قرآن کریم (با فونت خوانا)



 كُلُّ الطَّعاٰمِ كاٰنَ حِلًّا لِبَنٖیٓ اِسْرآٰئٖیلَ اِلّاٰ ماٰ حَرَّمَ اِسْرآٰئٖیلُ عَلٰی نَفْسِهٖ مِنْ قَبْلِ اَنْ تُنَزَّلَ التَّوْرٰىةُۗ قُلْ فَأْتُوا بِالتَّوْرٰىةِ فَاتْلُوهآٰ اِنْ كُنْتُمْ صاٰدِقٖینَ۝٩٣۝فَمَنِ افْتَرٰى عَلَی اللّٰهِ الْكَذِبَ مِنْ بَعْدِ ذٰلِكَ فَاُولٰٓئِكَ هُمُ الظّاٰلِمُونَ۝٩٤۝قُلْ صَدَقَ اللّٰهُۗ فَاتَّبِعُوا مِلَّةَ اِبْراٰهٖیمَ حَنٖیفًاۖ وَماٰ كاٰنَ مِنَ الْمُشْرِكٖینَ۝٩٥۝اِنَّ اَوَّلَ بَیْتٍ وُضِعَ لِلنّاٰسِ لَلَّذٖی بِبَكَّةَ مُباٰرَكًا وَهُدًی لِلْعاٰلَمٖینَ۝٩٦۝فٖیهِ ءاٰیاٰتٌ بَیِّناٰتٌ مَقاٰمُ اِبْراٰهٖیمَۖ وَمَنْ دَخَلَهُۥ كاٰنَ ءاٰمِنًاۗ وَلِلّٰهِ عَلَی النّاٰسِ حِجُّ الْبَیْتِ مَنِ اسْتَطاٰعَ اِلَیْهِ سَبٖیلًاۚ وَمَنْ كَفَرَ فَاِنَّ اللّٰهَ غَنِیٌّ عَنِ الْعاٰلَمٖینَ۝٩٧۝قُلْ یآٰ اَهْلَ الْكِتاٰبِ لِمَ تَكْفُرُونَ بِأٰیاٰتِ اللّٰهِ وَاللّٰهُ شَهٖیدٌ عَلٰی ماٰ تَعْمَلُونَ۝٩٨۝قُلْ یآٰ اَهْلَ الْكِتاٰبِ لِمَ تَصُدُّونَ عَنْ سَبٖیلِ اللّٰهِ مَنْ ءاٰمَنَ تَبْغُونَهاٰ عِوَجًا وَاَنْتُمْ شُهَدآٰءُۗ وَمَا اللّٰهُ بِغاٰفِلٍ عَمّاٰ تَعْمَلُونَ۝٩٩۝یآٰ اَیُّهَا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوٓا اِنْ تُطٖیعُوا فَرٖیقًا مِنَ الَّذٖینَ اُوتُوا الْكِتاٰبَ یَرُدُّوكُمْ بَعْدَ اٖیماٰنِكُمْ كاٰفِرٖینَ۝١٠٠۝یآٰ اَیُّهَا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوٓا اِنْ تُطٖیعُوا فَرٖیقًا مِنَ الَّذٖینَ اُوتُوا الْكِتاٰبَ یَرُدُّوكُمْ بَعْدَ اٖیماٰنِكُمْ كاٰفِرٖینَ۝١٠٠۝وَكَیْفَ تَكْفُرُونَ وَاَنْتُمْ تُتْلٰی عَلَیْكُمْ ءاٰیاٰتُ اللّٰهِ وَفٖیكُمْ رَسُولُهُۥۗ وَمَنْ یَعْتَصِمْ بِاللّٰهِ فَقَدْ هُدِیَ اِلٰی صِراٰطٍ مُسْتَقٖیمٍ۝١٠١۝یآٰ اَیُّهَا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا اتَّقُوا اللّٰهَ حَقَّ تُقاٰتِهٖ وَلاٰ تَمُوتُنَّ اِلّاٰ وَاَنْتُمْ مُسْلِمُونَ۝١٠٢۝وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللّٰهِ جَمٖیعًا وَلاٰ تَفَرَّقُواۚ وَاذْكُرُوا نِعْمَتَ اللّٰهِ عَلَیْكُمْ اِذْ كُنْتُمْ اَعْدآٰءً فَاَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِكُمْ فَاَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهٖٓ اِخْواٰنًا وَكُنْتُمْ عَلٰی شَفاٰ حُفْرَةٍ مِنَ النّاٰرِ فَاَنْقَذَكُمْ مِنْهاٰۗ كَذٰلِكَ یُبَیِّنُ اللّٰهُ لَكُمْ ءاٰیاٰتِهٖ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ۝١٠٣۝وَلْتَكُنْ مِنْكُمْ اُمَّةٌ یَدْعُونَ اِلَی الْخَیْرِ وَیَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِۚ وَاُولٰٓئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ۝١٠٤۝وَلاٰ تَكُونُوا كَالَّذٖینَ تَفَرَّقُوا وَاخْتَلَفُوا مِنْ بَعْدِ ماٰ جآٰءَهُمُ الْبَیِّناٰتُۚ وَاُولٰٓئِكَ لَهُمْ عَذاٰبٌ عَظٖیمٌ۝١٠٥۝یَوْمَ تَبْیَضُّ وُجُوهٌ وَتَسْوَدُّ وُجُوهٌۚ فَاَمَّا الَّذٖینَ اسْوَدَّتْ وُجُوهُهُمْ اَكَفَرْتُمْ بَعْدَ اٖیماٰنِكُمْ فَذُوقُوا الْعَذاٰبَ بِماٰ كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ۝١٠٦۝وَاَمَّا الَّذٖینَ ابْیَضَّتْ وُجُوهُهُمْ فَفٖی رَحْمَةِ اللّٰهِ هُمْ فٖیهاٰ خاٰلِدُونَ۝١٠٧۝تِلْكَ ءاٰیاٰتُ اللّٰهِ نَتْلُوهاٰ عَلَیْكَ بِالْحَقِّۗ وَمَا اللّٰهُ یُرٖیدُ ظُلْمًا لِلْعاٰلَمٖینَ۝١٠٨۝وَلِلّٰهِ ماٰ فِی السَّمٰواٰتِ وَماٰ فِی الْاَرْضِۚ وَاِلَی اللّٰهِ تُرْجَعُ الْاُمُورُ۝١٠٩۝كُنْتُمْ خَیْرَ اُمَّةٍ اُخْرِجَتْ لِلنّاٰسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَتُؤْمِنُونَ بِاللّٰهِۗ وَلَوْ ءاٰمَنَ اَهْلُ الْكِتاٰبِ لَكاٰنَ خَیْرًا لَهُمْۚ مِنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَاَكْثَرُهُمُ الْفاٰسِقُونَ۝١١٠۝لَنْ یَضُرُّوكُمْ اِلّآٰ اَذًیۖ وَاِنْ یُقاٰتِلُوكُمْ یُوَلُّوكُمُ الْاَدْباٰرَ ثُمَّ لاٰ یُنْصَرُونَ۝١١١۝ضُرِبَتْ عَلَیْهِمُ الذِّلَّةُ اَیْنَ ماٰ ثُقِفُوٓا اِلّاٰ بِحَبْلٍ مِنَ اللّٰهِ وَحَبْلٍ مِنَ النّاٰسِ وَبآٰءُوا بِغَضَبٍ مِنَ اللّٰهِ وَضُرِبَتْ عَلَیْهِمُ الْمَسْكَنَةُۚ ذٰلِكَ بِاَنَّهُمْ كاٰنُوا یَكْفُرُونَ بِأٰیاٰتِ اللّٰهِ وَیَقْتُلُونَ الْاَنْبِیآٰءَ بِغَیْرِ حَقٍّۚ ذٰلِكَ بِماٰ عَصَوْا وَكاٰنُوا یَعْتَدُونَ۝١١٢۝لَیْسُوا سَوآٰءًۗ مِنْ اَهْلِ الْكِتاٰبِ اُمَّةٌ قآٰئِمَةٌ یَتْلُونَ ءاٰیاٰتِ اللّٰهِ ءاٰنآٰءَ الَّیْلِ وَهُمْ یَسْجُدُونَ۝١١٣۝یُؤْمِنُونَ بِاللّٰهِ وَالْیَوْمِ الْءاٰخِرِ وَیَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَیُساٰرِعُونَ فِی الْخَیْراٰتِۖ وَاُولٰٓئِكَ مِنَ الصّاٰلِحٖینَ۝١١٤۝وَماٰ یَفْعَلُوا مِنْ خَیْرٍ فَلَنْ یُكْفَرُوهُۗ وَاللّٰهُ عَلٖیمٌ بِالْمُتَّقٖینَ۝١١٥۝اِنَّ الَّذٖینَ كَفَرُوا لَنْ تُغْنِیَ عَنْهُمْ اَمْواٰلُهُمْ وَلآٰ اَوْلاٰدُهُمْ مِنَ اللّٰهِ شَیْئًاۖ وَاُولٰٓئِكَ اَصْحاٰبُ النّاٰرِۖ هُمْ فٖیهاٰ خاٰلِدُونَ۝١١٦۝مَثَلُ ماٰ یُنْفِقُونَ فٖی هٰذِهِ الْحَیٰوةِ الدُّنْیاٰ كَمَثَلِ رٖیحٍ فٖیهاٰ صِرٌّ اَصاٰبَتْ حَرْثَ قَوْمٍ ظَلَمُوٓا اَنْفُسَهُمْ فَاَهْلَكَتْهُۚ وَماٰ ظَلَمَهُمُ اللّٰهُ وَلٰكِنْ اَنْفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ۝١١٧۝یآٰ اَیُّهَا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا لاٰ تَتَّخِذُوا بِطاٰنَةً مِنْ دُونِكُمْ لاٰ یَأْلُونَكُمْ خَباٰلًا وَدُّوا ماٰ عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضآٰءُ مِنْ اَفْواٰهِهِمْ وَماٰ تُخْفٖی صُدُورُهُمْ اَكْبَرُۚ قَدْ بَیَّنّاٰ لَكُمُ الْءاٰیاٰتِۖ اِنْ كُنْتُمْ تَعْقِلُونَ۝١١٨۝هآٰاَنْتُمْ اُولآٰءِ تُحِبُّونَهُمْ وَلاٰ یُحِبُّونَكُمْ وَتُؤْمِنُونَ بِالْكِتاٰبِ كُلِّهٖ وَاِذاٰ لَقُوكُمْ قاٰلُوٓا ءاٰمَنّاٰ وَاِذاٰ خَلَوْا عَضُّوا عَلَیْكُمُ الْاَناٰمِلَ مِنَ الْغَیْظِۚ قُلْ مُوتُوا بِغَیْظِكُمْۗ اِنَّ اللّٰهَ عَلٖیمٌ بِذاٰتِ الصُّدُورِ۝١١٩۝اِنْ تَمْسَسْكُمْ حَسَنَةٌ تَسُؤْهُمْ وَاِنْ تُصِبْكُمْ سَیِّئَةٌ یَفْرَحُوا بِهاٰۖ وَاِنْ تَصْبِرُوا وَتَتَّقُوا لاٰ یَضُرُّكُمْ كَیْدُهُمْ شَیْئًاۗ اِنَّ اللّٰهَ بِماٰ یَعْمَلُونَ مُحٖیطٌ۝١٢٠۝وَاِذْ غَدَوْتَ مِنْ اَهْلِكَ تُبَوِّیُٔ الْمُؤْمِنٖینَ مَقاٰعِدَ لِلْقِتاٰلِۗ وَاللّٰهُ سَمٖیعٌ عَلٖیمٌ۝١٢١۝اِذْ هَمَّتْ طآٰئِفَتاٰنِ مِنْكُمْ اَنْ تَفْشَلاٰ وَاللّٰهُ وَلِیُّهُماٰۗ وَعَلَی اللّٰهِ فَلْیَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ۝١٢٢۝وَلَقَدْ نَصَرَكُمُ اللّٰهُ بِبَدْرٍ وَاَنْتُمْ اَذِلَّةٌۖ فَاتَّقُوا اللّٰهَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ۝١٢٣۝اِذْ تَقُولُ لِلْمُؤْمِنٖینَ اَلَنْ یَكْفِیَكُمْ اَنْ یُمِدَّكُمْ رَبُّكُمْ بِثَلاٰثَةِ ءاٰلاٰفٍ مِنَ الْمَلآٰئِكَةِ مُنْزَلٖینَ۝١٢٤۝بَلٰٓیۚ اِنْ تَصْبِرُوا وَتَتَّقُوا وَیَأْتُوكُمْ مِنْ فَوْرِهِمْ هٰذاٰ یُمْدِدْكُمْ رَبُّكُمْ بِخَمْسَةِ ءاٰلاٰفٍ مِنَ الْمَلآٰئِكَةِ مُسَوِّمٖینَ۝١٢٥۝وَماٰ جَعَلَهُ اللّٰهُ اِلّاٰ بُشْرٰی لَكُمْ وَلِتَطْمَئِنَّ قُلُوبُكُمْ بِهٖۗ وَمَا النَّصْرُ اِلّاٰ مِنْ عِنْدِ اللّٰهِ الْعَزٖیزِ الْحَكٖیمِ۝١٢٦۝لِیَقْطَعَ طَرَفًا مِنَ الَّذٖینَ كَفَرُوٓا اَوْ یَكْبِتَهُمْ فَیَنْقَلِبُوا خآٰئِبٖینَ۝١٢٧۝لَیْسَ لَكَ مِنَ الْاَمْرِ شَیْءٌ اَوْ یَتُوبَ عَلَیْهِمْ اَوْ یُعَذِّبَهُمْ فَاِنَّهُمْ ظاٰلِمُونَ۝١٢٨۝وَلِلّٰهِ ماٰ فِی السَّمٰواٰتِ وَماٰ فِی الْاَرْضِۚ یَغْفِرُ لِمَنْ یَشآٰءُ وَیُعَذِّبُ مَنْ یَشآٰءُۚ وَاللّٰهُ غَفُورٌ رَحٖیمٌ۝١٢٩۝یآٰ اَیُّهَا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا لاٰ تَأْكُلُوا الرِّبٰٓوا اَضْعاٰفًا مُضاٰعَفَةًۖ وَاتَّقُوا اللّٰهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ۝١٣٠۝وَاتَّقُوا النّاٰرَ الَّتٖیٓ اُعِدَّتْ لِلْكاٰفِرٖینَ۝١٣١۝وَاَطٖیعُوا اللّٰهَ وَالرَّسُولَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ۝١٣٢۝وَساٰرِعُوٓا اِلٰی مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّمٰواٰتُ وَالْاَرْضُ اُعِدَّتْ لِلْمُتَّقٖینَ۝١٣٣۝ٱَلَّذٖینَ یُنْفِقُونَ فِی السَّرّآٰءِ وَالضَّرّآٰءِ وَالْكاٰظِمٖینَ الْغَیْظَ وَالْعاٰفٖینَ عَنِ النّاٰسِۗ وَاللّٰهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنٖینَ۝١٣٤۝وَالَّذٖینَ اِذاٰ فَعَلُوا فاٰحِشَةً اَوْ ظَلَمُوٓا اَنْفُسَهُمْ ذَكَرُوا اللّٰهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَمَنْ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ اِلَّا اللّٰهُ وَلَمْ یُصِرُّوا عَلٰی ماٰ فَعَلُوا وَهُمْ یَعْلَمُونَ۝١٣٥۝اُولٰٓئِكَ جَزآٰؤُهُمْ مَغْفِرَةٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَجَنّاٰتٌ تَجْرٖی مِنْ تَحْتِهَا الْاَنْهاٰرُ خاٰلِدٖینَ فٖیهاٰۚ وَنِعْمَ اَجْرُ الْعاٰمِلٖینَ۝١٣٦۝قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِكُمْ سُنَنٌ فَسٖیرُوا فِی الْاَرْضِ فَانْظُرُوا كَیْفَ كاٰنَ عاٰقِبَةُ الْمُكَذِّبٖینَ۝١٣٧۝هٰذاٰ بَیاٰنٌ لِلنّاٰسِ وَهُدًی وَمَوْعِظَةٌ لِلْمُتَّقٖینَ۝١٣٨۝وَلاٰ تَهِنُوا وَلاٰ تَحْزَنُوا وَاَنْتُمُ الْاَعْلَوْنَ اِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنٖینَ۝١٣٩۝اِنْ یَمْسَسْكُمْ قَرْحٌ فَقَدْ مَسَّ الْقَوْمَ قَرْحٌ مِثْلُهُۥۚ وَتِلْكَ الْاَیّاٰمُ نُداٰوِلُهاٰ بَیْنَ النّاٰسِ وَلِیَعْلَمَ اللّٰهُ الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا وَیَتَّخِذَ مِنْكُمْ شُهَدآٰءَۗ وَاللّٰهُ لاٰ یُحِبُّ الظّاٰلِمٖینَ۝١٤٠۝وَلِیُمَحِّصَ اللّٰهُ الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا وَیَمْحَقَ الْكاٰفِرٖینَ۝١٤١۝اَمْ حَسِبْتُمْ اَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَلَمّاٰ یَعْلَمِ اللّٰهُ الَّذٖینَ جاٰهَدُوا مِنْكُمْ وَیَعْلَمَ الصّاٰبِرٖینَ۝١٤٢۝وَلَقَدْ كُنْتُمْ تَمَنَّوْنَ الْمَوْتَ مِنْ قَبْلِ اَنْ تَلْقَوْهُ فَقَدْ رَاَیْتُمُوهُ وَاَنْتُمْ تَنْظُرُونَ۝١٤٣۝وَماٰ مُحَمَّدٌ اِلّاٰ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُۚ اَفَإِینْ ماٰتَ اَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلٰٓی اَعْقاٰبِكُمْۚ وَمَنْ یَنْقَلِبْ عَلٰی عَقِبَیْهِ فَلَنْ یَضُرَّ اللّٰهَ شَیْئًاۗ وَسَیَجْزِی اللّٰهُ الشّاٰكِرٖینَ۝١٤٤۝وَماٰ كاٰنَ لِنَفْسٍ اَنْ تَمُوتَ اِلّاٰ بِاِذْنِ اللّٰهِ كِتاٰبًا مُؤَجَّلًاۗ وَمَنْ یُرِدْ ثَواٰبَ الدُّنْیاٰ نُؤْتِهٖ مِنْهاٰ وَمَنْ یُرِدْ ثَواٰبَ الْءاٰخِرَةِ نُؤْتِهٖ مِنْهاٰۚ وَسَنَجْزِی الشّاٰكِرٖینَ۝١٤٥۝وَكَاَیِّنْ مِنْ نَبِیٍّ قاٰتَلَ مَعَهُۥ رِبِّیُّونَ كَثٖیرٌ فَماٰ وَهَنُوا لِمآٰ اَصاٰبَهُمْ فٖی سَبٖیلِ اللّٰهِ وَماٰ ضَعُفُوا وَمَا اسْتَكاٰنُواۗ وَاللّٰهُ یُحِبُّ الصّاٰبِرٖینَ۝١٤٦۝وَماٰ كاٰنَ قَوْلَهُمْ اِلّآٰ اَنْ قاٰلُوا رَبَّنَا اغْفِرْ لَناٰ ذُنُوبَناٰ وَاِسْراٰفَناٰ فٖیٓ اَمْرِناٰ وَثَبِّتْ اَقْداٰمَناٰ وَانْصُرْناٰ عَلَی الْقَوْمِ الْكاٰفِرٖینَ۝١٤٧۝فَـأٰتٰىهُمُ اللّٰهُ ثَواٰبَ الدُّنْیاٰ وَحُسْنَ ثَواٰبِ الْءاٰخِرَةِۗ وَاللّٰهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنٖینَ۝١٤٨۝یآٰ اَیُّهَا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوٓا اِنْ تُطٖیعُوا الَّذٖینَ كَفَرُوا یَرُدُّوكُمْ عَلٰٓی اَعْقاٰبِكُمْ فَتَنْقَلِبُوا خاٰسِرٖینَ۝١٤٩۝بَلِ اللّٰهُ مَوْلٰىكُمْۖ وَهُوَ خَیْرُ النّاٰصِرٖینَ۝١٥٠۝سَنُلْقٖی فٖی قُلُوبِ الَّذٖینَ كَفَرُوا الرُّعْبَ بِمآٰ اَشْرَكُوا بِاللّٰهِ ماٰ لَمْ یُنَزِّلْ بِهٖ سُلْطاٰنًاۖ وَمَأْوٰىهُمُ النّاٰرُۚ وَبِئْسَ مَثْوَی الظّاٰلِمٖینَ۝١٥١۝وَلَقَدْ صَدَقَكُمُ اللّٰهُ وَعْدَهُۥٓ اِذْ تَحُسُّونَهُمْ بِاِذْنِهٖۖ حَتّٰٓی اِذاٰ فَشِلْتُمْ وَتَناٰزَعْتُمْ فِی الْاَمْرِ وَعَصَیْتُمْ مِنْ بَعْدِ مآٰ اَرٰىكُمْ ماٰ تُحِبُّونَۚ مِنْكُمْ مَنْ یُرٖیدُ الدُّنْیاٰ وَمِنْكُمْ مَنْ یُرٖیدُ الْءاٰخِرَةَۚ ثُمَّ صَرَفَكُمْ عَنْهُمْ لِیَبْتَلِیَكُمْۖ وَلَقَدْ عَفاٰ عَنْكُمْۗ وَاللّٰهُ ذُو فَضْلٍ عَلَی الْمُؤْمِنٖینَ۝١٥٢۝اِذْ تُصْعِدُونَ وَلاٰ تَلْوُۥنَ عَلٰٓی اَحَدٍ وَالرَّسُولُ یَدْعُوكُمْ فٖیٓ اُخْرٰىكُمْ فَاَثاٰبَكُمْ غَمًّا بِغَمٍّ لِكَیْ لاٰ تَحْزَنُوا عَلٰی ماٰ فاٰتَكُمْ وَلاٰ مآٰ اَصاٰبَكُمْۗ وَاللّٰهُ خَبٖیرٌ بِماٰ تَعْمَلُونَ۝١٥٣۝ثُمَّ اَنْزَلَ عَلَیْكُمْ مِنْ بَعْدِ الْغَمِّ اَمَنَةً نُعاٰسًا یَغْشٰی طآٰئِفَةً مِنْكُمْۖ وَطآٰئِفَةٌ قَدْ اَهَمَّتْهُمْ اَنْفُسُهُمْ یَظُنُّونَ بِاللّٰهِ غَیْرَ الْحَقِّ ظَنَّ الْجاٰهِلِیَّةِۖ یَقُولُونَ هَلْ لَناٰ مِنَ الْاَمْرِ مِنْ شَیْءٍۗ قُلْ اِنَّ الْاَمْرَ كُلَّهُۥ لِلّٰهِۗ یُخْفُونَ فٖیٓ اَنْفُسِهِمْ ماٰ لاٰ یُبْدُونَ لَكَۖ یَقُولُونَ لَوْ كاٰنَ لَناٰ مِنَ الْاَمْرِ شَیْءٌ ماٰ قُتِلْناٰ هٰهُناٰۗ قُلْ لَوْ كُنْتُمْ فٖی بُیُوتِكُمْ لَبَرَزَ الَّذٖینَ كُتِبَ عَلَیْهِمُ الْقَتْلُ اِلٰی مَضاٰجِعِهِمْۖ وَلِیَبْتَلِیَ اللّٰهُ ماٰ فٖی صُدُورِكُمْ وَلِیُمَحِّصَ ماٰ فٖی قُلُوبِكُمْۗ وَاللّٰهُ عَلٖیمٌ بِذاٰتِ الصُّدُورِ۝١٥٤۝اِنَّ الَّذٖینَ تَوَلَّوْا مِنْكُمْ یَوْمَ الْتَقَی الْجَمْعاٰنِ اِنَّمَا اسْتَزَلَّهُمُ الشَّیْطاٰنُ بِبَعْضِ ماٰ كَسَبُواۖ وَلَقَدْ عَفَا اللّٰهُ عَنْهُمْۗ اِنَّ اللّٰهَ غَفُورٌ حَلٖیمٌ۝١٥٥۝یآٰ اَیُّهَا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا لاٰ تَكُونُوا كَالَّذٖینَ كَفَرُوا وَقاٰلُوا لِاِخْواٰنِهِمْ اِذاٰ ضَرَبُوا فِی الْاَرْضِ اَوْ كاٰنُوا غُزًّی لَوْ كاٰنُوا عِنْدَناٰ ماٰ ماٰتُوا وَماٰ قُتِلُوا لِیَجْعَلَ اللّٰهُ ذٰلِكَ حَسْرَةً فٖی قُلُوبِهِمْۗ وَاللّٰهُ یُحْیٖی وَیُمٖیتُۗ وَاللّٰهُ بِماٰ تَعْمَلُونَ بَصٖیرٌ۝١٥٦۝وَلَئِنْ قُتِلْتُمْ فٖی سَبٖیلِ اللّٰهِ اَوْ مُتُّمْ لَمَغْفِرَةٌ مِنَ اللّٰهِ وَرَحْمَةٌ خَیْرٌ مِمّاٰ یَجْمَعُونَ۝١٥٧۝وَلَئِنْ مُتُّمْ اَوْ قُتِلْتُمْ لَاِلَی اللّٰهِ تُحْشَرُونَ۝١٥٨۝فَبِماٰ رَحْمَةٍ مِنَ اللّٰهِ لِنْتَ لَهُمْۖ وَلَوْ كُنْتَ فَظًّا غَلٖیظَ الْقَلْبِ لَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَۖ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشاٰوِرْهُمْ فِی الْاَمْرِۖ فَاِذاٰ عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَی اللّٰهِۚ اِنَّ اللّٰهَ یُحِبُّ الْمُتَوَكِّلٖینَ۝١٥٩۝اِنْ یَنْصُرْكُمُ اللّٰهُ فَلاٰ غاٰلِبَ لَكُمْۖ وَاِنْ یَخْذُلْكُمْ فَمَنْ ذَا الَّذٖی یَنْصُرُكُمْ مِنْ بَعْدِهٖۗ وَعَلَی اللّٰهِ فَلْیَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ۝١٦٠۝وَماٰ كاٰنَ لِنَبِیٍّ اَنْ یَغُلَّۚ وَمَنْ یَغْلُلْ یَأْتِ بِماٰ غَلَّ یَوْمَ الْقِیاٰمَةِۚ ثُمَّ تُوَفّٰی كُلُّ نَفْسٍ ماٰ كَسَبَتْ وَهُمْ لاٰ یُظْلَمُونَ۝١٦١۝اَفَمَنِ اتَّبَعَ رِضْواٰنَ اللّٰهِ كَمَنْ بآٰءَ بِسَخَطٍ مِنَ اللّٰهِ وَمَأْوٰىهُ جَهَنَّمُۚ وَبِئْسَ الْمَصٖیرُ۝١٦٢۝هُمْ دَرَجاٰتٌ عِنْدَ اللّٰهِۗ وَاللّٰهُ بَصٖیرٌ بِماٰ یَعْمَلُونَ۝١٦٣۝لَقَدْ مَنَّ اللّٰهُ عَلَی الْمُؤْمِنٖینَ اِذْ بَعَثَ فٖیهِمْ رَسُولًا مِنْ اَنْفُسِهِمْ یَتْلُوا عَلَیْهِمْ ءاٰیاٰتِهٖ وَیُزَكّٖیهِمْ وَیُعَلِّمُهُمُ الْكِتاٰبَ وَالْحِكْمَةَ وَاِنْ كاٰنُوا مِنْ قَبْلُ لَفٖی ضَلاٰلٍ مُبٖینٍ۝١٦٤۝اَوَلَمّآٰ اَصاٰبَتْكُمْ مُصٖیبَةٌ قَدْ اَصَبْتُمْ مِثْلَیْهاٰ قُلْتُمْ اَنّٰی هٰذاٰۖ قُلْ هُوَ مِنْ عِنْدِ اَنْفُسِكُمْۗ اِنَّ اللّٰهَ عَلٰی كُلِّ شَیْءٍ قَدٖیرٌ۝١٦٥۝وَمآٰ اَصاٰبَكُمْ یَوْمَ الْتَقَی الْجَمْعاٰنِ فَبِاِذْنِ اللّٰهِ وَلِیَعْلَمَ الْمُؤْمِنٖینَ۝١٦٦۝وَلِیَعْلَمَ الَّذٖینَ ناٰفَقُواۚ وَقٖیلَ لَهُمْ تَعاٰلَوْا قاٰتِلُوا فٖی سَبٖیلِ اللّٰهِ اَوِ ادْفَعُواۖ قاٰلُوا لَوْ نَعْلَمُ قِتاٰلًا لَاتَّبَعْناٰكُمْۗ هُمْ لِلْكُفْرِ یَوْمَئِذٍ اَقْرَبُ مِنْهُمْ لِلْاٖیماٰنِۚ یَقُولُونَ بِاَفْواٰهِهِمْ ماٰ لَیْسَ فٖی قُلُوبِهِمْۗ وَاللّٰهُ اَعْلَمُ بِماٰ یَكْتُمُونَ۝١٦٧۝ٱَلَّذٖینَ قاٰلُوا لِاِخْواٰنِهِمْ وَقَعَدُوا لَوْ اَطاٰعُوناٰ ماٰ قُتِلُواۗ قُلْ فَادْرَءُوا عَنْ اَنْفُسِكُمُ الْمَوْتَ اِنْ كُنْتُمْ صاٰدِقٖینَ۝١٦٨۝وَلاٰ تَحْسَبَنَّ الَّذٖینَ قُتِلُوا فٖی سَبٖیلِ اللّٰهِ اَمْواٰتًاۚ بَلْ اَحْیآٰءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ۝١٦٩۝فَرِحٖینَ بِمآٰ ءاٰتٰىهُمُ اللّٰهُ مِنْ فَضْلِهٖ وَیَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذٖینَ لَمْ یَلْحَقُوا بِهِمْ مِنْ خَلْفِهِمْ اَلّاٰ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاٰ هُمْ یَحْزَنُونَ۝١٧٠۝یَسْتَبْشِرُونَ بِنِعْمَةٍ مِنَ اللّٰهِ وَفَضْلٍ وَاَنَّ اللّٰهَ لاٰ یُضٖیعُ اَجْرَ الْمُؤْمِنٖینَ۝١٧١۝ٱَلَّذٖینَ اسْتَجاٰبُوا لِلّٰهِ وَالرَّسُولِ مِنْ بَعْدِ مآٰ اَصاٰبَهُمُ الْقَرْحُۚ لِلَّذٖینَ اَحْسَنُوا مِنْهُمْ وَاتَّقَوْا اَجْرٌ عَظٖیمٌ۝١٧٢۝ٱَلَّذٖینَ قاٰلَ لَهُمُ النّاٰسُ اِنَّ النّاٰسَ قَدْ جَمَعُوا لَكُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزاٰدَهُمْ اٖیماٰنًا وَقاٰلُوا حَسْبُنَا اللّٰهُ وَنِعْمَ الْوَكٖیلُ۝١٧٣۝فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللّٰهِ وَفَضْلٍ لَمْ یَمْسَسْهُمْ سُوٓءٌ وَاتَّبَعُوا رِضْواٰنَ اللّٰهِۗ وَاللّٰهُ ذُو فَضْلٍ عَظٖیمٍ۝١٧٤۝اِنَّماٰ ذٰلِكُمُ الشَّیْطاٰنُ یُخَوِّفُ اَوْلِیآٰءَهُۥ فَلاٰ تَخاٰفُوهُمْ وَخاٰفُونِ اِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنٖینَ۝١٧٥۝وَلاٰ یَحْزُنْكَ الَّذٖینَ یُساٰرِعُونَ فِی الْكُفْرِۚ اِنَّهُمْ لَنْ یَضُرُّوا اللّٰهَ شَیْئًاۗ یُرٖیدُ اللّٰهُ اَلّاٰ یَجْعَلَ لَهُمْ حَظًّا فِی الْءاٰخِرَةِۖ وَلَهُمْ عَذاٰبٌ عَظٖیمٌ۝١٧٦۝اِنَّ الَّذٖینَ اشْتَرَوُا الْكُفْرَ بِالْاٖیماٰنِ لَنْ یَضُرُّوا اللّٰهَ شَیْئًا وَلَهُمْ عَذاٰبٌ اَلٖیمٌ۝١٧٧۝وَلاٰ یَحْسَبَنَّ الَّذٖینَ كَفَرُوٓا اَنَّماٰ نُمْلٖی لَهُمْ خَیْرٌ لِاَنْفُسِهِمْۚ اِنَّماٰ نُمْلٖی لَهُمْ لِیَزْداٰدُوٓا اِثْمًاۚ وَلَهُمْ عَذاٰبٌ مُهٖینٌ۝١٧٨۝ماٰ كاٰنَ اللّٰهُ لِیَذَرَ الْمُؤْمِنٖینَ عَلٰی مآٰ اَنْتُمْ عَلَیْهِ حَتّٰی یَمٖیزَ الْخَبٖیثَ مِنَ الطَّیِّبِۗ وَماٰ كاٰنَ اللّٰهُ لِیُطْلِعَكُمْ عَلَی الْغَیْبِ وَلٰكِنَّ اللّٰهَ یَجْتَبٖی مِنْ رُسُلِهٖ مَنْ یَشآٰءُۖ فَـأٰمِنُوا بِاللّٰهِ وَرُسُلِهٖۚ وَاِنْ تُؤْمِنُوا وَتَتَّقُوا فَلَكُمْ اَجْرٌ عَظٖیمٌ۝١٧٩۝وَلاٰ یَحْسَبَنَّ الَّذٖینَ یَبْخَلُونَ بِمآٰ ءاٰتٰىهُمُ اللّٰهُ مِنْ فَضْلِهٖ هُوَ خَیْرًا لَهُمْۖ بَلْ هُوَ شَرٌّ لَهُمْۖ سَیُطَوَّقُونَ ماٰ بَخِلُوا بِهٖ یَوْمَ الْقِیاٰمَةِۗ وَلِلّٰهِ مٖیراٰثُ السَّمٰواٰتِ وَالْاَرْضِۗ وَاللّٰهُ بِماٰ تَعْمَلُونَ خَبٖیرٌ۝١٨٠۝لَقَدْ سَمِعَ اللّٰهُ قَوْلَ الَّذٖینَ قاٰلُوٓا اِنَّ اللّٰهَ فَقٖیرٌ وَنَحْنُ اَغْنِیآٰءُۘ سَنَكْتُبُ ماٰ قاٰلُوا وَقَتْلَهُمُ الْاَنْبِیآٰءَ بِغَیْرِ حَقٍّ وَنَقُولُ ذُوقُوا عَذاٰبَ الْحَرٖیقِ۝١٨١۝ذٰلِكَ بِماٰ قَدَّمَتْ اَیْدٖیكُمْ وَاَنَّ اللّٰهَ لَیْسَ بِظَلّاٰمٍ لِلْعَبٖیدِ۝١٨٢۝ٱَلَّذٖینَ قاٰلُوٓا اِنَّ اللّٰهَ عَهِدَ اِلَیْنآٰ اَلّاٰ نُؤْمِنَ لِرَسُولٍ حَتّٰی یَأْتِیَناٰ بِقُرْباٰنٍ تَأْكُلُهُ النّاٰرُۗ قُلْ قَدْ جآٰءَكُمْ رُسُلٌ مِنْ قَبْلٖی بِالْبَیِّناٰتِ وَبِالَّذٖی قُلْتُمْ فَلِمَ قَتَلْتُمُوهُمْ اِنْ كُنْتُمْ صاٰدِقٖینَ۝١٨٣۝فَاِنْ كَذَّبُوكَ فَقَدْ كُذِّبَ رُسُلٌ مِنْ قَبْلِكَ جآٰءُوا بِالْبَیِّناٰتِ وَالزُّبُرِ وَالْكِتاٰبِ الْمُنٖیرِ۝١٨٤۝كُلُّ نَفْسٍ ذآٰئِقَةُ الْمَوْتِۗ وَاِنَّماٰ تُوَفَّوْنَ اُجُورَكُمْ یَوْمَ الْقِیاٰمَةِۖ فَمَنْ زُحْزِحَ عَنِ النّاٰرِ وَاُدْخِلَ الْجَنَّةَ فَقَدْ فاٰزَۗ وَمَا الْحَیٰوةُ الدُّنْیآٰ اِلّاٰ مَتاٰعُ الْغُرُورِ۝١٨٥۝لَتُبْلَوُنَّ فٖیٓ اَمْواٰلِكُمْ وَاَنْفُسِكُمْ وَلَتَسْمَعُنَّ مِنَ الَّذٖینَ اُوتُوا الْكِتاٰبَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَمِنَ الَّذٖینَ اَشْرَكُوٓا اَذًی كَثٖیرًاۚ وَاِنْ تَصْبِرُوا وَتَتَّقُوا فَاِنَّ ذٰلِكَ مِنْ عَزْمِ الْاُمُورِ۝١٨٦۝وَاِذْ اَخَذَ اللّٰهُ مٖیثاٰقَ الَّذٖینَ اُوتُوا الْكِتاٰبَ لَتُبَیِّنُنَّهُۥ لِلنّاٰسِ وَلاٰ تَكْتُمُونَهُۥ فَنَبَذُوهُ وَرآٰءَ ظُهُورِهِمْ وَاشْتَرَوْا بِهٖ ثَمَنًا قَلٖیلًاۖ فَبِئْسَ ماٰ یَشْتَرُونَ۝١٨٧۝لاٰ تَحْسَبَنَّ الَّذٖینَ یَفْرَحُونَ بِمآٰ اَتَوْا وَیُحِبُّونَ اَنْ یُحْمَدُوا بِماٰ لَمْ یَفْعَلُوا فَلاٰ تَحْسَبَنَّهُمْ بِمَفاٰزَةٍ مِنَ الْعَذاٰبِۖ وَلَهُمْ عَذاٰبٌ اَلٖیمٌ۝١٨٨۝وَلِلّٰهِ مُلْكُ السَّمٰواٰتِ وَالْاَرْضِۗ وَاللّٰهُ عَلٰی كُلِّ شَیْءٍ قَدٖیرٌ۝١٨٩۝اِنَّ فٖی خَلْقِ السَّمٰواٰتِ وَالْاَرْضِ وَاخْتِلاٰفِ الَّیْلِ وَالنَّهاٰرِ لَءاٰیاٰتٍ لِاُولِی الْاَلْباٰبِ۝١٩٠۝ٱَلَّذٖینَ یَذْكُرُونَ اللّٰهَ قِیاٰمًا وَقُعُودًا وَعَلٰی جُنُوبِهِمْ وَیَتَفَكَّرُونَ فٖی خَلْقِ السَّمٰواٰتِ وَالْاَرْضِ رَبَّناٰ ماٰ خَلَقْتَ هٰذاٰ باٰطِلًا سُبْحاٰنَكَ فَقِناٰ عَذاٰبَ النّاٰرِ۝١٩١۝رَبَّنآٰ اِنَّكَ مَنْ تُدْخِلِ النّاٰرَ فَقَدْ اَخْزَیْتَهُۥۖ وَماٰ لِلظّاٰلِمٖینَ مِنْ اَنْصاٰرٍ۝١٩٢۝رَبَّنآٰ اِنَّناٰ سَمِعْناٰ مُناٰدِیًا یُناٰدٖی لِلْاٖیماٰنِ اَنْ ءاٰمِنُوا بِرَبِّكُمْ فَـأٰمَنّاٰۚ رَبَّناٰ فَاغْفِرْ لَناٰ ذُنُوبَناٰ وَكَفِّرْ عَنّاٰ سَیِّئاٰتِناٰ وَتَوَفَّناٰ مَعَ الْاَبْراٰرِ۝١٩٣۝رَبَّناٰ وَءاٰتِناٰ ماٰ وَعَدْتَناٰ عَلٰی رُسُلِكَ وَلاٰ تُخْزِناٰ یَوْمَ الْقِیاٰمَةِۗ اِنَّكَ لاٰ تُخْلِفُ الْمٖیعاٰدَ۝١٩٤۝فَاسْتَجاٰبَ لَهُمْ رَبُّهُمْ اَنّٖی لآٰ اُضٖیعُ عَمَلَ عاٰمِلٍ مِنْكُمْ مِنْ ذَكَرٍ اَوْ اُنْثٰیۖ بَعْضُكُمْ مِنْ بَعْضٍۖ فَالَّذٖینَ هاٰجَرُوا وَاُخْرِجُوا مِنْ دِیاٰرِهِمْ وَاُوذُوا فٖی سَبٖیلٖی وَقاٰتَلُوا وَقُتِلُوا لَاُكَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَیِّئاٰتِهِمْ وَلَاُدْخِلَنَّهُمْ جَنّاٰتٍ تَجْرٖی مِنْ تَحْتِهَا الْاَنْهاٰرُ ثَواٰبًا مِنْ عِنْدِ اللّٰهِۗ وَاللّٰهُ عِنْدَهُۥ حُسْنُ الثَّواٰبِ۝١٩٥۝لاٰ یَغُرَّنَّكَ تَقَلُّبُ الَّذٖینَ كَفَرُوا فِی الْبِلاٰدِ۝١٩٦۝مَتاٰعٌ قَلٖیلٌ ثُمَّ مَأْوٰىهُمْ جَهَنَّمُۖ وَبِئْسَ الْمِهاٰدُ۝١٩٧۝لٰكِنِ الَّذٖینَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ لَهُمْ جَنّاٰتٌ تَجْرٖی مِنْ تَحْتِهَا الْاَنْهاٰرُ خاٰلِدٖینَ فٖیهاٰ نُزُلًا مِنْ عِنْدِ اللّٰهِۗ وَماٰ عِنْدَ اللّٰهِ خَیْرٌ لِلْاَبْراٰرِ۝١٩٨۝وَاِنَّ مِنْ اَهْلِ الْكِتاٰبِ لَمَنْ یُؤْمِنُ بِاللّٰهِ وَمآٰ اُنْزِلَ اِلَیْكُمْ وَمآٰ اُنْزِلَ اِلَیْهِمْ خاٰشِعٖینَ لِلّٰهِ لاٰ یَشْتَرُونَ بِأٰیاٰتِ اللّٰهِ ثَمَنًا قَلٖیلًاۗ اُولٰٓئِكَ لَهُمْ اَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْۗ اِنَّ اللّٰهَ سَرٖیعُ الْحِساٰبِ۝١٩٩۝یآٰ اَیُّهَا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا اصْبِرُوا وَصاٰبِرُوا وَراٰبِطُوا وَاتَّقُوا اللّٰهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ۝٢٠٠۝سُورَةُ النِّسآٰءِالمدنية176بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحٖیمِیآٰ اَیُّهَا النّاٰسُ اتَّقُوا رَبَّكُمُ الَّذٖی خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ واٰحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهاٰ زَوْجَهاٰ وَبَثَّ مِنْهُماٰ رِجاٰلًا كَثٖیرًا وَنِسآٰءًۚ وَاتَّقُوا اللّٰهَ الَّذٖی تَسآٰءَلُونَ بِهٖ وَالْاَرْحاٰمَۚ اِنَّ اللّٰهَ كاٰنَ عَلَیْكُمْ رَقٖیبًا۝١۝وَءاٰتُوا الْیَتاٰمٰٓی اَمْواٰلَهُمْۖ وَلاٰ تَتَبَدَّلُوا الْخَبٖیثَ بِالطَّیِّبِۖ وَلاٰ تَأْكُلُوٓا اَمْواٰلَهُمْ اِلٰٓی اَمْواٰلِكُمْۚ اِنَّهُۥ كاٰنَ حُوبًا كَبٖیرًا۝٢۝وَاِنْ خِفْتُمْ اَلّاٰ تُقْسِطُوا فِی الْیَتاٰمٰی فَانْكِحُوا ماٰ طاٰبَ لَكُمْ مِنَ النِّسآٰءِ مَثْنٰی وَثُلاٰثَ وَرُباٰعَۖ فَاِنْ خِفْتُمْ اَلّاٰ تَعْدِلُوا فَواٰحِدَةً اَوْ ماٰ مَلَكَتْ اَیْماٰنُكُمْۚ ذٰلِكَ اَدْنٰٓی اَلّاٰ تَعُولُوا۝٣۝وَءاٰتُوا النِّسآٰءَ صَدُقاٰتِهِنَّ نِحْلَةًۚ فَاِنْ طِبْنَ لَكُمْ عَنْ شَیْءٍ مِنْهُ نَفْسًا فَكُلُوهُ هَنٖیٓئًا مَرٖیٓئًا۝٤۝وَلاٰ تُؤْتُوا السُّفَهآٰءَ اَمْواٰلَكُمُ الَّتٖی جَعَلَ اللّٰهُ لَكُمْ قِیاٰمًا وَارْزُقُوهُمْ فٖیهاٰ وَاكْسُوهُمْ وَقُولُوا لَهُمْ قَوْلًا مَعْرُوفًا۝٥۝وَابْتَلُوا الْیَتاٰمٰی حَتّٰٓی اِذاٰ بَلَغُوا النِّكاٰحَ فَاِنْ ءاٰنَسْتُمْ مِنْهُمْ رُشْدًا فَادْفَعُوٓا اِلَیْهِمْ اَمْواٰلَهُمْۖ وَلاٰ تَأْكُلُوهآٰ اِسْراٰفًا وَبِداٰرًا اَنْ یَكْبَرُواۚ وَمَنْ كاٰنَ غَنِیًّا فَلْیَسْتَعْفِفْۖ وَمَنْ كاٰنَ فَقٖیرًا فَلْیَأْكُلْ بِالْمَعْرُوفِۚ فَاِذاٰ دَفَعْتُمْ اِلَیْهِمْ اَمْواٰلَهُمْ فَاَشْهِدُوا عَلَیْهِمْۚ وَكَفٰی بِاللّٰهِ حَسٖیبًا۝٦۝لِلرِّجاٰلِ نَصٖیبٌ مِمّاٰ تَرَكَ الْواٰلِداٰنِ وَالْاَقْرَبُونَ وَلِلنِّسآٰءِ نَصٖیبٌ مِمّاٰ تَرَكَ الْواٰلِداٰنِ وَالْاَقْرَبُونَ مِمّاٰ قَلَّ مِنْهُ اَوْ كَثُرَۚ نَصٖیبًا مَفْرُوضًا۝٧۝وَاِذاٰ حَضَرَ الْقِسْمَةَ اُولُوا الْقُرْبٰی وَالْیَتاٰمٰی وَالْمَساٰكٖینُ فَارْزُقُوهُمْ مِنْهُ وَقُولُوا لَهُمْ قَوْلًا مَعْرُوفًا۝٨۝وَلْیَخْشَ الَّذٖینَ لَوْ تَرَكُوا مِنْ خَلْفِهِمْ ذُرِّیَّةً ضِعاٰفًا خاٰفُوا عَلَیْهِمْ فَلْیَتَّقُوا اللّٰهَ وَلْیَقُولُوا قَوْلًا سَدٖیدًا۝٩۝اِنَّ الَّذٖینَ یَأْكُلُونَ اَمْواٰلَ الْیَتاٰمٰی ظُلْمًا اِنَّماٰ یَأْكُلُونَ فٖی بُطُونِهِمْ ناٰرًاۖ وَسَیَصْلَوْنَ سَعٖیرًا۝١٠۝یُوصٖیكُمُ اللّٰهُ فٖیٓ اَوْلاٰدِكُمْۖ لِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الْاُنْثَیَیْنِۚ فَاِنْ كُنَّ نِسآٰءً فَوْقَ اثْنَتَیْنِ فَلَهُنَّ ثُلُثاٰ ماٰ تَرَكَۖ وَاِنْ كاٰنَتْ واٰحِدَةً فَلَهَا النِّصْفُۚ وَلِاَبَوَیْهِ لِكُلِّ واٰحِدٍ مِنْهُمَا السُّدُسُ مِمّاٰ تَرَكَ اِنْ كاٰنَ لَهُۥ وَلَدٌۚ فَاِنْ لَمْ یَكُنْ لَهُۥ وَلَدٌ وَوَرِثَهُۥٓ اَبَواٰهُ فَلِاُمِّهِ الثُّلُثُۚ فَاِنْ كاٰنَ لَهُۥٓ اِخْوَةٌ فَلِاُمِّهِ السُّدُسُۚ مِنْ بَعْدِ وَصِیَّةٍ یُوصٖی بِهآٰ اَوْ دَیْنٍۗ ءاٰبآٰؤُكُمْ وَاَبْنآٰؤُكُمْ لاٰ تَدْرُونَ اَیُّهُمْ اَقْرَبُ لَكُمْ نَفْعًاۚ فَرٖیضَةً مِنَ اللّٰهِۗ اِنَّ اللّٰهَ كاٰنَ عَلٖیمًا حَكٖیمًا۝١١۝وَلَكُمْ نِصْفُ ماٰ تَرَكَ اَزْواٰجُكُمْ اِنْ لَمْ یَكُنْ لَهُنَّ وَلَدٌۚ فَاِنْ كاٰنَ لَهُنَّ وَلَدٌ فَلَكُمُ الرُّبُعُ مِمّاٰ تَرَكْنَۚ مِنْ بَعْدِ وَصِیَّةٍ یُوصٖینَ بِهآٰ اَوْ دَیْنٍۚ وَلَهُنَّ الرُّبُعُ مِمّاٰ تَرَكْتُمْ اِنْ لَمْ یَكُنْ لَكُمْ وَلَدٌۚ فَاِنْ كاٰنَ لَكُمْ وَلَدٌ فَلَهُنَّ الثُّمُنُ مِمّاٰ تَرَكْتُمْۚ مِنْ بَعْدِ وَصِیَّةٍ تُوصُونَ بِهآٰ اَوْ دَیْنٍۗ وَاِنْ كاٰنَ رَجُلٌ یُورَثُ كَلاٰلَةً اَوِ امْرَاَةٌ وَلَهُۥٓ اَخٌ اَوْ اُخْتٌ فَلِكُلِّ واٰحِدٍ مِنْهُمَا السُّدُسُۚ فَاِنْ كاٰنُوٓا اَكْثَرَ مِنْ ذٰلِكَ فَهُمْ شُرَكآٰءُ فِی الثُّلُثِۚ مِنْ بَعْدِ وَصِیَّةٍ یُوصٰی بِهآٰ اَوْ دَیْنٍ غَیْرَ مُضآٰرٍّۚ وَصِیَّةً مِنَ اللّٰهِۗ وَاللّٰهُ عَلٖیمٌ حَلٖیمٌ۝١٢۝تِلْكَ حُدُودُ اللّٰهِۚ وَمَنْ یُطِعِ اللّٰهَ وَرَسُولَهُۥ یُدْخِلْهُ جَنّاٰتٍ تَجْرٖی مِنْ تَحْتِهَا الْاَنْهاٰرُ خاٰلِدٖینَ فٖیهاٰۚ وَذٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظٖیمُ۝١٣۝وَمَنْ یَعْصِ اللّٰهَ وَرَسُولَهُۥ وَیَتَعَدَّ حُدُودَهُۥ یُدْخِلْهُ ناٰرًا خاٰلِدًا فٖیهاٰ وَلَهُۥ عَذاٰبٌ مُهٖینٌ۝١٤۝وَاللّاٰتٖی یَأْتٖینَ الْفاٰحِشَةَ مِنْ نِسآٰئِكُمْ فَاسْتَشْهِدُوا عَلَیْهِنَّ اَرْبَعَةً مِنْكُمْۖ فَاِنْ شَهِدُوا فَاَمْسِكُوهُنَّ فِی الْبُیُوتِ حَتّٰی یَتَوَفّٰىهُنَّ الْمَوْتُ اَوْ یَجْعَلَ اللّٰهُ لَهُنَّ سَبٖیلًا۝١٥۝وَالَّذاٰنِ یَأْتِیاٰنِهاٰ مِنْكُمْ فَـأٰذُوهُماٰۖ فَاِنْ تاٰباٰ وَاَصْلَحاٰ فَاَعْرِضُوا عَنْهُمآٰۗ اِنَّ اللّٰهَ كاٰنَ تَوّاٰبًا رَحٖیمًا۝١٦۝اِنَّمَا التَّوْبَةُ عَلَی اللّٰهِ لِلَّذٖینَ یَعْمَلُونَ السُّوٓءَ بِجَهاٰلَةٍ ثُمَّ یَتُوبُونَ مِنْ قَرٖیبٍ فَاُولٰٓئِكَ یَتُوبُ اللّٰهُ عَلَیْهِمْۗ وَكاٰنَ اللّٰهُ عَلٖیمًا حَكٖیمًا۝١٧۝وَلَیْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذٖینَ یَعْمَلُونَ السَّیِّئاٰتِ حَتّٰٓی اِذاٰ حَضَرَ اَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قاٰلَ اِنّٖی تُبْتُ الْءاٰنَ وَلَا الَّذٖینَ یَمُوتُونَ وَهُمْ كُفّاٰرٌۚ اُولٰٓئِكَ اَعْتَدْناٰ لَهُمْ عَذاٰبًا اَلٖیمًا۝١٨۝یآٰ اَیُّهَا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا لاٰ یَحِلُّ لَكُمْ اَنْ تَرِثُوا النِّسآٰءَ كَرْهًاۖ وَلاٰ تَعْضُلُوهُنَّ لِتَذْهَبُوا بِبَعْضِ مآٰ ءاٰتَیْتُمُوهُنَّ اِلّآٰ اَنْ یَأْتٖینَ بِفاٰحِشَةٍ مُبَیِّنَةٍۚ وَعاٰشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِۚ فَاِنْ كَرِهْتُمُوهُنَّ فَعَسٰٓی اَنْ تَكْرَهُوا شَیْئًا وَیَجْعَلَ اللّٰهُ فٖیهِ خَیْرًا كَثٖیرًا۝١٩۝وَاِنْ اَرَدْتُمُ اسْتِبْداٰلَ زَوْجٍ مَكاٰنَ زَوْجٍ وَءاٰتَیْتُمْ اِحْدٰىهُنَّ قِنْطاٰرًا فَلاٰ تَأْخُذُوا مِنْهُ شَیْئًاۚ اَتَأْخُذُونَهُۥ بُهْتاٰنًا وَاِثْمًا مُبٖینًا۝٢٠۝وَكَیْفَ تَأْخُذُونَهُۥ وَقَدْ اَفْضٰی بَعْضُكُمْ اِلٰی بَعْضٍ وَاَخَذْنَ مِنْكُمْ مٖیثاٰقًا غَلٖیظًا۝٢١۝وَلاٰ تَنْكِحُوا ماٰ نَكَحَ ءاٰبآٰؤُكُمْ مِنَ النِّسآٰءِ اِلّاٰ ماٰ قَدْ سَلَفَۚ اِنَّهُۥ كاٰنَ فاٰحِشَةً وَمَقْتًا وَسآٰءَ سَبٖیلًا۝٢٢۝حُرِّمَتْ عَلَیْكُمْ اُمَّهاٰتُكُمْ وَبَناٰتُكُمْ وَاَخَواٰتُكُمْ وَعَمّاٰتُكُمْ وَخاٰلاٰتُكُمْ وَبَناٰتُ الْاَخِ وَبَناٰتُ الْاُخْتِ وَاُمَّهاٰتُكُمُ اللّاٰتٖیٓ اَرْضَعْنَكُمْ وَاَخَواٰتُكُمْ مِنَ الرَّضاٰعَةِ وَاُمَّهاٰتُ نِسآٰئِكُمْ وَرَبآٰئِبُكُمُ اللّاٰتٖی فٖی حُجُورِكُمْ مِنْ نِسآٰئِكُمُ اللّاٰتٖی دَخَلْتُمْ بِهِنَّ فَاِنْ لَمْ تَكُونُوا دَخَلْتُمْ بِهِنَّ فَلاٰ جُناٰحَ عَلَیْكُمْ وَحَلآٰئِلُ اَبْنآٰئِكُمُ الَّذٖینَ مِنْ اَصْلاٰبِكُمْ وَاَنْ تَجْمَعُوا بَیْنَ الْاُخْتَیْنِ اِلّاٰ ماٰ قَدْ سَلَفَۗ اِنَّ اللّٰهَ كاٰنَ غَفُورًا رَحٖیمًا۝٢٣۝

  همه غذاها (ی پاک) بر بنی اسرائیل حلال بود، جز آنچه اسرائیل (یعقوب)، پیش از نزول تورات، بر خود تحریم کرده بود؛ (مانند گوشت شتر که برای او ضرر داشت.) بگو: «اگر راست می‌گویید تورات را بیاورید و بخوانید! (این نسبتهایی که به پیامبران پیشین می‌دهید، حتّی در تورات تحریف شده شما نیست!)» ﴾93﴿بنا بر این، آنها که بعد از این به خدا دروغ می‌بندند، ستمگرند! (زیرا از روی علم و عمد چنین می‌کنند). ﴾94﴿بگو: «خدا راست گفته (و اینها در آیین پاک ابراهیم نبوده) است. بنا بر این، از آیین ابراهیم پیروی کنید، که به حق گرایش داشت، و از مشرکان نبود!» ﴾95﴿نخستین خانه‌ای که برای مردم (و نیایش خداوند) قرار داده شد، همان است که در سرزمین مکّه است، که پر برکت، و مایه هدایت جهانیان است. ﴾96﴿در آن، نشانه‌های روشن، (از جمله) مقام ابراهیم است؛ و هر کس داخل آن [= خانه خدا] شود؛ در امان خواهد بود، و برای خدا بر مردم است که آهنگ خانه (او) کنند، آنها که توانایی رفتن به سوی آن دارند. و هر کس کفر ورزد (و حج را ترک کند، به خود زیان رسانده)، خداوند از همه جهانیان، بی‌نیاز است. ﴾97﴿بگو: «ای اهل کتاب! چرا به آیات خدا کفر می‌ورزید؟! و خدا گواه است بر اعمالی که انجام می‌دهید!» ﴾98﴿بگو: «ای اهل کتاب! چرا افرادی را که ایمان آورده‌اند، از راه خدا بازمی‌دارید، و می‌خواهید این راه را کج سازید؟! در حالی که شما (به درستی این راه) گواه هستید؛ و خداوند از آنچه انجام می‌دهید، غافل نیست!» ﴾99﴿ای کسانی که ایمان آورده‌اید! اگر از گروهی از اهل کتاب، (که کارشان نفاق‌افکنی و شعله‌ورساختنِ آتش کینه و عداوت است) اطاعت کنید، شما را پس از ایمان، به کفر بازمی‌گردانند. ﴾100﴿ای کسانی که ایمان آورده‌اید! اگر از گروهی از اهل کتاب، (که کارشان نفاق‌افکنی و شعله‌ورساختنِ آتش کینه و عداوت است) اطاعت کنید، شما را پس از ایمان، به کفر بازمی‌گردانند. ﴾100﴿و چگونه ممکن است شما کافر شوید، با اینکه (در دامان وحی قرار گرفته‌اید، و) آیات خدا بر شما خوانده می‌شود، و پیامبر او در میان شماست؟! (بنابر این، به خدا تمسّک جویید!) و هر کس به خدا تمسّک جوید، به راهی راست، هدایت شده است. ﴾101﴿ای کسانی که ایمان آورده‌اید! آن گونه که حق تقوا و پرهیزکاری