فَنَبَذْناٰهُ بِ۩٢٤فَغَفَرْناٰ لَهُۥ ذٰلِكَۖ وَاِنَّ لَهُۥ عِنْدَناٰ لَزُلْفٰ
(به هر حال ما او را رهایی بخشیدیم و) او را در یک سرزمین خشک خالی از گیاه افکندیم در حالی که بیمار بود! ﴾145﴿و بوته کدوئی بر او رویاندیم (تا در سایه برگهای پهن و مرطوبش آرامش یابد)! ﴾146﴿و او را به سوی جمعیّت یکصد هزار نفری -یا بیشتر- فرستادیم! ﴾147﴿آنها ایمان آوردند، از این رو تا مدّت معلومی آنان را از مواهب زندگی بهرهمند ساختیم! ﴾148﴿از آنان بپرس: آیا پروردگارت دخترانی دارد و پسران از آن آنهاست؟! ﴾149﴿آیا ما فرشتگان را مؤنث آفریدیم و آنها ناظر بودند؟! ﴾150﴿بدانید آنها با این تهمت بزرگشان میگویند: ﴾151﴿«خداوند فرزند آورده!» ولی آنها به یقین دروغ میگویند! ﴾152﴿آیا دختران را بر پسران ترجیح داده است؟! ﴾153﴿شما را چه شده است؟! چگونه حکم میکنید؟! (هیچ میفهمید چه میگویید؟!) ﴾154﴿آیا متذکّر نمیشوید؟! ﴾155﴿یا شما دلیل روشنی در این باره دارید؟ ﴾156﴿کتابتان را بیاورید اگر راست میگویید! ﴾157﴿آنها [= مشرکان] میان او [= خداوند] و جنّ، (خویشاوندی و) نسبتی قائل شدند؛ در حالی که جنّیان بخوبی میدانند که این بتپرستان در دادگاه الهی احضار میشوند! ﴾158﴿منزّه است خداوند از آنچه توصیف میکنند، ﴾159﴿مگر بندگان مخلص خدا! ﴾160﴿شما و آنچه را پرستش میکنید، ﴾161﴿هرگز نمیتوانید کسی را (با آن) فریب دهید، ﴾162﴿مگر آنها که در آتش دوزخ وارد میشوند! ﴾163﴿و هیچ یک از ما نیست جز آنکه مقام معلومی دارد؛ ﴾164﴿و ما همگی (برای اطاعت فرمان خداوند) به صف ایستادهایم؛ ﴾165﴿و ما همه تسبیحگوی او هستیم! ﴾166﴿آنها پیوسته میگفتند: ﴾167﴿«اگر یکی از کتابهای پیشینیان نزد ما بود، ﴾168﴿به یقین، ما بندگان مخلص خدا بودیم!» ﴾169﴿(امّا هنگامی که این کتاب بزرگ آسمانی بر آنها نازل شد،) به آن کافر شدند؛ ولی بزودی (نتیجه کار خود را) خواهند دانست! ﴾170﴿وعده قطعی ما برای بندگان فرستاده ما از پیش مسلّم شده... ﴾171﴿که آنان یاری شدگانند، ﴾172﴿و لشکر ما پیروزند! ﴾173﴿از آنها [= کافران] روی بگردان تا زمان معیّنی (که فرمان جهاد فرارسد)! ﴾174﴿و وضع آنها را بنگر (چه بیمحتواست) اما بزودی (نتیجه اعمال خود را) میبینند! ﴾175﴿آیا آنها برای عذاب ما شتاب میکنند؟! ﴾176﴿امّا هنگامی که عذاب ما در آستانه خانههایشان فرود آید، انذارشدگان صبحگاه بدی خواهند داشت! ﴾177﴿از آنان روی بگردان تا زمان معیّنی! ﴾178﴿و وضع کارشان را ببین؛ آنها نیز به زودی (نتیجه اعمال خود را) میبینند! ﴾179﴿منزّه است پروردگار تو، پروردگار عزّت (و قدرت) از آنچه آنان توصیف میکنند. ﴾180﴿و سلام بر رسولان! ﴾181﴿حمد و ستایش مخصوص خداوندی است که پروردگار جهانیان است! ﴾182﴿سوره صمکی88به نام خداوند بخشنده بخشایشگرص، سوگند به قرآنی که دارای ذکر است (که این کتاب، معجزه الهی است). ﴾1﴿ولی کافران گرفتار غرور اختلافند! ﴾2﴿چه بسیار اقوامی را که پیش از آنها هلاک کردیم؛ و به هنگام نزول عذاب فریاد میزدند (و کمک میخواستند) ولی وقت نجات گذشته بود! ﴾3﴿آنها تعجّب کردند که پیامبر بیمدهندهای از میان آنان به سویشان آمده؛ و کافران گفتند: این ساحر