قرآن کریم (با فونت خوانا)



وَساٰرِعُوٓا اِلٰی مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّمٰواٰتُ وَالْاَرْضُ اُعِدَّتْ لِلْمُتَّقٖینَ۝١٣٣۝ٱَلَّذٖینَ یُنْفِقُونَ فِی السَّرّآٰءِ وَالضَّرّآٰءِ وَالْكاٰظِمٖینَ الْغَیْظَ وَالْعاٰفٖینَ عَنِ النّاٰسِۗ وَاللّٰهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنٖینَ۝١٣٤۝وَالَّذٖینَ اِذاٰ فَعَلُوا فاٰحِشَةً اَوْ ظَلَمُوٓا اَنْفُسَهُمْ ذَكَرُوا اللّٰهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَمَنْ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ اِلَّا اللّٰهُ وَلَمْ یُصِرُّوا عَلٰی ماٰ فَعَلُوا وَهُمْ یَعْلَمُونَ۝١٣٥۝اُولٰٓئِكَ جَزآٰؤُهُمْ مَغْفِرَةٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَجَنّاٰتٌ تَجْرٖی مِنْ تَحْتِهَا الْاَنْهاٰرُ خاٰلِدٖینَ فٖیهاٰۚ وَنِعْمَ اَجْرُ الْعاٰمِلٖینَ۝١٣٦۝قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِكُمْ سُنَنٌ فَسٖیرُوا فِی الْاَرْضِ فَانْظُرُوا كَیْفَ كاٰنَ عاٰقِبَةُ الْمُكَذِّبٖینَ۝١٣٧۝هٰذاٰ بَیاٰنٌ لِلنّاٰسِ وَهُدًی وَمَوْعِظَةٌ لِلْمُتَّقٖینَ۝١٣٨۝وَلاٰ تَهِنُوا وَلاٰ تَحْزَنُوا وَاَنْتُمُ الْاَعْلَوْنَ اِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنٖینَ۝١٣٩۝اِنْ یَمْسَسْكُمْ قَرْحٌ فَقَدْ مَسَّ الْقَوْمَ قَرْحٌ مِثْلُهُۥۚ وَتِلْكَ الْاَیّاٰمُ نُداٰوِلُهاٰ بَیْنَ النّاٰسِ وَلِیَعْلَمَ اللّٰهُ الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا وَیَتَّخِذَ مِنْكُمْ شُهَدآٰءَۗ وَاللّٰهُ لاٰ یُحِبُّ الظّاٰلِمٖینَ۝١٤٠۝وَلِیُمَحِّصَ اللّٰهُ الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا وَیَمْحَقَ الْكاٰفِرٖینَ۝١٤١۝اَمْ حَسِبْتُمْ اَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَلَمّاٰ یَعْلَمِ اللّٰهُ الَّذٖینَ جاٰهَدُوا مِنْكُمْ وَیَعْلَمَ الصّاٰبِرٖینَ۝١٤٢۝وَلَقَدْ كُنْتُمْ تَمَنَّوْنَ الْمَوْتَ مِنْ قَبْلِ اَنْ تَلْقَوْهُ فَقَدْ رَاَیْتُمُوهُ وَاَنْتُمْ تَنْظُرُونَ۝١٤٣۝وَماٰ مُحَمَّدٌ اِلّاٰ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُۚ اَفَإِینْ ماٰتَ اَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلٰٓی اَعْقاٰبِكُمْۚ وَمَنْ یَنْقَلِبْ عَلٰی عَقِبَیْهِ فَلَنْ یَضُرَّ اللّٰهَ شَیْئًاۗ وَسَیَجْزِی اللّٰهُ الشّاٰكِرٖینَ۝١٤٤۝وَماٰ كاٰنَ لِنَفْسٍ اَنْ تَمُوتَ اِلّاٰ بِاِذْنِ اللّٰهِ كِتاٰبًا مُؤَجَّلًاۗ وَمَنْ یُرِدْ ثَواٰبَ الدُّنْیاٰ نُؤْتِهٖ مِنْهاٰ وَمَنْ یُرِدْ ثَواٰبَ الْءاٰخِرَةِ نُؤْتِهٖ مِنْهاٰۚ وَسَنَجْزِی الشّاٰكِرٖینَ۝١٤٥۝وَكَاَیِّنْ مِنْ نَبِیٍّ قاٰتَلَ مَعَهُۥ رِبِّیُّونَ كَثٖیرٌ فَماٰ وَهَنُوا لِمآٰ اَصاٰبَهُمْ فٖی سَبٖیلِ اللّٰهِ وَماٰ ضَعُفُوا وَمَا اسْتَكاٰنُواۗ وَاللّٰهُ یُحِبُّ الصّاٰبِرٖینَ۝١٤٦۝وَماٰ كاٰنَ قَوْلَهُمْ اِلّآٰ اَنْ قاٰلُوا رَبَّنَا اغْفِرْ لَناٰ ذُنُوبَناٰ وَاِسْراٰفَناٰ فٖیٓ اَمْرِناٰ وَثَبِّتْ اَقْداٰمَناٰ وَانْصُرْناٰ عَلَی الْقَوْمِ الْكاٰفِرٖینَ۝١٤٧۝فَـأٰتٰىهُمُ اللّٰهُ ثَواٰبَ الدُّنْیاٰ وَحُسْنَ ثَواٰبِ الْءاٰخِرَةِۗ وَاللّٰهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنٖینَ۝١٤٨۝یآٰ اَیُّهَا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوٓا اِنْ تُطٖیعُوا الَّذٖینَ كَفَرُوا یَرُدُّوكُمْ عَلٰٓی اَعْقاٰبِكُمْ فَتَنْقَلِبُوا خاٰسِرٖینَ۝١٤٩۝بَلِ اللّٰهُ مَوْلٰىكُمْۖ وَهُوَ خَیْرُ النّاٰصِرٖینَ۝١٥٠۝سَنُلْقٖی فٖی قُلُوبِ الَّذٖینَ كَفَرُوا الرُّعْبَ بِمآٰ اَشْرَكُوا بِاللّٰهِ ماٰ لَمْ یُنَزِّلْ بِهٖ سُلْطاٰنًاۖ وَمَأْوٰىهُمُ النّاٰرُۚ وَبِئْسَ مَثْوَی الظّاٰلِمٖینَ۝١٥١۝وَلَقَدْ صَدَقَكُمُ اللّٰهُ وَعْدَهُۥٓ اِذْ تَحُسُّونَهُمْ بِاِذْنِهٖۖ حَتّٰٓی اِذاٰ فَشِلْتُمْ وَتَناٰزَعْتُمْ فِی الْاَمْرِ وَعَصَیْتُمْ مِنْ بَعْدِ مآٰ اَرٰىكُمْ ماٰ تُحِبُّونَۚ مِنْكُمْ مَنْ یُرٖیدُ الدُّنْیاٰ وَمِنْكُمْ مَنْ یُرٖیدُ الْءاٰخِرَةَۚ ثُمَّ صَرَفَكُمْ عَنْهُمْ لِیَبْتَلِیَكُمْۖ وَلَقَدْ عَفاٰ عَنْكُمْۗ وَاللّٰهُ ذُو فَضْلٍ عَلَی الْمُؤْمِنٖینَ۝١٥٢۝اِذْ تُصْعِدُونَ وَلاٰ تَلْوُۥنَ عَلٰٓی اَحَدٍ وَالرَّسُولُ یَدْعُوكُمْ فٖیٓ اُخْرٰىكُمْ فَاَثاٰبَكُمْ غَمًّا بِغَمٍّ لِكَیْ لاٰ تَحْزَنُوا عَلٰی ماٰ فاٰتَكُمْ وَلاٰ مآٰ اَصاٰبَكُمْۗ وَاللّٰهُ خَبٖیرٌ بِماٰ تَعْمَلُونَ۝١٥٣۝ثُمَّ اَنْزَلَ عَلَیْكُمْ مِنْ بَعْدِ الْغَمِّ اَمَنَةً نُعاٰسًا یَغْشٰی طآٰئِفَةً مِنْكُمْۖ وَطآٰئِفَةٌ قَدْ اَهَمَّتْهُمْ اَنْفُسُهُمْ یَظُنُّونَ بِاللّٰهِ غَیْرَ الْحَقِّ ظَنَّ الْجاٰهِلِیَّةِۖ یَقُولُونَ هَلْ لَناٰ مِنَ الْاَمْرِ مِنْ شَیْءٍۗ قُلْ اِنَّ الْاَمْرَ كُلَّهُۥ لِلّٰهِۗ یُخْفُونَ فٖیٓ اَنْفُسِهِمْ ماٰ لاٰ یُبْدُونَ لَكَۖ یَقُولُونَ لَوْ كاٰنَ لَناٰ مِنَ الْاَمْرِ شَیْءٌ ماٰ قُتِلْناٰ هٰهُناٰۗ قُلْ لَوْ كُنْتُمْ فٖی بُیُوتِكُمْ لَبَرَزَ الَّذٖینَ كُتِبَ عَلَیْهِمُ الْقَتْلُ اِلٰی مَضاٰجِعِهِمْۖ وَلِیَبْتَلِیَ اللّٰهُ ماٰ فٖی صُدُورِكُمْ وَلِیُمَحِّصَ ماٰ فٖی قُلُوبِكُمْۗ وَاللّٰهُ عَلٖیمٌ بِذاٰتِ الصُّدُورِ۝١٥٤۝اِنَّ الَّذٖینَ تَوَلَّوْا مِنْكُمْ یَوْمَ الْتَقَی الْجَمْعاٰنِ اِنَّمَا اسْتَزَلَّهُمُ الشَّیْطاٰنُ بِبَعْضِ ماٰ كَسَبُواۖ وَلَقَدْ عَفَا اللّٰهُ عَنْهُمْۗ اِنَّ اللّٰهَ غَفُورٌ حَلٖیمٌ۝١٥٥۝یآٰ اَیُّهَا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا لاٰ تَكُونُوا كَالَّذٖینَ كَفَرُوا وَقاٰلُوا لِاِخْواٰنِهِمْ اِذاٰ ضَرَبُوا فِی الْاَرْضِ اَوْ كاٰنُوا غُزًّی لَوْ كاٰنُوا عِنْدَناٰ ماٰ ماٰتُوا وَماٰ قُتِلُوا لِیَجْعَلَ اللّٰهُ ذٰلِكَ حَسْرَةً فٖی قُلُوبِهِمْۗ وَاللّٰهُ یُحْیٖی وَیُمٖیتُۗ وَاللّٰهُ بِماٰ تَعْمَلُونَ بَصٖیرٌ۝١٥٦۝وَلَئِنْ قُتِلْتُمْ فٖی سَبٖیلِ اللّٰهِ اَوْ مُتُّمْ لَمَغْفِرَةٌ مِنَ اللّٰهِ وَرَحْمَةٌ خَیْرٌ مِمّاٰ یَجْمَعُونَ۝١٥٧۝وَلَئِنْ مُتُّمْ اَوْ قُتِلْتُمْ لَاِلَی اللّٰهِ تُحْشَرُونَ۝١٥٨۝فَبِماٰ رَحْمَةٍ مِنَ اللّٰهِ لِنْتَ لَهُمْۖ وَلَوْ كُنْتَ فَظًّا غَلٖیظَ الْقَلْبِ لَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَۖ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشاٰوِرْهُمْ فِی الْاَمْرِۖ فَاِذاٰ عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَی اللّٰهِۚ اِنَّ اللّٰهَ یُحِبُّ الْمُتَوَكِّلٖینَ۝١٥٩۝اِنْ یَنْصُرْكُمُ اللّٰهُ فَلاٰ غاٰلِبَ لَكُمْۖ وَاِنْ یَخْذُلْكُمْ فَمَنْ ذَا الَّذٖی یَنْصُرُكُمْ مِنْ بَعْدِهٖۗ وَعَلَی اللّٰهِ فَلْیَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ۝١٦٠۝وَماٰ كاٰنَ لِنَبِیٍّ اَنْ یَغُلَّۚ وَمَنْ یَغْلُلْ یَأْتِ بِماٰ غَلَّ یَوْمَ الْقِیاٰمَةِۚ ثُمَّ تُوَفّٰی كُلُّ نَفْسٍ ماٰ كَسَبَتْ وَهُمْ لاٰ یُظْلَمُونَ۝١٦١۝اَفَمَنِ اتَّبَعَ رِضْواٰنَ اللّٰهِ كَمَنْ بآٰءَ بِسَخَطٍ مِنَ اللّٰهِ وَمَأْوٰىهُ جَهَنَّمُۚ وَبِئْسَ الْمَصٖیرُ۝١٦٢۝هُمْ دَرَجاٰتٌ عِنْدَ اللّٰهِۗ وَاللّٰهُ بَصٖیرٌ بِماٰ یَعْمَلُونَ۝١٦٣۝لَقَدْ مَنَّ اللّٰهُ عَلَی الْمُؤْمِنٖینَ اِذْ بَعَثَ فٖیهِمْ رَسُولًا مِنْ اَنْفُسِهِمْ یَتْلُوا عَلَیْهِمْ ءاٰیاٰتِهٖ وَیُزَكّٖیهِمْ وَیُعَلِّمُهُمُ الْكِتاٰبَ وَالْحِكْمَةَ وَاِنْ كاٰنُوا مِنْ قَبْلُ لَفٖی ضَلاٰلٍ مُبٖینٍ۝١٦٤۝اَوَلَمّآٰ اَصاٰبَتْكُمْ مُصٖیبَةٌ قَدْ اَصَبْتُمْ مِثْلَیْهاٰ قُلْتُمْ اَنّٰی هٰذاٰۖ قُلْ هُوَ مِنْ عِنْدِ اَنْفُسِكُمْۗ اِنَّ اللّٰهَ عَلٰی كُلِّ شَیْءٍ قَدٖیرٌ۝١٦٥۝وَمآٰ اَصاٰبَكُمْ یَوْمَ الْتَقَی الْجَمْعاٰنِ فَبِاِذْنِ اللّٰهِ وَلِیَعْلَمَ الْمُؤْمِنٖینَ۝١٦٦۝وَلِیَعْلَمَ الَّذٖینَ ناٰفَقُواۚ وَقٖیلَ لَهُمْ تَعاٰلَوْا قاٰتِلُوا فٖی سَبٖیلِ اللّٰهِ اَوِ ادْفَعُواۖ قاٰلُوا لَوْ نَعْلَمُ قِتاٰلًا لَاتَّبَعْناٰكُمْۗ هُمْ لِلْكُفْرِ یَوْمَئِذٍ اَقْرَبُ مِنْهُمْ لِلْاٖیماٰنِۚ یَقُولُونَ بِاَفْواٰهِهِمْ ماٰ لَیْسَ فٖی قُلُوبِهِمْۗ وَاللّٰهُ اَعْلَمُ بِماٰ یَكْتُمُونَ۝١٦٧۝ٱَلَّذٖینَ قاٰلُوا لِاِخْواٰنِهِمْ وَقَعَدُوا