است، از خدا بپرهیزید! و از دنیا نروید، مگر اینکه مسلمان باشید! (باید گوهر ایمان را تا پایان عمر، حفظ کنید!) ﴾102﴿و همگی به ریسمان خدا [= قرآن و اسلام، و هرگونه وسیله وحدت‌]، چنگ زنید، و پراکنده نشوید! و نعمت (بزرگِ) خدا را بر خود، به یاد آرید که چگونه دشمن یکدیگر بودید، و او میان دلهای شما، الفت ایجاد کرد، و به برکتِ نعمتِ او، برادر شدید! و شما بر لبِ حفره‌ای از آتش بودید، خدا شما را از آن نجات داد؛ این چنین، خداوند آیات خود را برای شما آشکار می‌سازد؛ شاید پذیرای هدایت شوید. ﴾103﴿باید از میان شما، جمعی دعوت به نیکی، و امر به معروف و نهی از منکر کنند! و آنها همان رستگارانند. ﴾104﴿و مانند کسانی نباشید که پراکنده شدند و اختلاف کردند؛ (آن هم) پس از آنکه نشانه‌های روشن (پروردگار) به آنان رسید! و آنها عذاب عظیمی دارند. ﴾105﴿(آن عذاب عظیم) روزی خواهد بود که چهره‌هائی سفید، و چهره‌هائی سیاه می‌گردد، اما آنها که صورتهایشان سیاه شده، (به آنها گفته می‌شود:) آیا بعد از ایمان، و (اخوّت و برادری در سایه آن،) کافر شدید؟! پس بچشید عذاب را، به سبب آنچه کفر می‌ورزیدید! ﴾106﴿و امّا آنها که چهره‌هایشان سفید شده، در رحمت خداوند خواهند بود؛ و جاودانه در آن می‌مانند. ﴾107﴿اینها آیات خداست؛ که بحق بر تو می‌خوانیم. و خداوند (هیچ گاه) ستمی برای (احدی از) جهانیان نمی‌خواهد. ﴾108﴿و (چگونه ممکن است خدا ستم کند؟! در حالی که) آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است، مال اوست؛ و همه کارها، به سوی او باز می‌گردد (و به فرمان اوست.) ﴾109﴿شما بهترین امتی بودید که به سود انسانها آفریده شده‌اند؛ (چه اینکه) امر به معروف و نهی از منکر می‌کنید و به خدا ایمان دارید. و اگر اهل کتاب، (به چنین برنامه و آیین درخشانی،) ایمان آورند، برای آنها بهتر است! (ولی تنها) عده کمی از آنها با ایمانند، و بیشتر آنها فاسقند، (و خارج از اطاعت پروردگار) ﴾110﴿آنها [= اهل کتاب، مخصوصا» یهود] هرگز نمی‌توانند به شما زیان برسانند، جز آزارهای مختصر؛ و اگر با شما پیکار کنند، به شما پشت خواهند کرد (و شکست می‌خورند)؛ سپس کسی آنها را یاری نمی‌کند. ﴾111﴿هر جا یافت شوند، مهر ذلت بر آنان خورده است؛ مگر با ارتباط به خدا، (و تجدید نظر در روش ناپسند خود،) و (یا) با ارتباط به مردم (و وابستگی به این و آن)؛ و به خشم خدا، گرفتار شده‌اند؛ و مهر بیچارگی بر آنها زده شده؛ چرا که آنها به آیات خدا، کفر می‌ورزیدند و پیامبران را بناحق می‌کشتند. اینها بخاطر آن است که گناه کردند؛ و (به حقوق دیگران،) تجاوز می‌نمودند. ﴾112﴿آنها همه یکسان نیستند؛ از اهل کتاب، جمعیّتی هستند که (به حق و ایمان) قیام می‌کنند؛ و پیوسته در اوقات شب، آیات خدا را می‌خوانند؛ در حالی که سجده می‌نمایند. ﴾113﴿به خدا و روز دیگر ایمان می‌آورند؛ امر به معروف و نهی از منکر می‌کنند؛ و در انجام کارهای نیک، پیشی می‌گیرند؛ و آنها از صالحانند. ﴾114﴿و آنچه از اعمال نیک انجام دهند، هرگز کفران نخواهد شد! (و پاداش شایسته آن را می‌بینند.) و خدا از پرهیزکاران، آگاه است. ﴾115﴿کسانی که کافر شدند، هرگز نمی‌توانند در پناه اموال و فرزندانشان، از مجازات خدا در امان بمانند! آنها اصحاب دوزخند؛ و جاودانه در آن خواهند ماند. ﴾116﴿آنچه آنها در این زندگی پست دنیوی انفاق می‌کنند، همانند باد سوزانی است که به زراعت قومی که بر خود ستم کرده (و در غیر محل و وقت مناسب، کشت نموده‌اند)، بوزد؛ و آن را نابود سازد. خدا به آنها ستم نکرده؛ بلکه آنها، خودشان به خویشتن ستم می‌کنند. ﴾117﴿ای کسانی که ایمان آورده‌اید! محرم اسراری از غیر خود، انتخاب نکنید! آنها از هرگونه شرّ و فسادی در باره شما، کوتاهی نمی‌کنند. آنها دوست دارند شما در رنج و زحمت باشید. (نشانه‌های) دشمنی از دهان (و کلام) شان آشکار شده؛ و آنچه در دلهایشان پنهان می‌دارند، از آن مهمتر است. ما آیات (و راه‌های پیشگیری از شرّ آنها) را برای شما بیان کردیم اگر اندیشه کنید! ﴾118﴿شما کسانی هستید که آنها را دوست می‌دارید؛ امّا آنها شما را دوست ندارند! در حالی که شما به همه کتابهای آسمانی ایمان دارید (و آنها به کتاب آسمانی شما ایمان ندارند). هنگامی که شما را ملاقات می‌کنند، (به دروغ) می‌گویند: «ایمان آورده‌ایم!» امّا هنگامی که تنها می‌شوند، از شدّت خشم بر شما، سر انگشتان خود را به دندان می‌گزند! بگو: «با همین خشمی که دارید بمیرید! خدا از (اسرار) درون سینه‌ها آگاه است.» ﴾119﴿اگر نیکی به شما برسد، آنها را ناراحت می‌کند؛ و اگر حادثه ناگواری برای شما رخ دهد، خوشحال می‌شوند. (امّا) اگر (در برابرشان) استقامت و پرهیزگاری پیشه کنید، نقشه‌های (خائنانه) آنان، به شما زیانی نمی‌رساند؛ خداوند به آنچه انجام می‌دهند، احاطه دارد. ﴾120﴿و (به یاد آور) زمانی را که صبحگاهان، از میان خانواده خود، جهت انتخاب اردوگاه جنگ برای مؤمنان، بیرون رفتی! و خداوند، شنوا و داناست (گفتگوهای مختلفی را که درباره طرح جنگ گفته می‌شد، می‌شنید؛ و اندیشه‌هایی را که بعضی در سر می‌پروراندند، می‌دانست). ﴾121﴿(و نیز به یاد آور) زمانی را که دو طایفه از شما تصمیم گرفتند سستی نشان دهند (و از وسط راه بازگردند)؛ و خداوند پشتیبان آنها بود (و به آنها کمک کرد که از این فکر بازگردند)؛ و افراد باایمان، باید تنها بر خدا توکّل کنند! ﴾122﴿خداوند شما را در «بدر» یاری کرد (و بر دشمنان خطرناک، پیروز ساخت)؛ در حالی که شما (نسبت به آنها)، ناتوان بودید. پس، از خدا بپرهیزید (و در برابر دشمن، مخالفتِ فرمانِ پیامبر نکنید)، تا شکر نعمت او را بجا آورده باشید! ﴾123﴿در آن هنگام که تو به مؤمنان می‌گفتنی: «آیا کافی نیست که پروردگارتان، شما را به سه هزار نفر از فرشتگان، که از آسمان فرود می‌آیند، یاری کند؟!» ﴾124﴿آری، (امروز هم) اگر استقامت و تقوا پیشه کنید، و دشمن به همین زودی به سراغ شما بیاید، خداوند شما را به پنج هزار نفر از فرشتگان، که نشانه‌هایی با خود دارند، مدد خواهد داد! ﴾125﴿ولی اینها را خداوند فقط بشارت، و برای اطمینان خاطر شما قرار داده؛ وگرنه، پیروزی تنها از جانب خداوند توانای حکیم است! ﴾126﴿(این وعده را که خدا به شما داده،) برای این است که قسمتی از پیکر لشکر کافران را قطع کند؛ یا آنها را با ذلّت برگرداند؛ تا مأیوس و ناامید، (به وطن خود) بازگردند. ﴾127﴿هیچ‌گونه اختیاری (در باره عفو کافران، یا مؤمنان فراری از جنگ،) برای تو نیست؛ مگر اینکه (خدا) بخواهد آنها را ببخشد، یا مجازات کند؛ زیرا آنها ستمگرند. ﴾128﴿و آنچه در آسمانها و زمین است، از آن خداست. هر کس را بخواهد (و شایسته بداند)، می‌بخشد؛ و هر کس را بخواهد، مجازات می‌کند؛ و خداوند آمرزنده مهربان است. ﴾129﴿ای کسانی که ایمان آورده‌اید! ربا (و سود پول) را چند برابر نخورید! از خدا بپرهیزید، تا رستگار شوید! ﴾130﴿و از آتشی بپرهیزید که برای کافران آماده شده است! ﴾131﴿و خدا و پیامبر را اطاعت کنید، تا مشمول رحمت شوید! ﴾132﴿ و شتاب کنید برای رسیدن به آمرزش پروردگارتان؛ و بهشتی که وسعت آن، آسمانها و زمین است؛ و برای پرهیزگاران آماده شده است. ﴾133﴿همانها که در توانگری و تنگدستی، انفاق می‌کنند؛ و خشم خود را فرو می‌برند؛ و از خطای مردم درمی‌گذرند؛ و خدا نیکوکاران را دوست دارد. ﴾134﴿و آنها که وقتی مرتکب عمل زشتی شوند، یا به خود ستم کنند، به یاد خدا می‌افتند؛ و برای گناهان خود، طلب آمرزش می‌کنند -و کیست جز خدا که گناهان را ببخشد؟