قرآن کریم (با فونت خوانا)



وَاِذْ نَتَقْنَا الْجَبَلَ فَوْقَهُمْ كَاَنَّهُۥ ظُلَّةٌ وَظَنُّوٓا اَنَّهُۥ واٰقِعٌ بِهِمْ خُذُوا مآٰ ءاٰتَیْناٰكُمْ بِقُوَّةٍ وَاذْكُرُوا ماٰ فٖیهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ۝١٧١۝وَاِذْ اَخَذَ رَبُّكَ مِنْ بَنٖیٓ ءاٰدَمَ مِنْ ظُهُورِهِمْ ذُرِّیَّتَهُمْ وَاَشْهَدَهُمْ عَلٰٓی اَنْفُسِهِمْ اَلَسْتُ بِرَبِّكُمْۖ قاٰلُوا بَلٰی شَهِدْنآٰۚ اَنْ تَقُولُوا یَوْمَ الْقِیاٰمَةِ اِنّاٰ كُنّاٰ عَنْ هٰذاٰ غاٰفِلٖینَ۝١٧٢۝اَوْ تَقُولُوٓا اِنَّمآٰ اَشْرَكَ ءاٰبآٰؤُناٰ مِنْ قَبْلُ وَكُنّاٰ ذُرِّیَّةً مِنْ بَعْدِهِمْۖ اَفَتُهْلِكُناٰ بِماٰ فَعَلَ الْمُبْطِلُونَ۝١٧٣۝وَكَذٰلِكَ نُفَصِّلُ الْءاٰیاٰتِ وَلَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ۝١٧٤۝وَاتْلُ عَلَیْهِمْ نَبَاَ الَّذٖیٓ ءاٰتَیْناٰهُ ءاٰیاٰتِناٰ فَانْسَلَخَ مِنْهاٰ فَاَتْبَعَهُ الشَّیْطاٰنُ فَكاٰنَ مِنَ الْغاٰوٖینَ۝١٧٥۝وَلَوْ شِئْناٰ لَرَفَعْناٰهُ بِهاٰ وَلٰكِنَّهُۥٓ اَخْلَدَ اِلَی الْاَرْضِ وَاتَّبَعَ هَوٰىهُۚ فَمَثَلُهُۥ كَمَثَلِ الْكَلْبِ اِنْ تَحْمِلْ عَلَیْهِ یَلْهَثْ اَوْ تَتْرُكْهُ یَلْهَثْۚ ذٰلِكَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذٖینَ كَذَّبُوا بِأٰیاٰتِناٰۚ فَاقْصُصِ الْقَصَصَ لَعَلَّهُمْ یَتَفَكَّرُونَ۝١٧٦۝سآٰءَ مَثَلًا الْقَوْمُ الَّذٖینَ كَذَّبُوا بِأٰیاٰتِناٰ وَاَنْفُسَهُمْ كاٰنُوا یَظْلِمُونَ۝١٧٧۝مَنْ یَهْدِ اللّٰهُ فَهُوَ الْمُهْتَدٖیۖ وَمَنْ یُضْلِلْ فَاُولٰٓئِكَ هُمُ الْخاٰسِرُونَ۝١٧٨۝وَلَقَدْ ذَرَأْناٰ لِجَهَنَّمَ كَثٖیرًا مِنَ الْجِنِّ وَالْاِنْسِۖ لَهُمْ قُلُوبٌ لاٰ یَفْقَهُونَ بِهاٰ وَلَهُمْ اَعْیُنٌ لاٰ یُبْصِرُونَ بِهاٰ وَلَهُمْ ءاٰذاٰنٌ لاٰ یَسْمَعُونَ بِهآٰۚ اُولٰٓئِكَ كَالْاَنْعاٰمِ بَلْ هُمْ اَضَلُّۚ اُولٰٓئِكَ هُمُ الْغاٰفِلُونَ۝١٧٩۝وَلِلّٰهِ الْاَسْمآٰءُ الْحُسْنٰی فَادْعُوهُ بِهاٰۖ وَذَرُوا الَّذٖینَ یُلْحِدُونَ فٖیٓ اَسْمآٰئِهٖۚ سَیُجْزَوْنَ ماٰ كاٰنُوا یَعْمَلُونَ۝١٨٠۝وَمِمَّنْ خَلَقْنآٰ اُمَّةٌ یَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَبِهٖ یَعْدِلُونَ۝١٨١۝وَالَّذٖینَ كَذَّبُوا بِأٰیاٰتِناٰ سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَیْثُ لاٰ یَعْلَمُونَ۝١٨٢۝وَاُمْلٖی لَهُمْۚ اِنَّ كَیْدٖی مَتٖینٌ۝١٨٣۝اَوَلَمْ یَتَفَكَّرُواۗ ماٰ بِصاٰحِبِهِمْ مِنْ جِنَّةٍۚ اِنْ هُوَ اِلّاٰ نَذٖیرٌ مُبٖینٌ۝١٨٤۝اَوَلَمْ یَنْظُرُوا فٖی مَلَكُوتِ السَّمٰواٰتِ وَالْاَرْضِ وَماٰ خَلَقَ اللّٰهُ مِنْ شَیْءٍ وَاَنْ عَسٰٓی اَنْ یَكُونَ قَدِ اقْتَرَبَ اَجَلُهُمْۖ فَبِاَیِّ حَدٖیثٍ بَعْدَهُۥ یُؤْمِنُونَ۝١٨٥۝مَنْ یُضْلِلِ اللّٰهُ فَلاٰ هاٰدِیَ لَهُۥۚ وَیَذَرُهُمْ فٖی طُغْیاٰنِهِمْ یَعْمَهُونَ۝١٨٦۝یَسْئَلُونَكَ عَنِ السّاٰعَةِ اَیّاٰنَ مُرْسٰىهاٰۖ قُلْ اِنَّماٰ عِلْمُهاٰ عِنْدَ رَبّٖیۖ لاٰ یُجَلّٖیهاٰ لِوَقْتِهآٰ اِلّاٰ هُوَۚ ثَقُلَتْ فِی السَّمٰواٰتِ وَالْاَرْضِۚ لاٰ تَأْتٖیكُمْ اِلّاٰ بَغْتَةًۗ یَسْئَلُونَكَ كَاَنَّكَ حَفِیٌّ عَنْهاٰۖ قُلْ اِنَّماٰ عِلْمُهاٰ عِنْدَ اللّٰهِ وَلٰكِنَّ اَكْثَرَ النّاٰسِ لاٰ یَعْلَمُونَ۝١٨٧۝قُلْ لآٰ اَمْلِكُ لِنَفْسٖی نَفْعًا وَلاٰ ضَرًّا اِلّاٰ ماٰ شآٰءَ اللّٰهُۚ وَلَوْ كُنْتُ اَعْلَمُ الْغَیْبَ لَاسْتَكْثَرْتُ مِنَ الْخَیْرِ وَماٰ مَسَّنِیَ السُّوٓءُۚ اِنْ اَنَا اِلّاٰ نَذٖیرٌ وَبَشٖیرٌ لِقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ۝١٨٨۝هُوَ الَّذٖی خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ واٰحِدَةٍ وَجَعَلَ مِنْهاٰ زَوْجَهاٰ لِیَسْكُنَ اِلَیْهاٰۖ فَلَمّاٰ تَغَشّٰىهاٰ حَمَلَتْ حَمْلًا خَفٖیفًا فَمَرَّتْ بِهٖۖ فَلَمّآٰ اَثْقَلَتْ دَعَوَا اللّٰهَ رَبَّهُماٰ لَئِنْ ءاٰتَیْتَناٰ صاٰلِحًا لَنَكُونَنَّ مِنَ الشّاٰكِرٖینَ۝١٨٩۝فَلَمّآٰ ءاٰتٰىهُماٰ صاٰلِحًا جَعَلاٰ لَهُۥ شُرَكآٰءَ فٖیمآٰ ءاٰتٰىهُماٰۚ فَتَعاٰلَی اللّٰهُ عَمّاٰ یُشْرِكُونَ۝١٩٠۝اَیُشْرِكُونَ ماٰ لاٰ یَخْلُقُ شَیْئًا وَهُمْ یُخْلَقُونَ۝١٩١۝وَلاٰ یَسْتَطٖیعُونَ لَهُمْ نَصْرًا وَلآٰ اَنْفُسَهُمْ یَنْصُرُونَ۝١٩٢۝وَاِنْ تَدْعُوهُمْ اِلَی الْهُدٰی لاٰ یَتَّبِعُوكُمْۚ سَوآٰءٌ عَلَیْكُمْ اَدَعَوْتُمُوهُمْ اَمْ اَنْتُمْ صاٰمِتُونَ۝١٩٣۝اِنَّ الَّذٖینَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللّٰهِ عِباٰدٌ اَمْثاٰلُكُمْۖ فَادْعُوهُمْ فَلْیَسْتَجٖیبُوا لَكُمْ اِنْ كُنْتُمْ صاٰدِقٖینَ۝١٩٤۝اَلَهُمْ اَرْجُلٌ یَمْشُونَ بِهآٰۖ اَمْ لَهُمْ اَیْدٍ یَبْطِشُونَ بِهآٰۖ اَمْ لَهُمْ اَعْیُنٌ یُبْصِرُونَ بِهآٰۖ اَمْ لَهُمْ ءاٰذاٰنٌ یَسْمَعُونَ بِهاٰۗ قُلِ ادْعُوا شُرَكآٰءَكُمْ ثُمَّ كٖیدُونِ فَلاٰ تُنْظِرُونِ۝١٩٥۝اِنَّ وَلِیِّیَ اللّٰهُ الَّذٖی نَزَّلَ الْكِتاٰبَۖ وَهُوَ یَتَوَلَّی الصّاٰلِحٖینَ۝١٩٦۝وَالَّذٖینَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِهٖ لاٰ یَسْتَطٖیعُونَ نَصْرَكُمْ وَلآٰ اَنْفُسَهُمْ یَنْصُرُونَ۝١٩٧۝وَاِنْ تَدْعُوهُمْ اِلَی الْهُدٰی لاٰ یَسْمَعُواۖ وَتَرٰىهُمْ یَنْظُرُونَ اِلَیْكَ وَهُمْ لاٰ یُبْصِرُونَ۝١٩٨۝خُذِ الْعَفْوَ وَأْمُرْ بِالْعُرْفِ وَاَعْرِضْ عَنِ الْجاٰهِلٖینَ۝١٩٩۝وَاِمّاٰ یَنْزَغَنَّكَ مِنَ الشَّیْطاٰنِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللّٰهِۚ اِنَّهُۥ سَمٖیعٌ عَلٖیمٌ۝٢٠٠۝اِنَّ الَّذٖینَ اتَّقَوْا اِذاٰ مَسَّهُمْ طآٰئِفٌ مِنَ الشَّیْطاٰنِ تَذَكَّرُوا فَاِذاٰ هُمْ مُبْصِرُونَ۝٢٠١۝وَاِخْواٰنُهُمْ یَمُدُّونَهُمْ فِی الْغَیِّ ثُمَّ لاٰ یُقْصِرُونَ۝٢٠٢۝وَاِذاٰ لَمْ تَأْتِهِمْ بأٰیَةٍ قاٰلُوا لَوْلَا اجْتَبَیْتَهاٰۚ قُلْ اِنَّمآٰ اَتَّبِعُ ماٰ یُوحٰٓی اِلَیَّ مِنْ رَبّٖیۚ هٰذاٰ بَصآٰئِرُ مِنْ رَبِّكُمْ وَهُدًی وَرَحْمَةٌ لِقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ۝٢٠٣۝وَاِذاٰ قُرِیَٔ الْقُرْءاٰنُ فَاسْتَمِعُوا لَهُۥ وَاَنْصِتُوا لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ۝٢٠٤۝وَاذْكُرْ رَبَّكَ فٖی نَفْسِكَ تَضَرُّعًا وَخٖیفَةً وَدُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَالْءاٰصاٰلِ وَلاٰ تَكُنْ مِنَ الْغاٰفِلٖینَ۝٢٠٥۝اِنَّ الَّذٖینَ عِنْدَ رَبِّكَ لاٰ یَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِباٰدَتِهٖ وَیُسَبِّحُونَهُۥ وَلَهُۥ یَسْجُدُونَ ۩۝٢٠٦۝

 و (نیز به خاطر بیاور) هنگامی که کوه را همچون سایبانی بر فراز آنها بلند کردیم، آنچنان که گمان کردند بر آنان فرود می‌آمد؛ (و در همین حال، از آنها پیمان گرفتیم و گفتیم:) آنچه را (از احکام و دستورها) به شما داده‌ایم، با قوّت (و جدیت) بگیرید! و آنچه در آن است، به یاد داشته باشید، (و عمل کنید،) تا پرهیزگار شوید! ﴾171﴿و (به خاطر بیاور) زمانی را که پروردگارت از پشت و صلب فرزندان آدم، ذریه آنها را برگرفت؛ و آنها را گواه بر خویشتن ساخت؛ (و فرمود:) «آیا من پروردگار شما نیستم؟» گفتند: «آری، گواهی می‌دهیم!» (چنین کرد مبادا) روز رستاخیز بگویید: «ما از این، غافل بودیم؛ (و از پیمان فطری توحید بی‌خبر ماندیم)»! ﴾172﴿یا