Rojat.com

فَماٰ لَكُمْ فِی الْمُناٰفِقٖینَ فِئَتَیْنِ وَاللّٰهُ اَرْكَسَهُمْ بِماٰ كَسَبُوٓاۚ اَتُرٖیدُونَ اَنْ تَهْدُوا مَنْ اَضَلَّ اللّٰهُۖ وَمَنْ یُضْلِلِ اللّٰهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهُۥ سَبٖیلًا٨٨وَدُّوا لَوْ تَكْفُرُونَ كَماٰ كَفَرُوا فَتَكُونُونَ سَوآٰءًۖ فَلاٰ تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ اَوْلِیآٰءَ حَتّٰی یُهاٰجِرُوا فٖی سَبٖیلِ اللّٰهِۚ فَاِنْ تَوَلَّوْا فَخُذُوهُمْ وَاقْتُلُوهُمْ حَیْثُ وَجَدْتُمُوهُمْۖ وَلاٰ تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ وَلِیًّا وَلاٰ نَصٖیرًا٨٩اِلَّا الَّذٖینَ یَصِلُونَ اِلٰی قَوْمٍ بَیْنَكُمْ وَبَیْنَهُمْ مٖیثاٰقٌ اَوْ جآٰءُوكُمْ حَصِرَتْ صُدُورُهُمْ اَنْ یُقاٰتِلُوكُمْ اَوْ یُقاٰتِلُوا قَوْمَهُمْۚ وَلَوْ شآٰءَ اللّٰهُ لَسَلَّطَهُمْ عَلَیْكُمْ فَلَقاٰتَلُوكُمْۚ فَاِنِ اعْتَزَلُوكُمْ فَلَمْ یُقاٰتِلُوكُمْ وَاَلْقَوْا اِلَیْكُمُ السَّلَمَ فَماٰ جَعَلَ اللّٰهُ لَكُمْ عَلَیْهِمْ سَبٖیلًا٩٠سَتَجِدُونَ ءاٰخَرٖینَ یُرٖیدُونَ اَنْ یَأْمَنُوكُمْ وَیَأْمَنُوا قَوْمَهُمْ كُلَّماٰ رُدُّوٓا اِلَی الْفِتْنَةِ اُرْكِسُوا فٖیهاٰۚ فَاِنْ لَمْ یَعْتَزِلُوكُمْ وَیُلْقُوٓا اِلَیْكُمُ السَّلَمَ وَیَكُفُّوٓا اَیْدِیَهُمْ فَخُذُوهُمْ وَاقْتُلُوهُمْ حَیْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْۚ وَاُولٰٓئِكُمْ جَعَلْناٰ لَكُمْ عَلَیْهِمْ سُلْطاٰنًا مُبٖینًا٩١وَماٰ كاٰنَ لِمُؤْمِنٍ اَنْ یَقْتُلَ مُؤْمِنًا اِلّاٰ خَطَـئًاۚ وَمَنْ قَتَلَ مُؤْمِنًا خَطَـئًا فَتَحْرٖیرُ رَقَبَةٍ مُؤْمِنَةٍ وَدِیَةٌ مُسَلَّمَةٌ اِلٰٓی اَهْلِهٖٓ اِلّآٰ اَنْ یَصَّدَّقُواۚ فَاِنْ كاٰنَ مِنْ قَوْمٍ عَدُوٍّ لَكُمْ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَتَحْرٖیرُ رَقَبَةٍ مُؤْمِنَةٍۖ وَاِنْ كاٰنَ مِنْ قَوْمٍ بَیْنَكُمْ وَبَیْنَهُمْ مٖیثاٰقٌ فَدِیَةٌ مُسَلَّمَةٌ اِلٰٓی اَهْلِهٖ وَتَحْرٖیرُ رَقَبَةٍ مُؤْمِنَةٍۖ فَمَنْ لَمْ یَجِدْ فَصِیاٰمُ شَهْرَیْنِ مُتَتاٰبِعَیْنِ تَوْبَةً مِنَ اللّٰهِۗ وَكاٰنَ اللّٰهُ عَلٖیمًا حَكٖیمًا٩٢وَمَنْ یَقْتُلْ مُؤْمِنًا مُتَعَمِّدًا فَجَزآٰؤُهُۥ جَهَنَّمُ خاٰلِدًا فٖیهاٰ وَغَضِبَ اللّٰهُ عَلَیْهِ وَلَعَنَهُۥ وَاَعَدَّ لَهُۥ عَذاٰبًا عَظٖیمًا٩٣یآٰ اَیُّهَا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوٓا اِذاٰ ضَرَبْتُمْ فٖی سَبٖیلِ اللّٰهِ فَتَبَیَّنُوا وَلاٰ تَقُولُوا لِمَنْ اَلْقٰٓی اِلَیْكُمُ السَّلاٰمَ لَسْتَ مُؤْمِنًا تَبْتَغُونَ عَرَضَ الْحَیٰوةِ الدُّنْیاٰ فَعِنْدَ اللّٰهِ مَغاٰنِمُ كَثٖیرَةٌۚ كَذٰلِكَ كُنْتُمْ مِنْ قَبْلُ فَمَنَّ اللّٰهُ عَلَیْكُمْ فَتَبَیَّنُوٓاۚ اِنَّ اللّٰهَ كاٰنَ بِماٰ تَعْمَلُونَ خَبٖیرًا٩٤لاٰ یَسْتَوِی الْقاٰعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنٖینَ غَیْرُ اُولِی الضَّرَرِ وَالْمُجاٰهِدُونَ فٖی سَبٖیلِ اللّٰهِ بِاَمْواٰلِهِمْ وَاَنْفُسِهِمْۚ فَضَّلَ اللّٰهُ الْمُجاٰهِدٖینَ بِاَمْواٰلِهِمْ وَاَنْفُسِهِمْ عَلَی الْقاٰعِدٖینَ دَرَجَةًۚ وَكُلًّا وَعَدَ اللّٰهُ الْحُسْنٰیۚ وَفَضَّلَ اللّٰهُ الْمُجاٰهِدٖینَ عَلَی الْقاٰعِدٖینَ اَجْرًا عَظٖیمًا٩٥دَرَجاٰتٍ مِنْهُ وَمَغْفِرَةً وَرَحْمَةًۚ وَكاٰنَ اللّٰهُ غَفُورًا رَحٖیمًا٩٦اِنَّ الَّذٖینَ تَوَفّٰىهُمُ الْمَلآٰئِكَةُ ظاٰلِمٖیٓ اَنْفُسِهِمْ قاٰلُوا فٖیمَ كُنْتُمْۖ قاٰلُوا كُنّاٰ مُسْتَضْعَفٖینَ فِی الْاَرْضِۚ قاٰلُوٓا اَلَمْ تَكُنْ اَرْضُ اللّٰهِ واٰسِعَةً فَتُهاٰجِرُوا فٖیهاٰۚ فَاُولٰٓئِكَ مَأْوٰىهُمْ جَهَنَّمُۖ وَسآٰءَتْ مَصٖیرًا٩٧اِلَّا الْمُسْتَضْعَفٖینَ مِنَ الرِّجاٰلِ وَالنِّسآٰءِ وَالْوِلْداٰنِ لاٰ یَسْتَطٖیعُونَ حٖیلَةً وَلاٰ یَهْتَدُونَ سَبٖیلًا٩٨فَاُولٰٓئِكَ عَسَی اللّٰهُ اَنْ یَعْفُوَ عَنْهُمْۚ وَكاٰنَ اللّٰهُ عَفُوًّا غَفُورًا٩٩وَمَنْ یُهاٰجِرْ فٖی سَبٖیلِ اللّٰهِ یَجِدْ فِی الْاَرْضِ مُراٰغَمًا كَثٖیرًا وَسَعَةًۚ وَمَنْ یَخْرُجْ مِنْ بَیْتِهٖ مُهاٰجِرًا اِلَی اللّٰهِ وَرَسُولِهٖ ثُمَّ یُدْرِكْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ اَجْرُهُۥ عَلَی اللّٰهِۗ وَكاٰنَ اللّٰهُ غَفُورًا رَحٖیمًا١٠٠وَاِذاٰ ضَرَبْتُمْ فِی الْاَرْضِ فَلَیْسَ عَلَیْكُمْ جُناٰحٌ اَنْ تَقْصُرُوا مِنَ الصَّلٰوةِ اِنْ خِفْتُمْ اَنْ یَفْتِنَكُمُ الَّذٖینَ كَفَرُوٓاۚ اِنَّ الْكاٰفِرٖینَ كاٰنُوا لَكُمْ عَدُوًّا مُبٖینًا١٠١وَاِذاٰ كُنْتَ فٖیهِمْ فَاَقَمْتَ لَهُمُ الصَّلٰوةَ فَلْتَقُمْ طآٰئِفَةٌ مِنْهُمْ مَعَكَ وَلْیَأْخُذُوٓا اَسْلِحَتَهُمْۖ فَاِذاٰ سَجَدُوا فَلْیَكُونُوا مِنْ وَرآٰئِكُمْ وَلْتَأْتِ طآٰئِفَةٌ اُخْرٰی لَمْ یُصَلُّوا فَلْیُصَلُّوا مَعَكَ وَلْیَأْخُذُوا حِذْرَهُمْ وَاَسْلِحَتَهُمْۗ وَدَّ الَّذٖینَ كَفَرُوا لَوْ تَغْفُلُونَ عَنْ اَسْلِحَتِكُمْ وَاَمْتِعَتِكُمْ فَیَمٖیلُونَ عَلَیْكُمْ مَیْلَةً واٰحِدَةًۚ وَلاٰ جُناٰحَ عَلَیْكُمْ اِنْ كاٰنَ بِكُمْ اَذًی مِنْ مَطَرٍ اَوْ كُنْتُمْ مَرْضٰٓی اَنْ تَضَعُوٓا اَسْلِحَتَكُمْۖ وَخُذُوا حِذْرَكُمْۗ اِنَّ اللّٰهَ اَعَدَّ لِلْكاٰفِرٖینَ عَذاٰبًا مُهٖینًا١٠٢فَاِذاٰ قَضَیْتُمُ الصَّلٰوةَ فَاذْكُرُوا اللّٰهَ قِیاٰمًا وَقُعُودًا وَعَلٰی جُنُوبِكُمْۚ فَاِذَا اطْمَأْنَنْتُمْ فَاَقٖیمُوا الصَّلٰوةَۚ اِنَّ الصَّلٰوةَ كاٰنَتْ عَلَی الْمُؤْمِنٖینَ كِتاٰبًا مَوْقُوتًا١٠٣وَلاٰ تَهِنُوا فِی ابْتِغآٰءِ الْقَوْمِۖ اِنْ تَكُونُوا تَأْلَمُونَ فَاِنَّهُمْ یَأْلَمُونَ كَماٰ تَأْلَمُونَۖ وَتَرْجُونَ مِنَ اللّٰهِ ماٰ لاٰ یَرْجُونَۗ وَكاٰنَ اللّٰهُ عَلٖیمًا حَكٖیمًا١٠٤اِنّآٰ اَنْزَلْنآٰ اِلَیْكَ الْكِتاٰبَ بِالْحَقِّ لِتَحْكُمَ بَیْنَ النّاٰسِ بِمآٰ اَرٰىكَ اللّٰهُۚ وَلاٰ تَكُنْ لِلْخآٰئِنٖینَ خَصٖیمًا١٠٥وَاسْتَغْفِرِ اللّٰهَۖ اِنَّ اللّٰهَ كاٰنَ غَفُورًا رَحٖیمًا١٠٦وَلاٰ تُجاٰدِلْ عَنِ الَّذٖینَ یَخْتاٰنُونَ اَنْفُسَهُمْۚ اِنَّ اللّٰهَ لاٰ یُحِبُّ مَنْ كاٰنَ خَوّاٰنًا اَثٖیمًا١٠٧یَسْتَخْفُونَ مِنَ النّاٰسِ وَلاٰ یَسْتَخْفُونَ مِنَ اللّٰهِ وَهُوَ مَعَهُمْ اِذْ یُبَیِّتُونَ ماٰ لاٰ یَرْضٰی مِنَ الْقَوْلِۚ وَكاٰنَ اللّٰهُ بِماٰ یَعْمَلُونَ مُحٖیطًا١٠٨هآٰاَنْتُمْ هٰٓؤُلآٰءِ جاٰدَلْتُمْ عَنْهُمْ فِی الْحَیٰوةِ الدُّنْیاٰ فَمَنْ یُجاٰدِلُ اللّٰهَ عَنْهُمْ یَوْمَ الْقِیاٰمَةِ اَمْ مَنْ یَكُونُ عَلَیْهِمْ وَكٖیلًا١٠٩وَمَنْ یَعْمَلْ سُوٓءًا اَوْ یَظْلِمْ نَفْسَهُۥ ثُمَّ یَسْتَغْفِرِ اللّٰهَ یَجِدِ اللّٰهَ غَفُورًا رَحٖیمًا١١٠وَمَنْ یَكْسِبْ اِثْمًا فَاِنَّماٰ یَكْسِبُهُۥ عَلٰی نَفْسِهٖۚ وَكاٰنَ اللّٰهُ عَلٖیمًا حَكٖیمًا١١١وَمَنْ یَكْسِبْ خَطٖیٓئَةً اَوْ اِثْمًا ثُمَّ یَرْمِ بِهٖ بَرٖیٓئًا فَقَدِ احْتَمَلَ بُهْتاٰنًا وَاِثْمًا مُبٖینًا١١٢وَلَوْلاٰ فَضْلُ اللّٰهِ عَلَیْكَ وَرَحْمَتُهُۥ لَهَمَّتْ طآٰئِفَةٌ مِنْهُمْ اَنْ یُضِلُّوكَ وَماٰ یُضِلُّونَ اِلّآٰ اَنْفُسَهُمْۖ وَماٰ یَضُرُّونَكَ مِنْ شَیْءٍۚ وَاَنْزَلَ اللّٰهُ عَلَیْكَ الْكِتاٰبَ وَالْحِكْمَةَ وَعَلَّمَكَ ماٰ لَمْ تَكُنْ تَعْلَمُۚ وَكاٰنَ فَضْلُ اللّٰهِ عَلَیْكَ عَظٖیمًا١١٣

