Rojat.com

2- سُورَةُ الْبَقَرَةِ

ٱَلَّذٖینَ یَأْكُلُونَ الرِّبٰوا لاٰ یَقُومُونَ اِلّاٰ كَماٰ یَقُومُ الَّذٖی یَتَخَبَّطُهُ الشَّیْطاٰنُ مِنَ الْمَسِّۚ ذٰلِكَ بِاَنَّهُمْ قاٰلُوٓا اِنَّمَا الْبَیْعُ مِثْلُ الرِّبٰواۗ وَاَحَلَّ اللّٰهُ الْبَیْعَ وَحَرَّمَ الرِّبٰواۚ فَمَنْ جآٰءَهُۥ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّهٖ فَانْتَهٰی فَلَهُۥ ماٰ سَلَفَ وَاَمْرُهُۥٓ اِلَی اللّٰهِۖ وَمَنْ عاٰدَ فَاُولٰٓئِكَ اَصْحاٰبُ النّاٰرِۖ هُمْ فٖیهاٰ خاٰلِدُونَ٢٧٥یَمْحَقُ اللّٰهُ الرِّبٰوا وَیُرْبِی الصَّدَقاٰتِۗ وَاللّٰهُ لاٰ یُحِبُّ كُلَّ كَفّاٰرٍ اَثٖیمٍ ٢٧٦اِنَّ الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا وَعَمِلُوا الصّاٰلِحاٰتِ وَاَقاٰمُوا الصَّلٰوةَ وَءاٰتَوُا الزَّكٰوةَ لَهُمْ اَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلاٰ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاٰ هُمْ یَحْزَنُونَ ٢٧٧یآٰ اَیُّهَا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا اتَّقُوا اللّٰهَ وَذَرُوا ماٰ بَقِیَ مِنَ الرِّبٰٓوااِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنٖینَ ٢٧٨فَاِنْ لَمْ تَفْعَلُوا فَأْذَنُوا بِحَرْبٍ مِنَ اللّٰهِ وَرَسُولِهٖۖ وَاِنْ تُبْتُمْ فَلَكُمْ رُءُوسُ اَمْواٰلِكُمْ لاٰ تَظْلِمُونَ وَلاٰ تُظْلَمُونَ ٢٧٩وَاِنْ كاٰنَ ذُو عُسْرَةٍ فَنَظِرَةٌ اِلٰی مَیْسَرَةٍۚ وَاَنْ تَصَدَّقُوا خَیْرٌ لَكُمْۖ اِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ٢٨٠وَاتَّقُوا یَوْمًا تُرْجَعُونَ فٖیهِ اِلَی اللّٰهِۖ ثُمَّ تُوَفّٰی كُلُّ نَفْسٍ ماٰ كَسَبَتْ وَهُمْ لاٰ یُظْلَمُونَ٢٨١

کسانی که ربا می‌خورند، (در قیامت) برنمی‌خیزند مگر مانند کسی که بر اثر تماسّ شیطان، دیوانه شده (و نمی‌تواند تعادل خود را حفظ کند؛ گاهی زمین می‌خورد، گاهی بپا می‌خیزد). این، به خاطر آن است که گفتند: «داد و ستد هم مانند ربا است (و تفاوتی میان آن دو نیست.)» در حالی که خدا بیع را حلال کرده، و ربا را حرام! (زیرا فرق میان این دو، بسیار است.) و اگر کسی اندرز الهی به او رسد، و (از رباخواری) خودداری کند، سودهایی که در سابق [= قبل از نزول حکم تحریم‌] به دست آورده، مال اوست؛ (و این حکم، گذشته را شامل نمی‌گردد؛) و کار او به خدا واگذار می‌شود؛ (و گذشته او را خواهد بخشید.) امّا کسانی که بازگردند (و بار دیگر مرتکب این گناه شوند)، اهل آتشند؛ و همیشه در آن می‌مانند. 275خداوند، ربا را نابود می‌کند؛ و صدقات را افزایش می‌دهد! و خداوند، هیچ انسانِ ناسپاسِ گنهکاری را دوست نمی‌دارد. 276کسانی که ایمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند و نماز را برپا داشتند و زکات را پرداختند، اجرشان نزد پروردگارشان است؛ و نه ترسی بر آنهاست، و نه غمگین می‌شوند. 277ای کسانی که ایمان آورده‌اید! از (مخالفت فرمان) خدا بپرهیزید، و آنچه از (مطالبات) ربا باقی مانده، رها کنید؛ اگر ایمان دارید! 278اگر (چنین) نمی‌کنید، بدانید خدا و رسولش، با شما پیکار خواهند کرد! و اگر توبه کنید، سرمایه‌های شما، از آنِ شماست [= اصل سرمایه، بدون سود]؛ نه ستم می‌کنید، و نه بر شما ستم وارد می‌شود. 279و اگر (بدهکار،) قدرت پرداخت نداشته باشد، او را تا هنگام توانایی، مهلت دهید! (و در صورتی که براستی قدرت پرداخت را ندارد،) برای خدا به او ببخشید بهتر است؛ اگر (منافع این کار را) بدانید! 280و از روزی بپرهیزید (و بترسید) که در آن روز، شما را به سوی خدا بازمی‌گردانند؛ سپس به هر کس، آنچه انجام داده، به طور کامل باز پس داده می‌شود، و به آنها ستم نخواهد شد. (چون هر چه می‌بینند، نتایج اعمال خودشان است.) 281