ وَلاٰ تَعْتَدُوٓاۚ اِنَّ اللّٰهَ لاٰ یُحِبُّ الْمُعْتَدٖینَ٨٧وَكُلُوا مِمّاٰ رَزَقَكُمُ اللّٰهُ حَلاٰلًا طَیِّبًاۚ وَاتَّقُوا اللّٰهَ الَّذٖیٓ اَنْتُمْ بِهٖ مُؤْمِنُونَ٨٨لاٰ یُؤاٰخِذُكُمُ اللّٰهُ بِاللَّغْوِ فٖیٓ اَیْماٰنِكُمْ وَلٰكِنْ یُؤاٰخِذُكُمْ بِماٰ عَقَّدْتُمُ الْاَیْماٰنَۖ فَكَفّاٰرَتُهُۥٓ اِطْعاٰمُ عَشَرَةِ مَساٰكٖینَ مِنْ اَوْسَطِ ماٰ تُطْعِمُونَ اَهْلٖیكُمْ اَوْ كِسْوَتُهُمْ اَوْ تَحْرٖیرُ رَقَبَةٍۖ فَمَنْ لَمْ یَجِدْ فَصِیاٰمُ ثَلاٰثَةِ اَیّاٰمٍۚ ذٰلِكَ كَفّاٰرَةُ اَیْماٰنِكُمْ اِذاٰ حَلَفْتُمْۚ وَاحْفَظُوٓا اَیْماٰنَكُمْۚ كَذٰلِكَ یُبَیِّنُ اللّٰهُ لَكُمْ ءاٰیاٰتِهٖ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ٨٩یآٰ اَیُّهَا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوٓا اِنَّمَا الْخَمْرُ وَالْمَیْسِرُ وَالْاَنْصاٰبُ وَالْاَزْلاٰمُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّیْطاٰنِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ٩٠اِنَّماٰ یُرٖیدُ الشَّیْطاٰنُ اَنْ یُوقِعَ بَیْنَكُمُ الْعَداٰوَةَ وَالْبَغْضآٰءَ فِی الْخَمْرِ وَالْمَیْسِرِ وَیَصُدَّكُمْ عَنْ ذِكْرِ اللّٰهِ وَعَنِ الصَّلٰوةِۖ فَهَلْ اَنْتُمْ مُنْتَهُونَ٩١وَاَطٖیعُوا اللّٰهَ وَاَطٖیعُوا الرَّسُولَ وَاحْذَرُواۚ فَاِنْ تَوَلَّیْتُمْ فَاعْلَمُوٓا اَنَّماٰ عَلٰی رَسُولِنَا الْبَلاٰغُ الْمُبٖینُ٩٢لَیْسَ عَلَی الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا وَعَمِلُوا الصّاٰلِحاٰتِ جُناٰحٌ فٖیماٰ طَعِمُوٓا اِذاٰ مَا اتَّقَوْا وَءاٰمَنُوا وَعَمِلُوا الصّاٰلِحاٰتِ ثُمَّ اتَّقَوْا وَءاٰمَنُوا ثُمَّ اتَّقَوْا وَاَحْسَنُواۗ وَاللّٰهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنٖینَ٩٣یآٰ اَیُّهَا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا لَیَبْلُوَنَّكُمُ اللّٰهُ بِشَیْءٍ مِنَ الصَّیْدِ تَناٰلُهُۥٓ اَیْدٖیكُمْ وَرِماٰحُكُمْ لِیَعْلَمَ اللّٰهُ مَنْ یَخاٰفُهُۥ بِالْغَیْبِۚ فَمَنِ اعْتَدٰی بَعْدَ ذٰلِكَ فَلَهُۥ عَذاٰبٌ اَلٖیمٌ٩٤یآٰ اَیُّهَا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا لاٰ تَقْتُلُوا الصَّیْدَ وَاَنْتُمْ حُرُمٌۚ وَمَنْ قَتَلَهُۥ مِنْكُمْ مُتَعَمِّدًا فَجَزآٰءٌ مِثْلُ ماٰ قَتَلَ مِنَ النَّعَمِ یَحْكُمُ بِهٖ ذَواٰ عَدْلٍ مِنْكُمْ هَدْیًا باٰلِغَ الْكَعْبَةِ اَوْ كَفّاٰرَةٌ طَعاٰمُ مَساٰكٖینَ اَوْ عَدْلُ ذٰلِكَ صِیاٰمًا لِیَذُوقَ وَباٰلَ اَمْرِهٖۗ عَفَا اللّٰهُ عَمّاٰ سَلَفَۚ وَمَنْ عاٰدَ فَیَنْتَقِمُ اللّٰهُ مِنْهُۗ وَاللّٰهُ عَزٖیزٌ ذُو انْتِقاٰمٍ٩٥اُحِلَّ لَكُمْ صَیْدُ الْبَحْرِ وَطَعاٰمُهُۥ مَتاٰعًا لَكُمْ وَلِلسَّیّاٰرَةِۖ وَحُرِّمَ عَلَیْكُمْ صَیْدُ الْبَرِّ ماٰ دُمْتُمْ حُرُمًاۗ وَاتَّقُوا اللّٰهَ الَّذٖیٓ اِلَیْهِ تُحْشَرُونَ٩٦جَعَلَ اللّٰهُ الْكَعْبَةَ الْبَیْتَ الْحَراٰمَ قِیاٰمًا لِلنّاٰسِ وَالشَّهْرَ الْحَراٰمَ وَالْهَدْیَ وَالْقَلآٰئِدَۚ ذٰلِكَ لِتَعْلَمُوٓا اَنَّ اللّٰهَ یَعْلَمُ ماٰ فِی السَّمٰواٰتِ وَماٰ فِی الْاَرْضِ وَاَنَّ اللّٰهَ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلٖیمٌ٩٧ٱِعْلَمُوٓا اَنَّ اللّٰهَ شَدٖیدُ الْعِقاٰبِ وَاَنَّ اللّٰهَ غَفُورٌ رَحٖیمٌ٩٨ماٰ عَلَی الرَّسُولِ اِلَّا الْبَلاٰغُۗ وَاللّٰهُ یَعْلَمُ ماٰ تُبْدُونَ وَماٰ تَكْتُمُونَ٩٩قُلْ لاٰ یَسْتَوِی الْخَبٖیثُ وَالطَّیِّبُ وَلَوْ اَعْجَبَكَ كَثْرَةُ الْخَبٖیثِۚ فَاتَّقُوا اللّٰهَ یآٰ اُولِی الْاَلْباٰبِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ١٠٠یآٰ اَیُّهَا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا لاٰ تَسْئَلُوا عَنْ اَشْیآٰءَ اِنْ تُبْدَ لَكُمْ تَسُؤْكُمْ وَاِنْ تَسْئَلُوا عَنْهاٰ حٖینَ یُنَزَّلُ الْقُرْءاٰنُ تُبْدَ لَكُمْ عَفَا اللّٰهُ عَنْهاٰۗ وَاللّٰهُ غَفُورٌ حَلٖیمٌ١٠١قَدْ سَاَلَهاٰ قَوْمٌ مِنْ قَبْلِكُمْ ثُمَّ اَصْبَحُوا بِهاٰ كاٰفِرٖینَ١٠٢ماٰ جَعَلَ اللّٰهُ مِنْ بَحٖیرَةٍ وَلاٰ سآٰئِبَةٍ وَلاٰ وَصٖیلَةٍ وَلاٰ حاٰمٍ وَلٰكِنَّ الَّذٖینَ كَفَرُوا یَفْتَرُونَ عَلَی اللّٰهِ الْكَذِبَۖ وَاَكْثَرُهُمْ لاٰ یَعْقِلُونَ١٠٣وَاِذاٰ قٖیلَ لَهُمْ تَعاٰلَوْا اِلٰی مآٰ اَنْزَلَ اللّٰهُ وَاِلَی الرَّسُولِ قاٰلُوا حَسْبُناٰ ماٰ وَجَدْناٰ عَلَیْهِ ءاٰبآٰءَنآٰۚ اَوَلَوْ كاٰنَ ءاٰبآٰؤُهُمْ لاٰ یَعْلَمُونَ شَیْئًا وَلاٰ یَهْتَدُونَ١٠٤یآٰ اَیُّهَا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا عَلَیْكُمْ اَنْفُسَكُمْۖ لاٰ یَضُرُّكُمْ مَنْ ضَلَّ اِذَا اهْتَدَیْتُمْۚ اِلَی اللّٰهِ مَرْجِعُكُمْ جَمٖیعًا فَیُنَبِّئُكُمْ بِماٰ كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ١٠٥یآٰ اَیُّهَا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا شَهاٰدَةُ بَیْنِكُمْ اِذاٰ حَضَرَ اَحَدَكُمُ الْمَوْتُ حٖینَ الْوَصِیَّةِ اثْناٰنِ ذَواٰ عَدْلٍ مِنْكُمْ اَوْ ءاٰخَراٰنِ مِنْ غَیْرِكُمْ اِنْ اَنْتُمْ ضَرَبْتُمْ فِی الْاَرْضِ فَاَصاٰبَتْكُمْ مُصٖیبَةُ الْمَوْتِۚ تَحْبِسُونَهُماٰ مِنْ بَعْدِ الصَّلٰوةِ فَیُقْسِماٰنِ بِاللّٰهِ اِنِ ارْتَبْتُمْ لاٰ نَشْتَرٖی بِهٖ ثَمَنًا وَلَوْ كاٰنَ ذاٰ قُرْبٰی وَلاٰ نَكْتُمُ شَهاٰدَةَ اللّٰهِ اِنّآٰ اِذًا لَمِنَ الْءاٰثِمٖینَ١٠٦فَاِنْ عُثِرَ عَلٰٓی اَنَّهُمَا اسْتَحَقّآٰ اِثْمًا فَـأٰخَراٰنِ یَقُوماٰنِ مَقاٰمَهُماٰ مِنَ الَّذٖینَ اسْتَحَقَّ عَلَیْهِمُ الْاَوْلَیاٰنِ فَیُقْسِماٰنِ بِاللّٰهِ لَشَهاٰدَتُنآٰ اَحَقُّ مِنْ شَهاٰدَتِهِماٰ وَمَا اعْتَدَیْنآٰ اِنّآٰ اِذًا لَمِنَ الظّاٰلِمٖینَ١٠٧ذٰلِكَ اَدْنٰٓی اَنْ یَأْتُوا بِالشَّهاٰدَةِ عَلٰی وَجْهِهآٰ اَوْ یَخاٰفُوٓا اَنْ تُرَدَّ اَیْماٰنٌ بَعْدَ اَیْماٰنِهِمْۗ وَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاسْمَعُواۗ وَاللّٰهُ لاٰ یَهْدِی الْقَوْمَ الْفاٰسِقٖینَ١٠٨یَوْمَ یَجْمَعُ اللّٰهُ الرُّسُلَ فَیَقُولُ ماٰذآٰ اُجِبْتُمْۖ قاٰلُوا لاٰ عِلْمَ لَنآٰۖ اِنَّكَ اَنْتَ عَلّاٰمُ الْغُیُوبِ١٠٩اِذْ قاٰلَ اللّٰهُ یاٰ عٖیسَی ابْنَ مَرْیَمَ اذْكُرْ نِعْمَتٖی عَلَیْكَ وَعَلٰی واٰلِدَتِكَ اِذْ اَیَّدْتُكَ بِرُوحِ الْقُدُسِ تُكَلِّمُ النّاٰسَ فِی الْمَهْدِ وَكَهْلًاۖ وَاِذْ عَلَّمْتُكَ الْكِتاٰبَ وَالْحِكْمَةَ وَالتَّوْرٰىةَ وَالْاِنْجٖیلَۖ وَاِذْ تَخْلُقُ مِنَ الطّٖینِ كَهَیْئَةِ الطَّیْرِ بِاِذْنٖی فَتَنْفُخُ فٖیهاٰ فَتَكُونُ طَیْرًا بِاِذْنٖیۖ وَتُبْرِیُٔ الْاَكْمَهَ وَالْاَبْرَصَ بِاِذْنٖیۖ وَاِذْ تُخْرِجُ الْمَوْتٰی بِاِذْنٖیۖ وَاِذْ كَفَفْتُ بَنٖیٓ اِسْرآٰئٖیلَ عَنْكَ اِذْ جِئْتَهُمْ بِالْبَیِّناٰتِ فَقاٰلَ الَّذٖینَ كَفَرُوا مِنْهُمْ اِنْ هٰذآٰ اِلّاٰ سِحْرٌ مُبٖینٌ١١٠وَاِذْ اَوْحَیْتُ اِلَی الْحَواٰرِیّٖینَ اَنْ ءاٰمِنُوا بٖی وَبِرَسُولٖی قاٰلُوٓا ءاٰمَنّاٰ وَاشْهَدْ بِاَنَّناٰ مُسْلِمُونَ١١١اِذْ قاٰلَ الْحَواٰرِیُّونَ یاٰ عٖیسَی ابْنَ مَرْیَمَ هَلْ یَسْتَطٖیعُ رَبُّكَ اَنْ یُنَزِّلَ عَلَیْناٰ مآٰئِدَةً مِنَ السَّمآٰءِۖ قاٰلَ اتَّقُوا اللّٰهَ اِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنٖینَ١١٢قاٰلُوا نُرٖیدُ اَنْ نَأْكُلَ مِنْهاٰ وَتَطْمَئِنَّ قُلُوبُناٰ وَنَعْلَمَ اَنْ قَدْ صَدَقْتَناٰ وَنَكُونَ عَلَیْهاٰ مِنَ الشّاٰهِدٖینَ١١٣قاٰلَ عٖیسَی ابْنُ مَرْیَمَ اللّٰهُمَّ رَبَّنآٰ اَنْزِلْ عَلَیْناٰ مآٰئِدَةً مِنَ السَّمآٰءِ تَكُونُ لَناٰ عٖیدًا لِاَوَّلِناٰ وَءاٰخِرِناٰ وَءاٰیَةً مِنْكَۖ وَارْزُقْناٰ وَاَنْتَ خَیْرُ الرّاٰزِقٖینَ١١٤قاٰلَ اللّٰهُ اِنّٖی مُنَزِّلُهاٰ عَلَیْكُمْۖ فَمَنْ یَكْفُرْ بَعْدُ مِنْكُمْ فَاِنّٖیٓ اُعَذِّبُهُۥ عَذاٰبًا لآٰ اُعَذِّبُهُۥٓ اَحَدًا مِنَ الْعاٰلَمٖینَ١١٥وَاِذْ قاٰلَ اللّٰهُ یاٰ عٖیسَی ابْنَ مَرْیَمَ ءَاَنْتَ قُلْتَ لِلنّاٰسِ اتَّخِذُونٖی وَاُمِّیَ اِلٰهَیْنِ مِنْ دُونِ اللّٰهِۖ قاٰلَ سُبْحاٰنَكَ ماٰ یَكُونُ لٖیٓ اَنْ اَقُولَ ماٰ لَیْسَ لٖی بِحَقٍّۚ اِنْ كُنْتُ قُلْتُهُۥ فَقَدْ عَلِمْتَهُۥۚ تَعْلَمُ ماٰ فٖی نَفْسٖی وَلآٰ اَعْلَمُ ماٰ فٖی نَفْسِكَۚ اِنَّكَ اَنْتَ عَلّاٰمُ الْغُیُوبِ١١٦ماٰ قُلْتُ لَهُمْ اِلّاٰ مآٰ اَمَرْتَنٖی بِهٖٓ اَنِ اعْبُدُوا اللّٰهَ رَبّٖی وَرَبَّكُمْۚ وَكُنْتُ عَلَیْهِمْ شَهٖیدًا ماٰ دُمْتُ فٖیهِمْۖ فَلَمّاٰ تَوَفَّیْتَنٖی كُنْتَ اَنْتَ الرَّقٖیبَ عَلَیْهِمْۚ وَاَنْتَ عَلٰی كُلِّ شَیْءٍ شَهٖیدٌ١١٧اِنْ تُعَذِّبْهُمْ فَاِنَّهُمْ عِباٰدُكَۖ وَاِنْ تَغْفِرْ لَهُمْ فَاِنَّكَ اَنْتَ الْعَزٖیزُ الْحَكٖیمُ١١٨قاٰلَ اللّٰهُ هٰذاٰ یَوْمُ یَنْفَعُ الصّاٰدِقٖینَ صِدْقُهُمْۚ لَهُمْ جَنّاٰتٌ تَجْرٖی مِنْ تَحْتِهَا الْاَنْهاٰرُ خاٰلِدٖینَ فٖیهآٰ اَبَدًاۖ رَضِیَ اللّٰهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُۚ ذٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظٖیمُ١١٩لِلّٰهِ مُلْكُ السَّمٰواٰتِ وَالْاَرْضِ وَماٰ فٖیهِنَّۚ وَهُوَ عَلٰی كُلِّ شَیْءٍ قَدٖیرٌ١٢٠

سوره مائدةمدنی120به نام خداوند بخشنده بخشایشگر ای کسانی که ایمان آورده‌اید! به پیمانها (و قراردادها) وفا کنید! چهارپایان (و جنین آنها) برای شما حلال شده است؛ مگر آنچه بر شما خوانده می‌شود (و استثنا خواهد شد). و به هنگام احرام، صید را حلال نشمرید! خداوند هر چه بخواهد (و مصلحت باشد) حکم می‌کند. 1ای کسانی که ایمان آورده‌اید! شعائر و حدود الهی (و مراسم حج را محترم بشمرید! و مخالفت با آنها) را حلال ندانید! و نه ماه حرام را، و نه قربانیهای بی‌نشان و نشاندار را، و نه آنها را که به قصد خانه خدا برای به دست آوردن فضل پروردگار و خشنودی او می‌آیند! اما هنگامی که از احرام بیرون آمدید، صیدکردن برای شما مانعی ندارد. و خصومت با جمعیّتی که شما را از آمدن به مسجد الحرام (در سال حدیبیه) بازداشتند، نباید شما را وادار به تعدّی و تجاوز کند! و (همواره) در راه نیکی و پرهیزگاری با هم تعاون کنید! و (هرگز) در راه گناه و تعدّی همکاری ننمایید! و از (مخالفت فرمان) خدا بپرهیزید که مجازات خدا شدید است! 2گوشت مردار، و خون، و گوشت خوک، و حیواناتی که به غیر نام خدا ذبح شوند، و حیوانات خفه‌شده، و به زجر کشته شده، و آنها که بر اثر پرت‌شدن از بلندی بمیرند، و آنها که به ضرب شاخ حیوان دیگری مرده باشند، و باقیمانده صید حیوان درنده -مگر آنکه (بموقع به آن حیوان برسید، و) آن را سرببرید- و حیواناتی که روی بتها (یا در برابر آنها) ذبح می‌شوند، (همه) بر شما حرام شده است؛ و (همچنین) قسمت کردن گوشت حیوان به وسیله چوبه‌های تیر مخصوص بخت آزمایی؛ تمام این اعمال، فسق و گناه است -امروز، کافران از (زوال) آیین شما، مأیوس شدند؛ بنابر این، از آنها نترسید! و از (مخالفت) من بترسید! امروز، دین شما را کامل کردم؛ و نعمت خود را بر شما تمام نمودم؛ و اسلام را به عنوان آیین (جاودان) شما پذیرفتم- امّا آنها که در حال گرسنگی، دستشان به غذای دیگری نرسد، و متمایل به گناه نباشند، (مانعی ندارد که از گوشتهای ممنوع بخورند؛) خداوند، آمرزنده و مهربان است. 3از تو سؤال می‌کنند چه چیزهایی برای آنها حلال شده است؟ بگو: «آنچه پاکیزه است، برای شما حلال گردیده؛ (و نیز صید) حیوانات شکاری و سگهای آموخته (و تربیت یافته) که از آنچه خداوند به شما تعلیم داده به آنها یاد داده‌اید، (بر شما حلال است؛) پس، از آنچه این حیوانات برای شما (صید می‌کنند و) نگاه می‌دارند، بخورید؛ و نام خدا را (به هنگام فرستادن حیوان برای شکار،) بر آن ببرید؛ و از (معصیت) خدا بپرهیزید که خداوند سریع الحساب است!» 4امروز چیزهای پاکیزه برای شما حلال شده؛ و (همچنین) طعام اهل کتاب، برای شما حلال است؛ و طعام شما برای آنها حلال؛ و (نیز) زنان پاکدامن از مسلمانان، و زنان پاکدامن از اهل کتاب، حلالند؛ هنگامی که مهر آنها را بپردازید و پاکدامن باشید؛ نه زناکار، و نه دوست پنهانی و نامشروع گیرید. و کسی که انکار کند آنچه را باید به آن ایمان بیاورد، اعمال او تباه می‌گردد؛ و در سرای دیگر، از زیانکاران خواهد بود. 5ای کسانی که ایمان آورده‌اید! هنگامی که به نماز می‌ایستید، صورت و دستها را تا آرنج بشویید! و سر و پاها را تا مفصل [= برآمدگی پشت پا] مسح کنید! و اگر جنب باشید، خود را بشویید (و غسل کنید)! و اگر بیمار یا مسافر باشید، یا یکی از شما از محل پستی آمده [= قضای حاجت کرده‌]، یا با زنان تماس گرفته (و آمیزش جنسی کرده‌اید)، و آب (برای غسل یا وضو) نیابید، با خاک پاکی تیمم کنید! و از آن، بر صورت [= پیشانی‌] و دستها بکشید! خداوند نمی‌خواهد مشکلی برای شما ایجاد کند؛ بلکه می‌خواهد شما را پاک سازد و نعمتش را بر شما تمام نماید؛ شاید شکر او را بجا آورید! 6و به یاد آورید نعمت خدا را بر شما، و پیمانی را که با تأکید از شما گرفت، آن زمان که گفتید: «شنیدیم و اطاعت کردیم»! و از (مخالفت فرمان) خدا بپرهیزید که خدا، از آنچه درون سینه‌هاست، آگاه است! 7ای کسانی که ایمان آورده‌اید! همواره برای خدا قیام کنید، و از روی عدالت، گواهی دهید! دشمنی با جمعیّتی، شما را به گناه و ترک عدالت نکشاند! عدالت کنید، که به پرهیزگاری نزدیکتر است! و از (معصیت) خدا بپرهیزید، که از آنچه انجام می‌دهید، با خبر است! 8خداوند، به آنها که ایمان آورده و اعمال صالح انجام داده‌اند، وعده آمرزش و پاداش عظیمی داده است. 9و کسانی که کافر شدند و آیات ما را تکذیب کردند، اهل دوزخند. 10ای کسانی که ایمان آورده‌اید! نعمتی را که خدا به شما بخشید، به یاد آورید؛ آن زمان که جمعی (از دشمنان)، قصد داشتند دست به سوی شما دراز کنند (و شما را از میان بردارند)، اما خدا دست آنها را از شما باز داشت! از خدا بپرهیزید! و مؤمنان باید تنها بر خدا توکّل کنند! 11خدا از بنی اسرائیل پیمان گرفت. و از آنها، دوازده نقیب [= سرپرست‌] برانگیختیم. و خداوند (به آنها) گفت: «من با شما هستم! اگر نماز را برپا دارید، و زکات را بپردازید، و به رسولان من ایمان بیاورید و آنها را یاری کنید، و به خدا قرض الحسن بدهید [= در راه او، به نیازمندان کمک کنید]، گناهان شما را می‌پوشانم [= می بخشم‌]؛ و شما را در باغهایی از بهشت، که نهرها از زیر درختانش جاری است، وارد می‌کنم. اما هر کس از شما بعد از این کافر شود، از راه راست منحرف گردیده است. 12ولی بخاطر پیمان‌شکنی، آنها را از رحمت خویش دور ساختیم؛ و دلهای آنان را سخت و سنگین نمودیم؛ سخنان (خدا) را از موردش تحریف می‌کنند؛ و بخشی از آنچه را به آنها گوشزد شده بود، فراموش کردند؛ و هر زمان، از خیانتی (تازه) از آنها آگاه می‌شوی، مگر عده کمی از آنان؛ ولی از آنها درگذر و صرف‌نظر کن، که خداوند نیکوکاران را دوست می‌دارد! 13و از کسانی که ادّعای نصرانیّت (و یاری مسیح) داشتند (نیز) پیمان گرفتیم؛ ولی آنها قسمت مهمّی را از آنچه به آنان تذکّر داده شده بود فراموش کردند؛ از این رو در میان آنها، تا دامنه قیامت، عداوت و دشمنی افکندیم. و خداوند، (در قیامت) آنها را از آنچه انجام می‌دادند (و نتایج آن)، آگاه خواهد ساخت. 14ای اهل کتاب! پیامبر ما، که بسیاری از حقایق کتاب آسمانی را که شما کتمان می‌کردید روشن می‌سازد، به سوی شما آمد؛ و از بسیاری از آن، (که فعلاً افشای آن مصلحت نیست،) صرف نظر می‌نماید. (آری،) از طرف خدا، نور و کتاب آشکاری به سوی شما آمد. 15خداوند به برکت آن، کسانی را که از خشنودی او پیروی کنند، به راه‌های سلامت، هدایت می‌کند؛ و به فرمان خود، از تاریکیها به سوی روشنایی می‌برد؛ و آنها را به سوی راه راست، رهبری می‌نماید. 16آنها که گفتند: «خدا، همان مسیح بن مریم است»، بطور مسلّم کافر شدند؛ بگو: «اگر خدا بخواهد مسیح بن مریم و مادرش و همه کسانی را که روی زمین هستند هلاک کند، چه کسی می‌تواند جلوگیری کند؟ (آری،) حکومت آسمانها و زمین، و آنچه میان آن دو قرار دارد از آن خداست؛ هر چه بخواهد، می‌آفریند؛ (حتّی انسانی بدون پدر، مانند مسیح؛) و او، بر هر چیزی تواناست.» 