قرآن کریم (با فونت خوانا)



سُورَةُ النِّسآٰءِالمدنية176بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحٖیمِیآٰ اَیُّهَا النّاٰسُ اتَّقُوا رَبَّكُمُ الَّذٖی خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ واٰحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهاٰ زَوْجَهاٰ وَبَثَّ مِنْهُماٰ رِجاٰلًا كَثٖیرًا وَنِسآٰءًۚ وَاتَّقُوا اللّٰهَ الَّذٖی تَسآٰءَلُونَ بِهٖ وَالْاَرْحاٰمَۚ اِنَّ اللّٰهَ كاٰنَ عَلَیْكُمْ رَقٖیبًا۝١۝وَءاٰتُوا الْیَتاٰمٰٓی اَمْواٰلَهُمْۖ وَلاٰ تَتَبَدَّلُوا الْخَبٖیثَ بِالطَّیِّبِۖ وَلاٰ تَأْكُلُوٓا اَمْواٰلَهُمْ اِلٰٓی اَمْواٰلِكُمْۚ اِنَّهُۥ كاٰنَ حُوبًا كَبٖیرًا۝٢۝وَاِنْ خِفْتُمْ اَلّاٰ تُقْسِطُوا فِی الْیَتاٰمٰی فَانْكِحُوا ماٰ طاٰبَ لَكُمْ مِنَ النِّسآٰءِ مَثْنٰی وَثُلاٰثَ وَرُباٰعَۖ فَاِنْ خِفْتُمْ اَلّاٰ تَعْدِلُوا فَواٰحِدَةً اَوْ ماٰ مَلَكَتْ اَیْماٰنُكُمْۚ ذٰلِكَ اَدْنٰٓی اَلّاٰ تَعُولُوا۝٣۝وَءاٰتُوا النِّسآٰءَ صَدُقاٰتِهِنَّ نِحْلَةًۚ فَاِنْ طِبْنَ لَكُمْ عَنْ شَیْءٍ مِنْهُ نَفْسًا فَكُلُوهُ هَنٖیٓئًا مَرٖیٓئًا۝٤۝وَلاٰ تُؤْتُوا السُّفَهآٰءَ اَمْواٰلَكُمُ الَّتٖی جَعَلَ اللّٰهُ لَكُمْ قِیاٰمًا وَارْزُقُوهُمْ فٖیهاٰ وَاكْسُوهُمْ وَقُولُوا لَهُمْ قَوْلًا مَعْرُوفًا۝٥۝وَابْتَلُوا الْیَتاٰمٰی حَتّٰٓی اِذاٰ بَلَغُوا النِّكاٰحَ فَاِنْ ءاٰنَسْتُمْ مِنْهُمْ رُشْدًا فَادْفَعُوٓا اِلَیْهِمْ اَمْواٰلَهُمْۖ وَلاٰ تَأْكُلُوهآٰ اِسْراٰفًا وَبِداٰرًا اَنْ یَكْبَرُواۚ وَمَنْ كاٰنَ غَنِیًّا فَلْیَسْتَعْفِفْۖ وَمَنْ كاٰنَ فَقٖیرًا فَلْیَأْكُلْ بِالْمَعْرُوفِۚ فَاِذاٰ دَفَعْتُمْ اِلَیْهِمْ اَمْواٰلَهُمْ فَاَشْهِدُوا عَلَیْهِمْۚ وَكَفٰی بِاللّٰهِ حَسٖیبًا۝٦۝لِلرِّجاٰلِ نَصٖیبٌ مِمّاٰ تَرَكَ الْواٰلِداٰنِ وَالْاَقْرَبُونَ وَلِلنِّسآٰءِ نَصٖیبٌ مِمّاٰ تَرَكَ الْواٰلِداٰنِ وَالْاَقْرَبُونَ مِمّاٰ قَلَّ مِنْهُ اَوْ كَثُرَۚ نَصٖیبًا مَفْرُوضًا۝٧۝وَاِذاٰ حَضَرَ الْقِسْمَةَ اُولُوا الْقُرْبٰی وَالْیَتاٰمٰی وَالْمَساٰكٖینُ فَارْزُقُوهُمْ مِنْهُ وَقُولُوا لَهُمْ قَوْلًا مَعْرُوفًا۝٨۝وَلْیَخْشَ الَّذٖینَ لَوْ تَرَكُوا مِنْ خَلْفِهِمْ ذُرِّیَّةً ضِعاٰفًا خاٰفُوا عَلَیْهِمْ فَلْیَتَّقُوا اللّٰهَ وَلْیَقُولُوا قَوْلًا سَدٖیدًا۝٩۝اِنَّ الَّذٖینَ یَأْكُلُونَ اَمْواٰلَ الْیَتاٰمٰی ظُلْمًا اِنَّماٰ یَأْكُلُونَ فٖی بُطُونِهِمْ ناٰرًاۖ وَسَیَصْلَوْنَ سَعٖیرًا۝١٠۝یُوصٖیكُمُ اللّٰهُ فٖیٓ اَوْلاٰدِكُمْۖ لِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الْاُنْثَیَیْنِۚ فَاِنْ كُنَّ نِسآٰءً فَوْقَ اثْنَتَیْنِ فَلَهُنَّ ثُلُثاٰ ماٰ تَرَكَۖ وَاِنْ كاٰنَتْ واٰحِدَةً فَلَهَا النِّصْفُۚ وَلِاَبَوَیْهِ لِكُلِّ واٰحِدٍ مِنْهُمَا السُّدُسُ مِمّاٰ تَرَكَ اِنْ كاٰنَ لَهُۥ وَلَدٌۚ فَاِنْ لَمْ یَكُنْ لَهُۥ وَلَدٌ وَوَرِثَهُۥٓ اَبَواٰهُ فَلِاُمِّهِ الثُّلُثُۚ فَاِنْ كاٰنَ لَهُۥٓ اِخْوَةٌ فَلِاُمِّهِ السُّدُسُۚ مِنْ بَعْدِ وَصِیَّةٍ یُوصٖی بِهآٰ اَوْ دَیْنٍۗ ءاٰبآٰؤُكُمْ وَاَبْنآٰؤُكُمْ لاٰ تَدْرُونَ اَیُّهُمْ اَقْرَبُ لَكُمْ نَفْعًاۚ فَرٖیضَةً مِنَ اللّٰهِۗ اِنَّ اللّٰهَ كاٰنَ عَلٖیمًا حَكٖیمًا۝١١۝وَلَكُمْ نِصْفُ ماٰ تَرَكَ اَزْواٰجُكُمْ اِنْ لَمْ یَكُنْ لَهُنَّ وَلَدٌۚ فَاِنْ كاٰنَ لَهُنَّ وَلَدٌ فَلَكُمُ الرُّبُعُ مِمّاٰ تَرَكْنَۚ مِنْ بَعْدِ وَصِیَّةٍ یُوصٖینَ بِهآٰ اَوْ دَیْنٍۚ وَلَهُنَّ الرُّبُعُ مِمّاٰ تَرَكْتُمْ اِنْ لَمْ یَكُنْ لَكُمْ وَلَدٌۚ فَاِنْ كاٰنَ لَكُمْ وَلَدٌ فَلَهُنَّ الثُّمُنُ مِمّاٰ تَرَكْتُمْۚ مِنْ بَعْدِ وَصِیَّةٍ تُوصُونَ بِهآٰ اَوْ دَیْنٍۗ وَاِنْ كاٰنَ رَجُلٌ یُورَثُ كَلاٰلَةً اَوِ امْرَاَةٌ وَلَهُۥٓ اَخٌ اَوْ اُخْتٌ فَلِكُلِّ واٰحِدٍ مِنْهُمَا السُّدُسُۚ فَاِنْ كاٰنُوٓا اَكْثَرَ مِنْ ذٰلِكَ فَهُمْ شُرَكآٰءُ فِی الثُّلُثِۚ مِنْ بَعْدِ وَصِیَّةٍ یُوصٰی بِهآٰ اَوْ دَیْنٍ غَیْرَ مُضآٰرٍّۚ وَصِیَّةً مِنَ اللّٰهِۗ وَاللّٰهُ عَلٖیمٌ حَلٖیمٌ۝١٢۝تِلْكَ حُدُودُ اللّٰهِۚ وَمَنْ یُطِعِ اللّٰهَ وَرَسُولَهُۥ یُدْخِلْهُ جَنّاٰتٍ تَجْرٖی مِنْ تَحْتِهَا الْاَنْهاٰرُ خاٰلِدٖینَ فٖیهاٰۚ وَذٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظٖیمُ۝١٣۝وَمَنْ یَعْصِ اللّٰهَ وَرَسُولَهُۥ وَیَتَعَدَّ حُدُودَهُۥ یُدْخِلْهُ ناٰرًا خاٰلِدًا فٖیهاٰ وَلَهُۥ عَذاٰبٌ مُهٖینٌ۝١٤۝وَاللّاٰتٖی یَأْتٖینَ الْفاٰحِشَةَ مِنْ نِسآٰئِكُمْ فَاسْتَشْهِدُوا عَلَیْهِنَّ اَرْبَعَةً مِنْكُمْۖ فَاِنْ شَهِدُوا فَاَمْسِكُوهُنَّ فِی الْبُیُوتِ حَتّٰی یَتَوَفّٰىهُنَّ الْمَوْتُ اَوْ یَجْعَلَ اللّٰهُ لَهُنَّ سَبٖیلًا۝١٥۝وَالَّذاٰنِ یَأْتِیاٰنِهاٰ مِنْكُمْ فَـأٰذُوهُماٰۖ فَاِنْ تاٰباٰ وَاَصْلَحاٰ فَاَعْرِضُوا عَنْهُمآٰۗ اِنَّ اللّٰهَ كاٰنَ تَوّاٰبًا رَحٖیمًا۝١٦۝اِنَّمَا التَّوْبَةُ عَلَی اللّٰهِ لِلَّذٖینَ یَعْمَلُونَ السُّوٓءَ بِجَهاٰلَةٍ ثُمَّ یَتُوبُونَ مِنْ قَرٖیبٍ فَاُولٰٓئِكَ یَتُوبُ اللّٰهُ عَلَیْهِمْۗ وَكاٰنَ اللّٰهُ عَلٖیمًا حَكٖیمًا۝١٧۝وَلَیْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذٖینَ یَعْمَلُونَ السَّیِّئاٰتِ حَتّٰٓی اِذاٰ حَضَرَ اَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قاٰلَ اِنّٖی تُبْتُ الْءاٰنَ وَلَا الَّذٖینَ یَمُوتُونَ وَهُمْ كُفّاٰرٌۚ اُولٰٓئِكَ اَعْتَدْناٰ لَهُمْ عَذاٰبًا اَلٖیمًا۝١٨۝یآٰ اَیُّهَا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا لاٰ یَحِلُّ لَكُمْ اَنْ تَرِثُوا النِّسآٰءَ كَرْهًاۖ وَلاٰ تَعْضُلُوهُنَّ لِتَذْهَبُوا بِبَعْضِ مآٰ ءاٰتَیْتُمُوهُنَّ اِلّآٰ اَنْ یَأْتٖینَ بِفاٰحِشَةٍ مُبَیِّنَةٍۚ وَعاٰشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِۚ فَاِنْ كَرِهْتُمُوهُنَّ فَعَسٰٓی اَنْ تَكْرَهُوا شَیْئًا وَیَجْعَلَ اللّٰهُ فٖیهِ خَیْرًا كَثٖیرًا۝١٩۝وَاِنْ اَرَدْتُمُ اسْتِبْداٰلَ زَوْجٍ مَكاٰنَ زَوْجٍ وَءاٰتَیْتُمْ اِحْدٰىهُنَّ قِنْطاٰرًا فَلاٰ تَأْخُذُوا مِنْهُ شَیْئًاۚ اَتَأْخُذُونَهُۥ بُهْتاٰنًا وَاِثْمًا مُبٖینًا۝٢٠۝وَكَیْفَ تَأْخُذُونَهُۥ وَقَدْ اَفْضٰی بَعْضُكُمْ اِلٰی بَعْضٍ وَاَخَذْنَ مِنْكُمْ مٖیثاٰقًا غَلٖیظًا۝٢١۝وَلاٰ تَنْكِحُوا ماٰ نَكَحَ ءاٰبآٰؤُكُمْ مِنَ النِّسآٰءِ اِلّاٰ ماٰ قَدْ سَلَفَۚ اِنَّهُۥ كاٰنَ فاٰحِشَةً وَمَقْتًا وَسآٰءَ سَبٖیلًا۝٢٢۝حُرِّمَتْ عَلَیْكُمْ اُمَّهاٰتُكُمْ وَبَناٰتُكُمْ وَاَخَواٰتُكُمْ وَعَمّاٰتُكُمْ وَخاٰلاٰتُكُمْ وَبَناٰتُ الْاَخِ وَبَناٰتُ الْاُخْتِ وَاُمَّهاٰتُكُمُ اللّاٰتٖیٓ اَرْضَعْنَكُمْ وَاَخَواٰتُكُمْ مِنَ الرَّضاٰعَةِ وَاُمَّهاٰتُ نِسآٰئِكُمْ وَرَبآٰئِبُكُمُ اللّاٰتٖی فٖی حُجُورِكُمْ مِنْ نِسآٰئِكُمُ اللّاٰتٖی دَخَلْتُمْ بِهِنَّ فَاِنْ لَمْ تَكُونُوا دَخَلْتُمْ بِهِنَّ فَلاٰ جُناٰحَ عَلَیْكُمْ وَحَلآٰئِلُ اَبْنآٰئِكُمُ الَّذٖینَ مِنْ اَصْلاٰبِكُمْ وَاَنْ تَجْمَعُوا بَیْنَ الْاُخْتَیْنِ اِلّاٰ ماٰ قَدْ سَلَفَۗ اِنَّ اللّٰهَ كاٰنَ غَفُورًا رَحٖیمًا۝٢٣۝

