Rojat.com

36- سُورَةُ یسٓ

سُورَةُ یسٓالمكية83بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحٖیمِیسٓ١وَالْقُرْءاٰنِ الْحَكٖیمِ٢اِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلٖینَ٣عَلٰی صِراٰطٍ مُسْتَقٖیمٍ٤تَنْزٖیلَ الْعَزٖیزِ الرَّحٖیمِ٥لِتُنْذِرَ قَوْمًا مآٰ اُنْذِرَ ءاٰبآٰؤُهُمْ فَهُمْ غاٰفِلُونَ٦لَقَدْ حَقَّ الْقَوْلُ عَلٰٓی اَكْثَرِهِمْ فَهُمْ لاٰ یُؤْمِنُونَ٧اِنّاٰ جَعَلْناٰ فٖیٓ اَعْناٰقِهِمْ اَغْلاٰلًا فَهِیَ اِلَی الْاَذْقاٰنِ فَهُمْ مُقْمَحُونَ٨وَجَعَلْناٰ مِنْ بَیْنِ اَیْدٖیهِمْ سَدًّا وَمِنْ خَلْفِهِمْ سَدًّا فَاَغْشَیْناٰهُمْ فَهُمْ لاٰ یُبْصِرُونَ٩وَسَوآٰءٌ عَلَیْهِمْ ءَاَنْذَرْتَهُمْ اَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لاٰ یُؤْمِنُونَ١٠اِنَّماٰ تُنْذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَخَشِیَ الرَّحْمٰنَ بِالْغَیْبِۖ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَاَجْرٍ كَرٖیمٍ١١اِنّاٰ نَحْنُ نُحْیِی الْمَوْتٰی وَنَكْتُبُ ماٰ قَدَّمُوا وَءاٰثاٰرَهُمْۚ وَكُلَّ شَیْءٍ اَحْصَیْناٰهُ فٖیٓ اِماٰمٍ مُبٖینٍ١٢وَاضْرِبْ لَهُمْ مَثَلًا اَصْحاٰبَ الْقَرْیَةِ اِذْ جآٰءَهَا الْمُرْسَلُونَ١٣اِذْ اَرْسَلْنآٰ اِلَیْهِمُ اثْنَیْنِ فَكَذَّبُوهُماٰ فَعَزَّزْناٰ بِثاٰلِثٍ فَقاٰلُوٓا اِنّآٰ اِلَیْكُمْ مُرْسَلُونَ١٤قاٰلُوا مآٰ اَنْتُمْ اِلّاٰ بَشَرٌ مِثْلُناٰ وَمآٰ اَنْزَلَ الرَّحْمٰنُ مِنْ شَیْءٍ اِنْ اَنْتُمْ اِلّاٰ تَكْذِبُونَ١٥قاٰلُوا رَبُّناٰ یَعْلَمُ اِنّآٰ اِلَیْكُمْ لَمُرْسَلُونَ١٦وَماٰ عَلَیْنآٰ اِلَّا الْبَلاٰغُ الْمُبٖینُ١٧قاٰلُوٓا اِنّاٰ تَطَیَّرْناٰ بِكُمْۖ لَئِنْ لَمْ تَنْتَهُوا لَنَرْجُمَنَّكُمْ وَلَیَمَسَّنَّكُمْ مِنّاٰ عَذاٰبٌ اَلٖیمٌ١٨قاٰلُوا طآٰئِرُكُمْ مَعَكُمْۖ اَئِنْ ذُكِّرْتُمْۚ بَلْ اَنْتُمْ قَوْمٌ مُسْرِفُونَ١٩وَجآٰءَ مِنْ اَقْصَا الْمَدٖینَةِ رَجُلٌ یَسْعٰی قاٰلَ یاٰ قَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْسَلٖینَ٢٠ٱِتَّبِعُوا مَنْ لاٰ یَسْئَلُكُمْ اَجْرًا وَهُمْ مُهْتَدُونَ٢١وَماٰ لِیَ لآٰ اَعْبُدُ الَّذٖی فَطَرَنٖی وَاِلَیْهِ تُرْجَعُونَ٢٢ءَاَتَّخِذُ مِنْ دُونِهٖٓ ءاٰلِهَةً اِنْ یُرِدْنِ الرَّحْمٰنُ بِضُرٍّ لاٰ تُغْنِ عَنّٖی شَفاٰعَتُهُمْ شَیْئًا وَلاٰ یُنْقِذُونِ٢٣اِنّٖیٓ اِذًا لَفٖی ضَلاٰلٍ مُبٖینٍ٢٤اِنّٖیٓ ءاٰمَنْتُ بِرَبِّكُمْ فَاسْمَعُونِ٢٥قٖیلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَۖ قاٰلَ یاٰ لَیْتَ قَوْمٖی یَعْلَمُونَ٢٦بِماٰ غَفَرَ لٖی رَبّٖی وَجَعَلَنٖی مِنَ الْمُكْرَمٖینَ٢٧ وَمآٰ اَنْزَلْناٰ عَلٰی قَوْمِهٖ مِنْ بَعْدِهٖ مِنْ جُنْدٍ مِنَ السَّمآٰءِ وَماٰ كُنّاٰ مُنْزِلٖینَ٢٨اِنْ كاٰنَتْ اِلّاٰ صَیْحَةً واٰحِدَةً فَاِذاٰ هُمْ خاٰمِدُونَ٢٩یاٰ حَسْرَةً عَلَی الْعِباٰدِۚ ماٰ یَأْتٖیهِمْ مِنْ رَسُولٍ اِلّاٰ كاٰنُوا بِهٖ یَسْتَهْزِءُونَ٣٠اَلَمْ یَرَوْا كَمْ اَهْلَكْناٰ قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ اَنَّهُمْ اِلَیْهِمْ لاٰ یَرْجِعُونَ٣١وَاِنْ كُلٌّ لَمّاٰ جَمٖیعٌ لَدَیْناٰ مُحْضَرُونَ٣٢وَءاٰیَةٌ لَهُمُ الْاَرْضُ الْمَیْتَةُ اَحْیَیْناٰهاٰ وَاَخْرَجْناٰ مِنْهاٰ حَبًّا فَمِنْهُ یَأْكُلُونَ٣٣وَجَعَلْناٰ فٖیهاٰ جَنّاٰتٍ مِنْ نَخٖیلٍ وَاَعْناٰبٍ وَفَجَّرْناٰ فٖیهاٰ مِنَ الْعُیُونِ٣٤لِیَأْكُلُوا مِنْ ثَمَرِهٖ وَماٰ عَمِلَتْهُ اَیْدٖیهِمْۚ اَفَلاٰ یَشْكُرُونَ٣٥سُبْحاٰنَ الَّذٖی خَلَقَ الْاَزْواٰجَ كُلَّهاٰ مِمّاٰ تُنْبِتُ الْاَرْضُ وَمِنْ اَنْفُسِهِمْ وَمِمّاٰ لاٰ یَعْلَمُونَ٣٦وَءاٰیَةٌ لَهُمُ الَّیْلُ نَسْلَخُ مِنْهُ النَّهاٰرَ فَاِذاٰ هُمْ مُظْلِمُونَ٣٧وَالشَّمْسُ تَجْرٖی لِمُسْتَقَرٍّ لَهاٰۚ ذٰلِكَ تَقْدٖیرُ الْعَزٖیزِ الْعَلٖیمِ٣٨وَالْقَمَرَ قَدَّرْناٰهُ مَناٰزِلَ حَتّٰی عاٰدَ كَالْعُرْجُونِ الْقَدٖیمِ٣٩لَا الشَّمْسُ یَنْبَغٖی لَهآٰ اَنْ تُدْرِكَ الْقَمَرَ وَلَا الَّیْلُ ساٰبِقُ النَّهاٰرِۚ وَكُلٌّ فٖی فَلَكٍ یَسْبَحُونَ٤٠وَءاٰیَةٌ لَهُمْ اَنّاٰ حَمَلْناٰ ذُرِّیَّتَهُمْ فِی الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ٤١وَخَلَقْناٰ لَهُمْ مِنْ مِثْلِهٖ ماٰ یَرْكَبُونَ٤٢وَاِنْ نَشَأْ نُغْرِقْهُمْ فَلاٰ صَرٖیخَ لَهُمْ وَلاٰ هُمْ یُنْقَذُونَ٤٣اِلّاٰ رَحْمَةً مِنّاٰ وَمَتاٰعًا اِلٰی حٖینٍ٤٤وَاِذاٰ قٖیلَ لَهُمُ اتَّقُوا ماٰ بَیْنَ اَیْدٖیكُمْ وَماٰ خَلْفَكُمْ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ٤٥وَماٰ تَأْتٖیهِمْ مِنْ ءاٰیَةٍ مِنْ ءاٰیاٰتِ رَبِّهِمْ اِلّاٰ كاٰنُوا عَنْهاٰ مُعْرِضٖینَ٤٦وَاِذاٰ قٖیلَ لَهُمْ اَنْفِقُوا مِمّاٰ رَزَقَكُمُ اللّٰهُ قاٰلَ الَّذٖینَ كَفَرُوا لِلَّذٖینَ ءاٰمَنُوٓا اَنُطْعِمُ مَنْ لَوْ یَشآٰءُ اللّٰهُ اَطْعَمَهُۥٓ اِنْ اَنْتُمْ اِلّاٰ فٖی ضَلاٰلٍ مُبٖینٍ٤٧وَیَقُولُونَ مَتٰی هٰذَا الْوَعْدُ اِنْ كُنْتُمْ صاٰدِقٖینَ٤٨ماٰ یَنْظُرُونَ اِلّاٰ صَیْحَةً واٰحِدَةً تَأْخُذُهُمْ وَهُمْ یَخِصِّمُونَ٤٩فَلاٰ یَسْتَطٖیعُونَ تَوْصِیَةً وَلآٰ اِلٰٓی اَهْلِهِمْ یَرْجِعُونَ٥٠وَنُفِخَ فِی الصُّورِ فَاِذاٰ هُمْ مِنَ الْاَجْداٰثِ اِلٰی رَبِّهِمْ یَنْسِلُونَ٥١قاٰلُوا یاٰ وَیْلَناٰ مَنْ بَعَثَناٰ مِنْ مَرْقَدِناٰۗࣝ هٰذاٰ ماٰ وَعَدَ الرَّحْمٰنُ وَصَدَقَ الْمُرْسَلُونَ٥٢اِنْ كاٰنَتْ اِلّاٰ صَیْحَةً واٰحِدَةً فَاِذاٰ هُمْ جَمٖیعٌ لَدَیْناٰ مُحْضَرُونَ٥٣فَالْیَوْمَ لاٰ تُظْلَمُ نَفْسٌ شَیْئًا وَلاٰ تُجْزَوْنَ اِلّاٰ ماٰ كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ٥٤اِنَّ اَصْحاٰبَ الْجَنَّةِ الْیَوْمَ فٖی شُغُلٍ فاٰكِهُونَ٥٥هُمْ وَاَزْواٰجُهُمْ فٖی ظِلاٰلٍ عَلَی الْاَرآٰئِكِ مُتَّكِئُونَ٥٦لَهُمْ فٖیهاٰ فاٰكِهَةٌ وَلَهُمْ ماٰ یَدَّعُونَ٥٧سَلاٰمٌ قَوْلًا مِنْ رَبٍّ رَحٖیمٍ٥٨وَامْتاٰزُوا الْیَوْمَ اَیُّهَا الْمُجْرِمُونَ٥٩اَلَمْ اَعْهَدْ اِلَیْكُمْ یاٰ بَنٖیٓ ءاٰدَمَ اَنْ لاٰ تَعْبُدُوا الشَّیْطاٰنَۖ اِنَّهُۥ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبٖینٌ٦٠وَاَنِ اعْبُدُونٖیۚ هٰذاٰ صِراٰطٌ مُسْتَقٖیمٌ٦١وَلَقَدْ اَضَلَّ مِنْكُمْ جِبِلًّا كَثٖیرًاۖ اَفَلَمْ تَكُونُوا تَعْقِلُونَ٦٢هٰذِهٖ جَهَنَّمُ الَّتٖی كُنْتُمْ تُوعَدُونَ٦٣ٱِصْلَوْهَا الْیَوْمَ بِماٰ كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ٦٤ٱَلْیَوْمَ نَخْتِمُ عَلٰٓی اَفْواٰهِهِمْ وَتُكَلِّمُنآٰ اَیْدٖیهِمْ وَتَشْهَدُ اَرْجُلُهُمْ بِماٰ كاٰنُوا یَكْسِبُونَ٦٥وَلَوْ نَشآٰءُ لَطَمَسْناٰ عَلٰٓی اَعْیُنِهِمْ فَاسْتَبَقُوا الصِّراٰطَ فَاَنّٰی یُبْصِرُونَ٦٦وَلَوْ نَشآٰءُ لَمَسَخْناٰهُمْ عَلٰی مَكاٰنَتِهِمْ فَمَا اسْتَطاٰعُوا مُضِیًّا وَلاٰ یَرْجِعُونَ٦٧وَمَنْ نُعَمِّرْهُ نُنَكِّسْهُ فِی الْخَلْقِۖ اَفَلاٰ یَعْقِلُونَ٦٨وَماٰ عَلَّمْناٰهُ الشِّعْرَ وَماٰ یَنْبَغٖی لَهُۥٓۚ اِنْ هُوَ اِلّاٰ ذِكْرٌ وَقُرْءاٰنٌ مُبٖینٌ٦٩لِیُنْذِرَ مَنْ كاٰنَ حَیًّا وَیَحِقَّ الْقَوْلُ عَلَی الْكاٰفِرٖینَ٧٠اَوَلَمْ یَرَوْا اَنّاٰ خَلَقْناٰ لَهُمْ مِمّاٰ عَمِلَتْ اَیْدٖینآٰ اَنْعاٰمًا فَهُمْ لَهاٰ ماٰلِكُونَ٧١وَذَلَّلْناٰهاٰ لَهُمْ فَمِنْهاٰ رَكُوبُهُمْ وَمِنْهاٰ یَأْكُلُونَ٧٢وَلَهُمْ فٖیهاٰ مَناٰفِعُ وَمَشاٰرِبُۚ اَفَلاٰ یَشْكُرُونَ٧٣وَاتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللّٰهِ ءاٰلِهَةً لَعَلَّهُمْ یُنْصَرُونَ٧٤لاٰ یَسْتَطٖیعُونَ نَصْرَهُمْ وَهُمْ لَهُمْ جُنْدٌ مُحْضَرُونَ٧٥فَلاٰ یَحْزُنْكَ قَوْلُهُمْۘ اِنّاٰ نَعْلَمُ ماٰ یُسِرُّونَ وَماٰ یُعْلِنُونَ٧٦اَوَلَمْ یَرَ الْاِنْساٰنُ اَنّاٰ خَلَقْناٰهُ مِنْ نُطْفَةٍ فَاِذاٰ هُوَ خَصٖیمٌ مُبٖینٌ٧٧وَضَرَبَ لَناٰ مَثَلًا وَنَسِیَ خَلْقَهُۥۖ قاٰلَ مَنْ یُحْیِی الْعِظاٰمَ وَهِیَ رَمٖیمٌ٧٨قُلْ یُحْیٖیهَا الَّذٖیٓ اَنْشَاَهآٰ اَوَّلَ مَرَّةٍۖ وَهُوَ بِكُلِّ خَلْقٍ عَلٖیمٌ٧٩ٱَلَّذٖی جَعَلَ لَكُمْ مِنَ الشَّجَرِ الْاَخْضَرِ ناٰرًا فَاِذآٰ اَنْتُمْ مِنْهُ تُوقِدُونَ٨٠اَوَ لَیْسَ الَّذٖی خَلَقَ السَّمٰواٰتِ وَالْاَرْضَ بِقاٰدِرٍ عَلٰٓی اَنْ یَخْلُقَ مِثْلَهُمْۚ بَلٰی وَهُوَ الْخَلّاٰقُ الْعَلٖیمُ٨١اِنَّمآٰ اَمْرُهُۥٓ اِذآٰ اَراٰدَ شَیْئًا اَنْ یَقُولَ لَهُۥ كُنْ فَیَكُونُ٨٢فَسُبْحاٰنَ الَّذٖی بِیَدِهٖ مَلَكُوتُ كُلِّ شَیْءٍ وَاِلَیْهِ تُرْجَعُونَ٨٣

سوره يسمکی83به نام خداوند بخشنده بخشایشگریس. 1سوگند به قرآن حکیم. 2که تو قطعاً از رسولان (خداوند) هستی، 3بر راهی راست (قرار داری)؛ 4این قرآنی است که از سوی خداوند عزیز و رحیم نازل شده است‌ 5تا قومی را بیم دهی که پدرانشان انذار نشدند، از این رو آنان غافلند! 6فرمان (الهی) درباره بیشتر آنها تحقق یافته، به همین جهت ایمان نمی‌آورند! 7ما در گردنهای آنان غلهایی قرار دادیم که تا چانه‌ها ادامه دارد و سرهای آنان را به بالا نگاه داشته است! 8و در پیش روی آنان سدّی قرار دادیم، و در پشت سرشان سدّی؛ و چشمانشان را پوشانده‌ایم، لذا نمی‌بینند! 9برای آنان یکسان است: چه انذارشان کنی یا نکنی، ایمان نمی‌آورند! 10تو فقط کسی را انذار می‌کنی که از این یادآوری (الهی) پیروی کند و از خداوند رحمان در نهان بترسد؛ چنین کسی را به آمرزش و پاداشی پرارزش بشارت ده! 11به یقین ما مردگان را زنده می‌کنیم و آنچه را از پیش فرستاده‌اند و تمام آثار آنها را می نویسیم؛ و همه چیز را در کتاب آشکار کننده‌ای برشمرده‌ایم! 12و برای آنها، اصحاب قریه (انطاکیه) را مثال بزن هنگامی که فرستادگان خدا به سوی آنان آمدند؛ 13هنگامی که دو نفر از رسولان را بسوی آنها فرستادیم، امّا آنان رسولان (ما) را تکذیب کردند؛ پس برای تقویت آن دو، شخص سوّمی فرستادیم، آنها همگی گفتند: «ما فرستادگان (خدا) به سوی شما هستیم!» 14امّا آنان (در جواب) گفتند: «شما جز بشری همانند ما نیستید، و خداوند رحمان چیزی نازل نکرده، شما فقط دروغ می‌گویید!» 