 چرا درباره منافقین دو دسته شده‌اید؟! (بعضی جنگ با آنها را ممنوع، و بعضی مجاز می‌دانید.) در حالی که خداوند بخاطر اعمالشان، (افکار) آنها را کاملاً وارونه کرده است! آیا شما می‌خواهید کسانی را که خداوند (بر اثر اعمال زشتشان) گمراه کرده، هدایت کنید؟! در حالی که هر کس را خداوند گمراه کند، راهی برای او نخواهی یافت. 88آنان آرزو می‌کنند که شما هم مانند ایشان کافر شوید، و مساوی یکدیگر باشید. بنابر این، از آنها دوستانی انتخاب نکنید، مگر اینکه (توبه کنند، و) در راه خدا هجرت نمایند. هرگاه از این کار سر باز زنند، (و به اقدام بر ضدّ شما ادامه دهند،) هر جا آنها را یافتید، اسیر کنید! و (در صورت احساس خطر) به قتل برسانید! و از میان آنها، دوست و یار و یاوری اختیار نکنید!. 89مگر آنها که با همپیمانان شما، پیمان بسته‌اند؛ یا آنها که به سوی شما می‌آیند، و از پیکار با شما، یا پیکار با قوم خود ناتوان شده‌اند؛ (نه سر جنگ با شما دارند، و نه توانایی مبارزه با قوم خود.) و اگر خداوند بخواهد، آنان را بر شما مسلطّ می‌کند تا با شما پیکار کنند. پس اگر از شما کناره‌گیری کرده و با شما پیکار ننمودند، (بلکه) پیشنهاد صلح کردند، خداوند به شما اجازه نمی‌دهد که متعرّض آنان شوید. 90بزودی جمعیّت دیگری را می‌یابید که می‌خواهند هم از ناحیه شما در امان باشند، و هم از ناحیه قوم خودشان (که مشرکند. لذا نزد شما ادّعای ایمان می‌کنند؛ ولی) هر زمان آنان را به سوی فتنه (و بت پرستی) بازگردانند، با سر در آن فرو می‌روند! اگر از درگیری با شما کنار نرفتند و پیشنهاد صلح نکردند و دست از شما نکشیدند، آنها را هر جا یافتید اسیر کنید و (یا) به قتل برسانید! آنها کسانی هستند که ما برای شما، تسلّط آشکاری نسبت به آنان قرار داده‌ایم. 91هیچ فرد باایمانی مجاز نیست که مؤمنی را به قتل برساند، مگر اینکه این کار از روی خطا و اشتباه از او سر زند؛ (و در عین حال،) کسی که مؤمنی را از روی خطا به قتل رساند، باید یک برده مؤمن را آزاد کند و خونبهایی به کسان او بپردازد؛ مگر اینکه آنها خونبها را ببخشند. و اگر مقتول، از گروهی باشد که دشمنان شما هستند (و کافرند)، ولی مقتول باایمان بوده، (تنها) باید یک برده مؤمن را آزاد کند (و پرداختن خونبها لازم نیست). و اگر از جمعیّتی باشد که میان شما و آنها پیمانی برقرار است، باید خونبهای او را به کسان او بپردازد، و یک برده مؤمن (نیز) آزاد کند. و آن کس که دسترسی (به آزاد کردن برده) ندارد، دو ماه پی در پی روزه می‌گیرد. این، (یک نوع تخفیف، و) توبه الهی است. و خداوند، دانا و حکیم است. 92و هر کس، فرد باایمانی را از روی عمد به قتل برساند، مجازاتِ او دوزخ است؛ در حالی که جاودانه در آن می‌ماند؛ و خداوند بر او غضب می‌کند؛ و او را از رحمتش دور می‌سازد؛ و عذاب عظیمی برای او آماده ساخته است. 93ای کسانی که ایمان