Rojat.com

2- سُورَةُ الْبَقَرَةِ

لاٰ یُؤاٰخِذُكُمُ اللّٰهُ بِاللَّغْوِ فٖیٓ اَیْماٰنِكُمْ وَلٰكِنْ یُؤاٰخِذُكُمْ بِماٰ كَسَبَتْ قُلُوبُكُمْۗ وَاللّٰهُ غَفُورٌ حَلٖیمٌ٢٢٥لِلَّذٖینَ یُؤْلُونَ مِنْ نِسآٰئِهِمْ تَرَبُّصُ اَرْبَعَةِ اَشْهُرٍۖ فَاِنْ فآٰءُوا فَاِنَّ اللّٰهَ غَفُورٌ رَحٖیمٌ٢٢٦وَاِنْ عَزَمُوا الطَّلاٰقَ فَاِنَّ اللّٰهَ سَمٖیعٌ عَلٖیمٌ٢٢٧وَالْمُطَلَّقاٰتُ یَتَرَبَّصْنَ بِاَنْفُسِهِنَّ ثَلاٰثَةَ قُرُوٓءٍۚ وَلاٰ یَحِلُّ لَهُنَّ اَنْ یَكْتُمْنَ ماٰ خَلَقَ اللّٰهُ فٖیٓ اَرْحاٰمِهِنَّ اِنْ كُنَّ یُؤْمِنَّ بِاللّٰهِ وَالْیَوْمِ الْءاٰخِرِۚ وَبُعُولَتُهُنَّ اَحَقُّ بِرَدِّهِنَّ فٖی ذٰلِكَ اِنْ اَراٰدُوٓا اِصْلاٰحًاۚ وَلَهُنَّ مِثْلُ الَّذٖی عَلَیْهِنَّ بِالْمَعْرُوفِۚ وَلِلرِّجاٰلِ عَلَیْهِنَّ دَرَجَةٌۗ وَاللّٰهُ عَزٖیزٌ حَكٖیمٌ٢٢٨ٱَلطَّلاٰقُ مَرَّتاٰنِۖ فَاِمْساٰكٌ بِمَعْرُوفٍ اَوْ تَسْرٖیحٌ بِاِحْساٰنٍۗ وَلاٰ یَحِلُّ لَكُمْ اَنْ تَأْخُذُوا مِمّآٰ ءاٰتَیْتُمُوهُنَّ شَیْئًا اِلّآٰ اَنْ یَخاٰفآٰ اَلّاٰ یُقٖیماٰ حُدُودَ اللّٰهِۖ فَاِنْ خِفْتُمْ اَلّاٰ یُقٖیماٰ حُدُودَ اللّٰهِ فَلاٰ جُناٰحَ عَلَیْهِماٰ فٖیمَا افْتَدَتْ بِهٖۗ تِلْكَ حُدُودُ اللّٰهِ فَلاٰ تَعْتَدُوهاٰۚ وَمَنْ یَتَعَدَّ حُدُودَ اللّٰهِ فَاُولٰٓئِكَ هُمُ الظّاٰلِمُونَ٢٢٩فَاِنْ طَلَّقَهاٰ فَلاٰ تَحِلُّ لَهُۥ مِنْ بَعْدُ حَتّٰی تَنْكِحَ زَوْجًا غَیْرَهُۥۗ فَاِنْ طَلَّقَهاٰ فَلاٰ جُناٰحَ عَلَیْهِمآٰ اَنْ یَتَراٰجَعآٰ اِنْ ظَنّآٰ اَنْ یُقٖیماٰ حُدُودَ اللّٰهِۗ وَتِلْكَ حُدُودُ اللّٰهِ یُبَیِّنُهاٰ لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ٢٣٠

خداوند شما را به خاطر سوگندهایی که بدون توجه یاد می‌کنید، مؤاخذه نخواهد کرد، اما به آنچه دلهای شما کسب کرده، (و سوگندهایی که از روی اراده و اختیار، یاد می‌کنید،) مؤاخذه می‌کند. و خداوند، آمرزنده و بردبار است. 225کسانی که زنان خود را «ایلاء» می‌نمایند [= سوگند یاد می‌کنند که با آنها، آمیزش‌جنسی ننمایند،] حق دارند چهار ماه انتظار بکشند. (و در ضمن این چهار ماه، وضع خود را با همسر خویش، از نظر ادامه زندگی یا طلاق، روشن سازند.) اگر (در این فرصت،) بازگشت کنند، (چیزی بر آنها نیست؛ زیرا) خداوند، آمرزنده و مهربان است. 226و اگر تصمیم به جدایی گرفتند، (آن هم با شرایطش مانعی ندارد؛) خداوند شنوا و داناست. 227زنان مطلقه، باید به مدت سه مرتبه عادت ماهانه دیدن (و پاک شدن) انتظار بکشند! [= عده نگه دارند] و اگر به خدا و روز رستاخیز، ایمان دارند، برای آنها حلال نیست که آنچه را خدا در رحمهایشان آفریده، کتمان کنند. و همسرانشان، برای بازگرداندن آنها (و از سرگرفتن زندگی زناشویی) در این مدت، (از دیگران) سزاوارترند؛ در صورتی که (براستی) خواهان اصلاح باشند. و برای آنان، همانند وظایفی که بر دوش آنهاست، حقوق شایسته‌ای قرار داده شده؛ و مردان بر آنان برتری دارند؛ و خداوند توانا و حکیم است. 228طلاق، (طلاقی که رجوع و بازگشت دارد،) دو مرتبه است؛ (و در هر مرتبه،) باید به طور شایسته همسر خود را نگاهداری کند (و آشتی نماید)، یا با نیکی او را رها سازد (و از او جدا شود). و برای شما حلال نیست که چیزی از آنچه به آنها داده‌اید، پس بگیرید؛ مگر اینکه دو همسر، بترسند که حدود الهی را برپا ندارند. اگر بترسید که حدود الهی را رعایت نکنند، مانعی برای آنها نیست که زن، فدیه و عوضی بپردازد (و طلاق بگیرد). اینها حدود و مرزهای الهی است؛ از آن، تجاوز نکنید! و هر کس از آن تجاوز کند، ستمگر است. 229اگر (بعد از دو طلاق و رجوع، بار دیگر) او را طلاق داد، از آن به بعد، زن بر او حلال نخواهد بود؛ مگر اینکه همسر دیگری انتخاب کند (و با او، آمیزش‌جنسی نماید. در این صورت،) اگر (همسر دوم) او را طلاق گفت، گناهی ندارد که بازگشت کنند؛ (و با همسر اول، دوباره ازدواج نماید؛) در صورتی که امید داشته باشند که حدود الهی را محترم میشمرند. اینها حدود الهی است که (خدا) آن را برای گروهی که آگاهند، بیان می‌نماید. 230