15(رسولان ما) گفتند: «پروردگار ما آگاه است که ما قطعاً فرستادگان (او) به سوی شما هستیم، 16و بر عهده ما چیزی جز ابلاغ آشکار نیست!» 17آنان گفتند: «ما شما را به فال بد گرفته‌ایم (و وجود شما را شوم می‌دانیم)، و اگر (از این سخنان) دست برندارید شما را سنگسار خواهیم کرد و شکنجه دردناکی از ما به شما خواهد رسید! 18(رسولان) گفتند: «شومی شما از خودتان است اگر درست بیندیشید، بلکه شما گروهی اسرافکارید!» 19و مردی (با ایمان) از دورترین نقطه شهر با شتاب فرا رسید، گفت: «ای قوم من! از فرستادگان (خدا) پیروی کنید! 20از کسانی پیروی کنید که از شما مزدی نمی‌خواهند و خود هدایت یافته‌اند! 21من چرا کسی را پرستش نکنم که مرا آفریده، و همگی به سوی او بازگشت داده می‌شوید؟! 22آیا غیر از او معبودانی را انتخاب کنم که اگر خداوند رحمان بخواهد زیانی به من برساند، شفاعت آنها کمترین فایده‌ای برای من ندارد و مرا (از مجازات او) نجات نخواهند داد! 23اگر چنین کنم، من در گمراهی آشکاری خواهم بود! 24(به همین دلیل) من به پروردگارتان ایمان آوردم؛ پس به سخنان من گوش فرا دهید!» 25(سرانجام او را شهید کردند و) به او گفته شد: «وارد بهشت شو!» گفت: «ای کاش قوم من می‌دانستند... 26که پروردگارم مرا آمرزیده و از گرامی‌داشتگان قرار داده است!» 27  و ما بعد از او بر قومش هیچ لشکری از آسمان نفرستادیم، و هرگز سنت ما بر این نبود؛ 28(بلکه) فقط یک صیحه آسمانی بود، ناگهان همگی خاموش شدند! 29افسوس بر این بندگان که هیچ پیامبری برای هدایت آنان نیامد مگر اینکه او را استهزا می‌کردند! 30آیا ندیدند چقدر از اقوام پیش از آنان را (بخاطر گناهانشان) هلاک کردیم، آنها هرگز به سوی ایشان بازنمی‌گردند (و زنده نمی‌شوند)! 31و همه آنان (روز قیامت) نزد ما احضار می‌شوند! 32زمین مرده برای آنها آیتی است، ما آن را زنده کردیم و دانه‌های (غذایی) از آن خارج ساختیم که از آن می‌خورند؛ 33و در آن باغهایی از نخلها و انگورها قرار دادیم و چشمه‌هایی از آن جاری ساختیم، 34تا از میوه آن بخورند در حالی که دست آنان هیچ دخالتی در ساختن آن نداشته است! آیا شکر خدا را بجا نمی‌آورند؟! 35منزه است کسی که تمام زوجها را آفرید، از آنچه زمین می‌رویاند، و از خودشان، و از آنچه نمی‌دانند! 36شب (نیز) برای آنها نشانه‌ای است (از عظمت خدا)؛ ما روز را از آن برمی‌گیریم، ناگهان تاریکی آنان را فرا می‌گیرد! 37و خورشید (نیز برای آنها آیتی است) که پیوسته بسوی قرارگاهش در حرکت است؛ این تقدیر خداوند قادر و داناست. 38و برای ماه منزلگاه‌هایی قرار دادیم، (و هنگامی که این منازل را طی کرد) سرانجام بصورت «شاخه کهنه قوسی شکل و زرد رنگ خرما» در می‌آید. 39نه خورشید را سزاست که به ماه رسد، و نه شب بر روز پیشی می‌گیرد؛ و هر کدام در مسیر خود شناورند. 