Rojat.com

وَماٰ كاٰنَ الْمُؤْمِنُونَ لِیَنْفِرُوا كآٰفَّةًۚ فَلَوْلاٰ نَفَرَ مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طآٰئِفَةٌ لِیَتَفَقَّهُوا فِی الدّٖینِ وَلِیُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ اِذاٰ رَجَعُوٓا اِلَیْهِمْ لَعَلَّهُمْ یَحْذَرُونَ١٢٢یآٰ اَیُّهَا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا قاٰتِلُوا الَّذٖینَ یَلُونَكُمْ مِنَ الْكُفّاٰرِ وَلْیَجِدُوا فٖیكُمْ غِلْظَةًۚ وَاعْلَمُوٓا اَنَّ اللّٰهَ مَعَ الْمُتَّقٖینَ١٢٣وَاِذاٰ مآٰ اُنْزِلَتْ سُورَةٌ فَمِنْهُمْ مَنْ یَقُولُ اَیُّكُمْ زاٰدَتْهُ هٰذِهٖٓ اٖیماٰنًاۚ فَاَمَّا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا فَزاٰدَتْهُمْ اٖیماٰنًا وَهُمْ یَسْتَبْشِرُونَ١٢٤وَاَمَّا الَّذٖینَ فٖی قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ فَزاٰدَتْهُمْ رِجْسًا اِلٰی رِجْسِهِمْ وَماٰتُوا وَهُمْ كاٰفِرُونَ١٢٥اَوَلاٰ یَرَوْنَ اَنَّهُمْ یُفْتَنُونَ فٖی كُلِّ عاٰمٍ مَرَّةً اَوْ مَرَّتَیْنِ ثُمَّ لاٰ یَتُوبُونَ وَلاٰ هُمْ یَذَّكَّرُونَ١٢٦وَاِذاٰ مآٰ اُنْزِلَتْ سُورَةٌ نَظَرَ بَعْضُهُمْ اِلٰی بَعْضٍ هَلْ یَرٰىكُمْ مِنْ اَحَدٍ ثُمَّ انْصَرَفُواۚ صَرَفَ اللّٰهُ قُلُوبَهُمْ بِاَنَّهُمْ قَوْمٌ لاٰ یَفْقَهُونَ١٢٧لَقَدْ جآٰءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ اَنْفُسِكُمْ عَزٖیزٌ عَلَیْهِ ماٰ عَنِتُّمْ حَرٖیصٌ عَلَیْكُمْ بِالْمُؤْمِنٖینَ رَءُوفٌ رَحٖیمٌ١٢٨فَاِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِیَ اللّٰهُ لآٰ اِلٰهَ اِلّاٰ هُوَۖ عَلَیْهِ تَوَكَّلْتُۖ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظٖیمِ١٢٩سُورَةُ یُونُسَالمكية109بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحٖیمِالٓرۚ تِلْكَ ءاٰیاٰتُ الْكِتاٰبِ الْحَكٖیمِ١اَكاٰنَ لِلنّاٰسِ عَجَبًا اَنْ اَوْحَیْنآٰ اِلٰی رَجُلٍ مِنْهُمْ اَنْ اَنْذِرِ النّاٰسَ وَبَشِّرِ الَّذٖینَ ءاٰمَنُوٓا اَنَّ لَهُمْ قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَ رَبِّهِمْۗ قاٰلَ الْكاٰفِرُونَ اِنَّ هٰذاٰ لَساٰحِرٌ مُبٖینٌ٢اِنَّ رَبَّكُمُ اللّٰهُ الَّذٖی خَلَقَ السَّمٰواٰتِ وَالْاَرْضَ فٖی سِتَّةِ اَیّاٰمٍ ثُمَّ اسْتَوٰی عَلَی الْعَرْشِۖ یُدَبِّرُ الْاَمْرَۖ ماٰ مِنْ شَفٖیعٍ اِلّاٰ مِنْ بَعْدِ اِذْنِهٖۚ ذٰلِكُمُ اللّٰهُ رَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُۚ اَفَلاٰ تَذَكَّرُونَ٣اِلَیْهِ مَرْجِعُكُمْ جَمٖیعًاۖ وَعْدَ اللّٰهِ حَقًّاۚ اِنَّهُۥ یَبْدَؤُا الْخَلْقَ ثُمَّ یُعٖیدُهُۥ لِیَجْزِیَ الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا وَعَمِلُوا الصّاٰلِحاٰتِ بِالْقِسْطِۚ وَالَّذٖینَ كَفَرُوا لَهُمْ شَراٰبٌ مِنْ حَمٖیمٍ وَعَذاٰبٌ اَلٖیمٌ بِماٰ كاٰنُوا یَكْفُرُونَ٤هُوَ الَّذٖی جَعَلَ الشَّمْسَ ضِیآٰءً وَالْقَمَرَ نُورًا وَقَدَّرَهُۥ مَناٰزِلَ لِتَعْلَمُوا عَدَدَ السِّنٖینَ وَالْحِساٰبَۚ ماٰ خَلَقَ اللّٰهُ ذٰلِكَ اِلّاٰ بِالْحَقِّۚ یُفَصِّلُ الْءاٰیاٰتِ لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ٥اِنَّ فِی اخْتِلاٰفِ الَّیْلِ وَالنَّهاٰرِ وَماٰ خَلَقَ اللّٰهُ فِی السَّمٰواٰتِ وَالْاَرْضِ لَءاٰیاٰتٍ لِقَوْمٍ یَتَّقُونَ٦اِنَّ الَّذٖینَ لاٰ یَرْجُونَ لِقآٰءَناٰ وَرَضُوا بِالْحَیٰوةِ الدُّنْیاٰ وَاطْمَاَنُّوا بِهاٰ وَالَّذٖینَ هُمْ عَنْ ءاٰیاٰتِناٰ غاٰفِلُونَ٧اُولٰٓئِكَ مَأْوٰىهُمُ النّاٰرُ بِماٰ كاٰنُوا یَكْسِبُونَ٨اِنَّ الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا وَعَمِلُوا الصّاٰلِحاٰتِ یَهْدٖیهِمْ رَبُّهُمْ بِاٖیماٰنِهِمْۖ تَجْرٖی مِنْ تَحْتِهِمُ الْاَنْهاٰرُ فٖی جَنّاٰتِ النَّعٖیمِ٩دَعْوٰىهُمْ فٖیهاٰ سُبْحاٰنَكَ اللّٰهُمَّ وَتَحِیَّتُهُمْ فٖیهاٰ سَلاٰمٌۚ وَءاٰخِرُ دَعْوٰىهُمْ اَنِ الْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ الْعاٰلَمٖینَ١٠وَلَوْ یُعَجِّلُ اللّٰهُ لِلنّاٰسِ الشَّرَّ اسْتِعْجاٰلَهُمْ بِالْخَیْرِ لَقُضِیَ اِلَیْهِمْ اَجَلُهُمْۖ فَنَذَرُ الَّذٖینَ لاٰ یَرْجُونَ لِقآٰءَناٰ فٖی طُغْیاٰنِهِمْ یَعْمَهُونَ١١وَاِذاٰ مَسَّ الْاِنْساٰنَ الضُّرُّ دَعاٰناٰ لِجَنْبِهٖٓ اَوْ قاٰعِدًا اَوْ قآٰئِمًا فَلَمّاٰ كَشَفْناٰ عَنْهُ ضُرَّهُۥ مَرَّ كَاَنْ لَمْ یَدْعُنآٰ اِلٰی ضُرٍّ مَسَّهُۥۚ كَذٰلِكَ زُیِّنَ لِلْمُسْرِفٖینَ ماٰ كاٰنُوا یَعْمَلُونَ١٢وَلَقَدْ اَهْلَكْنَا الْقُرُونَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَمّاٰ ظَلَمُوا وَجآٰءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَیِّناٰتِ وَماٰ كاٰنُوا لِیُؤْمِنُواۚ كَذٰلِكَ نَجْزِی الْقَوْمَ الْمُجْرِمٖینَ١٣ثُمَّ جَعَلْناٰكُمْ خَلآٰئِفَ فِی الْاَرْضِ مِنْ بَعْدِهِمْ لِنَنْظُرَ كَیْفَ تَعْمَلُونَ١٤وَاِذاٰ تُتْلٰی عَلَیْهِمْ ءاٰیاٰتُناٰ بَیِّناٰتٍ قاٰلَ الَّذٖینَ لاٰ یَرْجُونَ لِقآٰءَنَا ائْتِ بِقُرْءاٰنٍ غَیْرِ هٰذآٰ اَوْ بَدِّلْهُۚ قُلْ ماٰ یَكُونُ لٖیٓ اَنْ اُبَدِّلَهُۥ مِنْ تِلْقآٰیِٔ نَفْسٖیٓۖ اِنْ اَتَّبِعُ اِلّاٰ ماٰ یُوحٰٓی اِلَیَّۖ اِنّٖیٓ اَخاٰفُ اِنْ عَصَیْتُ رَبّٖی عَذاٰبَ یَوْمٍ عَظٖیمٍ١٥قُلْ لَوْ شآٰءَ اللّٰهُ ماٰ تَلَوْتُهُۥ عَلَیْكُمْ وَلآٰ اَدْرٰىكُمْ بِهٖۖ فَقَدْ لَبِثْتُ فٖیكُمْ عُمُرًا مِنْ قَبْلِهٖٓۚ اَفَلاٰ تَعْقِلُونَ١٦فَمَنْ اَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرٰی عَلَی اللّٰهِ كَذِبًا اَوْ كَذَّبَ بِأٰیاٰتِهٖٓۚ اِنَّهُۥ لاٰ یُفْلِحُ الْمُجْرِمُونَ١٧وَیَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللّٰهِ ماٰ لاٰ یَضُرُّهُمْ وَلاٰ یَنْفَعُهُمْ وَیَقُولُونَ هٰٓؤُلآٰءِ شُفَعآٰؤُناٰ عِنْدَ اللّٰهِۚ قُلْ اَتُنَبِّئُونَ اللّٰهَ بِماٰ لاٰ یَعْلَمُ فِی السَّمٰواٰتِ وَلاٰ فِی الْاَرْضِۚ سُبْحاٰنَهُۥ وَتَعاٰلٰی عَمّاٰ یُشْرِكُونَ١٨وَماٰ كاٰنَ النّاٰسُ اِلّآٰ اُمَّةً واٰحِدَةً فَاخْتَلَفُواۚ وَلَوْلاٰ كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ لَقُضِیَ بَیْنَهُمْ فٖیماٰ فٖیهِ یَخْتَلِفُونَ١٩وَیَقُولُونَ لَوْلآٰ اُنْزِلَ عَلَیْهِ ءاٰیَةٌ مِنْ رَبِّهٖۖ فَقُلْ اِنَّمَا الْغَیْبُ لِلّٰهِ فَانْتَظِرُوٓا اِنّٖی مَعَكُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرٖینَ٢٠وَاِذآٰ اَذَقْنَا النّاٰسَ رَحْمَةً مِنْ بَعْدِ ضَرّآٰءَ مَسَّتْهُمْ اِذاٰ لَهُمْ مَكْرٌ فٖیٓ ءاٰیاٰتِناٰۚ قُلِ اللّٰهُ اَسْرَعُ مَكْرًاۚ اِنَّ رُسُلَناٰ یَكْتُبُونَ ماٰ تَمْكُرُونَ٢١هُوَ الَّذٖی یُسَیِّرُكُمْ فِی الْبَرِّ وَالْبَحْرِۖ حَتّٰٓی اِذاٰ كُنْتُمْ فِی الْفُلْكِ وَجَرَیْنَ بِهِمْ بِرٖیحٍ طَیِّبَةٍ وَفَرِحُوا بِهاٰ جآٰءَتْهاٰ رٖیحٌ عاٰصِفٌ وَجآٰءَهُمُ الْمَوْجُ مِنْ كُلِّ مَكاٰنٍ وَظَنُّوٓا اَنَّهُمْ اُحٖیطَ بِهِمْ دَعَوُا اللّٰهَ مُخْلِصٖینَ لَهُ الدّٖینَ لَئِنْ اَنْجَیْتَناٰ مِنْ هٰذِهٖ لَنَكُونَنَّ مِنَ الشّاٰكِرٖینَ٢٢فَلَمّآٰ اَنْجٰىهُمْ اِذاٰ هُمْ یَبْغُونَ فِی الْاَرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِّۗ یآٰ اَیُّهَا النّاٰسُ اِنَّماٰ بَغْیُكُمْ عَلٰٓی اَنْفُسِكُمْۖ مَتاٰعَ الْحَیٰوةِ الدُّنْیاٰۖ ثُمَّ اِلَیْناٰ مَرْجِعُكُمْ فَنُنَبِّئُكُمْ بِماٰ كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ٢٣اِنَّماٰ مَثَلُ الْحَیٰوةِ الدُّنْیاٰ كَمآٰءٍ اَنْزَلْناٰهُ مِنَ السَّمآٰءِ فَاخْتَلَطَ بِهٖ نَباٰتُ الْاَرْضِ مِمّاٰ یَأْكُلُ النّاٰسُ وَالْاَنْعاٰمُ حَتّٰٓی اِذآٰ اَخَذَتِ الْاَرْضُ زُخْرُفَهاٰ وَازَّیَّنَتْ وَظَنَّ اَهْلُهآٰ اَنَّهُمْ قاٰدِرُونَ عَلَیْهآٰ اَتٰىهآٰ اَمْرُناٰ لَیْلًا اَوْ نَهاٰرًا فَجَعَلْناٰهاٰ حَصٖیدًا كَاَنْ لَمْ تَغْنَ بِالْاَمْسِۚ كَذٰلِكَ نُفَصِّلُ الْءاٰیاٰتِ لِقَوْمٍ یَتَفَكَّرُونَ٢٤وَاللّٰهُ یَدْعُوٓا اِلٰی داٰرِ السَّلاٰمِ وَیَهْدٖی مَنْ یَشآٰءُ اِلٰی صِراٰطٍ مُسْتَقٖیمٍ٢٥

 شایسته نیست مؤمنان همگی (بسوی میدان جهاد) کوچ کنند؛ چرا از هر گروهی از آنان، طایفه‌ای کوچ نمی‌کند (و طایفه‌ای در مدینه بماند)، تا در دین (و معارف و احکام اسلام) آگاهی یابند و به هنگام بازگشت بسوی قوم خود، آنها را بیم دهند؟! شاید (از مخالفت فرمان پروردگار) بترسند، و خودداری کنند! 122ای کسانی که ایمان آورده‌اید! با کافرانی که به شما نزدیکترند، پیکار کنید! (و دشمن دورتر، شما را از دشمنان نزدیک غافل نکند!) آنها باید در شما شدّت و خشونت (و قدرت) احساس کنند؛ و بدانید خداوند با پرهیزگاران است! 123و هنگامی که سوره‌ای نازل می‌شود، بعضی از آنان (به دیگران) می‌گویند: «این سوره، ایمان کدام یک از شما را افزون ساخت؟!» (به آنها بگو:) اما کسانی که ایمان آورده‌اند، بر ایمانشان افزوده؛ و آنها (به فضل و رحمت الهی) خوشحالند. 124و امّا آنها که در دلهایشان بیماری است، پلیدی بر پلیدیشان افزوده؛ و از دنیا رفتند در حالی که کافر بودند. 125آیا آنها نمی‌بینند که در هر سال، یک یا دو بار آزمایش می‌شوند؟! باز توبه نمی‌کنند، و متذکّر هم نمی‌گردند! 126و هنگامی که سوره‌ای نازل می‌شود، بعضی از آنها [= منافقان‌] به یکدیگر نگاه می‌کنند و می‌گویند: «آیا کسی شما را می‌بیند؟ (اگر از حضور پیامبر بیرون رویم، کسی متوجّه ما نمی‌شود!)» سپس منصرف می‌شوند (و بیرون می‌روند)؛ خداوند دلهایشان را (از حق) منصرف ساخته؛ چرا که آنها، گروهی هستند که نمی‌فهمند (و بی‌دانشند)! 127به یقین، رسولی از خود شما بسویتان آمد که رنجهای شما بر او سخت است؛ و اصرار بر هدایت شما دارد؛ و نسبت به مؤمنان، رئوف و مهربان است! 128اگر آنها (از حق) روی بگردانند، (نگران مباش!) بگو: «خداوند مرا کفایت می‌کند؛ هیچ معبودی جز او نیست؛ بر او توکّل کردم؛ و او صاحب عرش بزرگ است!» 129سوره يونسمکی109به نام خداوند بخشنده بخشایشگرالر، این آیات کتاب استوار و حکمت آمیز است! 1آیا برای مردم، موجب شگفتی بود که به مردی از آنها وحی فرستادیم که مردم را (از عواقب کفر و گناه) بترسان، و به کسانی که ایمان آورده‌اند بشارت ده که برای آنها، سابقه نیک (و پاداشهای مسلّم) نزد پروردگارشان است؟! (امّا) کافران گفتند: «این مرد، ساحر آشکاری است!» 2پروردگار شما، خداوندی است که آسمانها و زمین را در شش روز [= شش دوران‌] آفرید؛ سپس بر تخت (قدرت) قرار گرفت، و به تدبیر کار (جهان) پرداخت؛ هیچ شفاعت کننده‌ای، جز با اذن او نیست؛ این است خداوند، پروردگار شما! پس او را پرستش کنید! آیا متذکّر نمی‌شوید؟! 3بازگشت همه شما بسوی اوست! خداوند وعده حقّی فرموده؛ او آفرینش را آغاز می‌کند، سپس آن را بازمی‌گرداند، تا کسانی را که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده‌اند، بعدالت جزا دهد؛ و برای کسانی که کافر شدند، نوشیدنی از مایع سوزان است؛ و عذابی دردناک، بخاطر آنکه کفر می‌ورزیدند! 