17یهود و نصاری گفتند: «ما، فرزندان خدا و دوستان (خاصّ) او هستیم.» بگو: «پس چرا شما را در برابر گناهانتان مجازات می‌کند؟! بلکه شما هم بشری هستید از مخلوقاتی که آفریده؛ هر کس را بخواهد (و شایسته بداند)، می‌بخشد؛ و هر کس را بخواهد (و مستحق بداند)، مجازات می‌کند؛ و حکومت آسمانها و زمین و آنچه در میان آنهاست، از آن اوست؛ و بازگشت همه موجودات، به سوی اوست.» 18ای اهل کتاب! رسول ما، پس از فاصله و فترتی میان پیامبران، به سوی شما آمد؛ در حالی که حقایق را برای شما بیان می‌کند؛ تا مبادا (روز قیامت) بگویید: «نه بشارت دهنده‌ای به سراغ ما آمد، و نه بیم دهنده‌ای»! (هم اکنون، پیامبر) بشارت‌دهنده و بیم‌دهنده، به سوی شما آمد! و خداوند بر همه چیز تواناست. 19(به یاد آورید) هنگامی را که موسی به قوم خود گفت: «ای قوم من! نعمت خدا را بر خود متذکّر شوید هنگامی که در میان شما، پیامبرانی قرار داد؛ (و زنجیر بندگی و اسارت فرعونی را شکست) و شما را حاکم و صاحب اختیار خود قرار داد؛ و به شما چیزهایی بخشید که به هیچ یک از جهانیان نداده بود! 20ای قوم! به سرزمین مقدّسی که خداوند برای شما مقرّر داشته، وارد شوید! و به پشت سر خود بازنگردید (و عقب گرد نکنید) که زیانکار خواهید بود!» 21گفتند: «ای موسی! در آن (سرزمین)، جمعیّتی (نیرومند و) ستمگرند؛ و ما هرگز وارد آن نمی‌شویم تا آنها از آن خارج شوند؛ اگر آنها از آن خارج شوند، ما وارد خواهیم شد!» 22(ولی) دو نفر از مردانی که از خدا می‌ترسیدند، و خداوند به آنها، نعمت (عقل و ایمان و شهامت) داده بود، گفتند: «شما وارد دروازه شهر آنان شوید! هنگامی که وارد شدید، پیروز خواهید شد. و بر خدا توکل کنید اگر ایمان دارید!» 23(بنی اسرائیل) گفتند: «ای موسی! تا آنها در آنجا هستند، ما هرگز وارد نخواهیم شد! تو و پروردگارت بروید و (با آنان) بجنگید، ما همینجا نشسته‌ایم»! 24(موسی) گفت: «پروردگارا! من تنها اختیار خودم و برادرم را دارم، میان ما و این جمعیّت گنهکار، جدایی بیفکن!» 25خداوند (به موسی) فرمود: «این سرزمین (مقدس)، تا چهل سال بر آنها ممنوع است (و به آن نخواهند رسید)؛ پیوسته در زمین (در این بیابان)، سرگردان خواهند بود؛ و در باره (سرنوشت) این جمعیّت گنهکار، غمگین مباش!» 26 و داستان دو فرزند آدم را بحقّ بر آنها بخوان: هنگامی که هر کدام، کاری برای تقرّب (به پروردگار) انجام دادند؛ امّا از یکی پذیرفته شد، و از دیگری پذیرفته نشد؛ (برادری که عملش مردود شده بود، به برادر دیگر) گفت: «به خدا سوگند تو را خواهم کشت!» (برادر دیگر) گفت: «(من چه گناهی دارم؟ زیرا) خدا، تنها از پرهیزگاران می‌پذیرد! 27اگر تو برای کشتن من، دست دراز کنی، من هرگز به قتل تو دست نمی‌گشایم، چون از پروردگار جهانیان می‌ترسم! 28من می‌خواهم تو با گناه من و خودت (از این عمل) بازگردی (و بار هر دو گناه را به دوش کشی)؛ و از دوزخیان گردی. و همین است سزای ستمکاران! 29نفس سرکش، کم کم او را به کشتن برادرش ترغیب کرد؛ (سرانجام) او را کشت؛ و از زیانکاران شد. 30سپس خداوند زاغی را فرستاد که در زمین، جستجو (و کندوکاو) می‌کرد؛ تا به او نشان دهد چگونه جسد برادر خود را دفن کند. او گفت: «وای بر من! آیا من نتوانستم مثل این زاغ باشم و جسد برادرم را دفن کنم؟!» و سرانجام (از ترس رسوایی، و بر اثر فشار وجدان، از کار خود) پشیمان شد. 31به همین جهت، بر بنی اسرائیل مقرّر داشتیم که هر کس، انسانی را بدون ارتکاب قتل یا فساد در روی زمین بکشد، چنان است که گویی همه انسانها را کشته؛ و هر کس، انسانی را از مرگ رهایی بخشد، چنان است که گویی همه مردم را زنده کرده است. و رسولان ما، دلایل روشن برای بنی اسرائیل آوردند، اما بسیاری از آنها، پس از آن در روی زمین، تعدّی و اسراف کردند. 32کیفر آنها که با خدا و پیامبرش به جنگ برمی‌خیزند، و اقدام به فساد در روی زمین می‌کنند، (و با تهدید اسلحه، به جان و مال و ناموس مردم حمله می‌برند،) فقط این است که اعدام شوند؛ یا به دار آویخته گردند؛ یا (چهار انگشت از) دست (راست) و پای (چپ) آنها، بعکس یکدیگر، بریده شود؛ و یا از سرزمین خود تبعید گردند. این رسوایی آنها در دنیاست؛ و در آخرت، مجازات عظیمی دارند. 33مگر آنها که پیش از دست یافتن شما بر آنان، توبه کنند؛ پس بدانید (خدا توبه آنها را می‌پذیرد؛) خداوند آمرزنده و مهربان است. 34ای کسانی که ایمان آورده‌اید! از (مخالفت فرمان) خدا بپرهیزید! و وسیله‌ای برای تقرب به او بجوئید! و در راه او جهاد کنید، باشد که رستگار شوید! 35بیقین کسانی که کافر شدند، اگر تمام آنچه روی زمین است و همانند آن، مال آنها باشد و همه آن را برای نجات از کیفر روز قیامت بدهند، از آنان پذیرفته نخواهد شد؛ و مجازات دردناکی خواهند داشت. 36پیوسته می‌خواهند از آتش خارج شوند، ولی نمی‌توانند از آن خارج گردند؛ و برای آنها مجازاتی پایدار است. 37دست مرد دزد و زن دزد را، به کیفر عملی که انجام داده‌اند، بعنوان یک مجازات الهی، قطع کنید! و خداوند توانا و حکیم است. 38اما آن کس که پس از ستم کردن، توبه و جبران نماید، خداوند توبه او را می‌پذیرد؛ (و از این مجازات؛ معاف می‌شود، زیرا) خداوند، آمرزنده و مهربان است. 39آیا نمی‌دانی که حکومت و فرمانروائی آسمانها و زمین از آن خداست؟ هر کس را بخواهد (و مستحق بداند)، کیفر می‌کند؛ و هر کس را بخواهد و شایسته بداند، می‌بخشد؛ و خداوند بر هر چیزی قادر است. 40ای فرستاده (خدا)! آنها که در مسیر کفر شتاب می‌کنند و با زبان می‌گویند: «ایمان آوردیم» و قلب آنها ایمان نیاورده، تو را اندوهگین نسازند! و (همچنین) گروهی از یهودیان که خوب به سخنان تو گوش می‌دهند، تا دستاویزی برای تکذیب تو بیابند؛ آنها جاسوسان گروه دیگری هستند که خودشان نزد تو نیامده‌اند؛ آنها سخنان را از مفهوم اصلیش تحریف می‌کنند، و (به یکدیگر) می‌گویند: «اگر این (که ما می‌خواهیم) به شما داده شد (و محمد بر طبق خواسته شما داوری کرد،) بپذیرید، وگرنه (از او) دوری کنید!» (ولی) کسی را که خدا (بر اثر گناهان پی‌درپی او) بخواهد مجازات کند، قادر به دفاع از او نیستی؛ آنها کسانی هستند که خدا نخواسته دلهایشان را پاک کند؛ در دنیا رسوایی، و در آخرت مجازات بزرگی نصیبشان خواهد شد. 41آنها بسیار به سخنان تو گوش می‌دهند تا آن را تکذیب کنند؛ مال حرام فراوان می خورند؛ پس اگر نزد تو آمدند، در میان آنان داوری کن، یا (اگر صلاح دانستی) آنها را به حال خود واگذار! و اگر از آنان صرف‌نظر کنی، به تو هیچ زیانی نمی‌رسانند؛ و اگر میان آنها داوری کنی، با عدالت داوری کن، که خدا عادلان را دوست دارد! 42چگونه تو را به داوری می‌طلبند؟! در حالی که تورات نزد ایشان است؛ و در آن، حکم خدا هست. (وانگهی) پس از داوری‌خواستن از حکم تو، (چرا) روی می گردانند؟! آنها مؤمن نیستند. 43ما تورات را نازل کردیم در حالی که در آن، هدایت و نور بود؛ و پیامبران، که در برابر فرمان خدا تسلیم بودند، با آن برای یهود حکم می‌کردند؛ و (همچنین) علما و دانشمندان به این کتاب که به آنها سپرده شده و بر آن گواه بودند، داوری می‌نمودند. بنابر این، (بخاطر داوری بر طبق آیات الهی،) از مردم نهراسید! و از من بترسید! و آیات مرا به بهای ناچیزی نفروشید! و آنها که به احکامی که خدا نازل کرده حکم نمی‌کنند، کافرند. 44و بر آنها [= بنی اسرائیل‌] در آن [= تورات‌]، مقرر داشتیم که جان در مقابل جان، و چشم در مقابل چشم، و بینی در برابر بینی، و گوش در مقابل گوش، و دندان در برابر دندان می‌باشد؛ و هر زخمی، قصاص دارد؛ و اگر کسی آن را ببخشد (و از قصاص، صرف‌نظر کند)، کفاره (گناهان) او محسوب می‌شود؛ و هر کس به احکامی که خدا نازل کرده حکم نکند، ستمگر است. 45و بدنبال آنها [= پیامبران پیشین‌]، عیسی بن مریم را فرستادیم در حالی که کتاب تورات را که پیش از او فرستاده شده بود تصدیق داشت؛ و انجیل را به او دادیم که در آن، هدایت و نور بود؛ و (این کتاب آسمانی نیز) تورات را، که قبل از آن بود، تصدیق می‌کرد؛ و هدایت و موعظه‌ای برای پرهیزگاران بود. 46اهل انجیل [= پیروان مسیح‌] نیز باید به آنچه خداوند در آن نازل کرده حکم کنند! و کسانی که بر طبق آنچه خدا نازل کرده حکم نمی‌کنند، فاسقند. 47و این کتاب [= قرآن‌] را به حق بر تو نازل کردیم، در حالی که کتب پیشین را تصدیق می‌کند، و حافظ و نگاهبان آنهاست؛ پس بر طبق احکامی که خدا نازل کرده، در میان آنها حکم کن! از هوی و هوسهای آنان پیروی نکن! و از احکام الهی، روی مگردان! ما برای هر کدام از شما، آیین و طریقه روشنی قرار دادیم؛ و اگر خدا می‌خواست، همه شما را امت واحدی قرارمی‌داد؛ ولی خدا می‌خواهد شما را در آنچه به شما بخشیده بیازماید؛ (و استعدادهای مختلف شما را پرورش دهد). پس در نیکیها بر یکدیگر سبقت جویید! بازگشت همه شما، به سوی خداست؛ سپس از آنچه در آن اختلاف می‌کردید؛ به شما خبر خواهد داد. 48و در میان آنها [= اهل کتاب‌]، طبق آنچه خداوند نازل کرده، داوری کن! و از هوسهای آنان پیروی مکن! و از آنها برحذر باش، مبادا تو را از بعض احکامی که خدا بر تو نازل کرده، منحرف سازند! و اگر آنها (از حکم و داوری تو)، روی گردانند، بدان که خداوند می‌خواهد آنان را بخاطر پاره‌ای از گناهانشان مجازات کند؛ و بسیاری از مردم فاسقند. 49آیا آنها حکم جاهلیّت را (از تو) می‌خواهند؟! و چه کسی بهتر از خدا، برای قومی که اهل یقین هستند، حکم می‌کند؟! 50 ای کسانی که ایمان آورده‌اید! یهود و نصاری را ولّی (و دوست و تکیه‌گاه خود،) انتخاب نکنید! آنها اولیای یکدیگرند؛ و کسانی که از شما با آنان دوستی کنند، از آنها هستند؛ خداوند، جمعیّت ستمکار را هدایت نمی‌کند 51(ولی) کسانی را که در دلهایشان بیماری است می‌بینی که در (دوستی با آنان)، بر یکدیگر پیشی می‌گیرند، و می‌گویند: «می‌ترسیم حادثه‌ای برای ما اتفاق بیفتد (و نیاز به کمک آنها داشته باشیم!)» شاید خداوند پیروزی یا حادثه دیگری از سوی خود (به نفع مسلمانان) پیش بیاورد؛ و این دسته، از آنچه در دل پنهان داشتند، پشیمان گردند! 52آنها که ایمان آورده‌اند می‌گویند: «آیا این (منافقان) همانها هستند که با نهایت تأکید سوگند یاد کردند که با شما هستند؟! (چرا کارشان به اینجا رسید؟!)» (آری،) اعمالشان نابود گشت، و زیانکار شدند. 53ای کسانی که ایمان آورده‌اید! هر کس از شما، از آیین خود بازگردد، (به خدا زیانی نمی‌رساند؛ خداوند جمعیّتی را می‌آورد که آنها را دوست دارد و آنان (نیز) او را دوست دارند، در برابر مؤمنان متواضع، و در برابر کافران سرسخت و نیرومندند؛ آنها در راه خدا جهاد می‌کنند، و از سرزنش هیچ ملامتگری هراسی ندارند. این، فضل خداست که به هر کس بخواهد (و شایسته ببیند) می‌دهد؛ و (فضل) خدا وسیع، و خداوند داناست. 54سرپرست و ولیّ شما، تنها خداست و پیامبر او و آنها که ایمان آورده‌اند؛ همانها که نماز را برپا می‌دارند، و در حال رکوع، زکات می‌دهند. 55و کسانی که ولایت خدا و پیامبر او و افراد باایمان را بپذیرند، پیروزند؛ (زیرا) حزب و جمعیّت خدا پیروز است. 56ای کسانی که ایمان آورده‌اید! افرادی که آیین شما را به باد استهزاء و بازی می‌گیرند -از اهل کتاب و مشرکان- ولیّ خود انتخاب نکنید؛ و از خدا بپرهیزید اگر ایمان دارید! 57آنها هنگامی که (اذان می‌گویید، و مردم را) به نماز فرا می‌خوانید، آن را به مسخره و بازی می‌گیرند؛ این بخاطر آن است که آنها جمعی نابخردند. 58بگو: «ای اهل کتاب! آیا به ما خرده می‌گیرید؟ (مگر ما چه کرده‌ایم) جز اینکه به خداوند یگانه، و به آنچه بر ما نازل شده، و به آنچه پیش از این نازل گردیده، ایمان آورده‌ایم. و این، بخاطر آن است که بیشتر شما، از راه حق، خارج شده‌اید.» 59بگو: «آیا شما را از کسانی که موقعیّت و پاداششان نزد خدا بدتر از این است، با خبر کنم؟ کسانی که خداوند آنها را از رحمت خود دور ساخته، و مورد خشم قرار داده، (و مسخ کرده،) و از آنها، میمونها و خوکهایی قرار داده، و پرستش بت کرده‌اند؛ موقعیّت و محل آنها، بدتر است؛ و از راه راست، گمراهترند.» 60هنگامی که نزد شما می‌آیند، می‌گویند: «ایمان آورده‌ایم!» (امّا) با کفر وارد می‌شوند، و با کفر خارج می‌گردند؛ و خداوند، از آنچه کتمان می‌کردند، آگاهتر است! 61بسیاری از آنان را می‌بینی که در گناه و تعدّی، و خوردن مال حرام، شتاب می‌کنند! چه زشت است کاری که انجام می‌دادند! 62چرا دانشمندان نصاری و علمای یهود، آنها را از سخنان گناه‌آمیز و خوردن مال حرام، نهی نمی‌کنند؟! چه زشت است عملی که انجام می‌دادند! 63و یهود گفتند: «دست خدا (با زنجیر) بسته است.» دستهایشان بسته باد! و بخاطر این سخن، از رحمت (الهی) دور شوند! بلکه هر دو دست (قدرت) او، گشاده است؛ هرگونه بخواهد، می‌بخشد! ولی این آیات، که از طرف پروردگارت بر تو نازل شده، بر طغیان و کفر بسیاری از آنها می‌افزاید. و ما در میان آنها تا روز قیامت عداوت و دشمنی افکندیم. هر زمان آتش جنگی افروختند، خداوند آن را خاموش ساخت؛ و برای فساد در زمین، تلاش می‌کنند؛ و خداوند، مفسدان را دوست ندارد. 64و اگر اهل کتاب ایمان بیاورند و تقوا پیشه کنند، گناهان آنها را می‌بخشیم؛ و آنها را در باغهای پرنعمت بهشت، وارد می‌سازیم. 65و اگر آنان، تورات و انجیل و آنچه را از سوی پروردگارشان بر آنها نازل شده [= قرآن‌] برپا دارند، از آسمان و زمین، روزی خواهند خورد؛ جمعی از آنها، معتدل و میانه‌رو هستند، ولی بیشترشان اعمال بدی انجام می‌دهند. 66ای پیامبر! آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده است، کاملاً (به مردم) برسان! و اگر نکنی، رسالت او را انجام نداده‌ای! خداوند تو را از (خطرات احتمالی) مردم، نگاه می‌دارد؛ و خداوند، جمعیّت کافران (لجوج) را هدایت نمی‌کند. 67ای اهل کتاب! شما هیچ آیین صحیحی ندارید، مگر اینکه تورات و انجیل و آنچه را از طرف پروردگارتان بر شما نازل شده است، برپا دارید. ولی آنچه بر تو از سوی پروردگارت نازل شده، (نه تنها مایه بیداری آنها نمی‌گردد، بلکه) بر طغیان و کفر بسیاری از آنها می‌افزاید. بنابر این، از این قوم کافر، (و مخالفت آنها،) غمگین مباش! 68آنها که ایمان آورده‌اند، و یهود و صابئان و مسیحیان، هرگاه به خداوند یگانه و روز جزا، ایمان بیاورند، و عمل صالح انجام دهند، نه ترسی بر آنهاست، و نه غمگین خواهند شد. 69ما از بنی اسرائیل پیمان گرفتیم؛ و رسولانی به سوی آنها فرستادیم؛ (ولی) هر زمان پیامبری حکمی بر خلاف هوسها و دلخواه آنها می‌آورد، عده‌ای را تکذیب می‌کردند؛ و عده‌ای را می‌کشتند. 70گمان کردند مجازاتی در کار نخواهد بود! از این‌رو (از دیدن حقایق و شنیدن سخنان حق،) نابینا و کر شدند؛ سپس (بیدار گشتند، و) خداوند توبه آنها را پذیرفت، دیگربار (در خواب غفلت فرو رفتند، و) بسیاری از آنها کور و کر شدند؛ و خداوند، به آنچه انجام می‌دهند، بیناست. 71آنها که گفتند: «خداوند همان مسیح بن مریم است»، بیقین کافر شدند، (با اینکه خود) مسیح گفت: ای بنی اسرائیل! خداوند یگانه را، که پروردگار من و شماست، پرستش کنید! زیرا هر کس شریکی برای خدا قرار دهد، خداوند بهشت را بر او حرام کرده است؛ و جایگاه او دوزخ است؛ و ستمکاران، یار و یاوری ندارند. 72آنها که گفتند: «خداوند، یکی از سه خداست» (نیز) بیقین کافر شدند؛ معبودی جز معبود یگانه نیست؛ و اگر از آنچه می‌گویند دست بر ندارند، عذاب دردناکی به کافران آنها (که روی این عقیده ایستادگی کنند،) خواهد رسید. 73آیا به سوی خدا بازنمی‌گردند، و از او طلب آمرزش نمی‌کنند؟ (در حالی که) خداوند آمرزنده مهربان است. 74مسیح فرزند مریم، فقط فرستاده (خدا) بود؛ پیش از وی نیز، فرستادگان دیگری بودند، مادرش، زن بسیار راستگویی بود؛ هر دو، غذا می‌خوردند؛ (با این حال، چگونه دعوی الوهیّت مسیح و پرستش مریم را دارید؟!) بنگر چگونه نشانه را برای آنها آشکار می‌سازیم! سپس بنگر چگونه از حق بازگردانده می‌شوند! 75بگو: «آیا جز خدا چیزی را می‌پرستید که مالک سود و زیان شما نیست؟! و خداوند، شنوا و داناست.» 76بگو: «ای اهل کتاب! در دین خود، غلوّ (و زیاده روی) نکنید! و غیر از حق نگویید! و از هوسهای جمعیّتی که پیشتر گمراه شدند و دیگران را گمراه کردند و از راه راست منحرف گشتند، پیروی ننمایید!» 77کافران بنی اسرائیل، بر زبان داوود و عیسی بن مریم، لعن (و نفرین) شدند! این بخاطر آن بود که گناه کردند، و تجاوز می‌نمودند. 78آنها از اعمال زشتی که انجام می‌دادند، یکدیگر را نهی نمی‌کردند؛ چه بدکاری انجام می‌دادند! 79بسیاری از آنها را می‌بینی که کافران (و بت‌پرستان) را دوست می‌دارند (و با آنها طرح دوستی می‌ریزند)؛ نفس (سرکش) آنها، چه بد اعمالی از پیش برای (معاد) آنها فرستاد! که نتیجه آن، خشم خداوند بود؛ و در عذاب (الهی) جاودانه خواهند ماند. 80و اگر به خدا و پیامبر (ص) و آنچه بر او نازل شده، ایمان می‌آوردند، (هرگز) آنان [= کافران‌] را به دوستی اختیار نمی‌کردند؛ ولی بسیاری از آنها فاسقند. 81  بطور مسلّم، دشمنترین مردم نسبت به مؤمنان را، یهود و مشرکان خواهی یافت؛ و نزدیکترین دوستان به مؤمنان را کسانی می‌یابی که می‌گویند: «ما نصاری هستیم»؛ این بخاطر آن است که در میان آنها، افرادی عالم و تارک دنیا هستند؛ و آنها (در برابر حق) تکبّر نمی‌ورزند. 82و هر زمان آیاتی را که بر پیامبر (اسلام) نازل شده بشنوند، چشمهای آنها را می‌بینی که (از شوق،) اشک می‌ریزد، بخاطر حقیقتی که دریافته‌اند؛ آنها می‌گویند: «پروردگارا! ایمان آوردیم؛ پس ما را با گواهان (و شاهدان حق، در زمره یاران محمد) بنویس! 83چرا ما به خدا و آنچه از حق به ما رسیده است، ایمان نیاوریم، در حالی که آرزو داریم پروردگارمان ما را در زمره صالحان قرار دهد؟!» 84خداوند بخاطر این سخن، به آنها باغهایی از بهشت پاداش داد که از زیر درختانش، نهرها جاری است؛ جاودانه در آن خواهند ماند؛ و این است جزای نیکوکاران! 85و کسانی که کافر شدند و آیات ما را تکذیب کردند، همانها اهل دوزخند. 86ای کسانی که ایمان آورده‌اید! چیزهای پاکیزه را که خداوند برای شما حلال کرده است، حرام نکنید! و از حدّ، تجاوز ننمایید! زیرا خداوند متجاوزان را دوست نمی‌دارد. 87و از نعمتهای حلال و پاکیزه‌ای که خداوند به شما روزی داده است، بخورید! و از (مخالفت) خداوندی که به او ایمان دارید، بپرهیزید! 88خداوند شما را بخاطر سوگندهای بیهوده (و خالی از اراده،) مؤاخذه نمی‌کند؛ ولی در برابر سوگندهایی که (از روی اراده) محکم کرده‌اید، مؤاخذه می‌نماید. کفاره این‌گونه قسمها، اطعام ده نفر مستمند، از غذاهای معمولی است که به خانواده خود می‌دهید؛ یا لباس پوشاندن بر آن ده نفر؛ و یا آزاد کردن یک برده؛ و کسی که هیچ کدام از اینها را نیابد، سه روز روزه می‌گیرد؛ این، کفاره سوگندهای شماست به هنگامی که سوگند یاد می‌کنید (و مخالفت می‌نمایید). و سوگندهای خود را حفظ کنید (و نشکنید!) خداوند آیات خود را این چنین برای شما بیان می‌کند، شاید شکر او را بجا آورید! 89ای کسانی که ایمان آورده‌اید! شراب و قمار و بتها و ازلام [= نوعی بخت‌آزمایی]، پلید و از عمل شیطان است، از آنها دوری کنید تا رستگار شوید! 90شیطان می‌خواهد به وسیله شراب و قمار، در میان شما عداوت و کینه ایجاد کند، و شما را از یاد خدا و از نماز بازدارد. آیا (با این همه زیان و فساد، و با این نهی اکید،) خودداری خواهید کرد؟! 91اطاعت خدا و اطاعت پیامبر کنید! و (از مخالفت فرمان او) بترسید! و اگر روی برگردانید، (مستحق مجازات خواهید بود؛ و) بدانید بر پیامبر ما، جز ابلاغ آشکار، چیز دیگری نیست (و این وظیفه را در برابر شما، انجام داده است). 92بر کسانی که ایمان آورده و اعمال صالح انجام داده‌اند، گناهی در آنچه خورده‌اند نیست؛ (و نسبت به نوشیدن شراب، قبل از نزول حکم تحریم، مجازات نمی‌شوند؛) اگر تقوا پیشه کنند، و ایمان بیاورند، و اعمال صالح انجام دهند؛ سپس تقوا پیشه کنند و ایمان آورند؛ سپس تقوا پیشه کنند و نیکی نمایند. و خداوند، نیکوکاران را دوست می‌دارد. 93ای کسانی که ایمان آورده‌اید! خداوند شما را به چیزی از شکار که (به نزدیکی شما می‌آید، بطوری که) دستها و نیزه‌هایتان به آن می‌رسد، می‌آزماید؛ تا معلوم شود چه کسی باایمان به غیب، از خدا می‌ترسد؛ و هر کس بعد از آن تجاوز کند، مجازات دردناکی خواهد داشت. 94ای کسانی که ایمان آورده‌اید! در حال احرام، شکار نکنید، و هر کس از شما عمداً آن را به قتل برساند، باید کفاره‌ای معادل آن از چهارپایان بدهد؛ کفاره‌ای که دو نفر عادل از شما، معادل بودن آن را تصدیق کنند؛ و به صورت قربانی به (حریم) کعبه برسد؛ یا (به جای قربانی،) اطعام مستمندان کند؛ یا معادل آن، روزه بگیرد، تا کیفر کار خود را بچشد. خداوند گذشته را عفو کرده، ولی هر کس تکرار کند، خدا از او انتقام می‌گیرد؛ و خداوند، توانا و صاحب انتقام است. 95صید دریا و طعام آن برای شما و کاروانیان حلال است؛ تا (در حال احرام) از آن بهره‌مند شوید؛ ولی مادام که محرم هستید، شکار صحرا برای شما حرام است؛ و از (نافرمانی) خدایی که به سوی او محشور می‌شوید، بترسید! 96خداوند، کعبه -بیت الحرام- را وسیله‌ای برای استواری و سامان بخشیدن به کار مردم قرار داده؛ و همچنین ماه حرام، و قربانیهای بی‌نشان، و قربانیهای نشاندار را؛ این‌گونه احکام (حساب شده و دقیق،) بخاطر آن است که بدانید خداوند، آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است، می‌داند؛ و خدا به هر چیزی داناست. 97بدانید خدا دارای مجازات شدید، و (در عین حال) آمرزنده و مهربان است. 98پیامبر وظیفه‌ای جز رسانیدن پیام (الهی) ندارد؛ (و مسؤول اعمال شما نیست). و خداوند آنچه را آشکار، و آنچه را پنهان می‌دارید می‌داند. 99بگو: «(هیچ‌گاه) ناپاک و پاک مساوی نیستند؛ هر چند فزونی ناپاکها، تو را به شگفتی اندازد! از (مخالفت) خدا بپرهیزید ای صاحبان خرد، شاید رستگار شوید! 100ای کسانی که ایمان آورده‌اید! از چیزهایی نپرسید که اگر برای شما آشکار گردد، شما را ناراحت می‌کند! و اگر به هنگام نزول قرآن، از آنها سؤال کنید، برای شما آشکار می‌شود؛ خداوند آنها را بخشیده (و نادیده گرفته) است. و خداوند، آمرزنده و بردبار است. 101جمعی از پیشینیان شما، از آن سئوال کردند؛ و سپس با آن به مخالفت برخاستند. (ممکن است شما هم چنین سرنوشتی پیدا کنید.) 102خداوند هیچ‌گونه «بحیره» و «سائبه» و «وصیله» و «حام» قرار نداده است [اشاره به چهار نوع از حیوانات اهلی است که در زمان جاهلیت، استفاده از آنها را بعللی حرام می‌دانستند؛ و این بدعت، در اسلام ممنوع شد.] ولی کسانی که کافر شدند، بر خدا دروغ می‌بندند؛ و بیشتر آنها نمی‌فهمند! 