40نشانه‌ای (دیگر از عظمت پروردگار) برای آنان است که ما فرزندانشان را در کشتیهایی پر (از وسایل و بارها) حمل کردیم. 41و برای آنها مرکبهای دیگری همانند آن آفریدیم. 42و اگر بخواهیم آنها را غرق می‌کنیم بطوری که نه فریادرسی داشته باشند و نه نجات داده شوند! 43مگر اینکه رحمت ما شامل حال آنان شود، و تا زمان معیّنی از این زندگی بهره گیرند! 44و هرگاه به آنها گفته شود: «از آنچه پیش رو و پشت سر شماست [= از عذابهای الهی‌] بترسید تا مشمول رحمت الهی شوید!» (اعتنا نمی‌کنند). 45و هیچ آیه‌ای از آیات پروردگارشان برای آنها نمی‌آید مگر اینکه از آن روی‌گردان می شوند. 46و هنگامی که به آنان گفته شود: «از آنچه خدا به شما روزی کرده انفاق کنید!»، کافران به مؤمنان می‌گویند: «آیا ما کسی را اطعام کنیم که اگر خدا می‌خواست او را اطعام می‌کرد؟! (پس خدا خواسته است او گرسنه باشد)، شما فقط در گمراهی آشکارید»! 47آنها می‌گویند: «اگر راست می‌گویید، این وعده (قیامت) کی خواهد بود؟! 48(امّا) جز این انتظار نمی‌کشند که یک صیحه عظیم (آسمانی) آنها را فراگیرد، در حالی که مشغول جدال (در امور دنیا) هستند. 49(چنان غافلگیر می‌شوند که حتّی) نمی‌توانند وصیّتی کنند یا به سوی خانواده خود بازگردند! 50(بار دیگر) در «صور» دمیده می‌شود، ناگهان آنها از قبرها، شتابان به سوی (دادگاه) پروردگارشان می‌روند! 51می‌گویند: «ای وای بر ما! چه کسی ما را از خوابگاهمان برانگیخت؟! (آری) این همان است که خداوند رحمان وعده داده، و فرستادگان (او) راست گفتند!» 52صیحه واحدی بیش نیست، (فریادی عظیم برمی‌خیزد) ناگهان همگی نزد ما احضار می‌شوند! 53(و به آنها گفته می‌شود:) امروز به هیچ کس ذرّه‌ای ستم نمی‌شود، و جز آنچه را عمل می‌کردید جزا داده نمی‌شوید! 54بهشتیان، امروز به نعمتهای خدا مشغول و مسرورند. 55آنها و همسرانشان در سایه‌های (قصرها و درختان بهشتی) بر تختها تکیه زده‌اند. 56برای آنها در بهشت میوه بسیار لذّت‌بخشی است، و هر چه بخواهند در اختیار آنان خواهد بود! 57بر آنها سلام (و درود الهی) است؛ این سخنی است از سوی پروردگاری مهربان! 58(و به آنها می‌گویند:) جدا شوید امروز ای گنهکاران! 59آیا با شما عهد نکردم ای فرزندان آدم که شیطان را نپرستید، که او برای شما دشمن آشکاری است؟! 60و اینکه مرا بپرستید که راه مستقیم این است؟! 61او گروه زیادی از شما را گمراه کرد، آیا اندیشه نکردید؟! 