Rojat.com

 وَاعْلَمُوٓا اَنَّ ماٰ غَنِمْتُمْ مِنْ شَیْءٍ فَاَنَّ لِلّٰهِ خُمُسَهُۥ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِی الْقُرْبٰی وَالْیَتاٰمٰی وَالْمَساٰكٖینِ وَابْنِ السَّبٖیلِ اِنْ كُنْتُمْ ءاٰمَنْتُمْ بِاللّٰهِ وَمآٰ اَنْزَلْناٰ عَلٰی عَبْدِناٰ یَوْمَ الْفُرْقاٰنِ یَوْمَ الْتَقَی الْجَمْعاٰنِۗ وَاللّٰهُ عَلٰی كُلِّ شَیْءٍ قَدٖیرٌ٤١اِذْ اَنْتُمْ بِالْعُدْوَةِ الدُّنْیاٰ وَهُمْ بِالْعُدْوَةِ الْقُصْوٰی وَالرَّكْبُ اَسْفَلَ مِنْكُمْۚ وَلَوْ تَواٰعَدْتُمْ لَاخْتَلَفْتُمْ فِی الْمٖیعاٰدِ وَلٰكِنْ لِیَقْضِیَ اللّٰهُ اَمْرًا كاٰنَ مَفْعُولًا لِیَهْلِكَ مَنْ هَلَكَ عَنْ بَیِّنَةٍ وَیَحْیٰی مَنْ حَیَّ عَنْ بَیِّنَةٍۗ وَاِنَّ اللّٰهَ لَسَمٖیعٌ عَلٖیمٌ٤٢اِذْ یُرٖیكَهُمُ اللّٰهُ فٖی مَناٰمِكَ قَلٖیلًاۖ وَلَوْ اَرٰىكَهُمْ كَثٖیرًا لَفَشِلْتُمْ وَلَتَناٰزَعْتُمْ فِی الْاَمْرِ وَلٰكِنَّ اللّٰهَ سَلَّمَۗ اِنَّهُۥ عَلٖیمٌ بِذاٰتِ الصُّدُورِ٤٣وَاِذْ یُرٖیكُمُوهُمْ اِذِ الْتَقَیْتُمْ فٖیٓ اَعْیُنِكُمْ قَلٖیلًا وَیُقَلِّلُكُمْ فٖیٓ اَعْیُنِهِمْ لِیَقْضِیَ اللّٰهُ اَمْرًا كاٰنَ مَفْعُولًاۗ وَاِلَی اللّٰهِ تُرْجَعُ الْاُمُورُ٤٤یآٰ اَیُّهَا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوٓا اِذاٰ لَقٖیتُمْ فِئَةً فَاثْبُتُوا وَاذْكُرُوا اللّٰهَ كَثٖیرًا لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ٤٥وَاَطٖیعُوا اللّٰهَ وَرَسُولَهُۥ وَلاٰ تَناٰزَعُوا فَتَفْشَلُوا وَتَذْهَبَ رٖیحُكُمْۖ وَاصْبِرُوٓاۚ اِنَّ اللّٰهَ مَعَ الصّاٰبِرٖینَ٤٦وَلاٰ تَكُونُوا كَالَّذٖینَ خَرَجُوا مِنْ دِیاٰرِهِمْ بَطَرًا وَرِئآٰءَ النّاٰسِ وَیَصُدُّونَ عَنْ سَبٖیلِ اللّٰهِۚ وَاللّٰهُ بِماٰ یَعْمَلُونَ مُحٖیطٌ٤٧وَاِذْ زَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطاٰنُ اَعْماٰلَهُمْ وَقاٰلَ لاٰ غاٰلِبَ لَكُمُ الْیَوْمَ مِنَ النّاٰسِ وَاِنّٖی جاٰرٌ لَكُمْۖ فَلَمّاٰ تَرآٰءَتِ الْفِئَتاٰنِ نَكَصَ عَلٰی عَقِبَیْهِ وَقاٰلَ اِنّٖی بَرٖیٓءٌ مِنْكُمْ اِنّٖیٓ اَرٰی ماٰ لاٰ تَرَوْنَ اِنّٖیٓ اَخاٰفُ اللّٰهَۚ وَاللّٰهُ شَدٖیدُ الْعِقاٰبِ٤٨اِذْ یَقُولُ الْمُناٰفِقُونَ وَالَّذٖینَ فٖی قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ غَرَّ هٰٓؤُلآٰءِ دٖینُهُمْۗ وَمَنْ یَتَوَكَّلْ عَلَی اللّٰهِ فَاِنَّ اللّٰهَ عَزٖیزٌ حَكٖیمٌ٤٩وَلَوْ تَرٰٓی اِذْ یَتَوَفَّی الَّذٖینَ كَفَرُوا الْمَلآٰئِكَةُ یَضْرِبُونَ وُجُوهَهُمْ وَاَدْباٰرَهُمْ وَذُوقُوا عَذاٰبَ الْحَرٖیقِ٥٠ذٰلِكَ بِماٰ قَدَّمَتْ اَیْدٖیكُمْ وَاَنَّ اللّٰهَ لَیْسَ بِظَلّاٰمٍ لِلْعَبٖیدِ٥١كَدَأْبِ ءاٰلِ فِرْعَوْنَ وَالَّذٖینَ مِنْ قَبْلِهِمْۚ كَفَرُوا بِأٰیاٰتِ اللّٰهِ فَاَخَذَهُمُ اللّٰهُ بِذُنُوبِهِمْۚ اِنَّ اللّٰهَ قَوِیٌّ شَدٖیدُ الْعِقاٰبِ٥٢ذٰلِكَ بِاَنَّ اللّٰهَ لَمْ یَكُ مُغَیِّرًا نِعْمَةً اَنْعَمَهاٰ عَلٰی قَوْمٍ حَتّٰی یُغَیِّرُوا ماٰ بِاَنْفُسِهِمْ وَاَنَّ اللّٰهَ سَمٖیعٌ عَلٖیمٌ٥٣كَدَأْبِ ءاٰلِ فِرْعَوْنَ وَالَّذٖینَ مِنْ قَبْلِهِمْۚ كَذَّبُوا بِأٰیاٰتِ رَبِّهِمْ فَاَهْلَكْناٰهُمْ بِذُنُوبِهِمْ وَاَغْرَقْنآٰ ءاٰلَ فِرْعَوْنَۚ وَكُلٌّ كاٰنُوا ظاٰلِمٖینَ٥٤اِنَّ شَرَّ الدَّوآٰبِّ عِنْدَ اللّٰهِ الَّذٖینَ كَفَرُوا فَهُمْ لاٰ یُؤْمِنُونَ٥٥ٱَلَّذٖینَ عاٰهَدْتَ مِنْهُمْ ثُمَّ یَنْقُضُونَ عَهْدَهُمْ فٖی كُلِّ مَرَّةٍ وَهُمْ لاٰ یَتَّقُونَ٥٦فَاِمّاٰ تَثْقَفَنَّهُمْ فِی الْحَرْبِ فَشَرِّدْ بِهِمْ مَنْ خَلْفَهُمْ لَعَلَّهُمْ یَذَّكَّرُونَ٥٧وَاِمّاٰ تَخاٰفَنَّ مِنْ قَوْمٍ خِیاٰنَةً فَانْبِذْ اِلَیْهِمْ عَلٰی سَوآٰءٍۚ اِنَّ اللّٰهَ لاٰ یُحِبُّ الْخآٰئِنٖینَ٥٨وَلاٰ یَحْسَبَنَّ الَّذٖینَ كَفَرُوا سَبَقُوٓاۚ اِنَّهُمْ لاٰ یُعْجِزُونَ٥٩وَاَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ وَمِنْ رِباٰطِ الْخَیْلِ تُرْهِبُونَ بِهٖ عَدُوَّ اللّٰهِ وَعَدُوَّكُمْ وَءاٰخَرٖینَ مِنْ دُونِهِمْ لاٰ تَعْلَمُونَهُمُ اللّٰهُ یَعْلَمُهُمْۚ وَماٰ تُنْفِقُوا مِنْ شَیْءٍ فٖی سَبٖیلِ اللّٰهِ یُوَفَّ اِلَیْكُمْ وَاَنْتُمْ لاٰ تُظْلَمُونَ٦٠وَاِنْ جَنَحُوا لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَهاٰ وَتَوَكَّلْ عَلَی اللّٰهِۚ اِنَّهُۥ هُوَ السَّمٖیعُ الْعَلٖیمُ٦١وَاِنْ یُرٖیدُوٓا اَنْ یَخْدَعُوكَ فَاِنَّ حَسْبَكَ اللّٰهُۚ هُوَ الَّذٖیٓ اَیَّدَكَ بِنَصْرِهٖ وَبِالْمُؤْمِنٖینَ٦٢وَاَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِهِمْۚ لَوْ اَنْفَقْتَ ماٰ فِی الْاَرْضِ جَمٖیعًا مآٰ اَلَّفْتَ بَیْنَ قُلُوبِهِمْ وَلٰكِنَّ اللّٰهَ اَلَّفَ بَیْنَهُمْۚ اِنَّهُۥ عَزٖیزٌ حَكٖیمٌ٦٣یآٰ اَیُّهَا النَّبِیُّ حَسْبُكَ اللّٰهُ وَمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنٖینَ٦٤یآٰ اَیُّهَا النَّبِیُّ حَرِّضِ الْمُؤْمِنٖینَ عَلَی الْقِتاٰلِۚ اِنْ یَكُنْ مِنْكُمْ عِشْرُونَ صاٰبِرُونَ یَغْلِبُوا مِائَتَیْنِۚ وَاِنْ یَكُنْ مِنْكُمْ مِائَةٌ یَغْلِبُوٓا اَلْفًا مِنَ الَّذٖینَ كَفَرُوا بِاَنَّهُمْ قَوْمٌ لاٰ یَفْقَهُونَ٦٥ٱَلْءاٰنَ خَفَّفَ اللّٰهُ عَنْكُمْ وَعَلِمَ اَنَّ فٖیكُمْ ضَعْفًاۚ فَاِنْ یَكُنْ مِنْكُمْ مِائَةٌ صاٰبِرَةٌ یَغْلِبُوا مِائَتَیْنِۚ وَاِنْ یَكُنْ مِنْكُمْ اَلْفٌ یَغْلِبُوٓا اَلْفَیْنِ بِاِذْنِ اللّٰهِۗ وَاللّٰهُ مَعَ الصّاٰبِرٖینَ٦٦ماٰ كاٰنَ لِنَبِیٍّ اَنْ یَكُونَ لَهُۥٓ اَسْرٰی حَتّٰی یُثْخِنَ فِی الْاَرْضِۚ تُرٖیدُونَ عَرَضَ الدُّنْیاٰ وَاللّٰهُ یُرٖیدُ الْءاٰخِرَةَۗ وَاللّٰهُ عَزٖیزٌ حَكٖیمٌ٦٧لَوْلاٰ كِتاٰبٌ مِنَ اللّٰهِ سَبَقَ لَمَسَّكُمْ فٖیمآٰ اَخَذْتُمْ عَذاٰبٌ عَظٖیمٌ٦٨فَكُلُوا مِمّاٰ غَنِمْتُمْ حَلاٰلًا طَیِّبًاۚ وَاتَّقُوا اللّٰهَۚ اِنَّ اللّٰهَ غَفُورٌ رَحٖیمٌ٦٩یآٰ اَیُّهَا النَّبِیُّ قُلْ لِمَنْ فٖیٓ اَیْدٖیكُمْ مِنَ الْاَسْرٰٓی اِنْ یَعْلَمِ اللّٰهُ فٖی قُلُوبِكُمْ خَیْرًا یُؤْتِكُمْ خَیْرًا مِمّآٰ اُخِذَ مِنْكُمْ وَیَغْفِرْ لَكُمْۗ وَاللّٰهُ غَفُورٌ رَحٖیمٌ٧٠وَاِنْ یُرٖیدُوا خِیاٰنَتَكَ فَقَدْ خاٰنُوا اللّٰهَ مِنْ قَبْلُ فَاَمْكَنَ مِنْهُمْۗ وَاللّٰهُ عَلٖیمٌ حَكٖیمٌ٧١اِنَّ الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا وَهاٰجَرُوا وَجاٰهَدُوا بِاَمْواٰلِهِمْ وَاَنْفُسِهِمْ فٖی سَبٖیلِ اللّٰهِ وَالَّذٖینَ ءاٰوَوْا وَنَصَرُوٓا اُولٰٓئِكَ بَعْضُهُمْ اَوْلِیآٰءُ بَعْضٍۚ وَالَّذٖینَ ءاٰمَنُوا وَلَمْ یُهاٰجِرُوا ماٰ لَكُمْ مِنْ وَلاٰیَتِهِمْ مِنْ شَیْءٍ حَتّٰی یُهاٰجِرُواۚ وَاِنِ اسْتَنْصَرُوكُمْ فِی الدّٖینِ فَعَلَیْكُمُ النَّصْرُ اِلّاٰ عَلٰی قَوْمٍ بَیْنَكُمْ وَبَیْنَهُمْ مٖیثاٰقٌۗ وَاللّٰهُ بِماٰ تَعْمَلُونَ بَصٖیرٌ٧٢وَالَّذٖینَ كَفَرُوا بَعْضُهُمْ اَوْلِیآٰءُ بَعْضٍۚ اِلّاٰ تَفْعَلُوهُ تَكُنْ فِتْنَةٌ فِی الْاَرْضِ وَفَساٰدٌ كَبٖیرٌ٧٣وَالَّذٖینَ ءاٰمَنُوا وَهاٰجَرُوا وَجاٰهَدُوا فٖی سَبٖیلِ اللّٰهِ وَالَّذٖینَ ءاٰوَوْا وَنَصَرُوٓا اُولٰٓئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّاۚ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرٖیمٌ٧٤وَالَّذٖینَ ءاٰمَنُوا مِنْ بَعْدُ وَهاٰجَرُوا وَجاٰهَدُوا مَعَكُمْ فَاُولٰٓئِكَ مِنْكُمْۚ وَاُولُوا الْاَرْحاٰمِ بَعْضُهُمْ اَوْلٰی بِبَعْضٍ فٖی كِتاٰبِ اللّٰهِۗ اِنَّ اللّٰهَ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلٖیمٌ٧٥

  بدانید هرگونه غنیمتی به دست آورید، خمس آن برای خدا، و برای پیامبر، و برای ذی‌القربی و یتیمان و مسکینان و واماندگان در راه (از آنها) است، اگر به خدا و آنچه بر بنده خود در روز جدایی حق از باطل، روز درگیری دو گروه (باایمان و بی‌ایمان) [= روز جنگ بدر] نازل کردیم، ایمان آورده‌اید؛ و خداوند بر هر چیزی تواناست! 