Rojat.com

3- سُورَةُ آلِ عِمْراٰنَ

اِذْ هَمَّتْ طآٰئِفَتاٰنِ مِنْكُمْ اَنْ تَفْشَلاٰ وَاللّٰهُ وَلِیُّهُماٰۗ وَعَلَی اللّٰهِ فَلْیَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ١٢٢وَلَقَدْ نَصَرَكُمُ اللّٰهُ بِبَدْرٍ وَاَنْتُمْ اَذِلَّةٌۖ فَاتَّقُوا اللّٰهَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ١٢٣اِذْ تَقُولُ لِلْمُؤْمِنٖینَ اَلَنْ یَكْفِیَكُمْ اَنْ یُمِدَّكُمْ رَبُّكُمْ بِثَلاٰثَةِ ءاٰلاٰفٍ مِنَ الْمَلآٰئِكَةِ مُنْزَلٖینَ١٢٤بَلٰٓیۚ اِنْ تَصْبِرُوا وَتَتَّقُوا وَیَأْتُوكُمْ مِنْ فَوْرِهِمْ هٰذاٰ یُمْدِدْكُمْ رَبُّكُمْ بِخَمْسَةِ ءاٰلاٰفٍ مِنَ الْمَلآٰئِكَةِ مُسَوِّمٖینَ١٢٥وَماٰ جَعَلَهُ اللّٰهُ اِلّاٰ بُشْرٰی لَكُمْ وَلِتَطْمَئِنَّ قُلُوبُكُمْ بِهٖۗ وَمَا النَّصْرُ اِلّاٰ مِنْ عِنْدِ اللّٰهِ الْعَزٖیزِ الْحَكٖیمِ١٢٦لِیَقْطَعَ طَرَفًا مِنَ الَّذٖینَ كَفَرُوٓا اَوْ یَكْبِتَهُمْ فَیَنْقَلِبُوا خآٰئِبٖینَ١٢٧لَیْسَ لَكَ مِنَ الْاَمْرِ شَیْءٌ اَوْ یَتُوبَ عَلَیْهِمْ اَوْ یُعَذِّبَهُمْ فَاِنَّهُمْ ظاٰلِمُونَ١٢٨وَلِلّٰهِ ماٰ فِی السَّمٰواٰتِ وَماٰ فِی الْاَرْضِۚ یَغْفِرُ لِمَنْ یَشآٰءُ وَیُعَذِّبُ مَنْ یَشآٰءُۚ وَاللّٰهُ غَفُورٌ رَحٖیمٌ١٢٩یآٰ اَیُّهَا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا لاٰ تَأْكُلُوا الرِّبٰٓوا اَضْعاٰفًا مُضاٰعَفَةًۖ وَاتَّقُوا اللّٰهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ١٣٠وَاتَّقُوا النّاٰرَ الَّتٖیٓ اُعِدَّتْ لِلْكاٰفِرٖینَ١٣١وَاَطٖیعُوا اللّٰهَ وَالرَّسُولَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ١٣٢

(و نیز به یاد آور) زمانی را که دو طایفه از شما تصمیم گرفتند سستی نشان دهند (و از وسط راه بازگردند)؛ و خداوند پشتیبان آنها بود (و به آنها کمک کرد که از این فکر بازگردند)؛ و افراد باایمان، باید تنها بر خدا توکّل کنند! 122خداوند شما را در «بدر» یاری کرد (و بر دشمنان خطرناک، پیروز ساخت)؛ در حالی که شما (نسبت به آنها)، ناتوان بودید. پس، از خدا بپرهیزید (و در برابر دشمن، مخالفتِ فرمانِ پیامبر نکنید)، تا شکر نعمت او را بجا آورده باشید! 123در آن هنگام که تو به مؤمنان می‌گفتنی: «آیا کافی نیست که پروردگارتان، شما را به سه هزار نفر از فرشتگان، که از آسمان فرود می‌آیند، یاری کند؟!» 124آری، (امروز هم) اگر استقامت و تقوا پیشه کنید، و دشمن به همین زودی به سراغ شما بیاید، خداوند شما را به پنج هزار نفر از فرشتگان، که نشانه‌هایی با خود دارند، مدد خواهد داد! 125ولی اینها را خداوند فقط بشارت، و برای اطمینان خاطر شما قرار داده؛ وگرنه، پیروزی تنها از جانب خداوند توانای حکیم است! 126(این وعده را که خدا به شما داده،) برای این است که قسمتی از پیکر لشکر کافران را قطع کند؛ یا آنها را با ذلّت برگرداند؛ تا مأیوس و ناامید، (به وطن خود) بازگردند. 127هیچ‌گونه اختیاری (در باره عفو کافران، یا مؤمنان فراری از جنگ،) برای تو نیست؛ مگر اینکه (خدا) بخواهد آنها را ببخشد، یا مجازات کند؛ زیرا آنها ستمگرند. 128و آنچه در آسمانها و زمین است، از آن خداست. هر کس را بخواهد (و شایسته بداند)، می‌بخشد؛ و هر کس را بخواهد، مجازات می‌کند؛ و خداوند آمرزنده مهربان است. 129ای کسانی که ایمان آورده‌اید! ربا (و سود پول) را چند برابر نخورید! از خدا بپرهیزید، تا رستگار شوید! 130و از آتشی بپرهیزید که برای کافران آماده شده است! 131و خدا و پیامبر را اطاعت کنید، تا مشمول رحمت شوید! 132