لَوْ اَطاٰعُوناٰ ماٰ قُتِلُواۗ قُلْ فَادْرَءُوا عَنْ اَنْفُسِكُمُ الْمَوْتَ اِنْ كُنْتُمْ صاٰدِقٖینَ۝١٦٨۝وَلاٰ تَحْسَبَنَّ الَّذٖینَ قُتِلُوا فٖی سَبٖیلِ اللّٰهِ اَمْواٰتًاۚ بَلْ اَحْیآٰءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ۝١٦٩۝فَرِحٖینَ بِمآٰ ءاٰتٰىهُمُ اللّٰهُ مِنْ فَضْلِهٖ وَیَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذٖینَ لَمْ یَلْحَقُوا بِهِمْ مِنْ خَلْفِهِمْ اَلّاٰ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاٰ هُمْ یَحْزَنُونَ۝١٧٠۝

 و شتاب کنید برای رسیدن به آمرزش پروردگارتان؛ و بهشتی که وسعت آن، آسمانها و زمین است؛ و برای پرهیزگاران آماده شده است. ﴾133﴿همانها که در توانگری و تنگدستی، انفاق می‌کنند؛ و خشم خود را فرو می‌برند؛ و از خطای مردم درمی‌گذرند؛ و خدا نیکوکاران را دوست دارد. ﴾134﴿و آنها که وقتی مرتکب عمل زشتی شوند، یا به خود ستم کنند، به یاد خدا می‌افتند؛ و برای گناهان خود، طلب آمرزش می‌کنند -و کیست جز خدا که گناهان را ببخشد؟- و بر گناه، اصرار نمی‌ورزند، با اینکه می‌دانند. ﴾135﴿آنها پاداششان آمرزش پروردگار، و بهشتهایی است که از زیر درختانش، نهرها جاری است؛ جاودانه در آن میمانند؛ چه نیکو است پاداش اهل عمل! ﴾136﴿پیش از شما، سنّت‌هایی وجود داشت؛ (و هر قوم، طبق اعمال و صفات خود، سرنوشتهایی داشتند؛ که شما نیز، همانند آن را دارید.) پس در روی زمین، گردش کنید و ببینید سرانجام تکذیب‌کنندگان (آیات خدا) چگونه بود؟! ﴾137﴿این، بیانی است برای عموم مردم؛ و هدایت و اندرزی است برای پرهیزگاران! ﴾138﴿و سست نشوید! و غمگین نگردید! و شما برترید اگر ایمان داشته باشید! ﴾139﴿اگر (در میدان احد،) به شما جراحتی رسید (و ضربه‌ای وارد شد)، به آن جمعیّت نیز (در میدان بدر)، جراحتی همانند آن وارد گردید. و ما این روزها(ی پیروزی و شکست) را در میان مردم می‌گردانیم؛ (-و این خاصیّت زندگی دنیاست-) تا خدا، افرادی را که ایمان آورده‌اند، بداند (و شناخته شوند)؛ و خداوند از میان شما، شاهدانی بگیرد. و خدا ظالمان را دوست نمی‌دارد. ﴾140﴿و تا خداوند، افراد باایمان را خالص گرداند (و ورزیده شوند)؛ و کافران را به تدریج نابود سازد. ﴾141﴿آیا چنین پنداشتید که (تنها با ادّعای ایمان) وارد بهشت خواهید شد، در حالی که خداوند هنوز مجاهدان از شما و صابران را مشخصّ نساخته است؟! ﴾142﴿و شما مرگ (و شهادت در راه خدا) را، پیش از آنکه با آن روبه‌رو شوید، آرزو می‌کردید؛ سپس آن را با چشم خود دیدید، در حالی که به آن نگاه می‌کردید (و حاضر نبودید به آن تن دردهید! چقدر میان گفتار و کردار شما فاصله است؟!) ﴾143﴿محمد (ص) فقط فرستاده خداست؛ و پیش از او، فرستادگان دیگری نیز بودند؛ آیا اگر او بمیرد و یا کشته شود، شما به عقب برمی‌گردید؟ (و اسلام را رها کرده به دوران جاهلیّت و کفر بازگشت خواهید نمود؟) و هر کس به عقب باز گردد، هرگز به خدا ضرری نمی‌زند؛ و خداوند بزودی شاکران (و استقامت‌کنندگان) را پاداش خواهد داد. ﴾144﴿هیچ‌کس، جز به فرمان خدا، نمی‌میرد؛ سرنوشتی است تعیین شده؛ (بنابر این، مرگ پیامبر یا دیگران، یک سنّت الهی است.) هر کس پاداش دنیا را بخواهد (و در زندگی خود، در این راه گام بردارد،) چیزی از آن به او خواهیم داد؛ و هر کس پاداش آخرت را بخواهد، از آن به او می‌دهیم؛ و بزودی سپاسگزاران را پاداش خواهیم داد. ﴾145﴿چه بسیار پیامبرانی که مردان الهی فراوانی به همراه آنان جنگ کردند! آنها هیچ‌گاه در برابر آنچه در راه خدا به آنان می‌رسید، سست و ناتوان نشدند (و تن به تسلیم ندادند)؛ و خداوند استقامت‌کنندگان را دوست دارد. ﴾146﴿سخنشان تنها این بود که: «پروردگارا! گناهان ما را ببخش! و از تندرویهای ما در کارها، چشم‌پوشی کن! قدمهای ما را استوار بدار! و ما را بر جمعیّت کافران، پیروز گردان! ﴾147﴿از این‌رو خداوند پاداش این جهان، و پاداش نیک آن جهان را به آنها داد؛ و خداوند نیکوکاران را دوست می‌دارد. ﴾148﴿ای کسانی که ایمان آورده‌اید! اگر از کسانی که کافر شده‌اند اطاعت کنید، شما را به گذشته‌هایتان بازمی‌گردانند؛ و سرانجام، زیانکار خواهید شد. ﴾149﴿(آنها تکیه‌گاه شما نیستند،) بلکه ولی و سرپرست شما، خداست؛ و او بهترین یاوران است. ﴾150﴿بزودی در دلهای کافران، بخاطر اینکه بدون دلیل، چیزهایی را برای خدا همتا قرار دادند، رعب و ترس می‌افکنیم؛ و جایگاه آنها، آتش است؛ و چه بد جایگاهی است جایگاه ستمکاران! ﴾151﴿خداوند، وعده خود را به شما، (در باره پیروزی بر دشمن در احد،) تحقق بخشید؛ در آن هنگام (که در آغاز جنگ،) دشمنان را به فرمان او، به قتل می‌رساندید؛ (و این پیروزی ادامه داشت) تا اینکه سست شدید؛ و (بر سر رهاکردن سنگرها،) در کار خود به نزاع پرداختید؛ و بعد از آن که آنچه را دوست می‌داشتید (از غلبه بر دشمن) به شما نشان داد، نافرمانی کردید. بعضی از شما، خواهان دنیا بودند؛ و بعضی خواهان آخرت. سپس خداوند شما را از آنان منصرف ساخت؛ (و پیروزی شما به شکست انجامید؛) تا شما را آزمایش کند. و او شما را بخشید؛ و خداوند نسبت به مؤمنان، فضل و بخشش دارد. ﴾152﴿(به خاطر بیاورید) هنگامی را که از کوه بالا میرفتید؛ و جمعی در وسط بیابان پراکنده شدند؛ و از شدت وحشت،) به عقب ماندگان نگاه نمی‌کردید، و پیامبر از پشت سر، شما را صدا می‌زد. سپس اندوه‌ها را یکی پس از دیگری به شما جزا داد؛ این بخاطر آن بود که دیگر برای از دست رفتن (غنایم جنگی) غمگین نشوید، و