Rojat.com

60- سُورَةُ الْمُمْتَحَنَةِ

سُورَةُ الْمُمْتَحَنَةِالمدنية13بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحٖیمِیآٰ اَیُّهَا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا لاٰ تَتَّخِذُوا عَدُوّٖی وَعَدُوَّكُمْ اَوْلِیآٰءَ تُلْقُونَ اِلَیْهِمْ بِالْمَوَدَّةِ وَقَدْ كَفَرُوا بِماٰ جآٰءَكُمْ مِنَ الْحَقِّ یُخْرِجُونَ الرَّسُولَ وَاِیّاٰكُمْ اَنْ تُؤْمِنُوا بِاللّٰهِ رَبِّكُمْ اِنْ كُنْتُمْ خَرَجْتُمْ جِهاٰدًا فٖی سَبٖیلٖی وَابْتِغآٰءَ مَرْضاٰتٖیۚ تُسِرُّونَ اِلَیْهِمْ بِالْمَوَدَّةِ وَاَنَا اَعْلَمُ بِمآٰ اَخْفَیْتُمْ وَمآٰ اَعْلَنْتُمْۚ وَمَنْ یَفْعَلْهُ مِنْكُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَوآٰءَ السَّبٖیلِ١اِنْ یَثْقَفُوكُمْ یَكُونُوا لَكُمْ اَعْدآٰءً وَیَبْسُطُوٓا اِلَیْكُمْ اَیْدِیَهُمْ وَاَلْسِنَتَهُمْ بِالسُّوٓءِ وَوَدُّوا لَوْ تَكْفُرُونَ٢لَنْ تَنْفَعَكُمْ اَرْحاٰمُكُمْ وَلآٰ اَوْلاٰدُكُمْۚ یَوْمَ الْقِیاٰمَةِ یَفْصِلُ بَیْنَكُمْۚ وَاللّٰهُ بِماٰ تَعْمَلُونَ بَصٖیرٌ٣قَدْ كاٰنَتْ لَكُمْ اُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فٖیٓ اِبْراٰهٖیمَ وَالَّذٖینَ مَعَهُۥٓ اِذْ قاٰلُوا لِقَوْمِهِمْ اِنّاٰ بُرَءآٰءُ مِنْكُمْ وَمِمّاٰ تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللّٰهِ كَفَرْناٰ بِكُمْ وَبَداٰ بَیْنَناٰ وَبَیْنَكُمُ الْعَداٰوَةُ وَالْبَغْضآٰءُ اَبَدًا حَتّٰی تُؤْمِنُوا بِاللّٰهِ وَحْدَهُۥٓ اِلّاٰ قَوْلَ اِبْراٰهٖیمَ لِاَبٖیهِ لَاَسْتَغْفِرَنَّ لَكَ وَمآٰ اَمْلِكُ لَكَ مِنَ اللّٰهِ مِنْ شَیْءٍۖ رَبَّناٰ عَلَیْكَ تَوَكَّلْناٰ وَاِلَیْكَ اَنَبْناٰ وَاِلَیْكَ الْمَصٖیرُ٤رَبَّناٰ لاٰ تَجْعَلْناٰ فِتْنَةً لِلَّذٖینَ كَفَرُوا وَاغْفِرْ لَناٰ رَبَّنآٰۖ اِنَّكَ اَنْتَ الْعَزٖیزُ الْحَكٖیمُ٥

سوره ممتحنةمدنی13به نام خداوند بخشنده بخشایشگرای کسانی که ایمان آورده‌اید! دشمن من و دشمن خودتان را دوست نگیرید! شما نسبت به آنان اظهار محبّت می‌کنید، در حالی که آنها به آنچه از حقّ برای شما آمده کافر شده‌اند و رسول اللّه و شما را به خاطر ایمان به خداوندی که پروردگار همه شماست از شهر و دیارتان بیرون می‌رانند؛ اگر شما برای جهاد در راه من و جلب خشنودیم هجرت کرده‌اید؛ (پیوند دوستی با آنان برقرار نسازید!) شما مخفیانه با آنها رابطه دوستی برقرار می‌کنید در حالی که من به آنچه پنهان یا آشکار می‌سازید از همه داناترم! و هر کس از شما چنین کاری کند، از راه راست گمراه شده است! 1اگر آنها بر شما مسلّط شوند، دشمنانتان خواهند بود و دست و زبان خود را به بدی کردن نسبت به شما می‌گشایند، و دوست دارند شما به کفر بازگردید! 2هرگز بستگان و فرزندانتان روز قیامت سودی به حالتان نخواهند داشت؛ میان شما جدایی می‌افکند؛ و خداوند به آنچه انجام می‌دهید بیناست. 3برای شما سرمشق خوبی در زندگی ابراهیم و کسانی که با او بودند وجود داشت، در آن هنگامی که به قوم (مشرک) خود گفتند: «ما از شما و آنچه غیر از خدا می‌پرستید بیزاریم؛ ما نسبت به شما کافریم؛ و میان ما و شما عداوت و دشمنی همیشگی آشکار شده است؛ تا آن زمان که به خدای یگانه ایمان بیاورید! -جز آن سخن ابراهیم که به پدرش [= عمویش آزر] گفت (و وعده داد) که برای تو آمرزش طلب می‌کنم، و در عین حال در برابر خداوند برای تو مالک چیزی نیستم (و اختیاری ندارم)!- پروردگارا! ما بر تو توکّل کردیم و به سوی تو بازگشتیم، و همه فرجامها بسوی تو است! 4پروردگارا! ما را مایه گمراهی کافران قرار مده، و ما را ببخش، ای پروردگار ما که تو عزیز و حکیمی!» 5