اِلَیْهِ یُرَدُّ عِلْمُ
علم به قیامت (و لحظه وقوع آن) تنها به خدا بازمیگردد؛ هیچ میوهای از غلاف خود خارج نمیشود، و هیچ زنی باردار نمیگردد و وضع حمل نمیکند مگر به علم او؛ و آن روز که آنها را ندا میدهد (و میگوید:) کجایند شریکانی که برای من میپنداشتید؟! میگویند: «(پروردگارا!) ما عرضه داشتیم که هیچ گواهی بر گفته خود نداریم!» ﴾47﴿و همه معبودانی را که قبلاً میخواندند محو و گم میشوند؛ و میدانند هیچ گریزگاهی ندارند! ﴾48﴿انسان هرگز از تقاضای نیکی (و نعمت) خسته نمیشود؛ و هرگاه شرّ و بدی به او رسد، بسیار مأیوس و نومید میگردد! ﴾49﴿و هرگاه او را رحمتی از سوی خود بعد از ناراحتی که به او رسیده بچشانیم میگوید: «این بخاطر شایستگی و استحقاق من بوده، و گمان نمیکنم قیامت برپا شود؛ و (بفرض که قیامتی باشد،) هرگاه بسوی پروردگارم بازگردانده شوم، برای من نزد او پاداشهای نیک است. ما کافران را از اعمالی که انجام دادهاند (بزودی) آگاه خواهیم کرد و از عذاب شدید به آنها میچشانیم. ﴾50﴿و هرگاه به انسان (غافل و بیخبر) نعمت دهیم، روی میگرداند و به حال تکبّر از حق دور میشود؛ ولی هرگاه مختصر ناراحتی به او رسد، تقاضای فراوان و مستمرّ (برای بر طرف شدن آن) دارد! ﴾51﴿بگو: «به من خبر دهید اگر این قرآن از سوی خداوند باشد و شما به آن کافر شوید، چه کسی گمراهتر خواهد بود از کسی که در مخالفت شدیدی قرار دارد؟! ﴾52﴿به زودی نشانههای خود را در اطراف جهان و در درون جانشان به آنها نشان میدهیم تا برای آنان آشکار گردد که او حق است؛ آیا کافی نیست که پروردگارت بر همه چیز شاهد و گواه است؟! ﴾53﴿آگاه باشید که آنها از لقای پروردگارشان در شکّ و تردیدند؛ و آگاه باشید که خداوند به همه چیز احاطه دارد! ﴾54﴿سوره شورىمکی53به نام خداوند بخشنده بخشایشگرحم. ﴾1﴿عسق. ﴾2﴿این گونه خداوند عزیز و حکیم به تو و پیامبرانی که پیش از تو بودند وحی میکند. ﴾3﴿آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است از آن اوست؛ و او بلندمرتبه و بزرگ است! ﴾4﴿نزدیک است آسمانها (بخاطر نسبتهای ناروای مشرکان) از بالا متلاشی شوند و فرشتگان پیوسته تسبیح و حمد پروردگارشان را بجا میآورند و برای کسانی که در زمین هستند استغفار میکنند؛ آگاه باشید خداوند آمرزنده و مهربان است. ﴾5﴿کسانی که غیر خدا را ولیّ خود انتخاب کردند، خداوند حساب همه اعمال آنها را نگه میدارد؛ و تو مأمور نیستی که آنان را مجبور به قبول حقّ کنی! ﴾6﴿و این گونه قرآنی عربی [= فصیح و گویا] را بر تو وحی کردیم تا «امّالقری» [= مکّه] و مردم پیرامون آن را انذار کنی و آنها را از روزی که همه خلایق در آن روز جمع میشوند و شکّ و تردید در آن نیست بترسانی؛ گروهی در بهشتند و گروهی در آتش سوزان! ﴾7﴿و اگر خدا میخواست همه آنها را امّت واحدی قرار میداد (و به زور هدایت میکرد، ولی هدایت اجباری سودی ندارد)؛ امّا خداوند هر کس را بخواهد در رحمتش وارد میکند، و برای ظالمان ولیّ و یاوری نیست. ﴾8﴿آیا آنها غیر از خدا را ولیّ خود برگزیدند؟! در حالی که «ولیّ» فقط خداوند است و اوست که مردگان را زنده میکند، و اوست که بر هر چیزی تواناست! ﴾9﴿در هر چیز اختلاف کنید، داوریش با خداست؛ این است خداوند، پروردگار من، بر او توکّل کردهام و به سوی او بازمیگردم! ﴾10﴿او آفریننده آسمانها و زمین است و از جنس شما همسرانی برای شما قرار داد و جفتهایی از چهارپایان آفرید؛ و شما را به این وسیله [= بوسیله همسران] زیاد می کند؛ هیچ چیز همانند او نیست و او شنوا و بیناست! ﴾11﴿کلیدهای آسمانها و زمین از آن اوست؛ روزی را برای هر کس بخواهد گسترش می دهد یا محدود میسازد؛ او به همه چیز داناست. ﴾12﴿آیینی را برای شما تشریع کرد که به نوح توصیه کرده بود؛ و آنچه را بر تو وحی فرستادیم و به ابراهیم و موسی و عیسی سفارش کردیم این بود که: دین را برپا دارید و در آن تفرقه ایجاد نکنید! و بر مشرکان گران است آنچه شما آنان را به سویش دعوت می کنید! خداوند هر کس را بخواهد برمیگزیند، و کسی را که به سوی او بازگردد هدایت میکند. ﴾13﴿آنان پراکنده نشدند مگر بعد از آنکه علم و آگاهی به سراغشان آمد؛ و این تفرقه جویی بخاطر انحراف از حق (و عداوت و حسد) بود؛ و