سُورَةُ
سوره نبإمکی40به نام خداوند بخشنده بخشایشگر آنها از چه چیز از یکدیگر سؤال می‌کنند؟! 1از خبر بزرگ و پراهمیّت (رستاخیز)! 2همان خبری که پیوسته در آن اختلاف دارند! 3چنین نیست که آنها فکر می‌کنند، و بزودی می‌فهمند! 4باز هم چنین نیست که آنها می‌پندارند، و بزودی می‌فهمند (که قیامت حق است)! 5آیا زمین را محل آرامش (شما) قرار ندادیم؟! 6و کوه‌ها را میخهای زمین؟! 7و شما را بصورت زوجها آفریدیم! 8و خواب شما را مایه آرامشتان قرار دادیم، 9و شب را پوششی (برای شما)، 10و روز را وسیله‌ای برای زندگی و معاش! 11و بر فراز شما هفت (آسمان) محکم بنا کردیم! 12و چراغی روشن و حرارت‌بخش آفریدیم! 13و از ابرهای باران‌زا آبی فراوان نازل کردیم، 14تا بوسیله آن دانه و گیاه بسیار برویانیم، 15و باغهایی پردرخت! 16(آری) روز جدایی، میعاد همگان است! 17روزی که در «صور» دمیده می‌شود و شما فوج فوج (به محشر) می‌آیید! 18و آسمان گشوده می‌شود و بصورت درهای متعددی درمی‌آید! 19و کوه‌ها به حرکت درمی‌آید و بصورت سرابی می‌شود! 20مسلّماً (در آن روز) جهنّم کمینگاهی است بزرگ، 21و محل بازگشتی برای طغیانگران! 22مدّتهای طولانی در آن می‌مانند! 23در آنجا نه چیز خنکی می‌چشند و نه نوشیدنی گوارایی، 24جز آبی سوزان و مایعی از چرک و خون! 25این مجازاتی است موافق و مناسب (اعمالشان)! 26چرا که آنها هیچ امیدی به حساب نداشتند، 27و آیات ما را بکلی تکذیب کردند! 28و ما همه چیز را شمارش و ثبت کرده‌ایم! 29پس بچشید که چیزی جز عذاب بر شما نمی‌افزاییم! 30مسلّماً برای پرهیزگاران نجات و پیروزی بزرگی است: 31باغهایی سرسبز، و انواع انگورها، 32و حوریانی بسیار جوان و هم‌سن و سال، 33و جامهایی لبریز و پیاپی (از شراب طهور)! 34در آنجا نه سخن لغو و بیهوده‌ای می‌شنوند و نه دروغی! 35این کیفری است از سوی پروردگارت و عطیه‌ای است کافی! 36همان پروردگار آسمانها و زمین و آنچه در میان آن دو است، پروردگار رحمان! و (در آن روز) هیچ کس حق ندارد بی اجازه او سخنی بگوید (یا شفاعتی کند)! 37روزی که «روح» و «ملائکه» در یک صف می‌ایستند و هیچ یک، جز به اذن خداوند رحمان، سخن نمی‌گویند، و (آنگاه که می‌گویند) درست می‌گویند! 38آن روز حق است؛ هر کس بخواهد راهی به سوی پروردگارش برمی‌گزیند! 39و ما شما را از عذاب نزدیکی بیم دادیم! این عذاب در روزی خواهد بود که انسان آنچه را از قبل با دستهای خود فرستاده می‌بیند، و کافر می‌گوید: «ای کاش خاک بودم (و گرفتار عذاب نمی‌شدم)!» 40سوره نازعاتمکی46به نام خداوند بخشنده بخشایشگرسوگند به فرشتگانی که (جان مجرمان را بشدّت از بدنهایشان) برمی‌کشند، 1و فرشتگانی که (روح مؤمنان) را با مدارا و نشاط جدا می‌سازند، 2و سوگند به فرشتگانی که (در اجرای فرمان الهی) با سرعت حرکت می‌کنند، 3و سپس بر یکدیگر سبقت می‌گیرند، 4و آنها که امور را تدبیر می‌کنند! 5آن روز که زلزله‌های وحشتناک همه چیز را به لرزه درمی‌آورد، 6و بدنبال آن، حادثه دومین [= صیحه عظیم محشر] رخ می‌دهد، 7دلهایی در آن روز سخت مضطرب است، 8و چشمهای آنان از شدّت ترس فروافتاده است! 9(ولی امروز) می‌گویند: «آیا ما به زندگی مجدّد بازمی‌گردیم؟! 