- و بر گناه، اصرار نمی‌ورزند، با اینکه می‌دانند. ﴾135﴿آنها پاداششان آمرزش پروردگار، و بهشتهایی است که از زیر درختانش، نهرها جاری است؛ جاودانه در آن میمانند؛ چه نیکو است پاداش اهل عمل! ﴾136﴿پیش از شما، سنّت‌هایی وجود داشت؛ (و هر قوم، طبق اعمال و صفات خود، سرنوشتهایی داشتند؛ که شما نیز، همانند آن را دارید.) پس در روی زمین، گردش کنید و ببینید سرانجام تکذیب‌کنندگان (آیات خدا) چگونه بود؟! ﴾137﴿این، بیانی است برای عموم مردم؛ و هدایت و اندرزی است برای پرهیزگاران! ﴾138﴿و سست نشوید! و غمگین نگردید! و شما برترید اگر ایمان داشته باشید! ﴾139﴿اگر (در میدان احد،) به شما جراحتی رسید (و ضربه‌ای وارد شد)، به آن جمعیّت نیز (در میدان بدر)، جراحتی همانند آن وارد گردید. و ما این روزها(ی پیروزی و شکست) را در میان مردم می‌گردانیم؛ (-و این خاصیّت زندگی دنیاست-) تا خدا، افرادی را که ایمان آورده‌اند، بداند (و شناخته شوند)؛ و خداوند از میان شما، شاهدانی بگیرد. و خدا ظالمان را دوست نمی‌دارد. ﴾140﴿و تا خداوند، افراد باایمان را خالص گرداند (و ورزیده شوند)؛ و کافران را به تدریج نابود سازد. ﴾141﴿آیا چنین پنداشتید که (تنها با ادّعای ایمان) وارد بهشت خواهید شد، در حالی که خداوند هنوز مجاهدان از شما و صابران را مشخصّ نساخته است؟! ﴾142﴿و شما مرگ (و شهادت در راه خدا) را، پیش از آنکه با آن روبه‌رو شوید، آرزو می‌کردید؛ سپس آن را با چشم خود دیدید، در حالی که به آن نگاه می‌کردید (و حاضر نبودید به آن تن دردهید! چقدر میان گفتار و کردار شما فاصله است؟!) ﴾143﴿محمد (ص) فقط فرستاده خداست؛ و پیش از او، فرستادگان دیگری نیز بودند؛ آیا اگر او بمیرد و یا کشته شود، شما به عقب برمی‌گردید؟ (و اسلام را رها کرده به دوران جاهلیّت و کفر بازگشت خواهید نمود؟) و هر کس به عقب باز گردد، هرگز به خدا ضرری نمی‌زند؛ و خداوند بزودی شاکران (و استقامت‌کنندگان) را پاداش خواهد داد. ﴾144﴿هیچ‌کس، جز به فرمان خدا، نمی‌میرد؛ سرنوشتی است تعیین شده؛ (بنابر این، مرگ پیامبر یا دیگران، یک سنّت الهی است.) هر کس پاداش دنیا را بخواهد (و در زندگی خود، در این راه گام بردارد،) چیزی از آن به او خواهیم داد؛ و هر کس پاداش آخرت را بخواهد، از آن به او می‌دهیم؛ و بزودی سپاسگزاران را پاداش خواهیم داد. ﴾145﴿چه بسیار پیامبرانی که مردان الهی فراوانی به همراه آنان جنگ کردند! آنها هیچ‌گاه در برابر آنچه در راه خدا به آنان می‌رسید، سست و ناتوان نشدند (و تن به تسلیم ندادند)؛ و خداوند استقامت‌کنندگان را دوست دارد. ﴾146﴿سخنشان تنها این بود که: «پروردگارا! گناهان ما را ببخش! و از تندرویهای ما در کارها، چشم‌پوشی کن! قدمهای ما را استوار بدار! و ما را بر جمعیّت کافران، پیروز گردان! ﴾147﴿از این‌رو خداوند پاداش این جهان، و پاداش نیک آن جهان را به آنها داد؛ و خداوند نیکوکاران را دوست می‌دارد. ﴾148﴿ای کسانی که ایمان آورده‌اید! اگر از کسانی که کافر شده‌اند اطاعت کنید، شما را به گذشته‌هایتان بازمی‌گردانند؛ و سرانجام، زیانکار خواهید شد. ﴾149﴿(آنها تکیه‌گاه شما نیستند،) بلکه ولی و سرپرست شما، خداست؛ و او بهترین یاوران است. ﴾150﴿بزودی در دلهای کافران، بخاطر اینکه بدون دلیل، چیزهایی را برای خدا همتا قرار دادند، رعب و ترس می‌افکنیم؛ و جایگاه آنها، آتش است؛ و چه بد جایگاهی است جایگاه ستمکاران! ﴾151﴿خداوند، وعده خود را به شما، (در باره پیروزی بر دشمن در احد،) تحقق بخشید؛ در آن هنگام (که در آغاز جنگ،) دشمنان را به فرمان او، به قتل می‌رساندید؛ (و این پیروزی ادامه داشت) تا اینکه سست شدید؛ و (بر سر رهاکردن سنگرها،) در کار خود به نزاع پرداختید؛ و بعد از آن که آنچه را دوست می‌داشتید (از غلبه بر دشمن) به شما نشان داد، نافرمانی کردید. بعضی از شما، خواهان دنیا بودند؛ و بعضی خواهان آخرت. سپس خداوند شما را از آنان منصرف ساخت؛ (و پیروزی شما به شکست انجامید؛) تا شما را آزمایش کند. و او شما را بخشید؛ و خداوند نسبت به مؤمنان، فضل و بخشش دارد. ﴾152﴿(به خاطر بیاورید) هنگامی را که از کوه بالا میرفتید؛ و جمعی در وسط بیابان پراکنده شدند؛ و از شدت وحشت،) به عقب ماندگان نگاه نمی‌کردید، و پیامبر از پشت سر، شما را صدا می‌زد. سپس اندوه‌ها را یکی پس از دیگری به شما جزا داد؛ این بخاطر آن بود که دیگر برای از دست رفتن (غنایم جنگی) غمگین نشوید، و نه بخاطر مصیبت‌هایی که بر شما وارد می‌گردد. و خداوند از آنچه انجام می‌دهید، آگاه است. ﴾153﴿سپس بدنبال این غم و اندوه، آرامشی بر شما فرستاد. این آرامش، بصورت خواب سبکی بود که (در شب بعد از حادثه احد،) گروهی از شما را فرا گرفت؛ اماگروه دیگری در فکر جان خویش بودند؛ (و خواب به چشمانشان نرفت.) آنها گمانهای نادرستی -همچون گمانهای دوران جاهلیت- درباره خدا داشتند؛ و می‌گفتند: «آیا چیزی از پیروزی نصیب ما می‌شود؟!» بگو: «همه کارها (و پیروزیها) به دست خداست!» آنها در دل خود، چیزی را پنهان می‌دارند که برای تو آشکار نمی‌سازند؛ می‌گویند: «اگر ما سهمی از پیروزی داشتیم، در این جا کشته نمی‌شدیم!» بگو: «اگر هم در خانه‌های خود بودید، آنهایی که کشته‌شدن بر آنها مقرر شده بود، قطعاً به سوی آرامگاه‌های خود، بیرون می‌آمدند (و آنها را به قتل می‌رساندند). و اینها برای این است که خداوند، آنچه در سینه‌هایتان پنهان دارید، بیازماید؛ و آنچه را در دلهای شما (از ایمان) است، خالص گرداند؛ و خداوند از آنچه در درون سینه‌هاست، با خبر است. ﴾154﴿کسانی که در روز روبرو شدن دو جمعیت با یکدیگر (در جنگ احد)، فرار کردند، شیطان آنها را بر اثر بعضی از گناهانی که مرتکب شده بودند، به لغزش انداخت؛ و خداوند آنها را بخشید. خداوند، آمرزنده و بردبار است. ﴾155﴿ای کسانی که ایمان آورده‌اید! همانند کافران نباشید که چون برادرانشان به مسافرتی می‌روند، یا در جنگ شرکت می‌کنند (و از دنیا می‌روند و یا کشته می‌شوند)، می‌گویند: «اگر آنها نزد ما بودند، نمی‌مردند و کشته نمی‌شدند!» (شما از این گونه سخنان نگویید،) تا خدا این حسرت را بر دل آنها [= کافران‌] بگذارد. خداوند، زنده می‌کند و می‌میراند؛ (و زندگی و مرگ، به دست اوست؛) و خدا به آنچه انجام می‌دهید، بیناست. ﴾156﴿اگر هم در راه خدا کشته شوید یا بمیرید، (زیان نکرده‌اید؛ زیرا) آمرزش و رحمت خدا، از تمام آنچه آنها (در طول عمر خود،) جمع آوری میکنند، بهتر است! ﴾157﴿و اگر بمیرید یا کشته شوید، به سوی خدا محشور می‌شوید. (بنابراین، فانی نمی‌شوید که از فنا، وحشت داشته باشید.) ﴾158﴿به (برکت) رحمت الهی، در برابر آنان [= مردم‌] نرم (و مهربان) شدی! و اگر خشن و سنگدل بودی، از اطراف تو، پراکنده می‌شدند. پس آنها را ببخش و برای آنها آمرزش بطلب! و در کارها، با آنان مشورت کن! اما هنگامی که تصمیم گرفتی، (قاطع باش! و) بر خدا توکل کن! زیرا خداوند متوکلان را دوست دارد. ﴾159﴿اگر خداوند شما را یاری کند، هیچ کس بر شما پیروز نخواهد شد! و اگر دست از یاری شما بردارد، کیست که بعد از او، شما را یاری کند؟! و مؤمنان، تنها بر خداوند باید توکل کنند! ﴾160﴿(گمان کردید ممکن است پیامبر به شما خیانت کند؟! در حالی که) ممکن نیست هیچ پیامبری خیانت کند! و هر کس خیانت کند، روز رستاخیز، آنچه را در آن خیانت کرده، با خود (به صحنه محشر) می‌آورد؛ سپس به هر کس، آنچه را فراهم کرده (و انجام داده است)، بطور کامل داده می‌شود؛ و (به همین دلیل) به آنها ستم نخواهد شد (چرا که محصول اعمال خود را خواهند دید). ﴾161﴿آیا کسی که از رضای خدا پیروی کرده، همانند کسی است که به خشم و غضب خدا بازگشته؟! و جایگاه او جهنم، و پایان کار او بسیار بد است. ﴾162﴿هر یک از آنان، درجه و مقامی در پیشگاه خدا دارند؛ و خداوند به آنچه انجام می‌دهند، بیناست. ﴾163﴿خداوند بر مؤمنان منت نهاد [= نعمت بزرگی بخشید] هنگامی که در میان آنها، پیامبری از خودشان برانگیخت؛ که آیات او را بر آنها بخواند، و آنها را پاک کند و کتاب و حکمت بیاموزد؛ هر چند پیش از آن، در گمراهی آشکاری بودند. ﴾164﴿آیا هنگامی که مصیبتی (در میدان جنک احد) به شما رسید، در حالی که دو برابر آن را (در میدان جنگ بدر بر دشمن) وارد ساخته بودید، گفتید: «این مصیبت از کجاست؟!» بگو: «از ناحیه خود شماست (که در میدان جنگ احد، با دستور پیامبر مخالفت کردید)! خداوند بر هر چیزی قادر است. (و چنانچه روش خود را اصلاح کنید، در آینده شما را پیروز می‌کند.)» ﴾165﴿و آنچه (در روز احد،) در روزی که دو دسته [= مؤمنان و کافران‌] با هم نبرد کردند به شما رسید، به فرمان خدا (و طبق سنت الهی) بود؛ و برای این بود که مؤمنان را مشخص کند. ﴾166﴿و نیز برای این بود که منافقان شناخته شوند؛ آنهایی که به ایشان گفته شد: «بیایید در راه خدا نبرد کنید! یا (حداقل) از حریم خود، دفاع نمایید!» گفتند: «اگر می‌دانستیم جنگی روی خواهد داد، از شما پیروی