سُورَةُ
سوره دخانمکی59به نام خداوند بخشنده بخشایشگرحم 1سوگند به این کتاب روشنگر، 2که ما آن را در شبی پر برکت نازل کردیم؛ ما همواره انذارکننده بوده‌ایم! 3در آن شب هر امری بر اساس حکمت (الهی) تدبیر و جدا می‌گردد. 4(آری، نزول قرآن) فرمانی بود از سوی ما؛ ما (محمد (ص) را) فرستادیم! 5اینها همه بخاطر رحمتی است از سوی پروردگارت، که شنونده و داناست! 6(همان) پروردگار آسمانها و زمین و آنچه در میان آنهاست، اگر اهل یقین هستید! 7هیچ معبودی جز او نیست؛ زنده می‌کند و می‌میراند؛ او پروردگار شما و پروردگار پدران نخستین شماست! 8ولی آنها در شکند و (با حقایق) بازی می‌کنند. 9پس منتظر روزی باش که آسمان دود آشکاری پدید آورد... 10که همه مردم را فرامی‌گیرد؛ این عذاب دردناکی است! 11(می‌گویند:) پروردگارا! عذاب را از ما برطرف کن که ایمان می‌آوریم. 12چگونه: و از کجا متذکر می‌شوند با اینکه رسول روشنگر (با معجزات و منطق روشن) به سراغشان آمد! 13سپس از او روی گردان شدند و گفتند: «او تعلیم یافته‌ای دیوانه است!» 14ما عذاب را کمی برطرف می‌سازیم، ولی باز به کارهای خود بازمی‌گردید! 15(ما از آنها انتقام می‌گیریم) در آن روز که آنها را با قدرت خواهیم گرفت؛ آری ما انتقام گیرنده‌ایم! 16 ما پیش از اینها قوم فرعون را آزمودیم و رسول بزرگواری به سراغشان آمد، 17(و به آنان گفت: امور) بندگان خدا را به من واگذارید که من فرستاده امینی برای شما هستم! 18و در برابر خداوند تکبر نورزید که من برای شما دلیل روشنی آورده‌ام! 19و من به پروردگار خود و پروردگار شما پناه می‌برم از اینکه مرا متهم کنید! 20و اگر به من ایمان نمی‌آورید، از من کناره‌گیری کنید (و مانع ایمان آوردن مردم نشوید)! 21(آنها هیچ یک از این پندها را نپذیرفتند، و موسی) به پیشگاه پروردگارش عرضه داشت: اینها قومی مجرمند! 22(به او دستور داده شد:) بندگان مرا شبانه حرکت ده که شما تعقیب می‌شوید! 23(هنگامی که از دریا گذشتید) دریا را آرام و گشاده بگذار (و بگذر) که آنها لشکری غرق‌شده خواهند بود! 24(سرانجام همگی نابود شدند و) چه بسیار باغها و چشمه‌ها که از خود به جای گذاشتند، 25و زراعتها و قصرهای زیبا و گرانقیمت، 26و نعمتهای فراوان دیگر که در آن (غرق) بودند! 27اینچنین بود ماجرای آنان! و ما (اموال و حکومت) اینها را میراث برای اقوام دیگری قرار دادیم! 28نه آسمان بر آنان گریست و نه زمین، و نه به آنها مهلتی داده شد! 29ما بنی اسرائیل را از عذاب ذلّت‌بار رهایی بخشیدیم؛ 30از فرعون که مردی متکبر و از اسرافکاران بود! 31ما آنها را با علم (خویش) بر جهانیان برگزیدیم و برتری دادیم، 32و آیاتی (از قدرت خویش) را به آنها دادیم که آزمایش آشکاری در آن بود (ولی آنان کفران کردند و مجازات شدند)! 33اینها [= مشرکان] می‌گویند: 34«مرگ ما جز همان مرگ اول نیست و هرگز برانگیخته نخواهیم شد! 35اگر راست می‌گویید پدران ما را (زنده کنید و) بیاورید (تا گواهی دهند)!» 36آیا آنان بهترند یا قوم «تبّع» و کسانی که پیش از آنها بودند؟! ما آنان را هلاک کردیم، چرا که مجرم بودند! 37ما آسمانها و زمین و آنچه را که در میان این دو است به بازی (و بی‌هدف) نیافریدیم! 38ما آن دو را جز بحق نیافریدیم؛ ولی بیشتر آنان نمی‌دانند! 39روز جدایی (حق از باطل) وعده‌گاه همه آنهاست! 40روزی که هیچ دوستی کمترین کمکی به دوستش نمی‌کند، و از هیچ‌سو یاری نمی‌شوند؛ 41مگر کسی که خدا او را مورد رحمت قرار داده، چرا که او عزیز و رحیم است! 42مسلّماً درخت زقّوم... 43غذای گنهکاران است، 44همانند فلز گداخته در شکمها می‌جوشد؛ 45جوششی همچون آب سوزان! 46(آنگاه به مأموران دوزخ خطاب می‌شود:) این کافر مجرم را بگیرید و به میان دوزخ پرتابش کنید! 47سپس بر سر او از عذاب جوشان بریزید! 48(به او گفته می‌شود:) بچش که (به پندار خود) بسیار قدرتمند و محترم بودی! 49این همان چیزی است که پیوسته در آن تردید می‌کردید! 50(ولی) پرهیزگاران در جایگاه امنی قرار دارند، 51در میان باغها و چشمه‌ها؛ 52آنها لباسهایی از حریر نازک و ضخیم می‌پوشند و در مقابل یکدیگر می‌نشینند؛ 53اینچنین‌اند بهشتیان؛ و آنها را با «حور العین» تزویج می‌کنیم! 54آنها در آنجا هر نوع میوه‌ای را بخواهند در اختیارشان قرارمی‌گیرد، و در نهایت امنیّت به سر می‌برند! 55هرگز مرگی جز همان مرگ اوّل (که در دنیا چشیده‌اند) نخواهند چشید، و خداوند آنها را از عذاب دوزخ حفظ می‌کند؛ 56این فضل و بخششی است از سوی پروردگارت، این همان رستگاری بزرگ است! 57ما آن [= قرآن] را بر زبان تو آسان ساختیم، شاید آنان متذکّر شوند! 58(امّا اگر نپذیرفتند) منتظر باش، آنها نیز منتظرند (تو منتظر پیروزی الهی و آنها منتظر عذاب و شکست)! 59
سوره
جزء
حزب