103و هنگامی که به آنها گفته شود: «به سوی آنچه خدا نازل کرده، و به سوی پیامبر بیایید!»، می‌گویند: «آنچه از پدران خود یافته‌ایم، ما را بس است!»؛ آیا اگر پدران آنها چیزی نمی‌دانستند، و هدایت نیافته بودند (باز از آنها پیروی می‌کنند)؟! 104ای کسانی که ایمان آورده‌اید! مراقب خود باشید! اگر شما هدایت یافته‌اید، گمراهی کسانی که گمراه شده‌اند، به شما زیانی نمی‌رساند. بازگشت همه شما به سوی خداست؛ و شما را از آنچه عمل می‌کردید، آگاه می‌سازد. 105ای کسانی که ایمان آورده‌اید! هنگامی که مرگ یکی از شما فرا رسد، در موقع وصیت باید از میان شما، دو نفر عادل را به شهادت بطلبد؛ یا اگر مسافرت کردید، و مصیبت مرگ شما فرا رسید، (و در آن جا مسلمانی نیافتید،) دو نفر از غیر خودتان را به گواهی بطلبید، و اگر به هنگام ادای شهادت، در صدق آنها شک کردید، آنها را بعد از نماز نگاه می‌دارید تا سوگند یاد کنند که: «ما حاضر نیستیم حق را به چیزی بفروشیم، هر چند در مورد خویشاوندان ما باشد! و شهادت الهی را کتمان نمی‌کنیم، که از گناهکاران خواهیم بود!» 106و اگر اطلاعی حاصل شود که آن دو، مرتکب گناهی شده‌اند (و حق را کتمان کرده‌اند)، دو نفر از کسانی که نسبت به میت، اولی هستند، به جای آنها قرار می‌گیرند، و به خدا سوگند یاد می‌کنند که: «گواهی ما، از گواهی آن دو، به حق نزدیکتر است! و ما تجاوزی نکرده‌ایم؛ که اگر چنین کرده باشیم، از ظالمان خواهیم بود!» 107این کار، نزدیکتر است به اینکه گواهی بحق دهند، (و از خدا بترسند،) و یا (از مردم) بترسند که (دروغشان فاش گردد، و) سوگندهایی جای سوگندهای آنها را بگیرد. از (مخالفت) خدا بپرهیزید، و گوش فرا دهید! و خداوند، جمعیّت فاسقان را هدایت نمی‌کند. 108 (از) روزی (بترسید) که خداوند، پیامبران را جمع می‌کند، و به آنها می‌گوید: «(در برابر دعوت شما،) چه پاسخی به شما داده شد؟»، می‌گویند: «ما چیزی نمی‌دانیم؛ تو خود، از همه اسرار نهان آگاهی.» 109(به خاطر بیاور) هنگامی را که خداوند به عیسی بن مریم گفت: «یاد کن نعمتی را که به تو و مادرت بخشیدم! زمانی که تو را با» روح القدس «تقویت کردم؛ که در گاهواره و به هنگام بزرگی، با مردم سخن می‌گفتی؛ و هنگامی که کتاب و حکمت و تورات و انجیل را به تو آموختم؛ و هنگامی که به فرمان من، از گل چیزی بصورت پرنده می‌ساختی، و در آن می‌دمیدی، و به فرمان من، پرنده‌ای می‌شد؛ و کور مادرزاد، و مبتلا به بیماری پیسی را به فرمان من، شفا می‌دادی؛ و مردگان را (نیز) به فرمان من زنده می‌کردی؛ و هنگامی که بنی اسرائیل را از آسیب رساندن به تو، بازداشتم؛ در آن موقع که دلایل روشن برای آنها آوردی، ولی جمعی از کافران آنها گفتند: اینها جز سحر آشکار نیست!» 110و (به یاد آور) زمانی را که به حواریون وحی فرستادم که: «به من و فرستاده من، ایمان بیاورید!» آنها گفتند: «ایمان آوردیم، و گواه باش که ما مسلمانیم!» 111در آن هنگام که حواریون گفتند: «ای عیسی بن مریم! آیا پروردگارت می‌تواند مائده‌ای از آسمان بر ما نازل کند؟» او (در پاسخ) گفت: «از خدا بپرهیزید اگر با ایمان هستید!» 112گفتند: «(ما نظر بدی نداریم،) می‌خواهیم از آن بخوریم، و دلهای ما (به رسالت تو) مطمئن گردد؛ و بدانیم به ما راست گفته‌ای؛ و بر آن، گواه باشیم.» 113عیسی بن مریم عرض کرد: «خداوندا! پروردگارا! از آسمان مائده‌ای بر ما بفرست! تا برای اول و آخر ما، عیدی باشد، و نشانه‌ای از تو؛ و به ما روزی ده! تو بهترین روزی دهندگانی!» 114خداوند (دعای او را مستجاب کرد؛ و) فرمود: «من آن را بر شما نازل می‌کنم؛ ولی هر کس از شما بعد از آن کافر گردد (و راه انکار پوید)، او را مجازاتی می‌کنم که احدی از جهانیان را چنان مجازات نکرده باشم!» 115و آنگاه که خداوند به عیسی بن مریم می‌گوید: «آیا تو به مردم گفتی که من و مادرم را بعنوان دو معبود غیر از خدا انتخاب کنید؟!»، او می‌گوید: «منزهی تو! من حق ندارم آنچه را که شایسته من نیست، بگویم! اگر چنین سخنی را گفته باشم، تو می‌دانی! تو از آنچه در روح و جان من است، آگاهی؛ و من از آنچه در ذات (پاک) توست، آگاه نیستم! بیقین تو از تمام اسرار و پنهانیها باخبری. 116من، جز آنچه مرا به آن فرمان دادی، چیزی به آنها نگفتم؛ (به آنها گفتم:) خداوندی را بپرستید که پروردگار من و پروردگار شماست! و تا زمانی که در میان آنها بودم، مراقب و گواهشان بودم؛ ولی هنگامی که مرا از میانشان برگرفتی، تو خود مراقب آنها بودی؛ و تو بر هر چیز، گواهی! 117(با این حال،) اگر آنها را مجازات کنی، بندگان تواند. (و قادر به فرار از مجازات تو نیستند)؛ و اگر آنان را ببخشی، توانا و حکیمی! (نه کیفر تو نشانه بی‌حکمتی است، و نه بخشش تو نشانه ضعف!)» 118خداوند می‌گوید: «امروز، روزی است که راستی راستگویان، به آنها سود می‌بخشد؛ برای آنها باغهایی از بهشت است که نهرها از زیر (درختان) آن می‌گذرد، و تا ابد، جاودانه در آن می‌مانند؛ هم خداوند از آنها خشنود است، و هم آنها از خدا خشنودند؛ این، رستگاری بزرگ است!» 119حکومت آسمانها و زمین و آنچه در آنهاست، از آن خداست؛ و او بر هر چیزی تواناست. 120