سُورَةُ
سوره ملكمکی30به نام خداوند بخشنده بخشایشگر پربرکت و زوال‌ناپذیر است کسی که حکومت جهان هستی به دست اوست، و او بر هر چیز تواناست. 1آن کس که مرگ و حیات را آفرید تا شما را بیازماید که کدام یک از شما بهتر عمل می‌کنید، و او شکست‌ناپذیر و بخشنده است. 2همان کسی که هفت آسمان را بر فراز یکدیگر آفرید؛ در آفرینش خداوند رحمان هیچ تضادّ و عیبی نمی‌بینی! بار دیگر نگاه کن، آیا هیچ شکاف و خللی مشاهده می‌کنی؟! 3بار دیگر (به عالم هستی) نگاه کن، سرانجام چشمانت (در جستجوی خلل و نقصان ناکام مانده) به سوی تو باز می‌گردد در حالی که خسته و ناتوان است! 4ما آسمان پایین (نزدیک) را با چراغهای فروزانی زینت بخشیدیم، و آنها [= شهابها] را تیرهایی برای شیاطین قرار دادیم، و برای آنان عذاب آتش فروزان فراهم ساختیم! 5و برای کسانی که به پروردگارشان کافر شدند عذاب جهنّم است، و بد فرجامی است! 6هنگامی که در آن افکنده شوند صدای وحشتناکی از آن می‌شنوند، و این در حالی است که پیوسته می‌جوشد! 7نزدیک است (دوزخ) از شدّت غضب پاره پاره شود؛ هر زمان که گروهی در آن افکنده می‌شوند، نگهبانان دوزخ از آنها می‌پرسند: «مگر بیم‌دهنده الهی به سراغ شما نیامد؟!» 8می‌گویند: «آری، بیم‌دهنده به سراغ ما آمد، ولی ما او را تکذیب کردیم و گفتیم: خداوند هرگز چیزی نازل نکرده، و شما در گمراهی بزرگی هستید!» 9و می‌گویند: «اگر ما گوش شنوا داشتیم یا تعقّل می‌کردیم، در میان دوزخیان نبودیم!» 10اینجاست که به گناه خود اعتراف می‌کنند؛ دور باشند دوزخیان از رحمت خدا! 11(امّا) کسانی که از پروردگارشان در نهان می‌ترسند، مسلّماً آمرزش و پاداش بزرگی دارند! 12گفتار خود را پنهان کنید یا آشکار (تفاوتی نمی‌کند)، او به آنچه در سینه‌هاست آگاه است! 13آیا آن کسی که موجودات را آفریده از حال آنها آگاه نیست؟! در حالی که او (از اسرار دقیق) باخبر و آگاه است! 14او کسی است که زمین را برای شما رام کرد، بر شانه‌های آن راه بروید و از روزیهای خداوند بخورید؛ و بازگشت و اجتماع همه به سوی اوست! 15آیا خود را از عذاب کسی که حاکم بر آسمان است در امان می‌دانید که دستور دهد زمین بشکافد و شما را فرو برد و به لرزش خود ادامه دهد؟! 16یا خود را از عذاب خداوند آسمان در امان می‌دانید که تندبادی پر از سنگریزه بر شما فرستد؟! و بزودی خواهید دانست تهدیدهای من چگونه است! 17کسانی که پیش از آنان بودند (آیات الهی را) تکذیب کردند، امّا (ببین) مجازات من چگونه بود! 18آیا به پرندگانی که بالای سرشان است، و گاه بالهای خود را گسترده و گاه جمع می‌کنند، نگاه نکردند؟! جز خداوند رحمان کسی آنها را بر فراز آسمان نگه نمی‌دارد، چرا که او به هر چیز بیناست! 19آیا این کسی که لشکر شماست می‌تواند شما را در برابر خداوند یاری دهد؟ ولی کافران تنها گرفتار فریبند! 20یا آن کسی که شما را روزی می‌دهد، اگر روزیش را بازدارد (چه کسی می‌تواند نیاز شما را تأمین کند)؟! ولی آنها در سرکشی و فرار از حقیقت لجاجت می‌ورزند! 21آیا کسی که به رو افتاده حرکت می‌کند به هدایت نزدیکتر است یا کسی که راست‌قامت در صراط مستقیم گام برمی‌دارد؟! 22بگو: «او کسی است که شما را آفرید و برای شما گوش و چشم و قلب قرار داد؛ امّا کمتر سپاسگزاری می‌کنید!» 23بگو: «او کسی است که شما را در زمین آفرید و به سوی او محشور می‌شوید!» 24آنها می‌گویند: «اگر راست می‌گویید این وعده قیامت چه زمانی است؟!» 25بگو: «علم آن تنها نزد خداست؛ و من فقط بیم‌دهنده آشکاری هستم!» 26هنگامی که آن (وعده الهی) را از نزدیک می‌بینند، صورت کافران زشت و سیاه می‌گردد، و به آنها گفته می‌شود: «این همان چیزی است که تقاضای آن را داشتید»! 27بگو: «به من خبر دهید اگر خداوند مرا و تمام کسانی را که با من هستند هلاک کند، یا مورد ترحّم قرار دهد، چه کسی کافران را از عذاب دردناک پناه می‌دهد؟!» 28بگو: «او خداوند رحمان است، ما به او ایمان آورده و بر او توکّل کرده‌ایم؛ و بزودی می‌دانید چه کسی در گمراهی آشکار است!» 29بگو: «به من خبر دهید اگر آبهای (سرزمین) شما در زمین فرو رود، چه کسی می‌تواند آب جاری و گوارا در دسترس شما قرار دهد؟!» 30سوره قلممکی52به نام خداوند بخشنده بخشایشگرن، سوگند به قلم و آنچه مینویسند، 1که به نعمت پروردگارت تو مجنون نیستی، 2و برای تو پاداشی عظیم و همیشگی است! 3و تو اخلاق عظیم و برجسته‌ای داری! 4و بزودی تو می‌بینی و آنان نیز می‌بینند، 5که کدام یک از شما مجنونند! 6پروردگارت بهتر از هر کس می‌داند چه کسی از راه او گمراه شده، و هدایت‌یافتگان را نیز بهتر می‌شناسد! 