قرآن کریم (با فونت خوانا)



 اِنَّمَا السَّبٖیلُ عَلَی الَّذٖینَ یَسْتَأْذِنُونَكَ وَهُمْ اَغْنِیآٰءُۚ رَضُوا بِاَنْ یَكُونُوا مَعَ الْخَواٰلِفِ وَطَبَعَ اللّٰهُ عَلٰی قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لاٰ یَعْلَمُونَ۝٩٣۝یَعْتَذِرُونَ اِلَیْكُمْ اِذاٰ رَجَعْتُمْ اِلَیْهِمْۚ قُلْ لاٰ تَعْتَذِرُوا لَنْ نُؤْمِنَ لَكُمْ قَدْ نَبَّاَنَا اللّٰهُ مِنْ اَخْباٰرِكُمْۚ وَسَیَرَی اللّٰهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُۥ ثُمَّ تُرَدُّونَ اِلٰی عاٰلِمِ الْغَیْبِ وَالشَّهاٰدَةِ فَیُنَبِّئُكُمْ بِماٰ كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ۝٩٤۝سَیَحْلِفُونَ بِاللّٰهِ لَكُمْ اِذَا انْقَلَبْتُمْ اِلَیْهِمْ لِتُعْرِضُوا عَنْهُمْۖ فَاَعْرِضُوا عَنْهُمْۖ اِنَّهُمْ رِجْسٌۖ وَمَأْوٰىهُمْ جَهَنَّمُ جَزآٰءً بِماٰ كاٰنُوا یَكْسِبُونَ۝٩٥۝یَحْلِفُونَ لَكُمْ لِتَرْضَوْا عَنْهُمْۖ فَاِنْ تَرْضَوْا عَنْهُمْ فَاِنَّ اللّٰهَ لاٰ یَرْضٰی عَنِ الْقَوْمِ الْفاٰسِقٖینَ۝٩٦۝ٱَلْاَعْراٰبُ اَشَدُّ كُفْرًا وَنِفاٰقًا وَاَجْدَرُ اَلّاٰ یَعْلَمُوا حُدُودَ مآٰ اَنْزَلَ اللّٰهُ عَلٰی رَسُولِهٖۗ وَاللّٰهُ عَلٖیمٌ حَكٖیمٌ۝٩٧۝وَمِنَ الْاَعْراٰبِ مَنْ یَتَّخِذُ ماٰ یُنْفِقُ مَغْرَمًا وَیَتَرَبَّصُ بِكُمُ الدَّوآٰئِرَۚ عَلَیْهِمْ دآٰئِرَةُ السَّوْءِۗ وَاللّٰهُ سَمٖیعٌ عَلٖیمٌ۝٩٨۝وَمِنَ الْاَعْراٰبِ مَنْ یُؤْمِنُ بِاللّٰهِ وَالْیَوْمِ الْءاٰخِرِ وَیَتَّخِذُ ماٰ یُنْفِقُ قُرُباٰتٍ عِنْدَ اللّٰهِ وَصَلَواٰتِ الرَّسُولِۚ اَلآٰ اِنَّهاٰ قُرْبَةٌ لَهُمْۚ سَیُدْخِلُهُمُ اللّٰهُ فٖی رَحْمَتِهٖٓۚ اِنَّ اللّٰهَ غَفُورٌ رَحٖیمٌ۝٩٩۝وَالسّاٰبِقُونَ الْاَوَّلُونَ مِنَ الْمُهاٰجِرٖینَ وَالْاَنْصاٰرِ وَالَّذٖینَ اتَّبَعُوهُمْ بِاِحْساٰنٍ رَضِیَ اللّٰهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ وَاَعَدَّ لَهُمْ جَنّاٰتٍ تَجْرٖی تَحْتَهَا الْاَنْهاٰرُ خاٰلِدٖینَ فٖیهآٰ اَبَدًاۚ ذٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظٖیمُ۝١٠٠۝وَمِمَّنْ حَوْلَكُمْ مِنَ الْاَعْراٰبِ مُناٰفِقُونَۖ وَمِنْ اَهْلِ الْمَدٖینَةِ مَرَدُوا عَلَی النِّفاٰقِ لاٰ تَعْلَمُهُمْۖ نَحْنُ نَعْلَمُهُمْۚ سَنُعَذِّبُهُمْ مَرَّتَیْنِ ثُمَّ یُرَدُّونَ اِلٰی عَذاٰبٍ عَظٖیمٍ۝١٠١۝وَءاٰخَرُونَ اعْتَرَفُوا بِذُنُوبِهِمْ خَلَطُوا عَمَلًا صاٰلِحًا وَءاٰخَرَ سَیِّئًا عَسَی اللّٰهُ اَنْ یَتُوبَ عَلَیْهِمْ اِنَّ اللّٰهَ غَفُورٌ رَحٖیمٌ۝١٠٢۝خُذْ مِنْ اَمْواٰلِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَتُزَكّٖیهِمْ بِهاٰ وَصَلِّ عَلَیْهِمْۖ اِنَّ صَلٰوتَكَ سَكَنٌ لَهُمْۗ وَاللّٰهُ سَمٖیعٌ عَلٖیمٌ۝١٠٣۝اَلَمْ یَعْلَمُوٓا اَنَّ اللّٰهَ هُوَ یَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِباٰدِهٖ وَیَأْخُذُ الصَّدَقاٰتِ وَاَنَّ اللّٰهَ هُوَ التَّوّاٰبُ الرَّحٖیمُ۝١٠٤۝وَقُلِ اعْمَلُوا فَسَیَرَی اللّٰهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُۥ وَالْمُؤْمِنُونَۖ وَسَتُرَدُّونَ اِلٰی عاٰلِمِ الْغَیْبِ وَالشَّهاٰدَةِ فَیُنَبِّئُكُمْ بِماٰ كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ۝١٠٥۝وَءاٰخَرُونَ مُرْجَوْنَ لِاَمْرِ اللّٰهِ اِمّاٰ یُعَذِّبُهُمْ وَاِمّاٰ یَتُوبُ عَلَیْهِمْۗ وَاللّٰهُ عَلٖیمٌ حَكٖیمٌ۝١٠٦۝وَالَّذٖینَ اتَّخَذُوا مَسْجِدًا ضِراٰرًا وَكُفْرًا وَتَفْرٖیقًا بَیْنَ الْمُؤْمِنٖینَ وَاِرْصاٰدًا لِمَنْ حاٰرَبَ اللّٰهَ وَرَسُولَهُۥ مِنْ قَبْلُۚ وَلَیَحْلِفُنَّ اِنْ اَرَدْنآٰ اِلَّا الْحُسْنٰیۖ وَاللّٰهُ یَشْهَدُ اِنَّهُمْ لَكاٰذِبُونَ۝١٠٧۝لاٰ تَقُمْ فٖیهِ اَبَدًاۚ لَمَسْجِدٌ اُسِّسَ عَلَی التَّقْوٰی مِنْ اَوَّلِ یَوْمٍ اَحَقُّ اَنْ تَقُومَ فٖیهِۚ فٖیهِ رِجاٰلٌ یُحِبُّونَ اَنْ یَتَطَهَّرُواۚ وَاللّٰهُ یُحِبُّ الْمُطَّهِّرٖینَ۝١٠٨۝اَفَمَنْ اَسَّسَ بُنْیاٰنَهُۥ عَلٰی تَقْوٰی مِنَ اللّٰهِ وَرِضْواٰنٍ خَیْرٌ اَمْ مَنْ اَسَّسَ بُنْیاٰنَهُۥ عَلٰی شَفاٰ جُرُفٍ هاٰرٍ فَانْهاٰرَ بِهٖ فٖی ناٰرِ جَهَنَّمَۗ وَاللّٰهُ لاٰ یَهْدِی الْقَوْمَ الظّاٰلِمٖینَ۝١٠٩۝لاٰ یَزاٰلُ بُنْیاٰنُهُمُ الَّذٖی بَنَوْا رٖیبَةً فٖی قُلُوبِهِمْ اِلّآٰ اَنْ تَقَطَّعَ قُلُوبُهُمْۗ وَاللّٰهُ عَلٖیمٌ حَكٖیمٌ۝١١٠۝اِنَّ اللّٰهَ اشْتَرٰی مِنَ الْمُؤْمِنٖینَ اَنْفُسَهُمْ وَاَمْواٰلَهُمْ بِاَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَۚ یُقاٰتِلُونَ فٖی سَبٖیلِ اللّٰهِ فَیَقْتُلُونَ وَیُقْتَلُونَۖ وَعْدًا عَلَیْهِ حَقًّا فِی التَّوْرٰىةِ وَالْاِنْجٖیلِ وَالْقُرْءاٰنِۚ وَمَنْ اَوْفٰی بِعَهْدِهٖ مِنَ اللّٰهِۚ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَیْعِكُمُ الَّذٖی باٰیَعْتُمْ بِهٖۚ وَذٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظٖیمُ۝١١١۝ٱَلتّآٰئِبُونَ الْعاٰبِدُونَ الْحاٰمِدُونَ السّآٰئِحُونَ الرّاٰكِعُونَ السّاٰجِدُونَ الْءاٰمِرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَالنّاٰهُونَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَالْحاٰفِظُونَ لِحُدُودِ اللّٰهِۗ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنٖینَ۝١١٢۝ماٰ كاٰنَ لِلنَّبِیِّ وَالَّذٖینَ ءاٰمَنُوٓا اَنْ یَسْتَغْفِرُوا لِلْمُشْرِكٖینَ وَلَوْ كاٰنُوٓا اُولٖی قُرْبٰی مِنْ بَعْدِ ماٰ تَبَیَّنَ لَهُمْ اَنَّهُمْ اَصْحاٰبُ الْجَحٖیمِ۝١١٣۝وَماٰ كاٰنَ اسْتِغْفاٰرُ اِبْراٰهٖیمَ لِاَبٖیهِ اِلّاٰ عَنْ مَوْعِدَةٍ وَعَدَهآٰ اِیّاٰهُ فَلَمّاٰ تَبَیَّنَ لَهُۥٓ اَنَّهُۥ عَدُوٌّ لِلّٰهِ تَبَرَّاَ مِنْهُۚ اِنَّ اِبْراٰهٖیمَ لَاَوّاٰهٌ حَلٖیمٌ۝١١٤۝وَماٰ كاٰنَ اللّٰهُ لِیُضِلَّ قَوْمًا بَعْدَ اِذْ هَدٰىهُمْ حَتّٰی یُبَیِّنَ لَهُمْ ماٰ یَتَّقُونَۚ اِنَّ اللّٰهَ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلٖیمٌ۝١١٥۝اِنَّ اللّٰهَ لَهُۥ مُلْكُ السَّمٰواٰتِ وَالْاَرْضِۖ یُحْیٖی وَیُمٖیتُۚ وَماٰ لَكُمْ مِنْ دُونِ اللّٰهِ مِنْ وَلِیٍّ وَلاٰ نَصٖیرٍ۝١١٦۝لَقَدْ تاٰبَ اللّٰهُ عَلَی النَّبِیِّ وَالْمُهاٰجِرٖینَ وَالْاَنْصاٰرِ الَّذٖینَ اتَّبَعُوهُ فٖی ساٰعَةِ الْعُسْرَةِ مِنْ بَعْدِ ماٰ كاٰدَ یَزٖیغُ قُلُوبُ فَرٖیقٍ مِنْهُمْ ثُمَّ تاٰبَ عَلَیْهِمْۚ اِنَّهُۥ بِهِمْ رَءُوفٌ رَحٖیمٌ۝١١٧۝وَعَلَی الثَّلاٰثَةِ الَّذٖینَ خُلِّفُوا حَتّٰٓی اِذاٰ ضاٰقَتْ عَلَیْهِمُ الْاَرْضُ بِماٰ رَحُبَتْ وَضاٰقَتْ عَلَیْهِمْ اَنْفُسُهُمْ وَظَنُّوٓا اَنْ لاٰ مَلْجَاَ مِنَ اللّٰهِ اِلّآٰ اِلَیْهِ ثُمَّ تاٰبَ عَلَیْهِمْ لِیَتُوبُوٓاۚ اِنَّ اللّٰهَ هُوَ التَّوّاٰبُ الرَّحٖیمُ۝١١٨۝یآٰ اَیُّهَا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا اتَّقُوا اللّٰهَ وَكُونُوا مَعَ الصّاٰدِقٖینَ۝١١٩۝ماٰ كاٰنَ لِاَهْلِ الْمَدٖینَةِ وَمَنْ حَوْلَهُمْ مِنَ الْاَعْراٰبِ اَنْ یَتَخَلَّفُوا عَنْ رَسُولِ اللّٰهِ وَلاٰ یَرْغَبُوا بِاَنْفُسِهِمْ عَنْ نَفْسِهٖۚ ذٰلِكَ بِاَنَّهُمْ لاٰ یُصٖیبُهُمْ ظَمَاٌ وَلاٰ نَصَبٌ وَلاٰ مَخْمَصَةٌ فٖی سَبٖیلِ اللّٰهِ وَلاٰ یَطَـئُونَ مَوْطِئًا یَغٖیظُ الْكُفّاٰرَ وَلاٰ یَناٰلُونَ مِنْ عَدُوٍّ نَیْلًا اِلّاٰ كُتِبَ لَهُمْ بِهٖ عَمَلٌ صاٰلِحٌۚ اِنَّ اللّٰهَ لاٰ یُضٖیعُ اَجْرَ الْمُحْسِنٖینَ۝١٢٠۝وَلاٰ یُنْفِقُونَ نَفَقَةً صَغٖیرَةً وَلاٰ كَبٖیرَةً وَلاٰ یَقْطَعُونَ واٰدِیًا اِلّاٰ كُتِبَ لَهُمْ لِیَجْزِیَهُمُ اللّٰهُ اَحْسَنَ ماٰ كاٰنُوا یَعْمَلُونَ۝١٢١۝