بگویید: «پدرانمان پیش از ما مشرک بودند، ما هم فرزندانی بعد از آنها بودیم؛ (و چاره‌ای جز پیروی از آنان نداشتیم؛) آیا ما را به آنچه باطل‌گرایان انجام دادند مجازات می‌کنی؟!» ﴾173﴿این گونه، آیات را توضیح می‌دهیم؛ و شاید به سوی حق بازگردند (و بدانند ندای توحید در درون جانشان، از روز نخست بوده است)! ﴾174﴿و بر آنها بخوان سرگذشت آن کس را که آیات خود را به او دادیم؛ ولی (سرانجام) خود را از آن تهی ساخت و شیطان در پی او افتاد، و از گمراهان شد! ﴾175﴿و اگر می‌خواستیم، (مقام) او را با این آیات (و علوم و دانشها) بالا می‌بردیم؛ (اما اجبار، بر خلاف سنت ماست؛ پس او را به حال خود رها کردیم) و او به پستی گرایید، و از هوای نفس پیروی کرد! مثل او همچون سگ (هار) است که اگر به او حمله کنی، دهانش را باز، و زبانش را برون می‌آورد، و اگر او را به حال خود واگذاری، باز همین کار را می‌کند؛ (گویی چنان تشنه دنیاپرستی است که هرگز سیراب نمی‌شود! (این مثل گروهی است که آیات ما را تکذیب کردند؛ این داستانها را (برای آنها) بازگو کن، شاید بیندیشند (و بیدار شوند)! ﴾176﴿چه بد مثلی دارند گروهی که آیات ما را تکذیب کردند؛ و آنها تنها به خودشان ستم می‌نمودند! ﴾177﴿آن کس را که خدا هدایت کند، هدایت یافته (واقعی) اوست؛ و کسانی را که (بخاطر اعمالشان) گمراه سازد، زیانکاران (واقعی) آنها هستند! ﴾178﴿به یقین، گروه بسیاری از جن و انس را برای دوزخ آفریدیم؛ آنها دلها [= عقلها] یی دارند که با آن (اندیشه نمی‌کنند، و) نمی‌فهمند؛ و چشمانی که با آن نمی‌بینند؛ و گوشهایی که با آن نمی‌شنوند؛ آنها همچون چهارپایانند؛ بلکه گمراهتر! اینان همان غافلانند (چرا که با داشتن همه‌گونه امکانات هدایت، باز هم گمراهند)! ﴾179﴿و برای خدا، نامهای نیک است؛ خدا را به آن (نامها) بخوانید! و کسانی را که در اسماء خدا تحریف می‌کنند (و بر غیر او می‌نهند، و شریک برایش قائل می‌شوند)، رها سازید! آنها بزودی جزای اعمالی را که انجام می‌دادند، می‌بینند! ﴾180﴿و از آنها که آفریدیم، گروهی بحق هدایت می‌کنند، و بحق اجرای عدالت می‌نمایند. ﴾181﴿و آنها که آیات ما را تکذیب کردند، به تدریج از جائی که نمی‌دانند، گرفتار مجازاتشان خواهیم کرد. ﴾182﴿و به آنها مهلت می‌دهم (تا مجازاتشان دردناکتر باشد)؛ زیرا طرح و نقشه من، قوی (و حساب شده) است. (و هیچ کس را قدرت فرار از آن نیست.) ﴾183﴿آیا