قرآن کریم (با فونت خوانا)



وَاذْكُرُوا اللّٰهَ فٖیٓ اَیّاٰمٍ مَعْدُوداٰتٍۚ فَمَنْ تَعَجَّلَ فٖی یَوْمَیْنِ فَلآٰ اِثْمَ عَلَیْهِ وَمَنْ تَاَخَّرَ فَلآٰ اِثْمَ عَلَیْهِۖ لِمَنِ اتَّقٰیۗ وَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاعْلَمُوٓا اَنَّكُمْ اِلَیْهِ تُحْشَرُونَ۝٢٠٣۝وَمِنَ النّاٰسِ مَنْ یُعْجِبُكَ قَوْلُهُۥ فِی الْحَیٰوةِ الدُّنْیاٰ وَیُشْهِدُ اللّٰهَ عَلٰی ماٰ فٖی قَلْبِهٖ وَهُوَ اَلَدُّ الْخِصاٰمِ۝٢٠٤۝وَاِذاٰ تَوَلّٰی سَعٰی فِی الْاَرْضِ لِیُفْسِدَ فٖیهاٰ وَیُهْلِكَ الْحَرْثَ وَالنَّسْلَۗ وَاللّٰهُ لاٰ یُحِبُّ الْفَساٰدَ۝٢٠٥۝وَاِذاٰ قٖیلَ لَهُ اتَّقِ اللّٰهَ اَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالْاِثْمِۚ فَحَسْبُهُۥ جَهَنَّمُۚ وَلَبِئْسَ الْمِهاٰدُ۝٢٠٦۝وَمِنَ النّاٰسِ مَنْ یَشْرٖی نَفْسَهُ ابْتِغآٰءَ مَرْضاٰتِ اللّٰهِۗ وَاللّٰهُ رَءُوفٌ بِالْعِباٰدِ۝٢٠٧۝یآٰ اَیُّهَا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا ادْخُلُوا فِی السِّلْمِ كآٰفَّةً وَلاٰ تَتَّبِعُوا خُطُواٰتِ الشَّیْطاٰنِۚ اِنَّهُۥ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبٖینٌ۝٢٠٨۝فَاِنْ زَلَلْتُمْ مِنْ بَعْدِ ماٰ جآٰءَتْكُمُ الْبَیِّناٰتُ فَاعْلَمُوٓا اَنَّ اللّٰهَ عَزٖیزٌ حَكٖیمٌ۝٢٠٩۝هَلْ یَنْظُرُونَ اِلّآٰ اَنْ یَأْتِیَهُمُ اللّٰهُ فٖی ظُلَلٍ مِنَ الْغَماٰمِ وَالْمَلآٰئِكَةُ وَقُضِیَ الْاَمْرُۚ وَاِلَی اللّٰهِ تُرْجَعُ الْاُمُورُ۝٢١٠۝سَلْ بَنٖیٓ اِسْرآٰئٖیلَ كَمْ ءاٰتَیْناٰهُمْ مِنْ ءاٰیَةٍ بَیِّنَةٍۗ وَمَنْ یُبَدِّلْ نِعْمَةَ اللّٰهِ مِنْ بَعْدِ ماٰ جآٰءَتْهُ فَاِنَّ اللّٰهَ شَدٖیدُ الْعِقاٰبِ۝٢١١۝زُیِّنَ لِلَّذٖینَ كَفَرُوا الْحَیٰوةُ الدُّنْیاٰ وَیَسْخَرُونَ مِنَ الَّذٖینَ ءاٰمَنُواۘ وَالَّذٖینَ اتَّقَوْا فَوْقَهُمْ یَوْمَ الْقِیاٰمَةِۗ وَاللّٰهُ یَرْزُقُ مَنْ یَشآٰءُ بِغَیْرِ حِساٰبٍ۝٢١٢۝كاٰنَ النّاٰسُ اُمَّةً واٰحِدَةً فَبَعَثَ اللّٰهُ النَّبِیّٖینَ مُبَشِّرٖینَ وَمُنْذِرٖینَ وَاَنْزَلَ مَعَهُمُ الْكِتاٰبَ بِالْحَقِّ لِیَحْكُمَ بَیْنَ النّاٰسِ فٖیمَا اخْتَلَفُوا فٖیهِۚ وَمَا اخْتَلَفَ فٖیهِ اِلَّا الَّذٖینَ اُوتُوهُ مِنْ بَعْدِ ماٰ جآٰءَتْهُمُ الْبَیِّناٰتُ بَغْیًا بَیْنَهُمْۖ فَهَدَی اللّٰهُ الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا لِمَا اخْتَلَفُوا فٖیهِ مِنَ الْحَقِّ بِاِذْنِهٖۗ وَاللّٰهُ یَهْدٖی مَنْ یَشآٰءُ اِلٰی صِراٰطٍ مُسْتَقٖیمٍ۝٢١٣۝اَمْ حَسِبْتُمْ اَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَلَمّاٰ یَأْتِكُمْ مَثَلُ الَّذٖینَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِكُمْۖ مَسَّتْهُمُ الْبَأْسآٰءُ وَالضَّرّآٰءُ وَزُلْزِلُوا حَتّٰی یَقُولَ الرَّسُولُ وَالَّذٖینَ ءاٰمَنُوا مَعَهُۥ مَتٰی نَصْرُ اللّٰهِۗ اَلآٰ اِنَّ نَصْرَ اللّٰهِ قَرٖیبٌ۝٢١٤۝یَسْئَلُونَكَ ماٰذاٰ یُنْفِقُونَۖ قُلْ مآٰ اَنْفَقْتُمْ مِنْ خَیْرٍ فَلِلْواٰلِدَیْنِ وَالْاَقْرَبٖینَ وَالْیَتاٰمٰی وَالْمَساٰكٖینِ وَابْنِ السَّبٖیلِۗ وَماٰ تَفْعَلُوا مِنْ خَیْرٍ فَاِنَّ اللّٰهَ بِهٖ عَلٖیمٌ۝٢١٥۝كُتِبَ عَلَیْكُمُ الْقِتاٰلُ وَهُوَ كُرْهٌ لَكُمْۖ وَعَسٰٓی اَنْ تَكْرَهُوا شَیْئًا وَهُوَ خَیْرٌ لَكُمْۖ وَعَسٰٓی اَنْ تُحِبُّوا شَیْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَكُمْۗ وَاللّٰهُ یَعْلَمُ وَاَنْتُمْ لاٰ تَعْلَمُونَ۝٢١٦۝یَسْئَلُونَكَ عَنِ الشَّهْرِ الْحَراٰمِ قِتاٰلٍ فٖیهِۖ قُلْ قِتاٰلٌ فٖیهِ كَبٖیرٌۚ وَصَدٌّ عَنْ سَبٖیلِ اللّٰهِ وَكُفْرٌ بِهٖ وَالْمَسْجِدِ الْحَراٰمِ وَاِخْراٰجُ اَهْلِهٖ مِنْهُ اَكْبَرُ عِنْدَ اللّٰهِۚ وَالْفِتْنَةُ اَكْبَرُ مِنَ الْقَتْلِۗ وَلاٰ یَزاٰلُونَ یُقاٰتِلُونَكُمْ حَتّٰی یَرُدُّوكُمْ عَنْ دٖینِكُمْ اِنِ اسْتَطاٰعُواۚ وَمَنْ یَرْتَدِدْ مِنْكُمْ عَنْ دٖینِهٖ فَیَمُتْ وَهُوَ كاٰفِرٌ فَاُولٰٓئِكَ حَبِطَتْ اَعْماٰلُهُمْ فِی الدُّنْیاٰ وَالْءاٰخِرَةِۖ وَاُولٰٓئِكَ اَصْحاٰبُ النّاٰرِۖ هُمْ فٖیهاٰ خاٰلِدُونَ۝٢١٧۝اِنَّ الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا وَالَّذٖینَ هاٰجَرُوا وَجاٰهَدُوا فٖی سَبٖیلِ اللّٰهِ اُولٰٓئِكَ یَرْجُونَ رَحْمَتَ اللّٰهِۚ وَاللّٰهُ غَفُورٌ رَحٖیمٌ۝٢١٨۝یَسْـئَلُونَكَ عَنِ الْخَمْرِ وَالْمَیْسِرِۖ قُلْ فٖیهِمآٰ اِثْمٌ كَبٖیرٌ وَمَناٰفِعُ لِلنّاٰسِ وَاِثْمُهُمآٰ اَكْبَرُ مِنْ نَفْعِهِماٰۗ وَیَسْئَلُونَكَ ماٰذاٰ یُنْفِقُونَۖ قُلِ الْعَفْوَۗ كَذٰلِكَ یُبَیِّنُ اللّٰهُ لَكُمُ الْءاٰیاٰتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ۝٢١٩۝فِی الدُّنْیاٰ وَالْءاٰخِرَةِۗ وَیَسْئَلُونَكَ عَنِ الْیَتاٰمٰیۖ قُلْ اِصْلاٰحٌ لَهُمْ خَیْرٌۖ وَاِنْ تُخاٰلِطُوهُمْ فَاِخْواٰنُكُمْۚ وَاللّٰهُ یَعْلَمُ الْمُفْسِدَ مِنَ الْمُصْلِحِۚ وَلَوْ شآٰءَ اللّٰهُ لَاَعْنَتَكُمْۚ اِنَّ اللّٰهَ عَزٖیزٌ حَكٖیمٌ۝٢٢٠۝وَلاٰ تَنْكِحُوا الْمُشْرِكاٰتِ حَتّٰی یُؤْمِنَّۚ وَلَاَمَةٌ مُؤْمِنَةٌ خَیْرٌ مِنْ مُشْرِكَةٍ وَلَوْ اَعْجَبَتْكُمْۗ وَلاٰ تُنْكِحُوا الْمُشْرِكٖینَ حَتّٰی یُؤْمِنُواۚ وَلَعَبْدٌ مُؤْمِنٌ خَیْرٌ مِنْ مُشْرِكٍ وَلَوْ اَعْجَبَكُمْۗ اُولٰٓئِكَ یَدْعُونَ اِلَی النّاٰرِۖ وَاللّٰهُ یَدْعُوٓا اِلَی الْجَنَّةِ وَالْمَغْفِرَةِ بِاِذْنِهٖۖ وَیُبَیِّنُ ءاٰیاٰتِهٖ لِلنّاٰسِ لَعَلَّهُمْ یَتَذَكَّرُونَ۝٢٢١۝وَیَسْئَلُونَكَ عَنِ الْمَحٖیضِۖ قُلْ هُوَ اَذًی فَاعْتَزِلُوا النِّسآٰءَ فِی الْمَحٖیضِۖ وَلاٰ تَقْرَبُوهُنَّ حَتّٰی یَطْهُرْنَۖ فَاِذاٰ تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَیْثُ اَمَرَكُمُ اللّٰهُۚ اِنَّ اللّٰهَ یُحِبُّ التَّوّاٰبٖینَ وَیُحِبُّ الْمُتَطَهِّرٖینَ۝٢٢٢۝نِسآٰؤُكُمْ حَرْثٌ لَكُمْ فَأْتُوا حَرْثَكُمْ اَنّٰی شِئْتُمْۖ وَقَدِّمُوا لِاَنْفُسِكُمْۚ وَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاعْلَمُوٓا اَنَّكُمْ مُلاٰقُوهُۗ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنٖینَ۝٢٢٣۝وَلاٰ تَجْعَلُوا اللّٰهَ عُرْضَةً لِاَیْماٰنِكُمْ اَنْ تَبَرُّوا وَتَتَّقُوا وَتُصْلِحُوا بَیْنَ النّاٰسِۗ وَاللّٰهُ سَمٖیعٌ عَلٖیمٌ۝٢٢٤۝لاٰ یُؤاٰخِذُكُمُ اللّٰهُ بِاللَّغْوِ فٖیٓ اَیْماٰنِكُمْ وَلٰكِنْ یُؤاٰخِذُكُمْ بِماٰ كَسَبَتْ قُلُوبُكُمْۗ وَاللّٰهُ غَفُورٌ حَلٖیمٌ۝٢٢٥۝لِلَّذٖینَ یُؤْلُونَ مِنْ نِسآٰئِهِمْ تَرَبُّصُ اَرْبَعَةِ اَشْهُرٍۖ فَاِنْ فآٰءُوا فَاِنَّ اللّٰهَ غَفُورٌ رَحٖیمٌ۝٢٢٦۝وَاِنْ عَزَمُوا الطَّلاٰقَ فَاِنَّ اللّٰهَ سَمٖیعٌ عَلٖیمٌ۝٢٢٧۝وَالْمُطَلَّقاٰتُ یَتَرَبَّصْنَ بِاَنْفُسِهِنَّ ثَلاٰثَةَ قُرُوٓءٍۚ وَلاٰ یَحِلُّ لَهُنَّ اَنْ یَكْتُمْنَ ماٰ خَلَقَ اللّٰهُ فٖیٓ اَرْحاٰمِهِنَّ اِنْ كُنَّ یُؤْمِنَّ بِاللّٰهِ وَالْیَوْمِ الْءاٰخِرِۚ وَبُعُولَتُهُنَّ اَحَقُّ بِرَدِّهِنَّ فٖی ذٰلِكَ اِنْ اَراٰدُوٓا اِصْلاٰحًاۚ وَلَهُنَّ مِثْلُ الَّذٖی عَلَیْهِنَّ بِالْمَعْرُوفِۚ وَلِلرِّجاٰلِ عَلَیْهِنَّ دَرَجَةٌۗ وَاللّٰهُ عَزٖیزٌ حَكٖیمٌ۝٢٢٨۝ٱَلطَّلاٰقُ مَرَّتاٰنِۖ فَاِمْساٰكٌ بِمَعْرُوفٍ اَوْ تَسْرٖیحٌ بِاِحْساٰنٍۗ وَلاٰ یَحِلُّ لَكُمْ اَنْ تَأْخُذُوا مِمّآٰ ءاٰتَیْتُمُوهُنَّ شَیْئًا اِلّآٰ اَنْ یَخاٰفآٰ اَلّاٰ یُقٖیماٰ حُدُودَ اللّٰهِۖ فَاِنْ خِفْتُمْ اَلّاٰ یُقٖیماٰ حُدُودَ اللّٰهِ فَلاٰ جُناٰحَ عَلَیْهِماٰ فٖیمَا افْتَدَتْ بِهٖۗ تِلْكَ حُدُودُ اللّٰهِ فَلاٰ تَعْتَدُوهاٰۚ وَمَنْ یَتَعَدَّ حُدُودَ اللّٰهِ فَاُولٰٓئِكَ هُمُ الظّاٰلِمُونَ۝٢٢٩۝فَاِنْ طَلَّقَهاٰ فَلاٰ تَحِلُّ لَهُۥ مِنْ بَعْدُ حَتّٰی تَنْكِحَ زَوْجًا غَیْرَهُۥۗ فَاِنْ طَلَّقَهاٰ فَلاٰ جُناٰحَ عَلَیْهِمآٰ اَنْ یَتَراٰجَعآٰ اِنْ ظَنّآٰ اَنْ یُقٖیماٰ حُدُودَ اللّٰهِۗ وَتِلْكَ حُدُودُ اللّٰهِ یُبَیِّنُهاٰ لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ۝٢٣٠۝وَاِذاٰ طَلَّقْتُمُ النِّسآٰءَ فَبَلَغْنَ اَجَلَهُنَّ فَاَمْسِكُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ اَوْ سَرِّحُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍۚ وَلاٰ تُمْسِكُوهُنَّ ضِراٰرًا لِتَعْتَدُواۚ وَمَنْ یَفْعَلْ ذٰلِكَ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُۥۚ وَلاٰ تَتَّخِذُوٓا ءاٰیاٰتِ اللّٰهِ هُزُوًاۚ وَاذْكُرُوا نِعْمَتَ اللّٰهِ عَلَیْكُمْ وَمآٰ اَنْزَلَ عَلَیْكُمْ مِنَ الْكِتاٰبِ وَالْحِكْمَةِ یَعِظُكُمْ بِهٖۚ وَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاعْلَمُوٓا اَنَّ اللّٰهَ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلٖیمٌ۝٢٣١۝وَاِذاٰ طَلَّقْتُمُ النِّسآٰءَ فَبَلَغْنَ اَجَلَهُنَّ فَلاٰ تَعْضُلُوهُنَّ اَنْ یَنْكِحْنَ اَزْواٰجَهُنَّ اِذاٰ تَراٰضَوْا بَیْنَهُمْ بِالْمَعْرُوفِۗ ذٰلِكَ یُوعَظُ بِهٖ مَنْ كاٰنَ مِنْكُمْ یُؤْمِنُ بِاللّٰهِ وَالْیَوْمِ الْءاٰخِرِۗ ذٰلِكُمْ اَزْكٰی لَكُمْ وَاَطْهَرُۗ وَاللّٰهُ یَعْلَمُ وَاَنْتُمْ لاٰ تَعْلَمُونَ۝٢٣٢۝

 و خدا را در روزهای معیّنی یاد کنید! (روزهای 11 و 12 و 13 ماه ذی حجه). و هر کس شتاب کند، (و ذکر خدا را) در دو روز انجام دهد، گناهی بر او نیست، و هر که تأخیر کند، (و سه روز انجام دهد نیز) گناهی بر او نیست؛ برای کسی که تقوا پیشه کند. و از خدا بپرهیزید! و بدانید شما به سوی او محشور خواهید شد! ﴾203﴿و از مردم، کسانی هستند که گفتار آنان، در زندگی دنیا مایه اعجاب تو می‌شود؛ (در ظاهر، اظهار محبّت شدید می‌کنند) و خدا را بر آنچه در دل دارند گواه می‌گیرند. (این در حالی است که) آنان، سرسخت‌ترین دشمنانند. ﴾204﴿(نشانه آن، این است که) هنگامی که روی برمی‌گردانند (و از نزد تو خارج می‌شوند)، در راه فساد در زمین، کوشش می‌کنند، و زراعتها و چهارپایان را نابود می‌سازند؛ (با اینکه می‌دانند) خدا فساد را دوست نمی‌دارد. ﴾205﴿و هنگامی که به آنها گفته شود: «از خدا بترسید!» (لجاجت آنان بیشتر می‌شود)، و لجاجت و تعصب، آنها را به گناه می‌کشاند. آتش دوزخ برای آنان کافی است؛ و چه بد جایگاهی است! ﴾206﴿بعضی از مردم (با ایمان و فداکار، همچون علی (ع) در «لیلة المبیت» به هنگام خفتن در جایگاه پیغمبر ص)، جان خود