Rojat.com

2- سُورَةُ الْبَقَرَةِ

وَاِذْ قُلْنَا ادْخُلُوا هٰذِهِ الْقَرْیَةَ فَكُلُوا مِنْهاٰ حَیْثُ شِئْتُمْ رَغَدًا وَادْخُلُوا الْباٰبَ سُجَّدًا وَقُولُوا حِطَّةٌ نَغْفِرْ لَكُمْ خَطاٰیاٰكُمْۚ وَسَنَزٖیدُ الْمُحْسِنٖینَ٥٨فَبَدَّلَ الَّذٖینَ ظَلَمُوا قَوْلًا غَیْرَ الَّذٖی قٖیلَ لَهُمْ فَاَنْزَلْناٰ عَلَی الَّذٖینَ ظَلَمُوا رِجْزًا مِنَ السَّمآٰءِ بِماٰ كاٰنُوا یَفْسُقُونَ٥٩وَاِذِ اسْتَسْقٰی مُوسٰی لِقَوْمِهٖ فَقُلْنَا اضْرِبْ بِعَصاٰكَ الْحَجَرَۖ فَانْفَجَرَتْ مِنْهُ اثْنَتاٰ عَشْرَةَ عَیْنًاۖ قَدْ عَلِمَ كُلُّ اُناٰسٍ مَشْرَبَهُمْۖ كُلُوا وَاشْرَبُوا مِنْ رِزْقِ اللّٰهِ وَلاٰ تَعْثَوْا فِی الْاَرْضِ مُفْسِدٖینَ٦٠وَاِذْ قُلْتُمْ یاٰ مُوسٰی لَنْ نَصْبِرَ عَلٰی طَعاٰمٍ واٰحِدٍ فَادْعُ لَناٰ رَبَّكَ یُخْرِجْ لَناٰ مِمّاٰ تُنْبِتُ الْاَرْضُ مِنْ بَقْلِهاٰ وَقِثّآٰئِهاٰ وَفُومِهاٰ وَعَدَسِهاٰ وَبَصَلِهاٰۖ قاٰلَ اَتَسْتَبْدِلُونَ الَّذٖی هُوَ اَدْنٰی بِالَّذٖی هُوَ خَیْرٌۚ ٱِهْبِطُوا مِصْرًا فَاِنَّ لَكُمْ ماٰ سَاَلْتُمْۗ وَضُرِبَتْ عَلَیْهِمُ الذِّلَّةُ وَالْمَسْكَنَةُ وَبآٰءُوا بِغَضَبٍ مِنَ اللّٰهِۗ ذٰلِكَ بِاَنَّهُمْ كاٰنُوا یَكْفُرُونَ بِأٰیاٰتِ اللّٰهِ وَیَقْتُلُونَ النَّبِیّٖینَ بِغَیْرِ الْحَقِّۗ ذٰلِكَ بِماٰ عَصَوْا وَكاٰنُوا یَعْتَدُونَ٦١

و (به خاطر بیاورید) زمانی را که گفتیم: «در این شهر [= بیت المقدس‌] وارد شوید! و از نعمتهای فراوان آن، هر چه می‌خواهید بخورید! و از در (معبد بیت المقدس) با خضوع و خشوع وارد گردید! و بگویید: «خداوندا! گناهان ما را بریز!» تا خطاهای شما را ببخشیم؛ و به نیکوکاران پاداش بیشتری خواهیم داد.» 58اما افراد ستمگر، این سخن را که به آنها گفته شده بود، تغییر دادند؛ (و به جای آن، جمله استهزاآمیزی گفتند؛) لذا بر ستمگران، در برابر این نافرمانی، عذابی از آسمان فرستادیم. 59و (به یاد آورید) زمانی را که موسی برای قوم خویش، آب طلبید، به او دستور دادیم: «عصای خود را بر آن سنگ مخصوص بزن!» ناگاه دوازده چشمه آب از آن جوشید؛ آن‌گونه که هر یک (از طوایف دوازده‌گانه بنی اسرائیل)، چشمه مخصوص خود را می‌شناختند! (و گفتیم:) «از روزیهای الهی بخورید و بیاشامید! و در زمین فساد نکنید!» 60و (نیز به خاطر بیاورید) زمانی را که گفتید: «ای موسی! هرگز حاضر نیستیم به یک نوع غذا اکتفا کنیم! از خدای خود بخواه که از آنچه زمین می‌رویاند، از سبزیجات و خیار و سیر و عدس و پیازش، برای ما فراهم سازد.» موسی گفت: «آیا غذای پست‌تر را به جای غذای بهتر انتخاب می‌کنید؟! (اکنون که چنین است، بکوشید از این بیابان) در شهری فرود آئید؛ زیرا هر چه خواستید، در آنجا برای شما هست.» و (مهر) ذلت و نیاز، بر پیشانی آنها زده شد؛ و باز گرفتار خشم خدائی شدند؛ چرا که آنان نسبت به آیات الهی، کفر می‌ورزیدند؛ و پیامبران را به ناحق می‌کشتند. اینها به خاطر آن بود که گناهکار و متجاوز بودند. 61