Rojat.com

3- سُورَةُ آلِ عِمْراٰنَ

یآٰ اَیُّهَا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوٓا اِنْ تُطٖیعُوا فَرٖیقًا مِنَ الَّذٖینَ اُوتُوا الْكِتاٰبَ یَرُدُّوكُمْ بَعْدَ اٖیماٰنِكُمْ كاٰفِرٖینَ١٠٠وَكَیْفَ تَكْفُرُونَ وَاَنْتُمْ تُتْلٰی عَلَیْكُمْ ءاٰیاٰتُ اللّٰهِ وَفٖیكُمْ رَسُولُهُۥۗ وَمَنْ یَعْتَصِمْ بِاللّٰهِ فَقَدْ هُدِیَ اِلٰی صِراٰطٍ مُسْتَقٖیمٍ١٠١یآٰ اَیُّهَا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا اتَّقُوا اللّٰهَ حَقَّ تُقاٰتِهٖ وَلاٰ تَمُوتُنَّ اِلّاٰ وَاَنْتُمْ مُسْلِمُونَ١٠٢وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللّٰهِ جَمٖیعًا وَلاٰ تَفَرَّقُواۚ وَاذْكُرُوا نِعْمَتَ اللّٰهِ عَلَیْكُمْ اِذْ كُنْتُمْ اَعْدآٰءً فَاَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِكُمْ فَاَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهٖٓ اِخْواٰنًا وَكُنْتُمْ عَلٰی شَفاٰ حُفْرَةٍ مِنَ النّاٰرِ فَاَنْقَذَكُمْ مِنْهاٰۗ كَذٰلِكَ یُبَیِّنُ اللّٰهُ لَكُمْ ءاٰیاٰتِهٖ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ١٠٣وَلْتَكُنْ مِنْكُمْ اُمَّةٌ یَدْعُونَ اِلَی الْخَیْرِ وَیَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِۚ وَاُولٰٓئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ١٠٤وَلاٰ تَكُونُوا كَالَّذٖینَ تَفَرَّقُوا وَاخْتَلَفُوا مِنْ بَعْدِ ماٰ جآٰءَهُمُ الْبَیِّناٰتُۚ وَاُولٰٓئِكَ لَهُمْ عَذاٰبٌ عَظٖیمٌ١٠٥یَوْمَ تَبْیَضُّ وُجُوهٌ وَتَسْوَدُّ وُجُوهٌۚ فَاَمَّا الَّذٖینَ اسْوَدَّتْ وُجُوهُهُمْ اَكَفَرْتُمْ بَعْدَ اٖیماٰنِكُمْ فَذُوقُوا الْعَذاٰبَ بِماٰ كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ١٠٦وَاَمَّا الَّذٖینَ ابْیَضَّتْ وُجُوهُهُمْ فَفٖی رَحْمَةِ اللّٰهِ هُمْ فٖیهاٰ خاٰلِدُونَ١٠٧تِلْكَ ءاٰیاٰتُ اللّٰهِ نَتْلُوهاٰ عَلَیْكَ بِالْحَقِّۗ وَمَا اللّٰهُ یُرٖیدُ ظُلْمًا لِلْعاٰلَمٖینَ١٠٨

ای کسانی که ایمان آورده‌اید! اگر از گروهی از اهل کتاب، (که کارشان نفاق‌افکنی و شعله‌ورساختنِ آتش کینه و عداوت است) اطاعت کنید، شما را پس از ایمان، به کفر بازمی‌گردانند. 100و چگونه ممکن است شما کافر شوید، با اینکه (در دامان وحی قرار گرفته‌اید، و) آیات خدا بر شما خوانده می‌شود، و پیامبر او در میان شماست؟! (بنابر این، به خدا تمسّک جویید!) و هر کس به خدا تمسّک جوید، به راهی راست، هدایت شده است. 101ای کسانی که ایمان آورده‌اید! آن گونه که حق تقوا و پرهیزکاری است، از خدا بپرهیزید! و از دنیا نروید، مگر اینکه مسلمان باشید! (باید گوهر ایمان را تا پایان عمر، حفظ کنید!) 102و همگی به ریسمان خدا [= قرآن و اسلام، و هرگونه وسیله وحدت‌]، چنگ زنید، و پراکنده نشوید! و نعمت (بزرگِ) خدا را بر خود، به یاد آرید که چگونه دشمن یکدیگر بودید، و او میان دلهای شما، الفت ایجاد کرد، و به برکتِ نعمتِ او، برادر شدید! و شما بر لبِ حفره‌ای از آتش بودید، خدا شما را از آن نجات داد؛ این چنین، خداوند آیات خود را برای شما آشکار می‌سازد؛ شاید پذیرای هدایت شوید. 103باید از میان شما، جمعی دعوت به نیکی، و امر به معروف و نهی از منکر کنند! و آنها همان رستگارانند. 104و مانند کسانی نباشید که پراکنده شدند و اختلاف کردند؛ (آن هم) پس از آنکه نشانه‌های روشن (پروردگار) به آنان رسید! و آنها عذاب عظیمی دارند. 105(آن عذاب عظیم) روزی خواهد بود که چهره‌هائی سفید، و چهره‌هائی سیاه می‌گردد، اما آنها که صورتهایشان سیاه شده، (به آنها گفته می‌شود:) آیا بعد از ایمان، و (اخوّت و برادری در سایه آن،) کافر شدید؟! پس بچشید عذاب را، به سبب آنچه کفر می‌ورزیدید! 106و امّا آنها که چهره‌هایشان سفید شده، در رحمت خداوند خواهند بود؛ و جاودانه در آن می‌مانند. 107اینها آیات خداست؛ که بحق بر تو می‌خوانیم. و خداوند (هیچ گاه) ستمی برای (احدی از) جهانیان نمی‌خواهد. 108