را به خاطر خشنودی خدا می‌فروشند؛ و خداوند نسبت به بندگان مهربان است. ﴾207﴿ای کسانی که ایمان آورده‌اید همگی در صلح و آشتی درآیید! و از گامهای شیطان، پیروی نکنید؛ که او دشمن آشکار شماست‌ ﴾208﴿و اگر بعد از این همه نشانه‌های روشن، که برای شما آمده است، لغزش کردید (و گمراه شدید)، بدانید (از چنگال عدالت خدا، فرار نتوانید کرد؛) که خداوند، توانا و حکیم است. ﴾209﴿آیا (پیروان فرمان شیطان، پس از این همه نشانه‌ها و برنامه‌های روشن) انتظار دارند که خداوند و فرشتگان، در سایه‌هائی از ابرها به سوی آنان بیایند (و دلایل تازه‌ای در اختیارشان بگذارند؟! با اینکه چنین چیزی محال است!) و همه چیز انجام شده، و همه کارها به سوی خدا بازمی‌گردد. ﴾210﴿از بنی اسرائیل بپرس: «چه اندازه نشانه‌های روشن به آنها دادیم؟» (ولی آنان، نعمتها و امکانات مادی و معنوی را که خداوند در اختیارشان گذاشته بود، در راه غلط به کار گرفتند.) و کسی که نعمت خدا را، پس از آن که به سراغش آمد، تبدیل کند (و در مسیر خلاف به کار گیرد، گرفتار عذاب شدید الهی خواهد شد) که خداوند شدید العقاب است. ﴾211﴿زندگی دنیا برای کافران زینت داده شده است، از این‌رو افراد باایمان را (که گاهی دستشان تهی است)، مسخره می‌کنند؛ در حالی که پرهیزگاران در قیامت، بالاتر از آنان هستند؛ (چراکه ارزشهای حقیقی در آنجا آشکار می‌گردد، و صورت عینی به خود می‌گیرد؛) و خداوند، هر کس را بخواهد بدون حساب روزی می‌دهد. ﴾212﴿مردم (در آغاز) یک دسته بودند؛ (و تضادی در میان آنها وجود نداشت. بتدریج جوامع و طبقات پدید آمد و اختلافات و تضادهایی در میان آنها پیدا شد، در این حال) خداوند، پیامبران را برانگیخت؛ تا مردم را بشارت و بیم دهند و کتاب آسمانی، که به سوی حق دعوت می‌کرد، با آنها نازل نمود؛ تا در میان مردم، در آنچه اختلاف داشتند، داوری کند. (افراد باایمان، در آن اختلاف نکردند؛) تنها (گروهی از) کسانی که کتاب را دریافت داشته بودند، و نشانه‌های روشن به آنها رسیده بود، به خاطر انحراف از حق و ستمگری، در آن اختلاف کردند. خداوند، آنهایی را که ایمان آورده بودند، به حقیقت آنچه مورد اختلاف بود، به فرمان خودش، رهبری نمود. (امّا افراد بی‌ایمان، همچنان در گمراهی و اختلاف، باقی ماندند.) و خدا، هر کس را بخواهد، به راه راست هدایت می‌کند. ﴾213﴿آیا گمان کردید داخل بهشت می‌شوید، بی‌آنکه حوادثی همچون حوادث گذشتگان به شما برسد؟! همانان که گرفتاریها و ناراحتیها به آنها رسید، و آن چنان ناراحت شدند که پیامبر و افرادی که ایمان آورده بودند گفتند: «پس یاری خدا کی خواهد آمد؟!» (در این هنگام، تقاضای یاری از او کردند، و به آنها گفته شد:) آگاه باشید، یاریِ خدا نزدیک است! ﴾214﴿از تو سؤال می‌کنند چه چیز انفاق کنند؟ بگو: «هر خیر و نیکی (و سرمایه سودمند مادی و معنوی) که انفاق می‌کنید، باید برای پدر و مادر و نزدیکان و یتیمان و مستمندان و درماندگان در راه باشد.» و هر کار خیری که انجام دهید، خداوند از آن آگاه است. (لازم نیست تظاهر کنید، او می‌داند). ﴾215﴿جهاد در راه خدا، بر شما مقرّر شد؛ در حالی که برایتان ناخوشایند است. چه بسا چیزی را خوش نداشته باشید، حال آن که خیرِ شما در آن است. و یا چیزی را دوست داشته باشید، حال آنکه شرِّ شما در آن است. و خدا می‌داند، و شما نمی‌دانید. ﴾216﴿از تو، در باره جنگ کردن در ماه حرام، سؤال می‌کنند؛ بگو: «جنگ در آن، (گناهی) بزرگ است؛ ولی جلوگیری از راه خدا (و گرایش مردم به آیین حق) و کفر ورزیدن نسبت به او و هتک احترام مسجد الحرام، و اخراج ساکنان آن، نزد خداوند مهمتر از آن است؛ و ایجاد فتنه، (و محیط نامساعد، که مردم را به کفر، تشویق و از ایمان بازمی‌دارد) حتّی از قتل بالاتر است. و مشرکان، پیوسته با شما می‌جنگند، تا اگر بتوانند شما را از آیینتان برگردانند؛ ولی کسی که از آیینش برگردد، و در حال کفر بمیرد، تمام اعمال نیک (گذشته) او، در دنیا و آخرت، برباد می‌رود؛ و آنان اهل دوزخند؛ و همیشه در آن خواهند بود. ﴾217﴿کسانی که ایمان آورده و کسانی که هجرت کرده و در راه خدا جهاد نموده‌اند، آنها امید به رحمت پروردگار دارند و خداوند آمرزنده و مهربان است. ﴾218﴿در باره شراب و قمار از تو سؤال می‌کنند، بگو: «در آنها گناه و زیان بزرگی است؛ و منافعی (از نظر مادی) برای مردم در بردارد؛ (ولی) گناه آنها از نفعشان بیشتر است. و از تو می‌پرسند چه چیز انفاق کنند؟ بگو: از مازاد نیازمندی خود.» اینچنین خداوند آیات را برای شما روشن می‌سازد، شاید اندیشه کنید! ﴾219﴿(تا اندیشه کنید) درباره دنیا و آخرت! و از تو در باره یتیمان سؤال می‌کنند، بگو: «اصلاح کار آنان بهتر است. و اگر زندگی خود را با زندگی آنان بیامیزید، (مانعی ندارد؛) آنها برادر (دینی) شما هستند.» (و همچون یک برادر با آنها رفتار کنید!) خداوند، مفسدان را از مصلحان، بازمی‌شناسد. و اگر خدا بخواهد، شما را به زحمت می‌اندازد؛ (و دستور می‌دهد در عین سرپرستی یتیمان، زندگی و اموال آنها را بکلی از اموال خود، جدا سازید؛ ولی خداوند چنین نمی‌کند؛) زیرا او توانا و حکیم است. ﴾220﴿و با زنان مشرک و بت‌پرست، تا