Rojat.com

3- سُورَةُ آلِ عِمْراٰنَ

هُناٰلِكَ دَعاٰ زَكَرِیّاٰ رَبَّهُۥۖ قاٰلَ رَبِّ هَبْ لٖی مِنْ لَدُنْكَ ذُرِّیَّةً طَیِّبَةًۖ اِنَّكَ سَمٖیعُ الدُّعآٰءِ٣٨فَناٰدَتْهُ الْمَلآٰئِكَةُ وَهُوَ قآٰئِمٌ یُصَلّٖی فِی الْمِحْراٰبِ اَنَّ اللّٰهَ یُبَشِّرُكَ بِیَحْیٰی مُصَدِّقًا بِكَلِمَةٍ مِنَ اللّٰهِ وَسَیِّدًا وَحَصُورًا وَنَبِیًّا مِنَ الصّاٰلِحٖینَ٣٩قاٰلَ رَبِّ اَنّٰی یَكُونُ لٖی غُلاٰمٌ وَقَدْ بَلَغَنِیَ الْكِبَرُ وَامْرَاَتٖی عاٰقِرٌۖ قاٰلَ كَذٰلِكَ اللّٰهُ یَفْعَلُ ماٰ یَشآٰءُ٤٠قاٰلَ رَبِّ اجْعَلْ لٖیٓ ءاٰیَةًۖ قاٰلَ ءاٰیَتُكَ اَلّاٰ تُكَلِّمَ النّاٰسَ ثَلاٰثَةَ اَیّاٰمٍ اِلّاٰ رَمْزًاۗ وَاذْكُرْ رَبَّكَ كَثٖیرًا وَسَبِّحْ بِالْعَشِیِّ وَالْاِبْكاٰرِ٤١وَاِذْ قاٰلَتِ الْمَلآٰئِكَةُ یاٰ مَرْیَمُ اِنَّ اللّٰهَ اصْطَفٰىكِ وَطَهَّرَكِ وَاصْطَفٰىكِ عَلٰی نِسآٰءِ الْعاٰلَمٖینَ٤٢یاٰ مَرْیَمُ اقْنُتٖی لِرَبِّكِ وَاسْجُدٖی وَارْكَعٖی مَعَ الرّاٰكِعٖینَ٤٣ذٰلِكَ مِنْ اَنْبآٰءِ الْغَیْبِ نُوحٖیهِ اِلَیْكَۚ وَماٰ كُنْتَ لَدَیْهِمْ اِذْ یُلْقُونَ اَقْلاٰمَهُمْ اَیُّهُمْ یَكْفُلُ مَرْیَمَ وَماٰ كُنْتَ لَدَیْهِمْ اِذْ یَخْتَصِمُونَ٤٤اِذْ قاٰلَتِ الْمَلآٰئِكَةُ یاٰ مَرْیَمُ اِنَّ اللّٰهَ یُبَشِّرُكِ بِكَلِمَةٍ مِنْهُ اسْمُهُ الْمَسٖیحُ عٖیسَی ابْنُ مَرْیَمَ وَجٖیهًا فِی الدُّنْیاٰ وَالْءاٰخِرَةِ وَمِنَ الْمُقَرَّبٖینَ٤٥

در آنجا بود که زکریا، (با مشاهده آن همه شایستگی در مریم،) پروردگار خویش را خواند و عرض کرد: «خداوندا! از طرف خود، فرزند پاکیزه‌ای (نیز) به من عطا فرما، که تو دعا را می‌شنوی!» 38و هنگامی که او در محراب ایستاده، مشغول نیایش بود، فرشتگان او را صدا زدند که: «خدا تو را به» یحیی «بشارت می‌دهد؛ (کسی) که کلمه خدا [= مسیح‌] را تصدیق می‌کند؛ و رهبر خواهد بود؛ و از هوسهای سرکش برکنار، و پیامبری از صالحان است.» 39او عرض کرد: «پروردگارا! چگونه ممکن است فرزندی برای من باشد، در حالی که پیری به سراغ من آمده، و همسرم نازاست؟!» فرمود: «بدین گونه خداوند هر کاری را بخواهد انجام می‌دهد.» 40(زکریا) عرض کرد: «پروردگارا! نشانه‌ای برای من قرار ده!» گفت: «نشانه تو آن است که سه روز، جز به اشاره و رمز، با مردم سخن نخواهی گفت. (و زبان تو، بدون هیچ علّت ظاهری، برای گفتگو با مردم از کار می‌افتد.) پروردگار خود را (به شکرانه این نعمت بزرگ،) بسیار یاد کن! و به هنگام صبح و شام، او را تسبیح بگو! 41و (به یاد آورید) هنگامی را که فرشتگان گفتند: «ای مریم! خدا تو را برگزیده و پاک ساخته؛ و بر تمام زنان جهان، برتری داده است. 42ای مریم! (به شکرانه این نعمت) برای پروردگار خود، خضوع کن و سجده بجا آور! و با رکوع‌کنندگان، رکوع کن! 43(ای پیامبر!) این، از خبرهای غیبی است که به تو وحی می‌کنیم؛ و تو در آن هنگام که قلمهای خود را (برای قرعه‌کشی) به آب می‌افکندند تا کدامیک کفالت و سرپرستی مریم را عهده‌دار شود، و (نیز) به هنگامی که (دانشمندان بنی اسرائیل، برای کسب افتخار سرپرستی او،) با هم کشمکش داشتند، حضور نداشتی؛ و همه اینها، از راه وحی به تو گفته شد.) 44(به یاد آورید) هنگامی را که فرشتگان گفتند: «ای مریم! خداوند تو را به کلمه‌ای [= وجود باعظمتی‌] از طرف خودش بشارت می‌دهد که نامش «مسیح، عیسی پسر مریم» است؛ در حالی که در این جهان و جهان دیگر، صاحب شخصیّت خواهد بود؛ و از مقرّبان (الهی) است. 45