7حال که چنین است از تکذیب‌کنندگان اطاعت مکن! 8آنها دوست دارند نرمش نشان دهی تا آنها (هم) نرمش نشان دهند (نرمشی توأم با انحراف از مسیر حق)! 9و از کسی که بسیار سوگند یاد می‌کند و پست است اطاعت مکن، 10کسی که بسیار عیبجوست و به سخن چینی آمد و شد می‌کند، 11و بسیار مانع کار خیر، و متجاوز و گناهکار است؛ 12علاوه بر اینها کینه توز و پرخور و خشن و بدنام است! 13مبادا بخاطر اینکه صاحب مال و فرزندان فراوان است (از او پیروی کنی)! 14هنگامی که آیات ما بر او خوانده می‌شود می‌گوید: «اینها افسانه‌های خرافی پیشینیان است!» 15(ولی) ما بزودی بر بینی او علامت و داغ ننگ می‌نهیم! 16ما آنها را آزمودیم، همان گونه که «صاحبان باغ» را آزمایش کردیم، هنگامی که سوگند یاد کردند که میوه‌های باغ را صبحگاهان (دور از چشم مستمندان) بچینند. 17و هیچ از آن استثنا نکنند؛ 18امّا عذابی فراگیر (شب هنگام) بر (تمام) باغ آنها فرود آمد در حالی که همه در خواب بودند، 19و آن باغ سرسبز همچون شب سیاه و ظلمانی شد! 20صبحگاهان یکدیگر را صدا زدند، 21که بسوی کشتزار و باغ خود حرکت کنید اگر قصد چیدن میوه‌ها را دارید! 22آنها حرکت کردند در حالی که آهسته با هم می‌گفتند:» 23«مواظب باشید امروز حتی یک فقیر وارد بر شما نشود!» 24(آری) آنها صبحگاهان تصمیم داشتند که با قدرت از مستمندان جلوگیری کنند. 25هنگامی که (وارد باغ شدند و) آن را دیدند گفتند: «حقّاً» ما گمراهیم! 26(آری، همه چیز از دست ما رفته) بلکه ما محرومیم!» 27یکی از آنها که از همه عاقلتر بود گفت: «آیا به شما نگفتم چرا تسبیح خدا نمی‌گویید؟! 28گفتند: «منزّه است پروردگار ما، مسلّماً ما ظالم بودیم!» 29سپس رو به یکدیگر کرده به ملامت هم پرداختند، 30(و فریادشان بلند شد) گفتند: «وای بر ما که طغیانگر بودیم! 31امیدواریم پروردگارمان (ما را ببخشد و) بهتر از آن به جای آن به ما بدهد، چرا که ما به او علاقه‌مندیم!» 32این گونه است عذاب (خداوند در دنیا)، و عذاب آخرت از آن هم بزرگتر است اگر می‌دانستند! 33مسلّماً برای پرهیزگاران نزد پروردگارشان باغهای پر نعمت بهشت است! 34آیا مؤمنان را همچون مجرمان قرار می‌دهیم؟! 35شما را چه می‌شود؟! چگونه داوری می‌کنید؟! 36آیا کتابی دارید که از آن درس می‌خوانید... 37که آنچه را شما انتخاب می‌کنید از آن شماست؟! 38یا اینکه عهد و پیمان مؤکّد و مستمرّی تا روز قیامت بر ما دارید که هر چه را حکم کنید برای شما باشد؟! 39از آنها بپرس کدام یک از آنان چنین چیزی را تضمین می‌کند؟! 40یا اینکه معبودانی دارند که آنها را شریک خدا قرار داده‌اند (و برای آنان شفاعت می‌کنند)؟! اگر راست می‌گویند معبودان خود را بیاورند! 41(به خاطر بیاورید) روزی را که ساق پاها (از وحشت) برهنه می‌گردد و دعوت به سجود می‌شوند، امّا نمی‌توانند (سجود کنند). 42این در حالی است که چشمهایشان (از شدّت شرمساری) به زیر افتاده، و ذلّت و خواری وجودشان را فراگرفته؛ آنها پیش از این دعوت به سجود می‌شدند در حالی که سالم بودند (ولی امروز دیگر توانایی آن را ندارند)! 43اکنون مرا با آنها که این سخن را تکذیب می‌کنند واگذار! ما آنان را از آنجا که نمی‌دانند به تدریج به سوی عذاب پیش می‌بریم. 44و به آنها مهلت (بازگشت) می‌دهم؛ چرا که نقشه‌های من محکم و دقیق است! 45یا اینکه تو از آنها مُزدی می‌طلبی که پرداختش برای آنها سنگین است؟! 46یا اسرار غیب نزد آنهاست و آن را مینویسند (و به یکدیگر می‌دهند)؟! 47اکنون که چنین است صبر کن و منتظر فرمان پروردگارت باش، و مانند صاحب ماهی [= یونس] مباش (که در تقاضای مجازات قومش عجله کرد و گرفتار مجازات ترک اولی شد) در آن زمان که با نهایت اندوه خدا را خواند. 48و اگر رحمت خدا به یاریش نیامده بود، (از شکم ماهی) بیرون افکنده می‌شد در حالی که نکوهیده بود! 49ولی پروردگارش او را برگزید و از صالحان قرار داد! 50نزدیک است کافران هنگامی که آیات قرآن را می‌شنوند با چشم‌زخم خود تو را از بین ببرند، و می‌گویند: «او دیوانه است!» 51در حالی که این (قرآن) جز مایه بیداری برای جهانیان نیست! 52سوره حاقةمکی52به نام خداوند بخشنده بخشایشگر (روز رستاخیز) روزی است که مسلّماً واقع می‌شود! 1چه روز واقع شدنی! 2و تو چه می‌دانی آن روز واقع شدنی چیست؟! 3قوم «ثمود» و «عاد» عذاب کوبنده الهی را انکار کردند (و نتیجه شومش را دیدند)! 