قرآن کریم (با فونت خوانا)



وَنَبِّئْهُمْ اَنَّ الْمآٰءَ قِسْمَةٌ بَیْنَهُمْۖ كُلُّ شِرْبٍ مُحْتَضَرٌ۝٢٨۝فَناٰدَوْا صاٰحِبَهُمْ فَتَعاٰطٰی فَعَقَرَ۝٢٩۝فَكَیْفَ كاٰنَ عَذاٰبٖی وَنُذُرِ۝٣٠۝اِنّآٰ اَرْسَلْناٰ عَلَیْهِمْ صَیْحَةً واٰحِدَةً فَكاٰنُوا كَهَشٖیمِ الْمُحْتَظِرِ۝٣١۝وَلَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْءاٰنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ۝٣٢۝كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ بِالنُّذُرِ۝٣٣۝اِنّآٰ اَرْسَلْناٰ عَلَیْهِمْ حاٰصِبًا اِلّآٰ ءاٰلَ لُوطٍۖ نَجَّیْناٰهُمْ بِسَحَرٍ۝٣٤۝نِعْمَةً مِنْ عِنْدِناٰۚ كَذٰلِكَ نَجْزٖی مَنْ شَكَرَ۝٣٥۝وَلَقَدْ اَنْذَرَهُمْ بَطْشَتَناٰ فَتَماٰرَوْا بِالنُّذُرِ۝٣٦۝وَلَقَدْ راٰوَدُوهُ عَنْ ضَیْفِهٖ فَطَمَسْنآٰ اَعْیُنَهُمْ فَذُوقُوا عَذاٰبٖی وَنُذُرِ۝٣٧۝وَلَقَدْ صَبَّحَهُمْ بُكْرَةً عَذاٰبٌ مُسْتَقِرٌّ۝٣٨۝فَذُوقُوا عَذاٰبٖی وَنُذُرِ۝٣٩۝وَلَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْءاٰنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ۝٤٠۝وَلَقَدْ جآٰءَ ءاٰلَ فِرْعَوْنَ النُّذُرُ۝٤١۝كَذَّبُوا بِأٰیاٰتِناٰ كُلِّهاٰ فَاَخَذْناٰهُمْ اَخْذَ عَزٖیزٍ مُقْتَدِرٍ۝٤٢۝اَكُفّاٰرُكُمْ خَیْرٌ مِنْ اُولٰٓئِكُمْ اَمْ لَكُمْ بَرآٰءَةٌ فِی الزُّبُرِ۝٤٣۝اَمْ یَقُولُونَ نَحْنُ جَمٖیعٌ مُنْتَصِرٌ۝٤٤۝سَیُهْزَمُ الْجَمْعُ وَیُوَلُّونَ الدُّبُرَ۝٤٥۝بَلِ السّاٰعَةُ مَوْعِدُهُمْ وَالسّاٰعَةُ اَدْهٰی وَاَمَرُّ۝٤٦۝اِنَّ الْمُجْرِمٖینَ فٖی ضَلاٰلٍ وَسُعُرٍ۝٤٧۝یَوْمَ یُسْحَبُونَ فِی النّاٰرِ عَلٰی وُجُوهِهِمْ ذُوقُوا مَسَّ سَقَرَ۝٤٨۝اِنّاٰ كُلَّ شَیْءٍ خَلَقْناٰهُ بِقَدَرٍ۝٤٩۝وَمآٰ اَمْرُنآٰ اِلّاٰ واٰحِدَةٌ كَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ۝٥٠۝

و به آنها خبر ده که آب (قریه) باید در میانشان تقسیم شود، (یک روز سهم ناقه، و یک روز برای آنها) و هر یک در نوبت خود باید حاضر شوند! ﴾28﴿آنها یکی از یاران خود را صدا زدند، او به سراغ این کار آمد و (ناقه را) پی کرد! ﴾29﴿پس (بنگرید) عذاب و انذارهای من چگونه بود! ﴾30﴿ما فقط یک صیحه [= صاعقه عظیم‌] بر آنها فرستادیم و بدنبال آن همگی بصورت گیاه خشکی درآمدند که صاحب چهارپایان (در آغل) جمع‌آوری می‌کند! ﴾31﴿ما قرآن را برای یادآوری آسان ساختیم؛ آیا کسی هست که متذکّر شود؟! ﴾32﴿قوم لوط انذارها(ی پی‌درپی پیامبرشان) را تکذیب کردند؛ ﴾33﴿ما بر آنها تندبادی که ریگها را به حرکت درمی‌آورد فرستادیم (و همه را هلاک کردیم)، جز خاندان لوط را که سحرگاهان نجاتشان دادیم! ﴾34﴿این نعمتی بود از ناحیه ما؛ این گونه هر کسی را که شکر کند پاداش می‌دهیم! ﴾35﴿او آنها را از مجازات ما بیم داد، ولی بر آنها اصرار بر مجادله و القای شکّ داشتند! ﴾36﴿آنها از لوط خواستند میهمانانش را در اختیارشان بگذارد؛ ولی ما چشمانشان را نابینا و محو کردیم (و گفتیم:) بچشید عذاب و انذارهای مرا! ﴾37﴿سرانجام صبحگاهان و در اول روز عذابی پایدار و ثابت به سراغشان آمد! ﴾38﴿(و گفتیم:) پس بچشید عذاب و انذارهای مرا! ﴾39﴿ما قرآن را برای یادآوری آسان ساختیم؛ آیا کسی هست که متذکّر شود؟! ﴾40﴿و (همچنین) انذارها و هشدارها (یکی پس از دیگری) به سراغ آل فرعون آمد، ﴾41﴿امّا آنها همه آیات ما را تکذیب کردند، و ما آنها را گرفتیم و مجازات کردیم، گرفتن شخصی قدرتمند و توانا! ﴾42﴿آیا کفّار شما بهتر از آنانند یا برای شما امان‌نامه‌ای در کتب آسمانی نازل شده است؟! ﴾43﴿یا می‌گویند: «ما جماعتی متحّد و نیرومند و پیروزیم»؟! ﴾44﴿(ولی بدانند) که بزودی جمعشان شکست می‌خورد و پا به فرارمی‌گذارند! ﴾45﴿(علاوه بر این) رستاخیز موعد آنهاست، و مجازات قیامت هولناکتر و تلختر است! ﴾46﴿مجرمان در گمراهی و شعله‌های آتشند، ﴾47﴿در آن روز که در آتش دوزخ به صورتشان کشیده می‌شوند (و به آنها گفته می‌شود:) بچشید آتش دوزخ را! ﴾48﴿البته ما هر چیز را به اندازه آفریدیم! ﴾49﴿و فرمان ما یک امر بیش نیست، همچون یک چشم بر هم زدن! ﴾50﴿