آورده‌اید! هنگامی که در راه خدا گام می‌زنید (و به سفری برای جهاد می‌روید)، تحقیق کنید! و بخاطر اینکه سرمایه ناپایدار دنیا (و غنایمی) به دست آورید، به کسی که اظهار صلح و اسلام می‌کند نگویید: «مسلمان نیستی» زیرا غنیمتهای فراوانی (برای شما) نزد خداست. شما قبلاً چنین بودید؛ و خداوند بر شما منّت نهاد (و هدایت شدید). پس، (بشکرانه این نعمت بزرگ،) تحقیق کنید! خداوند به آنچه انجام می‌دهید آگاه است. 94(هرگز) افراد باایمانی که بدون بیماری و ناراحتی، از جهاد بازنشستند، با مجاهدانی که در راه خدا با مال و جان خود جهاد کردند، یکسان نیستند! خداوند، مجاهدانی را که با مال و جان خود جهاد نمودند، بر قاعدان [= ترک‌کنندگان جهاد] برتری مهمّی بخشیده؛ و به هر یک از این دو گروه (به نسبت اعمال نیکشان،) خداوند وعده پاداش نیک داده، و مجاهدان را بر قاعدان، با پاداش عظیمی برتری بخشیده است. 95درجات (مهمّی) از ناحیه خداوند، و آمرزش و رحمت (نصیب آنان می‌گردد)؛ و (اگر لغزشهایی داشته‌اند،) خداوند آمرزنده و مهربان است. 96کسانی که فرشتگان (قبض ارواح)، روح آنها را گرفتند در حالی که به خویشتن ستم کرده بودند، به آنها گفتند: «شما در چه حالی بودید؟ (و چرا با اینکه مسلمان بودید، در صفِ کفّار جای داشتید؟!)» گفتند: «ما در سرزمین خود، تحت فشار و مستضعف بودیم.» آنها [= فرشتگان‌] گفتند: «مگر سرزمین خدا، پهناور نبود که مهاجرت کنید؟!» آنها (عذری نداشتند، و) جایگاهشان دوزخ است، و سرانجام بدی دارند. 97مگر آن دسته از مردان و زنان و کودکانی که براستی تحت فشار قرار گرفته‌اند (و حقیقتاً مستضعفند)؛ نه چاره‌ای دارند، و نه راهی (برای نجات از آن محیط آلوده) می‌یابند. 98ممکن است خداوند، آنها را مورد عفو قرار دهد؛ و خداوند، عفو کننده و آمرزنده است. 99کسی که در راه خدا هجرت کند، جاهای امنِ فراوان و گسترده‌ای در زمین می‌یابد. و هر کس بعنوان مهاجرت به سوی خدا و پیامبر او، از خانه خود بیرون رود، سپس مرگش فرا رسد، پاداش او بر خداست؛ و خداوند، آمرزنده و مهربان است. 100هنگامی که سفر می‌کنید، گناهی بر شما نیست که نماز را کوتاه کنید اگر از فتنه (و خطر) ِ کافران بترسید؛ زیرا کافران، برای شما دشمن آشکاری هستند. 