می‌کردیم. (اما می‌دانیم جنگی نمی‌شود.)» آنها در آن هنگام، به کفر نزدیکتر بودند تا به ایمان؛ به زبان خود چیزی می‌گویند که در دلهایشان نیست! و خداوند از آنچه کتمان می‌کنند، آگاهتر است. ﴾167﴿(منافقان) آنها هستند که به برادران خود -در حالی که از حمایت آنها دست کشیده بودند- گفتند: «اگر آنها از ما پیروی می‌کردند، کشته نمی‌شدند!» بگو: «(مگر شما می‌توانید مرگ افراد را پیش‌بینی کنید؟!) پس مرگ را از خودتان دور سازید اگر راست می‌گویید!» ﴾168﴿(ای پیامبر!) هرگز گمان مبر کسانی که در راه خدا کشته شدند، مردگانند! بلکه آنان زنده‌اند، و نزد پروردگارشان روزی داده می‌شوند. ﴾169﴿آنها بخاطر نعمتهای فراوانی که خداوند از فضل خود به ایشان بخشیده است، خوشحالند؛ و بخاطر کسانی که هنوز به آنها ملحق نشده‌اند [= مجاهدان و شهیدان آینده]، خوشوقتند؛ (زیرا مقامات برجسته آنها را در آن جهان می‌بینند؛ و می‌دانند) که نه ترسی بر آنهاست، و نه غمی خواهند داشت. ﴾170﴿ و از نعمت خدا و فضل او (نسبت به خودشان نیز) مسرورند؛ و (می‌بینند که) خداوند، پاداش مؤمنان را ضایع نمی‌کند؛ (نه پاداش شهیدان، و نه پاداش مجاهدانی که شهید نشدند). ﴾171﴿آنها که دعوت خدا و پیامبر (ص) را، پس از آن همه جراحاتی که به ایشان رسید، اجابت کردند؛ (و هنوز زخمهای میدان احد التیام نیافته بود، به سوی میدان «حمرار الاسد» حرکت نمودند؛) برای کسانی از آنها، که نیکی کردند و تقوا پیش گرفتند، پاداش بزرگی است. ﴾172﴿اینها کسانی بودند که (بعضی از) مردم، به آنان گفتند: «مردم [= لشکر دشمن] برای (حمله به) شما اجتماع کرده‌اند؛ از آنها بترسید!» اما این سخن، بر ایمانشان افزود؛ و گفتند: «خدا ما را کافی است؛ و او بهترین حامی ماست.» ﴾173﴿به همین جهت، آنها (از این میدان،) با نعمت و فضل پروردگارشان، بازگشتند؛ در حالی که هیچ ناراحتی به آنان نرسید؛ و از رضای خدا، پیروی کردند؛ و خداوند دارای فضل و بخشش بزرگی است. ﴾174﴿این فقط شیطان است که پیروان خود را (با سخنان و شایعات بی‌اساس،) می‌ترساند. از آنها نترسید! و تنها از من بترسید اگر ایمان دارید! ﴾175﴿کسانی که در راه کفر، شتاب میکنند، تو را غمگین نسازند! به یقین، آنها هرگز زیانی به خداوند نمی‌رسانند. (بعلاوه) خدا می‌خواهد (آنها را به حال خودشان واگذارد؛ و در نتیجه،) بهره‌ای برای آنها در آخرت قرار ندهد. و برای آنها مجازات بزرگی است! ﴾176﴿(آری،) کسانی که ایمان را دادند و کفر را خریداری کردند، هرگز به خدا زیانی نمی‌رسانند؛ و برای آنها، مجازات دردناکی است! ﴾177﴿آنها که کافر شدند، (و راه طغیان پیش گرفتند،) تصور نکنند اگر به آنان مهلت می‌دهیم، به سودشان است! ما به آنان مهلت می‌دهیم فقط برای اینکه بر گناهان خود بیفزایند؛ و برای آنها، عذاب خوارکننده‌ای (آماده شده) است! ﴾178﴿چنین نبود که خداوند، مؤمنان را به همان‌گونه که شما هستید واگذارد؛ مگر آنکه ناپاک را از پاک جدا سازد. و نیز چنین نبود که خداوند شما را از اسرار غیب، آگاه کند (تا مؤمنان و منافقان را از این راه بشناسید؛ این بر خلاف سنت الهی است؛) ولی خداوند از میان رسولان خود، هر کس را بخواهد برمیگزیند؛ (و قسمتی از اسرار نهان را که برای مقام رهبری او لازم است، در اختیار او می‌گذارد.) پس (اکنون که این جهان، بوته آزمایش پاک و ناپاک است،) به خدا و رسولان او ایمان بیاورید! و اگر ایمان بیاورید و تقوا پیشه کنید، پاداش بزرگی برای شماست. ﴾179﴿کسانی که بخل می‌ورزند، و آنچه را خدا از فضل خویش به آنان داده، انفاق نمی‌کنند، گمان نکنند این کار به سود آنها است؛ بلکه برای آنها شر است؛ بزودی در روز قیامت، آنچه را نسبت به آن بخل ورزیدند، همانند طوقی به گردنشان می‌افکنند. و میراث آسمانها و زمین، از آن خداست؛ و خداوند، از آنچه انجام می‌دهید، آگاه است. ﴾180﴿خداوند، سخن آنها را که گفتند: «خدا فقیر است، و ما بی‌نیازیم»، شنید! به زودی آنچه را گفتند، خواهیم نوشت؛ و (همچنین) کشتن پیامبران را بناحق (می‌نویسیم)؛ و به آنها می‌گوییم: «بچشید عذاب سوزان را (در برابر کارهایتان!)» ﴾181﴿این بخاطر چیزی است که دستهای شما از پیش فرستاده (و نتیجه کار شماست) و بخاطر آن است که خداوند، به بندگان (خود)، ستم نمی‌کند. ﴾182﴿(اینها) همان کسانی (هستند) که گفتند: «خداوند از ما پیمان گرفته که به هیچ پیامبری ایمان نیاوریم تا (این معجزه را انجام دهد:) یک قربانی بیاورد، که آتش [= صاعقه آسمانی‌] آن را بخورد!» بگو: «پیامبرانی پیش از من، برای شما آمدند؛ و دلایل روشن، و آنچه را گفتید آوردند؛ پس چرا آنها را به قتل رساندید اگر راست می‌گویید؟!» ﴾183﴿پس (اگر این بهانه‌جویان،) تو را تکذیب کنند، (چیز تازه‌ای نیست؛) رسولان پیش از تو (نیز) تکذیب شدند؛ پیامبرانی که دلایل آشکار، و نوشته‌های متین و محکم، و کتاب روشنی‌بخش آورده بودند. ﴾184﴿هر کسی مرگ را می‌چشد؛ و شما پاداش خود را بطور کامل در روز قیامت خواهید گرفت؛ آنها که از آتش (دوزخ) دور شده، و به بهشت وارد شوند نجات یافته و رستگار شده‌اند و زندگی دنیا، چیزی جز سرمایه فریب نیست! ﴾185﴿به یقین (همه شما) در اموال و جانهای خود، آزمایش می‌شوید! و از کسانی که پیش از شما به آنها کتاب (آسمانی) داده شده [= یهود]، و (همچنین) از مشرکان، سخنان آزاردهنده فراوان خواهید شنید! و اگر استقامت کنید و تقوا پیشه سازید، (شایسته‌تر است؛ زیرا) این از کارهای مهم و قابل اطمینان است. ﴾186﴿و (به خاطر بیاورید) هنگامی را که خدا، از کسانی که کتاب (آسمانی) به آنها داده شده، پیمان گرفت که حتماً آن را برای مردم آشکار سازید و کتمان نکنید! ولی آنها، آن را پشت سر افکندند؛ و به بهای کمی فروختند؛ و چه بد متاعی می‌خرند؟! ﴾187﴿گمان مبر آنها که از اعمال (زشت) خود خوشحال می‌شوند، و دوست دارند در برابر کار (نیکی) که انجام نداده‌اند مورد ستایش قرار گیرند، از عذاب (الهی) برکنارند! (بلکه) برای آنها، عذاب دردناکی است! ﴾188﴿و حکومت آسمانها و زمین، از آن خداست؛ و خدا بر همه چیز تواناست. ﴾189﴿مسلماً در آفرینش آسمانها و زمین، و آمد و رفت شب و روز، نشانه‌های (روشنی) برای خردمندان است. ﴾190﴿همانها که خدا را در حال ایستاده و نشسته، و آنگاه که بر پهلو خوابیده‌اند، یاد می‌کنند؛ و در اسرار آفرینش آسمانها و زمین می‌اندیشند؛ (و می‌گویند:) بار الها! اینها را بیهوده نیافریده‌ای! منزهی تو! ما را از عذاب آتش، نگاه دار! ﴾191﴿پروردگارا! هر که را تو (بخاطر اعمالش،) به آتش افکنی، او را خوار و رسوا ساخته‌ای! و برای افراد ستمگر، هیچ یاوری نیست! ﴾192﴿پروردگارا! ما صدای منادی (تو) را شنیدیم که به ایمان دعوت می‌کرد که: «به پروردگار خود، ایمان بیاورید!» و ما ایمان آوردیم؛ پروردگارا! گناهان ما را ببخش! و بدیهای ما را بپوشان! و ما را با نیکان (و در مسیر آنها) بمیران! ﴾193﴿پروردگارا! آنچه را به وسیله پیامبرانت به ما وعده فرمودی، به ما عطا کن! و ما را در روز رستاخیز، رسوا مگردان! زیرا تو هیچ‌گاه از وعده خود، تخلف نمی‌کنی. ﴾194﴿خداوند، درخواست آنها را پذیرفت؛ (و فرمود:) من عمل هیچ عمل‌کننده‌ای از شما را، زن باشد یا مرد، ضایع نخواهم کرد؛ شما همنوعید، و از جنس یکدیگر! آنها که در راه خدا هجرت کردند، و از خانه‌های خود بیرون رانده شدند و در راه من آزار دیدند، و جنگ کردند و کشته شدند، بیقین گناهانشان را می‌بخشم؛ و آنها را در باغهای بهشتی، که از زیر درختانش نهرها جاری است، وارد می‌کنم. این پاداشی است از طرف خداوند؛ و بهترین پاداشها نزد پروردگار است. ﴾195﴿رفت و آمد (پیروزمندانه) کافران در شهرها، تو را نفریبد! ﴾196﴿این متاع ناچیزی است؛ و سپس جایگاهشان دوزخ، و چه بد جایگاهی است! ﴾197﴿ولی کسانی (که ایمان دارند، و) از پروردگارشان می‌پرهیزند، برای آنها باغهایی از بهشت است، که از زیر درختانش نهرها جاری است؛ همیشه در آن خواهند بود. این، نخستین پذیرایی است که از سوی خداوند به آنها می‌رسد؛ و آنچه در نزد خداست، برای نیکان بهتر است! ﴾198﴿و از اهل کتاب، کسانی هستند که به خدا، و آنچه بر شما نازل شده، و آنچه بر خودشان نازل گردیده، ایمان دارند؛ در برابر (فرمان) خدا خاضعند؛ و آیات خدا را به بهای ناچیزی