Rojat.com

2- سُورَةُ الْبَقَرَةِ

اِنَّ فٖی خَلْقِ السَّمٰواٰتِ وَالْاَرْضِ وَاخْتِلاٰفِ الَّیْلِ وَالنَّهاٰرِ وَالْفُلْكِ الَّتٖی تَجْرٖی فِی الْبَحْرِ بِماٰ یَنْفَعُ النّاٰسَ وَمآٰ اَنْزَلَ اللّٰهُ مِنَ السَّمآٰءِ مِنْ مآٰءٍ فَاَحْیاٰ بِهِ الْاَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهاٰ وَبَثَّ فٖیهاٰ مِنْ كُلِّ دآٰبَّةٍ وَتَصْرٖیفِ الرِّیاٰحِ وَالسَّحاٰبِ الْمُسَخَّرِ بَیْنَ السَّمآٰءِ وَالْاَرْضِ لَءاٰیاٰتٍ لِقَوْمٍ یَعْقِلُونَ١٦٤وَمِنَ النّاٰسِ مَنْ یَتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللّٰهِ اَنْداٰدًا یُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللّٰهِۖ وَالَّذٖینَ ءاٰمَنُوٓا اَشَدُّ حُبًّا لِلّٰهِۗ وَلَوْ یَرَی الَّذٖینَ ظَلَمُوٓا اِذْ یَرَوْنَ الْعَذاٰبَ اَنَّ الْقُوَّةَ لِلّٰهِ جَمٖیعًا وَاَنَّ اللّٰهَ شَدٖیدُ الْعَذاٰبِ١٦٥اِذْ تَبَرَّاَ الَّذٖینَ اتُّبِعُوا مِنَ الَّذٖینَ اتَّبَعُوا وَرَاَوُا الْعَذاٰبَ وَتَقَطَّعَتْ بِهِمُ الْاَسْباٰبُ١٦٦وَقاٰلَ الَّذٖینَ اتَّبَعُوا لَوْ اَنَّ لَناٰ كَرَّةً فَنَتَبَرَّاَ مِنْهُمْ كَماٰ تَبَرَّءُوا مِنّاٰۗ كَذٰلِكَ یُرٖیهِمُ اللّٰهُ اَعْماٰلَهُمْ حَسَراٰتٍ عَلَیْهِمْۖ وَماٰ هُمْ بِخاٰرِجٖینَ مِنَ النّاٰرِ١٦٧یآٰ اَیُّهَا النّاٰسُ كُلُوا مِمّاٰ فِی الْاَرْضِ حَلاٰلًا طَیِّبًا وَلاٰ تَتَّبِعُوا خُطُواٰتِ الشَّیْطاٰنِۚ اِنَّهُۥ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبٖینٌ١٦٨اِنَّماٰ یَأْمُرُكُمْ بِالسُّوٓءِ وَالْفَحْشآٰءِ وَاَنْ تَقُولُوا عَلَی اللّٰهِ ماٰ لاٰ تَعْلَمُونَ١٦٩

در آفرینش آسمانها و زمین، و آمد و شد شب و روز، و کشتیهایی که در دریا به سود مردم در حرکتند، و آبی که خداوند از آسمان نازل کرده، و با آن، زمین را پس از مرگ، زنده نموده، و انواع جنبندگان را در آن گسترده، و (همچنین) در تغییر مسیر بادها و ابرهایی که میان زمین و آسمان مسخرند، نشانه‌هایی است (از ذات پاک خدا و یگانگی او) برای مردمی که عقل دارند و می‌اندیشند! 164بعضی از مردم، معبودهایی غیر از خداوند برای خود انتخاب می‌کنند؛ و آنها را همچون خدا دوست می‌دارند. امّا آنها که ایمان دارند، عشقشان به خدا، (از مشرکان نسبت به معبودهاشان،) شدیدتر است. و آنها که ستم کردند، (و معبودی غیر خدا برگزیدند،) هنگامی که عذاب (الهی) را مشاهده کنند، خواهند دانست که تمامِ قدرت، از آنِ خداست؛ و خدا دارای مجازات شدید است؛ (نه معبودهای خیالی که از آنها می‌هراسند.) 165در آن هنگام، رهبران (گمراه و گمراه‌کننده) از پیروانِ خود، بیزاری می‌جویند؛ و کیفر خدا را مشاهده می‌کنند؛ و دستشان از همه جا کوتاه می‌شود. 166و (در این هنگام) پیروان می‌گویند: «کاش بار دیگر به دنیا برمی‌گشتیم، تا از آنها [= پیشوایان گمراه‌] بیزاری جوییم، آن چنان که آنان (امروز) از ما بیزاری جستند! (آری،) خداوند این چنین اعمال آنها را به صورت حسرت‌زایی به آنان نشان می‌دهد؛ و هرگز از آتش (دوزخ) خارج نخواهند شد! 167ای مردم! از آنچه در زمین است، حلال و پاکیزه بخورید! و از گامهای شیطان، پیروی نکنید! چه اینکه او، دشمن آشکار شماست! 168او شما را فقط به بدیها و کار زشت فرمان می‌دهد؛ (و نیز دستور می‌دهد) آنچه را که نمی‌دانید، به خدا نسبت دهید. 169