سوره نساءمدنی176به نام خداوند بخشنده بخشایشگر ای مردم! از (مخالفت) پروردگارتان بپرهیزید! همان کسی که همه شما را از یک انسان آفرید؛ و همسر او را (نیز) از جنس او خلق کرد؛ و از آن دو، مردان و زنان فراوانی (در روی زمین) منتشر ساخت. و از خدایی بپرهیزید که (همگی به عظمت او معترفید؛ و) هنگامی که چیزی از یکدیگر می‌خواهید، نام او را می‌برید! (و نیز) (از قطع رابطه با) خویشاوندان خود، پرهیز کنید! زیرا خداوند، مراقب شماست. ﴾1﴿و اموال یتیمان را (هنگامی که به حد رشد رسیدند) به آنها بدهید! و اموال بد (خود) را، با اموال خوب (آنها) عوض نکنید! و اموال آنان را همراه اموال خودتان (با مخلوط کردن یا تبدیل نمودن) نخورید، زیرا این گناه بزرگی است! ﴾2﴿و اگر می‌ترسید که (بهنگام ازدواج با دختران یتیم،) عدالت را رعایت نکنید، (از ازدواج با آنان، چشم‌پوشی کنید و) با زنان پاک (دیگر) ازدواج نمائید، دو یا سه یا چهار همسر و اگر می‌ترسید عدالت را (درباره همسران متعدد) رعایت نکنید، تنها یک همسر بگیرید، و یا از زنانی که مالک آنهائید استفاده کنید، این کار، از ظلم و ستم بهتر جلوگیری می‌کند. ﴾3﴿و مهر زنان را (بطور کامل) بعنوان یک بدهی (یا عطیه،) به آنان بپردازید! (ولی) اگر آنها چیزی از آن را با رضایت خاطر به شما ببخشند، حلال و گوارا مصرف کنید! ﴾4﴿اموال خود را، که خداوند وسیله قوام زندگی شما قرار داده، به دست سفیهان نسپارید و از آن، به آنها روزی دهید! و لباس بر آنان بپوشانید و با آنها سخن شایسته بگویید! ﴾5﴿و یتیمان را چون به حد بلوغ برسند، بیازمایید! اگر در آنها رشد (کافی) یافتید، اموالشان را به آنها بدهید! و پیش از آنکه بزرگ شوند، اموالشان را از روی اسراف نخورید! هر کس که بی‌نیاز است، (از برداشت حق الزحمه) خودداری کند؛ و آن کس که نیازمند است، به طور شایسته (و مطابق زحمتی که می‌کشد،) از آن بخورد. و هنگامی که اموالشان را به آنها بازمی‌گردانید، شاهد بگیرید! اگر چه خداوند برای محاسبه کافی است. ﴾6﴿برای مردان، از آنچه پدر و مادر و خویشاوندان از خود بر جای می‌گذارند، سهمی است؛ و برای زنان نیز، از آنچه پدر و مادر و خویشاوندان می‌گذارند، سهمی؛ خواه آن مال، کم باشد یا زیاد؛ این سهمی است تعیین شده و پرداختنی. ﴾7﴿و اگر بهنگام تقسیم (ارث)، خویشاوندان (و طبقه‌ای که ارث نمی‌برند) و یتیمان و مستمندان، حضور داشته باشند، چیزی از آن اموال را به آنها بدهید! و با آنان به طور شایسته سخن بگویید! ﴾8﴿کسانی که اگر فرزندان ناتوانی از خود بیادگار بگذارند از آینده آنان می‌ترسند، باید (از ستم درباره یتیمان مردم) بترسند! از (مخالفت) خدا بپرهیزند، و سخنی استوار بگویند. ﴾9﴿کسانی که اموال یتیمان را به ظلم و ستم می‌خورند، (در حقیقت،) تنها آتش می‌خورند؛ و بزودی در شعله‌های آتش (دوزخ) می‌سوزند. ﴾10﴿خداوند در باره فرزندانتان به شما سفارش می‌کند که سهم (میراث) پسر، به اندازه سهم دو دختر باشد؛ و اگر فرزندان شما، (دو دختر و) بیش از دو دختر باشند، دو سوم میراث از آن آنهاست؛ و اگر یکی باشد، نیمی (از میراث،) از آن اوست. و برای هر یک از پدر و مادر او، یک ششم میراث است، اگر (میت) فرزندی داشته باشد؛ و اگر فرزندی نداشته باشد، و (تنها) پدر و مادر از او ارث برند، برای مادر او یک سوم است (و بقیه از آن پدر است)؛ و اگر او برادرانی داشته باشد، مادرش یک ششم می‌برد (و پنج ششم باقیمانده، برای پدر است). (همه اینها،) بعد از انجام وصیتی است که او کرده، و بعد از ادای دین است -شما نمی‌دانید پدران و مادران و فرزندانتان، کدامیک برای شما سودمندترند!- این فریضه الهی است؛ و خداوند، دانا و حکیم است. ﴾11﴿و برای شما، نصف میراث زنانتان است، اگر آنها فرزندی نداشته باشند؛ و اگر فرزندی داشته باشند، یک چهارم از آن شماست؛ پس از انجام وصیتی که کرده‌اند، و ادای دین (آنها). و برای زنان شما، یک چهارم میراث شماست، اگر فرزندی نداشته باشید؛ و اگر برای شما فرزندی باشد، یک هشتم از آن آنهاست؛ بعد از انجام وصیتی که کرده‌اید، و ادای دین. و اگر مردی بوده باشد که کلاله [= خواهر یا برادر] از او ارث می‌برد، یا زنی که برادر یا خواهری دارد، سهم هر کدام، یک ششم است (اگر برادران و خواهران مادری باشند)؛ و اگر بیش از یک نفر باشند، آنها در یک سوم شریکند؛ پس از انجام وصیتی که شده، و ادای دین؛ بشرط آنکه (از طریق وصیت و اقرار به دین،) به آنها ضرر نزند. این سفارش خداست؛ و خدا دانا و بردبار است. ﴾12﴿اینها مرزهای الهی است؛ و هر کس خدا و پیامبرش را اطاعت کند، (و قوانین او را محترم بشمرد،) خداوند وی را در باغهایی از بهشت وارد می‌کند که همواره، آب از زیر درختانش جاری است؛ جاودانه در آن می‌مانند؛ و این، پیروزی بزرگی است! ﴾13﴿و آن کس که نافرمانی خدا و پیامبرش را کند و از مرزهای او تجاوز نماید، او را در آتشی وارد می‌کند که جاودانه در آن خواهد ماند؛ و برای او مجازات خوارکننده‌ای است. ﴾14﴿و کسانی از زنان شما که مرتکب زنا شوند، چهار نفر از مسلمانان را بعنوان شاهد بر آنها بطلبید! اگر گواهی دادند، آنان [= زنان‌] را در خانه ها (ی خود) نگاه دارید تا مرگشان فرارسد؛ یا اینکه خداوند، راهی برای آنها قرار دهد. ﴾15﴿و از میان شما، آن مردان و زنانی که (همسر ندارند، و) مرتکب آن کار (زشت) می‌شوند، آنها