بسیار دروغگویی است! ﴾4﴿آیا او بجای اینهمه خدایان، خدای واحدی قرار داده؟! این براستی چیز عجیبی است!» ﴾5﴿سرکردگان آنها بیرون آمدند و گفتند: «بروید و خدایانتان را محکم بچسبید، این چیزی است که خواستهاند (شما را گمراه کنند)! ﴾6﴿ما هرگز چنین چیزی در آیین دیگری نشنیدهایم؛ این تنها یک آئین ساختگی است! ﴾7﴿آیا از میان همه ما، قرآن تنها بر او [= محمّد] نازل شده؟!» آنها در حقیقت در اصل وحی من تردید دارند، بلکه آنان هنوز عذاب الهی را نچشیدهاند (که این چنین گستاخانه سخن میگویند)! ﴾8﴿مگر خزاین رحمت پروردگار توانا و بخشندهات نزد آنهاست (تا به هر کس میل دارند بدهند)؟! ﴾9﴿یا اینکه مالکیّت و حاکمیّت آسمانها و زمین و آنچه میان این دو است از آن آنهاست؟! (اگر چنین است) با هر وسیله ممکن به آسمانها بروند (و جلو نزول وحی را بر قلب پاک محمّد بگیرند)! ﴾10﴿(آری) اینها لشکر کوچک شکستخوردهای از احزابند! ﴾11﴿پیش از آنان قوم نوح و عاد و فرعون صاحب قدرت (پیامبران ما را) تکذیب کردند! ﴾12﴿و (نیز) قوم ثمود و لوط و اصحاب الأیکه [= قوم شعیب]، اینها احزابی بودند (که به تکذیب پیامبران برخاستند)! ﴾13﴿هر یک (از این گروهها) رسولان را تکذیب کردند، و عذاب الهی درباره آنان تحقق یافت! ﴾14﴿اینها (با این اعمالشان) جز یک صیحه آسمانی را انتظار نمیکشند که هیچ مهلت و بازگشتی برای آن وجود ندارد (و همگی را نابود میسازد)! ﴾15﴿آنها (از روی خیرهسری) گفتند: «پروردگارا! بهره ما را از عذاب هر چه زودتر قبل از روز حساب به ما ده!» ﴾16﴿در برابر آنچه میگویند شکیبا باش، و به خاطر بیاور بنده ما داوود صاحب قدرت را، که او بسیار توبهکننده بود! ﴾17﴿ما کوهها را مسخّر او ساختیم که هر شامگاه و صبحگاه با او تسبیح میگفتند! ﴾18﴿پرندگان را نیز دسته جمعی مسخّر او کردیم (تا همراه او تسبیح خدا گویند)؛ و همه اینها بازگشتکننده به سوی او بودند! ﴾19﴿و حکومت او را استحکام بخشیدیم، (هم) دانش به او دادیم و (هم) داوری عادلانه! ﴾20﴿آیا داستان شاکیان هنگامی که از محراب (داوود) بالا رفتند به تو رسیده است؟! ﴾21﴿در آن هنگام که (بیمقدمه) بر او وارد شدند و او از دیدن آنها وحشت کرد؛ گفتند: «نترس، دو نفر شاکی هستیم که یکی از ما بر دیگری ستم کرده؛ اکنون در میان ما بحق داوری کن و ستم روا مدار و ما را به راه راست هدایت کن! ﴾22﴿این برادر من است؛ و او نود و نه میش دارد و من یکی بیش ندارم امّا او اصرار میکند که: این یکی را هم به من واگذار؛ و در سخن بر من غلبه کرده است!» ﴾23﴿(داوود) گفت: «مسلّماً او با درخواست یک میش تو برای افزودن آن به میشهایش، بر تو ستم نموده؛ و بسیاری از شریکان (و دوستان) به یکدیگر ستم میکنند، مگر کسانی که ایمان آورده و اعمال صالح انجام دادهاند؛ امّا عدّه آنان کم است!» داوود دانست که ما او را (با این ماجرا) آزمودهایم، از این رو از پروردگارش طلب آمرزش نمود و به سجده افتاد و توبه کرد. ﴾24﴿ما این عمل را بر او بخشیدیم؛ و او نزد ما دارای مقامی والا و سرانجامی نیکوست! ﴾25﴿ای داوود! ما تو را خلیفه و (نماینده خود) در زمین قرار دادیم؛ پس در میان مردم بحق داوری کن، و از هوای نفس