4امّا قوم «ثمود» با عذابی سرکش هلاک شدند! 5و امّا قوم «عاد» با تندبادی طغیانگر و سرد و پرصدا به هلاکت رسیدند، 6(خداوند) این تندباد بنیان‌کن را هفت شب و هشت روز پی در پی بر آنها مسلّط ساخت، (و اگر آنجا بودی) می‌دیدی که آن قوم همچون تنه‌های پوسیده و تو خالی درختان نخل در میان این تند باد روی زمین افتاده و هلاک شده‌اند! 7آیا کسی از آنها را باقی می‌بینی؟! 8و فرعون و کسانی که پیش از او بودند و همچنین اهل شهرهای زیر و رو شده [=قوم لوط] مرتکب گناهان بزرگ شدند، 9و با فرستاده پروردگارشان مخالفت کردند؛ و خداوند (نیز) آنها را به عذاب شدیدی گرفتار ساخت! 10و هنگامی که آب طغیان کرد، ما شما را سوار بر کشتی کردیم، 11تا آن را وسیله تذکّری برای شما قرار دهیم و گوشهای شنوا آن را دریابد و بفهمد. 12به محض اینکه یک بار در «صور» دمیده شود، 13و زمین و کوه‌ها از جا برداشته شوند و یکباره در هم کوبیده و متلاشی گردند، 14در آن روز «واقعه عظیم» روی می‌دهد، 15و آسمان از هم می‌شکافد و سست می‌گردد و فرومی‌ریزد! 16فرشتگان در اطراف آسمان قرارمی‌گیرند (و برای انجام مأموریتها آماده می‌شوند)؛ و آن روز عرش پروردگارت را هشت فرشته بر فراز همه آنها حمل می‌کنند! 17در آن روز همگی به پیشگاه خدا عرضه می‌شوید و چیزی از کارهای شما پنهان نمی‌ماند! 18پس کسی که نامه اعمالش را به دست راستش دهند (از شدّت شادی و مباهات) فریاد می‌زند که: «(ای اهل محشر!) نامه اعمال مرا بگیرید و بخوانید! 19من یقین داشتم که (قیامتی در کار است و) به حساب اعمالم می‌رسم!» 20او در یک زندگی (کاملاً) رضایتبخش قرار خواهد داشت، 21در بهشتی عالی، 22که میوه هایش در دسترس است! 23(و به آنان گفته می‌شود:) بخورید و بیاشامید گوارا در برابر اعمالی که در ایّام گذشته انجام دادید! 24امّا کسی که نامه اعمالش را به دست چپش بدهند می‌گوید: «ای کاش هرگز نامه اعمالم را به من نمی‌دادند. 25و نمی‌دانستم حساب من چیست! 26ای کاش مرگم فرا می‌رسید! 27مال و ثروتم هرگز مرا بی‌نیاز نکرد، 28قدرت من نیز از دست رفت!» 29او را بگیرید و دربند و زنجیرش کنید! 30سپس او را در دوزخ بیفکنید! 31بعد او را به زنجیری که هفتاد ذراع است ببندید؛ 32چرا که او هرگز به خداوند بزرگ ایمان نمی‌آورد، 33و هرگز مردم را بر اطعام مستمندان تشویق نمی‌نمود؛ 34از این رو امروز هم در اینجا یار مهربانی ندارد، 35و نه طعامی، جز از چرک و خون! 36غذایی که جز خطاکاران آن را نمی‌خورند! 37سوگند به آنچه می‌بینید، 38و آنچه نمی‌بینید، 39که این قرآن گفتار رسول بزرگواری است، 40و گفته شاعری نیست، امّا کمتر ایمان می‌آورید! 41و نه گفته کاهنی، هر چند کمتر متذکّر می‌شوید! 42کلامی است که از سوی پروردگار عالمیان نازل شده است! 43اگر او سخنی دروغ بر ما می‌بست، 44ما او را با قدرت می‌گرفتیم، 45سپس رگ قلبش را قطع می‌کردیم، 46و هیچ کس از شما نمی‌توانست از (مجازات) او مانع شود! 47و آن مسلّماً تذکری برای پرهیزگاران است! 48و ما می‌دانیم که بعضی از شما (آن را) تکذیب می‌کنید! 49و آن مایه حسرت کافران است! 50و آن یقین خالص است! 51حال که چنین است به نام پروردگار بزرگت تسبیح گوی! 52سوره معارجمکی44به نام خداوند بخشنده بخشایشگرتقاضاکننده‌ای تقاضای عذابی کرد که واقع شد! 1این عذاب مخصوص کافران است، و هیچ کس نمی‌تواند آن را دفع کند، 2از سوی خداوند ذی المعارج [= خداوندی که فرشتگانش بر آسمانها صعود و عروج می‌کنند]! 3فرشتگان و روح [= فرشته مقرّب خداوند] بسوی او عروج می‌کنند در آن روزی که مقدارش پنجاه هزار سال است! 4پس صبر جمیل پیشه کن، 5زیرا آنها آن روز را دور می‌بینند، 6و ما آن را نزدیک می‌بینیم! 7همان روز که آسمان همچون فلز گداخته می‌شود، 8و کوه‌ها مانند پشم رنگین متلاشی خواهد بود، 9و هیچ دوست صمیمی سراغ دوستش را نمی‌گیرد! 10آنها را نشانشان می‌دهند (ولی هر کس گرفتار کار خویشتن است)، چنان است که گنهکار دوست می‌دارد فرزندان خود را در برابر عذاب آن روز فدا کند، 11و همسر و برادرش را، 12و قبیله‌اش را که همیشه از او حمایت می‌کرد، 13و همه مردم روی زمین را تا مایه نجاتش گردند؛ 14امّا هرگز چنین نیست (که با اینها بتوان نجات یافت، آری) شعله‌های سوزان آتش است، 15دست و پا و پوست سر را می‌کند و می‌برد! 16و کسانی را که به فرمان خدا پشت کردند صدا می‌زند، 17و (همچنین آنها که) اموال را جمع و ذخیره کردند! 