  راه مؤاخذه تنها به روی کسانی باز است که از تو اجازه می‌خواهند در حالی که توانگرند؛ (و امکانات کافی برای جهاد دارند؛) آنها راضی شدند که با متخلّفان [= زنان و کودکان و بیماران‌] بمانند؛ و خداوند بر دلهایشان مهر نهاده؛ به همین جهت چیزی نمی‌دانند! ﴾93﴿هنگامی که بسوی آنها (که از جهاد تخلّف کردند) باز گردید، از شما عذرخواهی می‌کنند؛ بگو: «عذرخواهی نکنید، ما هرگز به شما ایمان نخواهیم آورد! چرا که خدا ما را از اخبارتان آگاه ساخته؛ و خدا و رسولش، اعمال شما را می‌بینند؛ سپس به سوی کسی که دانای پنهان و آشکار است بازگشت داده می‌شوید؛ و او شما را به آنچه انجام می‌دادید، آگاه می‌کند (و جزا می‌دهد!)» ﴾94﴿هنگامی که بسوی آنان بازگردید، برای شما به خدا سوگند یاد می‌کنند، تا از آنها اعراض (و صرف نظر) کنید؛ از آنها اعراض کنید (و روی بگردانید)؛ چرا که پلیدند! و جایگاهشان دوزخ است، بکیفر اعمالی که انجام می‌دادند. ﴾95﴿برای شما قسم یاد می‌کنند تا از آنها راضی شوید؛ اگر شما از آنها راضی شوید، خداوند (هرگز) از جمعیّت فاسقان راضی نخواهد شد! ﴾96﴿بادیه‌نشینان عرب، کفر و نفاقشان شدیدتر است؛ و به ناآگاهی از حدود و احکامی که خدا بر پیامبرش نازل کرده، سزاوارترند؛ و خداوند دانا و حکیم است! ﴾97﴿گروهی از (این) اعراب بادیه‌نشین، چیزی را که (در راه خدا) انفاق می‌کنند، غرامت محسوب می‌دارند؛ و انتظار حوادث دردناکی برای شما می‌کشند؛ حوادث دردناک برای خود آنهاست؛ و خداوند شنوا و داناست! ﴾98﴿گروهی (دیگر) از عربهای بادیه‌نشین، به خدا و روز رستاخیز ایمان دارند؛ و آنچه را انفاق می‌کنند، مایه تقرّب به خدا، و دعای پیامبر می‌دانند؛ آگاه باشید اینها مایه تقرّب آنهاست! خداوند بزودی آنان را در رحمت خود وارد خواهد ساخت؛ به یقین، خداوند آمرزنده و مهربان است! ﴾99﴿پیشگامان نخستین از مهاجرین و انصار، و کسانی که به نیکی از آنها پیروی کردند، خداوند از آنها خشنود گشت، و آنها (نیز) از او خشنود شدند؛ و باغهایی از بهشت برای آنان فراهم ساخته، که نهرها از زیر درختانش جاری است؛ جاودانه در آن خواهند ماند؛ و این است پیروزی بزرگ! ﴾100﴿و از (میان) اعراب بادیه‌نشین که اطراف شما هستند، جمعی منافقند؛ و از اهل مدینه (نیز)، گروهی سخت به نفاق پای بندند. تو آنها را نمی‌شناسی، ولی ما آنها را می شناسیم. بزودی آنها را دو بار مجازات می‌کنیم (: مجازاتی با رسوایی در دنیا، و مجازاتی به هنگام مرگ)؛ سپس بسوی مجازات بزرگی (در قیامت) فرستاده می‌شوند. ﴾101﴿و گروهی دیگر، به گناهان خود اعتراف کردند؛ و کار خوب و بد را به هم آمیختند؛ امید می‌رود که خداوند توبه آنها را بپذیرد؛ به یقین، خداوند آمرزنده و مهربان است! ﴾102﴿از اموال آنها صدقه‌ای (بعنوان زکات) بگیر، تا بوسیله آن، آنها را پاک سازی و پرورش دهی! و (به هنگام گرفتن زکات،) به آنها دعا کن؛ که دعای تو، مایه آرامش آنهاست؛ و خداوند شنوا و داناست! ﴾103﴿آیا نمی‌دانستند که فقط خداوند توبه را از بندگانش می‌پذیرد، و صدقات را می‌گیرد، و خداوند توبه‌پذیر و مهربان است؟! ﴾104﴿بگو: «عمل کنید! خداوند و فرستاده او و مؤمنان، اعمال شما را می‌بینند! و بزودی، بسوی دانای نهان و آشکار، بازگردانده می‌شوید؛ و شما را به آنچه عمل می‌کردید، خبر می‌دهد!» ﴾105﴿و گروهی دیگر، به فرمان خدا واگذار شده‌اند (و کارشان با خداست)؛ یا آنها را مجازات می‌کند، و یا توبه آنان را می‌پذیرد (، هر طور که شایسته باشند)؛ و خداوند دانا و حکیم است! ﴾106﴿(گروهی دیگر از آنها) کسانی هستند که مسجدی ساختند برای زیان (به مسلمانان)، و (تقوّیت) کفر، و تفرقه‌افکنی میان مؤمنان، و کمینگاه برای کسی که از پیش با خدا و پیامبرش مبارزه کرده بود؛ آنها سوگند یاد می‌کنند که: «جز نیکی (و خدمت)، نظری نداشته‌ایم!» امّا خداوند گواهی می‌دهد که آنها دروغگو هستند! ﴾107﴿هرگز در آن (مسجد به عبادت) نایست! آن مسجدی که از روز نخست بر پایه تقوا بنا شده، شایسته‌تر است که در آن (به عبادت) بایستی؛ در آن، مردانی هستند که دوست می‌دارند پاکیزه باشند؛ و خداوند پاکیزگان را دوست دارد! ﴾108﴿آیا کسی که شالوده آن را بر تقوای الهی و خشنودی او بنا کرده بهتر است، یا کسی که اساس آن را بر کنار پرتگاه سستی بنا نموده که ناگهان در آتش دوزخ فرومی‌ریزد؟ و خداوند گروه ستمگران را هدایت نمی‌کند! ﴾109﴿(امّا) این بنایی را که آنها ساختند، همواره بصورت یک وسیله شک و تردید، در دلهایشان باقی می‌ماند؛ مگر اینکه دلهایشان پاره پاره شود (و بمیرند؛ وگرنه، هرگز از دل آنها بیرون نمی‌رود)؛ و خداوند دانا و حکیم است! ﴾110﴿خداوند از مؤمنان، جانها و اموالشان را خریداری کرده، که (در برابرش) بهشت برای آنان باشد؛ (به این گونه که:) در راه خدا پیکار می‌کنند، می‌کشند و کشته می‌شوند؛ این وعده حقّی است بر او، که در تورات و انجیل و قرآن ذکر فرموده؛ و چه کسی از خدا به عهدش وفادارتر است؟! اکنون بشارت باد بر شما، به داد و ستدی که با خدا کرده‌اید؛ و این است آن پیروزی بزرگ! ﴾111﴿توبه‌کنندگان، عبادت کاران، سپاسگویان، سیاحت کنندگان، رکوع کنندگان، سجده‌آوران، آمران به معروف، نهی کنندگان از منکر، و