اگر فرمانی از سوی پروردگارت صادر نشده بود که تا سرآمد معیّنی (زنده و آزاد) باشند، در میان آنها داوری میشد؛ و کسانی که بعد از آنها وارثان کتاب شدند نسبت به آن در شک و تردیدند، شکی همراه با بدبینی! ﴾14﴿پس به همین خاطر تو نیز آنان را به سوی این آیین واحد الهی دعوت کن و آنچنان که مأمور شدهای استقامت نما، و از هوی و هوسهای آنان پیروی مکن، و بگو: «به هر کتابی که خدا نازل کرده ایمان آوردهام و مأمورم در میان شما عدالت کنم؛ خداوند پروردگار ما و شماست؛ نتیجه اعمال ما از آن ما است و نتیجه اعمال شما از آن شما، خصومت شخصی در میان ما نیست؛ و خداوند ما و شما را در یکجا جمع میکند، و بازگشت (همه) به سوی اوست!» ﴾15﴿کسانی که (از روی لجاجت) درباره خدا بعد از پذیرفتن (و ایمان به) او، محاجّه می کنند، دلیلشان نزد پروردگارشان باطل و بیپایه است؛ و غضب بر آنهاست و عذابی شدید دارند. ﴾16﴿خداوند کسی است که کتاب را بحق نازل کرد و میزان (سنجش حق و باطل و خبر قیامت) را نیز؛ تو چه میدانی شاید ساعت (قیام قیامت) نزدیک باشد! ﴾17﴿کسانی که به قیامت ایمان ندارند درباره آن شتاب میکنند؛ ولی آنها که ایمان آوردهاند پیوسته از آن هراسانند، و میدانند آن حق است؛ آگاه باشید کسانی که در قیامت تردید میکنند، در گمراهی عمیقی هستند. ﴾18﴿خداوند نسبت به بندگانش لطف (و آگاهی) دارد؛ هر کس را بخواهد روزی میدهد و او قوّی و شکستناپذیر است! ﴾19﴿کسی که زراعت آخرت را بخواهد، به کشت او برکت و افزایش میدهیم و بر محصولش میافزاییم؛ و کسی که فقط کشت دنیا را بطلبد، کمی از آن به او میدهیم امّا در آخرت هیچ بهرهای ندارد! ﴾20﴿آیا معبودانی دارند که بیاذن خداوند آیینی برای آنها ساختهاند؟! اگر مهلت معیّنی برای آنها نبود، در میانشان داوری میشد (و دستور عذاب صادر میگشت) و برای ظالمان عذاب دردناکی است! ﴾21﴿(در آن روز) ستمگران را میبینی که از اعمالی که انجام دادهاند سخت بیمناکند، ولی آنها را فرامیگیرد! امّا کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام دادهاند در باغهای بهشتند و هر چه بخواهند نزد پروردگارشان برای آنها فراهم است؛ این است فضل (و بخشش) بزرگ! ﴾22﴿این همان چیزی است که خداوند بندگانش را که ایمان آورده و اعمال صالح انجام دادهاند به آن نوید میدهد! بگو: «من هیچ پاداشی از شما بر رسالتم درخواست نمیکنم جز دوستداشتن نزدیکانم [= اهل بیتم]؛ و هر کس کار نیکی انجام دهد، بر نیکیاش میافزاییم؛ چرا که خداوند آمرزنده و سپاسگزار است. ﴾23﴿آیا میگویند: «او بر خدا دروغ بسته است»؟! در حالی که اگر خدا بخواهد بر قلب تو مُهر مینهد (و اگر خلاف بگوئی قدرت اظهار این آیات را از تو میگیرد) و باطل را محو میکند و حقّ را بفرمانش پابرجا میسازد؛ چرا که او از آنچه درون سینههاست آگاه است. ﴾24﴿او کسی است که توبه را از بندگانش میپذیرد و بدیها را میبخشد، و آنچه را انجام میدهید میداند. ﴾25﴿و درخواست کسانی را که ایمان آورده و کارهای نیک انجام دادهاند میپذیرد و از فضل خود بر آنها میافزاید؛ امّا برای کافران عذاب شدیدی است! ﴾26﴿ هرگاه خداوند روزی را برای بندگانش وسعت بخشد، در زمین طغیان و ستم میکنند؛ از اینرو بمقداری که میخواهد (و مصلحت میداند) نازل میکند، که نسبه به بندگانش آگاه و بیناست! ﴾27﴿او کسی است که باران سودمند را پس از آنکه مأیوس شدند نازل میکند و رحمت خویش را میگستراند؛ و او ولیّ و (سرپرست) و ستوده است! ﴾28﴿و از آیات اوست آفرینش آسمانها و زمین و آنچه از جنبندگان در آنها منتشر نموده؛ و او هرگاه بخواهد بر جمع آنها تواناست! ﴾29﴿هر مصیبتی به شما رسد بخاطر اعمالی است که انجام دادهاید، و بسیاری را نیز عفو میکند! ﴾30﴿و شما هرگز نمیتوانید در زمین از قدرت خداوند فرار کنید؛ و غیر از خدا هیچ ولیّ و یاوری برای شما نیست. ﴾31﴿از نشانههای او کشتیهایی است که در دریا همچون کوهها به نظر میرسند! ﴾32﴿اگر او اراده کند، باد را ساکن میسازد تا آنها بر پشت دریا بیحرکت بمانند؛ در این نشانههایی است برای هر صبرکننده شکرگزار! ﴾33﴿یا اگر بخواهد آنها را بخاطر اعمالی که سرنشینانش مرتکب شدهاند نابود میسازد؛ و در عین حال بسیاری را میبخشد. ﴾34﴿کسانی که در آیات ما مجادله میکنند بدانند هیچ گریزگاهی ندارند! ﴾35﴿آنچه به شما عطا شده متاع زودگذر زندگی دنیاست، و آنچه نزد خداست برای کسانی که ایمان آورده و بر پروردگارشان توکّل میکنند بهتر و پایدارتر است. ﴾36﴿همان کسانی که از گناهان بزرگ و اعمال زشت اجتناب میورزند، و هنگامی که خشمگین شوند عفو میکنند. ﴾37﴿و کسانی که دعوت پروردگارشان را اجابت کرده و نماز را برپا میدارند و کارهایشان به صورت مشورت در میان آنهاست و از آنچه به آنها روزی دادهایم انفاق میکنند، ﴾38﴿و کسانی که هرگاه ستمی به آنها رسد، (تسلیم ظلم نمیشوند و) یاری میطلبند! ﴾39﴿کیفر بدی، مجازاتی است همانند آن؛ و هر کس عفو و اصلاح کند، پاداش او با خداست؛ خداوند ظالمان را دوست ندارد! ﴾40﴿و کسی که بعد از مظلومشدن یاری طلبد، ایرادی بر او نیست؛ ﴾41﴿ایراد و مجازات بر کسانی است که به مردم ستم میکنند و در زمین بناحق ظلم روا میدارند؛ برای آنان عذاب دردناکی است! ﴾42﴿امّا کسانی که شکیبایی و عفو کنند، این از کارهای پرارزش است! ﴾43﴿کسی را که خدا گمراه کند، ولیّ و یاوری جز او نخواهد داشت؛ و ظالمان را (روز قیامت) میبینی هنگامی که عذاب الهی را مشاهده میکنند میگویند: «آیا راهی به سوی بازگشت (و جبران) وجود دارد؟!» ﴾44﴿و آنها را میبینی که بر آتش عرضه میشوند در حالی که از شدّت مذلّت خاشعند و زیر چشمی (به آن) نگاه میکنند؛ و کسانی که ایمان آوردهاند میگویند: «زیانکاران واقعی آنانند که خود و خانواده خویش را روز قیامت از دست دادهاند؛ آگاه باشید که ظالمان (آن روز) در عذاب دائمند!» ﴾45﴿آنها جز خدا اولیا و یاورانی ندارند که یاریشان کنند؛ و هر کس را خدا گمراه سازد، هیچ راه نجاتی برای او نیست! ﴾46﴿اجابت کنید دعوت پروردگار خود را پیش از آنکه روزی فرا رسد که بازگشتی برای آن در برابر اراده خدا نیست؛ و در آن روز، نه پناهگاهی دارید و نه مدافعی! ﴾47﴿و اگر رویگردان شوند (غمگین مباش)، ما تو را حافظ آنان (و مأمور اجبارشان) قرار ندادهایم؛ وظیفه تو تنها ابلاغ رسالت است! و هنگامی که ما رحمتی از سوی خود به انسان بچشانیم به آن دلخوش میشود، و اگر بلایی بخاطر اعمالی که انجام دادهاند به آنها رسد (به کفران میپردازند)، چرا که انسان بسیار کفرانکننده است! ﴾48﴿مالکیّت و حاکمیّت آسمانها و زمین از آن خداست؛ هر چه را بخواهد میآفریند؛ به هر کس اراده کند دختر میبخشد و به هر کس بخواهد پسر، ﴾49﴿یا (اگر بخواهد) پسر و دختر -هر دو- را برای آنان جمع میکند و هر کس را بخواهد عقیم میگذارد؛ زیرا که او دانا و قادر است. ﴾50﴿و شایسته هیچ انسانی نیست که خدا با او سخن گوید، مگر از راه وحی یا از پشت حجاب، یا رسولی میفرستد و بفرمان او آنچه را بخواهد وحی میکند؛ چرا که او بلندمقام و حکیم است! ﴾51﴿همان گونه (که بر پیامبران پیشین وحی فرستادیم) بر تو نیز روحی را بفرمان خود وحی کردیم؛ تو پیش از این نمیدانستی کتاب و ایمان چیست (و از محتوای قرآن آگاه نبودی)؛ ولی ما آن را نوری قرار دادیم که بوسیله آن هر کس از بندگان خویش را بخواهیم هدایت میکنیم؛ و تو مسلّماً به سوی راه راست هدایت میکنی. ﴾52﴿راه خداوندی که تمامی آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است از آن اوست؛ آگاه باشید که همه کارها تنها بسوی خدا بازمیگردد! ﴾53﴿سوره زخرفمکی89به نام خداوند بخشنده بخشایشگرحم. ﴾1﴿سوگند به کتاب مبین (و روشنگر)، ﴾2﴿که ما آن را قرآنی فصیح و عربی قرار دادیم، شاید شما (آن را) درک کنید! ﴾3﴿و آن در «امّالکتاب» [= لوح محفوظ] نزد ما بلندپایه و استوار است! ﴾4﴿آیا این ذکر [= قرآن] را از شما بازگیریم بخاطر اینکه قومی اسرافکارید؟! ﴾5﴿چه بسیار پیامبرانی که (برای هدایت) در میان اقوام پیشین فرستادیم؛ ﴾6﴿ولی هیچ پیامبری به سوی آنها نمیآمد مگر اینکه او را استهزا میکردند. ﴾7﴿ولی ما کسانی را که نیرومندتر از آنها بودند هلاک کردیم، و داستان پیشینیان گذشت. ﴾8﴿هر گاه از آنان بپرسی: «چه کسی آسمانها و زمین را آفریده است؟» مسلّماً میگویند: «خداوند قادر و دانا آنها را آفریده است»! ﴾9﴿همان کسی که زمین را محل آرامش شما قرار داد، و برای شما در آن راههایی آفرید باشد، که هدایت شوید (و به مقصد برسید)! ﴾10﴿همان کسی که از آسمان آبی فرستاد بمقدار معیّن، و بوسیله آن سرزمین مرده را حیات بخشیدیم؛ همین گونه (در قیامت از قبرها) شما را خارج میسازند! ﴾11﴿و همان کسی که همه زوجها را آفرید، و برای شما از کشتیها و چهارپایان مرکبهایی قرارداد که بر آن سوار میشوید، ﴾12﴿تا بر پشت آنها بخوبی قرار گیرید؛ سپس هنگامی که بر آنها سوار شدید، نعمت پروردگارتان را متذکّر شوید و بگویید: «پاک و منزّه است کسی که این را مسخّر ما ساخت، وگرنه ما توانایی تسخیر آن را نداشتیم؛ ﴾13﴿و ما به سوی پروردگارمان بازمیگردیم!» ﴾14﴿آنها برای خداوند از میان بندگانش جزئی قرار دادند (و ملائکه را دختران خدا خواندند)؛ انسان کفرانکننده آشکاری است! ﴾15﴿آیا از میان مخلوقاتش دختران را برای خود انتخاب کرده و پسران را برای شما برگزیده است؟! ﴾16﴿در حالی که هرگاه یکی از آنها را به همان چیزی که برای خداوند رحمان شبیه قرار داده [= به تولّد دختر] بشارت دهند، صورتش (از فرط ناراحتی) سیاه میشود و خشمگین میگردد! ﴾17﴿آیا کسی را که در لابلای زینتها پرورش مییابد و به هنگام جدال قادر به تبیین مقصود خود نیست (فرزند خدا میخوانید)؟! ﴾18﴿آنها فرشتگان را که بندگان خداوند رحمانند مؤنّث پنداشتند؛ آیا شاهد آفرینش آنها بوده اند؟! گواهی آنان نوشته میشود و (از آن) بازخواست خواهند شد! ﴾19﴿آنان گفتند: «اگر خداوند رحمان میخواست ما آنها را پرستش نمیکردیم!» ولی به این امر هیچ گونه علم و یقین ندارند و جز دروغ چیزی نمیگویند! ﴾20﴿یا اینکه ما کتابی پیش از این به آنان دادهایم و آنها به آن تمسّک میجویند؟! ﴾21﴿بلکه آنها میگویند: «ما نیاکان خود را بر آئینی یافتیم، و ما نیز به پیروی آنان هدایت یافتهایم.» ﴾22﴿و اینگونه در هیچ شهر و دیاری پیش از تو پیامبر انذارکنندهای نفرستادیم مگر اینکه ثروتمندان مست و مغرور آن گفتند: «ما پدران خود را بر آئینی یافتیم و به آثار آنان اقتدا میکنیم.» ﴾23﴿ (پیامبرشان) گفت: «آیا اگر من آیینی هدایتبخشتر از آنچه پدرانتان را بر آن یافتید آورده باشم (باز هم انکار میکنید)؟!» گفتند: «(آری،) ما به آنچه شما به آن فرستاده شدهاید کافریم!» ﴾24﴿به همین جهت از آنها انتقام گرفتیم؛ بنگر پایان کار تکذیبکنندگان چگونه بود! ﴾25﴿و به خاطر بیاور هنگامی را که ابراهیم به پدرش [= عمویش آزر] و قومش گفت: «من از آنچه شما میپرستید بیزارم. ﴾26﴿مگر آن کسی که مرا آفریده، که او هدایتم خواهد کرد!» ﴾27﴿او کلمه توحید را کلمه پایندهای در نسلهای بعد از خود قرار داد، شاید به سوی خدا باز گردند! ﴾28﴿ولی من این گروه و پدرانشان را از مواهب دنیا بهرهمند ساختم تا حق و فرستاده آشکار (الهی) به سراغشان آمد؛ ﴾29﴿هنگامی که حق به سراغشان آمد؛ گفتند: «این سحر است، و ما نسبت به آن کافریم»! ﴾30﴿و گفتند: «چرا این قرآن بر مرد بزرگ (و ثروتمندی) از این دو شهر (مکه و طائف) ناز ل نشده است؟!» ﴾31﴿آیا آنان رحمت پروردگارت را تقسیم میکنند؟! ما معیشت آنها را در حیات دنیا در میانشان تقسیم کردیم و بعضی را بر بعضی برتری دادیم تا یکدیگر را مسخر کرده (و با هم تعاون نمایند)؛ و رحمت پروردگارت از تمام آنچه جمعآوری میکنند بهتر است! ﴾32﴿اگر (تمکّن کفّار از مواهب مادی) سبب نمیشد که همه مردم امت واحد (گمراهی) شوند، ما برای کسانی که به (خداوند) رحمان کافر میشدند خانههایی قرار میدادیم با سقفهایی از نقره و نردبانهایی که از آن بالا روند، ﴾33﴿و برای خانههایشان درها و تختهایی (زیبا و نقرهای) قرار میدادیم که بر آن تکیه کنند؛ ﴾34﴿و انواع زیورها؛ ولی تمام اینها بهره زندگی دنیاست، و آخرت نزد پروردگارت از آن پرهیزگاران است! ﴾35﴿و هر کس از یاد خدا رویگردان شود شیطان را به سراغ او میفرستیم پس همواره قرین اوست! ﴾36﴿و آنها [= شیاطین] این گروه را از راه خدا بازمیدارند، در حالی که گمان میکنند هدایتیافتگان حقیقی آنها هستند! ﴾37﴿تا زمانی که (در قیامت) نزد ما حاضر شود میگوید: ای کاش میان من و تو فاصله مشرق و مغرب بود؛ چه بد همنشینی بودی! ﴾38﴿(ولی به آنها میگوییم:) هرگز این گفتگوها امروز به حال شما سودی ندارد، چرا که ظلم کردید؛ و همه در عذاب مشترکید! ﴾39﴿(ای پیامبر!) آیا تو میتوانی سخن خود را به گوش کران