101و هنگامی که در میان آنها باشی، و (در میدان جنگ) برای آنها نماز را برپا کنی، باید دسته‌ای از آنها با تو (به نماز) برخیزند، و سلاحهایشان را با خود برگیرند؛ و هنگامی که سجده کردند (و نماز را به پایان رساندند)، باید به پشتِ سرِ شما (به میدان نبرد) بروند، و آن دسته دیگر که نماز نخوانده‌اند (و مشغول پیکار بوده‌اند)، بیایند و با تو نماز بخوانند؛ آنها باید وسایل دفاعی و سلاحهایشان (را در حال نماز) با خود حمل کنند؛ (زیرا) کافران آرزو دارند که شما از سلاحها و متاعهای خود غافل شوید و یکباره به شما هجوم آورند. و اگر از باران ناراحتید، و یا بیمار (و مجروح) هستید، مانعی ندارد که سلاحهای خود را بر زمین بگذارید؛ ولی وسایل دفاعی (مانند زره و خود را) با خود بردارید خداوند، عذاب خوارکننده‌ای برای کافران فراهم ساخته است. 102و هنگامی که نماز را به پایان رساندید، خدا را یاد کنید؛ ایستاده، و نشسته، و در حالی که به پهلو خوابیده‌اید! و هرگاه آرامش یافتید (و حالت ترس زایل گشت)، نماز را (به طور معمول) انجام دهید، زیرا نماز، وظیفه ثابت و معیّنی برای مؤمنان است! 103و در راه تعقیب دشمن، (هرگز) سست نشوید! (زیرا) اگر شما درد و رنج می‌بینید، آنها نیز همانند شما درد و رنج می‌بینند؛ ولی شما امیدی از خدا دارید که آنها ندارند؛ و خداوند، دانا و حکیم است. 104ما این کتاب را بحق بر تو نازل کردیم؛ تا به آنچه خداوند به تو آموخته، در میان مردم قضاوت کنی؛ و از کسانی مباش که از خائنان حمایت نمایی! 105و از خداوند، طلب آمرزش نما! که خداوند، آمرزنده و مهربان است. 106و از آنها که به خود خیانت کردند، دفاع مکن! زیرا خداوند، افراد خیانت‌پیشه گنهکار را دوست ندارد. 107آنها زشتکاریِ خود را از مردم پنهان می‌دارند؛ اما از خدا پنهان نمی‌دارند، و هنگامی که در مجالس شبانه، سخنانی که خدا راضی نبود می‌گفتند، خدا با آنها بود، خدا به آنچه انجام می‌دهند، احاطه دارد. 108آری، شما همانها هستید که در زندگی این جهان، از آنان دفاع کردید! اما کیست که در برابر خداوند، در روز رستاخیز از آنها دفاع کند؟! یا چه کسی است که وکیل و حامی آنها باشد؟! 109کسی که کار بدی انجام دهد یا به خود ستم کند، سپس از خداوند طلب آمرزش نماید، خدا را آمرزنده و مهربان خواهد یافت. 110و کسی که گناهی مرتکب شود، به زیان خود مرتکب شده؛ خداوند، دانا و حکیم است. 111و کسی که خطا یا گناهی مرتکب شود، سپس بیگناهی را متهم سازد، بار بهتان و گناهِ آشکاری بر دوش گرفته است. 112اگر فضل و رحمت خدا شامل حال تو نبود، گروهی از آنان تصمیم داشتند تو را گمراه کنند؛ اما جز خودشان را گمراه نمی‌کنند؛ و هیچ‌گونه زیانی به تو نمی‌رسانند. و خداوند، کتاب و حکمت بر تو نازل کرد؛ و آنچه را نمی‌دانستی، به تو آموخت؛ و فضل خدا بر تو (همواره) بزرگ بوده است. 113