نه بخاطر مصیبت‌هایی که بر شما وارد می‌گردد. و خداوند از آنچه انجام می‌دهید، آگاه است. ﴾153﴿سپس بدنبال این غم و اندوه، آرامشی بر شما فرستاد. این آرامش، بصورت خواب سبکی بود که (در شب بعد از حادثه احد،) گروهی از شما را فرا گرفت؛ اماگروه دیگری در فکر جان خویش بودند؛ (و خواب به چشمانشان نرفت.) آنها گمانهای نادرستی -همچون گمانهای دوران جاهلیت- درباره خدا داشتند؛ و می‌گفتند: «آیا چیزی از پیروزی نصیب ما می‌شود؟!» بگو: «همه کارها (و پیروزیها) به دست خداست!» آنها در دل خود، چیزی را پنهان می‌دارند که برای تو آشکار نمی‌سازند؛ می‌گویند: «اگر ما سهمی از پیروزی داشتیم، در این جا کشته نمی‌شدیم!» بگو: «اگر هم در خانه‌های خود بودید، آنهایی که کشته‌شدن بر آنها مقرر شده بود، قطعاً به سوی آرامگاه‌های خود، بیرون می‌آمدند (و آنها را به قتل می‌رساندند). و اینها برای این است که خداوند، آنچه در سینه‌هایتان پنهان دارید، بیازماید؛ و آنچه را در دلهای شما (از ایمان) است، خالص گرداند؛ و خداوند از آنچه در درون سینه‌هاست، با خبر است. ﴾154﴿کسانی که در روز روبرو شدن دو جمعیت با یکدیگر (در جنگ احد)، فرار کردند، شیطان آنها را بر اثر بعضی از گناهانی که مرتکب شده بودند، به لغزش انداخت؛ و خداوند آنها را بخشید. خداوند، آمرزنده و بردبار است. ﴾155﴿ای کسانی که ایمان آورده‌اید! همانند کافران نباشید که چون برادرانشان به مسافرتی می‌روند، یا در جنگ شرکت می‌کنند (و از دنیا می‌روند و یا کشته می‌شوند)، می‌گویند: «اگر آنها نزد ما بودند، نمی‌مردند و کشته نمی‌شدند!» (شما از این گونه سخنان نگویید،) تا خدا این حسرت را بر دل آنها [= کافران‌] بگذارد. خداوند، زنده می‌کند و می‌میراند؛ (و زندگی و مرگ، به دست اوست؛) و خدا به آنچه انجام می‌دهید، بیناست. ﴾156﴿اگر هم در راه خدا کشته شوید یا بمیرید، (زیان نکرده‌اید؛ زیرا) آمرزش و رحمت خدا، از تمام آنچه آنها (در طول عمر خود،) جمع آوری میکنند، بهتر است! ﴾157﴿و اگر بمیرید یا کشته شوید، به سوی خدا محشور می‌شوید. (بنابراین، فانی نمی‌شوید که از فنا، وحشت داشته باشید.) ﴾158﴿به (برکت) رحمت الهی، در برابر آنان [= مردم‌] نرم (و مهربان) شدی! و اگر خشن و سنگدل بودی، از اطراف تو، پراکنده می‌شدند. پس آنها را ببخش و برای آنها آمرزش بطلب! و در کارها، با آنان مشورت کن! اما هنگامی که تصمیم گرفتی، (قاطع باش! و) بر خدا توکل کن! زیرا خداوند متوکلان را دوست دارد. ﴾159﴿اگر خداوند شما را یاری کند، هیچ کس بر شما پیروز نخواهد شد! و اگر دست از یاری شما بردارد، کیست که بعد از او، شما را یاری کند؟! و مؤمنان، تنها بر خداوند باید توکل کنند! ﴾160﴿(گمان کردید ممکن است پیامبر به شما