حافظان حدود (و مرزهای) الهی، (مؤمنان حقیقی‌اند)؛ و بشارت ده به (اینچنین) مؤمنان! ﴾112﴿برای پیامبر و مؤمنان، شایسته نبود که برای مشرکان (از خداوند) طلب آمرزش کنند، هر چند از نزدیکانشان باشند؛ (آن هم) پس از آنکه بر آنها روشن شد که این گروه، اهل دوزخند! ﴾113﴿و استغفار ابراهیم برای پدرش [= عمویش آزر]، فقط بخاطر وعده‌ای بود که به او داده بود (تا وی را بسوی ایمان جذب کند)؛ امّا هنگامی که برای او روشن شد که وی دشمن خداست، از او بیزاری جست؛ به یقین، ابراهیم مهربان و بردبار بود! ﴾114﴿چنان نبود که خداوند قومی را، پس از آن که آنها را هدایت کرد (و ایمان آوردند) گمراه (و مجازات) کند؛ مگر آنکه اموری را که باید از آن بپرهیزند، برای آنان بیان نماید (و آنها مخالفت کنند)؛ زیرا خداوند به هر چیزی داناست! ﴾115﴿حکومت آسمانها و زمین تنها از آن خداست؛ زنده می‌کند و می‌میراند؛ و جز خدا، ولیّ و یاوری ندارید! ﴾116﴿مسلّماً خداوند رحمت خود را شامل حال پیامبر و مهاجران و انصار، که در زمان عسرت و شدّت (در جنگ تبوک) از او پیروی کردند، نمود؛ بعد از آنکه نزدیک بود دلهای گروهی از آنها، از حقّ منحرف شود (و از میدان جنگ بازگردند)؛ سپس خدا توبه آنها را پذیرفت، که او نسبت به آنان مهربان و رحیم است! ﴾117﴿(همچنین) آن سه نفر که (از شرکت در جنگ تبوک) تخلّف جستند، (و مسلمانان با آنان قطع رابطه نمودند،) تا آن حدّ که زمین با همه وسعتش بر آنها تنگ شد؛ (حتّی) در وجود خویش، جایی برای خود نمی‌یافتند؛ (در آن هنگام) دانستند پناهگاهی از خدا جز بسوی او نیست؛ سپس خدا رحمتش را شامل حال آنها نمود، (و به آنان توفیق داد) تا توبه کنند؛ خداوند بسیار توبه‌پذیر و مهربان است! ﴾118﴿ای کسانی که ایمان آورده‌اید! از (مخالفت فرمان) خدا بپرهیزید، و با صادقان باشید! ﴾119﴿سزاوار نیست که اهل مدینه، و بادیه‌نشینانی که اطراف آنها هستند، از رسول خدا تخلّف جویند؛ و برای حفظ جان خویش، از جان او چشم بپوشند! این بخاطر آن است که هیچ تشنگی و خستگی، و گرسنگی در راه خدا به آنها نمی‌رسد و هیچ گامی که موجب خشم کافران می‌شود برنمی‌دارند، و ضربه‌ای از دشمن نمی‌خورند، مگر اینکه به خاطر آن، عمل صالحی برای آنها نوشته می‌شود؛ زیرا خداوند پاداش نیکوکاران را تباه نمی‌کند! ﴾120﴿و هیچ مال کوچک یا بزرگی را (در این راه) انفاق نمی‌کنند، و هیچ سرزمینی را (بسوی میدان جهاد و یا در بازگشت) نمی‌پیمایند، مگر اینکه برای آنها نوشته می‌شود؛ تا خداوند آن را بعنوان بهترین اعمالشان، پاداش دهد. ﴾121﴿