41در آن هنگام که شما در طرف پایین بودید، و آنها در طرف بالأ (و دشمن بر شما برتری داشت؛) و کاروان (قریش)، پایین تر از شما بود؛ (و وضع چنان سخت بود که) اگر با یکدیگر وعده می‌گذاشتید (که در میدان نبرد حاضر شوید)، در انجام وعده خود اختلاف می‌کردید؛ ولی (همه اینها) برای آن بود که خداوند، کاری را که می‌بایست انجام شود، تحقّق بخشد؛ تا آنها که هلاک (و گمراه) می‌شوند، از روی اتمام حجّت باشد؛ و آنها که زنده می‌شوند (و هدایت می‌یابند)، از روی دلیل روشن باشد؛ و خداوند شنوا و داناست. 42در آن هنگام که خداوند تعداد آنها را در خواب به تو کم نشان داد؛ و اگر فراوان نشان می‌داد، مسلّماً سست می‌شدید؛ و (درباره شروع جنگ با آنها) کارتان به اختلاف می‌کشید؛ ولی خداوند (شما را از شرّ اینها) سالم نگه داشت؛ خداوند به آنچه درون سینه‌هاست، داناست. 43و در آن هنگام (که در میدان نبرد،) با هم روبه‌رو شدید، آنها را به چشم شما کم نشان می‌داد؛ و شما را (نیز) به چشم آنها کم می‌نمود؛ تا خداوند، کاری را که می‌بایست انجام گیرد، صورت بخشد؛ (شما نترسید و اقدام به جنگ کنید، آنها هم وحشت نکنند و حاضر به جنگ شوند، و سرانجام شکست بخورند!) و همه کارها به خداوند باز می‌گردد. 44ای کسانی که ایمان آورده‌اید! هنگامی که (در میدان نبرد) با گروهی رو به رو می‌شوید، ثابت قدم باشید! و خدا را فراوان یاد کنید، تا رستگار شوید! 45و (فرمان) خدا و پیامبرش را اطاعت نمایید! و نزاع (و کشمکش) نکنید، تا سست نشوید، و قدرت (و شوکت) شما از میان نرود! و صبر و استقامت کنید که خداوند با استقامت کنندگان است! 46و مانند کسانی نباشید که از روی هوی پرستی و غرور و خودنمایی در برابر مردم، از سرزمین خود به (سوی میدان بدر) بیرون آمدند؛ و (مردم را) از راه خدا بازمی‌داشتند؛ (و سرانجام شکست خوردند) و خداوند به آنچه عمل می‌کنند، احاطه (و آگاهی) دارد! 47و (به یاد آور) هنگامی را که شیطان، اعمال آنها [= مشرکان‌] را در نظرشان جلوه داد، و گفت: «امروز هیچ کس از مردم بر شما پیروز نمی‌گردد! و من، همسایه (و پناه‌دهنده) شما هستم!» امّا هنگامی که دو گروه (کافران، و مؤمنان مورد حمایت فرشتگان) در برابر یکدیگر قرار گرفتند، به عقب برگشت و گفت: «من از شما (دوستان و پیروانم) بیزارم! من چیزی می‌بینم که شما نمی‌بینید؛ من از خدا می‌ترسم، خداوند شدیدالعقاب است!» 48و هنگامی را که منافقان، و آنها که در دلهایشان بیماری است می‌گفتند: «این گروه (مسلمانان) را دینشان مغرور ساخته است.» (آنها نمی‌دانستند که) هر کس بر خدا توکّل کند، (پیروز می‌گردد؛) خداوند قدرتمند و حکیم است! 49و اگر ببینی کافران را هنگامی که فرشتگان (مرگ)، جانشان را می‌گیرند و بر صورت و پشت آنها می‌زنند و (می‌گویند:) بچشید عذاب سوزنده را (، به حال آنان تأسف خواهی خورد)! 