Rojat.com

75- سُورَةُ الْقِیاٰمَةِ

كَلّاٰ بَلْ تُحِبُّونَ الْعاٰجِلَةَ٢٠وَتَذَرُونَ الْءاٰخِرَةَ٢١وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ ناٰضِرَةٌ٢٢اِلٰی رَبِّهاٰ ناٰظِرَةٌ٢٣وَوُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ باٰسِرَةٌ٢٤تَظُنُّ اَنْ یُفْعَلَ بِهاٰ فاٰقِرَةٌ٢٥كَلّآٰ اِذاٰ بَلَغَتِ التَّراٰقِیَ٢٦وَقٖیلَ مَنْࣝ راٰقٍ٢٧وَظَنَّ اَنَّهُ الْفِراٰقُ٢٨وَالْتَفَّتِ السّاٰقُ بِالسّاٰقِ٢٩اِلٰی رَبِّكَ یَوْمَئِذِࣙ الْمَساٰقُ٣٠فَلاٰ صَدَّقَ وَلاٰ صَلّٰی٣١وَلٰكِنْ كَذَّبَ وَتَوَلّٰی٣٢ثُمَّ ذَهَبَ اِلٰٓی اَهْلِهٖ یَتَمَطّٰٓی٣٣اَوْلٰی لَكَ فَاَوْلٰی٣٤ثُمَّ اَوْلٰی لَكَ فَاَوْلٰٓی٣٥اَیَحْسَبُ الْاِنْساٰنُ اَنْ یُتْرَكَ سُدًی٣٦اَلَمْ یَكُ نُطْفَةً مِنْ مَنِیٍّ یُمْنٰی٣٧ثُمَّ كاٰنَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوّٰی٣٨فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَیْنِ الذَّكَرَ وَالْاُنْثٰٓی٣٩اَلَیْسَ ذٰلِكَ بِقاٰدِرٍ عَلٰٓی اَنْ یُحْیِیَ الْمَوْتٰی٤٠سُورَةُ الْاِنْساٰنِالمدنية31بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحٖیمِهَلْ اَتٰی عَلَی الْاِنْساٰنِ حٖینٌ مِنَ الدَّهْرِ لَمْ یَكُنْ شَیْئًا مَذْكُورًا١اِنّاٰ خَلَقْنَا الْاِنْساٰنَ مِنْ نُطْفَةٍ اَمْشاٰجٍ نَبْتَلٖیهِ فَجَعَلْناٰهُ سَمٖیعًا بَصٖیرًا٢اِنّاٰ هَدَیْناٰهُ السَّبٖیلَ اِمّاٰ شاٰكِرًا وَاِمّاٰ كَفُورًا٣اِنّآٰ اَعْتَدْناٰ لِلْكاٰفِرٖینَ سَلاٰسِلَا وَاَغْلاٰلًا وَسَعٖیرًا٤

چنین نیست که شما می‌پندارید (و دلایل معاد را کافی نمی‌دانید)؛ بلکه شما دنیای زودگذر را دوست دارید (و هوسرانی بی‌قید و شرط را)! 20و آخرت را رها می‌کنید! 21(آری) در آن روز صورتهایی شاداب و مسرور است، 22و به پروردگارش می‌نگرد! 23و در آن روز صورتهایی عبوس و در هم کشیده است، 24زیرا می‌داند عذابی در پیش دارد که پشت را در هم می‌شکند! 25چنین نیست (که انسان می‌پندارد! او ایمان نمی‌آورد) تا موقعی که جان به گلوگاهش رسد، 26و گفته شود: «آیا کسی هست که (این بیمار را از مرگ) نجات دهد؟!» 27و به جدائی از دنیا یقین پیدا کند، 28و ساق پاها (از سختی جان‌دادن) به هم بپیچد! 29(آری) در آن روز مسیر همه بسوی (دادگاه) پروردگارت خواهد بود! 30(در آن روز گفته می‌شود:) او هرگز ایمان نیاورد و نماز نخواند، 31بلکه تکذیب کرد و روی‌گردان شد، 32سپس بسوی خانواده خود بازگشت در حالی که متکبّرانه قدم برمی‌داشت! 33(با این اعمال) عذاب الهی برای تو شایسته‌تر است، شایسته‌تر! 34سپس عذاب الهی برای تو شایسته‌تر است، شایسته‌تر! 35آیا انسان گمان می‌کند بی‌هدف رها می‌شود؟! 36آیا او نطفه‌ای از منی که در رحم ریخته می‌شود نبود؟! 37سپس بصورت خون بسته در آمد، و خداوند او را آفرید و موزون ساخت، 38و از او دو زوج مرد و زن آفرید! 39آیا چنین کسی قادر نیست که مردگان را زنده کند؟! 40سوره انسانمدنی31به نام خداوند بخشنده بخشایشگرآیا زمانی طولانی بر انسان گذشت که چیز قابل ذکری نبود؟! 1ما انسان را از نطفه مختلطی آفریدیم، و او را می‌آزماییم؛ (بدین جهت) او را شنوا و بینا قرار دادیم! 2ما راه را به او نشان دادیم، خواه شاکر باشد (و پذیرا گردد) یا ناسپاس! 3ما برای کافران، زنجیرها و غلها و شعله‌های سوزان آتش آماده کرده‌ایم! 4