نمی‌فروشند. پاداش آنها، نزد پروردگارشان است. خداوند، سریع الحساب است. (تمام اعمال نیک آنها را به سرعت حساب می‌کند، و پاداش می‌دهد.) ﴾199﴿ای کسانی که ایمان آورده‌اید! (در برابر مشکلات و هوسها،) استقامت کنید! و در برابر دشمنان (نیز)، پایدار باشید و از مرزهای خود، مراقبت کنید و از خدا بپرهیزید، شاید رستگار شوید! ﴾200﴿سوره نساءمدنی176به نام خداوند بخشنده بخشایشگر ای مردم! از (مخالفت) پروردگارتان بپرهیزید! همان کسی که همه شما را از یک انسان آفرید؛ و همسر او را (نیز) از جنس او خلق کرد؛ و از آن دو، مردان و زنان فراوانی (در روی زمین) منتشر ساخت. و از خدایی بپرهیزید که (همگی به عظمت او معترفید؛ و) هنگامی که چیزی از یکدیگر می‌خواهید، نام او را می‌برید! (و نیز) (از قطع رابطه با) خویشاوندان خود، پرهیز کنید! زیرا خداوند، مراقب شماست. ﴾1﴿و اموال یتیمان را (هنگامی که به حد رشد رسیدند) به آنها بدهید! و اموال بد (خود) را، با اموال خوب (آنها) عوض نکنید! و اموال آنان را همراه اموال خودتان (با مخلوط کردن یا تبدیل نمودن) نخورید، زیرا این گناه بزرگی است! ﴾2﴿و اگر می‌ترسید که (بهنگام ازدواج با دختران یتیم،) عدالت را رعایت نکنید، (از ازدواج با آنان، چشم‌پوشی کنید و) با زنان پاک (دیگر) ازدواج نمائید، دو یا سه یا چهار همسر و اگر می‌ترسید عدالت را (درباره همسران متعدد) رعایت نکنید، تنها یک همسر بگیرید، و یا از زنانی که مالک آنهائید استفاده کنید، این کار، از ظلم و ستم بهتر جلوگیری می‌کند. ﴾3﴿و مهر زنان را (بطور کامل) بعنوان یک بدهی (یا عطیه،) به آنان بپردازید! (ولی) اگر آنها چیزی از آن را با رضایت خاطر به شما ببخشند، حلال و گوارا مصرف کنید! ﴾4﴿اموال خود را، که خداوند وسیله قوام زندگی شما قرار داده، به دست سفیهان نسپارید و از آن، به آنها روزی دهید! و لباس بر آنان بپوشانید و با آنها سخن شایسته بگویید! ﴾5﴿و یتیمان را چون به حد بلوغ برسند، بیازمایید! اگر در آنها رشد (کافی) یافتید، اموالشان را به آنها بدهید! و پیش از آنکه بزرگ شوند، اموالشان را از روی اسراف نخورید! هر کس که بی‌نیاز است، (از برداشت حق الزحمه) خودداری کند؛ و آن کس که نیازمند است، به طور شایسته (و مطابق زحمتی که می‌کشد،) از آن بخورد. و هنگامی که اموالشان را به آنها بازمی‌گردانید، شاهد بگیرید! اگر چه خداوند برای محاسبه کافی است. ﴾6﴿برای مردان، از آنچه پدر و مادر و خویشاوندان از خود بر جای می‌گذارند، سهمی است؛ و برای زنان نیز، از آنچه پدر و مادر و خویشاوندان می‌گذارند، سهمی؛ خواه آن مال، کم باشد یا زیاد؛ این سهمی است تعیین شده و پرداختنی. ﴾7﴿و اگر بهنگام تقسیم (ارث)، خویشاوندان (و طبقه‌ای که ارث نمی‌برند) و یتیمان و مستمندان، حضور داشته باشند، چیزی از آن اموال را به آنها بدهید! و با آنان به طور شایسته سخن بگویید! ﴾8﴿کسانی که اگر فرزندان ناتوانی از خود بیادگار بگذارند از آینده آنان می‌ترسند، باید (از ستم درباره یتیمان مردم) بترسند! از (مخالفت) خدا بپرهیزند، و سخنی استوار بگویند. ﴾9﴿کسانی که اموال یتیمان را به ظلم و ستم می‌خورند، (در حقیقت،) تنها آتش می‌خورند؛ و بزودی در شعله‌های آتش (دوزخ) می‌سوزند. ﴾10﴿خداوند در باره فرزندانتان به شما سفارش می‌کند که سهم (میراث) پسر، به اندازه سهم دو دختر باشد؛ و اگر فرزندان شما، (دو دختر و) بیش از دو دختر باشند، دو سوم میراث از آن آنهاست؛ و اگر یکی باشد، نیمی (از میراث،) از آن اوست. و برای هر یک از پدر و مادر او، یک ششم میراث است، اگر (میت) فرزندی داشته باشد؛ و اگر فرزندی نداشته باشد، و (تنها) پدر و مادر از او ارث برند، برای مادر او یک سوم است (و بقیه از آن پدر است)؛ و اگر او برادرانی داشته باشد، مادرش یک ششم می‌برد (و پنج ششم باقیمانده، برای پدر است). (همه اینها،) بعد از انجام وصیتی است که او کرده، و بعد از ادای دین است -شما نمی‌دانید پدران و مادران و فرزندانتان، کدامیک برای شما سودمندترند!- این فریضه الهی است؛ و خداوند، دانا و حکیم است. ﴾11﴿و برای شما، نصف میراث زنانتان است، اگر آنها فرزندی نداشته باشند؛ و اگر فرزندی داشته باشند، یک چهارم از آن شماست؛ پس از انجام وصیتی که کرده‌اند، و ادای دین (آنها). و برای زنان شما، یک چهارم میراث شماست، اگر فرزندی نداشته باشید؛ و اگر برای شما فرزندی باشد، یک هشتم از آن آنهاست؛ بعد از انجام وصیتی که کرده‌اید، و ادای دین. و اگر مردی بوده باشد که کلاله [= خواهر یا برادر] از او ارث می‌برد، یا زنی که برادر یا خواهری دارد، سهم هر کدام، یک ششم است (اگر برادران و خواهران مادری باشند)؛ و اگر بیش از یک نفر باشند، آنها در یک سوم شریکند؛ پس از انجام وصیتی که شده، و ادای دین؛ بشرط آنکه (از طریق وصیت و اقرار به دین،) به آنها ضرر نزند. این سفارش خداست؛ و خدا دانا و بردبار است. ﴾12﴿اینها مرزهای الهی است؛ و هر کس خدا و پیامبرش را اطاعت کند، (و قوانین او را محترم بشمرد،) خداوند وی را در باغهایی از بهشت وارد می‌کند که همواره، آب از زیر درختانش جاری است؛ جاودانه در آن می‌مانند؛ و این، پیروزی بزرگی است! ﴾13﴿و آن کس که نافرمانی خدا و پیامبرش را کند و از مرزهای او تجاوز نماید، او را در آتشی وارد می‌کند که جاودانه در آن خواهد ماند؛ و برای او مجازات خوارکننده‌ای است. ﴾14﴿و کسانی از زنان شما که مرتکب زنا شوند، چهار نفر از مسلمانان را بعنوان شاهد بر آنها بطلبید! اگر گواهی دادند، آنان [= زنان‌] را در خانه ها (ی خود) نگاه دارید تا مرگشان فرارسد؛ یا اینکه خداوند، راهی برای آنها قرار دهد. ﴾15﴿و از میان شما، آن مردان و زنانی که (همسر ندارند، و) مرتکب آن کار (زشت) می‌شوند، آنها را آزار دهید (و حد بر آنان جاری نمایید)! و اگر توبه کنند، و (خود را) اصلاح نمایند، (و به جبران گذشته بپردازند،) از آنها درگذرید! زیرا خداوند، توبه‌پذیر و مهربان است. ﴾16﴿پذیرش توبه از سوی خدا، تنها برای کسانی است که کار بدی را از روی جهالت انجام می‌دهند، سپس زود توبه می‌کنند. خداوند، توبه چنین اشخاصی را می‌پذیرد؛ و خدا دانا و حکیم است. ﴾17﴿برای کسانی که کارهای بد را انجام می‌دهند، و هنگامی که مرگ یکی از آنها فرا می‌رسد می‌گوید: «الان توبه کردم!» توبه نیست؛ و نه برای کسانی که در حال کفر از دنیا می‌روند؛ اینها کسانی هستند که عذاب دردناکی برایشان فراهم کرده‌ایم. ﴾18﴿ای کسانی که ایمان آورده‌اید! برای شما حلال نیست که از زنان، از روی اکراه (و ایجاد ناراحتی برای آنها،) ارث ببرید! و آنان را تحت فشار قرار ندهید که قسمتی از آنچه را به آنها داده‌اید (از مهر)، تملک کنید! مگر اینکه آنها عمل زشت آشکاری انجام دهند. و با آنان، بطور شایسته رفتار کنید! و اگر از آنها، (بجهتی) کراهت داشتید، (فوراً تصمیم به جدایی نگیرید!) چه بسا چیزی خوشایند شما نباشد، و خداوند خیر فراوانی در آن قرار می‌دهد! ﴾19﴿و اگر تصمیم گرفتید که همسر دیگری به جای همسر خود انتخاب کنید، و مال فراوانی (بعنوان مهر) به او پرداخته‌اید، چیزی از آن را پس نگیرید! آیا برای بازپس گرفتن مهر آنان، به تهمت و گناه آشکار متوسل می‌شوید؟! ﴾20﴿و چگونه آن را باز پس می‌گیرید، در حالی که شما با یکدیگر تماس و آمیزش کامل داشته‌اید؟ و (از این گذشته،) آنها (هنگام ازدواج،) از شما پیمان محکمی گرفته‌اند! ﴾21﴿با زنانی که پدران شما با آنها ازدواج کرده‌اند، هرگز ازدواج نکنید! مگر آنچه درگذشته (پیش از نزول این حکم) انجام شده است؛ زیرا این کار، عملی زشت و تنفرآور و راه نادرستی است. ﴾22﴿حرام شده است بر شما، مادرانتان، و دختران، و خواهران، و عمه‌ها، و خاله‌ها، و دختران برادر، و دختران خواهر شما، و مادرانی که شما را شیر داده‌اند، و خواهران رضاعی شما، و مادران همسرانتان، و دختران همسرتان که در دامان شما پرورش یافته‌اند از همسرانی که با آنها آمیزش جنسی داشته‌اید -و چنانچه با آنها آمیزش جنسی نداشته‌اید، (دختران آنها) برای شما مانعی ندارد- و (همچنین) همسرهای پسرانتان که از نسل شما هستند (-نه پسرخوانده‌ها-) و (نیز حرام است بر شما) جمع میان دو خواهر کنید؛ مگر آنچه در گذشته واقع شده؛ چرا که خداوند، آمرزنده و مهربان است. ﴾23﴿