4او کسی است که خورشید را روشنایی، و ماه را نور قرار داد؛ و برای آن منزلگاه‌هایی مقدّر کرد، تا عدد سالها و حساب (کارها) را بدانید؛ خداوند این را جز بحق نیافریده؛ او آیات (خود را) برای گروهی که اهل دانشند، شرح می‌دهد! 5مسلّماً در آمد و شد شب و روز، و آنچه خداوند در آسمانها و زمین آفریده، آیات (و نشانه‌هایی) است برای گروهی که پرهیزگارند (و حقایق را می‌بینند). 6آنها که ایمان به ملاقات ما (و روز رستاخیز) ندارند، و به زندگی دنیا خشنود شدند و بر آن تکیه کردند، و آنها که از آیات ما غافلند، 7(همه) آنها جایگاهشان آتش است، بخاطر کارهایی که انجام می‌دادند! 8(ولی) کسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام دادند، پروردگارشان آنها را در پرتو ایمانشان هدایت می‌کند؛ از زیر (قصرهای) آنها در باغهای بهشت، نهرها جاری است. 9گفتار (و دعای) آنها در بهشت این است که: «خداوندا، منزهی تو!» و تحیّت آنها در آنجا: سلام؛ و آخرین سخنشان این است که: «حمد، مخصوص پروردگار عالمیان است!» 10اگر همان گونه که مردم در به دست آوردن «خوبی» ها عجله دارند، خداوند در مجازاتشان شتاب می‌کرد، (بزودی) عمرشان به پایان می‌رسید (و همگی نابود می‌شدند)؛ ولی کسانی را که ایمان به لقای ما ندارند، به حال خود رها می‌کنیم تا در طغیانشان سرگردان شوند! 11هنگامی که به انسان زیان (و ناراحتی) رسد، ما را (در هر حال:) در حالی که به پهلو خوابیده، یا نشسته، یا ایستاده است، می‌خواند؛ امّا هنگامی که ناراحتی را از او برطرف ساختیم، چنان می‌رود که گویی هرگز ما را برای حل مشکلی که به او رسیده بود، نخوانده است! این گونه برای اسرافکاران، اعمالشان زینت داده شده است (که زشتی این عمل را درک نمی‌کنند)! 12ما امّتهای پیش از شما را، هنگامی که ظلم کردند، هلاک نمودیم؛ در حالی که پیامبرانشان دلایل روشن برای آنها آوردند، ولی آنها ایمان نیاوردند؛ این‌گونه گروه مجرمان را کیفر می‌دهیم! 13سپس شما را جانشینان آنها در روی زمین -پس از ایشان- قرار دادیم؛ تا ببینیم شما چگونه عمل می‌کنید! 14و هنگامی که آیات روشن ما بر آنها خوانده می‌شود، کسانی که ایمان به لقای ما (و روز رستاخیز) ندارند می‌گویند: «قرآنی غیر از این بیاور، یا آن را تبدیل کن! (و آیات نکوهش بتها را بردار)» بگو: «من حق ندارم که از پیش خود آن را تغییر دهم؛ فقط از چیزی که بر من وحی می‌شود، پیروی می‌کنم! من اگر پروردگارم را نافرمانی کنم، از مجازات روز بزرگ (قیامت) می‌ترسم!» 15بگو: «اگر خدا می‌خواست، من این آیات را بر شما نمی‌خواندم؛ و خداوند از آن آگاهتان نمی‌کرد؛ چه اینکه مدّتها پیش از این، در میان شما زندگی نمودم؛ (و هرگز آیه‌ای نیاوردم؛) آیا نمی‌فهمید؟!» 