10آیا هنگامی که استخوانهای پوسیده‌ای شدیم (ممکن است زنده شویم)؟!» 11می‌گویند: «اگر قیامتی در کار باشد، بازگشتی است زیانبار!» 12ولی (بدانید) این بازگشت تنها با یک صیحه عظیم است! 13ناگهان همگی بر عرصه زمین ظاهر می‌گردند! 14آیا داستان موسی به تو رسیده است؟! 15در آن هنگام که پروردگارش او را در سرزمین مقدّس «طوی» ندا داد (و گفت): 16به سوی فرعون برو که طغیان کرده است! 17و به او بگو: «آیا می‌خواهی پاکیزه شوی؟! 18و من تو را به سوی پروردگارت هدایت کنم تا از او بترسی (و گناه نکنی)؟!» 19سپس موسی بزرگترین معجزه را به او نشان داد! 20امّا او تکذیب و عصیان کرد! 21سپس پشت کرد و پیوسته (برای محو آیین حق) تلاش نمود! 22و ساحران را جمع کرد و مردم را دعوت نمود، 23و گفت: «من پروردگار برتر شما هستم!» 24از این رو خداوند او را به عذاب آخرت و دنیا گرفتار ساخت! 25در این عبرتی است برای کسی که (از خدا) بترسد! 26آیا آفرینش شما (بعد از مرگ) مشکل‌تر است یا آفرینش آسمان که خداوند آن را بنا نهاد؟! 27سقف آن را برافراشت و آن را منظّم ساخت، 28و شبش را تاریک و روزش را آشکار نمود! 29و زمین را بعد از آن گسترش داد، 30و از آن آب و چراگاهش را بیرون آورد، 31و کوه‌ها را ثابت و محکم نمود! 32همه اینها برای بهره‌گیری شما و چهارپایانتان است! 33هنگامی که آن حادثه بزرگ رخ دهد، 34در آن روز انسان به یاد کوششهایش می‌افتد، 35و جهنّم برای هر بیننده‌ای آشکار می‌گردد، 36امّا آن کسی که طغیان کرده، 37و زندگی دنیا را مقدّم داشته، 38مسلّماً دوزخ جایگاه اوست! 39و آن کس که از مقام پروردگارش ترسان باشد و نفس را از هوی بازدارد، 40قطعاً بهشت جایگاه اوست! 41و از تو درباره قیامت می‌پرسند که در چه زمانی واقع می‌شود؟! 42تو را با یادآوری این سخن چه کار؟! 43نهایت آن به سوی پروردگار تو است (و هیچ کس جز خدا از زمانش آگاه نیست)! 44کار تو فقط بیم‌دادن کسانی است که از آن می‌ترسند! 45آنها در آن روز که قیام قیامت را می‌بینند چنین احساس می‌کنند که گویی توقّفشان (در دنیا و برزخ) جز شامگاهی یا صبح آن بیشتر نبوده است! 46سوره عبسمکی42به نام خداوند بخشنده بخشایشگرچهره در هم کشید و روی برتافت... 1از اینکه نابینایی به سراغ او آمده بود! 2تو چه می‌دانی شاید او پاکی و تقوا پیشه کند، 3یا متذکّر گردد و این تذکّر به حال او مفید باشد! 4امّا آن کس که توانگر است، 5تو به او روی می‌آوری، 6در حالی که اگر او خود را پاک نسازد، چیزی بر تو نیست! 7امّا کسی که به سراغ تو می‌آید و کوشش می‌کند، 8و از خدا ترسان است، 9تو از او غافل می‌شوی! 10هرگز چنین نیست که آنها می‌پندارند؛ این (قرآن) تذکّر و یادآوری است، 11و هر کس بخواهد از آن پند می‌گیرد! 12در الواح پرارزشی ثبت است، 13الواحی والاقدر و پاکیزه، 14به دست سفیرانی است 15والا مقام و فرمانبردار و نیکوکار! 