پیروی مکن که تو را از راه خدا منحرف سازد؛ کسانی که از راه خدا گمراه شوند، عذاب شدیدی بخاطر فراموش کردن روز حساب دارند! ﴾26﴿ما آسمان و زمین و آنچه را میان آنهاست بیهوده نیافریدیم؛ این گمان کافران است؛ وای بر کافران از آتش (دوزخ)! ﴾27﴿آیا کسانی را که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام دادهاند همچون مفسدان در زمین قرار میدهیم، یا پرهیزگاران را همچون فاجران؟! ﴾28﴿این کتابی است پربرکت که بر تو نازل کردهایم تا در آیات آن تدبّر کنند و خردمندان متذکّر شوند! ﴾29﴿ما سلیمان را به داوود بخشیدیم؛ چه بنده خوبی! زیرا همواره به سوی خدا بازگشت میکرد (و به یاد او بود)! ﴾30﴿به خاطر بیاور هنگامی را که عصرگاهان اسبان چابک تندرو را بر او عرضه داشتند، ﴾31﴿گفت: «من این اسبان را بخاطر پروردگارم دوست دارم (و میخواهم از آنها در جهاد استفاده کنم»، او همچنان به آنها نگاه میکرد) تا از دیدگانش پنهان شدند. ﴾32﴿(آنها به قدری جالب بودند که گفت:) بار دیگر آنها را نزد من بازگردانید! و دست به ساقها و گردنهای آنها کشید (و آنها را نوازش داد). ﴾33﴿ما سلیمان را آزمودیم و بر تخت او جسدی افکندیم؛ سپس او به درگاه خداوند توبه کرد. ﴾34﴿گفت: پروردگارا! مرا ببخش و حکومتی به من عطا کن که بعد از من سزاوار هیچ کس نباشد، که تو بسیار بخشندهای! ﴾35﴿پس ما باد را مسخّر او ساختیم تا به فرمانش بنرمی حرکت کند و به هر جا او میخواهد برود! ﴾36﴿و شیاطین را مسخّر او کردیم، هر بنّا و غوّاصی از آنها را! ﴾37﴿و گروه دیگری (از شیاطین) را در غل و زنجیر (تحت سلطه او) قرار دادیم، ﴾38﴿(و به او گفتیم:) این عطای ما است، به هر کس میخواهی (و صلاح میبینی) ببخش، و از هر کس میخواهی امساک کن، و حسابی بر تو نیست (تو امین هستی)! ﴾39﴿و برای او [= سلیمان] نزد ما مقامی ارجمند و سرانجامی نیکوست! ﴾40﴿و به خاطر بیاور بنده ما ایّوب را، هنگامی که پروردگارش را خواند (و گفت: پروردگارا!) شیطان مرا به رنج و عذاب افکنده است. ﴾41﴿(به او گفتیم:) پای خود را بر زمین بکوب! این چشمه آبی خنک برای شستشو و نوشیدن است! ﴾42﴿و خانوادهاش را به او بخشیدیم، و همانند آنها را بر آنان افزودیم، تا رحمتی از سوی ما باشد و تذکّری برای اندیشمندان. ﴾43﴿(و به او گفتیم:) بستهای از ساقههای گندم (یا مانند آن) را برگیر و با آن (همسرت را) بزن و سوگند خود را مشکن! ما او را شکیبا یافتیم؛ چه بنده خوبی که بسیار بازگشتکننده (به سوی خدا) بود! ﴾44﴿و به خاطر بیاور بندگان ما ابراهیم و اسحاق و یعقوب را، صاحبان دستها (ی نیرومند) و چشمها (ی بینا)! ﴾45﴿ما آنها را با خلوص ویژهای خالص کردیم، و آن یادآوری سرای آخرت بود! ﴾46﴿و آنها نزد ما از برگزیدگان و نیکانند! ﴾47﴿و به خاطر بیاور «اسماعیل» و «الیسع» و «ذا الکفل» را که همه از نیکان بودند! ﴾48﴿این یک یادآوری است، و برای پرهیزکاران فرجام نیکویی است: ﴾49﴿باغهای جاویدان بهشتی که درهایش به روی آنان گشوده است، ﴾50﴿در حالی که در آن بر تختها تکیه کردهاند و میوههای بسیار و نوشیدنیها در اختیار آنان است! ﴾51﴿
توضیحات مختصر، درباره قرآن کریمی که در این سایت موجود است.