نام کشور، استان یا شهر خود را جهت جستجو وارد نمایید و برای تغییر تنظیمات روی در زیر کلیک نمایید.
قاٰلُوٓ
گفتند: «آیا ما به تو ایمان بیاوریم در حالی که افراد پست و بی‌ارزش از تو پیروی کرده‌اند؟!» ﴾111﴿(نوح) گفت: «من چه می‌دانم آنها چه کاری داشته‌اند! ﴾112﴿حساب آنها تنها با پروردگار من است اگر شما می‌فهمیدید! ﴾113﴿و من هرگز مؤمنان را طرد نخواهم کرد. ﴾114﴿من تنها انذارکننده‌ای آشکارم.» ﴾115﴿گفتند: «ای نوح! اگر (از حرفهایت) دست برنداری، سنگباران خواهی شد!» ﴾116﴿گفت: «پروردگارا! قوم من، مرا تکذیب کردند! ﴾117﴿اکنون میان من و آنها جدایی بیفکن؛ و مرا و مؤمنانی را که با من هستند رهایی بخش!» ﴾118﴿ما، او و کسانی را که با او بودند، در آن کشتی که پر (از انسان و انواع حیوانات) بود، رهایی بخشیدیم! ﴾119﴿سپس بقیه را غرق کردیم! ﴾120﴿در این ماجرا نشانه روشنی است؛ امّا بیشتر آنان مؤمن نبودند. ﴾121﴿و پروردگار تو عزیز و رحیم است. ﴾122﴿قوم عاد (نیز) رسولان (خدا) را تکذیب کردند، ﴾123﴿هنگامی که برادرشان هود گفت: «آیا تقوا پیشه نمی‌کنید؟! ﴾124﴿مسلماً من برای شما پیامبری امین هستم. ﴾125﴿پس تقوای الهی پیشه کنید و مرا اطاعت نمایید! ﴾126﴿من در برابر این دعوت، هیچ اجر و پاداشی از شما نمی‌طلبم؛ اجر و پاداش من تنها بر پروردگار عالمیان است. ﴾127﴿آیا شما بر هر مکان مرتفعی نشانه‌ای از روی هوا و هوس می‌سازید؟! ﴾128﴿و قصرها و قلعه‌های زیبا و محکم بنا می‌کنید شاید در دنیا جاودانه بمانید؟! ﴾129﴿و هنگامی که کسی را مجازات می‌کنید همچون جبّاران کیفر می‌دهید! ﴾130﴿پس تقوای الهی پیشه کنید و مرا اطاعت نمایید! ﴾131﴿و از (نافرمانی) خدایی بپرهیزید که شما را به نعمتهایی که می‌دانید امداد کرده؛ ﴾132﴿شما را به چهارپایان و نیز پسران (لایق و برومند) امداد فرموده؛ ﴾133﴿همچنین به باغها و چشمه‌ها! ﴾134﴿(اگر کفران کنید،) من بر شما از عذاب روزی بزرگ می‌ترسم!» ﴾135﴿آنها [= قوم عاد] گفتند: «برای ما تفاوت نمی‌کند، چه ما را انذار کنی یا نکنی؛ (بیهوده خود را خسته مکن)! ﴾136﴿این همان روش (و افسانه‌های) پیشینیان است! ﴾137﴿و ما هرگز مجازات نخواهیم شد!» ﴾138﴿آنان هود را تکذیب کردند، ما هم نابودشان کردیم؛ و در این، آیت و نشانه‌ای است (برای آگاهان)؛ ولی بیشتر آنان مؤمن نبودند! ﴾139﴿و پروردگار تو عزیز و رحیم است! ﴾140﴿قوم ثمود رسولان (خدا) را تکذیب کردند، ﴾141﴿هنگامی که صالح به آنان گفت: «آیا تقوا پیشه نمی‌کنید؟! ﴾142﴿من برای شما پیامبری امین هستم! ﴾143﴿پس تقوای الهی پیشه کنید و مرا اطاعت نمایید! ﴾144﴿من در برابر این دعوت، اجر و پاداشی از شما نمی‌طلبم؛ اجر من تنها بر پروردگار عالمیان است! ﴾145﴿آیا شما تصوّر می‌کنید همیشه در نهایت امنیّت در نعمتهایی که اینجاست می‌مانید، ﴾146﴿در این باغها و چشمه‌ها، ﴾147﴿در این زراعتها و نخلهایی که میوه‌هایش شیرین و رسیده است؟! ﴾148﴿و از کوه‌ها خانه‌هایی می‌تراشید، و در آن به عیش و نوش می‌پردازید! ﴾149﴿پس از خدا بترسید و مرا اطاعت