برسانی، یا کوران و کسانی را که در گمراهی آشکاری هستند هدایت کنی؟! ﴾40﴿و هرگاه تو را از میان آنها ببریم، حتماً از آنان انتقام خواهیم گرفت؛ ﴾41﴿یا اگر (زنده بمانی و) و آنچه را (از عذاب) به آنان وعده دادهایم به تو نشان دهیم، باز ما بر آنها مسلّطیم! ﴾42﴿آنچه را بر تو وحی شده محکم بگیر که تو بر صراط مستقیمی. ﴾43﴿و این مایه یادآوری (و عظمت) تو و قوم تو است و بزودی سؤال خواهید شد. ﴾44﴿از رسولانی که پیش از تو فرستادیم بپرس: آیا غیر از خداوند رحمان معبودانی برای پرستش قرار دادیم؟! ﴾45﴿ما موسی را با آیات خود به سوی فرعون و درباریان او فرستادیم؛ (موسی به آنها) گفت: «من فرستاده پروردگار جهانیانم» ﴾46﴿ولی هنگامی که او آیات ما را برای آنها آورد، به آن میخندیدند! ﴾47﴿ما هیچ آیه (و معجزهای) به آنان نشان نمیدادیم مگر اینکه از دیگری بزرگتر (و مهمتر) بود؛ و آنها را به (انواع) عذاب گرفتار کردیم شاید بازگردند! ﴾48﴿(وقتی گرفتار بلا میشدند می) گفتند: «ای ساحر! پروردگارت را به عهدی که با تو کرده بخوان (تا ما را از این بلا برهاند) که ما هدایت خواهیم یافت (و ایمان میآوریم)!» ﴾49﴿امّا هنگامی که عذاب را از آنها برطرف میساختیم پیمان خود را میشکستند! ﴾50﴿فرعون در میان قوم خود ندا داد و گفت: «ای قوم من! آیا حکومت مصر از آن من نیست، و این نهرها تحت فرمان من جریان ندارد؟ آیا نمیبینید؟ ﴾51﴿مگر نه این است که من از این مردی که از خانواده و طبقه پستی است و هرگز نمیتواند فصیح سخن بگوید برترم؟ ﴾52﴿(اگر راست میگوید) چرا دستبندهای طلا به او داده نشده، یا اینکه چرا فرشتگان دوشادوش او نیامدهاند (تا گفتارش را تأیید کنند)؟! ﴾53﴿(فرعون) قوم خود را سبک شمرد، در نتیجه از او اطاعت کردند؛ آنان قومی فاسق بودند! ﴾54﴿امّا هنگامی که ما را به خشم آوردند، از آنها انتقام گرفتیم و همه را غرق کردیم. ﴾55﴿و آنها را پیشگامان (در عذاب) و عبرتی برای دیگران قرار دادیم. ﴾56﴿و هنگامی که درباره فرزند مریم مثلی زده شد، ناگهان قوم تو بخاطر آن داد و فریاد راه انداختند. ﴾57﴿و گفتند: «آیا خدایان ما بهترند یا او [= مسیح]؟! (اگر معبودان ما در دوزخند، مسیح نیز در دوزخ است، چرا که معبود واقع شده)!» ولی آنها این مثل را جز از طریق جدال (و لجاج) برای تو نزدند؛ آنان گروهی کینهتوز و پرخاشگرند! ﴾58﴿مسیح فقط بندهای بود که ما نعمت به او بخشیدیم و او را نمونه و الگوئی برای بنی اسرائیل قرار دادیم. ﴾59﴿و هرگاه بخواهیم به جای شما در زمین فرشتگانی قرار میدهیم که جانشین (شما) گردند! ﴾60﴿و او [= مسیح] سبب آگاهی بر روز قیامت است. (زیرا نزول عیسی گواه نزدیکی رستاخیز است)؛ هرگز در آن تردید نکنید؛ و از من پیروی کنید که این راه مستقیم است! ﴾61﴿و شیطان شما را (از راه خدا) باز ندارد، که او دشمن آشکار شماست! ﴾62﴿و هنگامی که عیسی دلایل روشن (برای آنها) آورد گفت: «من برای شما حکمت آوردهام، و آمدهام تا برخی از آنچه را که در آن اختلاف دارید روشن کنم؛ پس تقوای الهی پیشه کنید و از من اطاعت نمایید! ﴾63﴿خداوند پروردگار من و پروردگار شماست؛ (تنها) او را پرستش کنید که راه راست همین است!» ﴾64﴿ولی گروههایی از میان آنها (درباره مسیح) اختلاف کردند (و بعضی او را خدا پنداشتند)؛ وای بر کسانی که ستم کردند از عذاب روزی دردناک! ﴾65﴿آیا جز این انتظار دارند که قیامت ناگهان به سراغشان آید در حالی که نمیفهمند؟ ﴾66﴿دوستان در آن روز دشمن یکدیگرند، مگر پرهیزگاران! ﴾67﴿ای بندگان من! امروز نه ترسی بر شماست و نه اندوهگین میشوید! ﴾68﴿همان کسانی که به آیات ما ایمان آوردند و تسلیم بودند. ﴾69﴿(به آنها خطاب میشود:) شما و همسرانتان در نهایت شادمانی وارد بهشت شوید! ﴾70﴿(این در حالی است که) ظرفها (ی غذا) و جامهای طلائی (شراب طهور) را گرداگرد آنها میگردانند؛ و در آن (بهشت) آنچه دلها میخواهد و چشمها از آن لذت میبرد موجود است؛ و شما همیشه در آن خواهید ماند! ﴾71﴿این بهشتی است که شما وارث آن میشوید بخاطر اعمالی که انجام میدادید! ﴾72﴿و در آن برای شما میوههای فراوان است که از آن میخورید. ﴾73﴿(ولی) مجرمان در عذاب دوزخ جاودانه میمانند. ﴾74﴿هرگز عذاب آنان تخفیف نمییابد، و در آنجا از همه چیز مأیوسند. ﴾75﴿ما به آنها ستم نکردیم، آنان خود ستمکار بودند! ﴾76﴿آنها فریاد میکشند: «ای مالک دوزخ! (ای کاش) پروردگارت ما را بمیراند (تا آسوده شویم)!» میگوید: «شما در این جا ماندنی هستید!» ﴾77﴿ما حق را برای شما آوردیم؛ ولی بیشتر شما از حق کراهت داشتید! ﴾78﴿بلکه آنها تصمیم محکم بر توطئه گرفتند؛ ما نیز اراده محکمی (درباره آنها) داریم! ﴾79﴿آیا آنان میپندارند که ما اسرار نهانی و سخنان درگوشی آنان را نمیشنویم؟ آری، رسولان (و فرشتگان) ما نزد آنها هستند و مینویسند! ﴾80﴿بگو: «اگر برای خداوند فرزندی بود، من نخستین پرستنده او بودم!» ﴾81﴿منزه است پروردگار آسمانها و زمین، پروردگار عرش، از توصیفی که آنها میکنند! ﴾82﴿آنان را به حال خود واگذار تا در باطل غوطهور باشند و سرگرم بازی شوند تا روزی را که به آنها وعده داده شده است ملاقات کنند (و نتیجه کار خود را ببینند)! ﴾83﴿او کسی است که در آسمان معبود است و در زمین معبود؛ و او حکیم و علیم است! ﴾84﴿پر برکت و پایدار است کسی که حکومت آسمانها و زمین و آنچه در میان آن دو است از آن اوست؛ و آگاهی از قیام قیامت نزد اوست و به سوی او بازگردانده میشوید! ﴾85﴿کسانی را که غیر از او میخوانند قادر بر شفاعت نیستند؛ مگر آنها که شهادت به حق دادهاند و بخوبی آگاهند! ﴾86﴿و اگر از آنها بپرسی چه کسی آنان را آفریده، قطعاً میگویند: خدا؛ پس چگونه از عبادت او منحرف میشوند؟! ﴾87﴿آنها چگونه از شکایت پیامبر که میگوید: «پروردگارا! اینها قومی هستند که ایمان نمی آورند» (غافل میشوند؟!) ﴾88﴿پس (اکنون که چنین است) از آنان روی برگردان و بگو: «سلام بر شما»، امّا بزودی خواهند دانست! ﴾89﴿سوره دخانمکی59به نام خداوند بخشنده بخشایشگرحم ﴾1﴿سوگند به این کتاب روشنگر، ﴾2﴿که ما آن را در شبی پر برکت نازل کردیم؛ ما همواره انذارکننده بودهایم! ﴾3﴿در آن شب هر امری بر اساس حکمت (الهی) تدبیر و جدا میگردد. ﴾4﴿(آری، نزول قرآن) فرمانی بود از سوی ما؛ ما (محمد (ص) را) فرستادیم! ﴾5﴿اینها همه بخاطر رحمتی است از سوی پروردگارت، که شنونده و داناست! ﴾6﴿(همان) پروردگار آسمانها و زمین و آنچه در میان آنهاست، اگر اهل یقین هستید! ﴾7﴿هیچ معبودی جز او نیست؛ زنده میکند و میمیراند؛ او پروردگار شما و پروردگار پدران نخستین شماست! ﴾8﴿ولی آنها در شکند و (با حقایق) بازی میکنند. ﴾9﴿پس منتظر روزی باش که آسمان دود آشکاری پدید آورد... ﴾10﴿که همه مردم را فرامیگیرد؛ این عذاب دردناکی است! ﴾11﴿(میگویند:) پروردگارا! عذاب را از ما برطرف کن که ایمان میآوریم. ﴾12﴿چگونه: و از کجا متذکر میشوند با اینکه رسول روشنگر (با معجزات و منطق روشن) به سراغشان آمد! ﴾13﴿سپس از او روی گردان شدند و گفتند: «او تعلیم یافتهای دیوانه است!» ﴾14﴿ما عذاب را کمی برطرف میسازیم، ولی باز به کارهای خود بازمیگردید! ﴾15﴿(ما از آنها انتقام میگیریم) در آن روز که آنها را با قدرت خواهیم گرفت؛ آری ما انتقام گیرندهایم! ﴾16﴿ ما پیش از اینها قوم فرعون را آزمودیم و رسول بزرگواری به سراغشان آمد، ﴾17﴿(و به آنان گفت: امور) بندگان خدا را به من واگذارید که من فرستاده امینی برای شما هستم! ﴾18﴿و در برابر خداوند تکبر نورزید که من برای شما دلیل روشنی آوردهام! ﴾19﴿و من به پروردگار خود و پروردگار شما پناه میبرم از اینکه مرا متهم کنید! ﴾20﴿و اگر به من ایمان نمیآورید، از من کنارهگیری کنید (و مانع ایمان آوردن مردم نشوید)! ﴾21﴿(آنها هیچ یک از این پندها را نپذیرفتند، و موسی) به پیشگاه پروردگارش عرضه داشت: اینها قومی مجرمند! ﴾22﴿(به او دستور داده شد:) بندگان مرا شبانه حرکت ده که شما تعقیب میشوید! ﴾23﴿(هنگامی که از دریا گذشتید) دریا را آرام و گشاده بگذار (و بگذر) که آنها لشکری غرقشده خواهند بود! ﴾24﴿(سرانجام همگی نابود شدند و) چه بسیار باغها و چشمهها که از خود به جای گذاشتند، ﴾25﴿و زراعتها و قصرهای زیبا و گرانقیمت، ﴾26﴿و نعمتهای فراوان دیگر که در آن (غرق) بودند! ﴾27﴿اینچنین بود ماجرای آنان! و ما (اموال و حکومت) اینها را میراث برای اقوام دیگری قرار دادیم! ﴾28﴿نه آسمان بر آنان گریست و نه زمین، و نه به آنها مهلتی داده شد! ﴾29﴿ما بنی اسرائیل را