وَكَمْ مِنْ مَلَكٍ فِ۩٦٢سُورَةُ
و چه بسیار فرشتگان آسمانها که شفاعت آنها سودی نمی‌بخشد مگر پس از آنکه خدا برای هر کس بخواهد و راضی باشد اجازه (شفاعت) دهد! 26کسانی که به آخرت ایمان ندارند، فرشتگان را دختر (خدا) نامگذاری می‌کنند! 27آنها هرگز به این سخن دانشی ندارند، تنها از گمان بی‌پایه پیروی می‌کنند با اینکه «گمان» هرگز انسان را از حقّ بی‌نیاز نمی‌کند! 28حال که چنین است از کسی که از یاد ما روی می‌گرداند و جز زندگی مادی دنیا را نمی‌طلبد، اعراض کن! 29این آخرین حدّ آگاهی آنهاست؛ پروردگار تو کسانی را که از راه او گمراه شده‌اند بهتر می‌شناسد، و (همچنین) هدایت‌یافتگان را از همه بهتر می‌شناسد! 30و برای خداست آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است تا بدکاران را به کیفر کارهای بدشان برساند و نیکوکاران را در برابر اعمال نیکشان پاداش دهد! 31همانها که از گناهان بزرگ و اعمال زشت دوری می‌کنند، جز گناهان صغیره (که گاه آلوده آن می‌شوند)؛ آمرزش پروردگار تو گسترده است؛ او نسبت به شما از همه آگاهتر است از آن هنگام که شما را از زمین آفرید و در آن موقع که بصورت جنینهایی در شکم مادرانتان بودید؛ پس خودستایی نکنید، او پرهیزگاران را بهتر می‌شناسد! 32آیا دیدی آن کس را که (از اسلام -یا انفاق-) روی گردان شد؟! 33و کمی عطا کرد، و از بیشتر امساک نمود! 34آیا نزد او علم غیب است و می‌بیند (که دیگران می‌توانند گناهان او را بر دوش گیرند)؟! 35یا از آنچه در کتب موسی نازل گردیده با خبر نشده است؟! 36و در کتب ابراهیم، همان کسی که وظیفه خود را بطور کامل ادا کرد، 37که هیچ کس بار گناه دیگری را بر دوش نمی‌گیرد، 38و اینکه برای انسان بهره‌ای جز سعی و کوشش او نیست، 39و اینکه تلاش او بزودی دیده می‌شود، 40سپس به او جزای کافی داده خواهد شد! 41(و آیا از کتب پیشین انبیا به او نرسیده است) که همه امور به پروردگارت منتهی می‌گردد؟! 42و اینکه اوست که خنداند و گریاند، 43و اوست که میراند و زنده کرد، 44و اوست که دو زوج نر و مادّه را آفرید... 45از نطفه‌ای هنگامی که خارج می‌شود (و در رحم می‌ریزد)، 46و اینکه بر خداست ایجاد عالم دیگر (تا عدالت اجرا گردد)، 47و اینکه اوست که بی‌نیاز کرد و سرمایه باقی بخشید، 48و اینکه اوست پروردگار ستاره «شعرا»! 49(و آیا به انسان نرسیده است که در کتب انبیای پیشین آمده) که خداوند قوم «عاد نخستین» را هلاک کرد؟! 50و همچنین قوم «ثمود» را، و کسی از آنان را باقی نگذارد! 51و نیز قوم نوح را پیش از آنها، چرا که آنان از همه ظالمتر و طغیانگرتر بودند! 52و نیز شهرهای زیر و رو شده (قوم لوط) را فرو کوبید، 53سپس آنها را با عذاب سنگین پوشانید! 54(بگو:) در کدام یک از نعمتهای پروردگارت تردید داری؟! 55این (پیامبر) بیم‌دهنده‌ای از بیم‌دهندگان پیشین است! 56آنچه باید نزدیک شود، نزدیک شده است (و قیامت فرامی‌رسد)، 57و هیچ کس جز خدا نمی‌تواند سختیهای آن را برطرف سازد! 58آیا از این سخن تعجّب می‌کنید، 59و می‌خندید و نمی‌گریید، 60و پیوسته در غفلت و هوسرانی به سر می‌برید؟! 61حال که چنین است همه برای خدا سجده کنید و او را بپرستید! 62سوره قمرمکی55به نام خداوند بخشنده بخشایشگرقیامت نزدیک شد و ماه از هم شکافت! 1و هرگاه نشانه و معجزه‌ای را ببینند روی گردانده، می‌گویند: «این سحری مستمر است»! 2آنها (آیات خدا را) تکذیب کردند و از هوای نفسشان پیروی نمودند؛ و هر امری قرارگاهی دارد! 3به اندازه کافی برای بازداشتن از بدیها اخبار (انبیا و امّتهای پیشین) به آنان رسیده است! 4این آیات، حکمت بالغه الهی است؛ امّا انذارها (برای افراد لجوج) فایده نمی‌دهد! 5بنابر این از آنها روی بگردان، و روزی را به یاد آور که دعوت کننده الهی مردم را به امر وحشتناکی دعوت می‌کند (دعوت به حساب اعمال)! 