سُورَةُ ۩٢١بَلِ
سوره إنفطارمکی19به نام خداوند بخشنده بخشایشگر آن زمان که آسمان [= کرات آسمانی] از هم شکافته شود، 1و آن زمان که ستارگان پراکنده شوند و فرو ریزند، 2و آن زمان که دریاها به هم پیوسته شود، 3و آن زمان که قبرها زیر و رو گردد (و مردگان خارج شوند)، 4(در آن زمان) هر کس میداند آنچه را از پیش فرستاده و آنچه را برای بعد گذاشته است. 5ای انسان! چه چیز تو را در برابر پروردگار کریمت مغرور ساخته است؟! 6همان خدایی که تو را آفرید و سامان داد و منظّم ساخت، 7و در هر صورتی که خواست تو را ترکیب نمود. 8(آری) آن گونه که شما میپندارید نیست؛ بلکه شما روز جزا را منکرید! 9و بیشک نگاهبانانی بر شما گمارده شده... 10والا مقام و نویسنده (اعمال نیک و بد شما)، 11که میدانند شما چه میکنید! 12به یقین نیکان در نعمتی فراوانند. 13و بدکاران در دوزخند، 14روز جزا وارد آن میشوند و میسوزند، 15و آنان هرگز از آن غایب و دور نیستند! 16تو چه میدانی روز جزا چیست؟! 17باز چه میدانی روز جزا چیست؟! 18روزی است که هیچ کس قادر بر انجام کاری به سود دیگری نیست، و همه امور در آن روز از آن خداست! 19سوره مطففينمکی36به نام خداوند بخشنده بخشایشگروای بر کمفروشان! 1آنان که وقتی برای خود پیمانه میکنند، حق خود را بطور کامل میگیرند؛ 2امّا هنگامی که میخواهند برای دیگران پیمانه یا وزن کنند، کم میگذارند! 3آیا آنها گمان نمیکنند که برانگیخته میشوند، 4در روزی بزرگ؛ 5روزی که مردم در پیشگاه پروردگار جهانیان میایستند. 6چنین نیست که آنها (درباره قیامت) میپندارند، به یقین نامه اعمال بدکاران در «سجّین» است! 7تو چه میدانی «سجّین» چیست؟ 8نامهای است رقم زده شده و سرنوشتی است حتمی! 9وای در آن روز بر تکذیبکنندگان! 10همانها که روز جزا را انکار میکنند. 11تنها کسی آن را انکار میکند که متجاوز و گنهکار است! 12(همان کسی که) وقتی آیات ما بر او خوانده میشود میگوید: «این افسانههای پیشینیان است!» 13چنین نیست که آنها میپندارند، بلکه اعمالشان چون زنگاری بر دلهایشان نشسته است! 14چنین نیست که میپندارند، بلکه آنها در آن روز از پروردگارشان محجوبند! 15سپس آنها به یقین وارد دوزخ میشوند! 16بعد به آنها گفته میشود: «این همان چیزی است که آن را انکار میکردید!» 17چنان نیست که آنها (درباره معاد) میپندارند، بلکه نامه اعمال نیکان در «علیّین» است! 18و تو چه میدانی «علیّین» چیست! 19نامهای است رقمخورده و سرنوشتی است قطعی، 20که مقربان شاهد آنند! 21مسلّماً نیکان در انواع نعمتاند: 22بر تختهای زیبای بهشتی تکیه کرده و (به زیباییهای بهشت) مینگرند! 23در چهرههایشان طراوت و نشاط نعمت را میبینی و میشناسی! 24آنها از شراب (طهور) زلال دستنخورده و سربستهای سیراب میشوند! 25مهری که بر آن نهاده شده از مشک است؛ و در این نعمتهای بهشتی راغبان باید بر یکدیگر پیشی گیرند! 26این شراب (طهور) آمیخته با «تسنیم» است، 27همان چشمهای که مقرّبان از آن مینوشند. 28بدکاران (در دنیا) پیوسته به مؤمنان میخندیدند، 29و هنگامی که از کنارشان میگذشتند آنان را با اشاره تمسخر میکردند، 30و چون به سوی خانواده خود بازمیگشتند مسرور و خندان بودند، 31و هنگامی که آنها را میدیدند میگفتند: «اینها گمراهانند!» 32در حالی که هرگز مأمور مراقبت و متکفّل آنان [= مؤمنان] نبودند! 33ولی امروز مؤمنان به کفار میخندند، 34در حالی که بر تختهای آراسته بهشتی نشسته و (به سرنوشت شوم آنها) مینگرند! 35آیا (با این حال) کافران پاداش اعمال خود را گرفتند؟! 