را آزار دهید (و حد بر آنان جاری نمایید)! و اگر توبه کنند، و (خود را) اصلاح نمایند، (و به جبران گذشته بپردازند،) از آنها درگذرید! زیرا خداوند، توبه‌پذیر و مهربان است. ﴾16﴿پذیرش توبه از سوی خدا، تنها برای کسانی است که کار بدی را از روی جهالت انجام می‌دهند، سپس زود توبه می‌کنند. خداوند، توبه چنین اشخاصی را می‌پذیرد؛ و خدا دانا و حکیم است. ﴾17﴿برای کسانی که کارهای بد را انجام می‌دهند، و هنگامی که مرگ یکی از آنها فرا می‌رسد می‌گوید: «الان توبه کردم!» توبه نیست؛ و نه برای کسانی که در حال کفر از دنیا می‌روند؛ اینها کسانی هستند که عذاب دردناکی برایشان فراهم کرده‌ایم. ﴾18﴿ای کسانی که ایمان آورده‌اید! برای شما حلال نیست که از زنان، از روی اکراه (و ایجاد ناراحتی برای آنها،) ارث ببرید! و آنان را تحت فشار قرار ندهید که قسمتی از آنچه را به آنها داده‌اید (از مهر)، تملک کنید! مگر اینکه آنها عمل زشت آشکاری انجام دهند. و با آنان، بطور شایسته رفتار کنید! و اگر از آنها، (بجهتی) کراهت داشتید، (فوراً تصمیم به جدایی نگیرید!) چه بسا چیزی خوشایند شما نباشد، و خداوند خیر فراوانی در آن قرار می‌دهد! ﴾19﴿و اگر تصمیم گرفتید که همسر دیگری به جای همسر خود انتخاب کنید، و مال فراوانی (بعنوان مهر) به او پرداخته‌اید، چیزی از آن را پس نگیرید! آیا برای بازپس گرفتن مهر آنان، به تهمت و گناه آشکار متوسل می‌شوید؟! ﴾20﴿و چگونه آن را باز پس می‌گیرید، در حالی که شما با یکدیگر تماس و آمیزش کامل داشته‌اید؟ و (از این گذشته،) آنها (هنگام ازدواج،) از شما پیمان محکمی گرفته‌اند! ﴾21﴿با زنانی که پدران شما با آنها ازدواج کرده‌اند، هرگز ازدواج نکنید! مگر آنچه درگذشته (پیش از نزول این حکم) انجام شده است؛ زیرا این کار، عملی زشت و تنفرآور و راه نادرستی است. ﴾22﴿حرام شده است بر شما، مادرانتان، و دختران، و خواهران، و عمه‌ها، و خاله‌ها، و دختران برادر، و دختران خواهر شما، و مادرانی که شما را شیر داده‌اند، و خواهران رضاعی شما، و مادران همسرانتان، و دختران همسرتان که در دامان شما پرورش یافته‌اند از همسرانی که با آنها آمیزش جنسی داشته‌اید -و چنانچه با آنها آمیزش جنسی نداشته‌اید، (دختران آنها) برای شما مانعی ندارد- و (همچنین) همسرهای پسرانتان که از نسل شما هستند (-نه پسرخوانده‌ها-) و (نیز حرام است بر شما) جمع میان دو خواهر کنید؛ مگر آنچه در گذشته واقع شده؛ چرا که خداوند، آمرزنده و مهربان است. ﴾23﴿