18به یقین انسان حریص و کم‌طاقت آفریده شده است، 19هنگامی که بدی به او رسد بیتابی می‌کند، 20و هنگامی که خوبی به او رسد مانع دیگران می‌شود (و بخل می‌ورزد)، 21مگر نمازگزاران، 22آنها که نمازها را پیوسته بجا می‌آورند، 23و آنها که در اموالشان حق معلومی است... 24برای تقاضاکننده و محروم، 25و آنها که به روز جزا ایمان دارند، 26و آنها که از عذاب پروردگارشان بیمناکند، 27چرا که هیچ کس از عذاب پروردگارش در امان نیست، 28و آنها که دامان خویش را (از بی‌عفّتی) حفظ می‌کنند، 29جز با همسران و کنیزان (که در حکم همسرند آمیزش ندارند)، چرا که در بهره‌گیری از اینها مورد سرزنش نخواهند بود! 30و هر کس جز اینها را طلب کند، متجاوز است! 31و آنها که امانتها و عهد خود را رعایت می‌کنند، 32و آنها که با ادای شهادتشان قیام می‌نمایند، 33و آنها که بر نماز مواظبت دارند، 34آنان در باغهای بهشتی (پذیرایی و) گرامی داشته می‌شوند. 35این کافران را چه می‌شود که با سرعت نزد تو می‌آیند... 36از راست و چپ، گروه گروه (و آرزوی بهشت دارند)! 37آیا هر یک از آنها (با این اعمال زشتش) طمع دارد که او را در بهشت پر نعمت الهی وارد کنند؟! 38هرگز چنین نیست؛ ما آنها را از آنچه خودشان می‌دانند آفریده‌ایم! 39سوگند به پروردگار مشرقها و مغربها که ما قادریم... 40که جای آنان را به کسانی بدهیم که از آنها بهترند؛ و ما هرگز مغلوب نخواهیم شد! 41آنان را به حال خود واگذار تا در باطل خود فروروند و بازی کنند تا زمانی که روز موعود خود را ملاقات نمایند! 42همان روز که از قبرها بسرعت خارج می‌شوند، گویی به سوی بتها می‌دوند... 43در حالی که چشمهایشان از شرم و وحشت به زیر افتاده، و پرده‌ای از ذلّت و خواری آنها را پوشانده است! این همان روزی است که به آنها وعده داده می‌شد! 44سوره نوحمکی28به نام خداوند بخشنده بخشایشگرما نوح را به سوی قومش فرستادیم و گفتیم: «قوم خود را انذار کن پیش از آنکه عذاب دردناک به سراغشان آید!» 1گفت: «ای قوم! من برای شما بیم‌دهنده آشکاری هستم، 2که خدا را پرستش کنید و از مخالفت او بپرهیزید و مرا اطاعت نمایید! 3اگر چنین کنید، خدا گناهانتان را می‌آمرزد و تا زمان معیّنی شما را عمر می‌دهد؛ زیرا هنگامی که اجل الهی فرا رسد، تأخیری نخواهد داشت اگر می‌دانستید!» 4(نوح) گفت: «پروردگارا! من قوم خود را شب و روز (بسوی تو) دعوت کردم، 5امّا دعوت من چیزی جز فرار از حقّ بر آنان نیفزود! 6و من هر زمان آنها را دعوت کردم که (ایمان بیاورند و) تو آنها را بیامرزی، انگشتان خویش را در گوشهایشان قرار داده و لباسهایشان را بر خود پیچیدند، و در مخالفت اصرار ورزیدند و به شدّت استکبار کردند! 7سپس من آنها را با صدای بلند (به اطاعت فرمان تو) دعوت کردم، 8سپس آشکارا و نهان (حقیقت توحید و ایمان را) برای آنان بیان داشتم! 9به آنها گفتم: «از پروردگار خویش آمرزش بطلبید که او بسیار آمرزنده است... 10تا بارانهای پربرکت آسمان را پی در پی بر شما فرستد، 11و شما را با اموال و فرزندان فراوان کمک کند و باغهای سرسبز و نهرهای جاری در اختیارتان قرار دهد! 12چرا شما برای خدا عظمت قائل نیستید؟! 13در حالی که شما را در مراحل مختلف آفرید (تا از نطفه به انسان کامل رسیدید)! 14آیا نمی‌دانید چگونه خداوند هفت آسمان را یکی بالای دیگری آفریده است، 15و ماه را در میان آسمانها مایه روشنایی، و خورشید را چراغ فروزانی قرار داده است؟! 16و خداوند شما را همچون گیاهی از زمین رویانید، 17سپس شما را به همان زمین بازمی‌گرداند، و بار دیگر شما را خارج می‌سازد! 18و خداوند زمین را برای شما فرش گسترده‌ای قرار داد... 19تا از راههای وسیع و دره‌های آن بگذرید (و به هر جا می‌خواهید بروید)!» 20نوح (بعد از نومیدی از هدایت آنان) گفت: «پروردگارا! آنها نافرمانی من کردند و از کسانی پیروی نمودند که اموال و فرزندانشان چیزی جز زیانکاری بر آنها نیفزوده است! 21و (این رهبران گمراه) مکر عظیمی به کار بردند... 22و گفتند: دست از خدایان و بتهای خود برندارید (به خصوص) بتهای «وَد»، «سواع»، «یغوث»، «یعوق» و «نسر» را رها نکنید! 23و آنها گروه بسیاری را گمراه کردند! خداوندا، ظالمان را جز ضلالت میفزا!» 24(آری، سرانجام) همگی بخاطر گناهانشان غرق شدند و در آتش دوزخ وارد گشتند، و جز خدا یاورانی برای خود نیافتند! 25نوح گفت: «پروردگارا! هیچ یک از کافران را بر روی زمین باقی مگذار! 26چرا که اگر آنها را باقی بگذاری، بندگانت را گمراه می‌کنند و جز نسلی فاجر و کافر به وجود نمی‌آورند! 27پروردگارا! مرا، و پدر و مادرم و تمام کسانی را که با ایمان وارد خانه من شدند، و جمیع مردان و زنان باایمان را بیامرز؛ و ظالمان را جز هلاکت میفزا!» 