36سوره إنشقاقمکی25به نام خداوند بخشنده بخشایشگردر آن هنگام که آسمان [= کرات آسمانی] شکافته شود، 1و تسلیم فرمان پروردگارش شود -و سزاوار است چنین باشد- 2و در آن هنگام که زمین گسترده شود، 3و آنچه در درون دارد بیرون افکنده و خالی شود، 4و تسلیم فرمان پروردگارش گردد -و شایسته است که چنین باشد- 5ای انسان! تو با تلاش و رنج بسوی پروردگارت میروی و او را ملاقات خواهی کرد! 6پس کسی که نامه اعمالش به دست راستش داده شود، 7بزودی حساب آسانی برای او میشود، 8و خوشحال به اهل و خانوادهاش بازمیگردد. 9و امّا کسی که نامه اعمالش به پشت سرش داده شود، 10بزودی فریاد میزند وای بر من که هلاک شدم! 11و در شعلههای سوزان آتش میسوزد. 12چرا که او در میان خانوادهاش پیوسته (از کفر و گناه خود) مسرور بود! 13او گمان میکرد هرگز بازگشت نمیکند! 14آری، پروردگارش نسبت به او بینا بود (و اعمالش را برای حساب ثبت کرد)! 15سوگند به شفق، 16و سوگند به شب و آنچه را جمعآوری میکند، 17و سوگند به ماه آنگاه که بَدر کامل میشود، 18که همه شما پیوسته از حالی به حال دیگر منتقل میشوید (تا به کمال برسید). 19پس چرا آنان ایمان نمیآورند؟! 20و هنگامی که قرآن بر آنها خوانده میشود سجده نمیکنند؟! 21بلکه کافران پیوسته آیات الهی را انکار میکنند! 22و خداوند آنچه را در دل پنهان میدارند بخوبی میداند! 23پس آنها را به عذابی دردناک بشارت ده! 24مگر کسانی که ایمان آورده و اعمال صالح انجام دادهاند، که برای آنان پاداشی است قطعنشدنی! 25سوره بروجمکی22به نام خداوند بخشنده بخشایشگرسوگند به آسمان که دارای برجهای بسیار است، 1و سوگند به آن روز موعود، 2و سوگند به «شاهد» و «مشهود»! [«شاهد»: پیامبر و گواهان اعمال، و «مشهود»: اعمال امّت است] 3مرگ بر شکنجهگران صاحب گودال (آتش)، 4آتشی عظیم و شعلهور! 5هنگامی که در کنار آن نشسته بودند، 6و آنچه را با مؤمنان انجام میدادند (با خونسردی و قساوت) تماشا میکردند! 7آنها هیچ ایرادی بر مؤمنان نداشتند جز اینکه به خداوند عزیز و حمید ایمان آورده بودند؛ 8همان کسی که حکومت آسمانها و زمین از آن اوست و خداوند بر همه چیز گواه است! 9کسانی که مردان و زنان باایمان را شکنجه دادند سپس توبه نکردند، برای آنها عذاب دوزخ و عذاب آتش سوزان است! 10و برای کسانی که ایمان آوردند و اعمال شایسته انجام دادند، باغهایی از بهشت است که نهرها زیر درختانش جاری است؛ و این نجات و پیروزی بزرگ است! 11گرفتن قهرآمیز و مجازات پروردگارت به یقین بسیار شدید است! 12اوست که آفرینش را آغاز میکند و بازمیگرداند، 13و او آمرزنده و دوستدار (مؤمنان) است، 14صاحب عرش و دارای مجد و عظمت است، 15و آنچه را میخواهد انجام میدهد! 16آیا داستان لشکرها به تو رسیده است، 17لشکریان فرعون و ثمود؟! 18ولی کافران پیوسته در تکذیب حقند، 19و خداوند به همه آنها احاطه دارد! 20(این آیات، سحر و دروغ نیست،) بلکه قرآن باعظمت است... 21که در لوح محفوظ جای دارد! 22سوره طارقمکی17به نام خداوند بخشنده بخشایشگرسوگند به آسمان و کوبنده شب! 1و تو نمیدانی کوبنده شب چیست! 2همان ستاره درخشان و شکافنده تاریکیهاست! 3(به این آیت بزرگ الهی سوگند) که هر کس مراقب و محافظی دارد! 4انسان باید بنگرد که از چه چیز آفریده شده است! 5از یک آب جهنده آفریده شده است، 6آبی که از میان پشت و سینهها خارج میشود! 7مسلّماً او [= خدائی که انسان را از چنین چیز پستی آفرید] میتواند او را بازگرداند! 8در آن روز که اسرار نهان (انسان) آشکار میشود، 9و برای او هیچ نیرو و یاوری نیست! 10سوگند به آسمان پرباران، 11و سوگند به زمین پرشکاف (که گیاهان از آن سر برمیآورند)، 12که این (قرآن) سخنی است که حقّ را از باطل جدا میکند، 13و هرگز شوخی نیست! 14آنها پیوسته حیله میکنند، 15و من هم در برابر آنها چاره میکنم! 16حال که چنین است کافران را (فقط) اندکی مهلت ده (تا سزای اعمالشان را ببینند)! 17
سوره
جزء
حزب