62این همان دوزخی است که به شما وعده داده می‌شد! 63امروز وارد آن شوید و به خاطر کفری که داشتید به آتش آن بسوزید! 64امروز بر دهانشان مُهر می‌نهیم، و دستهایشان با ما سخن می‌گویند و پاهایشان کارهایی را که انجام می‌دادند شهادت می‌دهند! 65و اگر بخواهیم چشمانشان را محو کنیم؛ سپس برای عبور از راه، می‌خواهند بر یکدیگر پیشی بگیرند، امّا چگونه می‌توانند ببینند؟! 66و اگر بخواهیم آنها را در جای خود مسخ می‌کنیم (و به مجسمه‌هایی بی‌روح مبدّل می‌سازیم) تا نتوانند راه خود را ادامه دهند یا به عقب برگردند! 67هر کس را طول عمر دهیم، در آفرینش واژگونه‌اش می‌کنیم (و به ناتوانی کودکی باز می‌گردانیم)؛ آیا اندیشه نمی‌کنند؟! 68ما هرگز شعر به او [= پیامبر] نیاموختیم، و شایسته او نیست (شاعر باشد)؛ این (کتاب آسمانی) فقط ذکر و قرآن مبین است! 69تا افرادی را که زنده‌اند بیم دهد (و بر کافران اتمام حجّت شود) و فرمان عذاب بر آنان مسلّم گردد! 70آیا ندیدند که از آنچه با قدرت خود به عمل آورده‌ایم چهارپایانی برای آنان آفریدیم که آنان مالک آن هستند؟! 71و آنها را رام ایشان ساختیم، هم مرکب آنان از آن است و هم از آن تغذیه می‌کنند؛ 72و برای آنان بهره‌های دیگری در آن (حیوانات) است و نوشیدنیهائی گوارا؛ آیا با این حال شکرگزاری نمی‌کنند؟! 73آنان غیر از خدا معبودانی برای خویش برگزیدند به این امید که یاری شوند! 74ولی آنها قادر به یاری ایشان نیستند، و این (عبادت‌کنندگان در قیامت) لشکری برای آنها خواهند بود که در آتش دوزخ احضار می‌شوند! 75پس سخنانشان تو را غمگین نسازد، ما آنچه را پنهان می‌دارند و آنچه را آشکار می‌کنند می‌دانیم! 76آیا انسان نمی‌داند که ما او را از نطفه‌ای بی‌ارزش آفریدیم؟! و او (چنان صاحب قدرت و شعور و نطق شد که) به مخاصمه آشکار (با ما) برخاست! 77و برای ما مثالی زد و آفرینش خود را فراموش کرد و گفت: «چه کسی این استخوانها را زنده می‌کند در حالی که پوسیده است؟!» 78بگو: «همان کسی آن را زنده می‌کند که نخستین بار آن را آفرید؛ و او به هر مخلوقی داناست! 79همان کسی که برای شما از درخت سبز، آتش آفرید و شما بوسیله آن، آتش می‌افروزید!» 80آیا کسی که آسمانها و زمین را آفرید، نمی‌تواند همانند آنان [= انسانهای خاک شده‌] را بیافریند؟! آری (می‌تواند)، و او آفریدگار داناست! 81فرمان او چنین است که هرگاه چیزی را اراده کند، تنها به آن می‌گوید: «موجود باش!»، آن نیز بی‌درنگ موجود می‌شود! 82پس منزّه است خداوندی که مالکیّت و حاکمیّت همه چیز در دست اوست؛ و شما را به سوی او بازمی‌گردانند! 83