50این، در مقابل کارهایی است که از پیش فرستاده‌اید؛ و خداوند نسبت به بندگانش، هرگز ستم روا نمی‌دارد! 51(حال این گروه مشرکان،) همانند حال نزدیکان فرعون، و کسانی است که پیش از آنان بودند؛ آنها آیات خدا را انکار کردند؛ خداوند هم آنان را به گناهانشان کیفر داد؛ خداوند قویّ، و کیفرش شدید است‌ 52این، بخاطر آن است که خداوند، هیچ نعمتی را که به گروهی داده، تغییر نمی‌دهد؛ جز آنکه آنها خودشان را تغییر دهند؛ و خداوند، شنوا و داناست! 53این، (درست) شبیه (حال) فرعونیان و کسانی است که پیش از آنها بودند؛ آیات پروردگارشان را تکذیب کردند؛ ما هم بخاطر گناهانشان، آنها را هلاک کردیم، و فرعونیان را غرق نمودیم؛ و همه آنها ظالم (و ستمگر) بودند! 54به یقین، بدترین جنبندگان نزد خدا، کسانی هستند که کافر شدند و ایمان نمی‌آورند. 55همان کسانی که با آنها پیمان بستی؛ سپس هر بار عهد و پیمان خود را می‌شکنند؛ و (از پیمان شکنی و خیانت،) پرهیز ندارند. 56اگر آنها را در (میدان) جنگ بیابی، آنچنان به آنها حمله کن که جمعیّتهایی که پشت سر آنها هستند، پراکنده شوند؛ شاید متذکّر گردند (و عبرت گیرند)! 57و هرگاه (با ظهور نشانه‌هایی،) از خیانت گروهی بیم داشته باشی (که عهد خود را شکسته، حمله غافلگیرانه کنند)، بطور عادلانه به آنها اعلام کن که پیمانشان لغو شده است؛ زیرا خداوند، خائنان را دوست نمی‌دارد! 58آنها که راه کفر پیش گرفتند، گمان نکنند (با این اعمال،) پیش برده‌اند (و از قلمرو کیفر ما، بیرون رفته‌اند)! آنها هرگز ما را ناتوان نخواهند کرد! 59هر نیرویی در قدرت دارید، برای مقابله با آنها [= دشمنان‌]، آماده سازید! و (همچنین) اسبهای ورزیده (برای میدان نبرد)، تا به وسیله آن، دشمن خدا و دشمن خویش را بترسانید! و (همچنین) گروه دیگری غیر از اینها را، که شما نمی‌شناسید و خدا آنها را می‌شناسد! و هر چه در راه خدا (و تقویت بنیه دفاعی اسلام) انفاق کنید، بطور کامل به شما بازگردانده می‌شود، و به شما ستم نخواهد شد! 60و اگر تمایل به صلح نشان دهند، تو نیز از در صلح درآی؛ و بر خدا توکّل کن، که او شنوا و داناست! 61و اگر بخواهند تو را فریب دهند، خدا برای تو کافی است؛ او همان کسی است که تو را، با یاری خود و مؤمنان، تقویت کرد... 62و دلهای آنها را با هم، الفت داد! اگر تمام آنچه را روی زمین است صرف می‌کردی که میان دلهای آنان الفت دهی، نمی‌توانستی! ولی خداوند در میان آنها الفت ایجاد کرد! او توانا و حکیم است! 63ای پیامبر! خداوند و مؤمنانی که از تو پیروی می‌کنند، برای حمایت تو کافی است (؛ فقط بر آنها تکیه کن)! 