Rojat.com

2- سُورَةُ الْبَقَرَةِ

وَاذْكُرُوا اللّٰهَ فٖیٓ اَیّاٰمٍ مَعْدُوداٰتٍۚ فَمَنْ تَعَجَّلَ فٖی یَوْمَیْنِ فَلآٰ اِثْمَ عَلَیْهِ وَمَنْ تَاَخَّرَ فَلآٰ اِثْمَ عَلَیْهِۖ لِمَنِ اتَّقٰیۗ وَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاعْلَمُوٓا اَنَّكُمْ اِلَیْهِ تُحْشَرُونَ٢٠٣وَمِنَ النّاٰسِ مَنْ یُعْجِبُكَ قَوْلُهُۥ فِی الْحَیٰوةِ الدُّنْیاٰ وَیُشْهِدُ اللّٰهَ عَلٰی ماٰ فٖی قَلْبِهٖ وَهُوَ اَلَدُّ الْخِصاٰمِ٢٠٤وَاِذاٰ تَوَلّٰی سَعٰی فِی الْاَرْضِ لِیُفْسِدَ فٖیهاٰ وَیُهْلِكَ الْحَرْثَ وَالنَّسْلَۗ وَاللّٰهُ لاٰ یُحِبُّ الْفَساٰدَ٢٠٥وَاِذاٰ قٖیلَ لَهُ اتَّقِ اللّٰهَ اَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالْاِثْمِۚ فَحَسْبُهُۥ جَهَنَّمُۚ وَلَبِئْسَ الْمِهاٰدُ٢٠٦وَمِنَ النّاٰسِ مَنْ یَشْرٖی نَفْسَهُ ابْتِغآٰءَ مَرْضاٰتِ اللّٰهِۗ وَاللّٰهُ رَءُوفٌ بِالْعِباٰدِ٢٠٧یآٰ اَیُّهَا الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا ادْخُلُوا فِی السِّلْمِ كآٰفَّةً وَلاٰ تَتَّبِعُوا خُطُواٰتِ الشَّیْطاٰنِۚ اِنَّهُۥ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبٖینٌ٢٠٨فَاِنْ زَلَلْتُمْ مِنْ بَعْدِ ماٰ جآٰءَتْكُمُ الْبَیِّناٰتُ فَاعْلَمُوٓا اَنَّ اللّٰهَ عَزٖیزٌ حَكٖیمٌ٢٠٩هَلْ یَنْظُرُونَ اِلّآٰ اَنْ یَأْتِیَهُمُ اللّٰهُ فٖی ظُلَلٍ مِنَ الْغَماٰمِ وَالْمَلآٰئِكَةُ وَقُضِیَ الْاَمْرُۚ وَاِلَی اللّٰهِ تُرْجَعُ الْاُمُورُ٢١٠سَلْ بَنٖیٓ اِسْرآٰئٖیلَ كَمْ ءاٰتَیْناٰهُمْ مِنْ ءاٰیَةٍ بَیِّنَةٍۗ وَمَنْ یُبَدِّلْ نِعْمَةَ اللّٰهِ مِنْ بَعْدِ ماٰ جآٰءَتْهُ فَاِنَّ اللّٰهَ شَدٖیدُ الْعِقاٰبِ٢١١

 و خدا را در روزهای معیّنی یاد کنید! (روزهای 11 و 12 و 13 ماه ذی حجه). و هر کس شتاب کند، (و ذکر خدا را) در دو روز انجام دهد، گناهی بر او نیست، و هر که تأخیر کند، (و سه روز انجام دهد نیز) گناهی بر او نیست؛ برای کسی که تقوا پیشه کند. و از خدا بپرهیزید! و بدانید شما به سوی او محشور خواهید شد! 203و از مردم، کسانی هستند که گفتار آنان، در زندگی دنیا مایه اعجاب تو می‌شود؛ (در ظاهر، اظهار محبّت شدید می‌کنند) و خدا را بر آنچه در دل دارند گواه می‌گیرند. (این در حالی است که) آنان، سرسخت‌ترین دشمنانند. 204(نشانه آن، این است که) هنگامی که روی برمی‌گردانند (و از نزد تو خارج می‌شوند)، در راه فساد در زمین، کوشش می‌کنند، و زراعتها و چهارپایان را نابود می‌سازند؛ (با اینکه می‌دانند) خدا فساد را دوست نمی‌دارد. 205و هنگامی که به آنها گفته شود: «از خدا بترسید!» (لجاجت آنان بیشتر می‌شود)، و لجاجت و تعصب، آنها را به گناه می‌کشاند. آتش دوزخ برای آنان کافی است؛ و چه بد جایگاهی است! 206بعضی از مردم (با ایمان و فداکار، همچون علی (ع) در «لیلة المبیت» به هنگام خفتن در جایگاه پیغمبر ص)، جان خود را به خاطر خشنودی خدا می‌فروشند؛ و خداوند نسبت به بندگان مهربان است. 207ای کسانی که ایمان آورده‌اید همگی در صلح و آشتی درآیید! و از گامهای شیطان، پیروی نکنید؛ که او دشمن آشکار شماست‌ 208و اگر بعد از این همه نشانه‌های روشن، که برای شما آمده است، لغزش کردید (و گمراه شدید)، بدانید (از چنگال عدالت خدا، فرار نتوانید کرد؛) که خداوند، توانا و حکیم است. 209آیا (پیروان فرمان شیطان، پس از این همه نشانه‌ها و برنامه‌های روشن) انتظار دارند که خداوند و فرشتگان، در سایه‌هائی از ابرها به سوی آنان بیایند (و دلایل تازه‌ای در اختیارشان بگذارند؟! با اینکه چنین چیزی محال است!) و همه چیز انجام شده، و همه کارها به سوی خدا بازمی‌گردد. 210از بنی اسرائیل بپرس: «چه اندازه نشانه‌های روشن به آنها دادیم؟» (ولی آنان، نعمتها و امکانات مادی و معنوی را که خداوند در اختیارشان گذاشته بود، در راه غلط به کار گرفتند.) و کسی که نعمت خدا را، پس از آن که به سراغش آمد، تبدیل کند (و در مسیر خلاف به کار گیرد، گرفتار عذاب شدید الهی خواهد شد) که خداوند شدید العقاب است. 211