از عذاب ذلّتبار رهایی بخشیدیم؛ ﴾30﴿از فرعون که مردی متکبر و از اسرافکاران بود! ﴾31﴿ما آنها را با علم (خویش) بر جهانیان برگزیدیم و برتری دادیم، ﴾32﴿و آیاتی (از قدرت خویش) را به آنها دادیم که آزمایش آشکاری در آن بود (ولی آنان کفران کردند و مجازات شدند)! ﴾33﴿اینها [= مشرکان] میگویند: ﴾34﴿«مرگ ما جز همان مرگ اول نیست و هرگز برانگیخته نخواهیم شد! ﴾35﴿اگر راست میگویید پدران ما را (زنده کنید و) بیاورید (تا گواهی دهند)!» ﴾36﴿آیا آنان بهترند یا قوم «تبّع» و کسانی که پیش از آنها بودند؟! ما آنان را هلاک کردیم، چرا که مجرم بودند! ﴾37﴿ما آسمانها و زمین و آنچه را که در میان این دو است به بازی (و بیهدف) نیافریدیم! ﴾38﴿ما آن دو را جز بحق نیافریدیم؛ ولی بیشتر آنان نمیدانند! ﴾39﴿روز جدایی (حق از باطل) وعدهگاه همه آنهاست! ﴾40﴿روزی که هیچ دوستی کمترین کمکی به دوستش نمیکند، و از هیچسو یاری نمیشوند؛ ﴾41﴿مگر کسی که خدا او را مورد رحمت قرار داده، چرا که او عزیز و رحیم است! ﴾42﴿مسلّماً درخت زقّوم... ﴾43﴿غذای گنهکاران است، ﴾44﴿همانند فلز گداخته در شکمها میجوشد؛ ﴾45﴿جوششی همچون آب سوزان! ﴾46﴿(آنگاه به مأموران دوزخ خطاب میشود:) این کافر مجرم را بگیرید و به میان دوزخ پرتابش کنید! ﴾47﴿سپس بر سر او از عذاب جوشان بریزید! ﴾48﴿(به او گفته میشود:) بچش که (به پندار خود) بسیار قدرتمند و محترم بودی! ﴾49﴿این همان چیزی است که پیوسته در آن تردید میکردید! ﴾50﴿(ولی) پرهیزگاران در جایگاه امنی قرار دارند، ﴾51﴿در میان باغها و چشمهها؛ ﴾52﴿آنها لباسهایی از حریر نازک و ضخیم میپوشند و در مقابل یکدیگر مینشینند؛ ﴾53﴿اینچنیناند بهشتیان؛ و آنها را با «حور العین» تزویج میکنیم! ﴾54﴿آنها در آنجا هر نوع میوهای را بخواهند در اختیارشان قرارمیگیرد، و در نهایت امنیّت به سر میبرند! ﴾55﴿هرگز مرگی جز همان مرگ اوّل (که در دنیا چشیدهاند) نخواهند چشید، و خداوند آنها را از عذاب دوزخ حفظ میکند؛ ﴾56﴿این فضل و بخششی است از سوی پروردگارت، این همان رستگاری بزرگ است! ﴾57﴿ما آن [= قرآن] را بر زبان تو آسان ساختیم، شاید آنان متذکّر شوند! ﴾58﴿(امّا اگر نپذیرفتند) منتظر باش، آنها نیز منتظرند (تو منتظر پیروزی الهی و آنها منتظر عذاب و شکست)! ﴾59﴿سوره جاثيةمکی37به نام خداوند بخشنده بخشایشگرحم ﴾1﴿این کتاب از سوی خداوند عزیز و حکیم نازل شده است! ﴾2﴿بیشکّ در آسمانها و زمین نشانههای (فراوانی) برای مؤمنان وجود دارد؛ ﴾3﴿و نیز در آفرینش شما و جنبندگانی که (در سراسر زمین) پراکنده ساخته، نشانههایی است برای جمعیّتی که اهل یقینند. ﴾4﴿و نیز در آمد و شد شب و روز، و رزق (و بارانی) که خداوند از آسمان نازل کرده و بوسیله آن زمین را بعد از مردنش حیات بخشیده و همچنین در وزش بادها، نشانههای روشنی است برای گروهی که اهل تفکّرند! ﴾5﴿اینها آیات خداوند است که ما آن را بحقّ بر تو تلاوت میکنیم؛ اگر آنها به این آیات ایمان نیاورند، به کدام سخن بعد از سخن خدا و آیاتش ایمان میآورند؟! ﴾6﴿وای بر هر دروغگوی گنهکار... ﴾7﴿که پیوسته آیات خدا را میشنود که بر او تلاوت میشود، امّا از روی تکبّر اصرار بر مخالفت دارد؛ گویی اصلاً آن را هیچ نشنیده است؛ چنین کسی را به عذابی دردناک بشارت ده! ﴾8﴿و هرگاه از بعضی آیات ما آگاه شود، آن را به باد استهزا میگیرد؛ برای آنان عذاب خوارکنندهای است! ﴾9﴿و پشت سرشان دوزخ است؛ و هرگز آنچه را به دست آوردهاند آنها را (از عذاب الهی) رهایی نمیبخشد، و نه اولیایی که غیر از خدا برای خود برگزیدند (مایه نجاتشان خواهند بود)؛ و عذاب بزرگی برای آنهاست! ﴾10﴿این (قرآن) مایه هدایت است، و کسانی که به آیات پروردگارشان کافر شدند، عذابی سخت و دردناک دارند! ﴾11﴿خداوند همان کسی است که دریا را مسخّر شما کرد تا کشتیها بفرمانش در آن حرکت کنند و بتوانید از فضل او بهره گیرید، و شاید شکر نعمتهایش را بجا آورید! ﴾12﴿او آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است همه را از سوی خودش مسخّر شما ساخته؛ در این نشانههای (مهمّی) است برای کسانی که اندیشه میکنند! ﴾13﴿به مؤمنان بگو: «کسانی را که امید به ایّام اللّه [= روز رستاخیز] ندارند مورد عفو قرار