قرآن کریم (با فونت خوانا)



یآٰ اَیُّهَا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوٓا اِنْ تُطٖیعُوا فَرٖیقًا مِنَ الَّذٖینَ اُوتُوا الْكِتاٰبَ یَرُدُّوكُمْ بَعْدَ اٖیماٰنِكُمْ كاٰفِرٖینَ۝١٠٠۝وَكَیْفَ تَكْفُرُونَ وَاَنْتُمْ تُتْلٰی عَلَیْكُمْ ءاٰیاٰتُ اللّٰهِ وَفٖیكُمْ رَسُولُهُۥۗ وَمَنْ یَعْتَصِمْ بِاللّٰهِ فَقَدْ هُدِیَ اِلٰی صِراٰطٍ مُسْتَقٖیمٍ۝١٠١۝یآٰ اَیُّهَا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا اتَّقُوا اللّٰهَ حَقَّ تُقاٰتِهٖ وَلاٰ تَمُوتُنَّ اِلّاٰ وَاَنْتُمْ مُسْلِمُونَ۝١٠٢۝وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللّٰهِ جَمٖیعًا وَلاٰ تَفَرَّقُواۚ وَاذْكُرُوا نِعْمَتَ اللّٰهِ عَلَیْكُمْ اِذْ كُنْتُمْ اَعْدآٰءً فَاَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِكُمْ فَاَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهٖٓ اِخْواٰنًا وَكُنْتُمْ عَلٰی شَفاٰ حُفْرَةٍ مِنَ النّاٰرِ فَاَنْقَذَكُمْ مِنْهاٰۗ كَذٰلِكَ یُبَیِّنُ اللّٰهُ لَكُمْ ءاٰیاٰتِهٖ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ۝١٠٣۝وَلْتَكُنْ مِنْكُمْ اُمَّةٌ یَدْعُونَ اِلَی الْخَیْرِ وَیَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِۚ وَاُولٰٓئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ۝١٠٤۝وَلاٰ تَكُونُوا كَالَّذٖینَ تَفَرَّقُوا وَاخْتَلَفُوا مِنْ بَعْدِ ماٰ جآٰءَهُمُ الْبَیِّناٰتُۚ وَاُولٰٓئِكَ لَهُمْ عَذاٰبٌ عَظٖیمٌ۝١٠٥۝یَوْمَ تَبْیَضُّ وُجُوهٌ وَتَسْوَدُّ وُجُوهٌۚ فَاَمَّا الَّذٖینَ اسْوَدَّتْ وُجُوهُهُمْ اَكَفَرْتُمْ بَعْدَ اٖیماٰنِكُمْ فَذُوقُوا الْعَذاٰبَ بِماٰ كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ۝١٠٦۝وَاَمَّا الَّذٖینَ ابْیَضَّتْ وُجُوهُهُمْ فَفٖی رَحْمَةِ اللّٰهِ هُمْ فٖیهاٰ خاٰلِدُونَ۝١٠٧۝تِلْكَ ءاٰیاٰتُ اللّٰهِ نَتْلُوهاٰ عَلَیْكَ بِالْحَقِّۗ وَمَا اللّٰهُ یُرٖیدُ ظُلْمًا لِلْعاٰلَمٖینَ۝١٠٨۝

ای کسانی که ایمان آورده‌اید! اگر از گروهی از اهل کتاب، (که کارشان نفاق‌افکنی و شعله‌ورساختنِ آتش کینه و عداوت است) اطاعت کنید، شما را پس از ایمان، به کفر بازمی‌گردانند. ﴾100﴿و چگونه ممکن است شما کافر شوید، با اینکه (در دامان وحی قرار گرفته‌اید، و) آیات خدا بر شما خوانده می‌شود، و پیامبر او در میان شماست؟! (بنابر این، به خدا تمسّک جویید!) و هر کس به خدا تمسّک جوید، به راهی راست، هدایت شده است. ﴾101﴿ای کسانی که ایمان آورده‌اید! آن گونه که حق تقوا و پرهیزکاری است، از خدا بپرهیزید! و از دنیا نروید، مگر اینکه مسلمان باشید! (باید گوهر ایمان را تا پایان عمر، حفظ کنید!) ﴾102﴿و همگی به ریسمان خدا [= قرآن و اسلام، و هرگونه وسیله وحدت‌]، چنگ زنید، و پراکنده نشوید! و نعمت (بزرگِ) خدا را بر خود، به یاد آرید که چگونه دشمن یکدیگر بودید، و او میان دلهای شما، الفت ایجاد کرد، و به برکتِ نعمتِ او، برادر شدید! و شما بر لبِ حفره‌ای از آتش بودید، خدا شما را از آن نجات داد؛ این چنین، خداوند آیات خود را برای شما آشکار می‌سازد؛ شاید پذیرای هدایت شوید. ﴾103﴿باید از میان شما، جمعی دعوت به نیکی، و امر به معروف و نهی از منکر کنند! و آنها همان رستگارانند. ﴾104﴿و مانند کسانی نباشید که پراکنده شدند و اختلاف کردند؛ (آن هم) پس از آنکه نشانه‌های روشن (پروردگار) به آنان رسید! و آنها عذاب عظیمی دارند. ﴾105﴿(آن عذاب عظیم) روزی خواهد بود که چهره‌هائی سفید، و چهره‌هائی سیاه می‌گردد، اما آنها که صورتهایشان سیاه شده، (به آنها گفته می‌شود:) آیا بعد از ایمان، و (اخوّت و برادری در سایه آن،) کافر شدید؟! پس بچشید عذاب را، به سبب آنچه کفر می‌ورزیدید! ﴾106﴿و امّا آنها که چهره‌هایشان سفید شده، در رحمت خداوند خواهند بود؛ و جاودانه در آن می‌مانند. ﴾107﴿اینها آیات خداست؛ که بحق بر تو می‌خوانیم. و خداوند (هیچ گاه) ستمی برای (احدی از) جهانیان نمی‌خواهد. ﴾108﴿