ایمان نیاورده‌اند، ازدواج نکنید! (اگر چه جز به ازدواج با کنیزان، دسترسی نداشته باشید؛ زیرا) کنیز باایمان، از زن آزاد بت‌پرست، بهتر است؛ هر چند (زیبایی، یا ثروت، یا موقعیت او) شما را به شگفتی آورد. و زنان خود را به ازدواج مردان بت‌پرست، تا ایمان نیاورده‌اند، در نیاورید! (اگر چه ناچار شوید آنها را به همسری غلامان باایمان درآورید؛ زیرا) یک غلام باایمان، از یک مرد آزاد بت‌پرست، بهتر است؛ هر چند (مال و موقعیت و زیبایی او،) شما را به شگفتی آورد. آنها دعوت به سوی آتش می‌کنند؛ و خدا دعوت به بهشت و آمرزش به فرمان خود می‌نماید، و آیات خویش را برای مردم روشن می‌سازد؛ شاید متذکر شوند! ﴾221﴿و از تو، در باره خون حیض سؤال می‌کنند، بگو: «چیز زیانبار و آلوده‌ای است؛ از این‌رو در حالت قاعدگی، از آنان کناره‌گیری کنید! و با آنها نزدیکی ننماید، تا پاک شوند! و هنگامی که پاک شدند، از طریقی که خدا به شما فرمان داده، با آنها آمیزش کنید! خداوند، توبه‌کنندگان را دوست دارد، و پاکان را (نیز) دوست دارد. ﴾222﴿زنان شما، محل بذرافشانی شما هستند؛ پس هر زمان که بخواهید، می‌توانید با آنها آمیزش کنید. و (سعی نمائید از این فرصت بهره گرفته، با پرورش فرزندان صالح) اثر نیکی برای خود، از پیش بفرستید! و از خدا بپرهیزید و بدانید او را ملاقات خواهید کرد و به مؤمنان، بشارت ده! ﴾223﴿خدا را در معرض سوگندهای خود قرار ندهید! و برای اینکه نیکی کنید، و تقوا پیشه سازید، و در میان مردم اصلاح کنید (سوگند یاد ننمایید)! و خداوند شنوا و داناست. ﴾224﴿خداوند شما را به خاطر سوگندهایی که بدون توجه یاد می‌کنید، مؤاخذه نخواهد کرد، اما به آنچه دلهای شما کسب کرده، (و سوگندهایی که از روی اراده و اختیار، یاد می‌کنید،) مؤاخذه می‌کند. و خداوند، آمرزنده و بردبار است. ﴾225﴿کسانی که زنان خود را «ایلاء» می‌نمایند [= سوگند یاد می‌کنند که با آنها، آمیزش‌جنسی ننمایند،] حق دارند چهار ماه انتظار بکشند. (و در ضمن این چهار ماه، وضع خود را با همسر خویش، از نظر ادامه زندگی یا طلاق، روشن سازند.) اگر (در این فرصت،) بازگشت کنند، (چیزی بر آنها نیست؛ زیرا) خداوند، آمرزنده و مهربان است. ﴾226﴿و اگر تصمیم به جدایی گرفتند، (آن هم با شرایطش مانعی ندارد؛) خداوند شنوا و داناست. ﴾227﴿زنان مطلقه، باید به مدت سه مرتبه عادت ماهانه دیدن (و پاک شدن) انتظار بکشند! [= عده نگه دارند] و اگر به خدا و روز رستاخیز، ایمان دارند، برای آنها حلال نیست که آنچه را خدا در رحمهایشان آفریده، کتمان کنند. و همسرانشان، برای