دهند تا خداوند هر قومی را به اعمالی که انجام میدادند جزا دهد»! ﴾14﴿هر کس کار شایستهای بجا آورد، برای خود بجا آورده است؛ و کسی که کار بد میکند، به زیان خود اوست؛ سپس همه شما به سوی پروردگارتان بازگردانده میشوید! ﴾15﴿ما بنی اسرائیل را کتاب (آسمانی) و حکومت و نبّوت بخشیدیم و از روزیهای پاکیزه به آنها عطا کردیم و آنان را بر جهانیان (و مردم عصر خویش) برتری بخشیدیم؛ ﴾16﴿و دلایل روشنی از امر نبّوت و شریعت در اختیارشان قرار دادیم؛ آنها اختلاف نکردند مگر بعد از علم و آگاهی؛ و این اختلاف بخاطر ستم و برتریجویی آنان بود؛ امّا پروردگارت روز قیامت در میان آنها در آنچه اختلاف داشتند داوری میکند. ﴾17﴿سپس تو را بر شریعت و آیین حقّی قرار دادیم؛ از آن پیروی کن و از هوسهای کسانی که آگاهی ندارند پیروی مکن! ﴾18﴿آنها هرگز نمیتوانند تو را در برابر خداوند بینیاز کنند (و از عذابش برهانند)؛ و ظالمان یار و یاور یکدیگرند، امّا خداوند یار و یاور پرهیزگاران است! ﴾19﴿این (قرآن و شریعت آسمانی) وسایل بینایی و مایه هدایت و رحمت است برای مردمی که (به آن) یقین دارند! ﴾20﴿آیا کسانی که مرتکب بدیها و گناهان شدند گمان کردند که ما آنها را همچون کسانی قرارمیدهیم که ایمان آورده و اعمال صالح انجام دادهاند که حیات و مرگشان یکسان باشد؟! چه بد داوری میکنند! ﴾21﴿و خداوند آسمانها و زمین را بحقّ آفریده است تا هر کس در برابر اعمالی که انجام داده است جزا داده شود؛ و به آنها ستمی نخواهد شد! ﴾22﴿آیا دیدی کسی را که معبود خود را هوای نفس خویش قرار داده و خداوند او را با آگاهی (بر اینکه شایسته هدایت نیست) گمراه ساخته و بر گوش و قلبش مُهر زده و بر چشمش پردهای افکنده است؟! با این حال چه کسی میتواند غیر از خدا او را هدایت کند؟! آیا متذکّر نمیشوید؟! ﴾23﴿آنها گفتند: «چیزی جز همین زندگی دنیای ما در کار نیست؛ گروهی از ما میمیرند و گروهی جای آنها را میگیرند؛ و جز طبیعت و روزگار ما را هلاک نمیکند!» آنان به این سخن که میگویند علمی ندارند، بلکه تنها حدس میزنند (و گمانی بیپایه دارند)! ﴾24﴿و هنگامی که آیات روشن ما بر آنها خوانده میشود، دلیلی در برابر آن ندارند جز اینکه میگویند: «اگر راست میگویید پدران ما را (زنده کنید) و بیاورید (تا گواهی دهند)!» ﴾25﴿بگو: «خداوند شما را زنده میکند، سپس میمیراند، بار دیگر در روز قیامت که در آن تردیدی نیست گردآوری میکند؛ ولی بیشتر مردم نمیدانند.» ﴾26﴿مالکیّت و حاکمیّت آسمانها و زمین برای خداست؛ و آن روز که قیامت برپا شود اهل باطل زیان میبینند! ﴾27﴿در آن روز هر امّتی را میبینی (که از شدّت ترس و وحشت) بر زانو نشسته؛ هر امّتی بسوی کتابش خوانده میشود، و (به آنها میگویند:) امروز جزای آنچه را انجام میدادید به شما میدهند! ﴾28﴿این کتاب ما است که بحق با شما سخن میگوید (و اعمال شما را بازگو میکند)؛ ما آنچه را انجام میدادید مینوشتیم! ﴾29﴿امّا کسانی که ایمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند، پروردگارشان آنها را در رحمت خود وارد میکند؛ این همان پیروزی بزرگ است! ﴾30﴿امّا کسانی که کافر شدند (به آنها گفته میشود:) مگر آیات من بر شما خوانده نمیشد و شما استکبار کردید و قوم مجرمی بودید؟! ﴾31﴿و هنگامی که گفته میشد: «وعده خداوند حقّ است، و در قیامت هیچ شکّی نیست»، شما میگفتید: «ما نمیدانیم قیامت چیست؟ ما تنها گمانی در این باره داریم، و به هیچوجه یقین نداریم!» ﴾32﴿و بدیهای اعمالشان برای آنان آشکار میشود، و سرانجام آنچه را استهزا میکردند آنها را فرامیگیرد! ﴾33﴿و به آنها گفته میشود: «امروز شما را فراموش میکنیم همانگونه که شما دیدار امروزتان را فراموش کردید؛ و جایگاه شما دوزخ است و هیچ یاوری ندارید! ﴾34﴿این بخاطر آن است که شما آیات خدا را به مسخره گرفتید و زندگی دنیا شما را فریب داد! «امروز نه آنان را از دوزخ بیرون میآورند، و نه هیچگونه عذری از آنها پذیرفته میشود! ﴾35﴿پس حمد و ستایش مخصوص خداست، پروردگار آسمانها و پروردگار زمین و پروردگار همه جهانیان! ﴾36﴿و برای اوست کبریا و عظمت در آسمانها و زمین، و اوست عزیز و حکیم! ﴾37﴿
توضیحات مختصر، درباره قرآن کریمی که در این سایت موجود است.