Rojat.com

2- سُورَةُ الْبَقَرَةِ

وَاقْتُلُوهُمْ حَیْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ وَاَخْرِجُوهُمْ مِنْ حَیْثُ اَخْرَجُوكُمْۚ وَالْفِتْنَةُ اَشَدُّ مِنَ الْقَتْلِۚ وَلاٰ تُقاٰتِلُوهُمْ عِنْدَ الْمَسْجِدِ الْحَراٰمِ حَتّٰی یُقاٰتِلُوكُمْ فٖیهِۖ فَاِنْ قاٰتَلُوكُمْ فَاقْتُلُوهُمْۗ كَذٰلِكَ جَزآٰءُ الْكاٰفِرٖینَ١٩١فَاِنِ انْتَهَوْا فَاِنَّ اللّٰهَ غَفُورٌ رَحٖیمٌ١٩٢وَقاٰتِلُوهُمْ حَتّٰی لاٰ تَكُونَ فِتْنَةٌ وَیَكُونَ الدّٖینُ لِلّٰهِۖ فَاِنِ انْتَهَوْا فَلاٰ عُدْواٰنَ اِلّاٰ عَلَی الظّاٰلِمٖینَ١٩٣ٱَلشَّهْرُ الْحَراٰمُ بِالشَّهْرِ الْحَراٰمِ وَالْحُرُماٰتُ قِصاٰصٌۚ فَمَنِ اعْتَدٰی عَلَیْكُمْ فَاعْتَدُوا عَلَیْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدٰی عَلَیْكُمْۚ وَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاعْلَمُوٓا اَنَّ اللّٰهَ مَعَ الْمُتَّقٖینَ١٩٤وَاَنْفِقُوا فٖی سَبٖیلِ اللّٰهِ وَلاٰ تُلْقُوا بِاَیْدٖیكُمْ اِلَی التَّهْلُكَةِ وَاَحْسِنُوٓاۚ اِنَّ اللّٰهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنٖینَ١٩٥وَاَتِمُّوا الْحَجَّ وَالْعُمْرَةَ لِلّٰهِۚ فَاِنْ اُحْصِرْتُمْ فَمَا اسْتَیْسَرَ مِنَ الْهَدْیِۖ وَلاٰ تَحْلِقُوا رُءُوسَكُمْ حَتّٰی یَبْلُغَ الْهَدْیُ مَحِلَّهُۥۚ فَمَنْ كاٰنَ مِنْكُمْ مَرٖیضًا اَوْ بِهٖٓ اَذًی مِنْ رَأْسِهٖ فَفِدْیَةٌ مِنْ صِیاٰمٍ اَوْ صَدَقَةٍ اَوْ نُسُكٍۚ فَاِذآٰ اَمِنْتُمْ فَمَنْ تَمَتَّعَ بِالْعُمْرَةِ اِلَی الْحَجِّ فَمَا اسْتَیْسَرَ مِنَ الْهَدْیِۚ فَمَنْ لَمْ یَجِدْ فَصِیاٰمُ ثَلاٰثَةِ اَیّاٰمٍ فِی الْحَجِّ وَسَبْعَةٍ اِذاٰ رَجَعْتُمْۗ تِلْكَ عَشَرَةٌ كاٰمِلَةٌۗ ذٰلِكَ لِمَنْ لَمْ یَكُنْ اَهْلُهُۥ حاٰضِرِی الْمَسْجِدِ الْحَراٰمِۚ وَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاعْلَمُوٓا اَنَّ اللّٰهَ شَدٖیدُ الْعِقاٰبِ١٩٦

و آنها را [= بت پرستانی که از هیچ گونه جنایتی ابا ندارند] هر کجا یافتید، به قتل برسانید! و از آن جا که شما را بیرون ساختند [= مکه‌]، آنها را بیرون کنید! و فتنه (و بت پرستی) از کشتار هم بدتر است! و با آنها، در نزد مسجد الحرام (در منطقه حرم)، جنگ نکنید! مگر اینکه در آن جا با شما بجنگند. پس اگر (در آن جا) با شما پیکار کردند، آنها را به قتل برسانید! چنین است جزای کافران! 191و اگر خودداری کردند، خداوند آمرزنده و مهربان است. 192و با آنها پیکار کنید! تا فتنه (و بت پرستی، و سلب آزادی از مردم،) باقی نماند؛ و دین، مخصوص خدا گردد. پس اگر (از روش نادرست خود) دست برداشتند، (مزاحم آنها نشوید! زیرا) تعدّی جز بر ستمکاران روا نیست. 193ماهِ حرام، در برابر ماهِ حرام! (اگر دشمنان، احترام آن را شکستند، و در آن با شما جنگیدند، شما نیز حق دارید مقابله به مثل کنید.) و تمام حرامها، (قابلِ) قصاص است. و (به طور کلّی) هر کس به شما تجاوز کرد، همانند آن بر او تعدّی کنید! و از خدا بپرهیزید (و زیاده روی ننمایید)! و بدانید خدا با پرهیزکاران است! 194و در راهِ خدا، انفاق کنید! و (با ترک انفاق،) خود را به دست خود، به هلاکت نیفکنید! و نیکی کنید! که خداوند، نیکوکاران را دوست می‌دارد. 195و حج و عمره را برای خدا به اتمام برسانید! و اگر محصور شدید، (و مانعی مانند ترس از دشمن یا بیماری، اجازه نداد که پس از احرام‌بستن، وارد مکه شوید،) آنچه از قربانی فراهم شود (ذبح کنید، و از احرام خارج شوید)! و سرهای خود را نتراشید، تا قربانی به محلش برسد (و در قربانگاه ذبح شود)! و اگر کسی از شما بیمار بود، و یا ناراحتی در سر داشت، (و ناچار بود سر خود را بتراشد،) باید فدیه و کفّاره‌ای از قبیل روزه یا صدقه یا گوسفندی بدهد! و هنگامی که (از بیماری و دشمن) در امان بودید، هر کس با ختم عمره، حج را آغاز کند، آنچه از قربانی برای او میسّر است (ذبح کند)! و هر که نیافت، سه روز در ایام حج، و هفت روز هنگامی که باز می‌گردید، روزه بدارد! این، ده روز کامل است. (البته) این برای کسی است که خانواده او، نزد مسجد الحرام نباشد [= اهل مکّه و اطرافِ آن نباشد]. و از خدا بپرهیزید! و بدانید که او، سخت‌کیفر است! 196