قرآن کریم (با فونت خوانا)



ٱَلْحَجُّ اَشْهُرٌ مَعْلُوماٰتٌۚ فَمَنْ فَرَضَ فٖیهِنَّ الْحَجَّ فَلاٰ رَفَثَ وَلاٰ فُسُوقَ وَلاٰ جِداٰلَ فِی الْحَجِّۗ وَماٰ تَفْعَلُوا مِنْ خَیْرٍ یَعْلَمْهُ اللّٰهُۗ وَتَزَوَّدُوا فَاِنَّ خَیْرَ الزّاٰدِ التَّقْوٰیۖ وَاتَّقُونِ یآٰ اُولِی الْاَلْباٰبِ۝١٩٧۝لَیْسَ عَلَیْكُمْ جُناٰحٌ اَنْ تَبْتَغُوا فَضْلًا مِنْ رَبِّكُمْۚ فَاِذآٰ اَفَضْتُمْ مِنْ عَرَفاٰتٍ فَاذْكُرُوا اللّٰهَ عِنْدَ الْمَشْعَرِ الْحَراٰمِۖ وَاذْكُرُوهُ كَماٰ هَدٰىكُمْ وَاِنْ كُنْتُمْ مِنْ قَبْلِهٖ لَمِنَ الضّآٰلّٖینَ۝١٩٨۝ثُمَّ اَفٖیضُوا مِنْ حَیْثُ اَفاٰضَ النّاٰسُ وَاسْتَغْفِرُوا اللّٰهَۚ اِنَّ اللّٰهَ غَفُورٌ رَحٖیمٌ۝١٩٩۝فَاِذاٰ قَضَیْتُمْ مَناٰسِكَكُمْ فَاذْكُرُوا اللّٰهَ كَذِكْرِكُمْ ءاٰبآٰءَكُمْ اَوْ اَشَدَّ ذِكْرًاۗ فَمِنَ النّاٰسِ مَنْ یَقُولُ رَبَّنآٰ ءاٰتِناٰ فِی الدُّنْیاٰ وَماٰ لَهُۥ فِی الْءاٰخِرَةِ مِنْ خَلاٰقٍ۝٢٠٠۝وَمِنْهُمْ مَنْ یَقُولُ رَبَّنآٰ ءاٰتِناٰ فِی الدُّنْیاٰ حَسَنَةً وَفِی الْءاٰخِرَةِ حَسَنَةً وَقِناٰ عَذاٰبَ النّاٰرِ۝٢٠١۝اُولٰٓئِكَ لَهُمْ نَصٖیبٌ مِمّاٰ كَسَبُواۚ وَاللّٰهُ سَرٖیعُ الْحِساٰبِ۝٢٠٢۝

حج، در ماه‌های معینی است! و کسانی که (با بستن احرام، و شروع به مناسک حج،) حج را بر خود فرض کرده‌اند، (باید بدانند که) در حج، آمیزش جنسی با زنان، و گناه و جدال نیست! و آنچه از کارهای نیک انجام دهید، خدا آن را می‌داند. و زاد و توشه تهیه کنید، که بهترین زاد و توشه، پرهیزکاری است! و از من بپرهیزید ای خردمندان! ﴾197﴿گناهی بر شما نیست که از فضلِ پروردگارتان (و از منافع اقتصادی در ایّام حج) طلب کنید (که یکی از منافع حج، پی ریزیِ یک اقتصادِ صحیح است). و هنگامی که از «عرفات» کوچ کردید، خدا را نزد «مشعَر الحرام» یاد کنید! او را یاد کنید همان‌طور که شما را هدایت نمود و قطعاً شما پیش از این، از گمراهان بودید. ﴾198﴿سپس از همان‌جا که مردم کوچ می‌کنند، (به سوی سرزمین منی) کوچ کنید! و از خداوند، آمرزش بطلبید، که خدا آمرزنده مهربان است! ﴾199﴿و هنگامی که مناسکِ (حج) ِ خود را انجام دادید، خدا را یاد کنید، همانند یادآوری از پدرانتان (آن‌گونه که رسم آن زمان بود) بلکه از آن هم بیشتر! (در این مراسم، مردم دو گروهند:) بعضی از مردم می‌گویند: «خداوندا! به ما در دنیا، (*نیکی*) عطا کن!» ولی در آخرت، بهره‌ای ندارند. ﴾200﴿و بعضی می‌گویند: «پروردگارا! به ما در دنیا (*نیکی*) عطا کن! و در آخرت نیز (*نیکی*) مرحمت فرما! و ما را از عذابِ آتش نگاه دار!» ﴾201﴿آنها از کار (و دعای) خود، نصیب و بهره‌ای دارند؛ و خداوند، سریع الحساب است. ﴾202﴿