خیانت کند؟! در حالی که) ممکن نیست هیچ پیامبری خیانت کند! و هر کس خیانت کند، روز رستاخیز، آنچه را در آن خیانت کرده، با خود (به صحنه محشر) می‌آورد؛ سپس به هر کس، آنچه را فراهم کرده (و انجام داده است)، بطور کامل داده می‌شود؛ و (به همین دلیل) به آنها ستم نخواهد شد (چرا که محصول اعمال خود را خواهند دید). ﴾161﴿آیا کسی که از رضای خدا پیروی کرده، همانند کسی است که به خشم و غضب خدا بازگشته؟! و جایگاه او جهنم، و پایان کار او بسیار بد است. ﴾162﴿هر یک از آنان، درجه و مقامی در پیشگاه خدا دارند؛ و خداوند به آنچه انجام می‌دهند، بیناست. ﴾163﴿خداوند بر مؤمنان منت نهاد [= نعمت بزرگی بخشید] هنگامی که در میان آنها، پیامبری از خودشان برانگیخت؛ که آیات او را بر آنها بخواند، و آنها را پاک کند و کتاب و حکمت بیاموزد؛ هر چند پیش از آن، در گمراهی آشکاری بودند. ﴾164﴿آیا هنگامی که مصیبتی (در میدان جنک احد) به شما رسید، در حالی که دو برابر آن را (در میدان جنگ بدر بر دشمن) وارد ساخته بودید، گفتید: «این مصیبت از کجاست؟!» بگو: «از ناحیه خود شماست (که در میدان جنگ احد، با دستور پیامبر مخالفت کردید)! خداوند بر هر چیزی قادر است. (و چنانچه روش خود را اصلاح کنید، در آینده شما را پیروز می‌کند.)» ﴾165﴿و آنچه (در روز احد،) در روزی که دو دسته [= مؤمنان و کافران‌] با هم نبرد کردند به شما رسید، به فرمان خدا (و طبق سنت الهی) بود؛ و برای این بود که مؤمنان را مشخص کند. ﴾166﴿و نیز برای این بود که منافقان شناخته شوند؛ آنهایی که به ایشان گفته شد: «بیایید در راه خدا نبرد کنید! یا (حداقل) از حریم خود، دفاع نمایید!» گفتند: «اگر می‌دانستیم جنگی روی خواهد داد، از شما پیروی می‌کردیم. (اما می‌دانیم جنگی نمی‌شود.)» آنها در آن هنگام، به کفر نزدیکتر بودند تا به ایمان؛ به زبان خود چیزی می‌گویند که در دلهایشان نیست! و خداوند از آنچه کتمان می‌کنند، آگاهتر است. ﴾167﴿(منافقان) آنها هستند که به برادران خود -در حالی که از حمایت آنها دست کشیده بودند- گفتند: «اگر آنها از ما پیروی می‌کردند، کشته نمی‌شدند!» بگو: «(مگر شما می‌توانید مرگ افراد را پیش‌بینی کنید؟!) پس مرگ را از خودتان دور سازید اگر راست می‌گویید!» ﴾168﴿(ای پیامبر!) هرگز گمان مبر کسانی که در راه خدا کشته شدند، مردگانند! بلکه آنان زنده‌اند، و نزد پروردگارشان روزی داده می‌شوند. ﴾169﴿آنها بخاطر نعمتهای فراوانی که خداوند از فضل خود به ایشان بخشیده است، خوشحالند؛ و بخاطر کسانی که هنوز به آنها ملحق نشده‌اند [= مجاهدان و شهیدان آینده]، خوشوقتند؛ (زیرا مقامات برجسته آنها را در آن جهان می‌بینند؛ و می‌دانند) که نه ترسی بر آنهاست، و نه غمی خواهند داشت. ﴾170﴿