28سوره جنمکی28به نام خداوند بخشنده بخشایشگر بگو: به من وحی شده است که جمعی از جنّ به سخنانم گوش فراداده‌اند، سپس گفته‌اند: «ما قرآن عجیبی شنیده‌ایم... 1که به راه راست هدایت می‌کند، پس ما به آن ایمان آورده‌ایم و هرگز کسی را شریک پروردگارمان قرارنمی‌دهیم! 2و اینکه بلند است مقام باعظمت پروردگار ما، و او هرگز برای خود همسر و فرزندی انتخاب نکرده است! 3و اینکه سفیه ما (ابلیس) درباره خداوند سخنان ناروا می‌گفت! 4و اینکه ما گمان می‌کردیم که انس و جنّ هرگز بر خدا دروغ نمی‌بندند! 5و اینکه مردانی از بشر به مردانی از جنّ پناه می‌بردند، و آنها سبب افزایش گمراهی و طغیانشان می‌شدند! 6و اینکه آنها گمان کردند -همان‌گونه که شما گمان می‌کردید- که خداوند هرگز کسی را (به نبوّت) مبعوث نمی‌کند! 7و اینکه ما آسمان را جستجو کردیم و همه را پر از محافظان قوّی و تیرهای شهاب یافتیم! 8و اینکه ما پیش از این به استراق سمع در آسمانها می‌نشستیم؛ امّا اکنون هر کس بخواهد استراق سمع کند، شهابی را در کمین خود می‌یابد! 9و اینکه (با این اوضاع) ما نمی‌دانیم آیا اراده شرّی درباره اهل زمین شده یا پروردگارشان خواسته است آنان را هدایت کند؟! 10و اینکه در میان ما، افرادی صالح و افرادی غیر صالحند؛ و ما گروه‌های متفاوتی هستیم! 11و اینکه ما یقین داریم هرگز نمی‌توانیم بر اراده خداوند در زمین غالب شویم و نمی‌توانیم از (پنجه قدرت) او بگریزیم! 12و اینکه ما هنگامی که هدایت قرآن را شنیدیم به آن ایمان آوردیم؛ و هر کس به پروردگارش ایمان بیاورد، نه از نقصان می‌ترسد و نه از ظلم! 13و اینکه گروهی از ما مسلمان و گروهی ظالمند؛ هر کس اسلام را اختیار کند راه راست را برگزیده است، 14و امّا ظالمان آتشگیره و هیزم دوزخند! 15و اینکه اگر آنها [= جنّ و انس] در راه (ایمان) استقامت ورزند، با آب فراوان سیرابشان می‌کنیم! 16هدف این است که ما آنها را با این نعمت فراوان بیازماییم؛ و هر کس از یاد پروردگارش روی گرداند، او را به عذاب شدید و فزاینده‌ای گرفتار می‌سازد! 17و اینکه مساجد از آن خداست، پس هیچ کس را با خدا نخوانید! 18و اینکه هنگامی که بنده خدا [= محمّد (ص)] به عبادت برمی‌خاست و او را می‌خواند، گروهی پیرامون او بشدّت ازدحام می‌کردند!» 19بگو: «من تنها پروردگارم را می‌خوانم و هیچ کس را شریک او قرار نمی‌دهم!» 20بگو: «من مالک زیان و هدایتی برای شما نیستم!» 21بگو: «(اگر من نیز بر خلاف فرمانش رفتار کنم) هیچ کس مرا در برابر او حمایت نمی‌کند و پناهگاهی جز او نمی‌یابم؛ 22تنها وظیفه من ابلاغ از سوی خدا و رساندن رسالات اوست؛ و هر کس نافرمانی خدا و رسولش کند، آتش دوزخ از آن اوست و جاودانه در آن می‌مانند! 23(این کار شکنی کفّار همچنان ادامه می‌یابد) تا آنچه را به آنها وعده داده شده ببینند؛ آنگاه می‌دانند چه کسی یاورش ضعیفتر و جمعیّتش کمتر است! 24بگو: «من نمی‌دانم آنچه به شما وعده داده شده نزدیک است یا پروردگارم زمانی برای آن قرارمی‌دهد؟! 25دانای غیب اوست و هیچ کس را بر اسرار غیبش آگاه نمی‌سازد، 26مگر رسولانی که آنان را برگزیده و مراقبینی از پیش رو و پشت سر برای آنها قرار می‌دهد... 27تا بداند پیامبرانش رسالتهای پروردگارشان را ابلاغ کرده‌اند؛ و او به آنچه نزد آنهاست احاطه دارد و همه چیز را احصاء کرده است!» 28سوره مزملمکی20به نام خداوند بخشنده بخشایشگرای جامه به خود پیچیده! 1شب را، جز کمی، بپاخیز! 2نیمی از شب را، یا کمی از آن کم کن، 3یا بر نصف آن بیفزا، و قرآن را با دقّت و تأمّل بخوان؛ 4چرا که ما بزودی سخنی سنگین به تو القا خواهیم کرد! 5مسلّماً نماز و عبادت شبانه پابرجاتر و با استقامت‌تر است! 6و تو در روز تلاش مستمر و طولانی خواهی داشت! 7و نام پروردگارت را یاد کن و تنها به او دل ببند! 8همان پروردگار شرق و غرب که معبودی جز او نیست، او را نگاهبان و وکیل خود انتخاب کن، 9و در برابر آنچه (دشمنان) می‌گویند شکیبا باش و بطرزی شایسته از آنان دوری گزین! 10و مرا با تکذیب‌کنندگان صاحب نعمت واگذار، و آنها را کمی مهلت ده، 11که نزد ما غل و زنجیرها و (آتش) دوزخ است، 12و غذایی گلوگیر، و عذابی دردناک، 13در آن روز که زمین و کوه‌ها سخت به لرزه درمی‌آید، و کوه‌ها (چنان درهم کوبیده می‌شود که) به شکل توده‌هایی از شن نرم درمی‌آید! 14ما پیامبری به سوی شما فرستادیم که گواه بر شماست، همان گونه که به سوی فرعون رسولی فرستادیم! 15(ولی) فرعون به مخالفت و نافرمانی آن رسول برخاست، و ما او را سخت مجازات کردیم! 16شما (نیز) اگر کافر شوید، چگونه خود را (از عذاب الهی) بر کنار می‌دارید؟! در آن روز که کودکان را پیر می‌کند، 17و آسمان از هم شکافته می‌شود، و وعده او شدنی و حتمی است. 18این هشدار و تذکّری است، پس هر کس بخواهد راهی به سوی پروردگارش برمی‌گزیند! 