Rojat.com

3- سُورَةُ آلِ عِمْراٰنَ

اَلَمْ تَرَ اِلَی الَّذٖینَ اُوتُوا نَصٖیبًا مِنَ الْكِتاٰبِ یُدْعَوْنَ اِلٰی كِتاٰبِ اللّٰهِ لِیَحْكُمَ بَیْنَهُمْ ثُمَّ یَتَوَلّٰی فَرٖیقٌ مِنْهُمْ وَهُمْ مُعْرِضُونَ٢٣ذٰلِكَ بِاَنَّهُمْ قاٰلُوا لَنْ تَمَسَّنَا النّاٰرُ اِلّآٰ اَیّاٰمًا مَعْدُوداٰتٍۖ وَغَرَّهُمْ فٖی دٖینِهِمْ ماٰ كاٰنُوا یَفْتَرُونَ٢٤فَكَیْفَ اِذاٰ جَمَعْناٰهُمْ لِیَوْمٍ لاٰ رَیْبَ فٖیهِ وَوُفِّیَتْ كُلُّ نَفْسٍ ماٰ كَسَبَتْ وَهُمْ لاٰ یُظْلَمُونَ٢٥قُلِ اللّٰهُمَّ ماٰلِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِی الْمُلْكَ مَنْ تَشآٰءُ وَتَنْزِعُ الْمُلْكَ مِمَّنْ تَشآٰءُ وَتُعِزُّ مَنْ تَشآٰءُ وَتُذِلُّ مَنْ تَشآٰءُۖ بِیَدِكَ الْخَیْرُۖ اِنَّكَ عَلٰی كُلِّ شَیْءٍ قَدٖیرٌ٢٦تُولِجُ الَّیْلَ فِی النَّهاٰرِ وَتُولِجُ النَّهاٰرَ فِی الَّیْلِۖ وَتُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَتُخْرِجُ الْمَیِّتَ مِنَ الْحَیِّۖ وَتَرْزُقُ مَنْ تَشآٰءُ بِغَیْرِ حِساٰبٍ٢٧لاٰ یَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْكاٰفِرٖینَ اَوْلِیآٰءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنٖینَۖ وَمَنْ یَفْعَلْ ذٰلِكَ فَلَیْسَ مِنَ اللّٰهِ فٖی شَیْءٍ اِلّآٰ اَنْ تَتَّقُوا مِنْهُمْ تُقٰىةًۗ وَیُحَذِّرُكُمُ اللّٰهُ نَفْسَهُۥۗ وَاِلَی اللّٰهِ الْمَصٖیرُ٢٨قُلْ اِنْ تُخْفُوا ماٰ فٖی صُدُورِكُمْ اَوْ تُبْدُوهُ یَعْلَمْهُ اللّٰهُۗ وَیَعْلَمُ ماٰ فِی السَّمٰواٰتِ وَماٰ فِی الْاَرْضِۗ وَاللّٰهُ عَلٰی كُلِّ شَیْءٍ قَدٖیرٌ٢٩

آیا ندیدی کسانی را که بهره‌ای از کتاب (آسمانی) داشتند، به سوی کتاب الهی دعوت شدند تا در میان آنها داوری کند، سپس گروهی از آنان، (با علم و آگاهی،) روی می‌گردانند، در حالی که (از قبول حق) اعراض دارند؟ 23این عمل آنها، به خاطر آن است که می‌گفتند: «آتش (دوزخ)، جز چند روزی به ما نمی‌رسد. (و کیفر ما، به خاطر امتیازی که بر اقوام دیگر داریم، بسیار محدود است.)» این افترا (و دروغی که به خدا بسته بودند،) آنها را در دینشان مغرور ساخت (و گرفتار انواع گناهان شدند). 24پس چه گونه خواهند بود هنگامی که آنها را برای روزی که شکّی در آن نیست [= روز رستاخیز] جمع کنیم، و به هر کس، آنچه (از اعمال برای خود) فراهم کرده، بطور کامل داده شود؟ و به آنها ستم نخواهد شد (زیرا محصول اعمال خود را می‌چینند). 25بگو: «بارالها! مالک حکومتها تویی؛ به هر کس بخواهی، حکومت می‌بخشی؛ و از هر کس بخواهی، حکومت را می‌گیری؛ هر کس را بخواهی، عزت می‌دهی؛ و هر که را بخواهی خوار می‌کنی. تمام خوبیها به دست توست؛ تو بر هر چیزی قادری. 26شب را در روز داخل می‌کنی، و روز را در شب؛ و زنده را از مرده بیرون می‌آوری، و مرده را زنده؛ و به هر کس بخواهی، بدون حساب، روزی می‌بخشی.» 27افراد باایمان نباید به جای مؤمنان، کافران را دوست و سرپرست خود انتخاب کنند؛ و هر کس چنین کند، هیچ رابطه‌ای با خدا ندارد (و پیوند او بکلّی از خدا گسسته می‌شود)؛ مگر اینکه از آنها بپرهیزید (و به خاطر هدفهای مهمتری تقیّه کنید). خداوند شما را از (نافرمانی) خود، برحذر می‌دارد؛ و بازگشت (شما) به سوی خداست. 28بگو: «اگر آنچه را در سینه‌های شماست، پنهان دارید یا آشکار کنید، خداوند آن را می‌داند؛ و (نیز) از آنچه در آسمانها و زمین است، آگاه می‌باشد؛ و خداوند بر هر چیزی تواناست. 29