بازگرداندن آنها (و از سرگرفتن زندگی زناشویی) در این مدت، (از دیگران) سزاوارترند؛ در صورتی که (براستی) خواهان اصلاح باشند. و برای آنان، همانند وظایفی که بر دوش آنهاست، حقوق شایسته‌ای قرار داده شده؛ و مردان بر آنان برتری دارند؛ و خداوند توانا و حکیم است. ﴾228﴿طلاق، (طلاقی که رجوع و بازگشت دارد،) دو مرتبه است؛ (و در هر مرتبه،) باید به طور شایسته همسر خود را نگاهداری کند (و آشتی نماید)، یا با نیکی او را رها سازد (و از او جدا شود). و برای شما حلال نیست که چیزی از آنچه به آنها داده‌اید، پس بگیرید؛ مگر اینکه دو همسر، بترسند که حدود الهی را برپا ندارند. اگر بترسید که حدود الهی را رعایت نکنند، مانعی برای آنها نیست که زن، فدیه و عوضی بپردازد (و طلاق بگیرد). اینها حدود و مرزهای الهی است؛ از آن، تجاوز نکنید! و هر کس از آن تجاوز کند، ستمگر است. ﴾229﴿اگر (بعد از دو طلاق و رجوع، بار دیگر) او را طلاق داد، از آن به بعد، زن بر او حلال نخواهد بود؛ مگر اینکه همسر دیگری انتخاب کند (و با او، آمیزش‌جنسی نماید. در این صورت،) اگر (همسر دوم) او را طلاق گفت، گناهی ندارد که بازگشت کنند؛ (و با همسر اول، دوباره ازدواج نماید؛) در صورتی که امید داشته باشند که حدود الهی را محترم میشمرند. اینها حدود الهی است که (خدا) آن را برای گروهی که آگاهند، بیان می‌نماید. ﴾230﴿و هنگامی که زنان را طلاق دادید، و به آخرین روزهای «عدّه» رسیدند، یا به طرز صحیحی آنها را نگاه دارید (و آشتی کنید)، و یا به طرز پسندیده‌ای آنها را رها سازید! و هیچ‌گاه به خاطر زیان رساندن و تعدّی کردن، آنها را نگاه ندارید! و کسی که چنین کند، به خویشتن ستم کرده است. (و با این اعمال، و سوء استفاده از قوانین الهی،) آیات خدا را به استهزا نگیرید! و به یاد بیاورید نعمت خدا را بر خود، و کتاب آسمانی و علم و دانشی که بر شما نازل کرده، و شما را با آن، پند می‌دهد! و از خدا بپرهیزید! و بدانید خداوند از هر چیزی آگاه است (و از نیات کسانی که از قوانین او، سوء استفاده می‌کنند، با خبر است)! ﴾231﴿و هنگامی که زنان را طلاق دادید و عدّه خود را به پایان رساندند، مانع آنها نشوید که با همسران (سابق) خویش، ازدواج کنند! اگر در میان آنان، به طرز پسندیده‌ای تراضی برقرار گردد. این دستوری است که تنها افرادی از شما، که ایمان به خدا و روز قیامت دارند، از آن، پند می‌گیرند (و به آن، عمل می‌کنند). این (دستور)، برای رشد (خانواده‌های) شما مؤثرتر، و برای شستن آلودگیها مفیدتر است؛ و خدا می‌داند و شما نمی‌دانید. ﴾232﴿