Rojat.com

54- سُورَةُ الْقَمَرِ

خُشَّعًا اَبْصاٰرُهُمْ یَخْرُجُونَ مِنَ الْاَجْداٰثِ كَاَنَّهُمْ جَراٰدٌ مُنْتَشِرٌ٧مُهْطِعٖینَ اِلَی الدّاٰعِۖ یَقُولُ الْكاٰفِرُونَ هٰذاٰ یَوْمٌ عَسِرٌ٨كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ فَكَذَّبُوا عَبْدَناٰ وَقاٰلُوا مَجْنُونٌ وَازْدُجِرَ٩فَدَعاٰ رَبَّهُۥٓ اَنّٖی مَغْلُوبٌ فَانْتَصِرْ١٠فَفَتَحْنآٰ اَبْواٰبَ السَّمآٰءِ بِمآٰءٍ مُنْهَمِرٍ١١وَفَجَّرْنَا الْاَرْضَ عُیُونًا فَالْتَقَی الْمآٰءُ عَلٰٓی اَمْرٍ قَدْ قُدِرَ١٢وَحَمَلْناٰهُ عَلٰی ذاٰتِ اَلْواٰحٍ وَدُسُرٍ١٣تَجْرٖی بِاَعْیُنِناٰ جَزآٰءً لِمَنْ كاٰنَ كُفِرَ١٤وَلَقَدْ تَرَكْناٰهآٰ ءاٰیَةً فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ١٥فَكَیْفَ كاٰنَ عَذاٰبٖی وَنُذُرِ١٦وَلَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْءاٰنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ١٧كَذَّبَتْ عاٰدٌ فَكَیْفَ كاٰنَ عَذاٰبٖی وَنُذُرِ١٨اِنّآٰ اَرْسَلْناٰ عَلَیْهِمْ رٖیحًا صَرْصَرًا فٖی یَوْمِ نَحْسٍ مُسْتَمِرٍّ١٩تَنْزِعُ النّاٰسَ كَاَنَّهُمْ اَعْجاٰزُ نَخْلٍ مُنْقَعِرٍ٢٠فَكَیْفَ كاٰنَ عَذاٰبٖی وَنُذُرِ٢١وَلَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْءاٰنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ٢٢كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِالنُّذُرِ٢٣فَقاٰلُوٓا اَبَشَرًا مِنّاٰ واٰحِدًا نَتَّبِعُهُۥٓ اِنّآٰ اِذًا لَفٖی ضَلاٰلٍ وَسُعُرٍ٢٤اَءُلْقِیَ الذِّكْرُ عَلَیْهِ مِنْ بَیْنِناٰ بَلْ هُوَ كَذّاٰبٌ اَشِرٌ٢٥سَیَعْلَمُونَ غَدًا مَنِ الْكَذّاٰبُ الْاَشِرُ٢٦اِنّاٰ مُرْسِلُوا النّاٰقَةِ فِتْنَةً لَهُمْ فَارْتَقِبْهُمْ وَاصْطَبِرْ٢٧

آنان در حالی که چشمهایشان از شدّت وحشت به زیر افتاده، همچون ملخهای پراکنده از قبرها خارج می‌شوند، 7در حالی که (بر اثر وحشت و اضطراب) بسوی این دعوت کننده گردن می‌کشند؛ کافران می‌گویند: «امروز روز سخت و دردناکی است!» 8پیش از آنها قوم نوح تکذیب کردند، (آری) بنده ما (نوح) را تکذیب کرده و گفتند: «او دیوانه است!» و (با انواع آزارها از ادامه رسالتش) بازداشته شد. 9او به درگاه پروردگار عرضه داشت: «من مغلوب (این قوم طغیانگر) شده‌ام، انتقام مرا از آنها بگیر!» 10در این هنگام درهای آسمان را با آبی فراوان و پی‌درپی گشودیم؛ 11و زمین را شکافتیم و چشمه‌های زیادی بیرون فرستادیم؛ و این دو آب به اندازه مقدّر با هم درآمیختند (و دریای وحشتناکی شد)! 12و او را بر مرکبی از الواح و میخهایی ساخته شده سوار کردیم؛ 13مرکبی که زیر نظر ما حرکت می‌کرد! این کیفری بود برای کسانی که (به او) کافر شده بودند! 14ما این ماجرا را بعنوان نشانه‌ای در میان امّتها باقی گذاردیم؛ آیا کسی هست که پند گیرد؟! 15(اکنون بنگرید) عذاب و انذارهای من چگونه بود! 16ما قرآن را برای تذکّر آسان ساختیم؛ آیا کسی هست که متذکّر شود؟! 17قوم عاد (نیز پیامبر خود را) تکذیب کردند؛ پس (ببینید) عذاب و انذارهای من چگونه بود! 18ما تندباد وحشتناک و سردی را در یک روز شوم مستمر بر آنان فرستادیم... 19که مردم را همچون تنه‌های نخل ریشه‌کن شده از جا برمی‌کند! 20پس (ببینید) عذاب و انذارهای من چگونه بود! 21ما قرآن را برای تذکّر آسان ساختیم؛ آیا کسی هست که متذکّر شود! 22طایفه ثمود (نیز) انذارهای الهی را تکذیب کردند، 23و گفتند: «آیا ما از بشری از جنس خود پیروی کنیم؟! اگر چنین کنیم در گمراهی و جنون خواهیم بود! 24آیا از میان ما تنها بر او وحی نازل شده؟! نه، او آدم بسیار دروغگوی هوسبازی است! 25ولی فردا می‌فهمند چه کسی دروغگوی هوسباز است! 26ما «ناقه» را برای آزمایش آنها می‌فرستیم؛ در انتظار پایان کار آنان باش و صبر کن! 27