64ای پیامبر! مؤمنان را به جنگ (با دشمن) تشویق کن! هرگاه بیست نفر با استقامت از شما باشند، بر دویست نفر غلبه می‌کنند؛ و اگر صد نفر باشند، بر هزار نفر از کسانی که کافر شدند، پیروز می‌گردند؛ چرا که آنها گروهی هستند که نمی‌فهمند! 65هم اکنون خداوند به شما تخفیف داد، و دانست که در شما ضعفی است؛ بنابراین، هرگاه یکصد نفر با استقامت از شما باشند، بر دویست نفر پیروز می‌شوند؛ و اگر یکهزار نفر باشند، بر دو هزار نفر به فرمان خدا غلبه خواهند کرد! و خدا با صابران است! 66هیچ پیامبری حق ندارد اسیرانی (از دشمن) بگیرد تا کاملاً بر آنها پیروز گردد (؛ و جای پای خود را در زمین محکم کند)! شما متاع ناپایدار دنیا را می‌خواهید؛ (و مایلید اسیران بیشتری بگیرید، و در برابر گرفتن فدیه آزاد کنید؛ ولی خداوند، سرای دیگر را (برای شما) می‌خواهد؛ و خداوند قادر و حکیم است! 67اگر فرمان سابق خدا نبود (که بدون ابلاغ، هیچ امّتی را کیفر ندهد)، بخاطر چیزی [= اسیرانی‌] که گرفتید، مجازات بزرگی به شما می‌رسید. 68از آنچه به غنیمت گرفته‌اید، حلال و پاکیزه بخورید؛ و از خدا بپرهیزید؛ خداوند آمرزنده و مهربان است! 69ای پیامبر! به اسیرانی که در دست شما هستند بگو: «اگر خداوند، خیری در دلهای شما بداند، (و نیّات پاکی داشته باشید،) بهتر از آنچه از شما گرفته شده به شما می‌دهد؛ و شما را می‌بخشد؛ و خداوند آمرزنده و مهربان است!» 70امّا اگر بخواهند با تو خیانت کنند، (تازگی ندارد) آنها پیش از این (نیز) به خدا خیانت کردند؛ و خداوند (شما را) بر آنها پیروز کرد؛ خداوند دانا و حکیم است! 71کسانی که ایمان آوردند و هجرت نمودند و با اموال و جانهای خود در راه خدا جهاد کردند، و آنها که پناه دادند و یاری نمودند، آنها یاران یکدیگرند؛ و آنها که ایمان آوردند و مهاجرت نکردند، هیچ گونه ولایت [= دوستی و تعّهدی‌] در برابر آنها ندارید تا هجرت کنند! و (تنها) اگر در (حفظ) دین (خود) از شما یاری طلبند، بر شماست که آنها را یاری کنید، جز بر ضدّ گروهی که میان شما و آنها، پیمان (ترک مخاصمه) است؛ و خداوند به آنچه عمل می‌کنید، بیناست! 72کسانی که کافر شدند، اولیاء (و یاوران و مدافعان) یکدیگرند؛ اگر (این دستور را) انجام ندهید، فتنه و فساد عظیمی در زمین روی می‌دهد. 73و آنها که ایمان آوردند و هجرت نمودند و در راه خدا جهاد کردند، و آنها که پناه دادند و یاری نمودند، آنان مؤمنان حقیقی‌اند؛ برای آنها، آمرزش (و رحمت خدا) و روزی شایسته‌ای است. 74و کسانی که بعداً ایمان آوردند و هجرت کردند و با شما جهاد نمودند، از شما هستند؛ و خویشاوندان نسبت به یکدیگر، در احکامی که خدا مقرّر داشته، (از دیگران) سزاوارترند؛ خداوند به همه چیز داناست. 75