قرآن کریم (با فونت خوانا)



لاٰ تَجِدُ قَوْمًا یُؤْمِنُونَ بِاللّٰهِ وَالْیَوْمِ الْءاٰخِرِ یُوآٰدُّونَ مَنْ حآٰدَّ اللّٰهَ وَرَسُولَهُۥ وَلَوْ كاٰنُوٓا ءاٰبآٰءَهُمْ اَوْ اَبْنآٰءَهُمْ اَوْ اِخْواٰنَهُمْ اَوْ عَشٖیرَتَهُمْۚ اُولٰٓئِكَ كَتَبَ فٖی قُلُوبِهِمُ الْاٖیماٰنَ وَاَیَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُۖ وَیُدْخِلُهُمْ جَنّاٰتٍ تَجْرٖی مِنْ تَحْتِهَا الْاَنْهاٰرُ خاٰلِدٖینَ فٖیهاٰۚ رَضِیَ اللّٰهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُۚ اُولٰٓئِكَ حِزْبُ اللّٰهِۚ اَلآٰ اِنَّ حِزْبَ اللّٰهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ۝٢٢۝سُورَةُ الْحَشْرِالمدنية24بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحٖیمِسَبَّحَ لِلّٰهِ ماٰ فِی السَّمٰواٰتِ وَماٰ فِی الْاَرْضِۖ وَهُوَ الْعَزٖیزُ الْحَكٖیمُ۝١۝هُوَ الَّذٖیٓ اَخْرَجَ الَّذٖینَ كَفَرُوا مِنْ اَهْلِ الْكِتاٰبِ مِنْ دِیاٰرِهِمْ لِاَوَّلِ الْحَشْرِۚ ماٰ ظَنَنْتُمْ اَنْ یَخْرُجُواۖ وَظَنُّوٓا اَنَّهُمْ ماٰنِعَتُهُمْ حُصُونُهُمْ مِنَ اللّٰهِ فَاَتٰىهُمُ اللّٰهُ مِنْ حَیْثُ لَمْ یَحْتَسِبُواۖ وَقَذَفَ فٖی قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَۚ یُخْرِبُونَ بُیُوتَهُمْ بِاَیْدٖیهِمْ وَاَیْدِی الْمُؤْمِنٖینَ فَاعْتَبِرُوا یآٰ اُولِی الْاَبْصاٰرِ۝٢۝وَلَوْلآٰ اَنْ كَتَبَ اللّٰهُ عَلَیْهِمُ الْجَلآٰءَ لَعَذَّبَهُمْ فِی الدُّنْیاٰۖ وَلَهُمْ فِی الْءاٰخِرَةِ عَذاٰبُ النّاٰرِ۝٣۝

هیچ قومی را که ایمان به خدا و روز رستاخیز دارند نمی‌یابی که با دشمنان خدا و رسولش دوستی کنند، هر چند پدران یا فرزندان یا برادران یا خویشاوندانشان باشند؛ آنان کسانی هستند که خدا ایمان را بر صفحه دلهایشان نوشته و با روحی از ناحیه خودش آنها را تقویت فرموده، و آنها را در باغهایی از بهشت وارد می‌کند که نهرها از زیر (درختانش) جاری است، جاودانه در آن می‌مانند؛ خدا از آنها خشنود است، و آنان نیز از خدا خشنودند؛ آنها «حزب اللّه» اند؛ بدانید «حزب اللّه» پیروزان و رستگارانند. ﴾22﴿سوره حشرمدنی24به نام خداوند بخشنده بخشایشگرآنچه در آسمانها و آنچه در زمین است، برای خدا تسبیح می‌گوید؛ و او عزیز و حکیم است! ﴾1﴿او کسی است که کافران اهل کتاب را در نخستین برخورد (با مسلمانان) از خانه‌هایشان بیرون راند! گمان نمی‌کردید آنان خارج شوند، و خودشان نیز گمان می‌کردند که دِژهای محکمشان آنها را از عذاب الهی مانع می‌شود؛ امّا خداوند از آنجا که گمان نمی‌کردند به سراغشان آمد و در دلهایشان ترس و وحشت افکند، بگونه‌ای که خانه‌های خود را با دست خویش و با دست مؤمنان ویران می‌کردند؛ پس عبرت بگیرید ای صاحبان چشم! ﴾2﴿و اگر نه این بود که خداوند ترک وطن را بر آنان مقرّر داشته بود، آنها را در همین دنیا مجازات می‌کرد؛ و برای آنان در آخرت نیز عذاب آتش است! ﴾3﴿