فکر نکردند که همنشین آنها [= پیامبر] هیچ‌گونه (اثری از) جنون ندارد؟! (پس چگونه چنین نسبت ناروایی به او می‌دهند؟!) او فقط بیم دهنده آشکاری است (که مردم را متوجه وظایفشان می‌سازد). ﴾184﴿آیا در حکومت و نظام آسمانها و زمین، و آنچه خدا آفریده است، (از روی دقت و عبرت) نظر نیفکندند؟! (و آیا در این نیز اندیشه نکردند که) شاید پایان زندگی آنها نزدیک شده باشد؟! (اگر به این کتاب آسمانی روشن ایمان نیاورند،) بعد از آن به کدام سخن ایمان خواهند آورد؟! ﴾185﴿هر کس را خداوند (به جرم اعمال زشتش) گمراه سازد، هدایت کننده‌ای ندارد؛ و آنها را در طغیان و سرکشی‌شان رها می‌سازد، تا سرگردان شوند! ﴾186﴿درباره قیامت از تو سؤال می‌کنند، کی فرامی‌رسد؟! بگو: «علمش فقط نزد پروردگار من است؛ و هیچ‌کس جز او (نمی‌تواند) وقت آن را آشکار سازد؛ (اما قیام قیامت، حتی) در آسمانها و زمین، سنگین (و بسیار پر اهمیت) است؛ و جز بطور ناگهانی، به سراغ شما نمی‌آید!» (باز) از تو سؤال می‌کنند، چنان که گویی تو از زمان وقوع آن باخبری! بگو: «علمش تنها نزد خداست؛ ولی بیشتر مردم نمی‌دانند.» ﴾187﴿بگو: «من مالک سود و زیان خویش نیستم، مگر آنچه را خدا بخواهد؛ (و از غیب و اسرار نهان نیز خبر ندارم، مگر آنچه خداوند اراده کند؛) و اگر از غیب باخبر بودم، سود فراوانی برای خود فراهم می‌کردم، و هیچ بدی (و زیانی) به من نمی‌رسید؛ من فقط بیم‌دهنده و بشارت‌دهنده‌ام برای گروهی که ایمان می‌آورند! (و آماده پذیرش حقند) ﴾188﴿او خدایی است که (همه) شما را از یک فرد آفرید؛ و همسرش را نیز از جنس او قرار داد، تا در کنار او بیاساید. سپس هنگامی که با او آمیزش کرد، حملی سبک برداشت، که با وجود آن، به کارهای خود ادامه می‌داد؛ و چون سنگین شد، هر دو از خداوند و پروردگار خود خواستند «اگر فرزند صالحی به ما دهی، از شاکران خواهیم بود!» ﴾189﴿اما هنگامی که خداوند فرزند صالحی به آنها داد، (موجودات دیگر را در این موهبت مؤثر دانستند؛ و) برای خدا، در این نعمت که به آنها بخشیده بود، همتایانی قائل شدند؛ خداوند برتر است از آنچه همتای او قرار می‌دهند! ﴾190﴿آیا موجوداتی را همتای او قرارمی‌دهند که چیزی را نمی‌آفرینند، و خودشان مخلوقند. ﴾191﴿و نمی‌توانند آنان را یاری کنند، و نه خودشان را یاری می‌دهند. ﴾192﴿و هرگاه آنها را به سوی هدایت دعوت کنید، از شما پیروی نمی‌کنند؛ و برای شما یکسان