یُبَصَّرُونَهُمْۚ یَوَدُّ
آنها را نشانشان می‌دهند (ولی هر کس گرفتار کار خویشتن است)، چنان است که گنهکار دوست می‌دارد فرزندان خود را در برابر عذاب آن روز فدا کند، 11و همسر و برادرش را، 12و قبیله‌اش را که همیشه از او حمایت می‌کرد، 13و همه مردم روی زمین را تا مایه نجاتش گردند؛ 14امّا هرگز چنین نیست (که با اینها بتوان نجات یافت، آری) شعله‌های سوزان آتش است، 15دست و پا و پوست سر را می‌کند و می‌برد! 16و کسانی را که به فرمان خدا پشت کردند صدا می‌زند، 17و (همچنین آنها که) اموال را جمع و ذخیره کردند! 18به یقین انسان حریص و کم‌طاقت آفریده شده است، 19هنگامی که بدی به او رسد بیتابی می‌کند، 20و هنگامی که خوبی به او رسد مانع دیگران می‌شود (و بخل می‌ورزد)، 21مگر نمازگزاران، 22آنها که نمازها را پیوسته بجا می‌آورند، 23و آنها که در اموالشان حق معلومی است... 24برای تقاضاکننده و محروم، 25و آنها که به روز جزا ایمان دارند، 26و آنها که از عذاب پروردگارشان بیمناکند، 27چرا که هیچ کس از عذاب پروردگارش در امان نیست، 28و آنها که دامان خویش را (از بی‌عفّتی) حفظ می‌کنند، 29جز با همسران و کنیزان (که در حکم همسرند آمیزش ندارند)، چرا که در بهره‌گیری از اینها مورد سرزنش نخواهند بود! 30و هر کس جز اینها را طلب کند، متجاوز است! 31و آنها که امانتها و عهد خود را رعایت می‌کنند، 32و آنها که با ادای شهادتشان قیام می‌نمایند، 33و آنها که بر نماز مواظبت دارند، 34آنان در باغهای بهشتی (پذیرایی و) گرامی داشته می‌شوند. 35این کافران را چه می‌شود که با سرعت نزد تو می‌آیند... 36از راست و چپ، گروه گروه (و آرزوی بهشت دارند)! 37آیا هر یک از آنها (با این اعمال زشتش) طمع دارد که او را در بهشت پر نعمت الهی وارد کنند؟! 38هرگز چنین نیست؛ ما آنها را از آنچه خودشان می‌دانند آفریده‌ایم! 39
سوره
جزء
حزب