قرآن کریم (با فونت خوانا)



زُیِّنَ لِلَّذٖینَ كَفَرُوا الْحَیٰوةُ الدُّنْیاٰ وَیَسْخَرُونَ مِنَ الَّذٖینَ ءاٰمَنُواۘ وَالَّذٖینَ اتَّقَوْا فَوْقَهُمْ یَوْمَ الْقِیاٰمَةِۗ وَاللّٰهُ یَرْزُقُ مَنْ یَشآٰءُ بِغَیْرِ حِساٰبٍ۝٢١٢۝كاٰنَ النّاٰسُ اُمَّةً واٰحِدَةً فَبَعَثَ اللّٰهُ النَّبِیّٖینَ مُبَشِّرٖینَ وَمُنْذِرٖینَ وَاَنْزَلَ مَعَهُمُ الْكِتاٰبَ بِالْحَقِّ لِیَحْكُمَ بَیْنَ النّاٰسِ فٖیمَا اخْتَلَفُوا فٖیهِۚ وَمَا اخْتَلَفَ فٖیهِ اِلَّا الَّذٖینَ اُوتُوهُ مِنْ بَعْدِ ماٰ جآٰءَتْهُمُ الْبَیِّناٰتُ بَغْیًا بَیْنَهُمْۖ فَهَدَی اللّٰهُ الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا لِمَا اخْتَلَفُوا فٖیهِ مِنَ الْحَقِّ بِاِذْنِهٖۗ وَاللّٰهُ یَهْدٖی مَنْ یَشآٰءُ اِلٰی صِراٰطٍ مُسْتَقٖیمٍ۝٢١٣۝اَمْ حَسِبْتُمْ اَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَلَمّاٰ یَأْتِكُمْ مَثَلُ الَّذٖینَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِكُمْۖ مَسَّتْهُمُ الْبَأْسآٰءُ وَالضَّرّآٰءُ وَزُلْزِلُوا حَتّٰی یَقُولَ الرَّسُولُ وَالَّذٖینَ ءاٰمَنُوا مَعَهُۥ مَتٰی نَصْرُ اللّٰهِۗ اَلآٰ اِنَّ نَصْرَ اللّٰهِ قَرٖیبٌ۝٢١٤۝یَسْئَلُونَكَ ماٰذاٰ یُنْفِقُونَۖ قُلْ مآٰ اَنْفَقْتُمْ مِنْ خَیْرٍ فَلِلْواٰلِدَیْنِ وَالْاَقْرَبٖینَ وَالْیَتاٰمٰی وَالْمَساٰكٖینِ وَابْنِ السَّبٖیلِۗ وَماٰ تَفْعَلُوا مِنْ خَیْرٍ فَاِنَّ اللّٰهَ بِهٖ عَلٖیمٌ۝٢١٥۝

زندگی دنیا برای کافران زینت داده شده است، از این‌رو افراد باایمان را (که گاهی دستشان تهی است)، مسخره می‌کنند؛ در حالی که پرهیزگاران در قیامت، بالاتر از آنان هستند؛ (چراکه ارزشهای حقیقی در آنجا آشکار می‌گردد، و صورت عینی به خود می‌گیرد؛) و خداوند، هر کس را بخواهد بدون حساب روزی می‌دهد. ﴾212﴿مردم (در آغاز) یک دسته بودند؛ (و تضادی در میان آنها وجود نداشت. بتدریج جوامع و طبقات پدید آمد و اختلافات و تضادهایی در میان آنها پیدا شد، در این حال) خداوند، پیامبران را برانگیخت؛ تا مردم را بشارت و بیم دهند و کتاب آسمانی، که به سوی حق دعوت می‌کرد، با آنها نازل نمود؛ تا در میان مردم، در آنچه اختلاف داشتند، داوری کند. (افراد باایمان، در آن اختلاف نکردند؛) تنها (گروهی از) کسانی که کتاب را دریافت داشته بودند، و نشانه‌های روشن به آنها رسیده بود، به خاطر انحراف از حق و ستمگری، در آن اختلاف کردند. خداوند، آنهایی را که ایمان آورده بودند، به حقیقت آنچه مورد اختلاف بود، به فرمان خودش، رهبری نمود. (امّا افراد بی‌ایمان، همچنان در گمراهی و اختلاف، باقی ماندند.) و خدا، هر کس را بخواهد، به راه راست هدایت می‌کند. ﴾213﴿آیا گمان کردید داخل بهشت می‌شوید، بی‌آنکه حوادثی همچون حوادث گذشتگان به شما برسد؟! همانان که گرفتاریها و ناراحتیها به آنها رسید، و آن چنان ناراحت شدند که پیامبر و افرادی که ایمان آورده بودند گفتند: «پس یاری خدا کی خواهد آمد؟!» (در این هنگام، تقاضای یاری از او کردند، و به آنها گفته شد:) آگاه باشید، یاریِ خدا نزدیک است! ﴾214﴿از تو سؤال می‌کنند چه چیز انفاق کنند؟ بگو: «هر خیر و نیکی (و سرمایه سودمند مادی و معنوی) که انفاق می‌کنید، باید برای پدر و مادر و نزدیکان و یتیمان و مستمندان و درماندگان در راه باشد.» و هر کار خیری که انجام دهید، خداوند از آن آگاه است. (لازم نیست تظاهر کنید، او می‌داند). ﴾215﴿