Rojat.com

3- سُورَةُ آلِ عِمْراٰنَ

اَمْ حَسِبْتُمْ اَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَلَمّاٰ یَعْلَمِ اللّٰهُ الَّذٖینَ جاٰهَدُوا مِنْكُمْ وَیَعْلَمَ الصّاٰبِرٖینَ١٤٢وَلَقَدْ كُنْتُمْ تَمَنَّوْنَ الْمَوْتَ مِنْ قَبْلِ اَنْ تَلْقَوْهُ فَقَدْ رَاَیْتُمُوهُ وَاَنْتُمْ تَنْظُرُونَ١٤٣وَماٰ مُحَمَّدٌ اِلّاٰ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُۚ اَفَإِینْ ماٰتَ اَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلٰٓی اَعْقاٰبِكُمْۚ وَمَنْ یَنْقَلِبْ عَلٰی عَقِبَیْهِ فَلَنْ یَضُرَّ اللّٰهَ شَیْئًاۗ وَسَیَجْزِی اللّٰهُ الشّاٰكِرٖینَ١٤٤وَماٰ كاٰنَ لِنَفْسٍ اَنْ تَمُوتَ اِلّاٰ بِاِذْنِ اللّٰهِ كِتاٰبًا مُؤَجَّلًاۗ وَمَنْ یُرِدْ ثَواٰبَ الدُّنْیاٰ نُؤْتِهٖ مِنْهاٰ وَمَنْ یُرِدْ ثَواٰبَ الْءاٰخِرَةِ نُؤْتِهٖ مِنْهاٰۚ وَسَنَجْزِی الشّاٰكِرٖینَ١٤٥وَكَاَیِّنْ مِنْ نَبِیٍّ قاٰتَلَ مَعَهُۥ رِبِّیُّونَ كَثٖیرٌ فَماٰ وَهَنُوا لِمآٰ اَصاٰبَهُمْ فٖی سَبٖیلِ اللّٰهِ وَماٰ ضَعُفُوا وَمَا اسْتَكاٰنُواۗ وَاللّٰهُ یُحِبُّ الصّاٰبِرٖینَ١٤٦وَماٰ كاٰنَ قَوْلَهُمْ اِلّآٰ اَنْ قاٰلُوا رَبَّنَا اغْفِرْ لَناٰ ذُنُوبَناٰ وَاِسْراٰفَناٰ فٖیٓ اَمْرِناٰ وَثَبِّتْ اَقْداٰمَناٰ وَانْصُرْناٰ عَلَی الْقَوْمِ الْكاٰفِرٖینَ١٤٧

آیا چنین پنداشتید که (تنها با ادّعای ایمان) وارد بهشت خواهید شد، در حالی که خداوند هنوز مجاهدان از شما و صابران را مشخصّ نساخته است؟! 142و شما مرگ (و شهادت در راه خدا) را، پیش از آنکه با آن روبه‌رو شوید، آرزو می‌کردید؛ سپس آن را با چشم خود دیدید، در حالی که به آن نگاه می‌کردید (و حاضر نبودید به آن تن دردهید! چقدر میان گفتار و کردار شما فاصله است؟!) 143محمد (ص) فقط فرستاده خداست؛ و پیش از او، فرستادگان دیگری نیز بودند؛ آیا اگر او بمیرد و یا کشته شود، شما به عقب برمی‌گردید؟ (و اسلام را رها کرده به دوران جاهلیّت و کفر بازگشت خواهید نمود؟) و هر کس به عقب باز گردد، هرگز به خدا ضرری نمی‌زند؛ و خداوند بزودی شاکران (و استقامت‌کنندگان) را پاداش خواهد داد. 144هیچ‌کس، جز به فرمان خدا، نمی‌میرد؛ سرنوشتی است تعیین شده؛ (بنابر این، مرگ پیامبر یا دیگران، یک سنّت الهی است.) هر کس پاداش دنیا را بخواهد (و در زندگی خود، در این راه گام بردارد،) چیزی از آن به او خواهیم داد؛ و هر کس پاداش آخرت را بخواهد، از آن به او می‌دهیم؛ و بزودی سپاسگزاران را پاداش خواهیم داد. 145چه بسیار پیامبرانی که مردان الهی فراوانی به همراه آنان جنگ کردند! آنها هیچ‌گاه در برابر آنچه در راه خدا به آنان می‌رسید، سست و ناتوان نشدند (و تن به تسلیم ندادند)؛ و خداوند استقامت‌کنندگان را دوست دارد. 146سخنشان تنها این بود که: «پروردگارا! گناهان ما را ببخش! و از تندرویهای ما در کارها، چشم‌پوشی کن! قدمهای ما را استوار بدار! و ما را بر جمعیّت کافران، پیروز گردان! 147