19پروردگارت می‌داند که تو و گروهی از آنها که با تو هستند نزدیک دو سوم از شب یا نصف یا ثلث آن را به پا می‌خیزند؛ خداوند شب و روز را اندازه‌گیری می‌کند؛ او می‌داند که شما نمی‌توانید مقدار آن را (به دقّت) اندازه‌گیری کنید (برای عبادت کردن)، پس شما را بخشید؛ اکنون آنچه برای شما میسّر است قرآن بخوانید او می‌داند بزودی گروهی از شما بیمار می‌شوند، و گروهی دیگر برای به دست آوردن فضل الهی (و کسب روزی) به سفر می‌روند، و گروهی دیگر در راه خدا جهاد می‌کنند (و از تلاوت قرآن بازمی‌مانند)، پس به اندازه‌ای که برای شما ممکن است از آن تلاوت کنید و نماز را بر پا دارید و زکات بپردازید و به خدا «قرض الحسنه» دهید [= در راه او انفاق نمایید] و (بدانید) آنچه را از کارهای نیک برای خود از پیش می‌فرستید نزد خدا به بهترین وجه و بزرگترین پاداش خواهید یافت؛ و از خدا آمرزش بطلبید که خداوند آمرزنده و مهربان است! 20سوره مدثرمکی56به نام خداوند بخشنده بخشایشگرای جامه خواب به خود پیچیده (و در بستر آرمیده)! 1برخیز و انذار کن (و عالمیان را بیم ده)، 2و پروردگارت را بزرگ بشمار، 3و لباست را پاک کن، 4و از پلیدی دوری کن، 5و منّت مگذار و فزونی مطلب، 6و بخاطر پروردگارت شکیبایی کن! 7هنگامی که در «صور» دمیده شود، 8آن روز، روز سختی است، 9و برای کافران آسان نیست! 10مرا با کسی که او را خود به تنهایی آفریده‌ام واگذار! 11همان کسی که برای او مال گسترده‌ای قرار دادم، 12و فرزندانی که همواره نزد او (و در خدمت او) هستند، 13و وسایل زندگی را از هر نظر برای وی فراهم ساختم! 14باز هم طمع دارد که بر او بیفزایم! 15هرگز چنین نخواهد شد؛ چرا که او نسبت به آیات ما دشمنی می‌ورزد! 16و بزودی او را مجبور می‌کنم که از قلّه زندگی بالا رود (سپس او را به زیر می‌افکنم)! 17او (برای مبارزه با قرآن) اندیشه کرد و مطلب را آماده ساخت! 18مرگ بر او باد! چگونه (برای مبارزه با حق) مطلب را آماده کرد! 19باز هم مرگ بر او، چگونه مطلب (و نقشه شیطانی خود را) آماده نمود! 20سپس نگاهی افکند، 21بعد چهره درهم کشید و عجولانه دست به کار شد؛ 22سپس پشت (به حقّ) کرد و تکبّر ورزید، 23و سرانجام گفت: «این (قرآن) چیزی جز افسون و سحری همچون سحرهای پیشینیان نیست! 24این فقط سخن انسان است (نه گفتار خدا)!» 25(امّا) بزودی او را وارد سَقَر [= دوزخ] می‌کنم! 26و تو نمی‌دانی «سقر» چیست! 27(آتشی است که) نه چیزی را باقی می‌گذارد و نه چیزی را رها می‌سازد! 28پوست تن را بکلّی دگرگون می‌کند! 29نوزده نفر (از فرشتگان عذاب) بر آن گمارده شده‌اند! 30مأموران دوزخ را فقط فرشتگان (عذاب) قرار دادیم، و تعداد آنها را جز برای آزمایش کافران معیّن نکردیم تا اهل کتاب [= یهود و نصاری] یقین پیدا کنند و بر ایمان مؤمنان بیفزاید، و اهل کتاب و مؤمنان (در حقّانیّت این کتاب آسمانی) تردید به خود راه ندهند، و بیماردلان و کافران بگویند: «خدا از این توصیف چه منظوری دارد؟!» (آری) این گونه خداوند هر کس را بخواهد گمراه می‌سازد و هر کس را بخواهد هدایت می‌کند! و لشکریان پروردگارت را جز او کسی نمی‌داند، و این جز هشدار و تذکّری برای انسانها نیست! 31اینچنین نیست که آنها تصوّر می‌کنند سوگند به ماه، 32و به شب، هنگامی که (دامن برچیند و) پشت کند، 33و به صبح هنگامی که چهره بگشاید، 34که آن (حوادث هولناک قیامت) از مسائل مهم است! 35هشدار و انذاری است برای همه انسانها، 36برای کسانی از شما که می‌خواهند پیش افتند یا عقب بمانند [= بسوی هدایت و نیکی پیش روند یا نروند]! 37(آری) هر کس در گرو اعمال خویش است، 38مگر «اصحاب یمین» (که نامه اعمالشان را به نشانه ایمان و تقوایشان به دست راستشان می‌دهند)! 39آنها در باغهای بهشتند، و سؤال می‌کنند... 40از مجرمان: 41چه چیز شما را به دوزخ وارد ساخت؟!» 42می‌گویند: «ما از نمازگزاران نبودیم، 43و اطعام مستمند نمی‌کردیم، 44و پیوسته با اهل باطل همنشین و همصدا بودیم، 45و همواره روز جزا را انکار می‌کردیم، 46تا زمانی که مرگ ما فرا رسید!» 47از این رو شفاعت شفاعت‌کنندگان به حال آنها سودی نمی‌بخشد. 48چرا آنها از تذکّر روی گردانند؟! 49گویی گورخرانی رمیده‌اند، 50که از (مقابل) شیری فرار کرده‌اند! 51بلکه هر کدام از آنها انتظار دارد نامه جداگانه‌ای (از سوی خدا) برای او فرستاده شود! 52چنین نیست که آنان می‌گویند، بلکه آنها از آخرت نمی‌ترسند! 