Rojat.com

4- سُورَةُ النِّسآٰءِ

وَاللّاٰتٖی یَأْتٖینَ الْفاٰحِشَةَ مِنْ نِسآٰئِكُمْ فَاسْتَشْهِدُوا عَلَیْهِنَّ اَرْبَعَةً مِنْكُمْۖ فَاِنْ شَهِدُوا فَاَمْسِكُوهُنَّ فِی الْبُیُوتِ حَتّٰی یَتَوَفّٰىهُنَّ الْمَوْتُ اَوْ یَجْعَلَ اللّٰهُ لَهُنَّ سَبٖیلًا١٥وَالَّذاٰنِ یَأْتِیاٰنِهاٰ مِنْكُمْ فَـأٰذُوهُماٰۖ فَاِنْ تاٰباٰ وَاَصْلَحاٰ فَاَعْرِضُوا عَنْهُمآٰۗ اِنَّ اللّٰهَ كاٰنَ تَوّاٰبًا رَحٖیمًا١٦اِنَّمَا التَّوْبَةُ عَلَی اللّٰهِ لِلَّذٖینَ یَعْمَلُونَ السُّوٓءَ بِجَهاٰلَةٍ ثُمَّ یَتُوبُونَ مِنْ قَرٖیبٍ فَاُولٰٓئِكَ یَتُوبُ اللّٰهُ عَلَیْهِمْۗ وَكاٰنَ اللّٰهُ عَلٖیمًا حَكٖیمًا١٧وَلَیْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذٖینَ یَعْمَلُونَ السَّیِّئاٰتِ حَتّٰٓی اِذاٰ حَضَرَ اَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قاٰلَ اِنّٖی تُبْتُ الْءاٰنَ وَلَا الَّذٖینَ یَمُوتُونَ وَهُمْ كُفّاٰرٌۚ اُولٰٓئِكَ اَعْتَدْناٰ لَهُمْ عَذاٰبًا اَلٖیمًا١٨یآٰ اَیُّهَا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا لاٰ یَحِلُّ لَكُمْ اَنْ تَرِثُوا النِّسآٰءَ كَرْهًاۖ وَلاٰ تَعْضُلُوهُنَّ لِتَذْهَبُوا بِبَعْضِ مآٰ ءاٰتَیْتُمُوهُنَّ اِلّآٰ اَنْ یَأْتٖینَ بِفاٰحِشَةٍ مُبَیِّنَةٍۚ وَعاٰشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِۚ فَاِنْ كَرِهْتُمُوهُنَّ فَعَسٰٓی اَنْ تَكْرَهُوا شَیْئًا وَیَجْعَلَ اللّٰهُ فٖیهِ خَیْرًا كَثٖیرًا١٩

و کسانی از زنان شما که مرتکب زنا شوند، چهار نفر از مسلمانان را بعنوان شاهد بر آنها بطلبید! اگر گواهی دادند، آنان [= زنان‌] را در خانه ها (ی خود) نگاه دارید تا مرگشان فرارسد؛ یا اینکه خداوند، راهی برای آنها قرار دهد. 15و از میان شما، آن مردان و زنانی که (همسر ندارند، و) مرتکب آن کار (زشت) می‌شوند، آنها را آزار دهید (و حد بر آنان جاری نمایید)! و اگر توبه کنند، و (خود را) اصلاح نمایند، (و به جبران گذشته بپردازند،) از آنها درگذرید! زیرا خداوند، توبه‌پذیر و مهربان است. 16پذیرش توبه از سوی خدا، تنها برای کسانی است که کار بدی را از روی جهالت انجام می‌دهند، سپس زود توبه می‌کنند. خداوند، توبه چنین اشخاصی را می‌پذیرد؛ و خدا دانا و حکیم است. 17برای کسانی که کارهای بد را انجام می‌دهند، و هنگامی که مرگ یکی از آنها فرا می‌رسد می‌گوید: «الان توبه کردم!» توبه نیست؛ و نه برای کسانی که در حال کفر از دنیا می‌روند؛ اینها کسانی هستند که عذاب دردناکی برایشان فراهم کرده‌ایم. 18ای کسانی که ایمان آورده‌اید! برای شما حلال نیست که از زنان، از روی اکراه (و ایجاد ناراحتی برای آنها،) ارث ببرید! و آنان را تحت فشار قرار ندهید که قسمتی از آنچه را به آنها داده‌اید (از مهر)، تملک کنید! مگر اینکه آنها عمل زشت آشکاری انجام دهند. و با آنان، بطور شایسته رفتار کنید! و اگر از آنها، (بجهتی) کراهت داشتید، (فوراً تصمیم به جدایی نگیرید!) چه بسا چیزی خوشایند شما نباشد، و خداوند خیر فراوانی در آن قرار می‌دهد! 19