Rojat.com

2- سُورَةُ الْبَقَرَةِ

 تِلْكَ الرُّسُلُ فَضَّلْناٰ بَعْضَهُمْ عَلٰی بَعْضٍۘ مِنْهُمْ مَنْ كَلَّمَ اللّٰهُۖ وَرَفَعَ بَعْضَهُمْ دَرَجاٰتٍۚ وَءاٰتَیْناٰ عٖیسَی ابْنَ مَرْیَمَ الْبَیِّناٰتِ وَاَیَّدْناٰهُ بِرُوحِ الْقُدُسِۗ وَلَوْ شآٰءَ اللّٰهُ مَا اقْتَتَلَ الَّذٖینَ مِنْ بَعْدِهِمْ مِنْ بَعْدِ ماٰ جآٰءَتْهُمُ الْبَیِّناٰتُ وَلٰكِنِ اخْتَلَفُوا فَمِنْهُمْ مَنْ ءاٰمَنَ وَمِنْهُمْ مَنْ كَفَرَۚ وَلَوْ شآٰءَ اللّٰهُ مَا اقْتَتَلُوا وَلٰكِنَّ اللّٰهَ یَفْعَلُ ماٰ یُرٖیدُ٢٥٣یآٰ اَیُّهَا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوٓا اَنْفِقُوا مِمّاٰ رَزَقْناٰكُمْ مِنْ قَبْلِ اَنْ یَأْتِیَ یَوْمٌ لاٰ بَیْعٌ فٖیهِ وَلاٰ خُلَّةٌ وَلاٰ شَفاٰعَةٌۗ وَالْكاٰفِرُونَ هُمُ الظّاٰلِمُونَ٢٥٤ٱَللّٰهُ لآٰ اِلٰهَ اِلّاٰ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُۚ لاٰ تَأْخُذُهُۥ سِنَةٌ وَلاٰ نَوْمٌۚ لَهُۥ ماٰ فِی السَّمٰواٰتِ وَماٰ فِی الْاَرْضِۗ مَنْ ذَا الَّذٖی یَشْفَعُ عِنْدَهُۥٓ اِلّاٰ بِاِذْنِهٖۚ یَعْلَمُ ماٰ بَیْنَ اَیْدٖیهِمْ وَماٰ خَلْفَهُمْۖ وَلاٰ یُحٖیطُونَ بِشَیْءٍ مِنْ عِلْمِهٖٓ اِلّاٰ بِماٰ شآٰءَۚ وَسِعَ كُرْسِیُّهُ السَّمٰواٰتِ وَالْاَرْضَۖ وَلاٰ یَـئُودُهُۥ حِفْظُهُماٰۚ وَهُوَ الْعَلِیُّ الْعَظٖیمُ٢٥٥لآٰ اِكْراٰهَ فِی الدّٖینِۖ قَدْ تَبَیَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَیِّۚ فَمَنْ یَكْفُرْ بِالطّاٰغُوتِ وَیُؤْمِنْ بِاللّٰهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقٰی لَا انْفِصاٰمَ لَهاٰۗ وَاللّٰهُ سَمٖیعٌ عَلٖیمٌ٢٥٦

  بعضی از آن رسولان را بر بعضی دیگر برتری دادیم؛ برخی از آنها، خدا با او سخن می‌گفت؛ و بعضی را درجاتی برتر داد؛ و به عیسی بن مریم، نشانه‌های روشن دادیم؛ و او را با «روح القدس» تأیید نمودیم؛ (ولی فضیلت و مقام آن پیامبران، مانع اختلاف امتها نشد.) و اگر خدا می‌خواست، کسانی که بعد از آنها بودند، پس از آن همه نشانه‌های روشن که برای آنها آمد، جنگ و ستیز نمی‌کردند؛ (اما خدا مردم را مجبور نساخته؛ و آنها را در پیمودن راه سعادت، آزاد گذارده است؛) ولی این امتها بودند که با هم اختلاف کردند؛ بعضی ایمان آوردند و بعضی کافر شدند؛ (و جنگ و خونریزی بروز کرد. و باز) اگر خدا می‌خواست، با هم پیکار نمی‌کردند؛ ولی خداوند، آنچه را می‌خواهد، (از روی حکمت) انجام می‌دهد (و هیچ‌کس را به قبول چیزی مجبور نمی‌کند). 253ای کسانی که ایمان آورده‌اید! از آنچه به شما روزی داده‌ایم، انفاق کنید! پیش از آنکه روزی فرا رسد که در آن، نه خرید و فروش است (تا بتوانید سعادت و نجات از کیفر را برای خود خریداری کنید)، و نه دوستی (و رفاقتهای مادی سودی دارد)، و نه شفاعت؛ (زیرا شما شایسته شفاعت نخواهید بود.) و کافران، خود ستمگرند؛ (هم به خودشان ستم می‌کنند، هم به دیگران). 254هیچ معبودی نیست جز خداوند یگانه زنده، که قائم به ذات خویش است، و موجودات دیگر، قائم به او هستند؛ هیچگاه خواب سبک و سنگینی او را فرانمی‌گیرد؛ (و لحظه‌ای از تدبیر جهان هستی، غافل نمی‌ماند؛) آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است، از آن اوست؛ کیست که در نزد او، جز به فرمان او شفاعت کند؟! (بنابراین، شفاعت شفاعت‌کنندگان، برای آنها که شایسته شفاعتند، از مالکیت مطلقه او نمی‌کاهد.) آنچه را در پیش روی آنها [= بندگان‌] و پشت سرشان است می‌داند؛ (و گذشته و آینده، در پیشگاه علم او، یکسان است.) و کسی از علم او آگاه نمی‌گردد؛ جز به مقداری که او بخواهد. (اوست که به همه چیز آگاه است؛ و علم و دانش محدود دیگران، پرتوی از علم بی‌پایان و نامحدود اوست.) تخت (حکومت) او، آسمانها و زمین را دربرگرفته؛ و نگاهداری آن دو [= آسمان و زمین]، او را خسته نمیکند. بلندی مقام و عظمت، مخصوص اوست. 255در قبول دین، اکراهی نیست. (زیرا) راه درست از راه انحرافی، روشن شده است. بنابر این، کسی که به طاغوت [= بت و شیطان، و هر موجود طغیانگر] کافر شود و به خدا ایمان آورد، به دستگیره محکمی چنگ زده است، که گسستن برای آن نیست. و خداوند، شنوا و داناست. 256