قرآن کریم (با فونت خوانا)



یآٰ اَهْلَ الْكِتاٰبِ لِمَ تَلْبِسُونَ الْحَقَّ بِالْباٰطِلِ وَتَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَاَنْتُمْ تَعْلَمُونَ۝٧١۝وَقاٰلَتْ طآٰئِفَةٌ مِنْ اَهْلِ الْكِتاٰبِ ءاٰمِنُوا بِالَّذٖیٓ اُنْزِلَ عَلَی الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا وَجْهَ النَّهاٰرِ وَاكْفُرُوٓا ءاٰخِرَهُۥ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ۝٧٢۝وَلاٰ تُؤْمِنُوٓا اِلّاٰ لِمَنْ تَبِعَ دٖینَكُمْ قُلْ اِنَّ الْهُدٰی هُدَی اللّٰهِ اَنْ یُؤْتٰٓی اَحَدٌ مِثْلَ مآٰ اُوتٖیتُمْ اَوْ یُحآٰجُّوكُمْ عِنْدَ رَبِّكُمْۗ قُلْ اِنَّ الْفَضْلَ بِیَدِ اللّٰهِ یُؤْتٖیهِ مَنْ یَشآٰءُۗ وَاللّٰهُ واٰسِعٌ عَلٖیمٌ۝٧٣۝یَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهٖ مَنْ یَشآٰءُۗ وَاللّٰهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظٖیمِ۝٧٤۝وَمِنْ اَهْلِ الْكِتاٰبِ مَنْ اِنْ تَأْمَنْهُ بِقِنْطاٰرٍ یُؤَدِّهٖٓ اِلَیْكَ وَمِنْهُمْ مَنْ اِنْ تَأْمَنْهُ بِدٖیناٰرٍ لاٰ یُؤَدِّهٖٓ اِلَیْكَ اِلّاٰ ماٰ دُمْتَ عَلَیْهِ قآٰئِمًاۗ ذٰلِكَ بِاَنَّهُمْ قاٰلُوا لَیْسَ عَلَیْناٰ فِی الْاُمِّیّٖینَ سَبٖیلٌ وَیَقُولُونَ عَلَی اللّٰهِ الْكَذِبَ وَهُمْ یَعْلَمُونَ۝٧٥۝بَلٰیۚ مَنْ اَوْفٰی بِعَهْدِهٖ وَاتَّقٰی فَاِنَّ اللّٰهَ یُحِبُّ الْمُتَّقٖینَ۝٧٦۝اِنَّ الَّذٖینَ یَشْتَرُونَ بِعَهْدِ اللّٰهِ وَاَیْماٰنِهِمْ ثَمَنًا قَلٖیلًا اُولٰٓئِكَ لاٰ خَلاٰقَ لَهُمْ فِی الْءاٰخِرَةِ وَلاٰ یُكَلِّمُهُمُ اللّٰهُ وَلاٰ یَنْظُرُ اِلَیْهِمْ یَوْمَ الْقِیاٰمَةِ وَلاٰ یُزَكّٖیهِمْ وَلَهُمْ عَذاٰبٌ اَلٖیمٌ۝٧٧۝

ای اهل کتاب! چرا حق را با باطل (می‌زمیزید و) مشتبه می‌کنید (تا دیگران نفهمند و گمراه شوند)، و حقیقت را پوشیده می‌دارید در حالی که می‌دانید؟! ﴾71﴿و جمعی از اهل کتاب (از یهود) گفتند: «(بروید در ظاهر) به آنچه بر مؤمنان نازل شده، در آغاز روز ایمان بیاورید؛ و در پایان روز، کافر شوید (و باز گردید)! شاید آنها (از آیین خود) بازگردند! (زیرا شما را، اهل کتاب و آگاه از بشارات آسمانی پیشین می‌دانند؛ و این توطئه کافی است که آنها را متزلزل سازد). ﴾72﴿و جز به کسی که از آیین شما پیروی می‌کند، (واقعاً) ایمان نیاورید!» بگو: «هدایت، هدایت الهی است! (و این توطئه شما، در برابر آن بی اثر است)»! (سپس اضافه کردند: «تصور نکنید) به کسی همانند شما (کتاب آسمانی) داده می‌شود، یا اینکه می‌توانند در پیشگاه پروردگارتان، با شما بحث و گفتگو کنند، (بلکه نبوّت و منطق، هر دو نزد شماست!)» بگو: «فضل (و موهبت نبوّت و عقل و منطق، در انحصار کسی نیست؛ بلکه) به دست خداست؛ و به هر کس بخواهد (و شایسته بداند،) می‌دهد؛ و خداوند، واسع [= دارای مواهب گسترده‌] و آگاه (از موارد شایسته آن) است. ﴾73﴿هر کس را بخواهد، ویژه رحمت خود می‌کند؛ و خداوند، دارای مواهب عظیم است.» ﴾74﴿و در میان اهل کتاب، کسانی هستند که اگر ثروت زیادی به رسم امانت به آنها بسپاری، به تو باز می‌گردانند؛ و کسانی هستند که اگر یک دینار هم به آنان بسپاری، به تو باز نمی‌گردانند؛ مگر تا زمانی که بالای سر آنها ایستاده (و بر آنها مسلّط) باشی! این بخاطر آن است که می‌گویند: «ما در برابر امّیّین [= غیر یهود]، مسؤول نیستیم.» و بر خدا دروغ می‌بندند؛ در حالی که می‌دانند (این سخن دروغ است). ﴾75﴿آری، کسی که به پیمان خود وفا کند و پرهیزگاری پیشه نماید، (خدا او را دوست می‌دارد؛ زیرا) خداوند پرهیزگاران را دوست دارد. ﴾76﴿کسانی که پیمان الهی و سوگندهای خود (به نام مقدس او) را به بهای ناچیزی می‌فروشند، آنها بهره‌ای در آخرت نخواهند داشت؛ و خداوند با آنها سخن نمی‌گوید و به آنان در قیامت نمی‌نگرد و آنها را (از گناه) پاک نمی‌سازد؛ و عذاب دردناکی برای آنهاست. ﴾77﴿