است چه آنها را دعوت کنید و چه خاموش باشید؟! ﴾193﴿آنهایی را که غیر از خدا می‌خوانید (و پرستش می‌کنید)، بندگانی همچون خود شما هستند؛ آنها را بخوانید، و اگر راست می‌گویید باید به شما پاسخ دهند (و تقاضایتان را برآورند)! ﴾194﴿آیا (آنها حداقل همانند خود شما) پاهایی دارند که با آن راه بروند؟! یا دستهایی دارند که با آن چیزی را بگیرند (و کاری انجام دهند)؟! یا چشمانی دارند که با آن ببینند؟! یا گوشهایی دارند که با آن بشنوند؟! (نه، هرگز، هیچ‌کدام،) بگو: «(اکنون که چنین است،) بتهای خویش را که شریک خدا قرار داده‌اید (بر ضد من) بخوانید، و برای من نقشه بکشید، و لحظه‌ای مهلت ندهید، (تا بدانید کاری از آنها ساخته نیست)! ﴾195﴿ولی و سرپرست من، خدایی است که این کتاب را نازل کرده؛ و او همه صالحان را سرپرستی می‌کند. ﴾196﴿و آنهایی را که جز او می‌خوانید، نمی‌توانند یاریتان کنند، و نه (حتی) خودشان را یاری دهند؛ ﴾197﴿و اگر آنها را به هدایت فرا خوانید، سخنانتان را نمی‌شنوند! و آنها را می‌بینی (که با چشمهای مصنوعیشان) به تو نگاه می‌کنند، اما در حقیقت نمی‌بینند!» ﴾198﴿(به هر حال) با آنها مدارا کن و عذرشان را بپذیر، و به نیکی‌ها دعوت نما، و از جاهلان روی بگردان (و با آنان ستیزه مکن)! ﴾199﴿و هرگاه وسوسه‌ای از شیطان به تو رسد، به خدا پناه بر؛ که او شنونده و داناست! ﴾200﴿پرهیزگاران هنگامی که گرفتار وسوسه‌های شیطان شوند، به یاد (خدا و پاداش و کیفر او) می‌افتند؛ و (در پرتو یاد او، راه حق را می‌بینند و) ناگهان بینا می‌گردند. ﴾201﴿و (ناپرهیزگاران را) برادرانشان (از شیاطین) پیوسته در گمراهی پیش می‌برند، و باز نمی‌ایستند! ﴾202﴿هنگامی که (در نزول وحی تاخیر افتد، و) آیه‌ای برای آنان نیاوری، می‌گویند: «چرا خودت (از پیش خود) آن را برنگزیدی؟!» بگو: «من تنها از چیزی پیروی می‌کنم که بر من وحی می‌شود؛ این وسیله بینایی از طرف پروردگارتان، و مایه هدایت و رحمت است برای جمعیّتی که ایمان می‌آورند. ﴾203﴿هنگامی که قرآن خوانده شود، گوش فرا دهید و خاموش باشید؛ شاید مشمول رحمت خدا شوید! ﴾204﴿پروردگارت را در دل خود، از روی تضرع و خوف، آهسته و آرام، صبحگاهان و شامگاهان، یاد کن؛ و از غافلان مباش! ﴾205﴿آنها که (در مقام قرب) نزد پروردگار تو هستند، (هیچ‌گاه) از عبادتش تکبر نمی‌ورزند، و او را تسبیح می‌گویند، و برایش سجده می‌کنند. ﴾206﴿