قرآن کریم (با فونت خوانا)



ثُمَّ یَطْمَعُ اَنْ اَزٖیدَ۝١٥۝كَلّآٰۖ اِنَّهُۥ كاٰنَ لِءاٰیاٰتِناٰ عَنٖیدًا۝١٦۝سَاُرْهِقُهُۥ صَعُودًا۝١٧۝اِنَّهُۥ فَكَّرَ وَقَدَّرَ۝١٨۝فَقُتِلَ كَیْفَ قَدَّرَ۝١٩۝ثُمَّ قُتِلَ كَیْفَ قَدَّرَ۝٢٠۝ثُمَّ نَظَرَ۝٢١۝ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ۝٢٢۝ثُمَّ اَدْبَرَ وَاسْتَكْبَرَ۝٢٣۝فَقاٰلَ اِنْ هٰذآٰ اِلّاٰ سِحْرٌ یُؤْثَرُ۝٢٤۝اِنْ هٰذآٰ اِلّاٰ قَوْلُ الْبَشَرِ۝٢٥۝سَاُصْلٖیهِ سَقَرَ۝٢٦۝وَمآٰ اَدْرٰىكَ ماٰ سَقَرُ۝٢٧۝لاٰ تُبْقٖی وَلاٰ تَذَرُ۝٢٨۝لَوّاٰحَةٌ لِلْبَشَرِ۝٢٩۝عَلَیْهاٰ تِسْعَةَ عَشَرَ۝٣٠۝وَماٰ جَعَلْنآٰ اَصْحاٰبَ النّاٰرِ اِلّاٰ مَلآٰئِكَةًۖ وَماٰ جَعَلْناٰ عِدَّتَهُمْ اِلّاٰ فِتْنَةً لِلَّذٖینَ كَفَرُوا لِیَسْتَیْقِنَ الَّذٖینَ اُوتُوا الْكِتاٰبَ وَیَزْداٰدَ الَّذٖینَ ءاٰمَنُوٓا اٖیماٰنًا وَلاٰ یَرْتاٰبَ الَّذٖینَ اُوتُوا الْكِتاٰبَ وَالْمُؤْمِنُونَ وَلِیَقُولَ الَّذٖینَ فٖی قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ وَالْكاٰفِرُونَ ماٰذآٰ اَراٰدَ اللّٰهُ بِهٰذاٰ مَثَلًاۚ كَذٰلِكَ یُضِلُّ اللّٰهُ مَنْ یَشآٰءُ وَیَهْدٖی مَنْ یَشآٰءُۚ وَماٰ یَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ اِلّاٰ هُوَۚ وَماٰ هِیَ اِلّاٰ ذِكْرٰی لِلْبَشَرِ۝٣١۝كَلّاٰ وَالْقَمَرِ۝٣٢۝وَالَّیْلِ اِذْ اَدْبَرَ۝٣٣۝وَالصُّبْحِ اِذآٰ اَسْفَرَ۝٣٤۝اِنَّهاٰ لَاِحْدَی الْكُبَرِ۝٣٥۝نَذٖیرًا لِلْبَشَرِ۝٣٦۝لِمَنْ شآٰءَ مِنْكُمْ اَنْ یَتَقَدَّمَ اَوْ یَتَاَخَّرَ۝٣٧۝كُلُّ نَفْسٍ بِماٰ كَسَبَتْ رَهٖینَةٌ۝٣٨۝اِلّآٰ اَصْحاٰبَ الْیَمٖینِ۝٣٩۝فٖی جَنّاٰتٍ یَتَسآٰءَلُونَ۝٤٠۝عَنِ الْمُجْرِمٖینَ۝٤١۝ماٰ سَلَكَكُمْ فٖی سَقَرَ۝٤٢۝قاٰلُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلّٖینَ۝٤٣۝وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكٖینَ۝٤٤۝وَكُنّاٰ نَخُوضُ مَعَ الْخآٰئِضٖینَ۝٤٥۝وَكُنّاٰ نُكَذِّبُ بِیَوْمِ الدّٖینِ۝٤٦۝حَتّٰٓی اَتٰىنَا الْیَقٖینُ۝٤٧۝