53چنین نیست که آنها می‌گویند، آن (قرآن) یک تذکّر و یادآوری است! 54هر کس بخواهد از آن پند می‌گیرد؛ 55و هیچ کس پند نمی‌گیرد مگر اینکه خدا بخواهد؛ او اهل تقوا و اهل آمرزش است! 56سوره قيامةمکی40به نام خداوند بخشنده بخشایشگر سوگند به روز قیامت، 1و سوگند به (نفس لوّامه و) وجدان بیدار و ملامتگر (که رستاخیز حقّ است)! 2آیا انسان می‌پندارد که هرگز استخوانهای او را جمع نخواهیم کرد؟! 3آری قادریم که (حتّی خطوط سر) انگشتان او را موزون و مرتّب کنیم! 4(انسان شک در معاد ندارد) بلکه او می‌خواهد (آزاد باشد و بدون ترس از دادگاه قیامت) در تمام عمر گناه کند! 5(از این رو) می‌پرسد: «قیامت کی خواهد بود»! 6(بگو:) در آن هنگام که چشمها از شدّت وحشت به گردش درآید، 7و ماه بی‌نور گردد، 8و خورشید و ماه یک جا جمع شوند، 9آن روز انسان می‌گوید: «راه فرار کجاست؟!» 10هرگز چنین نیست، راه فرار و پناهگاهی وجود ندارد! 11آن روز قرارگاه نهایی تنها بسوی پروردگار تو است؛ 12و در آن روز انسان را از تمام کارهایی که از پیش یا پس فرستاده آگاه می‌کنند! 13بلکه انسان خودش از وضع خود آگاه است، 14هر چند (در ظاهر) برای خود عذرهایی بتراشد! 15زبانت را بخاطر عجله برای خواندن آن [= قرآن] حرکت مده، 16چرا که جمع‌کردن و خواندن آن بر عهده ماست! 17پس هر گاه آن را خواندیم، از خواندن آن پیروی کن! 18سپس بیان و (توضیح) آن (نیز) بر عهده ماست! 19چنین نیست که شما می‌پندارید (و دلایل معاد را کافی نمی‌دانید)؛ بلکه شما دنیای زودگذر را دوست دارید (و هوسرانی بی‌قید و شرط را)! 20و آخرت را رها می‌کنید! 21(آری) در آن روز صورتهایی شاداب و مسرور است، 22و به پروردگارش می‌نگرد! 23و در آن روز صورتهایی عبوس و در هم کشیده است، 24زیرا می‌داند عذابی در پیش دارد که پشت را در هم می‌شکند! 25چنین نیست (که انسان می‌پندارد! او ایمان نمی‌آورد) تا موقعی که جان به گلوگاهش رسد، 26و گفته شود: «آیا کسی هست که (این بیمار را از مرگ) نجات دهد؟!» 27و به جدائی از دنیا یقین پیدا کند، 28و ساق پاها (از سختی جان‌دادن) به هم بپیچد! 29(آری) در آن روز مسیر همه بسوی (دادگاه) پروردگارت خواهد بود! 30(در آن روز گفته می‌شود:) او هرگز ایمان نیاورد و نماز نخواند، 31بلکه تکذیب کرد و روی‌گردان شد، 32سپس بسوی خانواده خود بازگشت در حالی که متکبّرانه قدم برمی‌داشت! 33(با این اعمال) عذاب الهی برای تو شایسته‌تر است، شایسته‌تر! 34سپس عذاب الهی برای تو شایسته‌تر است، شایسته‌تر! 35آیا انسان گمان می‌کند بی‌هدف رها می‌شود؟! 36آیا او نطفه‌ای از منی که در رحم ریخته می‌شود نبود؟! 37سپس بصورت خون بسته در آمد، و خداوند او را آفرید و موزون ساخت، 38و از او دو زوج مرد و زن آفرید! 39آیا چنین کسی قادر نیست که مردگان را زنده کند؟! 40سوره انسانمدنی31به نام خداوند بخشنده بخشایشگرآیا زمانی طولانی بر انسان گذشت که چیز قابل ذکری نبود؟! 1ما انسان را از نطفه مختلطی آفریدیم، و او را می‌آزماییم؛ (بدین جهت) او را شنوا و بینا قرار دادیم! 2ما راه را به او نشان دادیم، خواه شاکر باشد (و پذیرا گردد) یا ناسپاس! 3ما برای کافران، زنجیرها و غلها و شعله‌های سوزان آتش آماده کرده‌ایم! 4به یقین ابرار (و نیکان) از جامی می‌نوشند که با عطر خوشی آمیخته است، 5از چشمه‌ای که بندگان خاص خدا از آن می‌نوشند، و از هر جا بخواهند آن را جاری می‌سازند! 6آنها به نذر خود وفا می‌کنند، و از روزی که شرّ و عذابش گسترده است می‌ترسند، 7و غذای (خود) را با اینکه به آن علاقه (و نیاز) دارند، به «مسکین» و «یتیم» و «اسیر» می‌دهند! 8(و می‌گویند:) ما شما را بخاطر خدا اطعام می‌کنیم، و هیچ پاداش و سپاسی از شما نمی‌خواهیم! 9ما از پروردگارمان خائفیم در آن روزی که عبوس و سخت است! 10(بخاطر این عقیده و عمل) خداوند آنان را از شرّ آن روز نگه می‌دارد و آنها را می‌پذیرد در حالی که غرق شادی و سرورند! 11و در برابر صبرشان، بهشت و لباسهای حریر بهشتی را به آنها پاداش می‌دهد! 12این در حالی است که در بهشت بر تختهای زیبا تکیه کرده‌اند، نه آفتاب را در آنجا می‌بینند و نه سرما را! 13و در حالی است که سایه‌های درختان بهشتی بر آنها فرو افتاده و چیدن میوه‌هایش بسیار آسان است! 14و در گرداگرد آنها ظرفهایی سیمین و قدحهایی بلورین می‌گردانند (پر از بهترین غذاها و نوشیدنی‌ها)، 15ظرفهای بلورینی از نقره، که آنها را به اندازه مناسب آماده کرده‌اند! 16و در آنجا از جامهایی سیراب می‌شوند که لبریز از شراب طهوری آمیخته با زنجبیل است، 17از چشمه‌ای در بهشت که نامش سلسبیل است! 18و بر گردشان (برای پذیرایی) نوجوانانی جاودانی می‌گردند که هرگاه آنها را ببینی گمان می‌کنی مروارید پراکنده‌اند! 19و هنگامی که آنجا را ببینی نعمتها و ملک عظیمی را می‌بینی! 20بر اندام آنها [= بهشتیان] لباسهایی است از حریر نازک سبزرنگ، و از دیبای ضخیم، و با دستبندهایی از نقره آراسته‌اند، و پروردگارشان شراب طهور به آنان می‌نوشاند! 