Rojat.com

4- سُورَةُ النِّسآٰءِ

لِلرِّجاٰلِ نَصٖیبٌ مِمّاٰ تَرَكَ الْواٰلِداٰنِ وَالْاَقْرَبُونَ وَلِلنِّسآٰءِ نَصٖیبٌ مِمّاٰ تَرَكَ الْواٰلِداٰنِ وَالْاَقْرَبُونَ مِمّاٰ قَلَّ مِنْهُ اَوْ كَثُرَۚ نَصٖیبًا مَفْرُوضًا٧وَاِذاٰ حَضَرَ الْقِسْمَةَ اُولُوا الْقُرْبٰی وَالْیَتاٰمٰی وَالْمَساٰكٖینُ فَارْزُقُوهُمْ مِنْهُ وَقُولُوا لَهُمْ قَوْلًا مَعْرُوفًا٨وَلْیَخْشَ الَّذٖینَ لَوْ تَرَكُوا مِنْ خَلْفِهِمْ ذُرِّیَّةً ضِعاٰفًا خاٰفُوا عَلَیْهِمْ فَلْیَتَّقُوا اللّٰهَ وَلْیَقُولُوا قَوْلًا سَدٖیدًا٩اِنَّ الَّذٖینَ یَأْكُلُونَ اَمْواٰلَ الْیَتاٰمٰی ظُلْمًا اِنَّماٰ یَأْكُلُونَ فٖی بُطُونِهِمْ ناٰرًاۖ وَسَیَصْلَوْنَ سَعٖیرًا١٠یُوصٖیكُمُ اللّٰهُ فٖیٓ اَوْلاٰدِكُمْۖ لِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الْاُنْثَیَیْنِۚ فَاِنْ كُنَّ نِسآٰءً فَوْقَ اثْنَتَیْنِ فَلَهُنَّ ثُلُثاٰ ماٰ تَرَكَۖ وَاِنْ كاٰنَتْ واٰحِدَةً فَلَهَا النِّصْفُۚ وَلِاَبَوَیْهِ لِكُلِّ واٰحِدٍ مِنْهُمَا السُّدُسُ مِمّاٰ تَرَكَ اِنْ كاٰنَ لَهُۥ وَلَدٌۚ فَاِنْ لَمْ یَكُنْ لَهُۥ وَلَدٌ وَوَرِثَهُۥٓ اَبَواٰهُ فَلِاُمِّهِ الثُّلُثُۚ فَاِنْ كاٰنَ لَهُۥٓ اِخْوَةٌ فَلِاُمِّهِ السُّدُسُۚ مِنْ بَعْدِ وَصِیَّةٍ یُوصٖی بِهآٰ اَوْ دَیْنٍۗ ءاٰبآٰؤُكُمْ وَاَبْنآٰؤُكُمْ لاٰ تَدْرُونَ اَیُّهُمْ اَقْرَبُ لَكُمْ نَفْعًاۚ فَرٖیضَةً مِنَ اللّٰهِۗ اِنَّ اللّٰهَ كاٰنَ عَلٖیمًا حَكٖیمًا١١

برای مردان، از آنچه پدر و مادر و خویشاوندان از خود بر جای می‌گذارند، سهمی است؛ و برای زنان نیز، از آنچه پدر و مادر و خویشاوندان می‌گذارند، سهمی؛ خواه آن مال، کم باشد یا زیاد؛ این سهمی است تعیین شده و پرداختنی. 7و اگر بهنگام تقسیم (ارث)، خویشاوندان (و طبقه‌ای که ارث نمی‌برند) و یتیمان و مستمندان، حضور داشته باشند، چیزی از آن اموال را به آنها بدهید! و با آنان به طور شایسته سخن بگویید! 8کسانی که اگر فرزندان ناتوانی از خود بیادگار بگذارند از آینده آنان می‌ترسند، باید (از ستم درباره یتیمان مردم) بترسند! از (مخالفت) خدا بپرهیزند، و سخنی استوار بگویند. 9کسانی که اموال یتیمان را به ظلم و ستم می‌خورند، (در حقیقت،) تنها آتش می‌خورند؛ و بزودی در شعله‌های آتش (دوزخ) می‌سوزند. 10خداوند در باره فرزندانتان به شما سفارش می‌کند که سهم (میراث) پسر، به اندازه سهم دو دختر باشد؛ و اگر فرزندان شما، (دو دختر و) بیش از دو دختر باشند، دو سوم میراث از آن آنهاست؛ و اگر یکی باشد، نیمی (از میراث،) از آن اوست. و برای هر یک از پدر و مادر او، یک ششم میراث است، اگر (میت) فرزندی داشته باشد؛ و اگر فرزندی نداشته باشد، و (تنها) پدر و مادر از او ارث برند، برای مادر او یک سوم است (و بقیه از آن پدر است)؛ و اگر او برادرانی داشته باشد، مادرش یک ششم می‌برد (و پنج ششم باقیمانده، برای پدر است). (همه اینها،) بعد از انجام وصیتی است که او کرده، و بعد از ادای دین است -شما نمی‌دانید پدران و مادران و فرزندانتان، کدامیک برای شما سودمندترند!- این فریضه الهی است؛ و خداوند، دانا و حکیم است. 11