16چه کسی ستمکارتر است از آن کس که بر خدا دروغ می‌بندد، یا آیات او را تکذیب می‌کند؟! مسلماً مجرمان رستگار نخواهند شد! 17آنها غیر از خدا، چیزهایی را می‌پرستند که نه به آنان زیان می‌رساند، و نه سودی می‌بخشد؛ و می‌گویند: «اینها شفیعان ما نزد خدا هستند!» بگو: «آیا خدا را به چیزی خبر می‌دهید که در آسمانها و زمین سراغ ندارد؟!» منزه است او، و برتر است از آن همتایانی که قرار می‌دهند! 18(در آغاز) همه مردم امّت واحدی بودند؛ سپس اختلاف کردند؛ و اگر فرمانی از طرف پروردگارت (درباره عدم مجازات سریع آنان) از قبل صادر نشده بود، در میان آنها در آنچه اختلاف داشتند داوری می‌شد (و سپس همگی به مجازات می‌رسیدند). 19می‌گویند: «چرا معجزه‌ای از پروردگارش بر او نازل نمی‌شود؟!» بگو: «غیب (و معجزات) تنها برای خدا (و به فرمان او) است! شما در انتظار باشید، من هم با شما در انتظارم! (شما در انتظار معجزات بهانه‌جویانه باشید، و من هم در انتظار مجازات شما!)» 20هنگامی که به مردم، پس از ناراحتی که به آنها رسیده است، رحمتی بچشانیم، در آیات ما نیرنگ می‌کنند (، و برای آن نعمت و رحمت توجیهات ناروا می‌کنند)؛ بگو: «خداوند سریعتر از شما مکر [= چاره‌جویی‌] می‌کند؛ و رسولان [= فرشتگان] ما، آنچه نیرنگ می‌کنید (و نقشه می‌کشید)، می‌نویسند!» 21او کسی است که شما را در خشکی و دریا سیر می‌دهد؛ زمانی که در کشتی قرارمی‌گیرید، و بادهای موافق آنان را (بسوی مقصد) حرکت میدهد و خوشحال می‌شوند، ناگهان طوفان شدیدی می‌وزد؛ و امواج از هر سو به سراغ آنها می‌آید؛ و گمان می‌کنند هلاک خواهند شد؛ در آن هنگام، خدا را از روی اخلاص می‌خوانند که: «اگر ما را از این گرفتاری نجات دهی، حتماً از سپاسگزاران خواهیم بود!» 22امّا هنگامی که خدا آنها را رهایی بخشید، (باز) به ناحق، در زمین ستم میکنند. ای مردم! ستمهای شما، به زیان خود شماست! از زندگی دنیا بهره (میبرید)، سپس بازگشت شما بسوی ماست؛ و ما، شما را به آنچه عمل میکردید، خبر میدهیم! 23مثل زندگی دنیا، همانند آبی است که از آسمان نازل کرده‌ایم؛ که در پی آن، گیاهان (گوناگون) زمین -که مردم و چهارپایان از آن می‌خورند- می‌روید؛ تا زمانی که زمین، زیبایی خود را یافته و آراسته می‌گردد، و اهل آن مطمئن می‌شوند که می‌توانند از آن بهره‌مند گردند، (ناگهان) فرمان ما، شب‌هنگام یا در روز، (برای نابودی آن) فرامی‌رسد؛ (سرما یا صاعقه‌ای را بر آن مسلّط می‌سازیم؛) و آنچنان آن را درو می‌کنیم که گویی دیروز هرگز (چنین کشتزاری) نبوده است! این گونه، آیات خود را برای گروهی که می‌اندیشند، شرح می‌دهیم! 24و خداوند به سرای صلح و سلامت دعوت می‌کند؛ و هر کس را بخواهد (و شایسته و لایق ببیند)، به راه راست هدایت می‌نماید. 25