قرآن کریم (با فونت خوانا)



هُناٰلِكَ دَعاٰ زَكَرِیّاٰ رَبَّهُۥۖ قاٰلَ رَبِّ هَبْ لٖی مِنْ لَدُنْكَ ذُرِّیَّةً طَیِّبَةًۖ اِنَّكَ سَمٖیعُ الدُّعآٰءِ۝٣٨۝فَناٰدَتْهُ الْمَلآٰئِكَةُ وَهُوَ قآٰئِمٌ یُصَلّٖی فِی الْمِحْراٰبِ اَنَّ اللّٰهَ یُبَشِّرُكَ بِیَحْیٰی مُصَدِّقًا بِكَلِمَةٍ مِنَ اللّٰهِ وَسَیِّدًا وَحَصُورًا وَنَبِیًّا مِنَ الصّاٰلِحٖینَ۝٣٩۝قاٰلَ رَبِّ اَنّٰی یَكُونُ لٖی غُلاٰمٌ وَقَدْ بَلَغَنِیَ الْكِبَرُ وَامْرَاَتٖی عاٰقِرٌۖ قاٰلَ كَذٰلِكَ اللّٰهُ یَفْعَلُ ماٰ یَشآٰءُ۝٤٠۝قاٰلَ رَبِّ اجْعَلْ لٖیٓ ءاٰیَةًۖ قاٰلَ ءاٰیَتُكَ اَلّاٰ تُكَلِّمَ النّاٰسَ ثَلاٰثَةَ اَیّاٰمٍ اِلّاٰ رَمْزًاۗ وَاذْكُرْ رَبَّكَ كَثٖیرًا وَسَبِّحْ بِالْعَشِیِّ وَالْاِبْكاٰرِ۝٤١۝وَاِذْ قاٰلَتِ الْمَلآٰئِكَةُ یاٰ مَرْیَمُ اِنَّ اللّٰهَ اصْطَفٰىكِ وَطَهَّرَكِ وَاصْطَفٰىكِ عَلٰی نِسآٰءِ الْعاٰلَمٖینَ۝٤٢۝یاٰ مَرْیَمُ اقْنُتٖی لِرَبِّكِ وَاسْجُدٖی وَارْكَعٖی مَعَ الرّاٰكِعٖینَ۝٤٣۝ذٰلِكَ مِنْ اَنْبآٰءِ الْغَیْبِ نُوحٖیهِ اِلَیْكَۚ وَماٰ كُنْتَ لَدَیْهِمْ اِذْ یُلْقُونَ اَقْلاٰمَهُمْ اَیُّهُمْ یَكْفُلُ مَرْیَمَ وَماٰ كُنْتَ لَدَیْهِمْ اِذْ یَخْتَصِمُونَ۝٤٤۝اِذْ قاٰلَتِ الْمَلآٰئِكَةُ یاٰ مَرْیَمُ اِنَّ اللّٰهَ یُبَشِّرُكِ بِكَلِمَةٍ مِنْهُ اسْمُهُ الْمَسٖیحُ عٖیسَی ابْنُ مَرْیَمَ وَجٖیهًا فِی الدُّنْیاٰ وَالْءاٰخِرَةِ وَمِنَ الْمُقَرَّبٖینَ۝٤٥۝

در آنجا بود که زکریا، (با مشاهده آن همه شایستگی در مریم،) پروردگار خویش را خواند و عرض کرد: «خداوندا! از طرف خود، فرزند پاکیزه‌ای (نیز) به من عطا فرما، که تو دعا را می‌شنوی!» ﴾38﴿و هنگامی که او در محراب ایستاده، مشغول نیایش بود، فرشتگان او را صدا زدند که: «خدا تو را به» یحیی «بشارت می‌دهد؛ (کسی) که کلمه خدا [= مسیح‌] را تصدیق می‌کند؛ و رهبر خواهد بود؛ و از هوسهای سرکش برکنار، و پیامبری از صالحان است.» ﴾39﴿او عرض کرد: «پروردگارا! چگونه ممکن است فرزندی برای من باشد، در حالی که پیری به سراغ من آمده، و همسرم نازاست؟!» فرمود: «بدین گونه خداوند هر کاری را بخواهد انجام می‌دهد.» ﴾40﴿(زکریا) عرض کرد: «پروردگارا! نشانه‌ای برای من قرار ده!» گفت: «نشانه تو آن است که سه روز، جز به اشاره و رمز، با مردم سخن نخواهی گفت. (و زبان تو، بدون هیچ علّت ظاهری، برای گفتگو با مردم از کار می‌افتد.) پروردگار خود را (به شکرانه این نعمت بزرگ،) بسیار یاد کن! و به هنگام صبح و شام، او را تسبیح بگو! ﴾41﴿و (به یاد آورید) هنگامی را که فرشتگان گفتند: «ای مریم! خدا تو را برگزیده و پاک ساخته؛ و بر تمام زنان جهان، برتری داده است. ﴾42﴿ای مریم! (به شکرانه این نعمت) برای پروردگار خود، خضوع کن و سجده بجا آور! و با رکوع‌کنندگان، رکوع کن! ﴾43﴿(ای پیامبر!) این، از خبرهای غیبی است که به تو وحی می‌کنیم؛ و تو در آن هنگام که قلمهای خود را (برای قرعه‌کشی) به آب می‌افکندند تا کدامیک کفالت و سرپرستی مریم را عهده‌دار شود، و (نیز) به هنگامی که (دانشمندان بنی اسرائیل، برای کسب افتخار سرپرستی او،) با هم کشمکش داشتند، حضور نداشتی؛ و همه اینها، از راه وحی به تو گفته شد.) ﴾44﴿(به یاد آورید) هنگامی را که فرشتگان گفتند: «ای مریم! خداوند تو را به کلمه‌ای [= وجود باعظمتی‌] از طرف خودش بشارت می‌دهد که نامش «مسیح، عیسی پسر مریم» است؛ در حالی که در این جهان و جهان دیگر، صاحب شخصیّت خواهد بود؛ و از مقرّبان (الهی) است. ﴾45﴿