کنید! ﴾150﴿و فرمان مسرفان را اطاعت نکنید! ﴾151﴿همانها که در زمین فساد می‌کنند و اصلاح نمی‌کنند!» ﴾152﴿گفتند: «(ای صالح!) تو از افسون شدگانی (و عقل خود را از دست داده‌ای!) ﴾153﴿تو فقط بشری همچون مائی؛ اگر راست می‌گویی آیت و نشانه‌ای بیاور!» ﴾154﴿گفت: «این ناقه‌ای است (که آیت الهی است) برای او سهمی (از آب قریه)، و برای شما سهم روز معینّی است! ﴾155﴿کمترین آزاری به آن نرسانید، که عذاب روزی بزرگ شما را فرا خواهد گرفت!» ﴾156﴿سرانجام بر آن (ناقه) حمله نموده آن را «پی» کردند؛ (و هلاک نمودند) سپس از کرده خود پشیمان شدند! ﴾157﴿و عذاب الهی آنان را فرا گرفت؛ در این، آیت و نشانه‌ای است؛ ولی بیشتر آنان مؤمن نبودند! ﴾158﴿و پروردگار تو عزیز و رحیم است! ﴾159﴿قوم لوط فرستادگان (خدا) را تکذیب کردند، ﴾160﴿هنگامی که برادرشان لوط به آنان گفت: «آیا تقوا پیشه نمی‌کنید؟! ﴾161﴿من برای شما پیامبری امین هستم! ﴾162﴿پس تقوای الهی پیشه کنید و مرا اطاعت نمایید! ﴾163﴿من در برابر این دعوت، اجری از شما نمی‌طلبم، اجر من فقط بر پروردگار عالمیان است! ﴾164﴿آیا در میان جهانیان، شما به سراغ جنس ذکور می‌روید (و همجنس بازی می‌کنید، آیا این زشت و ننگین نیست؟!) ﴾165﴿و همسرانی را که پروردگارتان برای شما آفریده است رها می‌کنید؟! (حقّاً) شما قوم تجاوزگری هستید!» ﴾166﴿گفتند: «ای لوط! اگر (از این سخنان) دست برنداری، به یقین از اخراج شدگان خواهی بود!» ﴾167﴿گفت: «من دشمن سرسخت اعمال شما هستم! ﴾168﴿پروردگارا! من و خاندانم را از آنچه اینها انجام می‌دهند رهایی بخش!» ﴾169﴿ما او و تمامی خاندانش را نجات دادیم، ﴾170﴿جز پیرزنی که در میان بازماندگان بود! ﴾171﴿سپس دیگران را هلاک کردیم! ﴾172﴿و بارانی (از سنگ) بر آنها فرستادیم؛ چه باران بدی بود باران انذارشدگان! ﴾173﴿در این (ماجرای قوم لوط و سرنوشت شوم آنها) آیتی است؛ امّا بیشترشان مؤمن نبودند. ﴾174﴿و پروردگار تو عزیز و رحیم است! ﴾175﴿اصحاب ایکه [= شهری نزدیک مدین] رسولان (خدا) را تکذیب کردند، ﴾176﴿هنگامی که شعیب به آنها گفت: «آیا تقوا پیشه نمی‌کنید؟! ﴾177﴿مسلّماً من برای شما پیامبری امین هستم! ﴾178﴿پس تقوای الهی پیشه کنید و مرا اطاعت نمایید! ﴾179﴿من در برابر این دعوت، پاداشی از شما نمی‌طلبم؛ اجر من تنها بر پروردگار عالمیان است! ﴾180﴿حق پیمانه را ادا کنید (و کم فروشی نکنید)، و دیگران را به خسارت نیفکنید! ﴾181﴿و با ترازوی صحیح وزن کنید! ﴾182﴿و حق مردم را کم نگذارید، و در زمین تلاش برای فساد نکنید! ﴾183﴿و از (نافرمانی) کسی که شما و اقوام پیشین را آفرید بپرهیزید!» ﴾184﴿آنها گفتند: «تو فقط از افسون‌شدگانی! ﴾185﴿تو بشری همچون مائی، تنها گمانی که درباره تو داریم این است که از دروغگویانی! ﴾186﴿اگر راست می‌گویی، سنگهایی از آسمان بر سر ما بباران!» ﴾187﴿(شعیب) گفت: «پروردگار من به اعمالی که شما انجام می‌دهید داناتر است!» ﴾188﴿سرانجام او را تکذیب کردند، و عذاب روز سایبان (سایبانی از ابر صاعقه‌خیز) آنها را فراگرفت؛ یقیناً آن عذاب روز بزرگی بود! ﴾189﴿در این ماجرا، آیت و نشانه‌ای است؛ ولی بیشتر آنها مؤمن نبودند. ﴾190﴿و پروردگار تو عزیز و رحیم است! ﴾191﴿مسلّماً این (قرآن) از سوی پروردگار جهانیان نازل شده است! ﴾192﴿روح الامین آن را نازل کرده است... ﴾193﴿بر قلب (پاک) تو، تا از انذارکنندگان باشی! ﴾194﴿آن را به زبان عربی آشکار (نازل کرد)! ﴾195﴿و توصیف آن در کتابهای پیشینیان نیز آمده است! ﴾196﴿آیا همین نشانه برای آنها کافی نیست که علمای بنی اسرائیل بخوبی از آن آگاهند؟! ﴾197﴿هرگاه ما آن را بر بعضی از عجم [= غیر عرب] ها نازل می‌کردیم... ﴾198﴿و او آن را بر ایشان می‌خواند، به آن ایمان نمی‌آورند! ﴾199﴿(آری،) این گونه (با بیانی رسا) قرآن را در دلهای مجرمان وارد می‌کنیم! ﴾200﴿(امّا) به آن ایمان نمی‌آورند تا عذاب دردناک را با چشم خود ببینند! ﴾201﴿ناگهان به سراغشان می‌آید، در حالی که توجّه ندارند! ﴾202﴿و (در آن هنگام) می‌گویند: «آیا به ما مهلتی داده خواهد شد؟!» ﴾203﴿آیا برای عذاب ما عجله می‌کنند؟! ﴾204﴿به ما خبر ده، اگر (باز هم) سالیانی آنها را از این زندگی بهره‌مند سازیم... ﴾205﴿سپس عذابی که به آنها وعده داده شده به سراغشان بیاید... ﴾206﴿این تمتع و بهره‌گیری از دنیا برای آنها سودی نخواهد داشت! ﴾207﴿ما هیچ شهر و دیاری را هلاک نکردیم مگر اینکه انذارکنندگانی (از پیامبران الهی) داشتند. ﴾208﴿تا متذکّر شوند؛ و ما هرگز ستمکار نبودیم! (که بدون اتمام حجّت مجازات کنیم) ﴾209﴿شیاطین و جنیّان (هرگز) این آیات را نازل نکردند! ﴾210﴿و برای آنها سزاوار نیست؛ و قدرت ندارند! ﴾211﴿آنها از استراق سمع (و شنیدن اخبار آسمانها) برکنارند! ﴾212﴿(ای پیامبر!) هیچ معبودی را با خداوند مخوان، که از معذّبین خواهی بود! ﴾213﴿و خویشاوندان نزدیکت را انذار کن! ﴾214﴿و بال و پر خود را برای مؤمنانی که از تو پیروی می‌کنند بگستر! ﴾215﴿اگر تو را نافرمانی کنند بگو: «من از آنچه شما انجام می‌دهید بیزارم!» ﴾216﴿و بر خداوند عزیز و رحیم توکّل کن! ﴾217﴿همان کسی که تو را به هنگامی که (برای عبادت) برمی‌خیزی می‌بیند؛ ﴾218﴿و (نیز) حرکت تو را در میان سجده‌کنندگان! ﴾219﴿اوست خدای شنوا و دانا. ﴾220﴿آیا به شما خبر دهم که شیاطین بر چه کسی نازل می‌شوند؟! ﴾221﴿آنها بر هر دروغگوی گنهکار نازل می‌گردند؛ ﴾222﴿آنچه را می‌شنوند (به دیگران) القا می‌کنند؛ و بیشترشان دروغگو هستند! ﴾223﴿(پیامبر اسلام شاعر نیست؛) شاعران کسانی هستند که گمراهان از آنان پیروی می‌کنند. ﴾224﴿آیا نمی‌بینی آنها در هر وادی سرگردانند؟ ﴾225﴿و سخنانی می‌گویند که (به آنها) عمل نمی‌کنند؟! ﴾226﴿مگر کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام می‌دهند و خدا را بسیار یاد می کنند، و به هنگامی که مورد ستم واقع می‌شوند به دفاع از خویشتن (و مؤمنان) برمی‌خیزند (و از شعر در این راه کمک می‌گیرند)؛ آنها که ستم کردند به زودی می‌دانند که بازگشتشان به کجاست! ﴾227﴿
توضیحات مختصر، درباره قرآن کریمی که در این سایت موجود است.