21این پاداش شماست، و سعی و تلاش شما مورد قدردانی است! 22مسلّماً ما قرآن را بر تو نازل کردیم! 23پس در (تبلیغ و اجرای) حکم پروردگارت شکیبا (و با استقامت) باش، و از هیچ گنهکار یا کافری از آنان اطاعت مکن! 24و نام پروردگارت را هر صبح و شام به یاد آور! 25و در شبانگاه برای او سجده کن، و مقداری طولانی از شب، او را تسبیح گوی! 26آنها زندگی زودگذر دنیا را دوست دارند، در حالی که روز سختی را پشت سر خود رها می‌کنند! 27ما آنها را آفریدیم و پیوندهای وجودشان را محکم کردیم، و هر زمان بخواهیم جای آنان را به گروه دیگری می‌دهیم! 28این یک تذکر و یادآوری است، و هر کس بخواهد (با استفاده از آن) راهی به سوی پروردگارش برمی‌گزیند! 29و شما هیچ چیز را نمی‌خواهید مگر اینکه خدا بخواهد، خداوند دانا و حکیم بوده و هست! 30و هر کس را بخواهد (و شایسته بداند) در رحمت (وسیع) خود وارد می‌کند، و برای ظالمان عذاب دردناکی آماده ساخته است! 31سوره مرسلاتمکی50به نام خداوند بخشنده بخشایشگرسوگند به فرشتگانی که پی در پی فرستاده می‌شوند، 1و آنها که همچون تند باد حرکت می‌کنند، 2و سوگند به آنها که (ابرها را) می‌گسترانند، 3و آنها که جدا می‌کنند، 4و سوگند به آنها که آیات بیدارگر (الهی) را (به انبیا) القا می‌نمایند، 5برای اتمام حجّت یا برای انذار، 6که آنچه به شما (درباره قیامت) وعده داده می‌شود، یقیناً واقع‌شدنی است! 7در آن هنگام که ستارگان محو و تاریک شوند، 8و (کرات) آسمان از هم بشکافند، 9و در آن زمان که کوه‌ها از جا کنده شوند، 10و در آن هنگام که برای پیامبران (بمنظور ادای شهادت) تعیین وقت شود! 11(این امر) برای چه روزی به تأخیر افتاده؟ 12برای روز جدایی (حق از باطل)! 13تو چه می‌دانی روز جدایی چیست! 14وای در آن روز بر تکذیب‌کنندگان! 15آیا ما اقوام (مجرم) نخستین را هلاک نکردیم؟! 16سپس دیگر (مجرمان) را به دنبال آنها می‌فرستیم! 17(آری) این گونه با مجرمان رفتار می‌کنیم! 18وای در آن روز بر تکذیب‌کنندگان! 19آیا شما را از آبی پست و ناچیز نیافریدیم، 20سپس آن را در قرارگاهی محفوظ و آماده قرار دادیم، 21تا مدّتی معیّن؟! 22ما قدرت بر این کار داشتیم، پس ما قدرتمند خوبی هستیم (و امر معاد برای ما آسان است)! 23وای در آن روز بر تکذیب‌کنندگان! 24آیا زمین را مرکز اجتماع انسانها قرار ندادیم، 25هم در حال حیاتشان و هم مرگشان؟! 26و در آن کوه‌های استوار و بلندی قرار دادیم، و آبی گوارا به شما نوشاندیم! 27وای در آن روز بر تکذیب‌کنندگان! 28(در آن روز به آنها گفته می‌شود:) بی‌درنگ، به سوی همان چیزی که پیوسته آن را تکذیب می‌کردید بروید! 29بروید به سوی سایه سه شاخه (دودهای خفقان‌بار و آتش‌زا)! 30سایه‌ای که نه آرامبخش است و نه از شعله‌های آتش جلوگیری می‌کند! 31شراره‌هایی از خود پرتاب می‌کند مانند یک کاخ! 32گویی (در سرعت و کثرت) همچون شتران زردرنگی هستند (که به هر سو پراکنده می‌شوند)! 33وای در آن روز بر تکذیب‌کنندگان! 34امروز روزی است که سخن نمی‌گویند (و قادر بر دفاع از خویشتن نیستند)، 35و به آنها اجازه داده نمی‌شود که عذرخواهی کنند! 36وای در آن روز بر تکذیب‌کنندگان! 37(و به آنها گفته می‌شود:) امروز همان روز جدایی (حق از باطل) است که شما و پیشینیان را در آن جمع کرده‌ایم! 38اگر چاره‌ای در برابر من (برای فرار از چنگال مجازات) دارید انجام دهید! 39وای در آن روز بر تکذیب‌کنندگان! 40(در آن روز) پرهیزگاران در سایه‌های (درختان بهشتی) و در میان چشمه‌ها قرار دارند، 41و میوه‌هایی از آنچه مایل باشند! 42بخورید و بنوشید گوارا، اینها در برابر اعمالی است که انجام می‌دادید! 43ما این گونه نیکوکاران را پاداش می‌دهیم! 44وای در آن روز بر تکذیب‌کنندگان! 45(و به مجرمان بگو:) بخورید و بهره گیرید در این مدت کم (از زندگی دنیا، ولی بدانید عذاب الهی در انتظار شماست) چرا که شما مجرمید! 46وای در آن روز بر تکذیب‌کنندگان! 47و هنگامی که به آنها گفته شود رکوع کنید رکوع نمی‌کنند! 48وای در آن روز بر تکذیب‌کنندگان! 49(و اگر آنها به این قرآن ایمان نمی‌آورند) پس به کدام سخن بعد از آن ایمان می‌آورند؟! 50
سوره
جزء
حزب
اوقات شرعی
اللّٰه اکبر
آیات قرآن