باز هم طمع دارد که بر او بیفزایم! ﴾15﴿هرگز چنین نخواهد شد؛ چرا که او نسبت به آیات ما دشمنی می‌ورزد! ﴾16﴿و بزودی او را مجبور می‌کنم که از قلّه زندگی بالا رود (سپس او را به زیر می‌افکنم)! ﴾17﴿او (برای مبارزه با قرآن) اندیشه کرد و مطلب را آماده ساخت! ﴾18﴿مرگ بر او باد! چگونه (برای مبارزه با حق) مطلب را آماده کرد! ﴾19﴿باز هم مرگ بر او، چگونه مطلب (و نقشه شیطانی خود را) آماده نمود! ﴾20﴿سپس نگاهی افکند، ﴾21﴿بعد چهره درهم کشید و عجولانه دست به کار شد؛ ﴾22﴿سپس پشت (به حقّ) کرد و تکبّر ورزید، ﴾23﴿و سرانجام گفت: «این (قرآن) چیزی جز افسون و سحری همچون سحرهای پیشینیان نیست! ﴾24﴿این فقط سخن انسان است (نه گفتار خدا)!» ﴾25﴿(امّا) بزودی او را وارد سَقَر [= دوزخ‌] می‌کنم! ﴾26﴿و تو نمی‌دانی «سقر» چیست! ﴾27﴿(آتشی است که) نه چیزی را باقی می‌گذارد و نه چیزی را رها می‌سازد! ﴾28﴿پوست تن را بکلّی دگرگون می‌کند! ﴾29﴿نوزده نفر (از فرشتگان عذاب) بر آن گمارده شده‌اند! ﴾30﴿مأموران دوزخ را فقط فرشتگان (عذاب) قرار دادیم، و تعداد آنها را جز برای آزمایش کافران معیّن نکردیم تا اهل کتاب [= یهود و نصاری‌] یقین پیدا کنند و بر ایمان مؤمنان بیفزاید، و اهل کتاب و مؤمنان (در حقّانیّت این کتاب آسمانی) تردید به خود راه ندهند، و بیماردلان و کافران بگویند: «خدا از این توصیف چه منظوری دارد؟!» (آری) این گونه خداوند هر کس را بخواهد گمراه می‌سازد و هر کس را بخواهد هدایت می‌کند! و لشکریان پروردگارت را جز او کسی نمی‌داند، و این جز هشدار و تذکّری برای انسانها نیست! ﴾31﴿اینچنین نیست که آنها تصوّر می‌کنند سوگند به ماه، ﴾32﴿و به شب، هنگامی که (دامن برچیند و) پشت کند، ﴾33﴿و به صبح هنگامی که چهره بگشاید، ﴾34﴿که آن (حوادث هولناک قیامت) از مسائل مهم است! ﴾35﴿هشدار و انذاری است برای همه انسانها، ﴾36﴿برای کسانی از شما که می‌خواهند پیش افتند یا عقب بمانند [= بسوی هدایت و نیکی پیش روند یا نروند]! ﴾37﴿(آری) هر کس در گرو اعمال خویش است، ﴾38﴿مگر «اصحاب یمین» (که نامه اعمالشان را به نشانه ایمان و تقوایشان به دست راستشان می‌دهند)! ﴾39﴿آنها در باغهای بهشتند، و سؤال می‌کنند... ﴾40﴿از مجرمان: ﴾41﴿چه چیز شما را به دوزخ وارد ساخت؟!» ﴾42﴿می‌گویند: «ما از نمازگزاران نبودیم، ﴾43﴿و اطعام مستمند نمی‌کردیم، ﴾44﴿و پیوسته با اهل باطل همنشین و همصدا بودیم، ﴾45﴿و همواره روز جزا را انکار می‌کردیم، ﴾46﴿تا زمانی که مرگ ما فرا رسید!» ﴾47﴿