6آنان در حالی که چشمهایشان از شدّت وحشت به زیر افتاده، همچون ملخهای پراکنده از قبرها خارج می‌شوند، 7در حالی که (بر اثر وحشت و اضطراب) بسوی این دعوت کننده گردن می‌کشند؛ کافران می‌گویند: «امروز روز سخت و دردناکی است!» 8پیش از آنها قوم نوح تکذیب کردند، (آری) بنده ما (نوح) را تکذیب کرده و گفتند: «او دیوانه است!» و (با انواع آزارها از ادامه رسالتش) بازداشته شد. 9او به درگاه پروردگار عرضه داشت: «من مغلوب (این قوم طغیانگر) شده‌ام، انتقام مرا از آنها بگیر!» 10در این هنگام درهای آسمان را با آبی فراوان و پی‌درپی گشودیم؛ 11و زمین را شکافتیم و چشمه‌های زیادی بیرون فرستادیم؛ و این دو آب به اندازه مقدّر با هم درآمیختند (و دریای وحشتناکی شد)! 12و او را بر مرکبی از الواح و میخهایی ساخته شده سوار کردیم؛ 13مرکبی که زیر نظر ما حرکت می‌کرد! این کیفری بود برای کسانی که (به او) کافر شده بودند! 14ما این ماجرا را بعنوان نشانه‌ای در میان امّتها باقی گذاردیم؛ آیا کسی هست که پند گیرد؟! 15(اکنون بنگرید) عذاب و انذارهای من چگونه بود! 16ما قرآن را برای تذکّر آسان ساختیم؛ آیا کسی هست که متذکّر شود؟! 17قوم عاد (نیز پیامبر خود را) تکذیب کردند؛ پس (ببینید) عذاب و انذارهای من چگونه بود! 18ما تندباد وحشتناک و سردی را در یک روز شوم مستمر بر آنان فرستادیم... 19که مردم را همچون تنه‌های نخل ریشه‌کن شده از جا برمی‌کند! 20پس (ببینید) عذاب و انذارهای من چگونه بود! 21ما قرآن را برای تذکّر آسان ساختیم؛ آیا کسی هست که متذکّر شود! 22طایفه ثمود (نیز) انذارهای الهی را تکذیب کردند، 23و گفتند: «آیا ما از بشری از جنس خود پیروی کنیم؟! اگر چنین کنیم در گمراهی و جنون خواهیم بود! 24آیا از میان ما تنها بر او وحی نازل شده؟! نه، او آدم بسیار دروغگوی هوسبازی است! 25ولی فردا می‌فهمند چه کسی دروغگوی هوسباز است! 26ما «ناقه» را برای آزمایش آنها می‌فرستیم؛ در انتظار پایان کار آنان باش و صبر کن! 27و به آنها خبر ده که آب (قریه) باید در میانشان تقسیم شود، (یک روز سهم ناقه، و یک روز برای آنها) و هر یک در نوبت خود باید حاضر شوند! 28آنها یکی از یاران خود را صدا زدند، او به سراغ این کار آمد و (ناقه را) پی کرد! 29پس (بنگرید) عذاب و انذارهای من چگونه بود! 30ما فقط یک صیحه [= صاعقه عظیم] بر آنها فرستادیم و بدنبال آن همگی بصورت گیاه خشکی درآمدند که صاحب چهارپایان (در آغل) جمع‌آوری می‌کند! 31ما قرآن را برای یادآوری آسان ساختیم؛ آیا کسی هست که متذکّر شود؟! 32قوم لوط انذارها(ی پی‌درپی پیامبرشان) را تکذیب کردند؛ 33ما بر آنها تندبادی که ریگها را به حرکت درمی‌آورد فرستادیم (و همه را هلاک کردیم)، جز خاندان لوط را که سحرگاهان نجاتشان دادیم! 34این نعمتی بود از ناحیه ما؛ این گونه هر کسی را که شکر کند پاداش می‌دهیم! 35او آنها را از مجازات ما بیم داد، ولی بر آنها اصرار بر مجادله و القای شکّ داشتند! 36آنها از لوط خواستند میهمانانش را در اختیارشان بگذارد؛ ولی ما چشمانشان را نابینا و محو کردیم (و گفتیم:) بچشید عذاب و انذارهای مرا! 37سرانجام صبحگاهان و در اول روز عذابی پایدار و ثابت به سراغشان آمد! 38(و گفتیم:) پس بچشید عذاب و انذارهای مرا! 39ما قرآن را برای یادآوری آسان ساختیم؛ آیا کسی هست که متذکّر شود؟! 40و (همچنین) انذارها و هشدارها (یکی پس از دیگری) به سراغ آل فرعون آمد، 41امّا آنها همه آیات ما را تکذیب کردند، و ما آنها را گرفتیم و مجازات کردیم، گرفتن شخصی قدرتمند و توانا! 42آیا کفّار شما بهتر از آنانند یا برای شما امان‌نامه‌ای در کتب آسمانی نازل شده است؟! 43یا می‌گویند: «ما جماعتی متحّد و نیرومند و پیروزیم»؟! 44(ولی بدانند) که بزودی جمعشان شکست می‌خورد و پا به فرارمی‌گذارند! 45(علاوه بر این) رستاخیز موعد آنهاست، و مجازات قیامت هولناکتر و تلختر است! 46مجرمان در گمراهی و شعله‌های آتشند، 47در آن روز که در آتش دوزخ به صورتشان کشیده می‌شوند (و به آنها گفته می‌شود:) بچشید آتش دوزخ را! 48البته ما هر چیز را به اندازه آفریدیم! 49و فرمان ما یک امر بیش نیست، همچون یک چشم بر هم زدن! 50ما کسانی را که در گذشته شبیه شما بودند هلاک کردیم؛ آیا کسی هست که پند گیرد؟! 51و هر کاری را انجام دادند در نامه‌های اعمالشان ثبت است، 52و هر کار کوچک و بزرگی نوشته شده است. 53یقیناً پرهیزگاران در باغها و نهرهای بهشتی جای دارند، 54در جایگاه صدق نزد خداوند مالک مقتدر! 55
سوره
جزء
حزب
اذان