سُورَةُ ۩٦٢
سوره نجممکی62به نام خداوند بخشنده بخشایشگرسوگند به ستاره هنگامی که افول می‌کند، 1که هرگز دوست شما [= محمّد «ص»] منحرف نشده و مقصد را گم نکرده است، 2و هرگز از روی هوای نفس سخن نمی‌گوید! 3آنچه می‌گوید چیزی جز وحی که بر او نازل شده نیست! 4آن کس که قدرت عظیمی دارد [= جبرئیل امین] او را تعلیم داده است؛ 5همان کس که توانایی فوق العاده دارد؛ او سلطه یافت... 6در حالی که در اُفق اعلی قرار داشت! 7سپس نزدیکتر و نزدیکتر شد... 8تا آنکه فاصله او (با پیامبر) به اندازه فاصله دو کمان یا کمتر بود؛ 9در اینجا خداوند آنچه را وحی کردنی بود به بنده‌اش وحی نمود. 10قلب (پاک او) در آنچه دید هرگز دروغ نگفت. 11آیا با او درباره آنچه (با چشم خود) دیده مجادله می‌کنید؟! 12و بار دیگر نیز او را مشاهده کرد، 13نزد «سدرة المنتهی»، 14که «جنت المأوی» در آنجاست! 15در آن هنگام که چیزی [= نور خیره‌کننده‌ای] سدرة المنتهی را پوشانده بود، 16چشم او هرگز منحرف نشد و طغیان نکرد (آنچه دید واقعیّت بود)! 17او پاره‌ای از آیات و نشانه‌های بزرگ پروردگارش را دید! 18به من خبر دهید آیا بتهای «لات» و «عزّی»... 19و «منات» که سوّمین آنهاست (دختران خدا هستند)؟! 20آیا سهم شما پسر است و سهم او دختر؟! (در حالی که بزعم شما دختران کم ارزش‌ترند!) 21در این صورت این تقسیمی ناعادلانه است! 22اینها فقط نامهایی است که شما و پدرانتان بر آنها گذاشته‌اید (نامهایی بی‌محتوا و اسمهایی بی مسمّا)، و هرگز خداوند دلیل و حجتی بر آن نازل نکرده؛ آنان فقط از گمانهای بی‌اساس و هوای نفس پیروی می‌کنند در حالی که هدایت از سوی پروردگارشان برای آنها آمده است! 23یا آنچه انسان تمنّا دارد به آن می‌رسد؟! 24در حالی که آخرت و دنیا از آن خداست! 25 و چه بسیار فرشتگان آسمانها که شفاعت آنها سودی نمی‌بخشد مگر پس از آنکه خدا برای هر کس بخواهد و راضی باشد اجازه (شفاعت) دهد! 26کسانی که به آخرت ایمان ندارند، فرشتگان را دختر (خدا) نامگذاری می‌کنند! 27آنها هرگز به این سخن دانشی ندارند، تنها از گمان بی‌پایه پیروی می‌کنند با اینکه «گمان» هرگز انسان را از حقّ بی‌نیاز نمی‌کند! 28حال که چنین است از کسی که از یاد ما روی می‌گرداند و جز زندگی مادی دنیا را نمی‌طلبد، اعراض کن! 29این آخرین حدّ آگاهی آنهاست؛ پروردگار تو کسانی را که از راه او گمراه شده‌اند بهتر می‌شناسد، و (همچنین) هدایت‌یافتگان را از همه بهتر می‌شناسد! 30و برای خداست آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است تا بدکاران را به کیفر کارهای بدشان برساند و نیکوکاران را در برابر اعمال نیکشان پاداش دهد! 31همانها که از گناهان بزرگ و اعمال زشت دوری می‌کنند، جز گناهان صغیره (که گاه آلوده آن می‌شوند)؛ آمرزش پروردگار تو گسترده است؛ او نسبت به شما از همه آگاهتر است از آن هنگام که شما را از زمین آفرید و در آن موقع که بصورت جنینهایی در شکم مادرانتان بودید؛ پس خودستایی نکنید، او پرهیزگاران را بهتر می‌شناسد! 32آیا دیدی آن کس را که (از اسلام -یا انفاق-) روی گردان شد؟! 33و کمی عطا کرد، و از بیشتر امساک نمود! 34آیا نزد او علم غیب است و می‌بیند (که دیگران می‌توانند گناهان او را بر دوش گیرند)؟! 35یا از آنچه در کتب موسی نازل گردیده با خبر نشده است؟! 36و در کتب ابراهیم، همان کسی که وظیفه خود را بطور کامل ادا کرد، 37که هیچ کس بار گناه دیگری را بر دوش نمی‌گیرد، 38و اینکه برای انسان بهره‌ای جز سعی و کوشش او نیست، 39و اینکه تلاش او بزودی دیده می‌شود، 40سپس به او جزای کافی داده خواهد شد! 41(و آیا از کتب پیشین انبیا به او نرسیده است) که همه امور به پروردگارت منتهی می‌گردد؟! 42و اینکه اوست که خنداند و گریاند، 43و اوست که میراند و زنده کرد، 44و اوست که دو زوج نر و مادّه را آفرید... 45از نطفه‌ای هنگامی که خارج می‌شود (و در رحم می‌ریزد)، 46و اینکه بر خداست ایجاد عالم دیگر (تا عدالت اجرا گردد)، 47و اینکه اوست که بی‌نیاز کرد و سرمایه باقی بخشید، 48و اینکه اوست پروردگار ستاره «شعرا»! 49(و آیا به انسان نرسیده است که در کتب انبیای پیشین آمده) که خداوند قوم «عاد نخستین» را هلاک کرد؟! 50و همچنین قوم «ثمود» را، و کسی از آنان را باقی نگذارد! 51و نیز قوم نوح را پیش از آنها، چرا که آنان از همه ظالمتر و طغیانگرتر بودند! 52و نیز شهرهای زیر و رو شده (قوم لوط) را فرو کوبید، 53سپس آنها را با عذاب سنگین پوشانید! 54(بگو:) در کدام یک از نعمتهای پروردگارت تردید داری؟! 55این (پیامبر) بیم‌دهنده‌ای از بیم‌دهندگان پیشین است! 56آنچه باید نزدیک شود، نزدیک شده است (و قیامت فرامی‌رسد)، 57و هیچ کس جز خدا نمی‌تواند سختیهای آن را برطرف سازد! 58آیا از این سخن تعجّب می‌کنید، 59و می‌خندید و نمی‌گریید، 60و پیوسته در غفلت و هوسرانی به سر می‌برید؟! 61حال که چنین است همه برای خدا سجده کنید و او را بپرستید! 62
سوره
جزء
حزب