16مرگ بر این انسان، چقدر کافر و ناسپاس است! 17(خداوند) او را از چه چیز آفریده است؟! 18او را از نطفه ناچیزی آفرید، سپس اندازه‌گیری کرد و موزون ساخت، 19سپس راه را برای او آسان کرد، 20بعد او را میراند و در قبر پنهان نمود، 21سپس هرگاه بخواهد او را زنده می‌کند! 22چنین نیست که او می‌پندارد؛ او هنوز آنچه را (خدا) فرمان داده، اطاعت نکرده است! 23انسان باید به غذای خویش (و آفرینش آن) بنگرد! 24ما آب فراوان از آسمان فرو ریختیم، 25سپس زمین را از هم شکافتیم، 26و در آن دانه‌های فراوانی رویاندیم، 27و انگور و سبزی بسیار، 28و زیتون و نخل فراوان، 29و باغهای پردرخت، 30و میوه و چراگاه، 31تا وسیله‌ای برای بهره‌گیری شما و چهارپایانتان باشد! 32هنگامی که آن صدای مهیب [= صیحه رستاخیز] بیاید، (کافران در اندوه عمیقی فرومی‌روند)! 33در آن روز که انسان از برادر خود می‌گریزد، 34و از مادر و پدرش، 35و زن و فرزندانش؛ 36در آن روز هر کدام از آنها وضعی دارد که او را کاملاً به خود مشغول می‌سازد! 37چهره‌هائی در آن روز گشاده و نورانی است، 38خندان و مسرور است؛ 39و صورتهایی در آن روز غبارآلود است، 40و دود تاریکی آنها را پوشانده است، 41آنان همان کافران فاجرند! 42سوره تكويرمکی29به نام خداوند بخشنده بخشایشگردر آن هنگام که خورشید در هم پیچیده شود، 1و در آن هنگام که ستارگان بی‌فروغ شوند، 2و در آن هنگام که کوه‌ها به حرکت درآیند، 3و در آن هنگام که باارزش‌ترین اموال به دست فراموشی سپرده شود، 4و در آن هنگام که وحوش جمع شوند، 5و در آن هنگام که دریاها برافروخته شوند، 6و در آن هنگام که هر کس با همسان خود قرین گردد، 7و در آن هنگام که از دختران زنده به گور شده سؤال شود: 8به کدامین گناه کشته شدند؟! 9و در آن هنگام که نامه‌های اعمال گشوده شود، 10و در آن هنگام که پرده از روی آسمان برگرفته شود، 11و در آن هنگام که دوزخ شعله‌ور گردد، 12و در آن هنگام که بهشت نزدیک شود، 13(آری در آن هنگام) هر کس می‌داند چه چیزی را آماده کرده است! 14سوگند به ستارگانی که بازمی‌گردند، 15حرکت می‌کنند و از دیده‌ها پنهان می‌شوند، 16و قسم به شب، هنگامی که پشت کند و به آخر رسد، 17و به صبح، هنگامی که تنفّس کند، 18که این (قرآن) کلام فرستاده بزرگواری است [= جبرئیل امین] 19که صاحب قدرت است و نزد (خداوند) صاحب عرش، مقام والائی دارد! 20در آسمانها مورد اطاعت (فرشتگان) و امین است! 21و مصاحب شما [= پیامبر] دیوانه نیست! 22او (جبرئیل) را در اُفق روشن دیده است! 23و او نسبت به آنچه از طریق وحی دریافت داشته بخل ندارد! 24این (قرآن) گفته شیطان رجیم نیست! 25پس به کجا می‌روید؟! 26این قرآن چیزی جز تذکّری برای جهانیان نیست، 27برای کسی از شما که بخواهد راه مستقیم در پیش گیرد! 28و شما اراده نمی‌کنید مگر اینکه خداوند -پروردگار جهانیان- اراده کند و بخواهد! 29
سوره
جزء
حزب
مسلمانان
آیات قرآن
سوره سُورَةُ الْفاٰتِحَةِ قرآن